HondenPage baasje S&F.

Wat schreven de vrienden van S&F. op het forum

Susanne schreef in De puberteit deel 2
@ Jara: als ik het me goed herinner heeft je hond recent haar eerste loopsheid meegemaakt. Kan het zijn dat ze op dit moment in de fase van schijnzwangerschap zit? Merk je binnenshuis ook verandering in gedrag? Of is er iets veranderd binnen jullie structuur? Het kan met zoveel factoren te maken hebben dat het weer even minder gaat. De puberteit gaat vaak gepaard met fases van stabiliteit afgewisseld met angstfases waarbij je weer een stapje terug gaat. Je opvoeding is nog niet klaar na anderhalf jaar. Bij Monkey dacht ik laatst ook, nou we zijn nu al een tijd zo stabiel, die puberteit zijn we inmiddels voorbij. Eindelijk dacht ik (zal ik eerlijk toegeven), 2 jaar oud is ze nu! Maar zij is momenteel schijnzwanger, en het lijkt wel alsof we daardoor weer in de fase zitten van 9 maanden puber. Wat een draak! En het is nogal een slimmerik die hond van mij, die past zich sneller aan dan ik dus ze verzint vlot nieuwe manieren om aandacht af te kunnen dwingen. Gedrag wat grappig kan zijn, of juist ongewenst. Ik geef weer wat extra leiding en structuur nu, en we hebben ervoor gekozen om haar te laten helpen na deze schijnzwangerschap. Ze heeft er zelf veel last van, het is ook gewoon vermoeiend.. Maar het is verder wat het is, gewoon weer even een iets mindere fase die wat aanpassingen vereist. Honden hebben nu eenmaal instincten en gedrag die we ooit, om te kunnen overleven, juist heel aantrekkelijk vonden waardoor honden en mensen zo dicht naar elkaar toe zijn gegroeid. In deze maatschappij zien we blaffen, jagen, waken etc. eerder als ongewenst. Tja, aan die instelling kun je weinig veranderen. Maar het heeft nu eenmaal tijd en ervaring nodig om je hond te leren kennen en te leren leiding te geven en hoe te handelen. Aan je hond kun je merken of jouw manier van handelen het gewenste effect heeft of niet. Dat is de enige feedback die je feitelijk nodig hebt... Maar open ook je ogen voor het algehele plaatje. Een hond heeft net als wij ook een ziel en gevoel. Hormonen spelen een rol, helemaal in de puberteit. Het hoort allemaal bij de opvoeding. 
***Fientje***Wienske†*** en Djangie†*** schreef in Spoed met Sam, maar is goed nu..
Zo dat is schrikken Yooop, hopelijk ben je zelf snel over de schrik heen en is Sam snel weer de oude. Sterkte en beterschap! 
Dobber † schreef in Teveel gegeten
Ik zou me niet al te druk maken, de maag van een hond kan naar verhouding grote hoeveelheden aan. Mijn hond kreeg vroeger wel hele konijnen te eten. Ze heeft toen ooit eens een konijn van 2 kg in 1 keer opgegeten, dat was toen 10% van haar lichaamsgewicht vs. de 2% die normaal is bij vers voeren. 100 gram voor een hond van 2,5 kg is 4% van het lichaamsgewicht, dus dat is eerder een flinke maaltijd zoals je die bij een all-you-can-eat buffet krijgt ;). En als het vlees niet goed 'valt', komt het er vaak snel weer uit (braken/diarree).   W.b. die ziekte: dat is volgens mij de ziekte van Ausjesky, dat komt (voor zover ik weet) in principe niet voor bij Nederlandse varkens. Ik zou me dus niet zo druk maken, waarschijnlijk valt het allemaal wel mee :).
Dobber † schreef in Bultje onderhuids
" Dobber, ah nee wat heftig. Is het allemaal goed gekomen?  " Teddy Gelukkig wel, ik heb het bultje laten verwijderen en het bleek goedaardig en niet uitgezaaid te zijn. Dus dat was de best mogelijke uitkomst, gelukkig. Ze was toen 9/10 en is uiteindelijk 15,5 jaar geworden.
Dobber † schreef in Bultje onderhuids
Bij twijfel naar de dierenarts. Maar het hoeft niks te zijn. Mijn Dobber had ook wel eens zulke bultjes en soms verdwenen ze, soms kwam een naar de oppervlakte. Ik heb wel eens een opengedrukt, kwam een soort wittig spul uit, dus ik denk dat het vetbultjes waren. Maar ze heeft in haar buik eens een grotere bult gehad die ook los zat, maar kanker bleek te zijn. Dus altijd voor de zekerheid even bij de dierenarts laten checken. 
Susanne schreef in Reactie van pup van 5 maanden op stofzuiger
Honden en mensen hebben overeenkomsten, maar we hebben ook verschillen. Het belangrijkste zintuig van de mens is zicht, daarna gehoor en vervolgens reuk. Bij honden is dat in eerste plaats de neus. Stofzuigers en bladblazer verplaatsen lucht en daarmee verandert er voor een hond een hele hoop in het geurpatroon op dat moment. Daarnaast zit in de stofzuiger zak een hele hoop opgezogen deeltjes die elk een eigen geur heeft, zodra de machine aan gaat komt er ook nog eens geur vrij van de zak. Je creëert als het ware een explosie aan geuren. Het is heel normaal dat honden daarop reageren. Hoeft niets te maken te hebben met geluid. Het geeft een beetje spanning en dat kan op de darmen of de blaas werken, net als bij mensen inderdaad. Helemaal normaal dus. Zorg ervoor dat je als baas geen extra spanning toe gaat voegen. Ik sluit me verder aan bij de laatste woorden van Alaska: neem je tijd, geef de hond ruimte, zorg ervoor dat je zelf kalm en steunend en geduldig bent. En zo kan je hond zich hieraan spiegelen en zelfzeker door het leven leren gaan. Als de spanning bij de hond nou blijft oplopen kun je er ook voor kiezen de hond naar z'n plaats te sturen en hem daar even met rust te laten, dat geeft duidelijkheid en daarmee rust voor de hond. 
***Fientje***Wienske†*** en Djangie†*** schreef in Alvaro - 2,5 jaar al ondertussen
" Toch regelmatig hoor. Maar vaak ook wel té ver weg. 2 of 3u rijden enkel vind ik toch wat veel. We doen degene die een beetje haalbaar zijn max. anderhalf uur van huis zoiets heb ik mezelf een beetje een grens gesteld. " Kath Wel heel leuk dat soort groeps wandelingen, snap ik hoor dat je er ook geen uren voor wilt rijden. Hoe gaat het ondertussen met Alvaro samen met Witteke? 
Dobber † schreef in Mijn Pomeriaan vertoont steeds vaker vals gedrag
Het zou mooi zijn als je met een paar aanpassingen het gedrag kunt ombuigen! Persoonlijk zou ik nog steeds de testen laten doen om de aandoeningen we we al hebben genoemd, uit te sluiten. Het kan nl. ook een combinatie zijn van aangeleerd gedrag én een fysieke aandoening. De Keeshondjes zijn ook gevoelig(er) voor o.a. syringomyelie, dus ik zou dat echt willen uitsluiten ...    Verder nog een 'waarschuwing'. Je hebt vandaag met je hondje 'gewerkt', maar de kans is heel groot dat hij dusdanig onder de indruk was van alle nieuwigheden, de vreemde mensen en grote honden, dat hij de kat uit de boom is gaan kijken. M.a.w.: gewenst gedrag vertonen. Ik zou er dus niet vanuit gaan dat het goede gedrag van vandaag gaat standhouden. Het echte werk moet nog komen, dat is je hondje leren dat jij te vertrouwen bent als leider.    Ik begrijp dat je met rukjes aan de lijn werkt, hier op het forum zijn heel veel mensen daar streng op tegen, dus ik denk dat je wat dat betreft rekening moet houden met negatieve reacties. Mijn eigen ervaring met probleemgedrag, is dat je met koekjes, snoepjes, afleiden en vooral geen correcties vaak nergens komt. Maar ik zou je wel willen adviseren om een tuigje te gebruiken en geen halsband. Het is gemakkelijk om de luchtpijp te beschadigen met een klein rukje, helemaal bij een klein hondje (we gebruiken vaak meer kracht dan we denken). Plus: als je hond zo op en neer springt, kan hij zichzelf ook verwonden aan de halsband.    Laatste tip om in de gaten te houden: leiderschap kun je niet afdwingen, dat verdien je. M.a.w.: je hondje heeft de touwtjes in handen en jij moet bewijzen dat je zijn vertrouwen en onderdanigheid waard bent. Dat doe je inderdaad door leiding te nemen en duidelijkheid te geven, maar vooral door conflicten te voorkomen (tussen jou en je hondje, maar ook tussen je hondje en andere honden/mensen). De beste leider is iemand die jou in je waarde laat, duidelijkheid geeft en waar je op kunt vertrouwen en bouwen. Dat kun je niet afdwingen, maar wordt je geschonken.  
Dobber † schreef in Mijn Pomeriaan vertoont steeds vaker vals gedrag
Ik ben ook nieuwsgierig! Hopelijk is er al meer duidelijkheid ...
Dobber † schreef in Prednison/allergie
" Oh wat super zielig, ook bekend met dubbelop dus.. zo sneu als ze dit hebben. Je hebt het over bijwerkingen , mij is alleen bekend meer eten drinken en meer plassen. ( korte termijn) heb je er nog meer waar ik alert op kan zijn?  super intens wat je qua bijwerkingen beschrijft wat je op langer termijn zag, dat wil je al helemaal niet. Ik ben sowieso niet echt een voorstander ervan, maar het is nu even nodig Klopt die injectie krijgt ze elke maand, echter doet dat schijnbaar niets voor hooikoorts / benauwdheid/ allergieën wat op de neus/ keel etc werkt  " Samantha Meer drinken kan ik me zo niet herinneren, het is al lang geleden, maar kan natuurlijk best zo zijn geweest. Het meer eten heb ik dus wel heel erg gezien, maar dat komt dus omdat ze zoveel honger krijgen. Dat is natuurlijk eigenlijk heel erg sneu, vind ik tenminste.   Anders dan het erge verharen, plukken vacht die ik eruit kon trekken en de grote korsten, bedenk ik me nu ook dat ze heel vaak erg moest hijgen en ik denk dat ze dan erg last had van maagzuur.    Dobber was toen plusminus 19 kg en ze kreeg dan in de winter 2,5-5 mg en in de pollentijd uiteindelijk zo'n 15-20 mg, als ik het me goed herinner. Dat is dus ongeveer dezelfde dosering die jouw hondje nu krijgt (2,5 mg op 3 kg, toch?).   Het vervelende is dat het nu mogelijk goed werkt, maar dat je dus waarschijnlijk binnen korte of langere tijd te maken krijgt met bijwerkingen (welke dat ook maar gaan zijn). Dus ik hoop toch dat je nog iets gaat vinden dat ook werkt op de slijmvliezen. Ik weet niet hoe vaak ze al Cytopoint heeft gehad, maar misschien dat dit ook nog optimaal effect moet krijgen? 
Dobber † schreef in Prednison/allergie
Mijn Dobber was ook allergisch en het was een hele zoektocht. Dat kwam omdat ze zowel een voedselintolerantie had als een omgevingsallergie, met tussendoor ook nog mallasezia. Homeopathisch konden we maar zover komen, dus uiteindelijk toch een tijdje Apoquel gegeven. Maar hier schijnen toch echt haken en ogen aan te zitten qua bijwerkingen op de lange termijn, dus hebben we een tijdlang prednison geprobeerd. In eerste instantie in hele kleine doseringen, vanuit de gedachte dat de symptomen mogelijk door een tekort aan cortisol zouden kunnen komen. Op zich werkte het goed tegen de jeuk, dus dat was een groot, positief punt. Ik kon het ook zelf doseren met de pilletjes en haar in de pollentijd meer geven dan in de winter e.d.   Uiteindelijk ben ik er na 1,5 jaar mee gestopt vanwege de bijwerkingen. Dobber kreeg hele vreemde korsten op haar poten. Dikke korsten die bestonden uit flinterdunne laagjes huid en onder die lagen korsten zat dan een wonde. Ik kon ook letterlijk plukken haar uit haar vacht trekken met van die huidlagen eraan en ze kreeg steeds meer van deze korsten. Ook had ze altijd erge honger en verhaarde ze heel erg met heel veel huidschilfers. Ik wilde niet wachten op nog meer bijwerkingen, dus ben ermee gestopt.    We zijn toen overgegaan op regelmatige injecties Cytopoint. Daar heeft ze het tot haar inslapen goed op gedaan, maar als je schrijft over de maandelijkse injectie bij jouw hondje, heb ik het idee dat je al Cytopoint geeft?   Enfin, van mijn kant dus positief en negatief nieuws. Het middel an sich werkt, maar als je het lang genoeg gebruikt, krijgt je hondje gegarandeerd uiteindelijk bijwerkingen. Persoonlijk vond ik het daarnaast ontzettend sneu dat ze al-tijd zoveel honger had ... Als het niet anders kan, dan doe je wat, maar leuk is het niet. Ik was blij dat de Cytopoint uiteindelijk goed werkte, al weet ik ook daarvan niet hoeveel bijwerkingen het op de lange termijn zou hebben. Dobber heeft dat een paar jaar gebruikt. 
***Fientje***Wienske†*** en Djangie†*** schreef in Alvaro - 2,5 jaar al ondertussen
Ja het filmpje is nu wel te zien, leuk ook om zoveel shelties bij elkaar te zien. Is dat vaak zo’n georganiseerde wandeling?
***Fientje***Wienske†*** en Djangie†*** schreef in Alvaro - 2,5 jaar al ondertussen
Wat leuk een wandeling met zoveel shelties, leuk dat Alvaro toch nog los kon  Het eerste filmpje kan ik ook niet zien.
Dobber † schreef in Mijn Pomeriaan vertoont steeds vaker vals gedrag
Het eerste waar ik aan dacht toen ik je openingspost las, was syringomyelie. Het komt relatief vaak voor bij kleine hondjes die gefokt zijn op bolle kopjes (zoals de chihuahua en dwergkeesjes/pomeriaan). De symptomen kunnen heel langzaam ontstaan, maar ook heel snel.    Symptomen syringomyelie: Krabben aan één zijde van de hals of schouder (vaak zonder de huid aan te raken).Pijnaanvallen (nekpijn).Gevoelige plekken in de huid (hond wil hier niet aangeraakt worden).Een andere houding bij het slapen.Een slechte coördinatie (dronkenmansgang).Spierzwakte en afname van spierweefsel.Jonge honden kunnen scheef groeien (scoliose).Verlamming aangezichtsspieren (zelden).Evenwichtsstoornissen (zelden).Deze problemen kunnen plotseling of geleidelijk ontstaan, komen en gaan en geleidelijk steeds erger worden.   Bron: https://mcvoordieren.nl/kennisbank/syringomyelie/ 
***Fientje***Wienske†*** en Djangie†*** schreef in Alvaro - 2,5 jaar al ondertussen
Wat leuk om weer iets van je te lezen Kath  2,5 alweer maar wat is Alvaro mooi uitgegroeid zeg 
Dobber † schreef in 10 meter lijn
De welkoop heeft paarden longeerlijnen, die zijn niet al te zwaar. Mijn hond van 20 kg kon daar prima mee lopen.
Dobber † schreef in Allergie
" Ja dacht ik uiteraard ook aan. Maar dacht er is bloedonderzoek geweest. En een echo vd buik. Ik begreep dat het nu vooral sinds de rc anallergenic huidklachten zijn. " ientje Bij Dobber heb ik 3 verschillende bloedonderzoeken moeten doen voordat pancreatitis eruit kwam, dus 1 (algemeen?) bloedonderzoek zegt niet alles. Ze had jaren eerder al eens een buik echo gehad, de da zei toen dat ze de pancreas niet goed in beeld kon brengen, omdat die zo hoog binnen haar ribbenkast lag. Vandaar dat ik me afvraag welke bloedtesten zijn gedaan. En nu dus ook of ze de pancreas bij de echo goed in beeld hebben gekregen?
Dobber † schreef in Allergie
Je schrijft dat ook bloedonderzoek is gedaan, zijn toen ook de galzuren en alvleesklierwaardes getest? Mijn hond had ook allergieën, ze kreeg daarvoor Cytopoint. Ze had later ook last van haar maag en darmen, slechte ontlasting, overgeven e.d. Dat bleek uiteindelijk een chronische alvleesklierontsteking te zijn en stond dus los van allergieën. 
Susanne schreef in Verlatingsangst
Maak je geen zorgen hoor. Mijn ervaring is dat het met elke hond anders is. De ene hond heeft er direct geen moeite mee om alleen thuis gelaten te worden, en de ander moet er een beetje in groeien. Bij mijn huidige hond heeft het tot bijna een jaar geduurd. Het duurt zolang het duurt. Het helpt als je het als baasje niet zo belangrijk maakt, die energie kunnen honden namelijk oppikken waardoor ze zich aangemoedigd kunnen voelen in hun angst. 
Susanne schreef in Castratie: hoe lang voordat er verandering is
Oké, ik twijfelde inderdaad heel even of ik mogelijk een gevoel gaf van kritiek, maar zo kwam het niet over. Gelukkig maar, zo was het ook niet bedoeld! Je bent het niet verplicht, maar ik (en ik geloof anderen met mij) zou het interessant vinden als je ons een beetje op de hoogte houdt van jullie zoektocht. Misschien is er ook winst te halen uit een andere rustplek of een andere vorm van rustplek in huis. Mogelijk kun je met voeding en supplementen ook meer ontspanning bereiken, al ligt daar mijn expertise (nog) niet. Ik wens je in ieder geval veel succes in jullie zoektocht! En beterschap voor Chester! Ik hoop dat praktijkspeuren voor jullie een ontspannen betekenis krijgt. 
Susanne schreef in Castratie: hoe lang voordat er verandering is
Ik heb overigens geen kritiek op het feit dat jullie Chester hebben laten castreren... Ik snap dat zulke beslissingen niet lichtzinnig genomen worden. Vanuit m'n eigen ervaring weet ik hoe moeilijk de zoektocht is om het patroon van chronische stress te doorbreken. Het is ook nieuwe dingen uitproberen en ontdekken wat het effect daarvan is. Hierbij heb je natuurlijk ook wat geduld en tijd voor nodig. Maar als ik jouw ervaring zo lees zou ik persoonlijk nog op zoek gaan naar meer concrete ontspanning. En omdat ontspanning creëeren per hond/individu afhankelijk is, kan ik niet teveel tips vanachter een scherm bieden. Het is een ontdekkingsreis die je samen met je hond aan gaat. Voor de een wat makkelijker dan voor de ander. Wat ik wel ervaar, is dat ik zie dat heel veel honden (en hun baasjes!) echte ontspanning vinden in praktijkspeuren. Daarnaast leer je bij de juiste instructeur (!) de spanningssignalen van je hond beter herkennen en leer je meer over de wijze waarop je dan leiding moet bieden. Iets waar je mogelijk wat aan hebt? 
Susanne schreef in De jongvolwassen hond
Wat een mooie update Kim! Hoe bevalt je nieuwe baan? Het is logisch hoor, met een nieuwe baan om weer even te zoeken naar jullie ritme/balans. Leuk dat jullie zoveel plezier hebben in Agility en dat jullie band zo sterk aan het worden is. Hier gaat het ook goed. Gisteren ben ik met Monkey naar de dierenarts geweest voor jaarlijkse controle en vaccinaties. Dat was een leuk bezoekje. We kwamen aan en Monkey stak d'r snufferd uit de auto om te ruiken waar we waren, herkent de geur van de praktijk en ze had er al gelijk zin in! Maf beest, welke hond wilt nu graag naar de dierenarts? Nou ja zij dus.. Binnen zat ze iedereen te charmeren. Heerlijk vond ze al die aandacht, het werd een grote Monkey show. Op de behandeltafel was een beetje spannend, maar de dierenarts mocht alles bij d'r doen, en daarna was het weer tijd voor een grote knuffelpartij. We kwamen haast niet meer weg zeg, ze hadden ook nog wel een baantje in de aanbieding voor haar als praktijk hulphond. Toen heb ik haar maar meegenomen ;-). APK is weer goedgekeurd en we kunnen weer een jaar door. Verder wordt ze echt steeds meer volwassen nu. Met Adje gaat het ook goed. Hij heeft geen last meer van blokkades, er is veel meer berusting en zelfvertrouwen bij hem gekomen. Hij doet Monkey hier en daar graag na, op z'n eigen klungelige manier wel, maar dat zorgt dan weer voor veel hilarische momenten en we genieten dus ook enorm van hem. Het was van tevoren niet onze intentie 2 honden te hebben, het is zo gegroeid, maar we hebben het met ze getroffen .    Leuk dat je weer een update hebt gegeven! Ik ben ook nieuwsgierig naar hoe het met iedereen gaat. 
Susanne schreef in Castratie: hoe lang voordat er verandering is
" Toch fijn dat je een kleine tijdsindicatie geeft Kees. Ook als we in de tussentijd met supplementen etc aan de slag gaan, dan is het het waard om tegen die tijd te kijken hoe het echt met hem gaat.Je hebt helemaal gelijk Susanne. Ik heb zelf een studie/cursus in hondengedrag achter de rug, de hulp voorheen al ingeschakeld van gedragsdeskundigen, en we zijn vóór de castratie best ver gekomen met zijn gedrag. Echter bleven we een beetje in cirkeltjes draaien.Maag/darm klachten hebben invloed op gedrag, en de stress vanuit zijn gedrag heeft invloed op maag/darm stelsel. Voortdurende jeuk heeft invloed op gedrag, maar stress door gedrag kan daardoor ook weer jeuk veroorzaken. Daarnaast is t vaak moeilijk te beoordelen wat oversprong gedrag is en wat echt jeuk is.Hij ervaart met name veel stress van hetgeen waar hij bang voor is: andere honden. Maar door de werking van de amygdala zijn daar sowieso ook mensen en flapperende duiven bij gekomen. Ook tellen de gezondheidsklachten op bij die stress. Hoe goed we ook ons best doen om alle triggers buiten te sluiten, hij zal toch minimaal twee keer per dag naar buiten moeten, en geluid van blaffende honden buiten is niet altijd buiten te houden. Waarbij ik merk dat hij in de ochtend best ok is en met dingen om kan gaan, maar vanaf de middag en al zeker in de avond zit zijn emmer meer dan vol. En dan wonen we al best landelijk. Ook slaapt hij (in ieder geval overdag) niet erg vast, waardoor echt herstel al moeilijker is.De keuze bij de DA lag op een gegeven moment ook tussen castratie en medicatie voor gedrag. Echter is hij binnen in huis een hele rustige hond, accepteert vreemden, en ook bij de dierenarts laat hij zich alles gevallen en gaat gewoon liggen. Hij is alleen heel erg druk in zijn hoofd. Waardoor de dierenarts niet het vermoeden had erg veel te kunnen betekenen met medicatie. Ook masturbeerde Chester, en dan op een dusdanige manier waarop de DA het vermoeden had dat de hormonen een voortdurende mate van stress in zijn lijf creëerden. Waarschijnlijk hebben we dus alsnog de verkeerde gok gewaagd, maar het is wat het is. " Chesterenfam Kennis is fijn om te hebben, maar met deze hond blijk je daar weinig aan te hebben. Hij vereist een andere kijk. Masturbatie kan trouwens voortkomen vanuit hormonen, maar als je het zelf ook wel eens doet dan weet je dat het ook een vorm van ontlading (stress loslaten) kan zijn. Dierenartsen baseren hun kennis op de westerse geneeskunde. Dat werkt uitstekend bij acute klachten. Je hebt alleen minder aan dit soort kennis wanneer de klachten chronisch zijn, en al helemaal als ze voortkomen uit chronische stress. Hebben jullie een activiteit gevonden waardoor Chester kan ontspannen? En krijgt hij fysieke en mentale uitdaging? 
Susanne schreef in Castratie: hoe lang voordat er verandering is
Chronische stress kan zeker net als bij mensen trouwens leiden tot chronische gezondheidsklachten. Als dat zo is, dan zou ik de hond gaan observeren, waar krijgt hij nou stress van? En waarvan ontspant hij? Elke hond (en elk mens) is anders. Waar de ene hond zich lekker kan uitleven en ontspannen bij een bepaalde sport kan dat voor de andere alleen maar hogere opwinding geven, waardoor het stresslevel juist omhoog schiet. Daarnaast kunnen honden mensen uitstekend spiegelen, mechelaars gaan daarin zelfs nog een stapje verder, dus reflecteer ook bij jezelf: hoe gaat het met jou als de hond uitvalt/overprikkeld raakt? Ben je zelf gespannen? Zulke dingen kan niemand van achter een scherm beoordelen, maar is wel iets om in je achterhoofd te houden als je begint met observeren. Ga op zoek naar de antwoorden bij je hond is mijn advies. 
Dobber † schreef in Oudjes klets topic
Och ... Pfff, wat is het dan snel gegaan he ... Blij dat jullie toch nog vandaag zijn gegaan en dat ze uiteindelijk rustig is ingeslapen. Heel veel sterkte voor de komende tijd, het is een hele rare gewaarwording na zoveel jaren samen. Die shock is heel herkenbaar, dat heeft tijd nodig om verwerkt te worden.    Nog eens sterkte, voor jou en je moeder!
Dobber † schreef in Oudjes klets topic
" Ik ben bang dat het nu echt klaar is.  Gisteren had ze een goede dag, maar nu ademd ze net zo zwaar en snel als na die aanval.  Ik weet niet wat ze voelt en of ze pijn heeft, maar ik zie ongemak.   Mijn moeder wil maandag nog naar de da voor een controle om te kijken of er iets te doen is, ik denk dat het maandag tijd is om afscheid te nemen.   Heeft iemand ervaring met artsen die het aan huis doen? De huidige dierenarts gebruiken vind ik geen fijn idee. Penny heeft er slechte ervaringen mee. " Penny Och ... :( Wat een vervelend bericht, je weet dat het gaat komen, maar dat maakt het niet gemakkelijker :( ... Ik leef met je mee en wens je veel sterkte toe!    W.b. de dierenarts aan huis: ik heb voor Dobber de dierenarts aan huis gehad, maar die heb ik op donderdag gebeld en ze konden pas de dinsdag langskomen voor inslapen. Daardoor heb ik het idee dat een dierenarts aan huis vooral fijn is bij een geplande euthanasie waar het niet aankomt op een dag. Voor spoed of dingen die niet een paar dagen kunnen wachten, zou ik niet snel meer de dierenarts aan huis regelen, tenzij het iemand is die ook met spoed naar je toe kan komen.    Komt ook omdat mijn ervaring is, dat als het einde eraan komt, dat het aftakelen ineens heel snel gaat. Bij Dobber kwamen de eerste symptomen een paar dagen van tevoren en had ik die niet eens echt in de gaten. Had ik toen een dierenarts aan huis geregeld voor een paar dagen later, dan was ik te laat geweest. Want ineens was het in 12 uur zo verslechterd, dat ik uiteindelijk besloot om toch langs te gaan bij de DA. Eigenlijk wist ik wel dat het tijd was, maar mijn gevoel wilde er nog niet aan. Uiteindelijk heb ik toch een afspraak gemaakt, vanuit de gedachte dat ook als ik bij de DA was, dat niet betekende dat ik haar per definitie moest laten gaan. Achteraf ben ik heel blij dat ik niet gewacht heb tot de volgende dag.
Dobber † schreef in Oudjes klets topic
@Chantal: och, wat een mooi koppie! Heftig hoor, zo snel toch nog die beslissing moeten nemen. Maar wel de juiste, als ik het zo lees.    @Penny: oh bah, wat naar zeg! Hopelijk was het niks, maar het klinkt inderdaad niet goed. Ik snap dat je erg geschrokken bent! Lastig he, dit soort dingen. Vooral als ze de volgende dag weer opgeknapt lijken te zijn. Het is toch weer een moment dat je met de neus op de feiten wordt gedrukt dat ze in de reservetijd zit en dat er elk moment iets kan gebeuren. Ik weet nog dat ik met Dobber ontzettend veel stress heb gehad, omdat ik zag dat ze aftakelde en ik zo bezig was met het goede moment 'moeten' uitkiezen en dat ik die beslissing maar 1 keer kon nemen.   Heb je de aanval van vannacht al besproken met de DA? Alle issues met Penny tellen bij elkaar op en je gaat grenzen verleggen, de DA kan in zo'n geval helpen met objectieve input.   Dat gal spugen, is ook onderzocht waar dat vandaan komt? En merk je ook op andere momenten dat ze erg moet hijgen o.i.d.? 
Dobber † schreef in Teken petitie tegen extreme stijging dierenartskosten
Het lijkt erop dat de dorpsdierenarts hier er ook mee gaat ophouden, want er is geen opvolger. Anicura zal waarschijnlijk geen interesse hebben in zo'n klein praktijkje (1 DA en een paar assistentes). Ik hoop maar dat de prijzen bij andere dierenartsen in de buurt normaal blijven, want een kennis van me woont in de randstad en die prijzen zijn echt flink anders ...    Voor Dobber's Cytopoint injectie betaalde ik bij mijn dorpsdierenarts in 2023 zo'n €72, de injectie werd gezet door de dierenarts zelf. Die prijs is vergelijkbaar met wat ik betaalde bij de grote dierenartsenpraktijk wat verder bij me vandaan (geen Anicura).   Die kennis van me heeft een hond die dezelfde exact dezelfde injectie krijgt, maar dan gezet door de assistente. Zij zit bij een Anicura en was in 2023 zo'n €102 kwijt per injectie. Die was waarschijnlijk nog eens €50 duurder geweest i.v.m. consultkosten als de DA 'm had moeten zetten i.p.v. de assistent.   Dobbers inslapen was op een zondagmiddag en kostte in totaal iets van €125, als ik het me goed herinner. Die kennis had een tijdje daarvoor ook een van haar honden moeten inslapen (ik gok 30 kilo). Zij was op een vrijdagmiddag €230 kwijt. Die hond was wel wat zwaarder, maar dan nog ... Zij waren volgens mij op de vrijdag binnen openingstijden, terwijl ik op een zondagmiddag daar stond en dus ook het weekendtarief betaalde. 
***Fientje***Wienske†*** en Djangie†*** schreef in 52 weeks of Onyx
Wat een leuk nieuws en wat een schatje, veel plezier vandaag met ophalen. 
Dobber † schreef in Aanschaf pup klein ras / hobbyfokker
" Ok dat snap ik volledig. Enkel nog wat betekent F1b dan, want de moeder hond zou een F1b zijn " Sergeant Vic Google is gewillig en zegt dit : https://mahoganymelody.nl/generaties/   Een F1b is dus het resultaat als een keeshond x husky gedekt is door een volle Husky of keeshond, als ik het zo lees.    Iets om mee te nemen: bij een kruising is het maar net wat de pup erft van de vader en wat van de moeder. Dus kan het qua gedrag en karakter alle kanten op, daardoor weet je in feite niet wat je koopt.   Mijn ervaring met (kruising)jachthonden is dat deze niet of nauwelijks los kunnen lopen, omdat ze overal willen jagen. De husky-kruisingen die ik heb gekend, waren stuk voor stuk jagers die zelfs schapen hebben gedood als ze de kans kregen. Hun eigenaar moest dus ook de hele tuin omheinen en de honden hebben eigenlijk nooit kunnen loslopen. Mijn eigen hond was ook een kruising jachthond, zelfde verhaal. Zij beet als puberhondje eens 15 kippen dood en tijdens een wandeling kreeg ze eens een konijn te pakken in de tuin bij een bedrijf. Beestje is doodgebeten.   Stel dat je pup dat jachtinstinct heeft en dat is gecombineerd met het felle van de keeshond. Dan heb je potentiëel een onhoudbaar jachtprojectiel in huis. Ik wil je niet bang maken, maar dit zijn wel dingen om mee te nemen en te overwegen. Een hond moet eerst bij je passen qua gedrag en karakter, het uiterlijk is daarna mooi meegenomen, zeg ik altijd ;).