Irritatie naar hond bobby en kattemens

plaats een nieuw onderwerp in het hondenforum meest recente onderwerpen in het hondenforum

honden page profiel NinaNina

honden foto van Nina

Een uitlaarservice zou kunnen maar de wandelingen zijn het 'punt' niet, integendeel ik hou zowiezo van lekker wandelen in de natuur dus dat is het eigenlijk niet.

Mijn man en zoon wandelen ook veel met bobby.

 

De band dat die er ms niet hoeft te zijn, zo had ik het nog niet bekeken maar dat die er niet zou zijn had ik niet verwacht...

Die verwachting van die band/match, daarvan dacht ik dat die er altijd zou zijn hoe en wat voor karakter bobby en ik ook hebben het hoorde er te zijn vond ik altijd en nog wel om echt te kunnen genieten van elkaar.

Een soort vanzelfsprekenheid.

 

Wat ALexandra zegt om te praten tegen bobby en hoe het voelt het idee hem te herplaatsen, heb er over nagedacht nog niet gedaan dus het 'praten' maar dat maakt me droevig, of het het idee van falen is dat niet alleen, ook voor hem, waarom gaat het zo zoals het gaat, waarom erger ik me zo aan jou en klikt het niet.

 

Ik denk dat een groot deel van het gebrek aan sympathie ontbreekt door het onzindelijk (soms nog) zijn.

Tot nog niet zo lang geleden plaste hij nog vaak in huis wat ik ook deed van 12x uitlaten tot plasbandjes enz aan toe. Klinkt  lullig maar ik was steeds bezig met plas en poep ruimen of denken van: zou hij plassen of poepen binnen als ik ff dit of dat ga doen. Het opruimen ok maar de angst dat hij nooit echt zindelijk zal worden heb ik wel en bij elke plas denk  ik van: weer een plaservaring rijker in huis dus niet leerzaam.

Nu gaat het weer goed of beter maar het vertrouwen wat ik een paar keer had en dacht dat bobby zindelijk was geworden is  een paar keer tijdelijk geweest. Dat ik hem niet vaak op bezoek kan meenemen hierdoor zit me dwars, goed wil hem ook niet meenemen als hij bij een ander zijn behoefte binnen doet maar mijn idee van te voren was om hem lekker mee te nemen waar hij welkom is.

Ik zie steeds de plas en poep voor me als ik aan bobby denk oid.

Een andere ergernis waar we steeds tegen aan lopen is het eten van poep, zijn eigen of dat van andere honden.

Dit braakte hij soms voorheen binnen weer uit en ik werd echt knettergek van en denk dat er toen in combinatie met onzindelijk zijn iets is gebroken.

Dat hij een vreetzak is oke maar dat soort akties werden dan op een gegeven moment ook vergroot denk ik net als zoiets als bobby net gegeten heeft en paraat staat met evt  krassende nagels over de vloer als ik een kast openmaak

Echt genieten heb ik nog niet gedaan hoe graag ik zou willen.

Want wil het idd ms te graag, zo van het moet, ik moet genieten van onze hond en ik moet hem lief vinden etc.

 

 

 

 

 

 

Het klopt idd dat ik het graag wil of dat het hoort dat ik bobby lief en leuk moet vinden.

 

Of ik weinig tijd voor mezelf neem, inmiddels pak ik die tijd wel en doe ik wat ik wil doen, dus bv lezen weg gaan langer dan ff snel als er niemand thuis is n werken probeer ik ook zonder te denken dat er straks weer plas ligt.

Denk dat die negatieve spiraal ms tijd nodig heeft zich te herstellen en ps dan een match tot stand zou kunnen komen of iets van vriendschap.

Weet t niewt precies kan mn vinger er niet op leggen maar herplaatsen is nog niet aan de orde igg, wil het nog de tijd geven.

Helaas, dit onderwerp staat op slot.

Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !

honden page profiel Angelique, Kleine Maybe en Tess <3Angelique, Kleine Maybe en Tess <3 3 doggies

honden foto van Angelique, Kleine Maybe en Tess <3

Ik persoonlijk denk dat er stiekem toch al wel een band is alleen dat je dit nog niet zo ervaart ;) ik weet noet precies waarom ik dit denk misschien hoe ik de tekst lees of juist door wat je zegt. Ik denk als bobby zindelijk is maar dan ook echt zindelijk (: dat je hem ook super gaat vinden (wat je misschien onderbewust al vind) herplaatsen lijkt mij niet nodig als hij zindelijk wordt en jij niet meer aan poep en plas als je aan bobby denkt. 

 

Ga eens kijken wat voor jullie en hem de beste manier is om hem zindelijk te krijgen. Ik heb evie elke keer buiten gezet als ze iets gedaan had of aan het doen was binnen. Gebruik gemaakt van een bench (: en elke keer uitbundig beloond als ze het buiten deed en aangaf als ze naar buiten moet.

 

in ieder geval ik denk dat het allemaal goed gaat komen :D

honden page profiel *M*A*C* en K*Y*L*I*E*†*M*A*C* en K*Y*L*I*E*† 3 doggies

honden foto van *M*A*C* en K*Y*L*I*E*†

Ik denk ook dat je die band niet moet willen forceren.  Je man en zoon houden van Bobby, dus op dat vlak komt hij niets te kort. 

 

En ja, verder wandel je nog met hem... voert hem...

 

Het probleem is dat je je vaak ergert aan Bobby en dat is een spijtige zaak.  Vooral omdat je het ook geen optie vindt om hem weg te doen.  Wat ik ook niet zou doen als m'n zoon en man hem graag willen houden.

 

Hoe je het moet aanpakken weet ik niet maar die ergernis en irritatie die je door hem voelt zou je opzij moeten kunnen schuiven.  Niet alleen omdat de hond zich afgewezen kan voelen en het voor jou alles behalve een fijn gevoel is... Maar ook omdat je"afkeer" of misschien beter, je "afwijzing en teleurstelling enz..." er net voor kunnen zorgen dat je hond een vervelender gedrag tegenover jou vertoont dan hij normaal zou doen.

 

Hij voelt immers dat er iets aan hem niet goed is, maar begrijpt niet wat... en dus gaat hij nog verder in de dingen die hij denkt te moeten doen (eten... hijgen... enthousiast zijn... enz...).

 

Ik heb ook al van kinds af aan altijd een hond in huis gehad... Zou niet zonder kunnen denk ik.  Ik ben er dol op en toch maak ik ook nog fouten. 

 

Zo wil ik niet dat Kylie te dik wordt.  En in plaats van gewoon iets minder voer te geven ga ik tegen haar mopperen, van "niet zo gulzig!"   "Je hebt al genoeg gegeten, 't is gedaan!"... Heel dom, want wat er precies in die hoofdjes omgaat weten we niet.  Denkt ze dat ze te weinig te eten gaat krijgen ?  Denkt ze dat ze niet vlug genoeg eet ?  ;-)  In elk geval heb ik geleerd om niet op haar eetlust te reageren, want dan wordt die enkel erger. 

 

Als ik bezoek verwachtte en ik had het huis netjes aan kant dan ging ik in afwachting soms nog eens ergens een pluk haar van de poezen oprapen... water dat Kylie geknoeid had met drinken opvegen...  Voor mij heel normale dingen... Even de doek hierover... tegen Kylie zeggen dat ze maar wat op haar dekentje moest gaan liggen.... De poes even van de bank doen om de kussens mooi te leggen... Allerlei prullen waardoor Kylie mij geen moment meer uit het oog verloor.  Ze merkte dan dat ik een beetje "rusteloos" was en ik denk dat ze dan wil helpen.  Telefoon gaat... Ze loopt voor m'n voeten naar de telefoon zodat ik niet door kan... Buiten stopt een auto... Anders let ze er niet op, maar ze gaat blaffen...  Ik borstel wat kruimels en haar bij elkaar en ze gaat er midden in zitten :-)  ...  Ik mopper... voel me dan schuldig en geef haar een snoepje op een moment dat ze het anders niet krijgt...  Ik bedoel maar... Door m'n eigen gedrag kan ik Kylie een slecht gevoel geven waardoor zij vervelend gaat doen.

 

Eens je dat doorhebt kun je ermee leren omgaan. En ja, ook eens bedenken dat je zelf negativiteit kunt projecteren waar je hond geen blijf mee weet.  En beseffen dat die eigenlijk zijn best doet om je te "helpen"... hoe lomp ook ;-)  Probeer er eens om te lachen.  Geef een knuffel of een goedkeurend klopje.  En zeg dat hij heel lief is en dat jullie elkaar niet altijd begrijpen, maar dat jullie er het beste van maken, met vallen en opstaan.  Liefde kun je niet dwingen.  Begrip opbrengen en het positieve zien wel.  Een verliefd stel misschien niet... maar ik hoop dat jullie nog "beste maatjes" worden

 

 

honden page profiel Alexandra & MikeyAlexandra & Mikey 3 doggies

honden foto van Alexandra & Mikey

Als ik je nu lees, lees ik toch een stuk minder afkeer, maar veel meer onzekerheid en teleurstelling. Misschien haal je zelf deze dingen wel een beetje door elkaar.

 

Hiervoor hadden wij een golden retriever. Echt een wereldhond! Liep altijd los, luisterde, kon overal (echt overal) mee naar toe en iedereen was gek op haar en zij was lief voor iedereen - mens, kind en dier. Dit was echt mijn hond, mijn grootste liefde. 

Toen ze eenmaal oud werk kreeg ze steeds meer kwaaltjes waaronder artrose aan dr onderrug. Toen ze uiteindelijk niet meer kon lopen, opstaan en steeds viel hebben we haar in laten slapen. Daar ben ik lang kapot van geweest. Ook waren we toen met Mikey bezig want die zou geboren worden. 

Eerst nog met de fokker overlegd en gezegd dat we er toch vanaf zagen, maar na een aantal maanden werd Mikey geboren en kwam het telefoontje van de fokker hoe het ging en of we er toch nog voor wilde gaan. Nagedacht en toch na ong. 4 maanden na het verliezen van Kelly, kregen we Mikey.

 

Na de eerste dagen werd ik lichamelijk ziek. En echt, ik ben nooit ziek. Maar nu wel. Ik was oververmoeid van het niet slapen, het steeds naar buiten, van de hele dag achter Mikey aanlopen ivm bijten op spullen, het najagen van de katten enz.. Gelukkig duurde dit maar 2 dagen. En in die 2 dagen was ik blij dat mijn partner even alle zorg voor Mikey had.

 

Na een paar weken ging het al ietsje beter, maar ik miste Kelly als nooit te voren. Ik voelde met niet meer thuis. Ik kon niets doen zonder rekening te houden met Mikey. Niet eens zomaar m'n schoenen uit, want buiten dat ik steeds naar buiten moest, zat ze ook nog in een bijtfase.. Zelfs gewoon even douchen was er niet bij. Daar ging een heel ritueel aan vooraf als: Mikey eerst naar buiten dan was die zekerheid al beter, Mikey met iets lekkers in een ruimte waar alle spullen veilig waren, kleding klaarleggen om snel weer aan te trekken want ik moest daarna weer naar buiten .. enz.

 

En Mikey werd steeds meer het complete tegenovergestelde van Kelly. Eigenlijk wist ik dit al, want ik had me wel goed laten informeren, maar toch was het totaal niet wat ik had gehoopt. Ik voelde ook geen echte band, en ik begreep niets van haar. 

Mikey kon toen ze eenmaal 4 maanden was ook nog maar weinig mee ergens naar toe. Ze was super druk, groot, ongeduldig en luisterde echt nog niet zo goed en pikte overal eten als ze de kans kreeg. (lees: van het aanrecht/tafel/uit handen/prullenbakken) Ook al was ze bij ons redelijk goed zindelijk, bij anderen was ze dit alleen als ik er om het uur, 1,5 uur mee naar buiten ging. Dat ging wel hoor, maar ontspannen is het niet. 

 

Toen heb ik op 1 avond (Mikey was toen ruim 5 maanden) de hele avond achter de computer gezeten met een flinke borrel en een muziekje. Ik denk dat ik ook die hele avond heb gehuild. Mijn partner had voor die avond even de hele zorg voor Mikey en ik de tijd voor mezelf.

Toen pas drong het eigenlijk tot me door dat het niets met Mikey te maken had. Ik miste Kelly. Echt heel erg. Door Mikey werd het alleen uitvergroot omdat ik steeds zat te vergelijken. Ik heb de hele avond aan Kelly gedacht en besloten dat ik dàar wat aan moest doen anders zou het niet beter gaan. Aan het eind van die avond heb ik een gedichtje gemaakt en besloten dat ik Kelly los ging laten. 

 

Vanaf toen ging alles beter. 

In plaats van me druk te maken dat Mikey niet mee op visite kon, werd het gewoon rekening houden met waar we heen gingen en hoe we dat het beste konden doen met Mikey. In plaats van me druk te maken om alles wat ze steeds pikte (voornamelijk eten) werd het de gewoonte om alles hoog te leggen, op te ruimen.

In plaats van boos worden als ze weer eens de post had versnipperd, kon ik er toch wel om lachen.

 

Dit ging ook niet in 1 dag, maar het ging wel.

 

Iedere avond in bed zei ik standaard EERST "weltruste Kelly" en daarna pas weltruste Mikey. Ik weet niet meer precies wanneer het was, maar heel geleidelijk zei ik steeds vaker eerst Mikey weltruste.  

 

Mikey zal nooit worden zoals Kelly daar ben ik me ondertussen echt goed van bewust. Ik ben en blijf heel dankbaar dat ik zo'n hond als Kelly heb gehad. Dit zal nooit verdwijnen.

Maar daarnaast heb ik nu een nieuwe grote liefde. En zeker vanaf dat Mikey 2 was (ze is nu 2,5) begin ik echt te merken dat ze langzaam volwassen wordt en er steeds meer dingen voorkomen waar ik echt trots op ben. 

 

Gr. Alexandra

 

 

honden page profiel Wakkere huskyWakkere husky 3 doggies

honden foto van Wakkere husky

"
Maar daarnaast heb ik nu een nieuwe grote liefde. En zeker vanaf dat Mikey 2 was (ze is nu 2,5) begin ik echt te merken dat ze langzaam volwassen wordt en er steeds meer dingen voorkomen waar ik echt trots op ben. 
 
Gr. Alexandra
 
  "

 

Alexandra, wat een prachtige post, moe even een traantje wegpinken. Wat lief ook, dat je de tijd neemt om dit zo uitgebreid op te schrijven en te delen. Super!

honden page profiel Alexandra & MikeyAlexandra & Mikey 3 doggies

honden foto van Alexandra & Mikey

"  
Alexandra, wat een prachtige post, moe even een traantje wegpinken. Wat lief ook, dat je de tijd neemt om dit zo uitgebreid op te schrijven en te delen. Super! "

 

Dank je. *bloos*

Ik hoop dat het Mira kan helpen om misschien op een andere manier tegen dingen aan te kijken. Heel misschien speelt bij haar haar vorige hond ook wel meer mee dan ze zelf beseft. 

 

Gr. Alexandra

 

 

 

 

 

Renaud (Gast)

Hallo, Als ik het relaas lees dat U hier geschreven hebt dan denk ik dat U vanaf het begin een foutje hebt gemaakt door een hond te kiezen van hetzelfde ras van de hond die U voordien had. U gaat hier vergelijkingen maken met de vorige hond maar dat is verkeerd. Elke hond heeft zijn eigen karakter en reageert op een andere manier. Niet omdat je hetzelfde ras neemt dat je ook dezelfde hond hebt. Het is nu wel zo dat een labrador een hond is die gemakkelijker leert dan vele andere rassen maar daar moet de baas voor zorgen. Uit Uw schrijven versta ik dat U daar niet het nodige geduld kunt voor opbrengen. Het is misschien een oplossing met Uw hond naar een opleidingscentrum te gaan en daar de dingen die je hem wilt bijbrengen eens goed te bekijken en raad van een persoon te vragen die zich daar mee bezighoud. U kunt misschien Uw zoon erbij betrekken of iemand die de hond de dingen kan aan leren die nodig zijn. Hopend dat zowel U als de hond naar een rustiger en aangenamer samenleven gaan. Grtz Renaud  

honden page profiel NinaNina

honden foto van Nina

EVen geleden weer maar de situatie is niet verbeterd.

Wel is de band tussen zoon en bobby en mijn man en bobby flink gegroeid in tegenstelling tot bobby en mij.

 

Zij willen bobby geenszins herplaatsen, waar ik na al die tijd wel aan denk...

Sorry maar ik kan niet tegen de hond meer, zijn geluiden, vreetlust, lawaai en geur komen me zo groots over dat ik de rillingen ervan krijg.

Ik raak dus helaas zo helemaal gestrest ervan.

 

Uitlaten verzorgen doe ik wel natuurlijk als er niemand thuis is en ik wel maar wat een weerzin.

Sorry heb al die tijd niks kunnen ontdekken wat m aanspreekt in bobby.

Hij gaat dus niet naar een ander baasje man en kind willen er niks van weten.

Als ik alleen ben thuis ben, of niet dan zou ik bobby het liefst in de tuin laten wat natuurlijk niet kan.

Een buitenverblijf zou ms een optie zijn, echter voor een huislabrador die ook waaks is dus blaft  hij iets hoort, lijkt me ook verre van ideaal.

Wat vinden jullie van een buitenveblijf?

Niet dat hij niet meer naar binnen zou kunnen maar weet t ook niet meer...

honden page profiel s@nt@s@nt@

honden foto van s@nt@

Wat ontzettend vervelend dat het zo gaat.

Maar heel eerlijk, ik vind het niet fair om Bobby in een buitenverblijf te doen.

Jij hebt een probleem met hem, niet andersom.

Daarbij kun je een hond als een Labrador niet (na al die tijd) in een kennel doen, vind ik.

Voor iemand die al eerder een hond heeft gehad vind ik je argumenten waarom je Bobby niet graag ziet heel raar.

Ik ben gedurende dit topic best meegaand geweest, maar ik vind het erg egoïstisch en niet reëel om een hond weg te willen hebben om de redenen die jij noemt.

 

Ik weet geen oplossing, behalve dat je iets zou kunnen doen om zelf met de stress om te leren gaan die jouw antipathie veroorzaakt, want het probleem ben je volgens mij toch echt zelf.

 

Sterkte.

honden page profiel AureliaAurelia

honden foto van Aurelia

Ik zou eerlijk gezegd ook eens met een psycholoog gaan praten, want volgens mij zit hier iets anders onder...

honden page profiel RoosjeRoosje

honden foto van Roosje

Een buitenverblijf voor jezelf ;-) Echt zonder gekheid...

honden page profiel Pooh en TeigetjePooh en Teigetje

honden foto van Pooh en Teigetje

Tsja... wat een verdriet...

 

Ik weet niet wat je verder allemaal hebt en doet in je leven, maar het klinkt mij in de oren alsof je niet zo lekker in je vel zit...

Ik heb afgelopen maanden dit topic wel gevolgd, alleen is mijn geheugen erg slecht, dus weet niet meer alles precies... (de burnout die zich in mijn systeem heeft genesteld, doet zijn werk goed)

 

Het klinkt alsof je heel gevoelig bent voor geluid/geur enzobla. Ik weet niet of je dat ook hebt met andere zaken dan alleen Bobby?

Ik weet ook niet of je werkt of dat je vooral heel veel thuis bent?

 

Misschien is het mogelijk om even een paar dagen alleen er uit te gaan, zodat man en zoon thuis blijven met de hond en jij even afstand kunt nemen? Misschien kan zoonlief in de vakantie de zorg wat meer op zich nemen?

 

Hoe ik het lees schuilt er heel veel verdriet in jou(w verhaal), en ik ga dan ook mee met een paar reacties hierboven: ik zou es contact leggen met een psycholoog...

Het lijkt er op dat Bobby de trigger is voor iets dat toch veel groter is...

 

Maargoed, ik ben duidelijk geen psycholoog... dus ik kan er volledig naast zitten...

Blijft staan dat ik het heel verdrietig vind... voor Bobby, maar ook zeer zeker voor jou....

 

 

 

honden page profiel NinaNina

honden foto van Nina

Goed duidelijk een paar reaktie's.

 

Ik houd dus kennelijk niet van honden (meer) thuis.

En psycholoog bezoeken hierom lijkt me een beetje vreemd.

Dat ik wel happy was met miijn vroegere hond en het daarom logisch zou moeten zijn dat ik vanzelfsprekend ook bepaalde positieve gevoelens naar bobby zou horen te koesteren is helaas niet zo, daarnaast is elke hond anders.

 

Ik probeer een serieuze oplossig te vinden vandaar dat het buitenverblijf naar voren komt.

Eentje die wel met de nodige luxe is voorzien en comfort en ruimte biedt maar geenszins om er steeds in te verblijven.

We moeten het dus hier met zijn allen doen ik iik wil ook wel weer eens genieten in mijn eigen huis.

 

Waarom en hoe en wat ik niet van honden houd is  zo, net zoals je niet van katten of hamsters houdt.

Hiernaast zijn er geen andere onderliggene problemen, het is puur de hond.

 

 

honden page profiel Landseer ectLandseer ect

honden foto van Landseer ect

Tja.......moeilijk.

 

Als je zo gefocust bent op de gedragingen van de hond, als dat zo'n grote dikke streep door je leven trekt.??
Als je hele dagen met een bepaalde ergernis richting de hond loopt.

 

Hoewel... dan is het eigenlijk geen eens zo moeilijk denk ik.

Alle tijd nemen om de hond te herplaatsen in een prachtige omgeving en baasjes te zoeken die bij de hond passen.

(aangezien het om een normale hond gaat, moet dit niet al te moeilijk zijn)

 

Of je legt je neer bij de keuze van de rest van de familie..

 

Dit soort halve maatregel, door een buitenverblijf, een geluidswal om de etensbak zodat je het gesmak niet hoeft te horen..de hele dag uit de buurt van je hond willen blijven..

Daar wordt helemaal niemand vrolijk van.

 

Als je partner dit dus niet wil...of niet begrijpt....is dat het echte probleem.

 

Maak een keuze.

a) De hond is gewoon huishond met alle daarbij behorende gedragingen.

b) Herplaatsen.

 

Sterkte met de keuze..

 

 

 

 

 

 

 

honden page profiel NinaNina

honden foto van Nina

Met andere geluiden, geuren en dergelijke heb ik dit niet nee.

Sterker nog ik hou van harde muziek op zijn tijd en verder ook nergens problemen mee.

Ik werk, leuke baan niks te klagen, burnout ook geen last van, hoogstens vd hond.

 

Ben gewoon geen hondenmens.

Makkelijk pobleem als je er geen hebt of dan is het geen probleem.

 

honden page profiel YaraYaragoedgekeurde fokker

honden foto van Yara

Ik vind ook nog steeds dat Bobby herplaatst moet worden, want dit is ook niet eerlijk naar hem.  Maar goed,  dat is dus geen optie. 

 

Is het misschien en idee om hem af en toe naar een dagopvang te brengen? 

Dan heb jij wat rust en bobby als het goed is een leuke dag. 

honden page profiel NinaNina

honden foto van Nina

" Een buitenverblijf voor jezelf ;-) Echt zonder gekheid... "

 

Goed idee, tuinhuisje voor mezelf, heerlijk!

Ben idd al zover dat dat beter klinkt dan met de hond in huis.

honden page profiel Pooh en TeigetjePooh en Teigetje

honden foto van Pooh en Teigetje

Ik zei ook niet dat jij een burnout hebt hè...

 

Inmiddels is je irritatie geloof ik verplaatst richting dit topic (geen idee of dit goed of slecht nieuws is...)... tja... het is een hondenforum hè... met mensen die (wel) van honden houden... dus wij kunnen er ons met z'n allen niks bij voorstellen... (sorry)

 

Als in jouw leven alles happy en fijn is, maar Bobby de wortel aan jouw eventuele burnout, dan zal je inderdaad de discussie met man en kind aan moeten en dan wellicht hopen dat zij niet de stelling hebben die ik hier wel eens lees van mensen (namelijk, dat wanneer het is jij er uit of hond er uit, dat je dan zelf je biezen kunt pakken)...

Ik heb niks met buitenverblijven... ik heb er ook geen verstand van, dus... daar kan ik geen zinnig woord over zeggen...

 

Harde muziek kun je denk ik wel gewoon draaien... (dan hoor je het gesmak wellicht niet...)

 

Ik vind het nog steeds erg naar.... voor Bobby EN voor jou dus...

honden page profiel NinaNina

honden foto van Nina

@Saint, meegaand zijn hoefft niet.

 

Redenen die je van mij om bobby te herplaatsen kent vind je geen goede redenen.

Dus ik ben een liefdevol baasje dat geniet van zijn lobbus, nee toch..

Het herplaatsen zit er niet in dus moet ermee omgaan.

Ben niet alleen aldus.

honden page profiel RoosjeRoosje

honden foto van Roosje

"  

Goed idee, tuinhuisje voor mezelf, heerlijk!

Ben idd al zover dat dat beter klinkt dan met de hond in huis. "

 



Ik bedoelde het ook serieus.. een plek om je terug te trekken en alleen voor jou.. een lekkere lounge stoel erin of misschien hou je wel van schilderen..

honden page profiel s@nt@s@nt@

honden foto van s@nt@

Laat ik het dan anders zeggen, de mate waarop de gedragingen van Bobby jouw leven beinvloeden vind ik niet realistisch.

Dat gaat veel verder dan onderstaande zin van jou die ik heb gekopieerd.

 

Ik houd dus kennelijk niet van honden (meer) thuis.

 

Er zit in mijn optiek een verschil tussen niet meer van honden houden, in neutrale zin, je laat hem uit als dat moet, etc. , maar verder interesseert hij je niet.

Daar zouden jij, je man, je zoon en Bobby prima mee kunnen leven.

Maar hij ergert je, stoot je af, voelt een blok aan je been en hij maakt je gestresst.

Dat zegt toch alles over jouw gemoedstoestand?

Bobby is geen ingewikkelde herplaatser o.i.d. dus dan ligt het toch aan jou?

 

Is de optie van Marijke wat?

Op de tijden dat jij alleen met hem thuis zou zijn hem naar een dagopvang brengen?

Zit je 's avonds en 's nachts en in het weekend nog steeds met Bobby, maar dan ga je gewoon zelf elk weekend de hort op.

Beetje flauw van me? Ja.

Maar ik moet zeggen dat ik ook te doen heb met je man en je zoon, naast Bobby.

 

Verder ga ik hier niet meer reageren, je hebt al 5 pagina's aan reacties en tips, en ik word echt heel verdrietig hiervan. Kun je je voorstellen dat Bobby elke dag die antipathie voelt, en dat zijn weerslag op hem heeft?

 

 

honden page profiel Pooh en TeigetjePooh en Teigetje

honden foto van Pooh en Teigetje

Overigens... een psycholoog kan je ook helpen om met irritaties richting de hond om te gaan...

(herkaderen, copingstrategiën, stressreductie enzoblabie)

 

Ik zelf leer dat momenteel ook... wil niet zeggen dat ik niet spoor, ik moet met sommige dingen (stress en factoren daarvoor) leren omgaan...

 

Want al met al; is het probleem inmiddels wel groter dan dat jij en Bobby niet klikken...

Want voor jou zou de beste oplossing zijn dat Bobby herplaatst wordt, maar manlief en zoonlief willen daar niets van weten...

Als dat geen spanning oplevert, heb je een superhuwelijk... (das dan wel weer erg fijn natuurlijk)

honden page profiel NinaNina

honden foto van Nina

" Ik zei ook niet dat jij een burnout hebt hè...
 
Inmiddels is je irritatie geloof ik verplaatst richting dit topic (geen idee of dit goed of slecht nieuws is...)... tja... het is een hondenforum hè... met mensen die (wel) van honden houden... dus wij kunnen er ons met z'n allen niks bij voorstellen... (sorry)
 
Als in jouw leven alles happy en fijn is, maar Bobby de wortel aan jouw eventuele burnout, dan zal je inderdaad de discussie met man en kind aan moeten en dan wellicht hopen dat zij niet de stelling hebben die ik hier wel eens lees van mensen (namelijk, dat wanneer het is jij er uit of hond er uit, dat je dan zelf je biezen kunt pakken)...
Ik heb niks met buitenverblijven... ik heb er ook geen verstand van, dus... daar kan ik geen zinnig woord over zeggen...
 
Harde muziek kun je denk ik wel gewoon draaien... (dan hoor je het gesmak wellicht niet...)
 
Ik vind het nog steeds erg naar.... voor Bobby EN voor jou dus... "

 Mijn huwelijk is goed en wel maar over de hond raken we niet eens, man en kind houden veel van bobby dus ik of de hond eruit tj da zou het de hond zijn maar wil niet dreigen en de hond van hen scheiden als de gemenerik.

honden page profiel sneeuwwitje en de dwergsneeuwwitje en de dwerg

honden foto van sneeuwwitje en de dwerg

Lijkt me erg moeilijk, deze situatie...Is het inderdaad geen optie om dan een dagopvang te contacteren zodat Bobby daar de tijd van zijn leven heeft?

Als je partner op de hoogte is van je gevoel over Bobby moet er toch nog een oplossing denkbaar zijn?Of heeft hij ouders of familie die de hond willen opvangen overdag?

honden page profiel Pooh en TeigetjePooh en Teigetje

honden foto van Pooh en Teigetje

Ik vind je trouwens ook geen gemenerik...

 

Ik leef gewoon mee met jullie situatie omdat die me geenszins gemakkelijk lijkt...

 

Ik heb er ook geen oordeel over, want... het is zoals het is... Bobby heeft er niet om gevraagd, maar jij ook niet... ik neem aan dat als jij dit van te voren had geweten, je er niet aan begonnen was...

En ik ben ook niet degene die kan bepalen óf je het van tevoren had kunnen weten...

 

Ik hoop gewoon dat jullie een goede oplossing vinden...

 

honden page profiel Jeroen & LolaJeroen & Lola

honden foto van Jeroen & Lola

Hmmzz, ik heb dit verhaal al n beetje gevolgd...

ik weet niet, enerzijds wil ik je wel door het scherm sleuren en vind ik het enorm zielig voor Bobby.

anderzijds, tja, voel jij wat je voelt, kun je ook niets aan doen, en vind ik het ook sneu voor jou

 

maar feit is, een hond waar jij je zo aan iriteert krijg je niets mee...jij duwt die hond in feite weg, en reken maar dat hij dat weet en voelt. en hij gaat je niet opzoeken als jij hem niet wilt, hij komt niet bij je...

met jouw houding nu, ga je dus gewoon niets bereiken en zit je enkel bobby zijn leven  "uit te zingen"

 

kun jij bv niet eens in de week, of een paar keer in de week iets met het beestje doen?

een cursus, buiten speuren, skeeleren, fietsen,  weet ik veel wat, in ieder geval iets van jullie tweetjes, zodat er tenminste iets kan groeien?? niet gewoon een rondje om de kerk lopen, maar echt iets doen.

nu gebeurt er niets...en gaan jullie iets doen samen, kan het maarzo dat je het beestje straks nog leuk gaat vinden. "goh wat deed hij het goed vandaag, hij is eigenlijk wel leuk"

alleen al zoeits, kan maken dat er een knop om gaat. en zie je wat in bobby, andersom zal hij ook naar jou groeien als je zoiets gaat doen, het versterkt elkaar

 

hoe dan ook, een droevige situatie zo, en ik hoop echt voor jullie beiden dat het beter gaat worden

honden page profiel NinaNina

honden foto van Nina

Saint de 5 pagina's aan tips enz vind ik super en ls het me niet boeide dan kwam er er niet op terug en zocht ik niet naar andere manieren zoals het genoemde buitenverblijf.

 

Het is dus echt zo dat ik niet van honden houd in huis niet meer en niet minder en ik kan  er geen mooier verhaal omheen verzinnen.

Stel je houdt niet van ratten even zo gezegd en je leeft er wel mee samen en verzorgt ze, ook geen lolletje.

Noem maar als voorbeeld de rat als knaagdier omdat dit dier voor sommigen minder sympathie opwekt en een voostelling geeft wat ik ms ervaaar ergens.

honden page profiel AureliaAurelia

honden foto van Aurelia

" Goed duidelijk een paar reaktie's.
 
Ik houd dus kennelijk niet van honden (meer) thuis.
En psycholoog bezoeken hierom lijkt me een beetje vreemd.
Dat ik wel happy was met miijn vroegere hond en het daarom logisch zou moeten zijn dat ik vanzelfsprekend ook bepaalde positieve gevoelens naar bobby zou horen te koesteren is helaas niet zo, daarnaast is elke hond anders.
 
Ik probeer een serieuze oplossig te vinden vandaar dat het buitenverblijf naar voren komt.
Eentje die wel met de nodige luxe is voorzien en comfort en ruimte biedt maar geenszins om er steeds in te verblijven.
We moeten het dus hier met zijn allen doen ik iik wil ook wel weer eens genieten in mijn eigen huis.
 
Waarom en hoe en wat ik niet van honden houd is  zo, net zoals je niet van katten of hamsters houdt.
Hiernaast zijn er geen andere onderliggene problemen, het is puur de hond.
 
  "

 Nou ja het lijkt mij een heel heftige reactie op iets waar je niet van houdt, vandaar. 

honden page profiel Pooh en TeigetjePooh en Teigetje

honden foto van Pooh en Teigetje

@ Jeroen en Lola: volgens mij heeft ze al heel veel van dat soort dingen geprobeerd...

 

Ik zit te piekeren... wie weet wordt Bobby wel 15 jaar... dan heb je nog super lang te gaan...

 

En... dan voelt het overlijden van Bobby op een dag als opluchting... da's wel heel rot om mee te leven... voor het hele gezin en dus ook voor Bobby...

honden page profiel BlaiseBlaise

De wijze waarop jij dingen waardeert, je zienswijze moet je bijstellen. Als je een plasje opruimt moet je er in je hoofd geen groot verhaal van maken maar gewoon opruimen en klaar.

Dat je hond zindelijkheidsproblemen heeft kan je hier vergelijken met bedplassen bij grote kinderen/tieners......daar ligt ook een psychologische grondslag aan. Bobby voelt zich ongewenst door jou en dit geeft hem stress en andere ongemakken (signalen die jij niet opvangt). Jullie reageren ongemerkt op elkaar. Alleen JIJ kan dit veranderen, je hond is geheel van jou afhankelijk. 

Pas als jij in je hoofd (denkwijze) de knop om wilt draaien (ja, heb je in de hand) en voor jezelf toegeven dat je naar je hond toe onprettig bent (niets van accepteerd) dan pas kan je veranderen en je hond verandert langzaam mee.

 

Echter, ben bang dat willen niet meer van toepassing is. Het lijkt mij dat je ongemerkt in een depressie zit wat alleen met medicatie verholpen kan worden (praten helpt niet want dit is geen kwestie van logica maar chemisch onbalans die hersteld moet worden).

Pas als je hersteld (chemie weer in balans) kan je verstand en gevoel weer op 1 lijn krijgen.

Ik heb niet alle paginas gelezen, maar haal dit er wel meteen uit. Ga naar je huisarts en bespreek je gevoelens. 

Hoe beter het met jou gaat hoe fijner je omgang met je naasten (incl. Bobby).

Helaas, dit onderwerp staat op slot.

Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !

pagina 5 van 23 12 3 4 56 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23
Volgende forumvraag: hond springt op
De HondenPage maakt gebruik van cookies. Dit zorgt er voor dat onze website voor jou als bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken en advertenties.info / verbergen en toestaan
^