HondenPage baasje Plucheke007

Wat schreven de vrienden van Plucheke007 op het forum

Alaska's Finest! schreef in Wat is dit..... neurologisch
Sokken vlogen de afgelopen dagen weer door de lucht voor ze in mijn hand werden geduwd.  Ineke2 Haha, wat een kleine grapjas. Fijn dat ze zich weer beter voelt! 
Alaska's Finest! schreef in Wat is dit..... neurologisch
Was dat in aanvalletjes Alaska? " Ineke2 Ze kon tijdens een wandeling bijvoorbeeld zomaar opeens neervallen, bam, alsof er een knop omging, of opeens door een poot zakken. Maar het kon soms ook lijken op tintelingen of zo (zo stelde ik het me dan voor), dat het leek of er vervelende signalen door haar poten gingen. Ze was ook zwakker in de achterpoten geworden.  Succes morgen!
Alaska's Finest! schreef in Wat is dit..... neurologisch
Ook noemde de da vit. B12 te kort juist door die chronische. Pancreatitis.   Ineke2 Het kan dat het zenuwstelsel ondersteuning nodig heeft, om de spieren te kunnen aansturen. Dat kan idd samenhangen met de werking vd alvleesklier.  Mijn hond kreeg het laatste jaar ook maandelijks vit.B injecties. Er was zenuwuitval naar de spieren toe (zag je vooral in de poten). Die injecties hebben veel geholpen. Beterschap! 
Alaska's Finest! schreef in Runar
Ach, wat verdrietig, je mooie manneke verliezen...  Heel veel sterkte gewenst! 
Alaska's Finest! schreef in Second opinion?
Wat erg! Je hebt goed gedaan, maar dat maakt het niet minder verdrietig. Ik wens jullie veel warmte en steun toe! 
Alaska's Finest! schreef in Second opinion?
Wat erg! Kan hij gif binnen gekregen hebben, dat het zenuwstelsel aantast?  Goed dat je nu meteen ergens terecht kan, het aller allerbeste gewenst! 
Alaska's Finest! schreef in Second opinion?
Ow, wat naar! Kan je de hond nog wel geruststellen? Echt rot van je DA om jullie op deze manier in de steek te laten. Als ie zelf geen idee heeft, zou ie tenminste ervoor moeten zorgen dat er opvolging is. Hoop dat jullie snel terecht kunnen bij een betere arts. 
Alaska's Finest! schreef in Hond gedraagt zich anders
Honden kunnen zich heel anders gaan gedragen als mensen ziek zijn, voor ze dat zelf voelen.  Als het puur gaat over een loops teefje in de buurt, dan zou je hond in het algemeen ander gedrag gaan vertonen (zoals onrust, piepen, zeuren, naar buiten willen) en zich niet specifiek op je moeder richten (die blijkbaar geen contact heeft met dat hondje uit de buurt).
Alaska's Finest! schreef in Dag lieve Bobby
Het is zo verdrietig als we afscheid van onze liefste vrienden moeten nemen... veel troost en steun gewenst! 
Alaska's Finest! schreef in Hulp of ervaringen gevraagd - mijn hondje blijft manken, oorzaak onbekend
De barst in het bot, de abces na de grasaar en de verstuikte teen... was dat allemaal in diezelfde poot? Misschien is er door deze blessures ook een probleem met de zenuwen of verharding in de weefsels ontstaan, dat kan je op gewone foto's niet zo meteen zien.   
Alaska's Finest! schreef in Vakantie met hond via ov
Je kan ook altijd eens checken bij Blablacar.be of andere websites (apps) waar reizigers een lange afstandsrit wensen te delen. Eén of twee dagen voor vertrek posten mensen dan hun autorit naar het buitenland en kan je contact opnemen en vragen of je hond ook mee mag. Voordeel van een auto is dat je onderweg kan stoppen, je bestemming veel nauwkeuriger kan kiezen, je meer vrijheid hebt,... 
Alaska's Finest! schreef in Second opinion?
De beschrijving klinkt alvast als het vestibulair syndroom. Dat ziet er heel naar uit, kan meerdere dagen aanhouden, maar gaat meestal vanzelf weer over.  Ik vind het best vreemd dat de DA zelf die link niet legt, omdat de symptomen die je beschrijft helemaal typisch zijn voor het vestibulair syndroom en oudere honden daar al sneller last van kunnen krijgen.   Stel de hond gerust want voor hem voelt het heel vreemd om zo te zwalpen en misselijk rond te lopen. Probeer goeie ondersteuning te geven (bv sjaal onder de buik en optrekken) als ie buiten moet om te plassen. Veel beterschap gewenst! 
Alaska's Finest! schreef in Is het stress?
Zowel haar baasje als ik hebben de indruk dat het erger wordt.  jantien Dus het heeft er altijd al wel wat ingezeten? Ze blafte vroeger ook, alleen dan minder frequent? Misschien kan je eens letten op haar lichaamstaal, of je daar ook veranderingen ziet. Zoals bijvoorbeeld: sneller trippelen, gretiger snuffelen, alert rondkijken, vlug schrikken bij bewegingen, enz.  Je kan na zo'n wandeling de hond ook eens 'aftasten' door zachte masserende bewegingen en checken of je spanning voelt (nek, schouders, rug,... die harder en strakker lijken te staan)
Alaska's Finest! schreef in Werktijden
Ik denk dat het weinig zin heeft om te vergelijken met anderen, want elke hond is anders en elke gezinssituatie is anders.  De ene hond vind het al snel prima om enkele uren alleen te zijn, sommige honden 'ondergaan' maar ze vinden het niet leuk, en nog anderen slaan in paniek of protest en janken, blaffen, vernielen,...   Kijk vooral naar je eigen situatie en niet naar die van een ander. Hoe flexibel ben jij? Kan je voldoende tijd vrij maken, zodat je zonder stress of druk het alleen-zijn op een fijne manier kan aanleren en je hond ontspannen alleen thuis kan blijven? Heb je oplossingen achter de hand als de hond tijdens zijn leven zorg nodig heeft (niet alleen bij verlatingsangst maar ook bv door ziekte, revalidatie,...)   Je kan altijd pech hebben met verlatingsangst, maar veel hangt ook af van het ras (sommige rassen zijn echt gekend om niet alleen te kunnen zijn) en van je eigen aanpak: hoe minder druk je legt en hoe meer ruimte & tijd de hond krijgt om eerst te wennen aan zijn nieuwe thuis, hoe solider de basis van vertrouwen wordt. En daar draait veel om. Waar het vaak mis gaat is dat mensen meteen willen gaan oefenen met het alleen-blijven en vergeten dat er op dat moment nog geen vertrouwen is. Daar wordt een hond alleen maar onzekerder van, en vanuit die stress kan je niets opbouwen. Dus is het belangrijk om eerst kalmte te bieden, tijd, aanwezigheid, geborgenheid. Hoe betrouwbaarder jij bent als de hond in huis komt, hoe zelfzekerder de hond kan uitgroeien.    
Alaska's Finest! schreef in Hieperdepiep! Beer is TIEN!
Gefeliciteerd! Wat gaat de tijd snel, die gekke boef is al 10!  Nog heel veel mooie, heerlijke jaren samen gewenst. 
Alaska's Finest! schreef in Moet een hond wandelen
Mijn hond doet super graag zijn ochtendwandeling, wij zijn dan meer dan een uur buiten en genieten alle 2. Voor alle wandelingen verder in de dag moet ik hem echt overtuigen. Angst voor de kans op bepaalde  stadsgeluiden is hiervoor de reden.   Wij verhuizen binnenkort naar een huis met een hele grote tuin waar de eerste jaren nog veel in gewerkt zal worden. Mijn verwachting is dat ik hem niet meer de deur ga uitkrijgen.  Angèle   Je gaat er nu al van uit dat hij op de nieuwe lokatie niet zal willen wandelen, maar probeer dit eerst voor jezelf los te laten en zelfs anders te bekijken: een nieuwe lokatie = nieuwe mogelijkheden! Ga de nieuwe buurt zelf al eens goed verkennen, waar zijn de bossen, de rustige plekjes, waar is het mooi en aangenaam om samen met je hond te genieten van een wandeling. Want je hond houdt er wel degelijk van om er samen op uit trekken, blijkt zo. Als de setting juist is, kan hij er erg van genieten.  Gun hem en jezelf dus deze waardevolle momenten, en ga op zoek en straks samen op pad. Angst is een slechte raadgever, dus beter nu nog niet doemdenken maar kijken naar waar jullie mogelijkheden en nieuwe kansen liggen.  Succes met de verhuis!  
Alaska's Finest! schreef in Mijn lieve Aila - weer naar Utrecht geweest p.7.
wat een schatje 
Alaska's Finest! schreef in Puppy kan overdag niet alleen zijn.
of ze rustig is op het moment dat ik vertrek weet je nooit van te voren.   Vanochtend was ze al even wakker, hebben we even gespeeld, even buiten een rondje, wat lekkers en toen ging het goed.   Maar het is meestal zo dat ze overdag direct begint te janken als ik weg loop.  puppy123   Bekijk waar precies de verschillen liggen tussen de keren dat het probleemloos gaat en de keren dat ze jankt. Dat kan vanalles zijn: een vast ritueeltje (jas, sleutels, tas nemen,...), de stemming in huis of van jezelf (druk, gejaagd bij vertrek), het tijdstip van de dag, wat eraan vooraf ging (wandeling, spelletje, maaltijd,...), qualitytime (1 op 1 aandacht voor de hond), de stemming vd pup (onrustig, opgewonden, verveeld,...), enz.  Als je gaat kijken naar hoe de dingen in je huishouden liepen op de momenten dat ze rustig alleen kan blijven, dan kan je daar rekening mee houden en ze elke keer gaan toepassen als je de hond alleen laat. Het is voor elke hond anders: zo houdt de ene hond ervan om een duidelijk teken van vertrek te krijgen (een zelfde ritueeltje of zelfde zinnetje dat steeds gezegd wordt) en werkt het bij de andere beter om zonder poespas te vertrekken. Of kan de ene hond wel in de ochtend alleen zijn, maar is het 's avonds een probleem.    Kijk dus naar je eigen pup de keren dat het goed gaat, bekijk het groter geheel (gebeurtenissen, stemmingen wat eraan vooraf gaat) en vertrek van daaruit.  Zoek voor de volgende weken toch een oplossing. Het is niet zo dat je eeuwig oppas gaat moeten betalen. Maar beter nu tijdelijk even iemand inschakelen en ondertussen op een ontspannen manier verder oefenen, dan te snel gaan en het probleem groter maken dan het nu is. Succes! 
Alaska's Finest! schreef in Puppy kan overdag niet alleen zijn.
Als ik 's ochtends nog in de badkamer sta terwijl mijn man naar zijn werk gaat jankt ze, als ik de was op hang, naar de wc ga, even snel een boodschap ga doen, de kinderen naar school breng enzovoort blijft ze maar janken.  puppy123   Je kan pas beginnen met de pup alleen te laten, als die zich eerst helemaal veilig en geborgen voelt in zijn nieuwe leefsituatie. Het klinkt alsof je te snel bent gegaan en de pup alleen is gebleven (hoe kort dat ook maar was) terwijl ie daar nog niet aan toe was. Zo is de ongewenste connectie ontstaan tussen de gebeurtenis (alleen zijn) en de emotie (angst).    Ik denk dat je best opnieuw van 0 begint, eerst zorgen dat er terug vertrouwen is. Pas als de puppy zich weer ontspannen en zelfzeker voelt, met mondjesmaat opbouwen.   
Alaska's Finest! schreef in Onze stoere vent is niet meer
Ach nee, wat erg! Heel veel sterkte gewenst met dit plotse verdriet en grote gemis.
Alaska's Finest! schreef in Bang voor autos
Stress, spanning, angst... dat is niet weg op enkele dagen. Eenmaal dat de hond ergens echt angst voor heeft, vergt dat tijd en een geduldige aanpak om dat om te buigen. Heel normaal dus, dat het niet instant resultaat heeft.  Rijd es naar een rustig bos, ga es samen picknicken, of doe een zoekspelletje tussen de struiken. Iets leuks op hondenmaat, zonder druk, in een compleet nieuwe maar kalme, natuurlijke omgeving. Kijk es hoe dat gaat.  Als je iemand kent met een rustige, stabiele volwassen hond, kan je ook afspreken om een kort eindje samen te lopen, zodat de pup zich aan de andere hond kan spiegelen en zijn zelfzekerheid kan oppikken. 
Alaska's Finest! schreef in Vreemde rode plek en een dikke teek op de vloer .... herkent iemand dit ?
Het kan zeker dat dit een Lyme-besmetting is, ook bij honden kan dan zo'n rode kring onstaan. Dat gebeurt niet vaak, maar is dus wel degelijk mogelijk. De AB-kuur is dan zeker aangewezen. Je kan er hier meer over lezen (en er is een vergelijkbare foto met zo'n rode kring): https://www.tekenbeetziekten.nl/tekenbeten-bij-dieren/honden/  
Alaska's Finest! schreef in Hoelang vrij?
Mijn persoonlijk advies: niet op voorhand er een tijd op plakken, maar pas als de puppy er is, kijken hoe het gaat en je aanpassen aan het tempo van de pup.  Want elke hond is verschillend, elk verhaal en omstandigheden zijn verschillend. Dus creëer voor jezelf en voor je hond de ruimte en tijd om het op een fijn en ontspannen tempo te doen en probeer het niet in vooraf gemaakte verwachtingen te gieten. Gaat het vlot? Des te makkelijker. Gaat het moeizaam? Dan heb je in ieder geval geen stress en geef je die spanning ook niet door aan de puppy.   
Alaska's Finest! schreef in Bang voor autos
Waar moeten we in hemelsnaam beginnen om dit goed aan te pakken?  rikke De puppy is nog maar 10 weken oud. Er is de voorbije weken heel veel gebeurd voor dit hondje: weggehaald uit haar vertrouwde omgeving, weg van moeder en broertjes, zusjes, terecht gekomen in een nieuw huis, nieuwe mensen, nieuwe omgeving,... dat geeft heel veel stress, het duurt sowieso een tijdje voor die stress uit het systeem kan wegvloeien.   Ben je bekend met de term socialisatie? Dat houdt in dat je de pup met mondjesmaat laat wennen aan nieuwe prikkels maar daarbij zorgt dat de puppy zich ontspannen voelt. Dat laatste wordt nogal es vergeten, dan krijgt de puppy nieuwe prikkels te verwerken terwijl ie vol spanning zit en zo wordt de foute connectie gelegd tussen 'iets nieuws' (bijvoorbeeld auto) en 'angst of spanning'. Bekijk dus steeds hoe je dat anders kan aanpakken, want het is de bedoeling dat je hondje de link legt tussen 'iets nieuw' en 'ik voel me prima'. Ga op een afstand samen kijken, op een plaats waar je samen ontspannen kan zijn. Bijvoorbeeld: een grasveld van waar je naar een fietspad of een weg kan kijken. Wees zelf kalm zodat de pup zich aan jou kan spiegelen. En doe verder niets, gewoon samen kijken naar de fietsers of de auto's die een beetje verderop langsrijden. Zo leert de pup: dit is niet eng, er is niets aan de hand. En hij leert op jou vertrouwen want jij zorgt voor betrouwbaarheid, kalmte, zelfzekerheid.  Socialisatie van een jonge hond vraagt tijd en inzet en geduld. Maar je doet er daarna levenslang je voordeel mee als je hond zelfzeker en standvastig in de wereld staat. Dus zeker de moeite om het nu goed aan te pakken, op het tempo dat de puppy aankan en waarbij hij zich comfortabel voelt. Veel plezier samen!   
Alaska's Finest! schreef in Dag lieve Lenka
Een rotdag hier. In alles zag ik haar en was ze hier terug.  Pierke Al die dagdagelijkse kleine gewoonten... plots zijn die zo leeg, he.  Heel confronterend, verdrietig. Het is een groot gemis.  
Alaska's Finest! schreef in onze hond stopt niet met spelen
We zijn er zelf ook achter gekomen dat we eigenlijk nooit echt hebben nagedacht over hoe we speelden met Dora, het was meestal gewoon doen wat op dat moment leuk leek, zoals wild trekken of rondjes rennen in de tuin. Pas achteraf realiseerden we ons dat ze daar soms zo opgewonden van raakte dat we haar niet meer rustig kregen. We proberen nu wat bewuster te kijken naar wat we doen en wat dat met haar doet. We doen spelletjes rustiger, stoppen op tijd, en bouwen ook wat rustmomenten in. Of het helemaal de juiste aanpak is weten we niet, maar het lijkt wel te helpen. Sandra Bewuster worden van de oorzaken van gedrag geeft veel inzichten en is een handige tool om gewenst gedrag aan te leren, te sturen, te begeleiden. Kijken naar de gemoedstoestand, de emoties die aan de basis liggen van bepaald gedrag, kan heel veel oplossen en is erg vaak inzetbaar. Piepen, klieren, overmatig blaffen, zeuren, onrust, happen,... het heeft allemaal een oorzaak. En dat kunnen uiteenlopende dingen zijn: verveling, opwinding, enthousiasme, frustratie, overvraging,..  Door te kijken naar wat er speelt en wat je uiteindelijk wenst, leert je zelf ook consequenter te zijn. Bijvoorbeeld: je wenst dat je hond na een spelletje bedaard blijft, dan is het niet consequent van jezelf als je hem eerst opdrijft in de opwinding. Dan is het wel consequent als je ervoor zorgt dat het spelletje ontspannen blijft.    Succes!  
Alaska's Finest! schreef in onze hond stopt niet met spelen
Duidelijkheid is absoluut belangrijk. Maar nog steeds lees ik niets over hoe jullie dan met de hond speelden dat het zover kwam dat ze helemaal hyperwild werd, wat er verder zoal met de hond ondernomen wordt qua activiteiten,... Duidelijkheid gaat niet alleen over ongewenst gedrag stopzetten, maar hoe je zelf leert waar het ongewenste gedrag vandaan komt en dus voor jezelf duidelijkheid schept vòòr het misloopt. Dan zit de duidelijkheid niet in het afleren maar in het aanleren, het opvoeden, het opbouwen van een fijn en respectvol samenleven.  Dus als voorbeeld: stel dat de hond helemaal hyper wordt van tikkertje spelen, dan kies je voor een rustiger spel, of je houdt het spel korter waardoor de adrenaline niet zo gaat pieken, of je houdt pauzes in het spel.  Honden leren heel veel doordat ze spiegelen van hun opvoeders. Dus je kan een hond aanleren op tijd zijn rust te nemen, zich te leren beheersen, zijn emoties te reguleren door het zelf ook te doen. 
Alaska's Finest! schreef in Dag lieve Lenka
Ja, Pierke, die plotse leegte is heel confronterend en verdrietig. Alles lijkt nog aanwezig en tegelijk is alles weg. Dat voelt heel verscheurend. Een warme knuffel voor jou. 
Alaska's Finest! schreef in Dag lieve Lenka
Ooooooooow, wat verdrietig, je oude lieverd...  Heel veel sterkte gewenst met je grote verlies. 
Alaska's Finest! schreef in onze hond stopt niet met spelen
Er valt weinig te zeggen als er niet eerst wordt geantwoord op wat dat 'spelen' dan inhoudt, welk soort spelletjes, in welke omstandigheden. En wat er verder zoal met de hond wordt ondernomen. Als het om spelletjes gaat die opwinding stimuleren, dan is het niet verwonderlijk dat plots het hondenhoofdje overloopt en er hap- en springgedrag ontstaat. Dat is dan door de mens zelf zo aangestuurd. Spelletjes kunnen ontspannend zijn, voldoening en vreugde geven, maar net zo goed frustratie en boosheid en hyper doorslaand gedrag.  Dus eerst maar es meer uitleg geven, om een beter beeld te krijgen wat er nu precies aan de hand is....