Het grote TROTS zijn topic!!

Dat is misschien een golden probleem. Dat had mijn Lobbes namelijk ook. Of je gooide en dacht "die vangt hij zeker" maar dan kreeg hij de bal zo tegen zijn kop aan, zonder enige reactie. Maar Obi; zelfs bij weinig zicht (in het schemerdonker) vangt echt alles. En ook snoepjes zo snel als je ze kunt gooien "hap hap hap.." voordat er iets de grond raakt. Maaarr.. hij loopt wel uit het niets met zijn harses tegen de tafel aan.

Bink ving nog een rijstkorrel van de Mount Everest met zijwind. 

Beer vangt nog geen plak kaas 30 centimeter boven zijn kop. 

Dat Kaylo het zo ontzettend goed doet in de trein. Hij vond het zo ontzettend spannend maar inmiddels ligt hij heerlijk de hele rit gewoon een beetje te chillen en weg te soezen. Het station is ook geen enkel probleem, al rijdt er keihard een intercity met de daarbijbehorende herrie langs hij geeft geen kik. 

hahahahaha ik heb er ook zo 1 al moet ik zeggen dat het wel steeds beter gaat 

Gewoon trots op me knapperd 

Eindelijk een batman sjaaltje kunnen vinden die bij zijn batman teken in zijn nek past  

Nu nog alleen even "een Robin" voor hem regelen

HAHAHA neeeee deze batman vliegt solo  

Hij gebruikt de poezen maar als Robin 

De volgende ochtend en volgende pil...

Je had helemaal gelijk 

Hahahaha!

Nu maar een plakje worst gepakt. Werkt ook!

Als ik hem in haar brokken geef krijft ze het voor elkaar alleen de pil eruit tegooien, gek beest

Haha, je kunt ze ook bijna niet foppen he?

Ik was wel eens een halve rodi worst kwijt per dosering toen Obi een poos geleden een antibiotica kuur kreeg. Stop je eerst alles per halve pil in grote plakken, moet gaan denk je. Viel er na de eerste een kwart pil uit, maar de worst was uiteraard wel binnen. Dus nog maar een plak,hup weer naar binnen " he verdorie valt er weer datzelfde kwart pil op de grond. Nog maar een plak dan...." En dan lag er nog een ienimini stuk pil....dus nog maar een halve plak worst...

En dan moest ik de andere tabletten er ook nog in zien te krijgen. 

Nu krijgt hij geen antbiotica meer alleen maar hele kleine tabletjes voor zijn lupus. Dat gaat wel goed want die plet ik met een lepel tot poeder. Soms plaats ik mijn hand lichtjes onder zijn kin als ik het hem wel in zijn geheel geef. Zodat hij niet zijn hoofd weer naar voren kantelt en de pil eruit laat vallen dat helpt ook. 

Hij heeft ook wel eens antibiotica tabletten met vleessmaak gehad. Nouuu die vond hij net zo smerig als die zonder smaakje. Wat dacht de da wel niet....

Ik maal ze altijd fijn in een vijzeltje en meng het dan met iets dat ze super lekker vinden en goed prakbaar is zoals smeerleverworst of smeerkaas. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan?

Hier hetzelfde. Het ging eventjes goed, maar niet zo lang  Nu hebben we haar geleerd dat ze eerst het pilletje (met veel tegenzin) moet opeten en dat ze daarna heel hard beloond wordt en heel lekkere snoepjes krijgt. Dat werkt wel bij haar. 

Trots omdat Hummer met zijn 4 maanden oud al zindelijk is en het is gewoon een ontzettende lieverd. 

Knapperd hihi  met zijn veelste grote oren en poten  

bij ons thuis kregen ze met pillen idd ook gewoon een lekker stukkie leverworst die ene keer mogen ze dan best een stukkie worst 

Dat doe ik nu zoals ik schreef. Alleen antibiotica tabletten voor een hond van 50kg als je dat vermaalt heb je nogal wat het is moeilijk dat ergens in te verstoppen zonder dat die smaak overheerst. Je hebt dan kans dat hij alles laat staan. En ja, Obi is inderdaad een fijnproever. En mag vanwege zijn Lupus ook veel dingen niet hebben. Dus ik hou het vooral bij voedingsmiddelen waarvan ik weet dat er geen reactie komt na het nuttigen ervan. Maar met medicijnen innemen is het echt niet handig. "eff in smeerkaas prakken" is helaas geen optie voor Obi. Maar het gaat nu alweer een hele tijd erg stabiel, zeker een jaar dat de lupus zich niet laat zien. Er is een tijd geweest dat echt niets meer fatsoenlijk ging. Ontstekingen, dagenlang diarree etc. echt 1 brok ellende... Wat ben ik blij dat de dierenarts een juiste diagnose heeft kunnen stellen, uiteindelijk. 

Kleine baas

Momo heeft één keer pijnstillers gehad die niet gemalen of gekauwd mochten worden en die duwde ik dan in haar keel, spuitje water erbij zodat ze wel moest slikken. Heel gedoe maar het lukte wel. Helaas kon ze ook daar niet tegen dus daar stopten we ook maar snel mee.

Elsa, zucht

Beer en zijn nieuwe vriendin. 

haha hij kijkt wel erg trots in de camera,  logisch het is een echte beauty die nieuwe vriendin

haha die eerste foto inderdaad, heeeej zie je, zie je, leker wijfke heh...! Is van mijn..

Vat het maar op als compliment. Ik was aan het wandelen met Senn, gewoon aan de riem. Loop ik langs een tuin waar 4 mannen zitten te praten. Terwijl ik passeer roept 1 man heel hard: 'kijk! Dat is nou een hulphond!' Is hij blijkbaar zo braaf dat mensen denken dat het een hulphond is  Waar hij 2 maanden geleden nog door alles afgeleid was, wel eens van links naar rechts ging en trok. Is hij trouwens ineens echt super braaf sinds ik met hem begonnen ben met fietsen (alleen als het koel genoeg is voor hem), het kwartje is ineens gevallen: hij loopt braaf naast me (aan 1 kant), gaat zonder dat ik iets zeg naast me zitten voor het oversteken, negeert mensen en (bijna alle) honden. 

Dan is het mogelijk dat ze denken dat jij ook ergens hulp bij nodig hebt... Had je een hele donkere zonnebril op? 

Shhht! Daarom zei ik al: vat het maar op als compliment  Had geen zonnebril op maar liep er ook niet echt op mn florisants bij eerlijk gezegd  (zondagse + honduitlaat outfit) 

Java is trots omdat ze dit heeft gemaakt. 

Aaahw  een  baby Java! Hoe kun je daar nou niet trots op zijn?

Komt dat allemaal uit dat kleine hondje?

Kayla wordt wild als ze een kat ziet. 

We waren op het veld achter mijn huis en ze liep los.

Plotseling zie ik haar verstijven en staren naar iets. 

Staat er een stukje verderop een kat naar ons te staren. 

Zo bleven ze even staan tót Kayla plotseling met een rotvaart naar die kat rende.

Die kat vloog er vandoor richting de zee,ze kon nergens anders naartoe. 

Ik roep keihard BLIJF en tjoep...ze ging meteen op de rem.

Krijg nou wat dacht ik,dit bestaat niet 

Die kat lag ondertussen ergens op de rotsen naast de zee.

Ik zag dat Kayla ging liggen en ze keek naar iets,waarschijnlijk de kat.

Ik riep haar bij me en zei waar is de kat?

Ze duwde met haar neus tegen mijn been zo van kom mee en liep naar de plek waar de kat lag.

Daar ging ze weer op een afstandje voor de kat liggen en de kat lag op de rotsen naar ons te kijken. 

Als jullie wisten hoe ze doet als ze een kat ziet is dit echt ongelooflijk!

Ik zei laat die kat lekker liggen, kom we gaan naar huis lekker eten.

Ze stond op en liep netjes naast me naar huis.

Ik was en ben zo trots 

Tevens ben ik nu pas bijgekomen van ongeloof 

(Sorry voor de lap tekst)

Ja goed he, er komt zelfs nog meer uit