Het lastige is dat ik Norbu niet alleen kan laten en Olly moet er toch echt even uit. Daardoor is apart uitlaten niet echt een optie.
Ik merk wel dat ik veel consequenter moet zijn met Norbu. Hij is ontzettend slim en pikt alles razendsnel op.
Ik ben gewend Olly voorzichtig en met zachte hand te benaderen, terwijl Norbu toch echt een "nee" moet krijgen. Het is geen opgever als hij iets wilt en hij is zó goed in het bedenken van oplossingen.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Heerlijk! Lekker veel hersenwerk mee doen
Wat is hij toch knap!!
Is het anders wat om met ze naar het bos te gaan, zodat Norbu lekker kan oefenen met spelletjes en Olly daar iig lekker kan snuffelen. Die zal even moeten wennen aan het missen vd lange wandelingen zeker.
Jammer, dat je ze niet apart uit kunt laten, als Norbu wat ouder is gaat dit misschien wel?
Dan het kattenprobleem aanpakken is misschien een optie?
Vandaag voor het eerst de bus genomen. Ook kreeg hij voor het eerst een tuigje om, wat hij duidelijk veel prettiger vindt dan een halsband.
Bij de bushalte vertoonde hij wel spanning, maar hij zocht mijn steun en dat ging goed.
In de bus ging het ook prima. Hij is rustig gaan zitten en bij de eerstvolgende halte in een natuurgebied zijn we uitgestapt. De wandeling terug naar huis ging perfect, hij was erg nieuwsgierig en vrolijk. Dit kan ik elke week wel herhalen, zodat hij ook went aan het openbaar vervoer.
Zondag begint zijn eerste les op de hondenschool. Dat ga ik nog wel met de auto doen, aangezien het een langere reistijd heeft. Hopelijk doet hij het goed daar.
Wat een mooierd
Staat hem goed!
Wat een leuk en knap ventje! Apart uitlaten hoort er in deze periode toch echt wel bij hoor. Ze hebben heel andere behoeftes. Maar ik snap ook dat alleen laten nu nog lastig is. Heb je niet iemand die even kort op Norbu kan passen zodat Olly ook even zijn eigen moment met jou heeft? Vergeet niet dat deze periode ook heel heftig is voor Olly. Een baasje delen is niet makkelijk. En een pup in huis is ook voor Olly een hele verandering.
Er is nu inderdaad iemand die Olly even apart kan uitlaten voor een langer rondje.
Sowieso begin ik met wat langere wandelingen, Norbu is al aardig gewend aan fietsers etc. De flexilijn bevalt prima, hierdoor heeft hij meer bewegingsvrijheid en kan hij ook een beetje rennen.
Tussen Olly en Norbu lijkt het al wel wat beter te gaan. Ze komen wat dichter bij elkaar zonder problemen. Olly gaat meer zijn mand opzoeken en bij ons liggen i.p.v. onder de tafel.
Vandaag ook foto's binnen die door een vriendin zijn gemaakt.
En een poging gedaan om een fatsoenlijke standfoto te maken.
Mooie hoekingen voor en achter, goede proporties. Wordt een prachtige hond
Wat is er met zijn kont aan de hand? Moet ie gewassen worden?
Hij verliest daar zijn puppyvacht al.
Gaat er nog wel gekker uitzien als straks enkel het hoofd nog puppyvacht heeft.
___
Ik merk overigens wel dat ik last begin te krijgen van overprikkeling en onzekerheid.
Norbu is een perfecte puppy, maar toch merk ik dat het wat veel wordt allemaal. Ophoping van de spanning voor Norbu en nu een heel ander ritme hebben.
Negatieve gedachtes beginnen op te spelen die ik probeer neer te halen met positieve gedachtes, wat weer meer energie vergt.
Ik wil het goed doen, maar steeds vaker zeg ik tegen mezelf dat het me niet lukt, of dit wel zo'n goede keuze is geweest, etc. etc. En moet eerlijk bekennen dat er wel wat traantjes zijn gevallen gisteren en vandaag. Onrustig gevoel in de maag, hartkloppingen, weinig eetlust, verliezen van het overzicht. Vanaf de middag wordt het erg...
Gelukkig kan ik een uurtje per dag terugtrekken, wat ik nuttig gebruik met zelfhypnose/meditatie. Ik weet dat het iets tijdelijks is, maar toch..
Ik mis de rust die ik had toen ik alleen met Olly was, maar ik weet ook dat ik toen extra gezelschap miste, een doel, een hond waar ik me sterk naast kon voelen. Norbu voldoet aan het plaatje.
Het is jammer dat ik met dit gevoel rondloop..
Ik denk dat veel mensen dit hebben. Ikzelf heb het nog niet meegemaakt maar ik kan best begrijpen dat mensen dit hebben. Een pup vraagt veel energie zeker als je er grotendeels "alleen" voor staat.
Ik heb hier nog niet eerder gereageerd, volgde stilletjes.
Maar nu wil ik toch graag reageren, ik heb dit ook gehad. Een combi van druk, slaap te kort en dat het volledig nieuw was. Deden we dit wel goed? Het kost veel meer energie dan gedacht. Onzeker over van alles, we hielden zelfs in de gaten of hij nog wel ademde als hij sliep. Beetje kers verse ouders, maar dan met een hond.
Ik snap en ken je gevoel en het word echt van zelf beter! Vraag om hulp, iemand die misschien wat meer op Norbu kan oppassen zodat jij je rust kan pakken. Zodra jullie een goed ritme hebben, word het gevoel vanzelf minder.
Dat heb ik ook gehad. Het is nu wel veel minder, nu er een ritme is en ik ook Flynn alleen kan laten voor een paar uur. Het is allemaal nieuw, weinig slaap van de spanning, je wilt het goed doen,... ik probeerde een dutje te doen als Flynn dit ook deed. Ga ook enkele leuke dingen ondernemen, samen spelen,... Dat gevoel zal wel weggaan, neem ook wat tijd voor jezelf.
Je hebt ook zo'n spanning opgebouwd voor zijn komst. Nu komt de ontlading maar je bent gewoon druk met een pup.
Relax, het komt goed. Ga op tijd slapen, das t halve werk.
Ik herken dat gevoel heel erg goed. Nu met Tika erbij kan ik heel erg verlangen naar de rust die er was met alleen Kaylo. Geen zorgen te hoeven maken over van alles wat er buiten kan gebeuren. Ik kan mijn honden nu niet eens samen uitlaten en vooral dat breekt mij een beetje op. Een nieuwe aanwinst vergt heel veel energie. Al heb je nog de makkelijkste hond ooit erbij. En helemaal zodra je moe wordt krijg je alleen maar rampscenario's in je hoofd en sla je aan het twijfelen. Ik heb de eerste maand op meerdere momenten echt zitten te janken. Helemaal omdat familieleden van mij er al snel klaar mee waren. Het gaat nu een stuk beter maar ik kan echt smachten naar het moment dat ik gewoon met 2 honden over straat kan zonder dat ik de wereld als een havik in de gaten hoef te houden of dat ze gewoon samen los in huis kunnen zonder steeds scheidsrechter te spelen. Maar het gevoel wordt echt minder na loop van tijd :)
Wat een prachtige uitstraling heeft hij!
Hè wat vervelend, maar ook heel begrijpelijk. De spanning voorafgaand aan zijn komst, maar ook gewoon het wennen aan een nieuw ritme. Vraag niet teveel van jezelf. Doe samen leuke dingen (picknickmand mee en lekker naar het park, een keer een wandeling alleen met Olly?, zodadelijk lekker met Norbu naar de puppytraining) en vooral leg de lat niet te hoog! Lekker op tijd naar bed, veel de natuur in, het gaat over maar elke verandering heeft wat tijd nodig!
Ik ook een stille meelezer. Ik begrijp het gevoel volledig! Je hebt gewoon de puppy blues (het bestaat echt hoor).
Maak je geen zorgen, een puppy kost zoveel tijd en energie en moeite. Heb dat ook echt onderschat en vaak getwijfeld of ik wel de juiste keuze heb gemaakt. Toen Nandi wat ouder werd en haar plekje begon te vinden besefte ik me ineens wat een leuk beestje ik aan mijn zei heb en dat ze echt m'n beste vriendinnetje is. Geen zorgen, het komt bij jou echt! Probeer de rust te bewaren, zorg dat je consequent bent en duidelijke regels voor hem stelt; maar laat hem vooral ook wennen aan zijn nieuwe omgeving. Het komt allemaal wel, doe wat je ingeving zegt en ga daarop af!
Zo'n conflict tussen Norbu en Olly is juist goed, dan bepalen ze onderling de hierarchie. Alleen maar fijn dat dat nu als puppy gebeurd wanneer Olly nog meer van hem pikt!
Prachtig hoofd heeft Norbu.
Een hond met een groot karakter.
Je hebt de afgelopen week onbewust veel stress gehad met de voorbereiding voor de komst van je pup en veel reizen. Je zou hierna moeten relaxen, maar de boog is nog te gespannen; omdat Norbu veel tijd vraagt; ook om je te verdiepen in zijn slimme en stoïcijnse karakter, daamee om gaan en daarnaast ook de verzorging van Olly. Kan je je moeder en/of andere mensen in je buurt nog vragen om hulp; bijv. om Olly uit te laten.
Je hebt absoluut je relax momenten/uren nodig. Goed dat je mediteert.
Ik weet zeker dat je later op deze periode terug kijkt met een glimlach, dat je investering dubbel en dwars de moeite waard is geweest.
Probeer je perfectionisme zeker wat betreft het opvoeden van Norbu los te laten. Doe dingen meer vanuit je intuïtie. Het gaat je lukken.
Wat heeft hij een ondeugende kop.
Prachtige foto's vooral nr twee.
Ik heb dit gevoel ook gehad bij Balou, ondanks dat ik een bordeauxdog en kruising herder heb gehad had ik dit gevoel bij dit ieniemienie hondje. Ik heb er toen serieus over na gedacht om hem te herplaatsen maar ben uiteindelijk voor 100% voor hem gegaan en hier ben ik nog iedere dag heel blij om.
Ik hoop dat je een beetje je ritme en rust kunt vinden en dit gevoel achter je kan laten.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?