Aan de Pitbull/Stafford kenner 2

 Discussie is zeker belangrijk!

Wat me wel opvalt is dat het niet-sociale, minder discutabel lijkt te worden. Dat lijkt me gevaarlijk. Ik heb juist veel respect voor Mick, apbt en MBX, omdat ze hier altijd duidelijk waren en het ras met de risico's goed uitdragen. 

Dus, veel trainen met de honden, maar niet los, en niet de illusie dat het hond-sociale honden zijn. De waarschijnlijke omslag... neem het risico aub niet. Of probeer het met bekende honden en baasjes.

Ik vond zoiets ook moeilijk hoor Yoop. Ik ben nog nooit bang voor een hond geweest maar tijdens het voorval, zoals ik deze bovenstaand beschreef, voelde ik me echt volslagen kansloos tegenover de Herder.

Eerst probeerde ik hem te blokken, hielp niet.

Ze doken op elkaar en met mijn stem probeerde ik ze te corrigeren, beide doof natuurlijk!

Rocky naar achter getrokken, achter mijn benen geduwd maar de Herder bleef komen.

Als uit een reflex greep ik naar zijn nek, zoekend naar een halsband in die dikke vacht. Ik begon werkelijk niets, wat een loei sterk dier!

Vandaar dat ik Rocky's riem losliet.. just out of options!

Misschien mag ik dit niet zeggen, maar voor mij scheelt het dat mijn jongens niet de kleinste zijn. Ik kan me voorstellen wanneer je een kleinere en kwetsbaardere hond hebt, het allemaal veel enger en gevaarlijker voelt.

Uiteraard blijf ik erbij, je zoveel mogelijk bij je eigen hond te houden. Andermans hond kun je niet opvoeden, enkel die van jezelf zodat je situaties kunt vermijden of blokken.

Maar dan nog kunnen zich onvoorziene situaties voordoen… en dat blijft moeilijk!

Je kunt de beste auto chauffeur van het land zijn, en toch brokken maken door toedoen van een ander. Kun je jezelf overal tegen wapenen? Ik denk het niet.

Wetende hoe sterk honden anticiperen op de gemoedstoestand van hun meester, blijft het natuurlijk altijd het belangrijkst met een kalm gemoed op stap te gaan met je hond.

Dubbel gepost..

Jazeker

het raakt wat onduidelijk?!

Ik weet niet of het niet discutabel is. Er heerst wel een hele sterke tendens om ertegen te waarschuwen, zeker bij de "oude garde". Dat kan intimiderend overkomen, zeker aangezien de communicatie vrij direct is. Maar dat is ook wel een beetje sterk in je schoenen staan denk ik dan.

Uiteindelijk kan niemand hier iets voor een ander bepalen. We kunnen adviseren, eigen ervaringen delen en waarschuwen maar het is toch aan de eigenaar zelf. De eigenaar die z'n eigen hond het beste kent en die zelf het risico moet inschatten.

Ik doe dingen met Misia waar anderen steeds van roepen "niet doen". Misia loopt los (waar dat kan), breaksticks doe ik niet aan en Misia heeft zeker wel contact met honden van buiten haar roedel... en toch sta ik achter veel, zo niet alle,  zaken die hier gezegd worden. Ik doe dat namelijk omdat ik dit kan doen met Misia. Als er ooit een andere AST of SBT komt ziet mijn werkelijkheid er misschien wel weer anders uit, omdat ik dan bepaalde dingen anders aan moet pakken.

Ik weet niet of ik het zo duidelijk uitleg, maar snap je een beetje wat ik bedoel?

Gelukkig hebben we onze hond goed getraind, maar hij is natuurlijk wel eens ontdeugend, weinig hoor, ja echt!
maar wel als hij denkt, ik ga het even regelen, dan moet ik echt heel streng zijn en dat werkt gelukkig.
Ik blijf het lastig vinden.
als ze loslopen bedoel ik dan.

Wel leuk is om te melden dat er vandaag eindelijk iemand met een staffort alles goed deed, hij wachten en liet de hond zitten, mijn man kon Faro bij zich halen, de man met de staffort was meteen aan het trainen en zo zijn ze elkaar keurig gepasseerd, ze zijn ook hier in mijn omgeving dus, jippie!
ben ik blij om, misschien heeft die man wel invloed op andere staffort eigenaren, je weet nooit.

 Ik snap het Frank! En zeker, een ieder moet en kan zijn hond inschatten. Elke hond is natuurlijk een ndividu, elke hond heeft een eigen karakter die soms boven de raseigenschappen uitstijgt, gelukkig maar soms . Daarnaast is kennis van je ras wel noodzakelijk, denk ik. Dan kun je extra alert zijn. Ik ben blij vooe je dat Misia los kan lopen!

Overigens, dat wil niet zeggen dat Misia een hond sociale AST is. Ze kan met sommige andere honden overweg, ze mag los op rustige stukken. In drukke gebieden of in gezelschap van andere honden gaat ze zeker niet los.

 Nee, dat wist ik 

Op de eerste plaats is, mits goed gesocialiseerd een Amstaff een perfecte speelkameraad.

Zijn het reuen dan zal dat best wel goed blijven gaan, als er een teefje in het spel is dan wil een Amstaff wel eens bezitterig reageren en het teefje op gaan eisen (wat niet altijd zo is). Verder zou ik me geen zorgen maken en ze lekker met elkaar laten spelen..

Ik wil graag van dit topic gebruik maken omdat ik zelf ook een stafford heb, een teefje van 1,5 jaar.

Ik zou haar willen omschrijven als: speels, enthousiast, dol op kinderen/mensen, staat graag in de aandacht en is best wel aanhankelijk. Ze luistert goed.

Ze is nu dus 1,5 jaar oud en is al 3 keer loops geweest: Met 7 maanden, 11 maanden en 15 maanden. Ongeveer om de 4,5 maand.

Mijn vraag gaat dus ook over: wel of niet steriliseren. Rondom de loopsheidperiode is ze vrij onrustig en niet haar zelf. Dat merk je goed. Naar andere honden is ze voorbeeldig, TENZIJ een andere hond zijn lip optrekt en gaat grommen, dan duikt ze er bovenop. Als je niet ingrijpt is het gevecht meestal na 30 seconden klaar omdat beide honden weer tot rust komen, en dit blijft eigenlijk altijd bij wat schrammetjes bij beide honden.

Nu heb ik voor aanstaande vrijdag een afspraak staan om te steriliseren, maar nu vraag ik me af: Moet ik dat wel doen? Het vrouwelijke hormoon wordt dan niet meer geproduceerd waardoor ze minder zacht worden en nog feller kunnen reageren, of misschien écht willen verwonden? Ik lees veel verhalen bij mensen die geen verschil merken na sterilisatie, maar dan hebben ze een labrador ofzo, die is niet laag prikkelbaar, ik vind dat ik dat niet kan vergelijken met een stafford.

Mijn hond gaat nu ook met regelmaat mee met een uitlaatservice, dit gaat super goed, soms is er wel eens een klein conflictje, maar er wordt niemand verscheurd. Ik wil niet dat dit straks niet meer mogelijk is.

Wat is jullie ervaring en wat raden jullie mij vanuit daar aan?

Tja, helaas vrees ik voor nog veel meer incidenten met ASTs zolang er mensen zijn die er zo gemakkelijk over denken.

Mag een ander naast jou ook zijn of haar mening geven frank of moet deze perse stroken? 

Een van mijn honden speelt ook leuk met een stafford teef, zijn aan elkaar gewaagd al is mijn hond sneller en sterker het gaat gewoon goed en leuk op een speelse manier.

 Als ik heel eerlijk mag zijn vindt ik dat je onnodige risico's neemt met je Stafford (conflicten zelf laten oplossen, mee met honden uitlaat service, etc). Sterilisatie kan 2 kanten op werken maar t blijft een Stafford en de kans is altijd aanwezig dat ze omslaan in gedraag. 

Iedereen mag z'n mening geven, net als ik. Ik zeg ook nergens dat er geen ASTs zijn die wel overweg kunnen met andere honden. Maar roepen dat het altijd wel goed zal gaan als je maar een goede socialisatie hebt gedaan is vragen om incidenten. En dat is geen mening, dat is gewoon de werkelijkheid. We zien veel te veel incidenten met Staffords om er dusdanig gemakzuchtig over na te denken.

Bovendien is het niet bepaald een geheim dat je er bij Staffords niet vanuit kan gaan dat het wel goed gaat. Dat is gewoon niet zo, hoe zeer je je best ook doet op de opvoeding en socialisatie. En daar doet die enkeling waar jou hond goed mee overweg kan niets aan af.

Een en ander is niet vervelend bedoeld, maar zo is het wel. En we zijn als liefhebbers uiteindelijk het meest gebaat bij minder, liefst geen, incidenten. Aan louter positieve verhalen die helaas lang niet altijd stroken met de werkelijkheid hebben we helaas niets. Ik vind het een fantastisch ras, maar je moet wel eerlijk kunnen en durven zijn en zeggen dat Staffords lang niet altijd goed overweg kunnen met soortgenoten.

Je zit qua leeftijd op het punt dat Staffords langzamerhand volwassen gaan worden. Dit is ook de leeftijd waarop je echt gaat merken hoe ze tegen andere honden zijn. Bovendien merk je zelf al dat ze geen uitdaging onbeantwoord laten.

Teefjes zijn meestal iets makkelijker en steriliseren heeft normaliter een minder groot effect op de hormoonhuishouding dan castratie dat bij reuen heeft. Zeker als ze loops zijn geweest is de kans op gedragsveranderingen wat kleiner als bij reuen. Een kleinere kans betekent overigens niet dat het niet kan gebeuren. Wel heeft sterilisatie vaak effect op de vacht (die minder wordt) en krijgen teefjes aanleg op dik te worden. Ik zie zelf niet zo'n bezwaar tegen sterilisatie vanuit de vrees voor gedragsverandering bij teefjes, wel kan bestaand gedrag wat heftiger worden.

Tja, de uitlaatservice. Je merkt al dat jou hond uitdagingen beantwoord, en dat al voordat ze volwassen is. Ik raad je aan dit strak te blijven volgen. Als ze nu al zo reageren kan dat een voorbode zijn, hoewel ik daar vanachter de computer natuurlijk maar moeilijk iets over kan zeggen. Vaak moet je het toch zien om er echt iets van te kunnen vinden. Desalniettemin is het wel een aandachtspunt.

Gedragsveranderingen ten gevolge van sterilisatie: Een gesteriliseerde teef wordt dus niet meer loops of schijnzwanger en zal de gedragingen die daar mee te maken hebben niet meer vertonen. Dit zal voor veel mensen een opluchting zijn. Er kan echter nog meer veranderen in het gedrag. Het blijkt, dat teven die niet meer onder de invloed staan van oestrogenen, de vrouwelijke geslachtshormonen, wat vaker dominant gedrag laten zien en zelfs wat agressiever kunnen worden. Bij teven die vóór de sterilisatie een zekere mate van onderdanig gedrag vertonen of zelfs een beetje een "watje" zijn, kan hierin wat verandering optreden. Ze tonen dan iets vaker "dominant" gedrag en lijken wat "sterker" te zijn geworden. Dit is over het algemeen geen probleem, als de hond een goede relatie heeft met de eigenaren en er geen andere dominante honden aanwezig zijn in het gezin. Anders wordt het, als de hond binnen het gezin leeft met meerdere honden en zelf één van de ranglageren is. Indien de gesteriliseerde hond als gevolg van de met de operatie samenhangende gedragsverandering wat hogerop in de rangorde wil komen, kunnen er rangordeproblemen ontstaan, die door de eigenaren goed ingeschat moeten worden. Ook kun je problemen verwachten, als de geopereerde hond een teef betreft, die al vaker dominant gedrag heeft laten zien, bijvoorbeeld naar andere honden of kinderen. Bij dergelijke teven kun je je afvragen, of sterilisatie wel zo verstandig is, zeker als er geen specifieke medische indicatie (zoals een baarmoederontsteking) is.

Al met al genoeg stof om na te denken of een sterilisatie nu wel of geen goed plan is voor een teef. Als je er na het lezen van dit artikel zelf nog niet uitkomt, is het wellicht verstandig om van tevoren met een dierenarts en/of gedragsdeskundige te praten.

Uit het blad van de Nederlandse Herdershonden Club

waarom wil je haar steriliseren ?Met een beetje pech wordt ze nog feller en agressiever en ik denk dat een uitlaatservice  daar ook niet op zit te wachten  

Je hebt nu eenmaal een stafford en dan is dit gedrag niet vreemd

Ga liever met haar aan de slag of neem je verantwoording en laat haar niet meer onder andere honden los .

Ik raad het je dus af omdat ik het risico niet zou willen lopen op een(nog) dominantere /agressieve teef

Er zitten wel wat discutabele dingetjes in dat artikel vind ik. Je moet een beetje handig zijn in het Engels, maar dit stuk is aanzienlijk beter: http://www.associationofanimalbehaviorprofessionals.com/effects_of_neutering.html

Deze is inclusief bronvermeldingen naar de geciteerde onderzoeken.

Weer wat geleerd!

Mag mijn reu of mijn teefjes met jouw honden komen spelen? (wel op jouw risico)

Bedankt voor jullie reacties MBX, Frank, Dogmaster.

MBX, ik vind het vreemd dat jij het ongepast vind om een stafford met een uitlaatdienst mee te laten gaan.  Mag een stafford dan alleen maar gepersonaliseerde uitlaatrondjes hebben, dat vind ik weer te ver gaan. Tenzij je je eigen hond niet vertrouwt.

Even een stukje historie over het ruzie maken van mijn stafford, met andere honden. Als er ruzie komt en beide honden zijn aan de lijn, dan loop ik gewoon door alsof er niks aan de hand is, maar als ze los is en er komt ruzie, ik ga niet mn handen riskeren en ik ga ook zeker geen achterpoten optillen. Het is áltijd zo dat als er een conflict komt, dat de ándere hond het uitgedaagd heeft, mijn stafford begint nooit spontaan met ruzie maken, het is altijd de andere partij die dat initieert. En dan springt ze er wel midden in, ik ga dan niet haar achterpoten optillen omdat ze in feite zegt: Je moet normaal doen. Je hond zal echt niet méér vertrouwen in je krijgen als jij haar onderuit helpt.

Nu tegenwoordig zijn de gevechtjes vaak meer lawaai dan dat er daadwerkelijk iets gebeurd, en stoppen ze er beide mee na een halve minuut, en als ze stoppen en ze nemen afstand dán beloon ik mijn hond. Zeker als ik net een paar seconden vantevoren heb gezegd Kom, we gaan.

Frank je verhaal is geruststellend maar zoals je zelf ook zegt het geeft geen zekerheid. Ik moet dus zeggen de ruzietjes zijn tegenwoordig een stuk milder dan de eerste keer dat ik het mee maakte (en dat ze jonger was), ik heb nu het idee dat ze een ander wel wil laten merken dat ze niet bang is, maar het is meer duwen en trekken en een grote mond geven zoals wij mensen dat doen.

Dogmaster, precies, alleen ze is elke 4,5 maand loops en heeft dan een paar weken lang een totaal ander gedrag waar ze zelf ook veel last van heeft. Ook schijnzwangerheid waardoor ze helemaal dr zelf niet is. En wat je leest over baarmoederonsteking bij teefjes van een jaar of 10 oud ziet er best wel gevaarlijk uit.

Hier nog een paar foto's trouwens.

Hey Henk,

Ik denk dat je in een lastig dilema zit, om de 4 maanden loops is wel erg vlot en als ze niet helemaal derzelf is is dat natuurlijk ook voor haar sneu. Ik kan me dus wel goed voorstellen dat je der zou willen laten helpen.

Het gedrag naar andere honden toe lijkt me tot op zeker hoogte rastypisch. Ze is nog in de ontdek fase, maar dit is wel een voorbode voor het echte werk..... Je heb blijkbaar tot nu toe mazzel gehad, dat ze geen gelijk waardige hond tegen over haar heeft gehad of dat ze nog aan het ontdekken is wat haar style is (manier van vechten). Echter is dit wel een signaal die je aan het denken zou moeten gaan zetten. Nu is het nog leuk en lief, maar als ze het door heeft en bij elk succes (vechten) word ze gesterkt en ontdekt ze hoe leuk het is, zit het bloed straks op het plafon...... Een stafford die dusdanig gedrag vertoont, zou vind ik niet meer met andere moeten spelen. Het is de goden verzoeken.....

Hoe het gedrag word na haar te laten helpen, kan niemand je vertellen. Voor elke hond pakt dat net iets anders uit. Bij mijn teef (AST) heb ik weinig verschil gemerkt, misschien ietsjes feller, maar dat was al een felle donder. Het intolerante gedrag naar andere honden, zit hem in de rasspecifieke eigenschappen, niet of je haar wel of niet laat helpen. De ervaring leert dat als het erin zit, het niet tot amper te onderdrukken is en in mijn ogen is het onderdrukken het creeren van tijdbommen..... Zou deze discussie/gedachte loslaten en kijken wat voor haar het beste is. Als ze zo kort op elkaar loops is en er last van heeft, zou ik der laten helpen!

Ik vind dat je een behoorlijk groot risico neemt door een hond die dergelijk gedrag vertoont met een uitlaat service mee te geven. Heb je al eens bij de gevolgen stil gestaan als het echt mis zou gaan? Want de uitlaat service is niet verantwoordelijk voor de schade die je hond toebrengt, dat ben jij als eigenaar of je nu wel of niet bij erbij aanwezig bent. Als ik je beschrijving zie en daarbij de leeftijd van de hond in acht neem, denk ik dat het eerdags wel eens goed fout zal gaan...... Mijn vraag is niet of het fout gaat, maar wanneer!

Frank ik zit jouw link met onderzoek te lezen, hier staat: Teefjes die voor hun 12 maanden gesteriliseerd worden, waarbij al tekens van agressie waren, daarbij nam agressie toe. Teefjes die na 12 maanden gesteriliseerd worden hebben geen toename van agressie.

Daarnaast staat er ook dat de eerste 2 maanden na de loopsheid dat ze dan het hormoon progesteron nog hebben, wat een kalmerende werking heeft, en dat je nooit binnen 2 maanden na de loopsheid moet steriliseren omdat dan in 1 keer dit hormoon niet meer aanwezig is en kan agressie kan bevorderen en de prikkelbaarheid kan verhogen. Volgensmij bedoelen ze alleen ook dat dit sowieso het geval kan zijn na sterilisatie, maar dat is me niet helemaal duidelijk.

Mick, is vlot inderdaad, elke 4/4,5 maand ongeveer.  Ze is nog een beetje in de ontdekfase inderdaad, ik merk wel dat ze steeds kalmer in een ruzie komt, dan helemaal opgehitst. Ik weet nog de eerste keer dat het mis ging, je kan doen wat je wil maar je hond stopt niet. Als er nu iets voorvalt en ik zeg na een seconde of 10 haar naam en ik zeg Kom, vaak dan komt ze binnen enkele seconde gewoon naar me toe en dan stoppen ze beiden met ruzien. Dus dat is wel een bijzondere vooruitgang.

Overigens, ik wil nog wel iets opmerken. En misschien dat andere eigenaren (van eigenlijk alle rassen die er zijn) het er niet mee eens zijn, maar: Mijn hond doet niets, tenzij een andere hond tekenen vertoont van agressie. Mijn hond kan met alle lieve honden spelen, maar als er een jack russel aan komt gelopen en die trekt zn lip omhoog en begint te grommen en te blaffen, ja, vraag je er dan niet bijna om? Ik weet niet hoe het bij de meeste staffords is, maar die van mij gaat uit zichzelf echt niets doen, enige wat ze wil is: SPELEN. Maar als de andere hond andere intenties heeft...

Sorry, kan mijn mond niet houden.

Goh gefeliciteerd!

Je hebt een stafford.

Bij goed inlezen en verdiepen had je namelijk gelezen dat een stafford geen gevecht zal beginnen, maar dat als deze wordt uitgedaagd het zeker af zal maken.

Qua sterilisatie, mijn teef was om de 5 maanden loops, die heb ik 2 maanden geleden laten helpen.

Vacht problemen valt mee, ze is wat meer aan het verharen.

Dik worden is kwestie van voer aanpassen.

Feller worden..

Tsja ik heb al een giga felle donder, dus dat was voor mij geen probleem. (mijn teef is bijna 4 jaar)

Ze is nu nog net ff tikkie feller als ervoor en rijdt nu ook maar al te graag op onze jonge reu, met andere honden heeft zij geen contact, want ik kies er niet voor om haar andere honden te laten verscheuren als ze wordt uitgedaagd, dus problem solved.

Vind overigens wel zwak van je dat als het echt een keer fout gaat je er duidelijk voor kiest dat de baas van de andere hond het mag proberen op te nemen tegen jouw staf als zijn hond(je) wel de sjaak is in de bek van jouw staf.

Honden en ruzie is risico's, wil je dat niet nemen, moet je geen hond nemen.

Chleo, joh, daar was ik niet van op de hoogte dat het stafford-eigen is dat ze geen gevecht opzoeken maar het ook niet uit de weg gaan. NATUURLIJK weet ik dat, ik benoem het alleen, ik benadruk het. Het is wel een essentieel detail om te vermelden dat de mijne het niet opzoekt, er zijn vast ook gedragsgestoorde honden, die het misschien zelf wel opzoeken. De ene stafford is de andere niet lijkt mij.

Je hebt een giga felle donder, ja misschien dat dan de sterilisatie ook niet mega veel verschil meer gaat maken inderdaad.

Met andere honden heeft ze geen contact? Sorry dan voor dit maar: Ik vind het wel heel sneu voor jouw hond als zij geen contact kan hebben met andere honden. Het volgende is misschien ook een vooroordeel maar: De meeste eigenaren die hun hond preventief bij andere honden vandaan houden zijn meestal zelf net zo zenuwachtig/nerveus/emotievol als hun hond, wat denk je dat die hond met jouw (ik bedoel niet jou persoonlijk maar de eigenaar in dit voorbeeld) gedrag doet? Die zal ook eerder denken dat er iets aan de hand is en iets moet gebeuren als de eigenaar elke keer in paniek raakt bij het zien van een andere hond. En daarnaast denk ik ook dat elke eigenaar die zn hond niet eens de KANS geeft om een andere hond te ontmoeten, dat deze hond sowieso een hekel krijgt aan honden als hij continu correcties aan de lijn krijgt als hij naar een andere hond wil en afgestraft word. Dat zie ik ook nog vaak om me heen gebeuren.

Mijn hond wordt altijd omschreven als een super lieve hond, dit omdat ze met bijna alle honden goed om kan gaan, dit in tegenstelling tot sommigen honden die ik tegen kom (hoeft niet noodzakelijk perse 1 bepaald ras te zijn, verschillende rassen) die soms met geen enkele andere hond kan. Als je dan vraagt hoe of wat, dan hebben ze hem soms al zo gekocht, of je ziet binnen 5 minuten al dat ze alle mogelijke verkeerde signalen aan een hond kunnen geven die er zijn, in het algemeen: Slecht gedrag bevorderen, en, goed gedrag niet belonen maar bestraffen!

Overigens, ik weet 1 ding ook over honden, en dat is dit: Als een hond een andere hond wilt VERSCHEUREN, dan zal hij dit proberen te doen. Maar als een hond in een ruzie komt en ze kappen na 30 seconden, dan wil dat niet zeggen dat hij het op geeft, dan kan dat ook heel goed zeggen dat hij gewoon afstand neemt en het niet de moeite waard vind. En dat is waar veel mensen zich soms nog in vergissen heb ik het idee.

Ik proef aan je manier van schrijven dat je redelijk overtuigd bent van je kunnen en hoe goed ze naar je luisterd, je zal niet de eerste of de laatste zijn die zich daar heel lelijk in vergist.

Je 2e stuk kan ik me al helemaal niet in vinden om eerlijk te zijn, een Stafford is geen Jack! Daarnaast vind ik het niet zo slim om je hond van dergelijk caliber in een positie te zetten waarbij zij zich moet gaan verdedigen, dat dien jij als baas te voorkomen. Overigens stel ik me nu de vraag wat jij onder spelen verstaat, want het "spel" wat ik van staffordjes gewent ben is alles behalve spel te noemen en valt al heel snel onder domineren.

Zij is als pup perfect gesocialiseerd hoor, don't worry.

De reu, is een pup van Mick zijn hond..

Netjes sinds 12 weken oud op puppycursus en contact met andere honden..

En ships... Die begint nu met 6 maanden oud ook al op uitdagingen in te gaan.

Heb trouwens nog wel wat schade foto's voor je van schades die mijn teef heeft aangericht bij mijn vorige reu... Zien?

Mijn teef weet hoe ze moet vechten en pakt meteen de strot. Nee, ga het geen baas aandoen om mijn teef een strot van hun hond te kunnen laten pakken als ze wordt uitgedaagd.

Duidelijk dat jij nog nooit een vechtende staff hebt gezien, anders zou je wel wat serieuzer omgaan met de dingen.

Overigens... Mijn honden raken niet gefrusteerd hoor..

Ik kan hier alle honden passeren, ik heb mijn honden namelijk geleerd te "negeren".

Zelfs loslopers die onder appel staan kan ik prima passeren met mijn 2 staffords.

O ja, en ben zo'n beetje de enige in het dorp van 1150 dorpsbewoners die nog geen incident met de hond heeft gehad.

Ontspannen lui

@Henk

Ik had er overheen gelezen maar je bent wel verantwoordelijk voor hetgeen jou hond doet. Als die dus echt in conflict geraakt moet je wel degelijk ingrijpen. Zelfs al begint jou hond niet met de onvriendelijkheden ben je wettelijk aansprakelijk voor de schade die jou hond een ander toedoet. Schuldvraag is daarbij niet aan de orde. (zie artikel 179 BW boek 6) Ik wil daarmee niet suggereren dat jou hond zoiets gaat overkomen, maar dit even ter info.

Wat ik er wel mee wil zeggen is dat je toch bereid moet zijn in te grijpen als het mis gaat. Veel Stafford eigenaren bezitten daarom een zogenaamde Breakstick. Hoef je je handen niet op te offeren.

Je beschrijft wel alle symptomen van een Stafford die straks moeite gaat krijgen met soortgenoten. Wat anderen al schreven, een Stafford begint vaak niet het gevecht maar beëindigd dat wel... en er zijn maar weinig honden die opgewassen zijn tegen een AST.  Daarom prediken wij hier altijd voorzichtigheid. Liever te voorzichtig dan niet voorzichtig genoeg in mijn optiek.

Ik hoop voor jou natuurlijk dat het niet die kant uit gaat. Ik wil je ook niet bang maken of iets dergelijks, maar ik hoop dat je het niet erg vindt als ik opmerk dat 4 andere Stafford eigenaren klassieke Stafford gedragingen opmerken en je daarover waarschuwen. Het is dus wel degelijk iets wat je scherp in de gaten moet houden.