HondenPage baasje silke & woody

Wat schreven de vrienden van silke & woody op het forum

Dobry schreef in Hoe wandelen jullie?
Jenna wandelt niet meer zo, ze is al heel oud en maakt bijna alleen nog rondjes in de tuin.   Vroeger liepen we afwisselend een paar vaste rondes, we hebben achter bij het huis een klein parkje voor een klein plasrondje, en ietsje verder verschillende mooie routes door bosachtig gebied, met tussendoor ook velden.     Maar ze maakte ook graag een rondje door de stad, waar veel geurtjes te ontdekken zijn. En dan s avonds vlak voor het naar bed gaan alleen nog even een plasje in de tuin.
jantien schreef in The road to... Dialga in Nederland!
Leuk weer!   Wat een superlange staart heeft Dialga.  En dan die witte punt (een soort spatbord) eraan. Enig.
jantien schreef in Hoe wandelen jullie?
Vanuit huis loop ik zo het park in waar aan ik woon.  Dat is gedeeltelijk losloopgebied, vervolgens door naar het sportpark, waar we niet loslopen. Dan naar de geluidswallen, waar weer wel losgelopen kan worden.  (Op deze route komen we vaak konijnen tegen, maar Pepijn ziet of ruikt ze niet, heeft gelukkig geen jachtinstinct.) We lopen ook veel 'door de wijk', geen vaste  routes, maar veel afwisseling, ook voor mij. 1e wandeling tussen 07.30 en 08.30 : een half uur. 2e wandeling: vanaf 11.00 : een uur. 3e wandeling : vanaf 15.30 : een half uur. 4e wandeling : vanaf 19.30 : 10 minuten à een half uur, afhankelijk van het weer.  
Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ . schreef in Kees'vriendjes
" Ja ik kan wel in zijn bek kijken maar ik ben slechtziend.  " Kees Oei….wachten tot morgen dan….
Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ . schreef in Hoe wandelen jullie?
Twee x per dag een lange wandeling, overal,  polders bos enz…..de rest kerkrondjes, en de laatste plas voor het naar bed gaan, op dr eigen plekje, savonds in het donker niet meer langs de weg…..
Alaska's Finest! schreef in Hoe wandelen jullie?
Wij trekken altijd de natuur in. Er zijn binnen een straal van 25km een aantal bossen en heidegebieden waarin ik afwissel, en dat 2x per dag.  Nu Nukka ouder wordt, maken we in de namiddag nog een extra rondje van huis uit, gewoon een blokje om, voor een snuffel en een plas. 
Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ . schreef in Kees'vriendjes
" Paddy eet zijn brokken niet meer goed op. Dat is niks voor hem, ik heb woensdag een afspraak om te kijken of er weer een stuk tand of kies mist.  " Kees He nee he…..kan je niet in zijn bek kijken , en kwijlt tie niet meer dan anders ?   Even nat voer geven, hoef tie niet te kauwen……
Alaska's Finest! schreef in Senior hond en puppy?
Dat klinkt als een goed doordacht besluit. Geniet van Penny en jullie tijd samen, en de juiste pup komt er wel op het juiste moment. 
Dobry schreef in Hardlopen met hond en/of canicross
Vandaag was de marathon in Hannover. Wat lopen sommige mensen toch echt goed, alsof het allemaal vanzelf gaat. Van de week ook nog een podcast gehoord over een boek Born to Run, waar het ook gaat over de Tarahumara, een stam met veel goede hardlopers, die zonder moeite ultramarathons lopen, gewoon op sandalen, de avond ervoor een party met veel bier.  Of liepen... het is een stam die zich steeds meer terug heeft moeten trekken ivm het ontbossen e.d. Hier een stukje over een ontmoeting Born to Run - Secrets of the Tarahumara (runnersworld.com)   ik denk dat het vooral ook gaat om het plezier in het lopen, dat ze al als kind leren, geen druk, geen regeltjes. En ze eten veel bonen
Susanne schreef in Senior hond en puppy?
Wat een mooie leeftijd heeft Penny al bereikt! Ik vind dat wel iets heel bijzonders en speciaals, zo'n oude hond die het nog zo goed doet... Het heeft heel veel charme . Iets om te koesteren! Ik begrijp je gevoel goed. Ik heb dat zelf ook gehad toen mijn vorige hond Billie ouder werd. Hij was wel nog een stuk jonger, net 10 jaar oud, toen ik dacht dat ik genoeg energie en tijd had om 2 honden de aandacht te geven die ze nodig hadden. Misschien was ik onbewust ook een beetje bang om geen hond meer te hebben wanneer mijn oudje zou overlijden, het idee om zowel hem als mijn laatste hond te verliezen leek me namelijk helemaal niets. Dan moest ik die hevige rouw/pijn in mijn eentje gaan verwerken, bah, ik moest er niet aan denken. Maar vanwege onze band wilde ik ook niet dat Billie zou lijden onder een nieuwe hond. Ik ben wel gaan rondkijken, had een ras uitgekozen en een fokker gevonden die erg goed bij onze wensen aansloten. Vervolgens heb ik Billie laten kennismaken met de fokker en haar drukste hond, om te kijken hoe dat ging. Billie was altijd al een tevreden mannetje, maar hij fleurde nog meer op tijdens die wandeling, zat zelfs haar hond uit te dagen tot spel. Iets wat hij nooit meer echt gedaan had nadat zijn vriendje overleed. Het leek me een heel goed teken, en zodoende liet ik ons op de wachtlijst plaatsen. Het zou nog wel even duren voordat een nestje gepland werd. De tijd verstreek en de gezondheid van mijn oudje werd steeds minder goed. Het ene na het andere kwaaltje kwam naar voren, ik begon serieus te twijfelen of hij nog wel fit genoeg was om er een pup bij te hebben. Onze dierenarts zag er echter geen probleem in. Kwaaltjes horen nu eenmaal bij de leeftijd, maar ze vond dat deze hond nog bijzonder fit genoeg was om mee te gaan met een jonge drukke hond. Dat was begin juni. In augustus zijn we weer terug gegaan naar dezelfde dierenarts, voor het volgende kwaaltje dachten we, maar dit keer was het serieus. De keuze was om hem te helpen met medicijnen die hem ook nog heel veel zieker konden maken (vanwege zijn historie met problemen van de alvleesklier), of inslapen. Het is het laatste geworden. In december werd Monkey geboren. Daarmee heb ik een half jaar zonder hond gezeten. Uiteindelijk ben ik toch heel blij dat ik volledig tijd/oog had voor Billie aan ons eind, die herinneringen zijn me zo heel erg dierbaar! En ik ben ook blij dat ik volledig tijd/oog had voor Monkey aan ons begin, waardoor onze band snel ook heel hecht is geworden. De tijd zonder hond was heel moeilijk, dat heb ik opgevangen door te gaan oppassen op andere honden. Daaruit is een hond bij ons blijven plakken, dus dat is tegelijkertijd ook iets moois!
Dobry schreef in Hond overgevoelig voor supplementen
" We hebben wat gevonden. Dit bestaat uit allemaal kruiden.   " Lola mooi, nu hopen dat ze het goed verdraagt, en het hopelijk ook werkt voor haar. Je zou er dan evt. later nog algenolie aan toe kunnen voegen.
Romina, Cooper* en Willow schreef in Socialiseren met kinderen
" Even een andere insteek. Je zegt dat je de pup nu in de auto mee neemt omdat ze nog niet alleen thuis kan blijven. Later blijft ze dus wel thuis als je de kinderen weg brengt/op haalt? Dan zie ik het nut er niet zo van in eigenlijk. De socialisatie met kinderen zal vrijwel vanzelf gaan aangezien je zelf kinderen hebt en ook kinderen in je familiekring. Nodig regelmatig wat vriendjes uit bij jullie thuis (klein beginnen met één, wat rustiger kind en later meer en drukkere kindjes) en dan komt dat helemaal goed. Zolang je geen bomproof hond nodig hebt, zal dat heus wel genoeg zijn.   In mijn ervaring worden ook volwassen honden helemaal belaagd als je een schoolplein mee op gaat, met een pup zou ik dit zeker niet doen. Hooguit op de arm, als het echt even niet anders kan. "Vera en Ziva  Later kan ze thuis blijven als ze wil. Maar ze zou zeker ook mee mogen. Het is geen must, maar ook niet uitgesloten.
Romina, Cooper* en Willow schreef in Socialiseren met kinderen
" Voor mij is dat vooral om kunnen gaan met het onvoorspelbare van kinderen. Qua beweging en geluid. Ik heb een veedrijver die graag regelt en dan moet je dus echt wel actief met socialiseren met kinderen aan de slag. Ze moeten leren dat het niet aan hen is om ervoor te zorgen dat kinderen niet rennen. Dat een kind dat gilt niet automatisch in nood is etc. Kortom dat de volwassenen alles wel regelen niet de hond. Uiteraard gaat dat in rust en in stapjes. Ze hoeven hier echt kinderen niet leuk te vinden of zich door iedereen te laten aaien. Maar ze moeten wel keren dat die onvoorspelbare drukke wezentjes ongevaarlijk zijn en ze er niets mee hoeven. En dat ze gewoon achter mijn benen kunnen gaan staan als het spannend is en ik ze wel op afstand  hou. Mijn ervaring is dat het super waardevol is om ze dat juist op jonge leeftijd te leren. Heb hier ook een corona hondje die die fase gemist heeft en kinderen zijn nog steeds spannend.  "Klara  Deze vind ik heel goed geformuleerd. Zo sta ik er net in. Onze vorige collie had erg bang voor vreemden. We hadden toen nog geen kinderen en ook geen kinderen in de familie. Maar ik denk niet dat het toen ideaal moest zijn, moesten er vriendjes langsgekomen zijn. Dit wil ik nu wel vermijden. Ik wil niet de hond moeten opsluiten omdat er vriendjes langskomen. Of dat er geen vriendjes kunnen langskomen. Uiteraard zou ik onze hond wel afzonderen als ze daar zelf nood aan heeft, maar niet omdat het moet of het niet veilig is. Zowiezo laat ik kinderen en honden niet samen alleen achter.
Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ . schreef in Senior hond en puppy?
Ik heb de ervaring met Bams en Ogin, dacht dan val ik niet in een gat als Bams weg zou vallen, ze scheelde 10 jaar met elkaar, Bams werd ouder en moest dan toch vaker alleen blijven als ik met Ogin weg ging, Bams was nog goed ter been maar kon geen lange afstanden meer lopen, samen een kleine wandeling en dan bleef Bams thuis en ging ik verder met Ogin, nooit weer zou ik dat doen, de blikken die ze gaf spraken boekdelen, en Ogin heeft flink gerouwd om Bams toen ze er niet meer was…ze is vier jaar lang dag en nacht samen geweest met Bams, nee ik zelf zou het niet meer doen…..
Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ . schreef in Senior hond en puppy?
Geniet van Penny zolang zij er nog is, een pup erbij , heeft veel aandacht nodig en dan zal je dat gaan merken aan Penny, een pup kan je ook niet altijd weg houden bij Penny, die al heel wat ouder is en het niet leuk zal vinden moet je ze apart gaan zetten…niet doen, Penny is al op leeftijd heeft ook veel aandacht nodig, ik zou wachten….en dan als Penny er niet meer is voor een pup gaan.
Alaska's Finest! schreef in Senior hond en puppy?
Persoonlijk zou ik het ook niet doen. Penny is oud, dit is de laatste tijd die jullie nog kunnen koesteren. Waar je nog alles kan uithalen wat er rest, elk klein moment, elke ontroering, elk samenzijn bewust in je hart opslaan.  Als je hond er niet meer is, hebben al die kleine dagdagelijkse dingetjes zo ontzettend veel waarde als herinnering en troost.  Het zou jammer zijn om dat te verliezen, omdat je -zoals je schrijft- je tijd zou moeten verdelen. Ieder staat daar natuurlijk anders in en dat is prima, maar zelf zou ik nooit die laatste tijd van een oude hond willen afnemen en 'm juist volop willen benutten.           
Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ . schreef in The end, of toch nog niet?
Met liefde laten gaan, heel veel sterkte.
jantien schreef in The end, of toch nog niet?
Gecondoleerd.  Je hebt het beste, wat je nog voor Kyra kon doen, gedaan.
Romina, Cooper* en Willow schreef in Socialiseren met kinderen
" Ik zou in jouw geval dus wel goed socialiseren met kinderen. Je hebt ze zelf en er komen regelmatig kindjes over de vloer dus het is iets wat ze veel tegen gaan komen. Daarbij heb je ook nog eens een gevoelig ras waarbij een goede socilisatie bekangrijk is. Had de fokker kleine kinderen? Want dan heb je waarschijnlijk al een goede basis. Een schoolplein zou ik persoonlijk wat heftig vinden maar ik nodig altijd wel een aantal kinderen thuis uit die dan onder begeleiding kennis maken met de pup. Maar bijvoorbeeld ook lekker gaan spelen (gillen en lachen) terwijl de pup toekijkt. Belangrijk is dat de pup niet gedwongen wordt tot contact en het prettig vindt. Juist op jonge leeftijd zijn ze nog vrij onbevangen en nieuwsgierig. Ik heb ook wel eens een pup de klas mee ingenomen. Goede afspraken gemaakt met de juf dat alle kindjes netjes bleven zitten en zachtjes deden. Was super leuk. Zowel voor de kleuters als voor de pup.  Maar dat kan natuurlijk niet overal. "Klara  De fokker had zelf geen jonge kinderen. Wel tieners. Vandaag zijn we even langs gegaan bij mn ouders en is ons neefje van 2jaar ook gekomen. Ze vond het allemaal prima. Bleef gewoon netjes zitten en slapen tussendoor ??
Romina, Cooper* en Willow schreef in Socialiseren met kinderen
" Kijk vooral naar je pup. Voor sommige pups zal het inderdaad overweldigend zijn, andere zullen nieuwsgierig zijn.   Je kan beter 'klein' beginnen, dus een klein groepje kinderen en dat uitbreiden als het goed gaat, dan je pup in het diepe te gooien. Je pup geeft aan wat kan, en wat nog te veel is. "Odin & Tex  Bedankt voor je antwoord! Ik vind het nog wat moeilijk om te bepalen of het 'teveel' is voor haar. We hebben het tot nu toe rustig aan gedaan en veel tijd thuis doorgebracht.
Romina, Cooper* en Willow schreef in Socialiseren met kinderen
" Eens met hier boven. Je kan een pup ook bang maken, tegenwoordig socialiseren mensen de puppen zo, dat ze er hyper van worden, doe rustig aan. Vandaag iets doen, dan een paar dagen rust. Rust is belangrijker dan alles in een paar weken willen stoppen en een totaal doorgedraaide pup te krijgen. Neem je je pup het schoolplein mee op, leuk, maar bescherm hem tegen alle kinderhandjes, houd je pup op je arm bv. Zodat hij  rustig rond kan kijken. Al die kinderen willen aan een pup zitten, niet fijn voor de pup. En zeker niet drie keer op een dag. Een keertje mee, en een dag of wat rust.  Je hebt zelf kinderen, dat is meer dan genoeg om daarmee te leren omgaan, van twee kanten.    Ik liep met mijn pupje soms langs het schoolplein, kwamen altijd wel een paar kindjes naar het hek. Mag ik hem aaien. Ja, maar een voor een, eerst laten snuffelen en zeker niet over zij  kop of rug aaien, maar een kriebeltje onder de kin. Dat heb ik een paar keer gedaan in het eerst half jaar. Mijn hond is nu super lief en rustig bij kinderen. Eerlijk gezegd zeg ik nu toch standaard nee tegen kinderen. Want leuk vindt mijn hondje het totaal niet, die handjes die aan haar haren trekken enzv.  "ientje  De kinderen van mn zoontje zn klas kennen me al goed en zouden dus inderdaad niet verlegen zijn om naar het hondje toe te komen. Daarom heb ik het in ieder geval deze week al wat afgehouden. Ze is wel 1keertje meegeweest om ons zoontje op te halen, maar dan staat iedereen gewoon buiten aan de schoolpoort, dus was het niet zo'n drukte als op de speelplaats. Onze vorige Schotse Collie had ik ook goed gesocialiseerd. Althans dat dacht ik. Achteraf had hij zo bang voor vreemden (ze hadden hem wel op de hondenschool hardhandig aangepakt als pup :'( , wat er dus ook wel mee te maken kan hebben). Bij ons pupje nu doen we het inderdaad veel rustiger aan.
Romina, Cooper* en Willow schreef in Socialiseren met kinderen
" Socialiseren zal in jouw situatie vanzelf gaan, pup moet nu toch ook wennen aan jouw kinderen  Denk dat daar de grootste invloed zit.    Wel of niet naar de speelplaats is iets wat je zelf zal moeten gaan aanvoelen / ondervinden. Je kan het ook een keer proberen en kijken wat je pup er van vindt. Als het niks is dan weet je dat ook weer.    Als kinderen interesse tonen in mijn hond vraag ik altijd even of ze een brokje willen geven en doe ik voor hoe je dat het beste kan doen (vlakke hand). Mijn hond blij, kids blij. En dit gaat vrijwel altijd rustig, zolang je maar voordoet hoe het moet.   Ik denk zelf dat het ook een beetje in het karakter van de hond moet zitten. Socialisatie heeft natuurlijk invloed, maar een eenkennige hond wordt geen kinderknuffelaar (en andersom). En daar is niks mis mee. Sociaal gedrag kan ook gewoon betekenen dat de hond neutraal is en de kinderen met rust laat.  Succes!   "Iglo  Ik weet uit ervaring dat de kinderen op de speelplaats meteen naar ons toe zouden komen met de pup. Toen ons dochtertje pas geboren was, had ik altijd een hele achterban op de speelplaats :-D . De kindjes van mn zoontje zn klas kennen me dan ook goed en zouden dus ook niet verlegen zijn om ons te komen begroeten. Daarom heb ik het nu zowiezo nog afgehouden om haar mee te nemen naar de speelplaats. Heb schrik dat het teveel ineens gaat zijn voor haar.
Romina, Cooper* en Willow schreef in Socialiseren met kinderen
" Ligt aan je pup, is die vrij of  voorzichtig….kijk het goed aan, ik woon naast een cres en ging daar een paar keer in de week een half uurtje naar toe, kindjes tot vier jaar….ze is lief voor ieder kind, maar nogmaals kijk het aan….hoe gaat je pup met jouw kinderen om.. "Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .  Ze is heel lief voor onze kinderen. Soms wil ze wel wat te wild spelen met haar scherpe tandjes . De fokker heeft echt op karakter gekozen welke pup het beste bij ons past. Ze heeft een heel rustig karakter. Gister lag ze in de auto naast mij. De kids vanachter. Ze ging tussen de zetels door naar achter om bij hen te liggen. Ook als we wandelen en onze jongste dochter volgt niet, zal ze ook wachten of terug gaan naar haar.
Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ . schreef in Socialiseren met kinderen
Ligt aan je pup, is die vrij of  voorzichtig….kijk het goed aan, ik woon naast een cres en ging daar een paar keer in de week een half uurtje naar toe, kindjes tot vier jaar….ze is lief voor ieder kind, maar nogmaals kijk het aan….hoe gaat je pup met jouw kinderen om..
Romina, Cooper* en Willow schreef in Socialiseren met kinderen
Wij hebben sinds een paar dagen een pupje in huis (Schotse Collie). Echter wil ik haar goed socialiseren. Ik las nu echter dat je je pupje ook kan traumatiseren ipv socialiseren. Dit wil ik uiteraard vermijden! Mijn vraag gaat voornamelijk over het socialiseren met kinderen. Wij hebben zelf 2 kinderen. Eentje van bijna 6jaar en eentje van 1,5jaar. We hebben ook nog een neefje van 2jaar en 2 babys in de dichte familie op komst. De oudste breng ik smorgens naar school en meestal ga ik ook met hem mee naar de speelplaats. Ons pupje pak ik smorgens mee de auto in, omdat er niemand anders meer thuis is en ik ze nog niet alleen wil laten. Maar mee de speelplaats op, heb ik haar nog niet genomen. Ik wil haar niet overweldigen. Hoe pak ik dit best aan? Pak ik haar wel of niet mee naar de speelplaats? Nu al of pas als ze wat ouder is? Vooral met het oog op vriendjes die ook komen spelen, vind ik het wel belangrijk dat ze sociaal is met andere kinderen.
Susanne schreef in De puberteit
" Bedoel je dit? Recht liggen:   Scheef liggen: " CatnDog De tweede foto is absoluut een ontspannen lighouding. Op de hondenschool waar ik met Monkey ben geweest werd die manier van 'af' liggen juist gewaardeerd, omdat een hond dan minder snel de neiging heeft om op te gaan staan als je dat met de eerste foto lighouding vergelijkt. Maar als een hond altijd consequent die tweede lighouding aanneemt wanneer je een 'af' vraagt, is het goed om even te controleren of er niet ergens iets van ongebouwde spanning opgehoopt zit, aldus onze vaste osteopaat/dierenarts. Het hoeft niet, het kan wel een teken zijn. Dat bedoelde ik uit te leggen. 
Susanne schreef in De puberteit
Marie, ik wil je echt niet het gevoel geven dat je slecht bezig bent of paniek gaan zaaien omtrent Billie's lig/zit houding. Nogmaals, ik heb jullie nog nooit gezien, dan is het makkelijk praten vanachter een schermpje. Maar ik probeer wel te luisteren naar wat je zegt en mee te denken met waar je tegen aan loopt. Van wat ik geleerd heb is veel gedrag van Billie in principe heel normaal (jonge) honden gedrag, alleen dan iets extremer dan wat je van een poedel verwacht. Waarschijnlijk als je een herderspupje in huis had gehaald, had je andere verwachtingen en mogelijk minder moeite met bijt/jaaggedrag gehad. Met training en geduld komt dat soort ongewenst gedrag inderdaad meestal wel goed. Maar wat ik dan persoonlijk wel zorgelijk vind als ik je ervaringen lees (en goed begrijp), is dat Billie zo weinig rust heeft overdag. Dat is meestal wel iets waar je zeker winst uit kan halen, en wat invloed kan hebben op haar gedrag. Het is het waard om het te proberen iig op haar leeftijd. Want ik kan me helemaal voorstellen dat je vermoeid raakt en blij bent als je Billie even uit handen kan geven, als ik jullie routine/schema lees, dan denk ik als eerste: "Jeetje wat vermoeiend!" en jij beleeft het, ik lees het alleen maar. En omdat jij het beleeft, en het vermoeiend begint te worden voor je, zou ik dat nu een gegronde reden vinden om je schema eens om te gooien, dingen anders te gaan proberen. Ook als je kijkt naar Billie: zelfs voor een hond met een zeer hoog energie niveau krijgt ze veel activiteit/beweging. De uren in de tuin mag je in Billie's geval optellen bij de beweging, aangezien zij daar niet bepaald stil zit. Dan krijgt zij bij elkaar opgeteld wel zeker zo'n 6 uur per dag aan beweging toch? Plus mentale uitdaging. En toch wilt ze niet slapen of even bijkomen, haar spieren even rust gunnen.. Haar lig of zit houding kan met deze hoeveelheid aan beweging een signaal zijn van vermoeide/gespannen spieren, maar het hoeft niet, houd dat wel in je achterhoofd, er is nog geen reden tot paniek hoor. En er zijn altijd honden die minder rust nodig hebben, maar het is dus niet bepaald dat Billie weinig beweging of uitdaging krijgt. Zelfs niet als je een tandje minder doet, waar je zelf eigenlijk wel behoefte aan hebt (zo te lezen). Sommige honden/rassen hebben heel veel moeite om rust te pakken, dat moet je dan echt gaan trainen/inbouwen in jullie routine. Bij border collies of herders wordt dit advies veelvuldig benadrukt, voldoende uitdaging bieden maar ook veel rust inbouwen, want die honden zijn zo dol op aandacht, die vergeten anders rust te nemen en dat leidt tot (heviger) ongewenst gedrag. Ik geloof dat dit niet per see iets is voor deze rassen, maar dat dat zo'n beetje algemeen geldt voor alle honden met een zeer hoog energieniveau. En dat doe je dan niet alleen voor je hond, maar ook voor jezelf! Het kan inderdaad heel vermoeiend zijn om een hond te hebben die altijd maar "aan" staat. Al zullen er ook baasjes zijn die daar geen moeite mee hebben. De honden van je vrienden zou ik overigens niet als voorbeeld nemen, want je zegt het zelf al: die mensen werken fulltime. Wat denk je wat die honden doen als de baas van huis is? Als de hond rust terwijl de baas werkt, dan is ie natuurlijk wakker en actief tegen de tijd dat de baas terug thuis is..    Hier hebben we onze oppashond geadopteerd. Thuis wilde hij absoluut geen rust pakken als de familie er was, en dat leidde tot ongewenst gedrag daar. Gedrag wat hij hier niet (meer) laat zien. Het grote verschil is dat wij hem verplicht rust gaven/geven na elke wandeling/activiteit, en ook een rustiger huishouden hebben (geen kinderen). Dat betekent dan minder prikkels waar de hond op kan reageren, maar oorspronkelijk heeft hij hier ook op alles gereageerd. Inmiddels heeft deze hond de rust hier volledig omarmt, wat kan die pitten zeg, die slaapt zo'n 20 uur per dag! Bij hem merken we overigens ook dat zijn rugspieren erg gevoelig en gespannen zijn. Tijdens massages schieten z'n spieren allerlei kanten op. Daarvan vermoeden we dat het een teken van overspanning is, binnenkort gaat hij naar een osteopaat, dan zal ik er meer over horen.  Waarmee ik wil afsluiten is dat je vooral je eigen gevoel moet volgen en wat meer aan jezelf mag gaan denken. Ik lees dat je echt toe bent aan meer rust met de hond, en dat gevoel mag je zeker volgen, ook als dat betekent dat je de rust moet gaan afdwingen. Iedereen kan wel van alles zeggen, maar jij doet je uiterste best met je hond en dat is belangrijk om te onthouden. Laat je dus niet van de wijs brengen door andere mensen die niet in jouw situatie zitten. Mensen kunnen makkelijk (ver)oordelen tegenwoordig, maar jij weet als beste wat je hebt en hoe je je voelt en wat je nodig hebt (geldt in principe ook voor mijn advies, je maakt je eigen keuzes). 
Susanne schreef in De puberteit
Hier zorg ik dat er een balans is tussen beweging, mentale uitdaging en rust. Heb ik bijvoorbeeld gisteren een uur gefietst met Monkey, dan zorg ik vandaag dat er meer ruimte wordt geboden aan mentale uitdaging/training. We doen dus niet elke dag hetzelfde. Vervolgens let ik op het gedrag van Monkey in huis. Pakt ze bijvoorbeeld moeilijk naar rust, heb ik waarschijnlijk of teveel of te weinig met haar gedaan. Ik vind rust minstens zo belangrijk als beweging en uitdaging. Ik denk dat ik elke dag - op een enkele rustdag na, daar heeft mijn jonge hond zelf nog wel eens behoefte aan - zo'n 2 tot 3 uur actief met mijn hond bezig ben, verder is Monkey gewoon in huis (wij hebben geen tuin). En dan slaapt ze vooral, maar ze kan zichzelf ook goed vermaken met een speeltje of met iets te knagen. Met voldoende rust kan ze goed herstellen. Naast dat ik de rust zelf ook nodig heb, is het verwerken van de prikkels die Monkey als hulphond mee krijgt ook voor haarzelf zeer belangrijk. Als Monkey moeite heeft met haar rust te nemen, zie ik bij haar een toename van bepaald gedrag. Waaks blaffen naar de omgeving buiten bijvoorbeeld, of spullen jatten, minder goed bereikbaar zijn voor mij is ook een zeer duidelijk signaal. Zo zijn er nog wel meer van dat soort tekenen waaruit ik kan opmaken dat zij over- of juist onderprikkeld is (die tekenen herkennen is echt een leerproces geweest). Voor mij zijn die signalen een teken waarbij ik "ingrijp". Natuurlijk is het afhankelijk van de situatie wat mijn actie dan wordt... Meestal is dat op te maken uit wat we de dag of de dagen ervoor hebben gedaan, of Monkey juist een extra uitje nodig heeft of juist rust. Maar hier ligt bijvoorbeeld standaard een lijn vast aan de kast naast haar mand. Als ik dan opmerk dat ze wel erg onstuimig is voor haar doen, terwijl ze al veel uitdaging of actie heeft gehad, dan lijn ik haar aan. Het moment dat ze dan tot rust is gekomen gaat de lijn weer af, en blijft ze rustig. In het begin duurde dat tot rust kunnen komen even, maar door op zo'n moment geen aandacht terug te geven kwam ze zelf tot de conclusie dat ze beter liggen kon, en dat dat zelfs wel goed voelt. Als ik nu de lijn alleen al laat zien zie ik de blik in de oogjes al verzachten, het duurt dan ook niet lang voordat ze in dromenland ligt. Ik gebruik deze tactiek overigens ook tijdens visite, want Monkey wilt iedereen zo graag blijven knuffelen, en dat put haar uit, maar ook mij. Ze mag best even lekker knuffelen, maar wordt ze onstuimig, hup gewoon even aan de lijn in je mand. Rust voor mij, rust voor haar, en dat werkt.  Dit verteld hebbende, wil ik graag inhaken op de vragen die Marie hier stelt. Laat ik vooropstellen dat ik je niet wil afvallen, ik lees namelijk dat je zeer je best doet en ik heb jou en je hond nooit gezien, dan kan je niets met zekerheid zeggen. Maar van wat ik opmaak uit je teksten, heeft Billie vermoedelijk net zoveel moeite om te ontspannen als jijzelf. Jouw woorden als "ze staat binnen altijd aan" en "ik heb het gevoel nog steeds zo geleefd te worden door mijn hond" lijken me in deze situatie veelzeggend. Dat Billie nog altijd niet door heeft hoe ze overdag tot rust kan komen. En dat is vermoeiend, zeker voor jou maar ook voor haar! Ik denk dat als je je vast houdt aan jullie schema; elke dag 10 km wandelen, waarvan een groot deel los waarbij ze veelal uitraast over duin en strand, en elke dag trainen, plus nog uren uitrazen in de tuin, dat er dan weinig zal veranderen. De mate waarin je activiteiten aanbiedt ligt erg hoog, maar de rust om bij te komen van alles is er niet. En dan wordt een hond ook baldadig en wat onhandelbaar, ik geloof dat elke hondeneigenaar dat kan beamen. Zonder rust zie je veelal een hond die bijvoorbeeld om het minste zal (blijven) aanslaan, die niet te bereiken is, of die sneller de neiging heeft tot jaaggedrag (of dat nu wegjagen of gewoon jagen is, of jagen op aandacht) of juist moeite heeft om de aandacht te verleggen. Misschien herken je bepaalde signalen ook wel als mens zijnde, als je moeite hebt met ontspannen kun je bijvoorbeeld juist heel druk of kribbig worden, of heel gevoelig voor wat er in je omgeving gebeurt, of juist gaan klieren... Wat ik daarnaast nog meer lees, en dat vind ik in deze context misschien ook een teken dat Billie moeite heeft om te ontspannen, is dat je verteld dat Billie altijd op haar flanken gaat liggen als je een "af" vraagt. Ik zie het momenteel ook bij je profielfoto, ze zit echt op haar zij. De spieren rondom de heupen zijn de grootste en sterkste spieren van een hond, het is mogelijk dat die spieren bij Billie gevoelig zijn door overbelasting/teveel beweging dat ze ervoor kiest om altijd op haar zij te liggen. Dat hoeft niet zo te zijn, al telt het dus wel op bij het andere gedrag wat jouzelf ook uitput. Trouwens, ik vind het eerlijk gezegd wel vreemd van je hondenschool dat zij jou verplichten om Billie te leren op een bepaalde manier 'af' te liggen. Het zou juist vraagtekens moeten oproepen dat ze dat niet wilt doen, dat je eerst gewoon even controleert of er mogelijk iets aan de hand is met de hond zelf, ipv jou als eigenaar zo'n rotgevoel te geven. Het is eigenlijk van het absurde toch, je betaalt er nochtans geld aan! Maar goed, dat terzijde... Nou wil ik je absoluut niet wanhopig maken, integendeel, want er zijn juist veel dingen te proberen om je hond te leren rust te nemen. Als eerst zou ik kijken naar de activiteiten die je aanbiedt. Je had al verteld dat Billie van alles doet, bijten, speuren, jagen, drijven, trekken, dat soort dingen, dus eigenlijk heb je een hond met een hoop talenten! Je kunt in principe alle kanten uit met haar. Nu is speuren toevallig een activiteit waarbij er in de hersenen van de hond een stofje wordt aangemaakt die je hond van nature helpt om tot rust te komen. Dus ipv 10 km wandelen, ga eens kijken of je Billie's neus zodanig aan het werk kan zetten dat je ziet dat ze er thuis makkelijker door haar rust vindt. Er zijn verschillende manieren om dat te doen, meerdere mensen hebben hierover in dit topic hun ervaringen gedeeld. Je zou ook een andere activiteit kunnen zoeken, maar ik zou voor nu bewust kiezen voor iets waarbij de opwinding bij je hond niet te hoog oploopt. Daarnaast zou ik haar consequent naar haar plek sturen en houden na elke activiteit/uitje tot ze naar rust vindt, dat geeft Billie op den duur duidelijkheid wanneer ze haar rust moet gaan pakken. Ik denk echt dat als die basis/balans van rust/uitdaging/beweging meer in jullie leven gekomen is, dat je ook gaat merken dat Billie minder wild wordt. Dat ze meer te bereiken is als je haar wilt behoeven voor de kat of de kippen, of wanneer jullie andere honden tegenkomen. En nog het belangrijkst, dat jijzelf ook niet meer zo het gevoel zal hebben dat je geleefd wordt door je hond. En dat je kan lachen om de humoristische streken van je poedel, ipv overspannen raakt omdat het allemaal bij elkaar optelt. Fijne vakantie alvast, ga lekker ontspannen en bijkomen, geldt ook voor Dagmar trouwens, ik las dat die ook lekker een paar dagen weg gaat!
Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ . schreef in The end, of toch nog niet?
Vandaag een fijne en troeteldag er van maken, het blijft altijd verdrietig om afscheid te moeten nemen maar verder lijden besparen…..sterkte hoor..
jantien schreef in Het Grote TROTS/BLIJ Zijn Topic
Nog een keer TROTS op Pepijn! Vanmorgen  tijdens de eerste wandeling liep hij zo heel vrolijk los. We kwamen een mevrouw tegen met een soort herder, die ze extra kort hield toen ze ons  zag. Maar Pepijn huppelde er vlot langs. "Dat is zeker een jonkie hè?"  Vroeg ze. "Ja, zei ik, 12! " '12 wát? ', vroeg ze. "12 jaar! " zei ik. Dat kon ze niet geloven.  Mijn dag begon dus heel goed.