Dag meiden en sterkte Kaatje

Dan doe ik er ook nog een dikke knuffel bij.  Liefs!

Nóg sterkte kaatje wat missen we onze lieverds xxx we praten er nog graag eens over we vergeten ze nooit ze zijn allen samen  sterkte knuffel hoor 

Het regende terwijl de zon scheen en daar kwam hij:

Ik keek met tranen in mijn ogen naar de hemel en dacht aan onze meiden. Wat missen we ze. En wat doet dat missen nog pijn.

Ik fietste onder de regenboogbrug door en toen ik even later omkeek was hij ineens verdwenen.

Dag lieve meiden.

Ja dat zijn zo van die momenten die pijn doen,ik weet van meepraten.Hou je goed Kaatje.

Die momenten gaan ook nooit over hé?

Ik herken dit gevoel zo, soms ineens dat vreselijke gemis van een hond, die er al jaren niet meer is....

Ze zeggen het verdriet dat word iets minder,

het doet misschien iets minder zeer.

Het missen word steeds erger,

iedere keer een beetje meer.

Sterkte hoor.

veel sterkte hoor

ergens begin 2017 dacht ik ineens aan mijn overleden hamster. er kwam ineens een wit vlindertje voorbij die zat  even stil op mijn fiets en vloog toen weer door... dat vond ik zo mooi

( iemand zei een x tegen mij: 'het is maar een hamster hoor... '
maar zelfs hamsters kunnen je beste vriend worden...)

Ja de herinnering blijft

Als ik een bonte engelse cocker spaniel zie begint mn hart ook sneller te kloppen.Haar wil ik ook zo graag terug..kon dat maar..

Ze is sinds 2016 niet meer bij ons.

Die regenboog das wel apart ja.

O kaatje, wat een mooie symboliek  die regenboog..... 

Ik moest ook denken aan jou zelf: je bent immer zelf ook onder de regenboogbrug doorgegaan EN weer teruggekomen......

Het verlies van die 2 prachtige meiden zal voor altijd ook Daarmee verbonden zijn en heeft levensgrote littekens achtergelaten.

Maar daarom heen is weer plaats gekomen voor herstel en een nieuw lief hondemeisje. 

Maar de herinnering blijft

Vandaag is het alweer 4 jaar geleden dat de dierenarts voor de deur stond met de dood bij zich. 

De hele dag had ik mijn gevoel uitgeschakeld om er te staan voor onze dappere meiden. Ze te begeleiden tijdens hun laatste momenten. Tessa en Speedy lagen in twee aparte mandjes. Tijdens de 1e prik kwam er veel bloed vrij bij het hartje van Speedy en Tessa was aan het happen naar adem. Ik was totaal in shock, rende van de één naar de ander. Het klopte ook allemaal natuurlijk niet. Al die tijd doe je alles om ze zo goed mogelijk in leven te houden en nu sta je toe dat daar abrupt een einde aan wordt gemaakt.

Twee levenloze lijfjes in twee mandjes die al leeg aanvoelen. Ze zijn reeds vertrokken samen. Ik pak hun lieve lijfjes één voor één op en leg ze op hun geliefde knuffelhond in hun kistje. Speedy met haar pootje over haar kleine zusje heen, want zij was de stoerste van de twee. Daar liggen ze: onze meiden. Ik wil salueren omdat ik zoveel bewondering heb voor hun moed en doorzettingsvermogen. Ik bedank onze schatten voor alles wat ze ons gegeven hebben en geef kusjes, heel veel kusjes. Tot het tijd is om het deksel te sluiten, wetende dat ik ze nooit meer echt zal kunnen zien.

Ik heb ze daarna nog vele keren om ons heen gevoeld en net toen ik uit het ziekenhuis kwam nam ik scherper waar en kon ik ze bijna zien. Bijna! Ze liepen achter baas Kluif aan de keuken in. 

We denken nog veel terug aan onze meiden en kunnen het gelukkig heel goed delen samen. We begrijpen elkaars verdriet en beseffen hoeveel we zijn kwijtgeraakt.

Maar we zijn vooral heel dankbaar voor de 17 jaar samen en we weten zeker dat de meiden ons hebben geholpen om Hailey te vinden. Zij bracht de zon mee toen ze bij ons kwam wonen.

4 jaar alweer..

Het slijt nooit  dat verdriet.

Het was een bijzonder duo tot de laatste dag

Maar zeker weten dat de bijzondere zusjes Hailey op jullie pad heeft gebracht om het leed iets te verzachten.

Vergeten worden ze nooit

Blijf het verschrikkelijk vinden wat jou toen overkomen is. Ook vooral wat er allemaal gebeurt is ná het afscheid van je twee hondjes. Maar ik ben toch wel erg blij te lezen dat het nu weer goed gaat en dat jullie een nieuw avontuur zijn begonnen met Hailey! Ergens schijnt er na al die ellende dan toch licht aan het eind van de tunnel, een licht wat zich Hailey noemt?  Je bent toch dat dal weer uitgekropen hoe diep het ook was en ik vind het bewonderenswaardig dat je dat allemaal gelukt is. En je nu weer "aan top" staat met Hailey.

Heeft Hailey Baas Kluif al duidelijk geïnstrueerd op welke tijden de kluiven gegeven dienen te worden?  

Onze hond Lady, de westie was toen ook zo stokoud, ik volgde je topic over je twee meiden daarom toen vaak. Hier maakte we ongeveer hetzelfde mee met ons oudje. Lady heeft het toen niet zo lang vol gehouden als jouw hondjes ze stierf wat eerder, al is ze ook 17,5 geworden uiteindelijk.   

" 4 jaar alweer..
Het slijt nooit  dat verdriet.
Het was een bijzonder duo tot de laatste dag
Maar zeker weten dat de bijzondere zusjes Hailey op jullie pad heeft gebracht om het leed iets te verzachten.
Vergeten worden ze nooit "

Roos,Jeff † en Waldo †

Ja, de tijd gaat snel door maar daar trekt verdriet zich niets van aan. Helaas weet jij daar ook van. 

We vergeten onze schatten inderdaad nooit!

Och ja, Lady. Ook al zo'n bikkel en ook de mooie leeftijd van ruim 17 jaar. Ze zijn zo aandoenlijk op hoge leeftijd, het roept zoveel mededogen op en de wil om zo goed mogelijk voor ze te zorgen. Onze meiden zijn alledrie onvergetelijk!! 

De artsen en wijzelf snappen nog steeds niet hoe ik het kon overleven. Toen ik de eerste keer bij mijn cardioloog kwam bleef hij maar hoofdschuddend zeggen hoe wonderbaarlijk hij het vond om tegenover me te zitten. Maar gelukkig ben ik er nog en leef ik alweer 4 jaar in extra tijd. 

Ja, Hailey is ons licht: onze zon. Mooi zoals je het zegt "aan de top met Hailey", zo is het inderdaad. We genieten volop van haar en warmen ons aan haar lieve lijfje. Baas Kluif is ook voor haar het baasje die de meeste snacks geeft en dat heeft ze al duidelijk ingeprent bij de baas! Drie keer raden bij wie Hailey staat als we aan het eten zijn, hihi!

4j al net zoals mijn queenie juist in mei  verdriet blijft maar de lieverds die we hebben helpen ons er door  en de mooie herinneringen blijven van ónze lieverds die samen zijn over de regenboog brug  ik wens je heel veel sterkte op deze dag dat lieve hailey jullie heel veel geluk mag geven 

Bedankt Nadine.

Ja zo is het maar net, Lilly en Hailey helpen ons erdoor. En gelukkig hebben we onze herinneringen en foto's. Dat geeft veel troost.

4 jr alweer, het lijkt gisteren dat ik jou trieste topic las. Ik heb jouw hondjes nooit gekend, maar jouw verhalen over hen en de liefde die eruit sprak, ben ik nooit vergeten. Ze zijn heel erg geliefd geweest en dat hebben ze geweten.

De hondjes die we verliezen, blijven altijd in ons hart en de nieuwe maatjes verzachten het verdriet. Bij mij is het ook alweer bijna 4jr geleden dat ik Tibootje verloor, maar vergeten dat nooit, net zomin als mijn vorige rakkers.

Nog veel sterkte en geniet nog van jullie lieve Hailey !!!!

Wat een tijden zijn het toch geweest en hebben onze nieuwe hondjes ( Isa bij mij) er doorheen gesleept. En zo grappig dat ik in de afgelopen jaren 2 kleindochters heb gekregen... Hailey en Lilly.... hoe toevallig....

Dankjewel voor je lieve berichtje. We vergeten ze nooit, ik denk met liefde aan Speedy en Tessa terug en ben zo blij dat ik ons bijzondere duo gekend heb en dat ik voor ze mocht zorgen.

Ja, onze nieuwe schatten hebben het veel draaglijker gemaakt. Ze voelen ook aan als we verdrietig zijn en komen dan troosten, dat helpt. 

Dat is zeker toevallig!! Hailey kwam in ons leven, Lilly bij Nadine en ze kwamen allebei in jouw leven: heel bijzonder en wat een mooie namen!!

Ja Anneke helemaal gelijk lilly mij ook geholpen al wou ik nog geen andere en mijn man wel daar ik bleef hangen in verdriet jullie weten hoe het is leuk dat je 2 kleindochters hebt Anneke