Gedragstherapeut ingeschakeld

Ik lees morgen ook zeker mee! Mijn gt komt donderdag weer!

Ben benieuwd!

Gisteren om half twee kwam de GT. Mellow blafte dat het een lieve lust was en deed haar best om die indringer te laten verdwijnen. Helaas voor haar lukte dat niet, ze kwam zelfs binnen.
Heeft wat snoepjes gestrooid en uiteindelijk ging ze toch wel even kijken wie die vreemde persoon was.

Wat verteld over haar, waar ze vandaan komt, wat we vorig jaar allemaal hebben gedaan om haar wat te socialiseren.
Dat hadden we dus ook hartstikke goed gedaan (enge dingen aaien waardoor zij inzag dat het niet eng was).

Toen zijn we met de kortste lijn (die met knoop) naar buiten gegaan. Mellow vond het wel heel spannend en deed in de gang erg wild, liet mij niet haar tuig om doen (en dat lukt normaal altijd). Uiteindelijk wel gelukt, stukje gelopen.
Op een gegeven moment heeft zij de riem overgenomen en is het bruggetje over gegaan. Ze haperde wat, maar ging wel mee.

Terug naar huis, de politielijn gehaald en op de parkeerplaats aan het eind van de straat gestopt. Kreeg het advies om met de klikker te gaan werken. Mellow kijkt mij aan, ik beloon met stem + klik en geef haar wat lekkers.
Toen zij het deed ging het prima, toen ik het deed ook wel eigenlijk.

Als er iemand bij is die ze niet kent, maar die ze best heel leuk vindt (want: die persoon heeft hele andere snoepjes), dan laat ze dus maar een fractie zien van hoe ze zich de laatste tijd gedraagt. Af en toe een beetje bang, maar niet die blinde paniek inclusief (bijna) gillen.

Afspraak gemaakt voor maandag en later zelf nog twee keer geoefend op de parkeerplaats op de hoek.
En dan is de oude Mellow dus weer terug...
Heb zojuist een mail naar de GT gestuurd:
Gistermiddag heb ik nog 2 keer met haar geoefend. Zo goed als het ging op het moment dat wij samen buiten waren (hoe ze gisteren tijdens jouw aanwezigheid was, was nog geen fractie van de blinde paniek die ze regelmatig vertoont), zo matig ging het toen ik het alleen deed. Ze kijkt me aan, ik zeg "goed zooo", klik en (omdat ik het wil) neemt ze het snoepje aan.

In het bos ook nog geprobeerd te oefenen, maar daar is ze veel te druk met rennen en gek doen, dus dat was ook geen succes (al hebben we wel lekker gelopen).

Gisteravond ging het wel goed, tot over het bruggetje gekomen.

Zojuist wilde ik haar uitlaten, ze stond al bibberend in de gang en wilde de voortuin niet uit.
Toch meegenomen, naar het parkeerplaatsje en wat geprobeerd te oefenen. Ze keek alleen maar rond, teveel geluiden (pratende werklui, werkmachine's, auto's over de dijk). Ik liep, zoals afgesproken steeds een stukje achteruit, dan weer daarheen, dan weer daarheen. Op het moment dat ze mij aankijkt beloon ik haar met stem + klik en houd haar wat lekkers voor. Zij draait haar hoofd weg. Dit tot twee keer toe.

Uiteindelijk een stukje verder gelopen, tot halverwege het grasveldje richting het bruggetje (stukje bij het lawaai van de werklui vandaan).
Ze ging wat bibberen, dus ik ben even het gras in gelopen. Helaas hielp dat niet, ze werd steeds angstiger, ging harder bibberen en toen ze in de haven een hond hoorde blaffen sloeg de paniek toe. Ik ben nog wel stil blijven staan en heb de lijn iets korter vastgehouden.
Ze probeerde alleen maar weg te komen, begon steeds harder te piepen, probeerde aan alle kanten weg te komen (liep om mij heen), haar piepen ging nog net niet over in gillen. Totale paniek dus.
Hoe langer ik bleef staan, hoe groter haar paniek werd, ze is dan ook totaal niet bereikbaar.

We zijn dus, zonder dat ze een plas heeft gedaan, weer huiswaarts gekeerd, alwaar ze binnen blij bij de voordeur met haar staart stond te zwaaien.
Ze liep ook niet mee de huiskamer in, bleef op de deurmat liggen. Heb haar daar gelaten en ben zelf naar binnen gegaan, op dat moment gingen bij mij de sluizen open (helaas, het is niet anders).

Ik blijf doorgaan met kijk-klik-beloon-snoepje, maar weet gewoon niet wat ik moet doen als ze zo reageert als ze net deed. Meenemen lukt niet, stil blijven staan ook niet, want ze probeert alles om maar weg te komen, ik kan haar op dat moment gewoon met geen mogelijkheid bereiken.
Het enige wat werkt is terugkeren. Belonen van het ongewenste gedrag dus.

Zo positief als ik het gisteren in zag, zo somber zie ik het nu weer in.

Inmiddels ligt Mellow op de bank te slapen. Nadat ze iets héél lekkers op de stoel onder de eettafel vond. Daar bleek Puk een enorme maaltijd te hebben uitgebraakt. Wij hebben stoffen stoelen...

Mijn vriend gebeld, die nam niet op, sms gestuurd, maar die leest ie waarschijnlijk ook pas als ie thuis is.

Ik weet het dus écht niet meer. Heb zin om naar het bos te gaan. Alleen. Gewoon een heel eind lopen en heel hard huilen.
Ik heb wéér geen trek in eten en heb knallende koppijn.

Als ik dan naar haar kijk ga ik alleen maar harder huilen

Rome is ook niet in 1 dag gebouwd!
Stapje voor stapje.
Op het parkeerplaatsje met werklui en dergelijke, dat is ook wel erg veel prikkels.

Wat goed is om te weten is dat met een vreemde erbij met andere snoepjes ze dus wel uit haar angst kan komen of er zelfs niet in gaat. Dat betekend: ze kan uit haar angst komen!!
Dat is al een heel belangrijk iets! Dat betekend dat de mogelijkheid dus wel degelijk bestaat.

Ga gewoon eens lekker een heel eind lopen alleen. Even je hoofd leeg.

Mijn advies is om deze methode vol te houden, tenzij je er echt een slecht gevoel bij hebt. Maar dat was gisteren niet zo las ik.
Als het na twee maanden nou nog niks is, PB me dan even als je wil. Dan kunnen we samen eens verder kijken.

Heb je ook gelijk in.

En ik wéét het allemaal best, maar iets weten en ook echt doen werkt bij mij niet altijd even goed samen.

Die werklui zijn niet meer in onze straat bezig maar in de straat er achter, is dus niet heel dichtbij ofzo.
Ze zijn met glasvezel bezig, dus dat duurt ook nog wel even.

We hebben inmiddels even geknuffeld, ik heb 'gegeten' (Sinterklaasschuim...) en zij heeft een stukje gedroogde pens gehad.

Ga straks even naar de brievenbus, even een klein rondje alleen lopen.
Dat grasveld op de hoek heb ik inmiddels ook wel gezien...

Gisteren, na de vuurwerkinfo avond, nog even met iemand van Martin Gaus gepraat. Zij raadde mij de basiscursus aan. Daarin wordt gewerkt aan de band baas-hond en niet het streberige van de KC.
Twijfel, twijfel.

Hoi Cindy,

Ik snap helemaal dat je nu van de bomen het bos even niet meer ziet.
Zoveel pieken en dalen verwerken en dan ook nog alle info van de GT erbij, laat eerst even alles rustig op je inwerken.

Ook krijg ik het idee dat je te snel wilt. Gelijk al zoveel prikkels als werklui, machines en autos.
En ook gingen jullie al zonder goed gevoel de deur uit. Mellow wilde eigenlijk niet naar buiten en stond in de gang al te trillen.
Een angstige hond kan niet leren, neemt niets op. Dus de basis (het moment van de deur uit stappen) moet eerst voor jullie
beiden prettig zijn. Wacht tot ze zelf naar buiten wil, dan is er in elk geval een goed begin.

Shira heeft ook tijden geen kaas aangenomen dus ik weet hoe naar het is als je hond op slot zit, geen contact, hopeloos.
Met die training: kijken-klik-kaas, heb ik Shira ook een heel eind op weg kunnen helpen. Maar we zijn hier wel
In huis mee begonnen (een week lang) toen in de tuin (een week lang) en nu (na een jaar) kan het zelfs op het trainingsveld.
Dus mijn tip in dit geval, houd deze opdracht even voor de momenten dat ze nog lekkers aanneemt en probeer het niet wanneer ze al te veel op slot zit.
Dus kleine stapjes en in huis beginnen, dan de achtertuin, dan de voortuin, etc. Ook is het belangrijk de klikker echt goed aan te leren, zodat ze het helemaal snapt.
Ook leuk om samen in huis mee te oefenen naast de zoekspelletjes die je al doet, haar kunstjes te leren, Shira leefde er helemaal van op want ze had succes!

Wat ik erg goed vind is dat je zegt dat naar huis lopen voor haar belonend is, maar dat je nu het verkeerde gedrag hiermee dus beloond.
Ik heb toen we Shira net hadden een blauwe maandag privéles met haar gehad, dit was een drama omdat ze ook op slot zat, maar wat ik heb
onthouden is dat als ze wegkeek van het enge, we weg mochten lopen van het enge (in ons geval weg van de instructrice en in jullie geval dus een stukje richting huis).
Je gaat het wegkijken van het enge of het jouw aankijken op een eng moment dus belonen met wat ze op dat moment graag wil: naar huis.
Misschien is dat iets?

Alles is wel gezegd, je weet dat je het beste wil voor Mellow en dat gaat ook echt wel gebeuren.
Maar nu eerst even jij zelf..., want zonder jou 'met twee benen op de grond', komt Mellow ook nergens.

Heb al vaker aan mensen hier geschreven...., adem in...., adem uit....., vind eerst rust voor jezelf, al gaat Mellow twee weken lang alleen maar plassen tijdens een klein rondje, daar word ze echt niet slechter van, misschien wel rustiger...., maar in ieder geval gaat het jou minder stress bezorgen.

En zoals Margje al schreef, Rome is ook niet op één dag gebouwd 
Ga lekker werken met de hulp van de GT en hopelijk ga je snel verbetering zien.

Groetjes
Ina

Jammer dat je je nu zo voelt want ik had juist het idee dat je het zo goed deed. Soms lucht dat op om even lekker ergens naar toe te gaan en uit te huilen om daarna weer met twee benen op de grond te staan.

Denk dan even naar de keren dat het wel al goed ging.

Sja.. gevoel en verstand he.. als ik dat op 1 lijn zou kunnen krijgen zou ik ook een stuk gelukkiger zijn
Maar probeer jezelf er aan te blijven herinneren.
En Sinterklaasvoedsel helpt!

Rustig aan. Neem even pauze voor jezelf. Morgen weer een nieuwe dag.

Ohw mijn mening over een basiscursus bij MG of trainen bij een KC, zou ik altijd voor MG gaan. Een KC draait op vrijwilligers. En dat is heel fijn en goed en zo kunnen mensen met een hond voor een leuke prijs trainen. Maar in de meeste gevallen zijn ze naar mijn mening niet goed genoeg uitgerust om om te gaan met een hond met probleemgedrag.
Trainers bij MG zijn dat in ieder geval wel. En ze trainen met de clicker net als de gedragstherapeut die je nu hebt. Dus dat is wel goed.

Ik heb de basis cursus gedaan en als heel positief ervaren. Je hebt 3x per week les waarvan ook een uur theorie. Hier leer je heel erg veel en je hebt 3 keer per week een klankbord zodat je alles kan vragen. Onze hond is erg fel en heb hier ook veel tips voor gekregen waardoor de situatie nu erg is verbeterd.

Vergeet niet, ik liep al een jaar en 3 maanden met Dobby te emmeren toen ik naar een gt ging en we dus privéles kregen.

De problemen? Niet los kunnen lopen, want dan obsessief gaan zwemmend jagen. Ook normaal aan de lijn meelopen deed hij niet.

Ik had de basiscursus gedaan van MG (véél te druk denk ik voor jou, véél teveel honden) en de vervolg 1 toen ik merkte dat Dobby er geen lol meer in had. Toen ben ik met tips van het forum aan de slag gegaan.

Het heeft meer dan 1000 euro gekost en 10 maanden en er zat geen vooruitgang in. De eerste maanden zag ik het nog hoopvol in, maar naarmate we langer doorgingen en Dobby toch weer iedere keer het water in dook, zelfs als ik hem ín het water corrigeerde met een visserspak aan terwijl we daarvoor zo leuk aan het apporteren waren met een speeltje... oh de keren dat ik gejánkt heb.

En dan de mensen op het forum hier helpen ook niet hoor, eerlijk gezegd moet je je daarvoor afsluiten. Voor hun tips. Want als ik zei dat we rust in Dobby hadden gebracht, met de clicker werkten, leuk apporteerden in de waterlijn, verstoppertje speelden als hij hem peerde, aan de lange lijn hadden geoefend en wat dan ook, er kwam altijd iemand met "de" tip. En 9 van de 10 keer was dat al iets wat al geprobeerd was, of wat niet zou werken omdat de tipgever de situatie niet kent. Zoals de leuke tip: ga ergens lopen waar geen water is. Ik weet niet waar jij woont, maar ik woon in Rotterdam bij de Maas en álle losloopgebieden hier zijn met water op ren-afstand.

Op een gegeven moment ben ik dus ook gestopt met posten, want aan alle opmerkingen heb je geen bal. Je bent bezig met een professional die de hond ook nog eens ziet. Dat is véél meer waard dan mensen die via een forum iets lezen. En teveel kapiteins op een schip werkt ook niet.

Stel desnoods voor jezelf een realistische deadline en beslis niets tot die tijd. Het zal eens goed gaan, het zal eens slecht gaan. En vooral: je bent bezig met de methode te vinden die voor jullie gaat werken. Ik had mezelf 7 maanden gegeven. Toen had ik zoiets: doorgaan, anders is de afgelopen maanden verspilde energie geweest.

Maar oh wat heb ik vaak met tranen in mijn ogen dat pokkebeest een rotschop willen geven omdat hij zo stom was: loslopen is veel leuker, maar zijn stomme idiote obsessieve ka-uu-tee gedrag verziekte het voor zichzelf. En achteraf: nu heeft hij al meer dan een jaar geen epilepsie aanval gehad, dus mogelijk is het kunnen loslopen ook op het medische vlak beter voor hem. Maar ja, dat kun je een hond niet aan zijn verstand peuteren en oh wat is dat frustrerend.

Er zijn natuurlijk gevallen waarmee het nooit goed komt. Maar als ik zie hoever ik met Dobby ben gekomen... Dikke kans dat er bij jou ook vooruitgang mogelijk is!

Punt is een beetje dat zelfs de GT het échte probleem niet ziet.
Die angst die ze hier laat zien, bij mij en mijn vriend, was totaal niet meer aanwezig toen de GT er was. Wel wat hapermomenten ('oei, eigenlijk vind ik het wel een beetje eng'), maar niet die allesoverheersende angst. Die angst waarvan ze alleen maar wil vluchten, die zorgt voor een hevig trillende en piepende hond die, als het te lang duurt, zelfs gaat gillen ("woe woe woe!")

En nu moet ik ook nog stoppen met vers voer, omdat ze 'niets voor niets krijgt'. Oftewel: ze moet werken voor haar eten.
Het idee erachter kan ik nog wel snappen, maar om nou weer brokken te gaan geven dáár sta ik niet achter.
Wil best haar kleine ontbijt laten voor wat het is en gedurende de dag trainen met stukjes gedroogd pens. Maar dan nog: als ze zó bang is, dan wil ze niet eten. Ook geen stukjes gedroogde pens. Menseneten (kaas, worst) ben ik ook niet happig op, als ik haar de hele dag moet belonen gaat er weet ik veel hoeveel kaas/worst in en dat vind ik geen goed idee.
Maar het is voor het goede doel. Snap ik ook nog wel, maar ze doet het gewoon hartstikke goed op vers.

Dus tsja...
Misschien moeten we dan tijdelijk toch even stoppen met vers en een zak hele goede brokken kopen.
En een goede dweil, want ze bewatert de hele keuken als ze drinkt...

Ik beloon zelf ook wel met plukjes vers hoor!
En je kan ook heel goed je hond laten werken voor vers vlees.
Is de trainer van Dobber bij je geweest, Chantal Olfers?

Nee, ik heb deze ingeschakeld.
Kreeg een goede indruk van de site, telefoongesprek vond ik ook prettig.

Ik geef haar in huis ook wel eens een plukje KVV (of pens, als ik snoepjes in de droger ga maken), maar om nou op straat continu in het rauwe vlees te gaan graaien vind ik een beetje goor haha
En af en toe een plukje is wat anders dan 400 of 500 gram

Ik quote: Ja, dat advies niets voor niets is toch wel echt heel belangrijk en ook al vind je het niet leuk of zielig, ik adviseer je toch echt wel om over te gaan op die brokken + lekkers waar je het over had en geen eten meer in de bak of aandacht voor niets...het is voor het goede doel en het probleem is echt wel dermate dat je alle zeilen bij moet zetten; als het niet verbeterd moeten we misschien toch aan medicatie via de dierenarts gaan denken, maar we proberen eerst andere ingangen om ander gedrag te krijgen, en daar hoort niets voor niets echt bij

Volgens mij zit Cindy in Lelystad, dus dat zal wel niet Chantal zijn.

En je hebt pas 1 sessie gehad. Het heeft bij ons weken geduurd voor we Dobby een keer loslieten en hij wel 25 seconden op het droge heeft gelopen. En er dus ook niet uitkwam en het halve Lage Bergsche Bos is om gezwommen. En daarna gewoon wéér. Zo erg dat we bijna te laat waren voor de gt's volgende afspraak (niet de enige keer overigens).

Geduld. Doe desnoods privélessen, dan komt het probleem vanzelf wel duidelijk boven drijven.

Wat Margje al zegt,je kan gewoon belonen met vers vlees,neem je mee in een klein bakje,heb je wel vieze vingers(ook een doekje mee).

Ik snap wel wat je zegt met die totale paniek,dat is iets wat je moet zien voor je het echt kan begrijpen,en dat een hond dan écht niks wil aannemen.
Weer de kunst om al die angsten niet over te nemen,maar kalm te blijven en ook al gebeurd het je nog 1000 keer,dat je altijd denkt 'de volgende keer beter'.

Het is mij ook gelukt,het kan echt,maar je moet jezelf ergens overheen zetten,en al je gevoel die je nu legt in angst/paniek/medelijden/frustratie moet gaan ombuigen naar zorgen dat je al die energie omzet naar kracht.Positieve kracht,en de 'het komt echt wel goed gedachte'.En de rust vinden en voelen om het ook over te kunnen brengen.
Misschien zijn jij en Mellow gewoon niet zo ver en moeten jullie samen nog een stukje groeien in het proces van het begin om een start te kunnen maken.(het begin van het begin).

En denk na over wat jij nu voor jezelf kan doen om kalmer te worden,je lichaam rustiger krijgen.Overleg wat je nu allemaal voelt ook met je huisarts.

Het niets voor niets kan heel belangrijk zijn, zeker als je een vertrouwensband wil opbouwen. Dan kun je heel goed beginnen met uit de hand voeren.
Ik zou het een kans geven. Je kunt altijd weer terug naar vers of toch met je hand de hele dag in zakjes nattig vlees graaien

Ik beloonde met gehakt en dan kreeg hij een deel gewoon in zijn bak om de verhoudingen okee te houden.

Wat zal er veel door je hoofd gaan nu! Je krijgt zoveel adviezen, allemaal heel goed bedoeld maar je hoofd moet wel tollen.

Ik heb heel veel respect voor jou, je bent zo goed bezig meid! Er zijn veel mensen die Mellow niet die kansen geeft dan wat jij doet, je bent een bikkel en ik vind dit echt helemaal super!
Echt meid .... er komt een moment .... een lichtpuntje ...... dat hele kleine stapje vooruit ..... wat jou weer hoop geeft! En als ik zo lees wat je allemaal doet en hoeveel je van Mellow houdt .... dan gaat het echt goed komen!!!! Ik ga je geen advies geven (hahaha, ik ben zelf ook bezig met een gt) want iedere hond is anders!
Mijn lieve overleden Beauceron was ook zo bang en die kon ik ook niet meer bereiken als het ging regenen enz enz! Ik weet hoe moeilijk het is! Ik hoop dat ik binnenkort lees dat het stapje na stapje iets beter zal gaan!
Meid, heel veel succes, kop op en volg jou eigen lijn in alle adviezen!

Ja, het duizelt me behoorlijk.

En wat Wilma ook zegt, soms lijkt het makkelijker dan het is.
Elke hond is wel eens bang, maar zelfs die 2 filmpjes die ik laatst had gepost waren nog niks vergeleken bij bijvoorbeeld zaterdagochtend.

Krijg je op FB te horen dat de hond maar gewoon moet luisteren en dat je zo makkelijk opgeeft. Nou laat ik de moed best wel eens zakken, maar makkelijk opgeven? Nee, zo zie ik het niet.
Van keer op keer op keer op keer (etc.) zulke momenten zakt de moed me wel in de schoenen ja, maar ik geef zeker niet na 2 moeilijke dagen al op (als dat zo was hadden we haar vorig jaar na 2 weken al teruggebracht bij wijze van spreken).

Soms wil ik inderdaad ook te snel en ja, daar word ik dan voor 'gestraft'.
Misschien moet ik ook inderdaad een afspraak maken bij de huisarts (ben ik al 2 jaar niet geweest). Of even wat trouwer zijn in het innemen van valeriaan.

En wat me nog het meest stoort zijn de zogenaamd leuke opmerkingen van collega's. Echt, ik kon ze wel schieten vanmorgen, allebei.

Morgen krijgt ze wel gewoon haar KVV, maar ik ga even kijken of het te doen is om een deel in een zakje te doen (en een stuk keukenrol mee ). Lukt dat niet, dan verzin ik wat anders, desnoods de helft KVV (half uurtje voor we gaan slapen) en de helft goede brok (gedurende de dag).

Ina, dank je wel voor je kaartje hierboven. Ik moet er alleen niet te vaak langs scrollen...

Hoezo labiel...

Nou Cindy, je doet het goed hoor en inderdaad kan je niet verwachten dat na een bezoekje van een gt ineens alles perfect gaat. Maar er is toch wel wat uitgekomen. En al heeft de gt niet precies gezien wat nu echt het probleem is, dat geeft niet, ze kan het zich wel voorstellen neem ik aan.

En vreemde ogen dwingen nu eenmaal, logisch dat Mellow dan niet precies hetzelfde reageert als dat jij alleen met haar bent.

Maar lekker even alles laten bezinken, en morgen weer frisse moed. Mellow is Mellow en jij bent jij, jullie zijn allebei kanjers en het gaat goed komen. In jullie eigen tempo.

Vooral dat laatste Dobry, vooral dat laatste. IN ONS EIGEN TEMPO.
Ik zou bijna overal post it's gaan ophangen met allerlei wijze spreuken en opbeurende dingen.
Misschien moet ik het gewoon doen ook

En dan zie ik hier, onder het bericht van Dobry, een banner van Medpets.nl met allerlei kalmerende dingen voor de hond.
Best creepy eigenlijk...

owww, hmm denk je dat het iets voor Mellow is?

Misschien geen slecht idee om haar eens voor te stellen aan een klassiek homeopaat.

Heb wel eens gedacht aan iets van PUUR.
Gisteren tijdens de infoavond over vuurwerkangst werden ook een aantal medicijnen besproken, maar ook Zylkene, zij (dierenarts) had daar hele goede ervaringen mee met verschillende honden uit de praktijk. Is geen medicijn maar een voedingssupplement.
En medicijnen wil ik niet als het niet nodig is.

Misschien iets ter ondersteuning, maar om daarvoor nou stad en land af te reizen...

Ben er nog niet uit. Ga eerst morgen met mijn handen in de Haaksbarf zalm graaien, kijken hoe dat gaat

Cindy; ik zou ookl je eigen voeding aanhouden en een deel als beloning geven. Dat kent ze het beste, is een constante. daar zou ik ook niet aan sleutelen.


Die angst die ze heeft gaat ze misschien nog wel laten zien als de gt nog wat vaker komt en ze eraan gewend is.

Niet paniekeren, met mijn 'tips' doe je maar wat jou het beste lijkt (altijd) Jij komt er wel uit.
Al is het hinkend en springend, een lijn komt wel tevoorschijn.

Mirakels heb je heeeeel soms, 'gewoon' volhouden geeft de meeste kans, al is het een moeilijk pad....

Sterkte

Ik heb vorig jaar in de decembermaand ook Zylkene gegeven,ook snuifflesjes van de klassieke homeopaat en dat is echt heel goed gegaan,beter dan de jaren ervoor in ieder geval

Heb (nog) niet de gehele topic gelezen(wel veel reacties van TS btw). heb de filmpjes gezien maar dat zegt mij niet erg veel, niet erg extreem zal ik maar zeggen. Het is een Windhondachtig type dus staart tussen de poten en trillen is niet raar. Wat ik wel zie op het filmpje is dat hij erg bepaald in wat er gaat gebeuren, trekken aan de riem een baas die er achteraan loopt, wanneer ze iets hoort krijgt ze haar tijd enz. Wat ik ook lees is dat je veel met haar praat en veel beloond voor in jou ogen netjes gedrag. En je loopt ook vaak gewoon door wanneer de hond ergens van schrikt o.i.d. juist het probleemgedrag zou ik op film willen zien of live(bij ons op de hondenschool).

Wat ik je wel mee wil geven,ondanks alle adviezen enz..., wees heel voorzichtig met jou conclusies over de getoonde lichaamstaal(angstig overkomene lichaamstaal kan horen bij het type hond, angstig overkomene lichaamstaal kan ook aangeleerd zijn, enz.) Conclusies trekken over getoond gedrag bepaald veelal de omgang met de hond.

Btw. Vertoond de hond het gedrag vanaf dat jullie haar in huis hebben al vertoond?

Ik kan het met J & T eens zijn. Ik mis antwoorden op vragen zoals trekken aan de lijn hoe te handelen? Praat jij idd veel tegen je hond?

Zelf zou ik niet gaan voor een basiscursus. 3x per week naar een hondenschool is voor nu teveel. Ik zou eerst gewoon rustig op straat willen lopen en dan pas je hond gaan blootstellen aan een trainingsveld met honden.

Als je voer aan wilt bieden terwijl Mellow in angst is, hoe bied je dit aan? Ik heb hier een keer sheltie gehad die schrok van de kerkklokken (we trainden buiten) en de hond wilde geen voer aan nemen maar toen ze het voer op de grond gooide, wilde de hond het wel opeten.

Verder wil ik je succes wensen en idd je kan niet meteen helemaal anders zijn. Stapje voor stapje komen jullie tot elkaar en ga je dit overwinnen!!

De filmpjes lieten ook niet het ergste zien wat ze af en toe heeft.

De GT heeft gezegd dat ik alleen moet praten als het goed gaat. Dus loopt zij gewoon goed mee, dan praten (want praten = aandacht en dus belonen).

In niet angstige periodes staat haar staart zo ) (leg linkeroor op schouder )
Ze heeft dit ook niet vanaf het begin. Wel af en toe schrikken, maar dit wat ze nu heeft (en waar ik écht niet uitkom) is sinds afgelopen zomer.

Als ik beloon pakt ze het soms aan, pakte ze het niet aan dan liet ik wel een brokje vallen op de grond. Ene keer pakte ze het wel op, andere keer niet. Is geen pijl op te trekken.