HondenPage baasje Plucheke007

Wat schreven de vrienden van Plucheke007 op het forum

Alaska's Finest! schreef in Puppy blijft bijten
Dat klinkt als aandacht-vragen, je uitdagen tot interactie. Sommige honden gaan daar ver in, en zeker als je er zelf af en toe in meegaat, kan dit net het gedrag nog versterken. Bijvoorbeeld: hond hapt in je handen, gaat in je broekspijp hangen, en jij gooit een balletje om hem af te leiden, dan kan de hond de link maken: 'als ik lang genoeg hap en bijt, gaat ie met me spelen'. En dus doet ie het de volgende keer nog intenser of langer, in de hoop dat je reageert.     Wat kan helpen is meer duidelijkheid. Wat is okee voor jou en wat niet. En dat in combinatie met: waar heeft de hond behoefte aan (want qualitytime moet er natuurlijk wel zijn). Vaak werkt het goed als er een duidelijk onderscheid wordt gemaakt tussen actie en rust als je dit doortrekt in omgeving en/of in tijd. Bijvoorbeeld: spelen gebeurt alleen buiten, nooit binnen. Of een spelletje wordt steeds gedaan op een bepaald ogenblik (bijvoorbeeld als je een koffiepauze neemt). En daar ben je zelf dan zeer consequent in. Niet spelen = geen balletje gooien, of niet gaan duwen en trekken op de bank.    Bij felle pups kan het een tijdje duren voor ze leren om je echt met rust te laten. Je hebt de hond nog maar pas, het is niet verwonderlijk dat er nog veel spanning in zijn lijfje zit. Ik lees in je andere topic dat er ook veel stress rond een benchtraining is, dat helpt natuurlijk niet om rustig te worden binnenshuis, het legt alleen maar extra druk.  Om te leren rustig zijn binnenshuis moet uiteraard de sfeer ook rustig zijn. Als je hond opgefokt wordt van bepaade trainingen (of andere activiteiten), dan laat je die voorlopig los. Zodat de spanning in zijn lijfje eerst kan dalen.   En verder: bij een pup of jonge bijterige hond is het belangrijk alles goed op te ruimen. Zijn de tandjes goed gewisseld? 
Alaska's Finest! schreef in Verjaardag en gedrag hond (geschrokken)
Ik denk dat we wel hulp moeten gaan inschakelen van een gedragsdeskundige. We lopen er nu ook tegen aan dat hij gaat grommen als een "vreemde" binnenkomt. Dit was laatst iemand die wespennest ging weghalen en door de woonkamer komt. Wat hij doe is dan grommen, loopt er niet hard op af ofzo. Dit doet hij ook bij vriendjes van kinderen 14 a 15 jarige. En soms tegen mijn dochter omdat zij denk ik te druk of overheersend kan zijn . " Jennifer   Zoals Marijke zegt, kies zeer zorgvuldig als het om gedragstherapeuten gaat, want iedereen kan zich zo noemen en jammer genoeg zitten daar velen tussen die meer kwaad dan goed doen. Dus check zeker de opleidingen, of die hondvriendelijk en up-to-date zijn.  Het kan dat je hond geleerd heeft om al snel te gaan grommen, omdat er voorheen over zijn grenzen werd gegaan en er geen rekening werd gehouden met zijn lichaamstaal. Een goeie gedragstherapeut kan jullie zeer nuttige handvatten aanreiken om de hondentaal beter te begrijpen en constructief hiermee aan de slag te gaan. Succes! 
Alaska's Finest! schreef in Hond zindelijk maken
Ja, de ene dag is de andere niet. Als ie moet, dan moet ie.  Hij is nog maar 2 weekjes bij jullie en hij is nog jong. Verder geeft ie het al wel aan, dus de basis is er wel. Komt goed!  Veel plezier samen! 
Alaska's Finest! schreef in Keramische kralenketting tegen de teken
Ja, het is soms best moeilijk om te weten wat je mag vertrouwen en wat niet. En zoals steeds als er geld mee gemoeid is, kunnen de dingen behoorlijk schimmig worden. Zeer vervelend is dat.  Maar in het geval van Tickless is bijvoorbeeld ook Testaankoop (onafhankelijke consumentenvereniging) al jaren bezig om het product van de markt te laten halen wegens misleidend en gevaarlijk. Zij noemen het een Pinokkio-product (consumentenbedrog).  En gezien tekenbeten toch niet zo onschuldig zijn, mag je naar mijn mening best kritisch staan tegenover producten die claimen dat ze teekwerend of teekdodend zijn. Als gebruiker mag je toch weten hoe dat zit. 
Alaska's Finest! schreef in Keramische kralenketting tegen de teken
" Er gebeurd ook een andere onderzoek in Italië met wat andere uitkomst: "De Tickless®-technologie onderging rigoureuze tests en werd bewezen effectief door een klinische studie aan de School of Veterinary Medical Microbiology and Infectious Diseases Laboratory aan de Universiteit van Camerino, Italië." Het is dan wetenschap tegen wetenschap... Misschien zijn teken in Zuid Africa wat stouter dan in Italie.  Uit mijn eigen onderzoek werkt het in ieder geval prima  " Lara en Peitjes Wel, blijkbaar is het de fabrikant zelf die dit claimt, maar is dit niet de correcte bevinding van het onderzoek. Dat stelt dat er 30 honden gedurende 30 dagen hebben rondgelopen met zo'n apparaat en er gedurende die tijd geen teken werden opgelopen. Dat zegt dus eigenlijk niets, want zoals al eerder aangehaald is niet elke hond aantrekkelijk en niet elk gebied hetzelfde. Een hond kan ook 30 dagen zonder dat apparaat rondlopen en geen enkele teek hebben. Dat is dus geen gericht onderzoek naar het effect van ultrasoon geluid op teken.   
Alaska's Finest! schreef in Hond zindelijk maken
Je doet het goed, Andre. Je hond is nog jong, zat eerst in een gezin, toen weer terug naar de fokker en nu bij jullie. Dat zijn veel veranderingen (stress) op korte tijd, op zo'n jonge leeftijd. Dus eigenlijk doet je hond het al supergoed!  Een ongelukje is dan snel gebeurd. Meestal geeft ie het aan, dat is prima. Lang spelen is voor jonge hondjes altijd een trigger om opeens te plassen/poepen. Omdat het opwindend is, en ze dan zo inn het spel opgaan dat ze 'vergeten' dat hun blaas vol zit. Dus je kan spelletjes nu wat korter houden en meteen na het spel even naar buiten gaan.    Verder blijven doen wat je doet: regelmatig naar buiten. Al is het maar een klein rondje. Na het eten, na elk slaapje, na een spelletje. Zo leren ze het zeker wel.    Als er een ongelukje gebeurt, mag je het direct opruimen, hoor. Gewoon zonder mopperen of er nadruk op leggen. Hup, even schoonmaken. Dat is geen probleem. 
Alaska's Finest! schreef in Reactie van pup van 5 maanden op stofzuiger
Het lijkt erop dat je hond dat geluid erg spannend vindt, en net als bij mensen zorgt spanning of stress voor een snellere darmtransit.  Je kan je hond met mondjesmaat laten wennen aan de stofzuiger. Eerst gewoon het apparaat in de woonkamer zetten en de hond laten snuffelen. Als ie het niet eng vindt, kan je de stofzuiger een beetje voorttrekken zonder hem aan te zetten. Gewoon de beweging dus. Kijk hoe de hond reageert. Geef je hond genoeg tijd en ruimte om eraan te wennen. Een volgende keer kan je de stofzuiger ook eens aanzetten zonder dat je er verder iets me doet. Opnieuw de hond alle tijd geven. Tot je merkt dat de stofzuiger hem niet langer onrustig maakt en hij die gewend is geworden. Dan kan je gewoon stofzuigen.    Ook buitenshuis kan je op die manier socialiseren: op een rustige manier de hond laten wennen aan nieuwe prikkels. Hierbij gaat het niet over de hoeveelheid aan prikkels, of de snelheid waarmee hij ze ondergaat. Maar wel: hoe zijn stemming is. De bedoeling is dat de hond een connectie maakt tussen: daar is iets wat ik niet ken = ik voel me comfortabel en ontspannen. Dus neem je tijd, geef de hond ruimte, zorg ervoor dat je zelf kalm en steunend en geduldig bent. En zo kan je hond zich hieraan spiegelen en zelfzeker door het leven leren gaan.   
Alaska's Finest! schreef in Keramische kralenketting tegen de teken
Heeft je hond veel teken? Indien niet, hoef je eigenlijk niets te geven. Je controleert de vacht na een wandeling en als je er eentje ziet, haal je 'm gewoon weg.   Als je hond wel heel veel teken verzamelt (en dan spreek ik over tientallen per wandeling), dan zullen alleen middelen helpen die daar op wetenschappelijke basis voor ontwikkeld zijn en ook een mens teekvrij kan houden.  Alle andere dingen kan je naar eigen keuze uitproberen, tuurlijk, maar kan je eigenlijk niet veralgemenen als 'bewezen werkzaam'.  Zo ook bijvoorveeld dat ultrasone apparaat. Naar dat laatste is wel degelijk onderzoek gebeurd aan de universiteit van Rhodes in Zuid Afrika en de conclusie was dat dit niet werkt en de teek in geen enkel opzicht verstoort. Zelfs niet als je een teek 24u aan dit geluid blootstelt, hij blijft even actief. Het lijkt dus eerder om commercie te gaan, dan om wetenschap.   Bedenk dat het ene wandelgebied het andere niet is. Je kan twee bospaadjes naast elkaar hebben en het ene zit vol teken en het andere niet. Bovendien ook nog es afhankelijk van weersomstandigheden (vochtig, warm). En van de aantrekkelijkheid van je eigen hond (soort vacht, kleur, geur,...)    Moesten kralen helpen, dan liepen alle bosarbeiders al lang met zulke halskettingen rond.  Want Lyme is ondertussen erkend als beroepsziekte en zorgt voor veel kosten binnen de sociale zekerheid. Dus elke oplossing wordt graag gehoord. En in heel wat landen vallen er jaarlijks heel wat dodelijke slachtoffers door tekenbeten (encefalitis). Geen kraal of barnsteen of ultrasoon geluid die dat kan voorkomen.   Geur kan een invloed hebben, dat valt individueel te bekijken. Zo zijn mijn eigen honden bijvoorbeeld altijd tekenmagneten geweest (wit, wollig en blijkbaar gegeerde geur) en geen enkel natuurlijk middel heeft dit ooit kunnen veranderen (en ik heb veel geprobeerd, geloof me). Maar nu mijn hond oud is geworden, lijkt ze opeens veel minder aantrekkelijk en heeft ze nog nauwelijks teken. Dus ik denk dat dit met een geurverandering te maken heeft, dat ze als oude hond minder appetijtelijk is geworden. Dat is mijn eigen aanname, ik zou het anders niet zo direct kunnen verklaren na 12 jaar in dezelfde wandelgebieden vol te zitten en nu opeens niet meer. Ik ben er in ieder geval niet rouwig om, integendeel, zo hoef ik haar na al die jaren geen bravecto meer te geven en pluk ik die enkele teekjes die ze nog verzamelt per wandeling er gewoon af.  Hehe! 
Alaska's Finest! schreef in Pup 6 maanden hapt continu
We zijn juist begonnen met hem buiten de bench laten, dus hij lag s avonds altijd bij ons in de buurt te slapen. Hij heeft ook een ruime ren naast de bank met de mand erin waar hij heerlijk rustig in ligt en slaapt. Wat we wel merken is dat hij heel snel overprikkeld is. Twee keer spelen en hij slaat op hol.  Buiten ook, er hoeft maar een regendruppel op een dakpan te vallen en hij is totaal niet meer bereikbaar en luistert niet maar. Ook met trainen is hij heel snel ‘klaar’ en springt ie tegen je op en hapt. Het viel me op dat hij tijdens wandelen sneller springt en hapt als hij bijvoorbeeld langer heeft gelopen en van alles heeft gezien. Maar inmiddels is het ook bij kortere stukjes. En iedere wandeling gaat uiteraard gepaard met trainen.  Ik laat hem bij het oversteken altijd wachten, dat doet ie netjes, en wil ook niet dat hij aan de lijn trekt. En daar tussenin mag ie even z’n eigen ding doen, maar hij krijgt het snel in zijn bolletje. Ik snap dus wel wat je zegt dat het niet gaat om commando’s opvolgen, maar dat het gaat om de hond zelf laten ontspannen. Heb je daar tips voor?  " ann   Beweegt de hond goed? In de zin van: soepel, vlot? Dus geen stramheid in de poten, of schommelend lopen of zo?  Zijn de tandjes goed gewisseld? Geen spijsverteringsproblemen?  De reden waarom ik dit vraag: lichamelijk ongemak of zeurende pijn kan ervoor zorgen dat de hond snel in ergernissen schiet. Dus dat is altijd een eerste puntje om naar te kijken, dat lichamelijk zeker alles in orde is.    Verder bij overprikkeling, is het ook kijken of het niet eerder onderprikkeling is. Want dat geeft ongeveer hetzelfde gedrag: de hond is gefrustreerd, de energie zit opgepot in zijn lijf en moet eruit. Meestal op een manier die wij als mens dan niet zo leuk vinden.   Dus ook dat kan je eens bekijken: zijn de activiteiten die hij dagdagelijks doet voldoende op hondenmaat (dus vanuit de interessewereld van een hond), is er voldoende afwisseling in wandelgebieden, mag hij voldoende kiezen en zelf bepalen (zelfbeschikking), is er ruimte om es lekker te rauzen, enz.   En als dat alles niet aan de orde is, en het dus gaat over een hond die snel hoog in de emoties schiet: bekijk waar je pauzes kan inlassen. Bijvoorbeeld: stiltemomenten in huis, minder training of druk, pauzemomenten in de wandeling waarbij je alleen maar wat kijkt en draalt om het hoofdje te laten kalmeren, rustigere wandelgebieden of wandeltijden, spelletjes die voor minder opwinding zorgen (snuffelspelletje ipv balgooien bijvoorbeeld).   Je kan de hond leren wat 'rust' is, door er zelf in mee te gaan. Bijvoorbeeld na een wandeling ga je samen op de bank zitten en hou je zelf ook een rustmomentje, zodat de hond zich hieraan kan spiegelen. Is ie aan het eind vd wandeling een beetje hyper, hou dan op de wandeling al een rustmoment, zodat daar het hoofdje al wat kan kalmeren. De bedoeling is dat actie hem voldoening schenkt, niet dat een activiteit hem hoger in de opwinding stuurt. En dus is de rust binnenshuis een gevolg van voldoening die hij buitenshuis kreeg. Kijk dus naar wat de hond op een ontspannende manier plezier geeft, dat kan voor iedere hond wat anders zijn. Snuffelen, graven, speuren, rondzwerven, naar de wereld kijken,... En gebruik dat om hem vanuit een goed gevoel te laten kalmeren.   
Alaska's Finest! schreef in Pup 6 maanden hapt continu
We oefenen met de mand door het commando plaats te geven en een beloning te geven als hij in zijn mand ligt, maar daar komt ie uiteraard nog de hele tijd uit. ann   Eigen rust vinden in huis, heeft niets met commando's te maken. Maar met innerlijk ontspannen zijn. Wat je nu doet, is een trukje aanleren: jij geeft bevel (op een plaats liggen), hond voert uit (gaat in de mand), krijgt beloning en hup, commando is uitgevoerd, trukje is klaar. En daar stopt het dus.    Eigen rust vinden gaat over een gemoedstoestand, de hond voelt zich ontspannen, geborgen, veilig, voldaan, kalm,... en gaat uit zichzelf een tukje doen.  Dat vraagt een goeie balans tussen actie en ontspanning, tussen aandacht en op zichzelf zijn en het aanleren van rust te vinden door zelf het goede voorbeeld te geven (bijvoorbeeld na een wandeling samen tot rust komen op de bank). Het makkelijkst gaat dit als je het vanaf de 1e dag zo aanpakt. Hij heeft nu geleerd: bench = rust, uit de bench = actie. Dus dat ga je nu opnieuw vanaf 0 moeten leren dat je ook uit die bench het anders wenst.    Jonge honden communiceren vaak op een felle manier, en met de middelen die ze hebben: stembanden, nagels, tanden,..  Ze happen, springen, joelen, piepen, krabben, enz. vanuit een emotie of stemming. Dat kunnen uiteenlopende dingen zijn: frustratie, vrolijkheid, zich onder druk gezet voelen, verveling, opwinding, boosheid,... Probeer dus altijd ruimer te kijken, naar wat eraan vooraf ging, hoe de stemming in huis is, of er voldoende qualitytime voor de hond was, beweging en voldoening, lawaai, enz...  Zo wordt de ene hond baldadig uit verveling of te weinig aandacht, en de andere omdat er te veel van hem gevraagd wordt (training bijvoorbeeld).  Probeer dus eerst daarnaar te kijken, dan kan je een betere balans zoeken en neem je de oorzaak van zijn gedrag weg. 
Alaska's Finest! schreef in Verjaardag en gedrag hond (geschrokken)
Zou het nog met leeftijd te maken kunnen hebben. Hij is nu puber 18 mnd en dat het volgend jaar misschien wel vlekkeloos verloopt? Niet dat ik dat denk ik durf uit te testen. Jennifer Ongeacht de leeftijd van een hond, kan het nooit de bedoeling zijn dat kinderen -waarmee hij niet vertrouwd is- de hond ongevraagd gaan aaien en blijven dooraaien als de hond gromt (zijn grenzen aangeeft) of wanneer ie slaapt. Dat zijn echt dingen die kinderen moeten leren en respecteren, en waar de volwassenen hun verantwoordelijkheid moeten nemen.  Zo blijft het voor iedereen, mens en dier, veilig en prettig. 
Alaska's Finest! schreef in Puber dwergkees en baby op komst
Lex is sociaal in de zin van hij wil bij iedereen aandacht vragen en hij gaat gelijk naar iedereen toe. Hij is opdringerig naar andere mensen en honden als hij dus aandacht wil of wil spelen. Op kantoor is nog een andere hond, een labrador dus die twee houden elkaar ook bezig. Vandaar dat ik zeg dat Lex genoeg uitdaging krijgt. Alleen mijn probleem is straks als ik met verlof ben en er niet een andere hond bij is om Lex bezig te houden en dat Lex heel veel aandacht van mij zal vragen..  " LexdePom Blijkbaar heeft je hond geleerd dat opdringerig en drammerig zijn beloond wordt met aandacht. Ik denk dat jullie daar veel werk zullen hebben, om dat op een gezonde manier om te buigen tot kwaliteitsvolle aandacht. Want aandacht voor je hond moet er uiteraard zijn, alleen is het niet te bedoeling dat je hond zich als een dwingelandje gedraagt. Persoonlijk zou ik dat meteen gaan afblokken (ook naar andere mensen of dieren toe). Dus elkaar voldoende aandacht geven, zeker, maar op een respectvolle manier en elk claimgedrag meteen stopzetten. Zodat hij leert dat opdringerigheid ongewenst is en nooit meer beloond zal worden.    Uiteraard vraagt dit om wel voldoende positieve aandacht. Nodig je hond zelf voldoende uit om samen wat leuks te doen. Kijk waar ie plezier in vindt en reik hem dit ook aan. Maar niet omdat hij dit zo eist, wel omdat jullie hem dit zelf graag en voldoende willen geven. Dat zorgt voor een gezondere en evenwichtigere dynamiek. En zeker met een kindje erbij binnenkort is het erg belangrijk dat een hond niet claimt of opeist, dat hij geduldig is en zich kan beheersen. Maar ook dat hij niet naar achter wordt geschoven, dat er wel aan zijn behoeften wordt voldaan.
Alaska's Finest! schreef in Puber dwergkees en baby op komst
Jonge honden vragen veel aandacht, geduld en energie, dat klopt. Je schrijft 'we lopen met hem', dus ik neem aan dat je een partner hebt? Die zou wat meer kunnen opvangen waar jij het tijdelijk moeilijker mee hebt.  3 rondjes van 30 minuten is niet speciaal veel beweging. Maar je zou het anders kunnen invullen. Bijvoobeeld 2x een langere wandeling maken en 1 korte. Nieuwe gebieden opzoeken met meer uitdaging voor de hond, of het wandelen al es vervangen door iets actievers zoals canicross of fietsen (opbouwen en rekening houden met temperaturen en ondergrond). En dan bedoel ik uiteraard dat je partner dit op zich neemt, niet jij op dit moment.    je schrijft ook dat je hond supersociaal is maar tegelijk opdringerig naar mensen en honden. Dat lijkt me niet echt sociaal gedrag dan, toch? Eerder een gebrek aan zelfbeheersing. Daar kan je nu mee aan de slag gaan. Je hond leren geduldig zijn, zichzelf leren reguleren als ie hoog in de opwinding schiet. Maar daar kruipt veel tijd in, dus dat moet je nu wel echt opbrengen dan en zelf erg geduldig zijn. Maar dat zal zeker lonen voor later. 
Alaska's Finest! schreef in Verjaardag en gedrag hond (geschrokken)
Hoe erg is dit gedrag en moeten we hier iets mee? Of volgende keer gewoon voorkomen en hond bij drukte dagje onder brengen? Wij hebben zelf het gevoel dat dit komt vanuit angst, te druk, overprikkeld etc. Jennifer Ik lees in je tekst dat je zelf eigenlijk goed aanvoelt wat er verkeerd is gegaan. Namelijk: er is weinig rekening gehouden met de impact van zo'n druk kinderfeest op de hond. Dit heeft hem veel stress gegeven. Kinderen brengen een hoop energie mee, ze zijn onvoorspelbaar en erg aanwezig. Dat is heel veel voor een hond om te incasseren, en zeker als ie dan geen begeleiding krijgt of geen ruimte en rust.  Als je ziet wat er allemaal speelde voor de hond, hoe hij door de kindjes (waarmee hij niet vertrouwd is) behandeld en overdonderd werd, dan is zijn reactie niet vreemd, nee. Uiteraard ongewenst, maar op zich een reactie die in verhouding stond met de aanleiding. Hij had namelijk geen uitweg en niemand kwam voor hem op, dus moest ie het zelf doen.   Volgende keer dus idd goed nadenken op voorhand hoe je dit beter kan begeleiden en je je hond de veiligheid, rust en ruimte kan bieden die hij nodig heeft. Als dat niet goed gaat, dan kan het zeker een oplossing zijn om hem tijdens het feestje ergens anders onder te brengen (logement). 
Alaska's Finest! schreef in Mijn Pomeriaan vertoont steeds vaker vals gedrag
Ook ik heb mijn bedenkingen bij deze specialisten, het waren blijkbaar meerdere personen, die ook nog es twee vreemde honden bijhadden en vervolgens 6u lang jouw hond leerden zich 'te gedragen'. Eerlijk gezegd doet dit behoorlijk wat alarmbellen afgaan. Want ik lees in je tekst vooral hoe jouw hond zich moest plooien (de lijntraining bijvoorbeeld) en niet zozeer welke steun & setting hij nodig heeft om aan de slag te gaan met al zijn angsten en onzekerheden. Als specialisten angst en onzekerheid zien bij een hond, dan gaan ze hem echt niet 6u lang overladen met trainingen (die mij eerder leken als een ego-dingetje 'zie ons eens baas zijn over deze hond') door vreemde mensen met vreemde honden. Dat is protserig gedrag, geen onderbouwde steun. Angst en onzekerheid haal je niet weg door overlading, want angst is een diepe emotie en dat vraagt eerst veel inzicht en vervolgens veel tijd en geduld. Het is geen trukje dat je toont bij een eerste kennismaking. Door een angstige hond te overdonderen, kan je hem verstarren, jazeker. Maar verstarring is iets uiterlijks, iets wat wijst op nog meer angst. Binnenin blijft de emotie dus aanwezig. Let dus op wat je doet, met deze 'tips' van deze mensen. Zodat je het voor je hond niet erger maakt ipv beter. 
Alaska's Finest! schreef in Hoera, Djaidey 1 jaar
Gelukkige verjaardag, mooie meid! 
Alaska's Finest! schreef in Hond wil niet plassen door pijn
Kan een steunkous of -verband iets betekenen bij het uitlaten, om de poot te ondersteunen zodat die niet zo snel pijnscheuten geeft? 
Alaska's Finest! schreef in slecht eten
Is het niet gek, dat hij geen zin heeft in kvv? Overstappen naar hypoallergeen brok toch overwegen? San Op zich is dat niet gek, niet alle honden verteren kvv goed. Sommigen krijgen daar idd maaglast van. Je kan altijd eens een tijdje hypoallergeen brok proberen, daar doe je niets mis mee. Gezien je hond wel zin had om te eten, maar iets hem weerhield... zijn tandjes en keel nagekeken? Ik herinner me een topic van jaren geleden, toen hier iemand was met een Husky die steeds maar magerder werd en niet wou eten, en toen bleek die een chronische keelontsteking te hebben en deed het voor hem te pijn om te eten. 
Alaska's Finest! schreef in Pup (circa 7 maanden) heeft buiten bijt aanvallen (naar mij)
" Hoi! Heel erg bedankt voor je uitgebreide reactie. Wat je zegt heeft me aan het denken gezegd en het lijkt er wel op dat Lua mij de keren dat ze me “aanvalt” (nu vier keer gebeurd ongeveer in een week) op bepaalde momenten doet. Twee keer vond dit plaats toen ik met iemand in gesprek was (dus dan ben ik afgeleid, focus ik op dat gesprek). Een andere keer toen ik iets zocht onder een geparkeerde auto (ons kenteken was eraf gevallen) en nog een andere keer toen er eigenlijk niks was maar ik wel een beetje haast had. Elke keer buiten. Ook valt het mij op dat ze me, als ze me nog in huis bijt, dit vaak doet als ik via teams in gesprek ben met collega’s (dus ook eigenlijk mijn focus niet op haar kan hebben). Binnen is het goed op te lossen door haar dan de kamer uit te doen/in de bench, maar buiten vind ik het lastiger. Vooral in het geval ik dan even praat met iemand, ik probeer me vaak “sociaal wenselijk” te gedragen dus wil niet zomaar zeggen van: “sorry maar kun je doorlopen?”. Hier moet ik dan even wat op verzinnen denk ik.   Verder vroeg ik mij af of en wanneer jouw hond ongeveer stopte met deze aanvallen. En met het op de riem gaan staan, bedoel je dan dat ik hem los laat en erop ga staan (dichtbij haar nek uiteraard zodat ze niet kan springen)?  Nogmaals ontzettend bedankt voor je reactie en tips! " Julia   Dat klinkt een beetje als frustratie-happen dan. Jouw aandacht zit ergens anders en dat zorgt bij haar voor frustratie en ze wil jouw aandacht naar zich toe trekken. Waarschijnlijk bouwt emotie snel op bij haar en is haar reactie ook heel snel te fel. Vergelijk het met een pannetje melk op het vuur, dat heel snel gaat overkoken.    Mjn hond schoot ook snel in frustratie. Dus dat vroeg een lange en gerichte begeleiding in zelfbeheersing. Leren geduldig zijn. Leren wachten. Leren kalm blijven of weer kalm worden. Voor mezelf was het een leerschool in anticiperen, afstemmen van begeleidng, leren inschatten,...   Je kan kleine zelfbeheersingsoefeningetjes in je dag steken. Op momenten dat dit zowel voor jou als de hond past (juiste stemming). Dan vraag je bijvoorbeeld aan je hond om even stil te blijven staan, richt je je aandacht op iets anders in je omgeving, en daarna nodig je je hond weer uit om door te lopen. Dat zijn piepkleine momentjes van leren wachten. Als die goed gaan, kan je uitbreiden (je blijft bijvoorbeeld wat langer voor een winkeletalage kijken). En zo kan je dit op een ongedwongen manier inbouwen in dagdagelijkse dingen en wordt het voor de hond een soort van 'normaal' om te wachten, het geduld te bewaren.    Je vraag over de riem... je wandelt dan met een korte lijn? Ik had zelf altijd een langere lijn zodat ik mijn voet erop kon zetten (idd zodat de hond niet meer op kan springen) en tegelijk het uiteinde nog in mijn hand kon houden.  Mijn hond werd namelijk ook erg gefrustreerd van een te korte lijn, haha, zij had meer ruimte nodig.    Al bij al duurde het toch een hele tijd voor het hapgedrag er volledig uit was. Ik denk dat toch tot de leeftijd van anderhalf à twee jaar geduurd heeft (traag volwassen worden). 
Alaska's Finest! schreef in Pup (circa 7 maanden) heeft buiten bijt aanvallen (naar mij)
Eerst wil ik even zeggen: wat mooi van jullie, dat er al zoveel vooruitgang is geboekt. Ik herinner me je vorige topic nog en het is heel fijn om te lezen dat jullie enkele tips ter harte hebben genomen en dit zoveel resultaat heeft gehad. Dus je mag oprecht trots zijn op jullie zelf, hoor! Dikke pluim.   Dat 'aanvalgedrag' tijdens het wandelen herken ik zeker van één van mijn honden toen die jong was, laat dat alvast een geruststelling zijn.   Het kan verschillende oorzaken hebben en het is een uitlaatklep voor emoties/stemmingen die opbouwen, te groot worden en er vervolgens uit moeten. Dus -zoals meestal- is het een kwestie van ruimer kijken: wat gaat eraan vooraf, hoe is de omgeving, wat is je eigen stemming, hoe is de actie (wandeling) ingevuld, hoe was de gemoedstoestand van de hond alvorens het happen, enz. enz.   Voorbeelden van oorzaken van dit soort baldadig gedrag zijn: verveling, drukte, spanning, frustratie, te weinig zelbeschikkingsrecht, niet haar natuurlijke tempo kunnen lopen, te weinig uitdaging, te weinig onderlinge connectie, overvraging,...  Je ziet, er kunnen dus heel uiteenlopende redenen zijn waarom je hond dit doet. Maar zie het als een vorm van communicatie (hoe ongewenst deze manier van communiceren ook is). Je hond wil jou iets duidelijk maken. En dat kan -zoals hierboven aangehaald- zowel gaan om jou vragen tot meer verbinding (invulling van de wandeling) als het uiten van spanningen, etc. Probeer dus te anticiperen en zo neutraal mogelijk ruimer te kijken. Is er al spanning opgebouwd voor de wandeling? Was het die dag erg druk in huis? Ben je zelf vermoeid of gespannen? Heb je voldoende aandacht voor de hond en participeer je in de wandeling, of ben je afgeleid, niet echt aanwezig? Vraag je te veel (tempo van het lopen, commando's,...)? Is de wandeling te saai, te kort of net te lang? Hoe beter je kan inschatten wat er speelt, hoe makkelijker je kan anticiperen. Bijvoorbeeld: bij drukte ga je wat meer pauzes in de wandeling inlassen, snuffelmomenten, rustigere omgeving kiezen,...  Of als de hond je wil uitdagen om meer met haar bezig te zijn: bouw leuke interactie in in de wandeling, doe een spelletje onderweg, trek samen een sprintje, wissel af met rust, praat gerust met je hond onderweg,...    Op momenten dat ze toch gaat springen en happen: sta stil en zet meteen je voet op de lijn zodat ze niet meer kan opspringen (begrenzing van het ongewenste gedrag) en wacht kalm af. Echt tot je merkt dat er rust komt in de hond. Pas dan haal je je voet weg.  
Alaska's Finest! schreef in Mijn Pomeriaan vertoont steeds vaker vals gedrag
Een bezoek aan de DA ivm mogelijke pijn kan nooit kwaad. Dus dat kan je zeker doen.   Maar zoals ik het lees is de hond meermaals fout begrepen en is zijn reactie een gevolg. Niet gewenst, uiteraard niet, maar wel begrijpelijk. Dus ik zou niet meteen je hond 'vals' noemen.  De eerste keren dat ie in zijn leven gromde, heb je fel gereageerd met een fysieke correctie (nekvel pakken). Als een hond die snel angstig is (of afstand wenst) gromt, dan is dat letterlijk wat ie wil zeggen: laat me even met rust, dit is te veel voor mij. Maar vervolgens krijgt ie met de felle correctie nog meer angst op z'n bord. Vaak geeft dat de aanleiding om van grommen over te gaan naar uithalen/bijten.  Dus hier is ie in oorsprong misbegrepen en komt de agressie vanuit de mens, niet initieel vanuit de hond.    Ook bij het aaien door je moeder: jij zag op voorhand al een verandering in zijn blik, zijn staart ging naar beneden, dat was het moment om de hond ruimte te geven en even stil te staan bij waarom ie zich bedreigd voelt. Maar vervolgens gaat je moeder de hond aaien en beng! hij haalt uit. Ook dit kwam dus niet 'uit het niets', de lichaamstaal was er al. En dan is het een kwestie om ruimer te kijken naar wat er speelt: was het te druk? heeft ie ergens pijn en is ie bang van de aanraking? was er voorheen al wat gebeurd (op wandeling, in huis)? Waren de andere hondjes erg druk of bazig geweest? Enz.    Je schrijft dat er twee andere drukke hondjes zijn bijgekomen. Bekijk die dynamiek eens wat vanop afstand. Ik lees bijvoorbeeld dat je hond moet grommen omdat ze zijn speeltje afnemen (worden die andere hondjes daarin begeleid, dat ze jouw hond wel respecteren en voldoende met rust laten?), dat de andere hondjes dominanter zijn (onbeleefd? opdringerig? treitergedrag?). Voor een hondje dat van nature al terughoudend is en graag afstand neemt, kan dit drukke gedrag van de andere honden veel spanning geven. Die spanning toont zich niet altijd zo duidelijk, maar je schrijft dat ie dan liefst apart bij jou is en dat zegt veel. Een hoofd dat gedurende de dag al overloopt omdat het onder druk staat door zijn leefomgeving, ja, dat kan door een kleine prikkel opeens overlopen. Dan is het niet die ene prikkel op zich (bijvoorbeeld een ongewenste aai) die de echte oorzaak is. De aanzet zit dus al in alle andere opgebouwde spanning en de aai is de druppel die de emmer doet overlopen.   Dus laat de stempel 'vals' even los. Probeer ruimer te kijken. Zorg voor een rustige leef- en. wandelomgeving voor de hond. En neem het op voor je hond in de zin van: als de andere honden hem lastig vallen (speeltje willen afpakken), kom onmiddellijk tussen en stuur die hondjes weg. Zodat zij leren dat ze jouw hond moeten respecteren en jouw hond leert dat jij voor hem opkomt. Ook als je aan zijn blik ziet dat er te veel spanning komt (bijvoorbeeld als een mens hem wil benaderen), vraag dan meteen aan die mens om afstand te houden. Dat hoeft niet op een geforceerde manier te gaan, dat kan rustig en vriendelijk. Gewoon even wat ruimte geven.  En bekijk hoe dat gaat. Of je hond daar baat bij heeft.      
Alaska's Finest! schreef in Tips op bezoek met de pup
Het probleem wat ik echter ervaarde met bij mensen langsgaan, is dat ik graag mijn beste beentje voor wil zetten bij mijn vrienden en familie. Dus ik wil dan zo graag dat het goed gaat en dan heb ik verwachtingen van de puppy, wat ik juist niet moet hebben want dat werkt meestal altijd tegen je. Ik moet zelf nog vertrouwen krijgen dat het goed gaat komen. Ze is hartstikke leuk en doet het super goed, maar ik pieker zelf soms gewoon teveel… " Noor Prestatiedrang  Ik denk dat de meeste mensen dat wel in min of meerdere mate zullen herkennen, onze maatschappij zit zo ook in elkaar. Maar zelf je beste beentje voorzetten is iets anders dan de pup die moet scoren. Zelf je beste beentje voorzetten zit net in die aandacht, het oefenen, de setting zo creëren dat de pup ervan kan leren. En dat doe je dus goed, hoor.  En dat is wat je je vrienden ook kan uitleggen. Waarom je doet wat je doet, wat je daarmee wil bekomen, hoe dat trainen in elkaar zit, dat het geen instant-fix is maar net een hele leerschool. Een mens met zoveel geduld, vriendelijkheid en aandacht voor zijn hond, daar zit net het bewonderenswaardige in. 
Alaska's Finest! schreef in Amerikaanse Stafford
" Die leven allemaal nog op 1 na maar die had neurologische afwijking.. is 2 jaar geleden al een ster geworden..  waren er trouwens 13  " talitha Ik bedoel niet alleen de nestgenootjes, maar ook de voorouders (meerdere generaties) en aanverwanten. Dat geeft een ruimer zicht. 
Alaska's Finest! schreef in Amerikaanse Stafford
Je kan altijd eens navragen bij de fokker, welke leeftijd de bloedverwanten haalden.  Dat kan een idee geven... maar uiteraard is niet alles te voorspellen.  Nog veel mooie jaren samen gewenst! 
Alaska's Finest! schreef in Tips op bezoek met de pup
Ik overleg inderdaad altijd met mensen en vertel ook heel duidelijk dat ze een losgeslagen projectiel in huis krijgen haha Wil voornamelijk een keertje bij mijn vriend langs kunnen. Hij komt nu altijd hier naartoe en zou het leuk vinden als we ook een keertje bij hem kunnen zijn, maar misschien dat we het een keertje moeten proberen en dat ik duidelijke afspraken moet maken.  Noor   Als je pup moeite heeft met zelfbeheersing (wat nog volstrekt normaal is), dan kan je het beter als een training opvatten. Dus eerst goed bespreken met de mensen waar je naartoe gaat, ruim je tijd nemen om de pup steeds te kalmeren (dus bijvoorbeeld al aan de voordeur: eerst rustig worden, dan pas naar binnen gaan), en het bezoekje heel erg kort houden.  Steeds opnieuw je pup laten weten wat gewenst gedrag is en de emoties (opwinding) reguleren.  Zo leert ie wat jij wenst en hoe hij zich moet gedragen.  Als je dit als training opvat, en steeds herhaalt en het echt met volle aandacht begeleidt, dan heb je er later geen omkijken meer naar en kan je zolang op bezoek gaan als je wenst.  Succes en veel plezier samen!  
Alaska's Finest! schreef in Tika
Zo verdrietig, amper 6 jaar oud... Ik wens je heel veel sterkte toe met het verlies van je trouwe, lieve vriendin. 
Alaska's Finest! schreef in Teken
Ik begrijp waarom je meteen aan een teek dacht, hoor. Op je foto lijkt het er echt héél erg op. Maar ik denk dat het een spin is, gezien de kop. Op de 1e foto zie je twee kleine 'klauwtjes' vooraan. Een teek heeft een spitse zuigsnoet.  Als je even google afbeeldingen bekijkt, zie het het verschil.   
Alaska's Finest! schreef in Vergiftigd door slakkenkorrels
Wat verschrikkelijk. Eerst en vooral: heel veel sterkte gewenst met dit zware verlies. De klassieke slakkenkorrels zijn extreem giftig. Soms strooien mensen ze zelfs op openbare plekjes, zoals in een plantsoentje langs het voetpad. Ik moet zeggen dat ik daar heel erg op let, dat m'n hond daar niet gaat snuffelen.  Ook de zogezegde 'natuurlijke' middelen die ferri-fosfaat bevatten, kunnen toch voor vergiftiging zorgen. Ook daar zijn al honden aan overleden.  http://www.hostalibrary.org/firstlook/RRIronPhosphate.htm   Om je vraag te beantwoorden: Ik denk dat, als je bij je dierenarts navraagt, die misschien weet heeft van andere slachtoffers? Heel erg triest, op zo'n manier je huisdier te verliezen. Nogmaals gecondoleerd.   
Alaska's Finest! schreef in Teken
Teken in een tuinhuis... ik heb er zelf nog nooit vann gehoord. Zitten er dieren in die ruimte? Zoals een egel (die vaak veel teken hebben), muizen, of een kat?  Teken 'vangen' kan je door een witte wollen doek langzaam over de grond te laten glijden. Daar kruipen teken dan graag op en dan kan je ze vernietigen. Het lijkt me dat er nooit veel teken in een huis zullen blijven en ze snel weer een nieuwe gastheer zullen zoeken. Dus als er daar rondkruipen zijn ze waarschijnlijk door een dier meegebracht, en zullen ze snel ook wel weer weg zijn. Hopelijk!   
Alaska's Finest! schreef in Vragen en aankooplijst
" Even een late update. Ik hoorde al even niets meer dus dacht dit weekend zelf even contact te nemen met de fokker gezien de puppy's al geboren hadden moeten zijn. Eerst deed ze of ze geen idee had wie ik was... toen ik ons mailcontact toonde schreef ze terug dat er minder puppy's waren dan gedacht en ze daarom niets meer had gestuurd...Is het normaal dat dit zo loopt? Silke Nee, dat is niet normaal voor een verantwoorde fokker. Als je op de lijst staat als kandidaat-koper, dan houdt de fokker je heel erg betrokken bij het verloop van de zwangerschap, de geboorte en al wat daarna komt. Ook in het geval er geen pup voor jou bij is, zal de fokker dit meteen melden en uiteraard de reden meegeven (te weinig pups, of niet de voorkeur qua geslacht bijvoorbeeld).   Dus dat je helemaal niks verneemt terwijl de pups al lang geboren zijn, dat is niet netjes en dan mag je terecht een vraagteken zetten bij die fokker.   Een goeie fokker vinden voor een kleine labradoodle, dat is niet eenvoudig. Het zijn gehypete hondjes, ze kosten een rib en er zijn heel wat geldbeluste en onethische fokkers mee aan de slag.