De puberteit

Vandaag onze Billie twee keer los laten lopen op het strand. Eerste keer is ze een jogger achterna gegaan, echt heel ver weg. Ikzelf ging het vervolgens geen tweede keer meer gedurfd hebben, maar samen met m'n dochter vanmiddag toch een nieuwe wandeling ondernomen met losse momenten.

Op tijd aangelijnd (lange lijn) voor alweer een jogger, maar ook al twijfelde ze even, ze luisterde naar het 'hier'-commando toen we haar wilden afleiden.

Verder heeft ze de meeuwen kunnen negeren maar liep het toch nog fout op het einde toen een kraai op het strand voor haar neus bleef zitten en pas op het allerlaatste moment wegvloog. Ik kon anticiperen en lijnde haar op tijd aan, maar luisteren deed ze niet meer.  Toen ze door de riem belemmerd werd om die kraai achterna te gaan keerde ze zich naar ons en wou beginnen happen, maar stopte onmiddellijk dit keer bij een streng 'nee'. De frustratie-hap-reflex is er precies wel nog, maar ze kan zich toch geleidelijk aan meer en meer beheersen.

Een leuk speeltje meenemen helpt nu ook om haar aandacht af te leiden als ik haar naar iets of iemand zie staren, klaar om uit de startblokken te schieten. Ik doe dus heel erg mijn best leuker te zijn dan al het andere en dat begint meer en meer te lukken (maar niet altijd).

Wij gingen overigens op weekend naar Durbuy, maar zij mocht niet mee en is thuis gebleven met mijn zoon. Het was een schitterend weekend met 2 andere pups van haar leeftijd, die bijna de hele tijd mooi en evenwichtig met elkaar speelden, rust namen als het nodig was (vb binnen tijdens het eten), los door de bossen liepen... Een golden retriever en een border collie, ze hebben niet diezelfde opgewonden neigingen als mijn poedel. Geen idee of dat rasgebonden is.

Eentje stond eigenlijk niet echt onder appèl, maar de andere wel en aangezien ze samen bleven viel het loslopen in de bossen en tussen weiden voor beide mee.

Verder wel grote verschillen in opvoeding. De enen heel nonchalant, de anderen veel strenger (tot heel streng, onmiddellijk duwen op de rug bij het lig-commando, toch geregeld in mijn ogen onnodig hard roepen, ook iemand die niets liever deed dan deze 2 kalme honden wild te maken door zelf te gaan grommen tegen hen enz....).

Ik vond het heel spijtig dat mijn puberhond niet mee was en ook voor m'n zoon die voor het eerst in 20 jaar dit jaarlijks weekendje heeft overgeslagen, anders zijn we al altijd voltallig geweest met 4 koppels en onze even oude kinderen. Fantastische activiteiten gedaan met z'n allen, prachtige boswandelingen, schitterend weer en heerlijk gegeten...

Maar als er vroeger al af en toe eens een spanningetje was in de manier van omgaan en opvoeden van onze respectievelijke kinderen, de opvoeding van honden lijkt mij nog meer een wespennest...

In die zin waren er dus ook wel momenten waarop ik blij was dat mijn (veel heviger) hondje er niet was. Tegen het roepen en het neerduwen zou ik sowieso niet kunnen, het deed me al pijn het te zien gebeuren bij die andere honden, en dan dat overdreven wild maken om vervolgens te verwachten dat ze met één vingerknip terug rustig worden. Dat ging rampzalig geweest zijn met onze poedel. Hopelijk kan ze volgend jaar wel mee, omdat ze tegen dan evenwichtiger en volwassener zal geworden zijn. Fingers crossed.

Wat een mooi filmpje! Goed bezig

Ik vind het wel mooi hoe Floris - de braverik - zo mooi blijft staan terwijl je met Njalla aan het oefenen bent.

@Wendy wat een fantastisch filmpje zeg! Wat doet Njálla het goed! Met Harm zijn we nog steeds aan het oefenen om te blijven zitten als we iets weggooien haha, die heeft blijkbaar iets minder zelfbeheersing ;) Maar ik vind het wel een heel tof idee die oefening die je op het einde doet, zeker iets waar ik met Harm ook wel mee wil en kan oefenen (als hij stap 1 onder de knie heeft). Ik heb zelf geen nieuwe tips voor je maar ben benieuwd wat de rest aandraagt! Hoe ben je begonnen met balans oefeningen? Ik merk echt dat Harm soms moeite heeft met zn achterpoten goed gebruiken maar ik vind het knap lastig daar leuke en goede oefeningen voor te vinden die we kunnen doen zonder dat ik allemaal materiaal moet aanschaffen. Ik heb wel eens geprobeerd op een boomstam maar dat is echt nog te moeilijk voor hem denk ik, hij komt niet verder dan zn voorpoten erop al ga ik op mn kop staan. Op de cursus doen we wel eens over een brug (verhoogde plank eigenlijk) lopen, dat gaat aardig, maar ik zou er zelf graag vaker en meer mee oefenen ook doordeweeks.. ik doe het echt veels te weinig.

@Marie ik lees dat Billie al stopte bij een ferme nee! Dat is toch ook knap al, dat had je een paar maanden geleden niet gedacht! En de rest. Tja en de rest ik zou willen zeggen wat anderen ook al tegen mij zeiden: het gaat met vallen en opstaan! Leg de lat niet te hoog (maak ik mezelf ook schuldig aan hoor dus ik bedoel dit zeker niet als verwijt) maar kijk en geniet vooral wat goed en steeds beter gaat. Het verschil met de andere pubers, ja kan komen door ras, maar ook zeker door karakter en omstandigheden vanaf de geboorte af al. Hoe het was bij de fokker en hoe het was, ging en gaat bij jullie. Speelt allemaal mee denk ik. 

Nu ik toch typ, nog van mij een vraagje. Ik stoei een beetje met de juiste timing van belonen merk ik dus ben benieuwd naar jullie advies. Als Harm een andere hond ziet gaat ie altijd eerst staan kijken. Meestal laat ik dat ook even een paar tellen gebeuren. Maar niet te lang want dan bouwt de spanning te veel op. Dan roep ik hem met een "kom" (= we lopen verder) of een "hier"(= bij me komen, als hij verder weg staat). Soms zeg ik dit gelijk al als ik merk dat de spanning al best hoog is omdat hij gelijk al in de lijn gaat hangen of echt begint te trekken. Als hij dan gelijk reageert wanneer beloon je dan? Ik beloonde altijd gelijk zodra hij bij me kwam of op me reageerde maar nou las ik laatst op een ander forum iemand die zei dat je dat niet moest doen omdat je dan beloont voor het kijken/hangen/trekken volgens hem zou je eerst minimaal 4 tellen "goed" gedrag moeten zien voor je beloont met aandacht en/of voertjes/speeltjes. Hoe doen jullie dat?

Wendy wat een leuk filmpje! Ik vind de beheersing van Njàlla best netjes, zeker voor een jonge hond. Heel grappig hoe ze op het laatst ineens iets anders gaat doen, dat doet Boyko ook vaak. Voor hem zou deze oefening nog te lastig zijn. We oefenen wel met wachten met voer, we kunnen de bak met voer bij hem neerzetten en dan zelf een aantal passen achteruit lopen. Dan wacht hij netjes totdat hij mag eten, dus het begin is er. Jouw oefening vind ik een leuke, die ga ik later ook proberen met hem. Vooral het rustig er naartoe lopen zou voor hem nu nog erg moeilijk zijn.

@marie, ik denk dat je er verstandig aan hebt gedaan om je hond thuis te laten. Ondanks dat het natuurlijk jammer is dat je zoon daardoor niet mee kon.

De opvoeding van honden, daar zijn inderdaad zoveel verschillende visies op en dat kan dan best lastig zijn. Mede daarom zou ik ook vooral niet gaan vergelijken. Kijken hoe anderen het doen en eventueel dingen overnemen kan wel fijn zijn maar verder zou ik gewoon je eigen pad volgen. Zo neem ik persoonlijk liever veel langer de tijd om een vertrouwensband op te bouwen dan dat ik een hond heb die meteen correct alles opvolgt. In het begin vroegen we weinig van Boyko, behalve ons niet aanvallen, hoefde hij eigenlijk nog niks. Langzaamaan bouwen we nu vanuit vertrouwen op naar wat (moeilijkere) oefeningen. Andere mensen waren misschien vanaf dag één begonnen met gehoorzaamheid oefeningen en dan kon hij nu wellicht veel meer. Wij vinden het vooral belangrijk dat hij een stabiele en gelukkige hond wordt en denken dat we op onze manier een heel eind komen. 

Wat gaaf!! Ik ga dit ook oefenen met flux! Ik vind jouw filmpjes altijd zo inspirerend. Hoe kom je aan al die oefeningen? Flux is trouwens ook dol op boomstammen lopen, klimmen,   klauteren, springen. Even opscheppen:Hij kan nu vanuit praktisch stilstand op een afgezaagde boomstam springen die hoger is dan hemzelf. Mijn vriend maakt zich wel steeds druk over of dit niet slecht is voor zijn nog in de groei lichaam (nu 7,5 maand) en ik daardoor ook een beetje. Wat denken jullie? Want hij mag nog niet met agility beginnen maar hij groeit ook niet meer echt. 

Qua tip/advies omtrent geduld, ik weet niet of je dit al doet maar uit een ander topic hierover zei Alaska een keer dat als je de wacht/geduld oefening doet, dat je dan niet het verlossende commando zo maar geeft maar enkel als je hond aan je laat zien dat ie ontspant. Dus niet verlossen uit de pose, maar echt wachten tot er ontspanning optreed en dat belonen. Ik deed dit toevallig al bij het "je mag het snoepje uit mijn dichte hand pas als je helemaal stopt met moeilijk doen", maar ik ben dit nu bij heel veel geduld oefeningen gaan toepassen. Voor Flux werkte dit echt top, leert echt geduld krijgen ipv volhouden in de fixatie als je snapt wat ik bedoel. 

Dat filmpje van Njala ziet er erg leuk uit, knap hoor zo rustig volgen terwijl je speeltje in het zicht is. Mag ik vragen waar dat gebied is waar je wandelt? Het stuk met die stapstenen ziet er ook leuk uit.

Mijn eerste bericht op dit forum, aangezien we een hele leuke puber in huis hebben lijkt dit onderwerp mij leuk om mee te schrijven. Onze hond Bram is een labrador (field trail) van 9 maanden oud. We doen jachttraining met hem en gaan naar een gewone hondenschool waar de nadruk ligt op band opbouwen met je hond en veel balans training gedaan wordt. Erg leuk en ik zie hoe hij geniet van vooral de jachttraining. De andere school is voor hem vooral leuk vanwege de vele verschillende oefeningen en voor ons om weer te leren hoe dat opvoeden van een hond gaat. Onze vorige hond overleed 13 jaar terug en de inzichten zijn naar mijn idee best flink veranderd. Oefenen met afleiding van andere honden kan ik daar ook goed oefenen. De mensen die hij tegenkomt interesseren hem niet als hij ze niet kent maar andere honden wil hij heel graag naartoe. Ik kan dan ook wel eens jaloers kijken naar mensen met honden die heel relaxed doorlopen, of in losloop gebied even snuffelen en dan weer achter hun baasje aan gaan. Bram wil na het snuffelen graag spelen met de meeste honden en als dat betekend dat hij mij moet verlaten en met nieuwe vriend achter zijn of haar baasje aan moet hobbelen dan vindt hij dat prima. Eerder kwam hij wel terug na hier te roepen maar momenteel lijkt hier een optioneel commando dus hij loopt veel aan de lange lijn en mag los om met zijn vaste vriendjes te spelen als we die tegenkomen. 

Wat leuk, welkom! Tof dat je hier aansluit! En heel herkenbaar wat je typt over andere honden. Hier ook een labrador maar dan 10 maanden oud. Wat tof dat jullie ook jachttraining met Bram doen! Wanneer zijn jullie daarmee begonnen?

Bedankt iedereen! Wat leuk dat anderen er wat inspiratie uit hebben kunnen halen.

@Carlien, Ik ben eerst begonnen met haar te leren dat ze haar achterpoten ook apart kan besturen. Dingetjes als achteruit lopen, met haar voorpoten op een laag krukje (of een paar boeken/tegels/etc.) laten staan en vervolgens met haar achterpoten om het krukje laten lopen, dat soort dingetjes. Tegelijkertijd ook over kleine parcourtjes laten lopen; een stapel stokken die als mikado door/over elkaar heen liggen, etc. Daarna ben ik begonnen met parcourtjes over brede planken die op lage krukjes liggen en een balanskussen (kan ook iets anders zachts zijn). Op de planken kun je dan wat kunstjes laten doen zoals spin/twist/turn, waar ze wat meer coördinatie voor nodig hebben en dat heb ik uitgebouwd naar smallere planken en boomstammen. Heel geleidelijk aan allemaal.

@Hannah, Ik vind het juist zo goed hoe veel je met Boyko bereikt hebt! Altijd leuk om te lezen . Ik vind ook dat je je laatste alinea mooi verwoord hebt. Naast de verschillende visies heeft iedere hond natuurlijk ook een andere aanpak nodig. Het is bijna niet mogelijk om dat over één kam te scheren. 

@Jelena, Ik heb in de twee jaar dat ik naar het juiste ras op zoek was veel inspiratiefilmpjes gekeken, haha. Vooral de border collie trucjes waren toen favoriet . Tegenwoordig zoek ik meestal de videos van Nate Schoemer op als ik iets wil leren waarvan ik niet zeker weet hoe het werkt. Verder heb ik de boeken van 'Een hondenleven lang' van Martine Burgers en Sam Turner, alsook 'the big book of tricks for the best dog ever' van Larry Kay en Chris Perondi standaard op tafel liggen.

Ik zou Flux nog niet op dingen laten springen die hoger zijn dan hij zelf is. Hij groeit misschien niet veel meer in de hoogte, maar intern is er nog wel veel aan het ontwikkelen. Pas rond de 18 maanden schijnt het veilig te zijn om sporten en sprongen met een hogere impact te doen. Met Njálla doe ik het sinds kort heel af en toe voor de gewenning.

Super tip over het ontspannen! Dat klinkt als een flinke oefening in geduld, maar ga ik ook zeker vaker moeten toepassen.

@Femke, Welkom! Leuk dat je ook mee komt schrijven en wat grappig om te lezen dat we allemaal tegen dezelfde problemen aanlopen met onze pubers . Ik stuur wel even een pbtje met het gebied.

We zijn begonnen toen hij 7 maanden was. Nog niet zo lang dus. Apporteren deed hij op dat moment al. Nog niet netjes maar dat hoeft nog niet, hij moet het vooral leuk vinden en dingen naar mij willen brengen. Spoortje lopen hoefde hij niet te leren, dat zit er al in. Hij heeft met 4 maanden oud al een spoor van een egel uitgelopen. Dat was best een verrassing. Dat springen op een boomstam lukt Bram niet goed, hij springt er liever overheen. Hoog in energie noemt de trainer van de hondenschool het. De balans oefeningen zijn dus echt gericht op rustig en gecontroleerd uitvoeren en niet als stuiterbal overal overheen denderen. 

Wat een leuk filmpje Wendy! Evi vindt balans oefeningen ook heel leuk om te doen. Aan de zelfbeheersing moeten we nog werken. Daar heeft ze best veel moeite mee. Het wachten tot ze mag eten gaat wel al goed, maar met spel heeft ze nog geen zelfbeheersing 

wel heel leuk nieuws. Evi is vandaag 1 jaar geworden. Helaas heb ik stage vandaag en kunnen we het niet goed vieren. Maar vanavond maak ik het goed met haar door naar de dierenwinkel te gaan.

@ Wendy: wat een leuk filmpje, mooi om jullie samen te zien trainen!! Grappig, ik train met Monkey ook op zo'n beheerste manier, al heb ik iets andere oefeningen in de training verwerkt. Maar het komt ongeveer op hetzelfde neer, om de rust en beheersing te oefenen terwijl de verleiding van het speeltje op de loer ligt. Die laatste oefening die je doet met Njálla (dat samen langzaam naar de beloning toelopen) zal voor Monkey zeker ook een goede zijn! Hier wisselen we verschillende commando's af voordat ze naar haar speeltje toe mag, het is nooit helemaal hetzelfde en dat houdt het voor haar interessant en uitdagend. Wat ik onder andere nog een leuke oefening vind wat beheersing betreft is bijvoorbeeld het "halt" commando uit te breiden. Hierin kun je afwisselen en veel meer mentale uitdaging creëren voor je hond. Dan leg je het speeltje in zicht, en dan is het echt een challenge om bijvoorbeeld te leren halt houden en op afstand verder commando's oefenen. Halt houden en bij jou terug komen ipv naar het speeltje toe te rennen. Halt houden terwijl je hond naar het speeltje rent, of juist halt houden als ze het speeltje heeft en terug naar jou komt. Momenteel zijn we hier aan het oefenen dat als ze haar speeltje heeft gehaald, dat ze halt houdt, op afstand los kan laten en naar me toe kan komen zonder speeltje. Zo probeer ik dus met een beetje creativiteit bepaalde "basis" oefeningen steeds wat moeilijker te maken voor Monkey. Heeft ze ook wel nodig, want deze meid heeft best temperament.. Ik heb nog nooit een hond gekend die zo snel dingen oppikt. Oefeningen 2x doen is bij haar doorhebben en onthouden wat je bedoelt, dus ik moet inmiddels ook wel een beetje creatief zijn met mentale uitdaging te bieden. Het lijkt haar allemaal zo makkelijk af te gaan, maar tegelijkertijd waak ik ervoor dat ik niet teveel met haar doe. We zitten tenslotte nog maar in de puberfase. Als we trainen stop ik liever op het hoogtepunt, zodat ze gewoon een tijdje voldaan is (desnoods doen we 's avonds nog een extra wandeling als ze weer haar energie kwijt moet) dan dat ik haar moe maak en mogelijk teveel belast. Het moet allemaal leuk blijven! En dat is het zeker hier. Voor mijn gevoel hebben dit soort beheersingsoefeningen trouwens veel bijgedragen aan de basis opvoeding hier, want over het algemeen is Monkey heel kalm terwijl ze toch heel veel energie heeft. Het vele snuffelen/speuren heeft ook bijgedragen om die kalmte te creëren, maar dat moet je hond maar net leuk vinden natuurlijk (net als het appel trouwens). Het is een ontdekkingsreis hè, naar wat je hond motiveert/leuk vindt! 

Ooh 1 jaar alweer!! Van harte gefeliciteerd Evi! Monkey heeft hier gisteren al haar cadeautje gehad voor haar eerste verjaardag (een mooi stevig tuig), want ze blijft nu al een tijdje hangen op hetzelfde gewicht. Ze wordt pas begin december 1 jaar, tegen die tijd zijn we vast vergeten dat ze haar cadeautje al gekregen heeft ;-). In ieder geval veel plezier met een cadeautje uitzoeken vanavond! 

Denk dat ik met die frup ook eens meer zelfbeheersing moet gaan doen. Fudge aka Linke Loet heeft nul komma nul geduld en beheersing. In de zin van als ik met haar aan het trainen ben moet alles enorm rap en snel. 

Ze is zoooo ongeduldig, terwijl ze tijdens los lopen echt niet achter joggers, fietsers enz. Gaat. Het is meer tijdens het trainen zelf dat ze alles maar door elkaar doet omdat het volgens haar te traag gaat. Terwijl Maylo echt zo geduldig was en rustig. 

Sinds kort tut Fudge ook, vaak ook als ze gewoon slaapt. Dan pakt ze de punt van der kussen of een deken en zit ze te tutten. Super schattig, heb ergens gelezen dat je het vaker ziet bij drukke hond. Geen idee als dat waar is.

Dankjewel Susanne! Evi heeft in oktober ook een halsband voor haar verjaardag gekregen, maar we zijn dat inderdaad al vergeten. 

@Laura; Evi is ook heeeel ongeduldig, haha. Bij het omdoen van het tuig is loopt ze ook de hele tijd heen en weer. We zijn nu aan het oefenen om rustig te zitten terwijl ik het tuig om doen. Net al wachten met de lift uitlopen totdat de deur helemaal open is. 

In het losloopgebied (maar ook alleen daar) heeft Monkey nog wel eens moeite met mountainbikers, galopperende paarden en heel soms ook nog met joggers. Als ze los loopt, blijft ze redelijk bij me in de buurt en ze heeft gelukkig geen moeite met aangelijnd te worden, dus ik zorg op dit moment gewoon dat ik haar op tijd aanlijn als zo'n uitdaging op ons af komt. Ze doet het niet consequent hoor, ergens achteraan willen rennen, alleen elke keer dat zoiets gebeurt is wat mij betreft toch een keer teveel. Voorkomen is beter dan genezen in dit geval. Maar het is voor mij in ieder geval nog een extra motivatie om het halt commando uitdagender te maken. Ik voeg gewoon zoveel verschillende verleidingen toe tijdens het oefenen, in de hoop dat als we ons ooit in een situatie bevinden waarbij Monkey ineens ergens achteraan schiet (wat ongewenst en/of onveilig is), dat ik haar met een halt kan stoppen. Maar goed, ik vind het vooral een fijne oefening voor de beheersing. Ergens voor gaan hoef ik haar niet te leren, maar rust en beheersing blijven we vooralsnog (met veel plezier!) oefenen. 

@ Wendy:

Wat een leuk filmpje van Njálla! Ik heb het al zeker een paar keer gezien, ze doet het echt uitstekend (net zoals Floris trouwens die zo rustig blijft staan!). Maar ook voor jou mijn complimenten! Ik vind het geweldig wat je met je honden had kunnen bereiken. Dat vraagt toch veel geduld en tijdinvestering van beide kanten. 

Van harte gefeliciteerd! Wat een mooi meisje met grote ogen ! 

Tegenwoordig gaan wij enkele keren per week in een nabij bosje wandelen.  Het is echt een bosje, het stukje is lang maar smal, en toch wandelen daar redelijk veel mensen met honden. Voor een of andere reden wordt dit bosje door de absolute meerderheid hondeneigenaren als een losloopgebied gezien (het is in realiteit helemaal niet), daarom vermeed ik het toen Oscar nog een pup was. Maar nu dus niet meer, wij wandelen daar terug. Wij beginnen altijd aangelijnd, maar soms komen wij een groep (bekende) loslopende honden tegen waar wij ons aansluiten. Wat ik opmerkelijk vind, is dat Oscar rustig meeloopt met die honden (vroeger kon hij dat helemaal niet, hij begon onmiddellijk tegen andere honden te springen). Af en toe wordt er natuurlijk gespeeld, maar niet op een wilde, felle manier hoe hij met zijn vaste vrienden aussies speelt. Het is ook interessant om de interactie tussen de honden te zien, als ze alle samen lopen. Ik merk dat mijn puber toch meer aandacht heeft voor de lichaamstaal van andere honden en hun wensen veel meer begint te respecteren. De groep bestaat uit 2 BC's, een labradoodle en een amstaff (jonge teefje). Met de laatste is Oscar onmiddellijk BFF geworden. Ze is ook een ongelooflijk knuffelkont en die twee kunnen heel leuk met elkaar spelen. Oscar luistert enorm goed naar haar, ze heeft zelfs nog nooit moeten grommen om hem iets duidelijk te maken, meneer luistert toch perfect naar al haar wensen. 

Leuk om alle berichten weer te lezen!

@Femke welkom op het forum en in dit topic

@Evi gefeliciteerd!

Het topic gaat zo hard dat ik een tijdje terug al gestopt ben met doggies uitdelen. Ik heb Femke nog wel doggies gegeven omdat ze nieuw is. Mocht er nog iemand zijn die doggies wil, laat maar weten. 

@Jelena, op hoge dingen springen, daar zou ik ook echt nog even mee wachten. De groeischijven zijn nog niet gesloten, je kan met dit soort zware belasting beter wachten tot de hond volledig uitgegroeid is. Vooral het er vanaf springen geeft een flinke klap op het lijf. Als je wel al oefening wilt doen zou ik eerder denken aan balans en coördinatie oefeningen. Bijvoorbeeld lopen over een liggende boomstam of over stapstenen lopen zoals in het filmpje van Wendy. Ik geef je vriend in deze dus dus gelijk... Wel knap natuurlijk dat Flux zo hoog kan springen

Vandaag weer gewandeld met June en Boyko samen en hij deed het best goed. Ik merkte bij mezelf wel af en toe wat frustratie dat hij vrijwel geen aandacht op mij richt. Ik ga dus weer wat oefen momentjes inplannen om hem wat meer op mij gefocust te krijgen. Hij kent zijn naam en kijkt dan netjes naar me, tenzij er iets anders in de buurt is dat zijn aandacht trekt en dat is dan weer bijna altijd. Dus dat heeft nog wat oefening nodig.

Ik moet zeggen dat ik het ook wel veel werk vind, twee honden die beide hun eigen aandacht en wandelingen nodig hebben. Komende maanden wandel ik ook nog met een ander hondje en dan ben ik toch erg blij dat mijn vriend de honden ook vaak uitlaat. Ik hoop dat het straks, als Boyko wat verder is, wat makkelijker gaat zijn. Het zou vooral fijn zijn als één persoon dan met twee honden tegelijkertijd zou kunnen lopen. Nu moeten we dan echt met twee personen zijn zodat ze aan de lijn niet bij elkaar kunnen komen, dat komt dan dus op acht rondjes per dag (plus tijdelijk een extra hondje)... 

Ja hier ook met de halsband om doen of af dken. Ik zeg dan riem om of af en dan moet ze gaan zitten. Maar dan is ze zo o geduldig en zit ze te wiemelen met het om doen. 

Terwijl Maylo altijd heel rustig ging zitten. Nu hoef hij dat niet meer vanwege zijn rug. 

Nou super trots op mijn meissie. Net gewandeld en bijna niet getrokken, lekker relaxed naast me gelopen. Ze was hyper alert s avonds met wandelen. Zijn nog 3 weken aan het trainen om de aandacht op mijn te leggen. 

Dat gaat super goed, ondanks Maylo mee loopt. Want die doet gezellig mee en is hierdoor ook minder alert. 

Kijk trots op het duo, hopen dat het zo doorgaat. (Is trouwens een lampje op de foto)

Bedankt voor de felicitaties! 
Evi heeft denk ik wel een leuke verjaardag gehad. Bij de dierenwinkel een bot en een balletje gehaald. 

@Lara: klinkt als een hele leuke dag aan zee. Hopelijk voelt Oscar zich nu weer beter. Dat in de ankers gaan bij het tegenkomen van andere honden herken ik wel. Evi gaat ook altijd liggen en ziet de andere hond dan ook als haar speelmaatje. Is ook mijn eigen fout door haar als pup aan de riem kennis te laten maken. Het enige waarmee ik dan haar aandacht krijg is een bal. Net kreeg ik zowaar door haar naam te roepen haar aandacht en liep ze daarna fijn door. Dat mevrouw bij de volgende hond ook maar vertikte een stap te zetten vergeten we dan maar even. 

@Hannah: het zorgen voor twee honden lijkt mij ook heel zwaar. Ik vind het zorgen voor 1 hond soms al best zwaar. 

@Laura: heerlijk die wandelingen die helemaal top gaan. En wat een knapperd! 

Voelen jullie je wel eens schuldig tegenover jullie hind(en)? Ik heb dat nu best wel erg. Door stage is Evi twee dagen per week wat langer alleen. Ik doe er dan wel alles aan om haar goed moe te maken en haar veel aandacht te geven. Ze gedraagt zich gelukkig en toont geen tekenen van verveling ofzo, maar toch voel ik me schuldig. Vooral als ik in het weekend ook even weg moet om boodschappen te doen. 

@ Evi:

Met Oscar gaat het prima, dank je! Hij was dezelfde dag nog helemaal terug in orde toen wij thuis aankwamen. 

Ik voel me nog steeds schuldig tegenover onze eerste hond, Roy. De eerste drie jaren heb ik toch veel dingen verkeerd aangepakt. Natuurlijk bedoel ik daarmee geen aversieve straffen oid maar vooral het gebrek aan tijd. Wij werkten toen nog alle twee voltijds en het was altijd druk, druk, druk.. ook tijdens de wandelingen in de week. De jaren daarna heb ik dat alles wel gecompenseerd, maar ik blijf nog spijt hebben over die eerste paar jaren. 

Tegenover Oscar heb ik gelukkig nog geen schuldgevoelen moeten ervaren. In alle eerlijkheid, het lijkt me niet dat mijn verwende nest op dit moment iets te kort komt ! 

Ik denk trouwens niet dat  Evi zich verwaarloosd voelt, hoor! Je bent nog altijd voldoende met haar bezig, ze komt jouw aandacht niet te kort. En nu twee dagen per week iets langer alleen blijven (en dan is het maar tijdelijk, heb ik begrepen) lijkt me toch niet erg. En zeker omdat ze daarna in de watten gelegd wordt 

@Femke:

Ik zie dat ik ben vergeten om je ook welkom te zeggen. Welkom ! 

Ik voel me vaker schuldig tegenover Maylo. Fudge gaat s woensdag altijd naar de oppas, voorheen altijd Maylo. De oppas is ook de hondentrainster, alleen die gaf destijds al aan dat Maylo niet veel behoefte heeft om bij haar te zijn. Maylo is ook inmiddels 10 jaar. 

Hij zonderde zich vaak dan af hij daar was. Nu blijft hij dus thuis en ben ik s middags op de woensdag ca. Een uur thuis. Hij lijkt dat prima te vinden maar soms vind ik het wel vervelend voor hem.

Wat een ontzettend leuk en leerzaam filmpje Wendy!

Wat een ontzettend leuk en leerzaam filmpje Wendy!

Sorry... moet even lachen.. ik hoor geknauw en geknabbel, ik zit in een andere ruimte en zeg zonder te kijken of een naam te noemen "niet kapot maken.."

Trippel trippel, hondje de jongste die naar me toe komt vanuit de woonkamer whaha... en geluid stopte ineens spontaan...

Nu nog uit zichzelf niet slopen, kunnen we eindelijk weer eens op visite zonder gedoe..

Mijn schuldig voelen is vaak dat ik ze niet zo maar overal los laat of als ze los zijn ik soms even toch weer aanlijn omdat andere honden niet zo leuk op ze (of in ieder geval op 1 van onze 3 niet leuk) reageren.

Daar baal ik oprecht wel eens van. Kan het ook niet zo goed uitleggen ook. Ik wil gewoon geen confrontatie of iets op beloop laten of afwachten hoe situatie zich ontwikkeld. Komt bij mij vanwege het ras van een van mijn honden, die worden al snel als agressor gezien wat maakt dat ik domweg op zijn gehoorzaamheid aanstuur.

Soms baal ik daar van, want hij is gewoon lekker aan het spelen en zal niet uit zichzelf op een andere hond afvliegen om amok te maken terwijl het andersom wel gebeurd.

@Blondie, heel herkenbaar, dat je aan het geluid al hoort wat er is, er wat van zegt en dan direct de reactie van je huisdier waardoor je weet dat je goed zat. Ik kon dat met onze vorige kat. De hond trekt zich daar nog niet zo veel van aan. 

Maar @evi als je hondje die dagen stage goed doorkomt is het toch prima?

Bram hoeft tot nu toe nooit lang alleen te zijn dus op dat vlak voel ik mij niet schuldig. Een keer 5 uur, dat vond ik wel moeilijk. Tot ik op de camera zag dat hij op 20 minuten na continu heeft geslapen.

Onze vorige hond (lang geleden) hebben we bij een hondenschool getraind die werkte volgens de roedelmethode, veel inzetten op dominantie, eerst eten/ door de deur enzovoorts. Ik weet nog dat er toen iets knaagde en niet goed voelde. Achteraf baal ik er van dat ik niet naar mijn gevoel geluisterd heb. Toen ik hem uit het asiel haalde (hij was 10) waren we al snel echte maatjes, toen ik de training startte was het 'hij is angstig dus jij moet een duidelijke leider zijn' waardoor we soms meer tegenover elkaar stonden. Daar voel ik mij wel eens schuldig over. Is ook wel goed gekomen maar met Bram merk ik dat het zo anders kan. Meer het samen optrekken en kijken naar wat er achter het gedrag zit. Daarbij geef ik ook wel grenzen aan, 'nee' en 'klaar' zijn termen die hij kent en meestal ook wel kan accepteren. 

Wat hij nu ineens doet snap ik nog niet helemaal. Hij is niet vocaal, blaft echt bijna nooit. Als pup wel, vooral naar spannende dingen. Sinds kort blaft hij naar mensen die gewoon stil staan/ alleen zijn. Dus als we wandelen kan een hele fanfare langskomen met de turnvereniging er achteraan die kunstjes doen en een kleuterklas op stepjes, loopt hij stoïcijns langs. Kom je in het bos een boswachter tegen die een boompje kapt en later iemand die op een bankje zit, gaat hij blaffen (langduriger, iets angstige houding). Afstand vergroten tot hij rustig is, even kijken tot hij ontspant en dan kan hij zonder gekkigheid verder lopen). Of je loopt langs een bushokje, hij ziet 2 mensen zitten en blaft (1 keer en kwispelt, hele houding ontspannen). Dat snap ik gewoon niet. Als pup vond hij kleine kinderen van 2-4 jaar spannend want die gaan wat ongecontroleerd op zo'n schattige pup af. Daar is hij inmiddels overheen door het veel op afstand kijken. En hij is niet meer klein en schattig dus hij wordt ook niet meer belaagd, dat scheelt ook. 

Gisteren heb ik met Monkey de oefening van Wendy en Njálla geprobeerd, om samen langzaam richting speeltje te lopen, aandacht bij mij. Nou dat was een leuke uitdaging ook hier, en een leuke afwisseling weer! En eenmaal thuis een zeer tevreden hondje van zo'n oefening, van wat zal het zijn? 5 of 6 keer te oefenen... Ze kan dan zo heerlijk kreunen in haar slaap, zo schattig! 

Volgende week hebben Monkey en ik een eerste proefles in praktijk speuren. Ik vond dat spontane spoorzoeken met haar zo leuk laatst, we gaan er lessen in nemen. Ik hoop dat ze hier enthousiast voor blijft, zoiets vind ik zelf nu echt heel leuk om samen te kunnen doen: lekker de natuur in, en ook de hond meer zelfstandigheid te kunnen geven, want speuren gaat op haar initiatief! We zullen zien, maar ik heb goede hoop. 

Femke, wat je vertelt over Bram dat herken ik ergens ook wel. Monkey blaft niet, maar in schemer/donker is ze wel alerter op een enkele persoon die langs komt, terwijl ook zij normaal nergens van onder de indruk is in alle drukte. Ik let altijd op de verdere signalen van Monkey om te zien of we even een bochtje moeten nemen of even moeten wachten, zo gaat het altijd goed. En nu het langer donker is zie ik ook alweer meer gewenning. Als Monkey trouwens iets heel erg spannend vindt, en dat merk ik vooral doordat haar rugharen overeind komen en meer spanning op de lijn, dan geef ik haar nog wel eens een bal. Dat geeft haar net dat beetje meer zelfvertrouwen, waardoor ze weer door kan lopen zonder dat de spanning bij haar te hoog oploopt. 

Suzanne dat is wel een goede tip, ik ga het eens proberen. Ik heb vaak een balletje of dummy mee maar nooit bedacht om dat te geven voor meer zelfvertrouwen. Praktijkspeuren lijkt mij ook erg leuk om samen te doen. Fijn om er achter te komen wat je hond leuk vind en daar verder mee te kunnen. We doen nu al wel genoeg met de huidige lessen maar ik sluit het niet uit ooit ook eens zoiets te proberen. 

Toch wel een geruststelling om te horen dat ik niet de enige ben die me weleens schuldig voelt. Het zal ook niet mee helpen dat Evi morgen gesteriliseerd wordt.