Irritatie naar hond bobby en kattemens

ErHi, die ene mail was niet dwingend en ook netjes met respekt verwoord, wel wat emotioneel maar niet langdradig oid.

 

Maar goed ze willen niet meer ondanks mijn poging tot geen zorgen, zijn omgeslagen.

Vind het wel knap lullig voor mijn zoon, die ik al pijn heb gedaan door bobby te herplaatsen en dan de belofte die zij hebben gedaan in bijzijn van-naar hem ook.

T zijn ook behoorlijk geschoolde mensen, vind dit wel een minder slimme zet.

Maar gelukkig is mn zoon een kanjer en hersteld super.

Wel is zo  dat ik er de meeste moeite mee lijk te hebben maar dat is denk ik omdat ik de boosdoener ben en alles bij mekaar het meest intensief met bobby bezig ben geweest.

De dagen voor zijn vertrek heel gek maar gedroeg hij zich idioot voorbeeldig.

Toen hij werd opgehaald week hij niet van mijn zijde en van mijn man terwijl hij normaal gespr bezoek veel interesssanter vindt.

Ik zal dat koppie nooit vegeten in de auto, keek ons echt aan terwijl ze wegreden.

Maar hij zal nu vast al volop genieten van zijn nieuwe baasjes, ze hebben een boot met hondenzwemvest, bobby is gek op water en zwemmen, een lap grond met als grote hobby wandelen en vooral liefde voor honden.

 

 

Ik hoop mee ! :-)

 

Dit vind ik wel heel pijnlijk, vooral voor jullie zoon.

Ik zie zo voor me hoe ze hem geruststelde,, dat ze zouden laten weten hoe het met Bobby gaat.

En vervolgens delete ze zelfs de contactgegevens. Dat kun je niet maken, zeker niet tegenover een kind!

Zou ik een hond van iemand overnemen, onder normale omstandigheden (ik bedoel, Bobby is niet door jullie verwaarloosd of mishandelt) dan zou ik de eerste weken zeker wel wat updates geven.

Ik zou er geen maanden of jaren mee door willen gaan, want uiteindelijk moeten de wegen wel echt gaan scheiden, dat is beter voor alle partijen.

Maar zoals ik nu dit lees… vind ik dat toch wel erg sneu. Nogmaals: vooral voor jullie zoon.

Ik vind dit nogal hard van deze mensen. Ik hoop van harte dat ze het over een tijdje aandurven jullie iets te laten weten.

Sterkte.

 

Dit vind ik wel heel pijnlijk, vooral voor jullie zoon.

Ik zie zo voor me hoe ze hem geruststelde,, dat ze zouden laten weten hoe het met Bobby gaat.

En vervolgens delete ze zelfs de contactgegevens. Dat kun je niet maken, zeker niet tegenover een kind!

Zou ik een hond van iemand overnemen, onder normale omstandigheden (ik bedoel, Bobby is niet door jullie verwaarloosd of mishandelt) dan zou ik de eerste weken zeker wel wat updates geven.

Ik zou er geen maanden of jaren mee door willen gaan, want uiteindelijk moeten de wegen wel echt gaan scheiden, dat is beter voor alle partijen.

Maar zoals ik nu dit lees… vind ik dat toch wel erg sneu. Nogmaals: vooral voor jullie zoon.

Ik vind dit nogal hard van deze mensen. Ik hoop van harte dat ze het over een tijdje aandurven jullie iets te laten weten.

Sterkte.

 Wat naar voor je zoon! Eigenlijk zijn dit van die dingen die toch nooit worden volgehouden. Nu zijn ze er wel heel snel mee gestopt, maar je moet wel een erg volhoudend iemand treffen dat die steeds updates gaat geven.

 

het heeft met koslaten te maken en ik snap heel goed dat dat voor jullie allemaal heel erg moeilijk is. Vooral voor je man en je zoon die hem sowieso graag wilde houden, maar herplaatsen = herplaatsen.. Je bent dan de controle kwijt.

 

heel jammer hoe het gaat maar bepalen dat de ander van alles moet doen werkt in dit geval niet meer. Je hebt er dan niets meer over te zeggen helaas.

 Hier kan ik het zeer mee eens zijn! Ik denk dat ik naar ze toe zou gaan om e.a. nog even goed door te spreken. Zij houden zich niet aan de afspraken, en zal zelfs aangifte wat mij betreft kunnen volgen.

Het is gewoon akelig van ze, dat ze jullie zoon dat stukje troost en geruststelling niet gunnen.

Een mondelinge afspraak, is ook een afspraak!

Nee, dit staat ze verre van netjes!

Ze hebben jullie vertrouwen en welwillendheid zwaar beschaamd!

Toen ze hier waren zei hij nog dat hij me aan zijn fb zou toevoegen uit geheel eigen initiatief net als het later evt bezoeken van bobby.

 

Ik verwachtte niet dat ik die  1e twee dagen wel 5 berichten en wat foto's kreeg vanuit zijn initiatief,

En ik antwoorde.

Wat ik niet gezegd had omdat daar veder niks uit kwam is dat de dag dat bobby werd op gehaald ik hen een sms heb geschr dat we het ms niet door willen laten gaan dus voor de afspraak die dag.

Keeg geen tegenbericht.

Wij waren een laatste wandeling aan t maken met bobby en toen belde het nieuwe baasje dat ze al binnen bij ons zaten, zoon was thuis en net wakker.

Ze waren iets van 25 min te vroeg en al wandelen waren mijn man en ik aan t praten of we er wel goed aandeden en nog wat met bobby bezig toen die man ineens voor ons stond, zo van komen jullie.

Eh wij hadden zoeits van mogen we even privacy, je bent te vroeg maar zei niks.

Hij was al binnen in ons huis met zoon maar had ook ff kunnen wachten tot wij er waren op afgespr tijd.

Tijdens onze gesprekken vooraf dus met nieuw baasje zei hij nog hoe t hem raakte dat we behoorlijk betokken waren met bobby.

Ik heb en dat had ik wel verwacht, als een kind staan janken, band of geen band, irritaties of niet naar bobby, zoeits gaat je niet in de kouwe kleren ztten.

Nieuwe baasje en vrouw stonden mij nog half e troosten geloof ik.

 

Maar we hebben wel de juiste beslissing gemaakt, dat wel.

Zou zelf niet voor de deur gaan staan, iets zegt me dat niet te doen met mijn man, een grote kerel, turks maar lief karakter hoor en weten zij ook.

Zoon wil graag nieuws en vind het idd erg egoistisch naar hem.

Tsja.. ik zou het er niet bij laten zitten.

Ik kan me witheet maken om dit soort fratsen.

Ik vind dit zo verdrietig voor jullie zoon!

Moeilijk Mira.

Het bezonderste is dat Bobby goed zit.

Als je daar zeker van bent, zou ik het loslaten.

Dat ze het naar jullie toe niet doen zoals ze gezegd hebben, is wel vervelend.

Het zou fijn zijn als je gewoon even een berichtje kreeg dat alles in orde is, dat zou voor jullie makkelijker zijn om het mooi af te sluiten. Vergeten doe je niet, maar dan kan je het beter een plaats geven.

Maar dat is blijkbaar anders gelopen.

Misschien hoor je nog wel iets als er meer tijd over gegaan is...

Jeetje wat naar voor je zoon

 

Ikzelf zou er wel naar toe gaan. Afspraak is afspraak. Het is niet zo dat jullie Bobby komen terughalen, maar gewoon op de hoogte gehouden willen worden wat afgesproken is!

 

Ik kan er niets aan doen, maar voor mij voelt het niet goed zo.. en ik zou me toch wel een beetje zorgen maken.

 

Gr. Alexandra

Bobby is daar op proef toch? Die mensen houden zich niet aan de gemaakte afspraken. Dan zou ik gaan kijken voor een ander gezin. Of je zegt nhee het is goed zo jammer hoe het gelopen is maar we doen er verder niks aan ;)

Het gaat me er om dat deze mensen aan alle kanten hun afspraken breken.

Dan kun je zeggen: 'had je het maar op papier moeten zetten' maar in goede harmonie kun je ook tot een fatsoenlijke mondelinge afspraak komen.
En dan is er nog zo iets als vertrouwen, een mooie eigenschap die bij deze zwaar misbruikt is.

Ik persoonlijk zou me zwaar genaaid voelen!

Dit soort geintjes zouden ze bij mij niet hoeven flikken… geloof me,. ik zocht ze op, om verhaal te halen!

Zeker wanneer ik mijn kinderen hierom in tranen zou zien!

Potverdorie, ik heb zo te doen met jouw jongen! Kan er dan niet 1 regel vanaf?!

''Het gaat echt goed met jouw maatje""

Oh' wat vind ik dit egoïstisch van ze!

Lekker goedkoop een hond, de baasje blijven in tranen achter… boeien!

Oh' sorry, dat ik me zo laat gaan.. maar mijn tenen staan omgekruld.

Dit flik je gewoon niet naar een kind dat huilt om zijn kameraardje waar hij afstand van heeft moeten nemen!

Ze hebben alle afspraken beschaamd en ze denken waarschijnlijk: ''gewoon nergens op reageren, houden ze vanzelf op!''

Maar dat is geen fatsoen, zo hoort het niet! Bah!

Ik ga wellicht erg ver… maar ik vind dit haast op diefstal lijken, of op een ontvoering lijken!
Moeilijk te verteren dit!

We hadden wel al toegezegd dat het goed was dat bobby daar nu woonde.

Het voelt ook niet goed, maar langsgaan vind ik intimiderend over komen en dat wil ik geenszins.

Aan de andere kant voelen we ons verantwoordelijk in die zin te weten dat bobby het daadwerkelijk goed heeft en het klopt allemaal.

Wanneer iemand in zijn belofte aan aan ons en zeker aan een kind niet nakomt en zelf kinderen heeft dan zit het niet lekker ergens idd.

 

Het is ook denk ik geen een kwestie dat zij zich zorgen maken dat we bobby op willen eisen of geen zin in gezien hij erg praterig en weetjes via de app gaf maar dit dus de 1e 2 dgen naar niks en blokkeren van whatsap en negeren van een passend aantal keurige berichten van mij.

 

Heb nog niet gebeld maar zou het erg vinden als er wordt opgehangen.

 

Snap er de ballen van

Oh wat vervelend voor jullie. Is er misschien bekende die
onverwachts toch gewoon eens aan kan bellen en even kort checken hoe het is? Dan is Bobby niet in de war dat hij jullie ziet en jullie weten dat het ok is.
Want ik kan me voorstellen dat dit je ook niet lekker zit.

Jammer dat deze mensen zó over jullie gevoelens heen walsen. Ja, het was jouw keus om Bobby (tijdelijk) te herplaatsen, maar dan nog mis je hem wel en wil je graag weten hoe het met hem gaat.

En dan de beloftes aan je zoon, is het inderdaad zó moeilijk om even een kort berichtje te doen dat het goed gaat met Bobby? Fotootje erbij, jullie tevreden en (belangrijker) kind ook blij met bericht van zijn maatje.

 

En als je zoon die mensen belt? Of doen jullie dat liever niet?

 

Kan me ook wel aansluiten bij wat Suzan zegt.

 

Dat je niet elke dag ellenlange verslagen van zijn dag wilt doen snap ik, maar 2 zinnetjes, meer hoeft niet. Gewoon even volgens afspraak. Na een poos (en dan niet na 3 dagen...) verwaterd zoiets, maar het is niet meer als normaal dat je die eerste tijd gewoon soms wat van je laat horen.

(Heb ik zelfs gedaan toen we Mellow uit het asiel haalden. Eerste half jaar stuurde ik gewoon af en toe een berichtje namens Mellow. Meer voor mijn eigen gevoel dan dat zij dat wilden, ik vond het gewoon leuk om te doen. Ik heb dankzij hun een hele leuke hond en daar wilde ik ze graag af en toe over berichten.)

Wil mn zoon liever niet laten bellen en dergelijke of hem er op zo'n manier bij betrekken.

Heb net toch maar een sms gest met de mededeling het niet netjes te vinden dat hij zich niet aan zijn woord houdt en dit zeker naar zoon niet oke is.

Naast t feit dat het niet zo goed voelt en we er zeker van willen zijn dat we er goed aan hebben gedaan bobby juist bij hen te plaatsen.

Ff gezegd dat er enige twijfel is ontstaan in vetrouwen.

Wij hebben een beetje een soort gelijke ervaring meegemaakt met onze Rottweiler Diego. Met iedereen klikt het maar mijn autistische zoon absoluut niet. Hoe zeer het ons allemaal ook deed en hoeveel verdriet we hebben gehad om hem we hebben gekozen voor beide kanten zowel voor mijn zoon die het totaal die klik niet had zoals voor Diego ik een baas kon geven die wel goed met hem overweg kon gaan. We hebben nog contact met zijn nieuwe baas. Ik heb toen ook voor mijn liefde voor Diego gekozen en dat was een andere baas.Want als het in het gezin niet goed gaat met een baas, heeft dat beestje ook geen leven. Die zal zelf altijd zoeken naar genegenheid en liefde.

Ik ben erg blij dat je de keuze gemaakt hebt en hij zal het er reuze naar zijn zin hebben bij zijn nieuwe baasjes. Je bent een kanjer dat je toch hebt gekeken wat het beste is voor bobby. Je zoon komt er wel overheen denk ik. Ik heb zelf een overgevoelige zoon die het heel erg moeilijk had. En we praten nog regelmatig over Diego. Hij heeft een mooie foto boven zijn bed hangen van hem en elke dag geeft hij hem een kusje als hij gaat slapen.

 

Hier heb ik echt bewondering voor. Hier in de buurt een gezin met een autistisch kindje die enorme driftbuien kan hebben, en een hond die daar totaal niet tegenop gewassen is. Hun instelling is dat de hond zich vanzelf gaat aanpassen, maar er wordt totaal geen energie in gestoken om dit te begeleiden. De hond heeft zich aan te passen en moet dit zelf maar doen... Deze hond gaat er echt aan onderdoor, het is één brok zenuwen en loopt continue op zijn tenen wanneer hij thuis is, en je ziet hem ontspannen zodra hij met ons mee mag wandelen. Laatst kreeg ik hem niet eens de straat in, hij wilde niet meer naar huis.

 

Ik vind het dus ontzettend knap dat jullie de beslissing hebben gemaakt. Respect

 

Mira, ik hoop dat jullie toch nog iets te horen krijgen. Dit maakt de situatie alleen maar een stuk moeilijker dan hij al is Sterkte!

Afspraak is afspraak ja, maar soms komen er gevoelens bij kijken. Jullie hadden toch ook ooit de afspraak Bobby bij jullie een fijn leven te geven, en daar kwam ook iets tussen. Misschien zijn die mensen zich wel heel erg gaan hechten aan Bobby en doodsbang dat hij nu weer weg zou moeten.Dan doet een mens soms dingen die niet zo heel netjes zijn.

 

 Als je zeker weet dat die mensen goed voor Bobby zijn zou ik het er zelf bij laten. Het is wel weer je zoon die nu leert dat volwassen mensen niet altijd de afspraken nakomen, harde lessen voor hem, waar over zijn gevoelens heengewalst wordt alsof zijn gevoelens minder zijn dan die van anderen, zo zou een vijftienjarige dat zomaar kunnen opvatten, maar als hij weet dat Bobby het goed heeft zal hij ook hier wel begrip voor op kunnen brengen omdat hij de proefherplaatsing al zo goed heeft opgevat.

Zo zou ik het mijn zoon dan ook proberen uit te leggen, dat de mensen angst hebben hem weer te moeten afstaan,omdat ze zoals hij ook had, zich enorm aan Bobby zijn gaan hechten. Dus proberen toch een beetje het goede van de mensen naar voren te halen en niet die boze mensen en wij arme mensen zijn daarvan de dupe. Voor een kind al is hij al vijftien en heel verstandig lijkt me dat toch een fijner gevoel.

 

Maar misschien zijn de mensen gewoon op vakantie oid? Of is er een andere logische verklaring waarom ze even geen kontakt willen of kunnen opnemen en hoor je misschien wel snel weer iets van ze?

 

Ben je wel eens bij die mensen thuis geweest?
Jullie hebben hem niet weggebracht en zo even kunnen
kijken of het er ok uitziet?
Met google maps het adres eens bekeken?

Het kan best zijn dat hij er super zit en ze gewoon bang zijn hem kwijt te raken maar een check zou niet kwaad kunnen.

Ik weet niet of je het te ver vindt gaan maar paar opties
zouden kunnen zijn:

-Kennis vragen aan te bellen en te checken. Of misschien heb je makkelijk zicht op de tuin en kan die kennis dan zo even zien of hij er tevreden bijloopt in de tuin.
Dat komt minder bedreigend over dan als je er zelf staat.

-Of misschien even in dit topic globale regio noemen.
Misschien zit er iemand van HP in de buurt. Kan die even kijken. Al is het bv maar even langsfietsen als hij buiten ligt.
Als het in mijn woonplaats is zou ik zo langs fietsen en even blik willen werpen al is het maar vanaf de stoep of straat of zo.

-Of misschien kijken of je in de telefoongids nummer van de buren kan vinden en die eens opbellen. Die zullen misschien niet veel willen zeggen maar hun reactie kan je ook heel wat vertellen. Als het echt top mensen zijn zullen die echt wel even kort zeggen is ok. De meer afhoudend de meer je je achter de oren kan krabben.

Ik realiseer me het gaat misschien wat ver mijn ideeën maar nu heb je ook zo'n onrustig gevoel. Het kan goed zijn maar wie weet is het wel helemaal mis en vergeef je het je zelf ook niet als hij in rot situatie zit en je niets hebt gedaan. Is het echt mis qua situatie nu kun je hem nog misschien nog wegkrijgen juridisch de langer de moeilijker het is.

 

Nee, snap ik ook wel, was ook zomaar even een ingeving.

 

Ik hoop dat je toch een reactie op je sms krijgt (al vrees ik van niet).

Natuurlijk geven we duidelijk aan onze zoon door dat bobby het daar goed heeft en zij vast al helemaal gehecht zijn en dat mensen soms dingen doen die je niet zou verwachten.

Mn zoon is vrij onschuldig en goedgelovig echt een puber en heeft van ons geleerd beloftes na te komen en begrijpt dit ff niet.

 

Hj heeft zelf een duidelijke mening erover en dat mag ook van ons en hij heeft de ruiimte nodig met het verwerken.

De belofte die wij hebben gedaan of er van uit gingen dat bobby altijd bij ons zou blijven heb je gelijk in, weet niet wat ik daarop kan zeggen dan dat ik met mn mond vol tanden sta en idd tegen m principe in heb gehandeld en t voelt slecht.

Niet dat ik hem nu wil ophalen en weer in huis nemen of beter gezegd, gevoelsmatig ms wel oid maar qua verstand niet.

Als ik wist dat het zo zou gaan naar kind dan had ik bobby niet juist bij hen herplaatst.

 

Of ik zeker weet dat bobby daar goed zit, weet ik niet  

Weet ik niet meer wilde ik zeggen nav hun vreemde gedrag.

Iemand anders of van hier laten kijken denk ik niet dat handig is.

Ik zou dan niet zorgvuldig met hun privacy omgaan hoewel het erg verleidelijk is!

 

Ms gaan we eens een dagje daar in dat mooie stukje nederland doen en rijden ineens langs dat ene huis, wie weet zien we dan een bruine drol rennen die het goed maakt.

 

Klinkt goed even te gluren of je hem ziet rennen. Heerlijk weer voor een dagje toeren toch Hoop echt datje hem dan happy ziet rennen van afstandje en je dan gerustgesteld bent. Dan kun je het loslaten denk ik.

Pfoe... Wat een gedoe zeg... Ik had dit echt niet gepikt! Beloftes, schriftelijk of mondeling, hoor je na te komen en al helemaal als het gaat om een herplaatsing van een zeer dierbaar wezen...

Jammer dat ze zo doen, ookal heb jij je twijfels kenbaar gemaakt is dit niet de juiste gang van zake...  Ze hadden jullie gewoon updates moeten geven en respect hebben voor jullie situatie!

 

Als dit mij was gebeurt, dan had ik wel geweteb wat ik moest doen...

 

Heb je de Facebook van deze mensen? Misschien kun je zien of ze foto's van Bobby plaatsen op hun Facebook acount.... 

 

Ik hoop van harte dat je nog wat hoort van deze mensen.... Ik vind dit zwaar teleurstellend, en érg onvolwassen van ze... Bah, ik kan niet met zulke mensen ;-).

Ja misschien staan ze op facebook hebben ze wat foto's openbaar gezet