softe opvoeding?

En waarom negeren en de schuld bij jezelf zoeken als je via een andere weg het de hond kunt afleren?

Dit kan je ook omdraaien toch, waarom de hond de kans geven de fout in te gaan. Naar mijn mening is een hond een dier dat doet waar hij zich prettig bij zal voelen en wat voor hem voordeel zal opleveren. Als hij een lekker luchtje ruikt in de vuilnisbak en hij gaat die plunderen doet hij dat niet om stout te zijn of ons te pesten, maar om iets lekkers te pakken te krijgen. Als hij daar ook de kans voor krijgt is dat niet zijn schuld, dan hadden wij die maar ergens anders moeten neerzetten op een plaats waar hij niet bij kan. (Of als je moeilijk wil doen het op een positieve manier afleren).

Als bijvoorbeeld een kind een speelgoedje laat slingeren en de hond wil het pakken. Waarom dan foei of nee roepen, je kan ook gewoon je hond bij je roepen en het speeltje ruilen voor iets. En je kind leren dat het de volgende keer het speeltje opruimt. Als kinderen met speelgoed op de grond spelen moet de hond daar niet bijkunnen, die ligt dan lekker even in zijn mandje of bench.

Ik blijf erbij een hond maakt geen fouten, het is een dier, dat handelt vanuit instinct en conditionering. (Ik vind ook niet dat je honden en kinderen helemaal kan vergelijken trouwens).

Een hond maakt ook keuzes, en zal om bepaalde redenen iets wel of niet doen. Door de hond de keuzes in sommige dingen te ontnemen, zal hij nooit het juiste leren doen (en het juiste gedrag ook niet in verwante gevallen toepassen). Ook honden kunnen de juiste keuzes maken en dan is de hond daar verantwoordelijk voor.

Hier ben ik het helemaal mee eens. Natuurlijk moet je de hond stimuleren om de juiste keuzes te maken, maar uiteindelijk blijft hij verantwoordelijk voor wat hij doet. Door de foute optie weg te halen, leer je hem niet de juiste keuze te maken. En als op zowel de foute, als op de goede keuze directe consequenties volgen (dus rechtlijnig: actie-reactie) dan leert de hond snel genoeg de goede keuze maken.

En mijn hond krijgt ook wel eens een ruk oid, gelijk aan gorby, als hij echt vervelend is. En inderdaad dan zo snel mogelijk iets van hem vragen waarvoor je hem weer kunt belonen.

Maar wie vertelt dat een hond weet dat hij iets doet wat niet mag. En geloof me als ik zeg dat ik weet dat een hond soms iets doet wat ik niet wil. Een van mijn honden was een echte sloper. Hij heeft een bank, een haard vele hondenkussens en nog veel meer gesloopt. Maar als ik er op dat moment niet bij ben dan kan ik hem toch niet meer straffen. Ik had hem dan niet in de bench gedaan. Iets wat hij zelf helemaal niet erg vond. Maar ik moest hem zonodig los laten omdat ik dat fijner voor hem vond. Maar dan kan ik achteraf toch ook niet gaan straffen. Hij heeft het nooit gedaan als ik er bij was. Dan zou ik hem daar weghalen. Het was ook geen verveling of dat hij niet alleen thuis kon zijn. Ik heb het gefilmd en hij deed het in een totaal ontspannen toestand. Hij vond het gewoon lekker om ergens in te bijten als hij languit op zijn rug lag. Balen, maar wel eigen schuld. Een andere hond eet heel graag rotte vis. Dat is echt iets waar ik een gruwelijke hekel aan heb en niet alleen omdat hij daar ziek van kan worden, maar ook omdat dan het hele huis dagenlang naar rotte vis stinkt. Maar als ik dat weet dan laat ik hem toch niet los op de plaatsen waar ik dat tegen kan komen, dat is vragen om problemen. Dan blijft hij daar aan de riem. En als het toevallig een keer op een andere plek gebeurt dan haal ik hem daar zelf weg. Dan hoef ik hem toch niet te straffen.

En geloof me ik heb het ook vroeger anders gedaan. Een van mijn honden had mij toen ook meerdere keren gebeten en die beet ook de dierenarts. Nu ik het anders doe zie ik bij deze hond ook veel meer vertrouwen. Ik heb pas foto's laten maken bij de dierenarts waarbij hij op zijn zij moest liggen. Dat kan hij nu zonder snuitband en ik had mijn gezicht vlak bij zijn kop. Ik voel me geen enkel moment meer onveilig. Er is nu volledig wederzijds vertrouwen.

Ik heb overigens ook nergens gezegd dat je alles maar moet negeren. Dat is onzin. Als je ziet dat je hond je dure schoenen aan het slopen is dan kun je dat niet negeren. Dan geef je hem iets wat hij wel mag. Negeren is niet altijd een optie, maar dat wil niet zeggen dat je dan moet straffen.

effe duidelijk maken: wij voeden positief op, altijd gedaan,zelfs toen dat nog heel anders ging.

maar...... dat ik altijd de schuld bij mezelf moet zoeken, ben ik het gewoon mee oneens, als je zeker weet dat de hond heel goed weet dat iets niet mag, dan kan een correctie weleens werken, dat doen ze onderling ook, kort en stevig en dan gelijk het vertrouwen herstellen, daar is een hond nog nooit minder van geworden, alleen moet je wel goed weten wanneer je het doet (dus precies op het moment van overtreding) anders legt de hond nooit de juiste associatie en nooit doorstraffen, snapt een hond niks van. En hij moet al weten, dat dat niet mag, en wat wel van hem verwacht wordt.

ik vind het juist het boeiende dat een hond zelf kan denken, keuzes maken, dingen verzinnen, als ik die kop af en toe zie en hij iets zit te bedenken, en er mag ook veel, hij leeft niet in een keurslijf, maar er zijn grenzen, die zijn altijd eender, maar daar ligt wel de grens.

Hij zou dwars over ons heenlopen en juist een ongelukkig leven leiden als hij geen leiding kreeg.


wel is er een groot verschil van aanpak per hond, een zachte spaniel is geen Riesen Schnauzer reu uit buitenlandse lijnen.

Natuurlijk maakt een hond keuzes Keuzes die hem iets opleveren.
En daar gaat het dus om, hier gebruik van maken door je hond een keuzemogelijkheid te bieden die hem iets oplevert. Je manipuleert dus de keuze van de hond in de door jou gewenste richting

Ik heb twee honden waar ik grotendeels mee kan lezen en schrijven.
Ze weten de wetten en weten ook de mazen in de wetten.
Een hond is een oppurtinist, veelal weten ze razendsnel de mazen in de wet om datgene voor elkaar te krijgen wat ze iets oplevert. Wiens fout is dat dan?

Nogmaals, ik kan barse straffen uitdelen als hier het vuilnisvat wordt geplunderd. Wat leren ze..... niet het vuilnisvat plunderen als dat mens erbij is.
Daarmee is dus het voor mij ongewenste en voor de hond gewenste gedrag nog steeds niet uitgedoofd, wat plunderen van het vuilnisvat levert nog steeds iets op..

Door een alternatieve keuze voor te leggen stimuleer je juist de eigen keuzemogelijkheid. Als je daarnaast ook het vuilnisvat wegzet zal het gedrag sneller uitdoven omdat het hem eenvoudigweg niets meer oplevert.

De keuzes die een hond "maakt"zijn gebaseerd op zijn natuurlijke instinct.

Dat heeft dus niks te maken met ons mooie schone huisje en normen en waarde dingen die wij als mens willen toepassen op de hond.

Je kan je hond een hele hoop leren,daarom zijn het gewoon fantastische dieren en daardoor kun je er ook mee samenleven.
Maar het blijft een hond.Dus net als wat Dobry zegt,als je hond de vuilnisbak leeg eet en alle restjes door je huis verdeelt,dan heb je dus geleerd dat dat voor je hond een zelf belonende actie is ,waar jij een stokje voor kunt steken,zet je je prullebak op een plek waar hij hem niet kan legen
Je kan en mag een hond niet straffen omdat hij iets doet wat niet in jou menselijke denkbeeld past,dan had je gewoon geen hond moeten nemen.

Een hond moet duidelijkheid hebben, nee is nee , als ik zeg dat Jovi de rus of de 2 dwergschnauzers op hun plek moeten gaan liggen, dan moeten ze dat doen , en anders breng ik ze er naar toe ,...

lukt het niet in 1 x , nou dan maar helpen en dan doen we het in 4x voor mijn part...

om ze nou naar de plaats te meppen , nee zeker niet.. het moet leuk blijven en ze moeten geen angst krijgen .

Gister thuis de bullmastif van mijn vriendin getrappeerd terwijl ze iets van de salontafel had gepikt en lekker was aan het opeten...
Gelukkig had ze het nog in haar bek en ik kom binnen en stoorde haar in dr gelukkig moment... 1 gil en een kwade "ga op je plek !" en ze was helemaal onder de indruk..

@gorby2009
Maar hoe weet je dan 100% zeker dat je hond weet wat niet mag? Hij kan het je niet vertellen. En als hij iets niet doet omdat de baas er bij is betekent niet dat hij weet dat het niet mag.
Leiding geven heeft HELEMAAL NIETS te maken met fysieke correcties. Mijn honden krijgen geen fysieke correcties, maar ik heb wel degelijk de leiding.

Ik sluit me voor 100% aan bij Petra. Geef je hond de keuze, maar zorg er voor dat hij kiest wat jij graag wil en dat vraagt heel veel creativiteit. Deze manier werkt ook heel goed bij kinderen. Daar krijg je zeker geen los geslagen kinderen van, maar kinderen met heel veel respect voor elkaar en voor de ouders. Ze leren ook heel goed nadenken over de keuzes die ze maken.

Persoonlijk zou ik niet kiezen voor jouw aanpak Gorby Dit vindt ik inderdaad vrij hard.

Kun je je hond dan niet naast je neer zetten volg en houdt maar iets lekkers voor zijn neus. Dan is hij afgeleid van het probleem. Doet hij het hierna nog een keer. Nee zeggen en naast je neer zetten. alles opnieuw.

Zo doe ik het met Casper ook. En ik ben wel met je eens dat veel mensen vinden dat het aan de baas ligt. Nu durf ik te zeggen dat Casper goed is opgevoedt en een rustige hond is. Is hij baldadig is er soms niks mee te beginnen en dit ligt dan niet aan mij.

@ bassie
dan zijn we het pertinent oneens, Gorby weet op dat moment dondersgoed dat het ongewenst gedrag is, maar hij probeert gewoon of ik het tolereer, een hond is op en top opportunist en kijkt continu of hij ergens beter kan worden, en manipuleren.... meesters zijn het.

en helaas voor hem: ik tolereer dus dingen niet, ik schreeuw niet tegen hem, ik heb van mn leven geen hond geslagen of geschopt, maar correcties kunenn wel volgen, waarom niet in vredesnaam, gebeurd binnen hondenroedels ook, het zijn geen heilige boontjes met een levenslange blanke ziel.

had ik hem er met een snoepje langs moeten leiden? dan (wat ik dus afhaalrestaurant noem) welnee, hij weet dat het niet mag, hij weet heel erg goed hoe sterk hij is (dat zie je als hij met andere hond omgaat), en dus...... zeker te weten dat hij het nu weken lang niet zal doen en dan is tie elke keer harstikke braaf. Ik help hem gewoon ff te herinneren wat de juiste keuze is.

Gorby was angstig agressief toen wij hem kregen, door enerzijds totaal verwaarloosd te zijn in ieder opzicht, een baas te hebebn gehad die zelf zei geen enkele band met de hond gehad te willen hebben maar die hem wel keihard had aangepakt, wij hebben die band wel, hij is een heerlijke hond, mer en meer vertrouwelijk, gehoorzaam zonder dat we iets hoeven zeggen, hij stapt zelf wel opzij, sluit zelf wel achteraan, wacht rustig tot hij zijn etensbak krijgt en mag gaan eten, kortom: vertrouwen en respect.


Maar, als deze machtige hond zelf ongewenste initiatieven neemt die ontoleerbaar zijn, en waar van ik weet op basis van ervaringen met hem, dat hij beter weet, tja, dan krijgt tie een correctie.

Ik ben het gedeeltelijk wel met je eens. Maar dat is ook maar net wat voor hond je hebt.sommige honden hebben gewoon duidelijk regels nodig. maar sommige honden hebben dat niet eens nodig. Onze hond word opgevoed met veel beloning omdat ze heel kwetsbaar is voor een harde aanpak en daar maak je haar alleen maar mee kapot.Want als je bij sterre een keer iets bozer dan normaal wat zegt dan ligt ze al op haar rug. Oke elke hond heeft zeker wel eens een `corigerende tik` nodig maar de een zal het meer nodig hebben als de andere.

ps en ik wist ook dat ik reactie's over me heen zou krijgen, maar sorry, dat idee dat een hond niets als goed is, en nooit zelf heel bewust grenzen over gaat.....


en dan heb ik het niet over slopen van een jonge hond als je er niet bij bent, over de vuilnisbak als je neit thuis bent.

maar.... als hij de vuilnisbak pakt als je er wel bij bent, roep je hem dan bij je met een snoepje?

nou ik niet, dan volgt er een zeer gemeende flinke "foei", en dan wel 1 die indruk maakt, aanraken zal ik de hond niet. en ja, ik zal met het alleen zijn zorgen de dat de hond het gedrag niet kan herhalen als er geen toezicht is, maar ingrijpen op het moment van de daad, dat doen honden onderling ook.

en ik durf wel te zeggen dat gorby een buitengewoon prettige hond is, die nu pas leert wat vertrouwen is, spel met de baas, ontspanning.

maar er zijn gewoon grenzen.

@Bassie: ik heb nooit iets gezegd over straffen. Corrigeren in dit verband is iets totaal anders dan straffen.

En mijn standpunt blijft: je kunt op meerdere manieren de keuze beïnvloeden dan dat de positieve school aanhangt. Zelfs door gewoon aan te geven dat bepaald gedrag niet acceptabel is. Dat kan op subtiele en op minder subtiele manieren, vandaar dat mensen op het forum dan vaak meteen (en vooral onnodig) aan straffen denken.

Je kunt nog zo vaak zeggen tegen een kind niet bij de kachel in de buurt te komen, maar een kind dat zich brand aan de kachel zal dat acuut leren, toch? Nu gaat dit uit van een pijnprikkel, maar schrikken, of consequent het gedrag 'betrappen' werkt ook.

Juist door positief en 'negatief', dus correcties met elkaar te combineren, versterk je het effect van beiden. Ik kan niet om die logica heen, iets anders 'klikt' gewoon niet in mijn hoofd. Zoals over positief trainen gesproken word met afleiden en negeren is niet logisch, en het voelt voor mij tegen-natuurlijk aan. Heel het leven draait om positieve en negatieve ervaringen, en niet alleen voor mensen.

Ja, positief trainen als basis werkt, geen twijfel mogelijk, maar er mist iets aan. Het is niet in balans met de realiteit van de wereld en hoe mensen én dieren leren om te gaan met hun omgeving. En dat zit me dwars. Naar mijn mening is de methode dus ook nog niet volledig uit ontwikkeld.

@gorby2009
Dan heb ik nog geen antwoord op mijn vraag hoe je dan zeker bent of hij weet of iets wel of niet mag.

Bij je roepen met een snoepje is inderdaad een heel goede methode, maar daarnaast zou ik er gewoon voor zorgen dat hij er sowieso niet bij kan. Met foei leer je hem alleen dat als jij er bij bent dat hij het dan niet moet doen.

Je geeft aan dat honden dat onderling ook doen. Mijn 4 reuen hebben elkaar nog nooit gecorrigeerd. In een goede roedel heerst vooral rust. De rangen en standen zijn niet zo zwart wit als altijd werd beweerd.

Jou hond zal zeker een prettige hond zijn. Daar twijfel ik geen moment aan. Dat was vroeger ook heel vaak het geval toen er alleen nog maar op basis van correcties getrained werd. Maar dat wil niet zeggen dat het niet anders kan. Op een voor de hond prettiger manier.

ik denk dat coreckties niet helpen of je moet op dat moment echt in secondes praten we.
honden hebben een instikt en een over levings patroon elke hond is anders.
ook reageren honden op prikels.
dus prulle bak eten dan kan je nog zo kwaad worden als je weg bent doen ze het toch gewoon weg halen.

bank stuk maken heeft vaak te maken met verveling. dus als je hond dat doet kan je boos worden helpen doet het het niet.
gewoon meer uit laten ze geestelijk en ligamelijk moe maken.

de fout in gaan is bij voor beld je hond loopt los en oppeens sprint hij de bosjes in jij roepen maar hij komt niet jij er achter aan ja hoor ze neus weer vol mensen poep. voor jou heel vies voor de hond een lekerij. straffen helpt neit want hij heeft het al op.

dus de volgende dan beter je hond trainen om niet de bosjes in te gaan.


je hond ziet wat, een hond je weet ooo dit gaat fout
je kan gaan roepen waar sommige honden wel op reageren maar sommige horen paniek in de stem waar door ze juist gaan of je kan je om keren en net doen of je die hele hond niet gezien heeft. met de stem ga je mee ik wil hier heen.

ik bedoel hier mee dat het vaak slimmer zijn dan je hond je hond reageerd op inpulsen en jij moet ze omzijlen ook is regelmaal een must als hij tien keer niet de fout in mocht gaan zal hij hoog waarschijnelijk de 11 keer het ook niet doen maar mag het 1 keer wel en 1 keer niet tja dan zal hij het wel doen. en dan hebben we ook nog rust de prikels weg nemen bij je hond is nog een groot stukje bij de opvoeding.

en vertrouwen als jou hond jou vertrouwd en weet waar hij aan toe is heeft hij duidelijk heid en voelt hij zich fijn

ps en ik wist ook dat ik reactie's over me heen zou krijgen, maar sorry, dat idee dat een hond niets als goed is, en nooit zelf heel bewust grenzen over gaat.....

Natuurlijk gaat een hond over jouw grenzen...het is een oppurtinist die graag z'n eigen plan trekt in datgene wat hem iets oplevert.
De een wat meer dan de ander.
Dat een hond hiermee over jouw grenzen gaat wil niet zeggen dat een hond doelbewust jouw grenzen torpedeert. Hij kan nu eenmaal niet denken volgens onze normen en waarden. Hij handelt en wandelt instinctief.

Het volgende voorbeeld heb ik ergens gelezen, maar kan nu even de bron niet achterhalen.

Helaas moet ik weer even terugkomen op het vuilnisvat voorbeeld (maar dit staat slechts sympbool voor ...)

Het betreft een persoonlijke ervaring van een man die zeer veel kennis en ervaring heeft met honden.

De hond van deze man had ook de nare gewoonte om het vuilnisvat te plunderen. De hond werd gecorrigeerd met een negatieve verbale correctie.
Op een dag bij thuiskomst lag wederom de inhoud van het vuilnisvat door huis en de hond lag zeer schuldbewust onder tafel in afwachting van.....
Mooi dacht de man, de hond heeft dus dondersgoed begrepen waar het om gaat en heeft kennelijk ook nog geweten en schuldgevoel.

Toch knaagde er iets aan hem en besloot de volgende situatie in scene te zetten.

De hond was in de tuin en de man heeft eigenhandig het vuilnisvat op de kop geleegd door het hele huis.

Vervolgens roept hij de hond binnen. De hond ziet de inhoud van het vuilnisvat op de grond liggen en durft amper binnen te komen. Dezelfde schulbewuste houding in afwachting van....

Conclusie...de hond heeft straf gekoppeld aan de rotzooi in huis, maar niet gelinkt aan zijn eigen gedrag, namelijk het legen van het vuilnisvat.

Dus hoezo is de hond zich bewust van ongeoorloofd foute keuzes maken. De hond heeft alleen geleerd dat inhoud van het vuilnisvat op de grond straf betekent, en niet gekoppelt aan eigen handelen.

Hoe ik dat weet, omdat ik zijn oren heen en weer ziet gaan, en hij er tig keer wel netjes langs loopt, hij probeert het gewoon, en zo probeert hij mij gewoon uit. Tis een Schnauzer he, koppig, eigengereid, sterk, en dat horen ze ook te zijn.


ik heb ook meer reuen tegelijk gehad en of er weleens een correctie viel, er werd gekeken, er waren houdingen maar heel af en toe liep bv de schnauzer de oudste gewoon ondersteboven omdat die het lef had om voorop naar buiten te willen, hij zei niks, mishandelde niks, maar liep gewoon door, hoppa een bons, hond opzij, was het weer weken duidelijk, dat zie ik deze ries ook doen in de parkroedel. en soms valt er een flitsende snauw, kom nou toch, wij zijn de baas, maar onderling is er ook beweging.

en voorkomen, zorgen dat hij er niet meer bij kan? wat is dat nu? ik moet gewoon vaak over de dijk, loopt tie aangelijnd, en wens ik geen gedoe naar de schapen, je moet de mensen de kost geven die hun (kleine, sorry want die zijn het meestal, vraag maar aande schapenhouder) hondjes lang hek laten jagen en de schapen in paniek laten schieten en dan maar roepen "poekie, niet doen, poekie kom nou hier" en het ondertussen wel leuk vinden, en met een brokje staan te wuiven (wat tie nog krijgt ook, en dus dubbele pret heeft).

Hij weet heel goed dat het niet mag, hij kent zijn kracht ook, want hij weet precies hoeveel hij moet gebruiken in bv spel in de roedel, met een cane corso gaat hij heeeeeel anders om als met dat jonge cairn-terriertje.

dan maar af en toe "oude" school, hij heeft trouwens geen slipketting om, en krijgt 1x de kans zijn fout te herstellen. En net als wilma: ik gebruik door elkaar, positief ( 90%) en heel af en toe een negatieve bekrachtiger, Gorby is geen poezelig hondje, in tegendeel, zulke honden kunnen makkelijk ontsporen, ik straf geen angst af, ik straf niet door, ik laat het hem na de correctie even zelf uitzoeken en herstel dmv een oefening die hij heel graag en heel goed uitvoerta de rust en het vertrouwen.

Maar... ik wist het hoor, hier op het forum dat er rectie zou komen, dat wist Jada ook en ik denk heel wat anderen ook, maar misschien durven die niet zo goed om het te zeggen dat ze weleens een correctie gebruiken.

Ik neig denk toch het meest naar Gorby. zo te lezen heeft Gorby een lieve begrijpend baasje maar die geeft duidelijke grenzen aan. Gorby heeft het blijkbaar nodig om af en toe wat harder te worden aangepakt, sommige honden hebben dat nodig omdat ze anders proberen een plaatsje hoger in de roedel te komen. Onze Duke is ook echt een schat van een hond, maar ik zie duidelijk aan zijn lichaamstaal als hij iets doet waarvan hij weet dat het eigenlijk niet mag, hij probeert dus over de grens te gaan en dat moet je dus consequent aanpakken, zeker bij de eigenwijze Weimaraner.

@Wilma en Dobby
Straffen en corrigeren zijn voor mij gelijk. Dat het leven bestaat uit positieve en negatieve ervaringen dat is absoluut waar. Ook voor honden. Maar dat wil niet zeggen dat die negatieve ervaringen van de baas uit moeten komen. Als een hond tegen het prikkeldraad loopt is dat zeker een negatieve ervaring. Maar daar heb ik als baas niets mee te maken(hoewel je dit wel zou kunnen voorkomen). Als ik de hond pijn doe(en niet alleen lichamelijk) dan heeft dat wel te maken met mij als baas. En dat gaat hoe dan ook ten koste van de relatie en het vertwouwen tussen mij en de hond.

Maar ik begrijp heel goed dat veel mensen moeite hebben met een uitsluitend positieve opvoeding. Zoals ik al eerder aangaf moet je er wel enorm creatief mee omgaan. Correcties zijn vaak de op het eerst oog makkelijke weg. Op korte termijn lijkt het te werken. Mooi voorbeeld. Ik kom iedere dag een man tegen met een hond die uitvalt naar andere honden. Iedere dag wordt deze hond gecorrigeerd waardoor hij stopt(op dat moment). Maar de volgende dag doet hij het gewoon weer. Dan zie je toch dat het eigenlijk niet werkt, dan kun je de hond beter aanleren wat je wel zou willen zien. Dus vergeet op dat moment de correcties en ga voor dat hij regeert zorgen dat hij op jou gericht is. Dus hij ziet een hond en dat betekent dat hem bij jou iets leuks te wachten staat. Het zien van een hond betekent een feestje bij de baas. Dat heeft overigens ook niets met afleiden te maken. Afleiden betekent dat hij de hond niet ziet. Die moet hij nou juist wel zien.

Daarnaast is een groot probleem dat mensen het "positieve trainen" alleen maar van horen zeggen hebben. De meeste mensen hebben zich er niet of niet voldoende in verdiept en dat is jammer.

@Bassie Mooi voorbeeld. Ik kom iedere dag een man tegen met een hond die uitvalt naar andere honden. Iedere dag wordt deze hond gecorrigeerd waardoor hij stopt(op dat moment). Maar de volgende dag doet hij het gewoon weer. Dan zie je toch dat het eigenlijk niet werkt, dan kun je de hond beter aanleren wat je wel zou willen zien. Dus vergeet op dat moment de correcties en ga voor dat hij regeert zorgen dat hij op jou gericht is. Dus hij ziet een hond en dat betekent dat hem bij jou iets leuks te wachten staat. Het zien van een hond betekent een feestje bij de baas. Dat heeft overigens ook niets met afleiden te maken. Afleiden betekent dat hij de hond niet ziet. Die moet hij nou juist wel zien.

Het werkt En je weet dat ik een lange weg gegaan ben. Dat is ook wat ik bedoel met uitdoven.
Als je een hond de juiste kant op manipuleert, op positieve wijze, waardoor de hond zelf kiest voor het gewenste gedrag en dit de plaats inneemt van het ongewenste gedrag zal het langzaamaan uitdoven omdat de prikkel afneemt.

En zo werkt het mijns inziens ook met de schaapjes op de dijk uit het voorbeeld van Gobry.

@ bassie

ik vind jouw reactie ietwat beledigend, wat weet je van mensen die hier komen?
wat voor honden ze in huis hebben?
En waar ze vandaan komen met die hond?
Wat voor aard er in zit/
Wat hij heeft meegemaakt?
Wat er getraind is?
Wt voor kennis er is?

bassie, als wij niks van (positief) trainen wisten was deze hond allang dood geweest vanwegen zijn angst agressie. Weleens een Ries woest zien worden, en dan 1 die kapot gemaakt is met africhting? (en ja dat gebeurd ook) maar....... het vertrouwen is er, en ook een reu die af en toe hogerop wil, wat niet te tolereren is.


@Jada
Je hebt een ongelofelijk prachtig ras in huis, maar ook een niet te onderschatten hond, ik hoop dat jullie lekker met hem gaan trainen en zijn koppie gaan laten gebruiken, en ook de grenzen aangeven, die hij vol vertrouwen zal leren respecteren.
Heel veel plezier met die prachtige hond

@gorby2009
Je hebt me nog steeds niet overtuigd dat jou hond weet dat het niet mag. Sterker nog het lijkt er zelfs op dat ik gelijk heb. Dat hij met zijn oren aan het draaien is dat duidt op stress(ambivalentie). Dat komt waarschijnlijk omdat hij daar al vaker gecorrigeerd is(Dat zelfde geldt voor Jada). Hij wil graag er achteraan, maar de correcties houden hem tegen. Dan weet hij niet dat hij niet mag, maar dat als hij dat doet dat hij gecorrigeerd wordt door zijn baas. Laat hem maar eens los zonder dat je er bij bent dan zie je of hij weet dat het niet mag. Hij reageert alleen maar op zijn instinct. Je zou dan beter je hond iets anders kunnen aanleren op het moment dat je daar langs loopt.

Grenzen kun je ook zonder correcties aangeven. En honden zullen zeker proberen om daar over heen te gaan.

Bassie en Petra jullie kunnen het heel mooi verwoorden, precies zoals ik het voel.

Creativiteit is trouwens een heel belangrijk punt in de opvoeding, situaties, mensen en honden zijn vaak niet standaard, en je aanpassen aan die speciale hond, situatie, omstandigheid, dat vereist inlevingsvermogen en creativiteit. Dat maakt een hond "opvoeden" juist zo leuk en vaak een hele uitdaging. En wat een voldoening als je ziet dat je er een hond voor terugkrijgt die weer vertrouwen opbouwd, die zichzelf durft te zijn. Geweldig.

sorry moest ineens weg maar was nog niet klaar Wat
Vind de reakties van Wilma ook erg kloppen, naar mijn idee mist er echt iets in het positieve opvoeden, nl. wat te doen met negatieve houding van de hond?, Bassie vind ik erg makkelijk reageren, alles is altijd de fout van het baasje?, kom nou we zijn met zn allen erg intensief bezig met opvoeden, veelal postief met beloningen enz. Uiteindelijk is toch het doel dat je hond daarvan leert?, als hij dan iedere keer weer de fout in mag gaan wat heeft opvoeden dan uberhaupt voor zin?. Alles wegzetten vind ik niet nodig, zie me al met mijn vuilnisbak op de aanrecht. Een hond hoort gewoon te luisteren, uiteraard zal dit gaandeweg komen en hoeft een pup/puper nog niet alles te snappen. Wij als bazen behoren hem dit te leren maar mogen dan wel een keer verwachten dat een hond gewoon luistert. En gorby natuurlijk wist ik van deze reakties, wilde eigenlijk eens iets doorbreken waar vel mensen mee worstelen en wat een taboe is geworden, ook hier

Ben vorige week naar een infoavond geweest van de cursus gehoorzame huishond van de dierenbescherming. Die mevrouw vertelde ook dat het asiel vol zit met honden die op een te positieve manier zijn opgevoed, dus ze luisteren totaal niet en zijn daardoor onhandelbaar geworden. Dit is niet de fout van de hond maar juist van de goedbedoelende zachtaardige baasjes. De gehoorzame huishond is daarom een positieve training maar wel worden er ook duidelijk grenzen aangegeven. De dierenbescherming hoop zo dat er minder honden in het asiel belanden. Zo zie je maar dat niet alleen mishandelde honden daar terecht komen maar ook de honden die niet goed zijn opgevoed. De cursus gehoorzame huishond staat heel goed aangeschreven en ik neem aan dat ze daar wel de ervaring hebben

@Jada, voor mij is het geen taboe.

Het is alleen dat ik door eigen ervaring ondervonden heb hoe het ook anders voor mij en honden prettiger kan en dat ik vooral zie hoe (nog beter) de honden daarbij gedijen en beter nog (in mijn ogen) negatief gedrag langzaam uitdoofd. Er sprake van een prettige wisselwerking met wederzijds respect voor grenzen en keuzes.
Veel beter en ontspannen resultaat dan in de methode waarin ik wel gebruik maakte van corrigerend (niet fysiek) optreden.

Misschien dat ik daarom zo predik, omdat ik en de honden er zoveel gelukkig van geworden zijn. vrijer ook, maar tevens ook gehoorzamer uit eigen vrij wil.

Ik veroordeel jouw methode niet, maar mijn methode is het niet meer.


Je moet datgene doen waar jij je goed bij voelt en wat bij je past.
Dat ik graag de andere kant van hoe het ook kan wil laten lezen is omdat het pure bevrijding is.

Die mevrouw vertelde ook dat het asiel vol zit met honden die op een te positieve manier zijn opgevoed, dus ze luisteren totaal niet en zijn daardoor onhandelbaar geworden. Dit is niet de fout van de hond maar juist van de goedbedoelende zachtaardige baasjes.

Dit heeft mijns inziens niets met positieve opvoedingsmethode te maken, maar met gewoon NIET opvoeden. Niet opvoeden en alles maar laten gaan is iets heel anders dan positief opvoeden.
Denk dat hierin de discussie dan ook giga mank gaat.

Daarnaast is het gros van de honden in de asiels ook beschadigd door een harde opvoedingsmethode.

Het is maar wat je onder soft verstaat

Onder soft versta ik, geen grenzen stellen, over je heen laten lopen, alles maar goed vinden.
Positieve training (en opvoeding) richt zich op het belonen van goed gedrag als basis. Dat wil niet zeggen dat er niet gestraft wordt. Want straf kan ik vele vormen zijn als je straf beschouwt als: iets wat de hond niet leuk vindt.
Dus als ik Biko vraag om te gaan zitten (even simpel voorbeeld) en hij doet het niet, jammer, dus ook geen stukje lekkers. Ik berg de clicker, en lekker op en ga een boek lezen of iets anders doen. Dus ik onthou hem lekkers en nog eens sociaal contact met mij. Nou de volgende keer gaat hij graag zitten
Dit is natuurlijk een heel simpel voorbeeld.

Maar neem het trekken aan de lijn. Heel simpel stil staan als de hond trekt is een ontzettend effectieve methode. Je straft in de zin van dat je de hond niet zin geeft om trekkend ergens te komen. Maar je doet en zegt niets. Behalve als de lijn weer slap is: gewenst gedrag beloon je.

Mijn nichtje is ruim anderhalf en af en toe een klein draakje. Uitleggen kan nog niet, maar als ze met persee een koffiebeker wil pakken, mag dat niet. In plaast van te zeggen: nee, nee, nee, proberen we haar te interesseren voor wat anders. Simpel: die beker mag je niet, is te heet voor jou, hier heb je een eigen beker. (hond wil kluiven aan je tafelpoot, nee, hier heb je een botje) Kan zijn dat ze die door de kamer smijt, dan kan ze even in de box met wat speelgoed afkoelen en na een paar minuutjes gaan we samen weer een spelletje doen.
(hond even met wat brokjes in de bench lokken)

Dat vind ik dus niet soft, alleen maak je geen gebruik van schreeuwen, schelden, slaan of schoppen. Maar blijft het wel op jouw voorwaarden gaan, waarin je positief gedrag beloont en negatief gedrag zoveel mogelijk probeert te negeren/niet te belonen door aandacht.

Die mensen die zes keer zit zeggen, de hond staat nog en dan alsnog een brokje geven.. sja.. die vallen niet onder de positieve training, maar onder geen training
Net als de kinderen in de supermarkt stil worden gehouden door alvast de chipszak open te maken.Dat is geen opvoeden, maar het jezelf makkelijk maken. (op de korte termijn wel eens waar)

Groetjes, Margje