Zoooooo trots op Penny
Sinds de operatie hield ik haar bij alle honden weg, liep ik constant om als ik er een zag en probeerde ik er zo ver mogelijk vandaan te blijven. Penny snapte dat niet helemaal want zelfs honden die ze leuk vind vermeed ik, daardoor werd ze wat onzekerder en feller aan de riem.
Gisteren heb ik van de dierenarts gehoord dat ze wel wat meer vrijheid aan kan dus ik besloot haar met contact met andere honden weer iets meer vrij te laten. Ik vond dat alleen wel erg spannend, voor de operatie was ze los erg sociaal maar hoe zou ze nu reageren na ruim een maand geen contact?
Toen ik langs het losloopveld liep zag ik meteen een vriendje van haar, na veel twijfelen (losloopgebied met herstellende hond is natuurlijk niet handig) besloot ik toch maar even daar naar toe te gaan. Penny deed het echt perfect, ze begroetten elkaar heel rustig en vrolijk en Penny ging daarna helemaal blij rondjes over het veld rennen.
Omdat het gebied rustig was besloot ik ook via dat gebied naar huis te gaan, maar precies toen ik er bijna uit was stormde er een onbekende hond op ons af. Ik liet Penny (los!) achter mij zitten en ging toen hij eenmaal bij ons was door lopen en tegelijkertijd de hond blokkeren. Penny reageerde zó goed. Ze bleef helemaal ontspannen, negeerde de hond volledig en bleef rustig doorlopen. De hond begreep gelukkig snel dat ze geen contact wilde en rende weer weg, Penny had niet eens de neiging er achteraan te gaan.
Later in het dorp kwam ik iemand tegen met een Duitse herder. Die hond is altijd heel sociaal en rustig en Penny kent hem ook, maar aan de riem bleef hij spannend. Toen ik vertelde over de operatie wilde de eigenaar mij de contact gegevens van een fysiotherapeut geven dus hij kwam met de herder naar ons toe. Ik stond al klaar om Penny tegen te houden omdat ik zeker wist dat ze ging uitvallen, maar ze deed niets. Die hond heeft over haar heen gehangen, haar overal besnuffeld en aan mij gesnuffeld en ze deed helemaal niets. Ze bleef super ontspannen achter mij staan en nam uiteindelijk toen ze het toch even te veel vond worden alleen maar een beetje afstand, verder geen gesnauw, gegrom of spanning.
Ik vond dat zo knap van haar
Net trouwens ook een super wandeling gehad. Prachtige zonsondergang en daarbij zo'n fijne, ontspannen hond die lekker voor mij uit liep rond te scharrelen.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Ik ben onwijs TROTS op Nala, omdat ze het zó goed doet. Door haar verplichte rust te geven, wordt ze makkelijker te corrigeren wanneer het nodig is. Gisteren heb ik bedacht om te kijken of het zou lukken om samen te kluiven (eerste poging). Ze vond het maar wat gek, maar daarna zat ze toch nog redelijk rustig 10 minuten met mij samen te kluiven.
Van vanmorgen heb ik er een foto van
Morgen mag ze naar de dierenarts voor haar 9-weken prik! Toch wel spannend. :)
Ben trots en blij met May!
Ik was in 1e instantie een beetje in dubio.. ik heb vandaag een familie bbw gehad, in Barneveld. Maaar was op bezoek bij mijn zus, in leeuwarden vanuit daar heen en terug gereden. En May kan even alleen zijn hoor maar dit vond ik te lang, dus moest ze wel mee. Maar May is bang van vuur.. en bbq's ofwel meenemen was het voor haar het fijnst...?
Het dubio dus..
Maargoed eenmaal daar had zij haar plekje en de 2 kleine baby kids mochten de rest van de woonkamer gebruiken..uiteindelijk ggbqed. May is niet naar buiten gegaan maaar ik zag binenn ook echt wel.minimale str3ssignalen. Tikkeltje gehijgd maa ris er rustig bij gaan liggen EN! In slaap gevallen dhs top! Aan het eind evan bbq kwam ze zelf door het kralengordijn, wat ze niet kent, naar buiten. Al met al trots op haar!!
Trots op onze Murph! Al zat ik te twijfelen of dit in het ergernissen of trots zijn topic zou moeten .
Murphy wil soms achter brommers en auto's aanjagen (ze ziet er gemiddeld misschien 1 per twee dagen). Ik ben met haar aan het trainen op; komt er iets aan, dan naast de weg zitten, naar me kijken en dan beloning. Gaat tot nu toe redelijk, de helft van de keren doet ze het goed.
Mijn man (die haar misschien 1x per 2 weken een keer uitlaat) is net met haar gaan wandelen, komt een brommer tegen, en zonder iets te zeggen rent Murph naar hem toe, gaat naast hem zitten en kijkt hem aan tot de brommer voorbij is.
Super trots! Wel jammer dat ze dat bij mij nog nooit heeft gedaan maar het begin is er dus
Wat een prestatie!! Daar kun je heel erg trots op zijn
Ook even een groot trots moment:
Marley valt uit aan de lijn. Vooral naar kleine honden. Nu kwamen we een rustig klein hondje tegen die langzaam op ons afliep. Marley bevroor dus ik probeerde een ruime bocht te maken , maar hij was zo afgeleid dat het niet lukte. Toen ben ik er tussen gaan staan. Uiteindelijk gingen de honden langzaam op elkaar af, snuffelde ze even, en gingen zelfs SPELEN!
De kleine hond gaf veel kalmerende signalen af en Marley reageerde hier goed op. Ik ben zo blij met deze succeservaring voor hem.
Wat goed! Klinkt als heel veel vooruitgang in korte tijd al. En wat is hij leuk!
Ik wil ook mijn trots laten blijken Tijdens de beoordeling op de hondenschool moest Nero 'zit' en 'blijf'. ik moest de riem loslaten en 4 meter afstand nemen. Nero is óntzettend gefocust op andere honden en wil continu spelen met andere honden. Zodra hij de kans krijgt om naar een andere hond te gaan, grijpt hij die meteen.
Je snapt dus dat deze opdracht voor mij onwijs spannend was want ik was overtuigd dat hij niet zou blijven zitten, maar naar een andere hond zou razen. Maar Nero bleef netjes zitten! Terwijl zijn riem los was en hij in feite alle kanten op kon. Ik liep onwijs onzeker weg van Nero, maar volgens de trainster was dat nergens voor nodig. En ze had gelijk. (deze foto is gewoon van thuis maar ik ben verliefd op deze)
Wat knap!!
gewoon trots op deze foto!
onze eerste ervaring met Suppen.
Super
Ik vind het al knap dat jij met 2 honden kunt suppen!!
Dat heb ik 1x gedaan. Nouuu dat ging stukkken lastiger dan gewoon 1 hond!!! Oke t ging gewoon beroerd
Ik heb zelfs kunnen rechtstaan met twee honden :D maar mijn shelties wegen wel niet veel :D
Ja ik begon zo goed als rechtstaand. Onder het mom ik ken dit en kan dit.
Maaar was dit alleen met May gewend.
Maar de 2e hond was ene japanse spits, dus opzich niet veel gewicht. Maar bij May misschien toch teveel. En die zat ook niet volledig stil zoals May. Ach het was leuk! Het was iig een nieuwe ervaring. Heb het noooit meer met 2 honden gedaan en ben het ook niet meer van plan sindsdien. Ga wel kanoën met 2, toch wat stabieler
Maar blijf het wel erg knap vinden
Ja dat is inderdaad stabieler ! :D
Wat leuk alle SUP-ers! Lijkt me super leuk met de hond, knap ook met 2!
Hier een super trotse update van vanochtend; Murph liep een meter of 15 achter me, en opeens hoorde ik een blafje. Echt een soort 'attentie!' blafje, kort en laag. Toen ik omkeek zag ik een auto aankomen die ik dus niet had gehoord, en Murph zat netjes naast de weg en me aan te kijken, 'of ik wel eens even wilde opletten want er kwam een auto aan'
Marley heeft voor het eerst los gelopen en hij deed het zo goed
Het is eigenlijk een tijdje geleden, maar vandaag kwam ik deze foto weer tegen:
Ik was allang vergeten dat ik deze foto had genomen, maar ik ben zo trots op het oogcontact wat Aedon hier geeft!
We hebben veel getraind op oogcontact in het openbaar en met name in situaties waarin hij zich niet helemaal zeker voelt, dus dat hij hier zo rustig ligt en zo open kijkt maakt me zo blij
Hierna ging hij zelfs plat op zijn zij liggen, heel eventjes, maar ik was echt verbaasd en hij hield het zelfs het hele weekend vol
De herinneringen
Ze waren echt zo schattig samen
May heeft laatst een (binnen) fotoshoot gehad. Dat deed ze zo ontzettend goed en braaf. Bijna alle trucjes uit haar trucenkast gehaald, met prachtige resultaten.
Maaar waar ik vooral ook ECHT ONTZETTEND blij maar ook trots op ben is het feit dat May gewend is in de auto te zitten. Maar se gaat er gewoon niet uit tot ik het zeg. Meestal ligt ze in de bench, in mijn auto. Maar ik kan de deur open laten staan wat ik wil. Ze gaat er neit uit. Een vriendin kan zeggen dat ze eruit mag en ze doet het niet. Ze kijkt dan wel direct naar mij. En vandaag bij een vriendin waar ze ook echt gewoon naar luistert en die op haar heeft gepast ed. Zat ze bij hen achter, met haar hond, in de achterbak. Die deed de achterbak open. Gaf de honden het commando om eruit te mogen en May gaat gewoon niet. Die draait haar kop weg en luistert niet totdat ik zei dat ze er echt uit mocht. En zelfs dan twijfelt ze nog als ik niet in haar zicht sta. Maar na nog eens zeggen deed ze het toch
Ooh heb jij ook een Japanse Spits? <3
Helaas niet meer. Ze is afgelopen jaar overleden. Was wel een tophondje!
Zoooo ongelofelijk trots (en verschrikkelijk blij) op May!!
Was net nog even in een nieuw bos met haar gaan wandelen, in de schemer moet lukken toch?
Dat had ik verkeerd ingeschat. Ik had echt werkelijk waar geen idee meer waar ik was, kon geen bordje meer vinden het was namelijk pikkedonker en ik liep met een zaklamp. En May, die perfecte brave pupperd van me.
Die heb ik gevraagd mij naar de auto te brengen, in een bos dat ze dus niet kent!
En dat is precies wat ze deed!!
Ja ze is wel een keer of 3 blijven staan omdat ze ergens wild zag, nog 2x ergens gesnuffeld en ik wachte daar ,relatief, rustig op. Maar ze heeft me gewoon naar de auto gebracht!!
Daaar was en ben ik zoooo blij en trots op.voornamleijk kmdat ik zoooooo de weg kwijt was, in het pikkedonker. Niet mijn meest ideale situatie kan ik je wel vertellen
Wat knap van May!
Ik doe op nieuwe locaties altijd even mijn locatie naar iemand sturen via whatsapp op de plek waar mijn auto geparkeerd staat, dan kan je af en toe een beetje spieken. Heb namelijk ook het richtingsgevoel van een bevroren visstick.
Oooo wat knap!! Heldin is het ook.
Eng hoor Lavina in een donker bos ahaha. Krijg gelijk de kriebels ervan
Ik ben trots op mijn dames. We hadden gisteren een Hollandse herder wandeling vanuit de vereniging. 12 Hollanderd waren er aanwezig, en op wat onderling gebekvecht na de eerste paar minuten van de wandeling, deed de hele groep het geweldig.
Daarna nog met een aantal het terras op, de fokker van Willow en haar honden waren er ook bij, ook daar deden ze het prima, lagen dicht op elkaar, maar alle honden gaven elkaar de ruimte die ze nodig hadden, en als dat niet het geval was, werd dit op een nette manier door ze aangegeven.
Ik wilde eerst alleen Willow meenemen omdat die 2 zich samen nogal bijzonder sterk voelen, maar uiteindelijk toch besloten de gok te wagen en Kahlúa mee te nemen. We hebben geregeld een leuke groepswandeling met een vast groepje van HP, en ook hierin doen mijn honden het heel leuk, dus durfde ik het wel aan. En goed gegokt! Ze deden het super
Ha allemaal, ik lees iets langer dan een jaar mee met dit forum, sinds onze witte herder pup Saartje geboren is. Saar is onze eerste eigen hond, 15 maand jong nu en ik geniet enorm van haar. Ik heb veel geleerd op dit forum wat betreft opvoeding en goede tips gekregen bij dingen waar ik tegenaan liep.
Mijn trots moment was vanmidag. Lekker aan het wandelen in een losloopgebied en er was gemaaid. Ik wilde eens kijken wat saar zou kunnen/willen met de grasrollen. Ze snuffelde, ging er tegenop staan en daarna sprong ze er gelijk op om haar bal te pakken toen ik dat van haar vroeg. Leuk om te zien dat ze toch veel durft en probeert, ondanks dat het nieuw is en soms ook een beetje spannend ????
Ik ben heel erg trots op Penny de laatste tijd, ze doet alles zo goed.
Vanochtend ook weer zo'n moment. Ik kreeg wat advies van een gedragstherapeut die we soms tegen komen over het blaffen naar honden als we net uit huis komen of nog door de straat lopen. Ik moet haar niet meer alleen belonen voor kijken naar mij, maar ook voor kijken naar de andere hond. Ik ging daar meteen mee oefenen, alleen Penny snapte het niet. Ze bleef mij maar aan kijken en werd door niets afgeleid. Zelfs toen de gedragstherapeut met geluidjes haar aandacht probeerde te krijgen waardoor Penny naar de hond ging kijken deed ze het niet. Ze was volledig op mij gefocust
Uiteindelijk deed ze het wel en toen hebben we er een tijdje mee geoefend.
Gisteren was ze ook zo knap. We liepen op een ruiterpad en er zat een konijn voor ons. Het was een beetje donker dus Penny zag hem pas toen hij voor ons weg rende. Toen was ze ook meteen geinteresseerd en begon er achteraan te draven. Het konijn was duidelijk niet bang en bleef een beetje voor ons uit rennen. Penny begon er daardoor steeds meer interesse in te hebben en wilde er uiteindelijk echt achteraan. Ze maakte een soort sprong naar voren om te gaan rennen, maar draaide zich echt direct daarna, zonder dat ik iets deed of zei, weer om om te kijken of ik het wel goed vond. Ik vind dat zo knap en heb haar daar natuurlijk uitgebreid voor beloont.
Trots op Maui en Willow
Voor het eerst samen naar de dierentuin geweest en heel netjes naar alle diertjes gekeken Het was super druk met allemaal kinderen ook, maar ze bleven erg rustig. Geen overprikkeld gedoe en dat voor twee jonge honden.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?