Het soms even niet meer weten, pup 5 maanden

Dat de een hond wat meer nodig heeft, staat los van hoe honden leren.

De uitdaging van lesgeven is om in te spelen op de verschillen en uit te zoeken, hoe een baas zijn hond kan motiveren en met hem aan de slag kan gaan. Het opbouwen van een goede samenwerk band, dat zou eigenlijk het belangrijkste moeten zijn. 

Ik probeer mensen altijd duidelijk te maken, dat het niet gaat om de perfecte oefening, dat je ook geen één hond/baas combi kan vergelijken.

Wij geven ze uitleg, waarbij ik het belangrijk vind, dat een baas, 2/3 x een oefeningetje doet, dan zijn hond even laat snuffelen, even over het veld lopen, dan op een andere plek doe je het nog een keer, dan weer wandelen.

Zo kippen we een oefening in stukjes, zodat een hond niet een uur vol bezig is, maar ook omdat het doel niet is, de perfecte oefening, maar begrijpen als baas hoe je iets aan je hond kan leren.

Zo krijg je ook minder frustratie als één hond het gelijk zou doen en de ander niet.

Soms heb je van die dagen, dat niets lukt, dat zie ik als een hele mooie leerervaring om te kijken wat dan wel lukt.

Als een oefening van wel lukt, met hulp van een voertje die keer, dan heb je toch succes.

De rassen verschillen, zie je bij pups  bij trainen eigenlijk nog niet. Pas na een paar maanden en dat vind ik juist een uitdaging om te ontdekken, waar de mogelijkheden van die hond/baas combi liggen.

" Ach, het hangt er maar vanaf vanuit welk perspectief je het allemaal bekijkt: tuurlijk kan je stellen dat zoogdieren niet zoveel van elkaar verschillen, ook mens en hond hebben veel gemeen.
Maar bekijk gedrag vanuit een andere hoek en dat zie je opeens heel veel verschillen tussen de rassen onderling en is elk ras inderdaad wel degelijk uniek. 
Honden kunnen erg gelijk zijn, en toch ook zéér verschillend. Het ene sluit het andere niet uit. 
  "

Alaska's Finest!

Maar is iedereen uiteindelijk niet uniek met een eigen karakter.

Dat maakt het juist zo leuk, die verschillen.

Dat is trouwens wel de rede, dat online advies voor gedrag eigenlijk nooit handig is, omdat geen één hond, hond/baas en situatie het zelfde is.

Gedrags therapie is maatwerk.

" Dat de een hond wat meer nodig heeft, staat los van hoe honden leren.
 
De uitdaging van lesgeven is om in te spelen op de verschillen en uit te zoeken, hoe een baas zijn hond kan motiveren en met hem aan de slag kan gaan. Het opbouwen van een goede samenwerk band, dat zou eigenlijk het belangrijkste moeten zijn. 
 
Ik probeer mensen altijd duidelijk te maken, dat het niet gaat om de perfecte oefening, dat je ook geen één hond/baas combi kan vergelijken.
 
Wij geven ze uitleg, waarbij ik het belangrijk vind, dat een baas, 2/3 x een oefeningetje doet, dan zijn hond even laat snuffelen, even over het veld lopen, dan op een andere plek doe je het nog een keer, dan weer wandelen.
Zo kippen we een oefening in stukjes, zodat een hond niet een uur vol bezig is, maar ook omdat het doel niet is, de perfecte oefening, maar begrijpen als baas hoe je iets aan je hond kan leren.
 
Zo krijg je ook minder frustratie als één hond het gelijk zou doen en de ander niet.
Soms heb je van die dagen, dat niets lukt, dat zie ik als een hele mooie leerervaring om te kijken wat dan wel lukt.
Als een oefening van wel lukt, met hulp van een voertje die keer, dan heb je toch succes.
 
De rassen verschillen, zie je bij pups eigenlijk nog niet. Pas na een paar maanden en dat vind ik juist een uitdaging om te ontdekken, waar de mogelijkheden van die hond/baas combi liggen.
  "

Suzanne en Luca

Fijn dat jij die ervaring hebt. Ik heb genoeg discussies met jou gevoerd en heb daar geen zin meer in. 

Geniet nog van het weekend allen! 

Ik vind hondenscholen die geen passend advies kunnen geven bij een ras best wel slecht. Als je als instructeur niet beseft dat een leonberger een andere aanpak nodig heeft dan een border collie ben je gewoon een clown haha

Als ik instructeur was zou het voor mij heel simpel zijn. En dat is uitzoeken wat de betreffende hond als belonend ervaart. Als je dat weet kan je zoveel bereiken met een hond. 

" Ik zeg toch niet dat ieder ras zijn eigen hondenschool nodig heeft . Alleen is specifieke kennis wel handig. Ik ken veel gefrustreerde aussie baasjes die hun draai niet hebben kunnen vinden op een reguliere hondenschool. Zelf met mijn hond gestart met iemand die ook werkhondjes heeft. Dan train je dus op rust, balans en coördinatie. Een heerlijke basis leg je dan. Waar je later veel aan hebt. En daar is toch niet mis mee. Een aussie is geen bouvier (gokje?) en een Visla geen labrador. Dan is het toch alleen maar handig als je vroeg wat specifieke rasgebonden handvatten krijgt? Hier wordt niet gebeten in mij of in elkaar omdat ze als pup al geleerd hebben hoe om te gaan met spanning, enthousiasme etc. Omdat mijn trainer het ras goed kent en dus ook de valkuilen. Nou is het inmiddels mijn derde dus ben ik ook geen groentje mee maar ze zijn alle drie toch subtiel verschillend en dan is een beetje hulp fantastisch.  "

Klara

Een uitermate foute gok,Het is absoluut geen Bouvier en lijkt er ook niet op.

Niet in uiterlijk, niet in aanleg, karakter en behoefte. 

Maar zo geeft dat gelijk aan waarom ik niet zoveel op een algemene hondenschool te zoeken heb. Want ook zogenaamde geschoolde trainers (of zo zelfbenoemde) maken deze fout, wat ik echt do vind. Ik zou beginnen met rassenkennis voor ik iets zou gaan staan beweren tegen iemand. 

En dat is ook precies dat ik dus ook een hondenschool heb gezocht die begrijpt wat honden van dit kaliber nodig hebben aan uitdaging, begrenzing en snelheid van de training. Waarmee ik trouwens helemaal niet zeg dat het ene ras een ander leerprincipe heeft, dat wordt er van gemaakt door mensen die dan hun zegje kunnen doen hier. En ik denk dat we het daar dus overeens zijn. Alleen vind ik dat per ras niet nodig, het gaat om waar de hond voor geboren is. Zoals een pure jachthond intens gelukkig wordt van een jachttraining omdat daar begrepen wordt wat zo'n hond drijft en gelukkig maakt. Het gaat mij meer om "doelgroepen", niet om rassen op zichzelf. 

" Geen idee wat voor ras je hebt, nou denkt iedere baas dat zijn ras speciaal is, voor elke hond geld exact dezelfde leerprincipes, dus zo speciaal zijn ze niet.
 
 
Fijn dat je een manier hebt gevonden om de spanning te laten afvloeien, je realiseert je hopelijk wel, wat die spanning voor het welzijn van je hond betekend en hoe dat op alle fronten door werkt?
 
Wat voor heel flink standje geef je haar dan?
  "

Suzanne en Luca

Ach gossie...... ik doe het helemaal verkeerd en jij laat me het licht zien.

Weet je, bemoei jij je met je eigen hond en als ik hulp nodig heb dan kom ik het netjes aan je vragen, goed?

Riesenschnauzer, en je staat dus 100% in je recht wat betreft je manier van opvoeden en begrenzen. 

Niet elk ras kan opgevoed worden met alleen voertjes strooien en brokjes verstoppen tussen boomstammen. 

Precies, ze is een volbloed Ries met een hoop werkbloed in zich.

Ik zeg haar trouwens zelden wat ze moet of niet mag. Als je heel veel (samen)werkt met je hond, vergroei je zo samen dat dat helemaal niet nodig is. Ze werkt ook niet op commando, we doen het samen, als het nodig is ben ik haar backup, net zo makkelijk als zij dat voor mij is. En voor mij bestaat er niks mooiers. En dan zijn woorden overbodig. Maar heel soms schiet ze door, tja, dan is er weleens een standje nodig, waarna we gewoon weer verder gaan.

En ik vind het prima als voertjes werkt voor een hond die anders over gaat tot uitvallen, tuurlijk, doen als dat voor die hond werkt, maar er zijn honden waarmee je daarmee niets bereikt. Ik word altijd al blij als ik zie dat iemand i.i.g. bezig is met zijn hond en hem/haar probeert te begrijpen.

Maar is net als met kinderen, het leerprincipe is voor alle kinderen eender, maar de grootste fout die ooit gemaakt is in het schoolsysteem is alle kinderen in het zelfde vakje te willen laten groot groeien, zonder te kijken naar de (grote) individuele verschillen tussen kinderen (en dat hoef ik toch hopelijk niet toe te lichten)

Maar daar tegenover staat: er is geen enkele hond op de wereld waarbij het daadwerkelijk nódig is om te brullen of een nekvel te pakken. Het kan altijd zonder. Maar daar is geduld bij nodig. 

Waar tegenover staat dat dan? Ik begrijp je opmerking niet.

En waarom zou iemand die weleens een hond in het uiterste geval met een flinke verbale uithaal een kort zeer welgemeend standje geeft geen geduld hebben?

Ik begrijp de hele strekking niet, maar goed, dat ligt dan waarschijnlijk aan mijn beperkte inzicht.

Ik was te sloom met typen waardoor mn bericht onduidelijk werd, maar was een reactie op “niet elk ras kan opgevoed worden met koekjes strooien”. 
Daar tegen over wil ik dus zetten: maar geen énkele hond heeft het nodig om in zijn nekvel gegrepen te worden.

Ik zeg niet dat per definitie iemand die dat wel doet geen geduld heeft. Ik zeg dat een moeilijke hond opvoeden zonder nekvel en brullen geduld vereist, dat zijn dus twee verschillende dingen. 

Mensen die denken dat zulke correcties op die manier écht nodig zijn, daarvan denk ik inderdaad dat ze geen inzicht hebben op het gebied van trainen en opvoeden.

Je bent lekker m’n woorden aan het verdraaien. 

Ik voed positief op, echt waar. Ik werk met beloningen of dat nou spel/voer/aardig woordje is. Maar ik heb grenzen. En Maui mag binnen die grenzen alles doen, maar niet over m’n grenzen heengaan. En nee, dan wordt ze niet in elkaar getrapt hoor. Maak je maar geen zorgen. 

Maar stel nou dat zij met haar bijna 50 kilogram als een idioot tegen me opspringt, dan spring ik ook tegen haar op. Lomp tegen mij is lomp tegen jou. 

Ik pak niet bij nekvellen, gebruik geen stroombanden, geen prikbanden, schreeuw vrijwel nooit tegen haar, schop haar niet, sla haar niet maar ik ben wel duidelijk met m’n grenzen. 

Positief opvoeden betekend niet dat alles oké is. En niet alles is om te buigen. 

Miscommunicatie, ik had het niet over jou, vandaar dat ik je bericht niet gequote had. Maar in dit topic is dit nekvel gedoe wel eens aangeprezen.

Ik brul tegen Maybe als ze bij de schapen werkt. Waarom? Omdat ze er een vreselijke kop op heeft zitten en anders met mij en de schapen een loopje neemt.

Maar als jij een andere manier hebt hoor ik die graag! Word er zelf namelijk best moe van en dat terwijl ze echt een fantastische drijver is met veel power.

De opmerking van Suzanne over dat rasverschillen nog niet zichtbaar zijn als pup zijnde ben ik het zeker mee oneens. Tuurlijk is dat zichtbaar. Ik ken geen andere rassen buiten drijvers om die met 8 weken al de schapen staan te eyen, maar dat kan natuurlijk aan mij liggen.

Iedere hond is anders en iedere hond heeft een andere aanpak nodig maar elke hond gedijt het beste bij duidelijkheid en dat is niet ras gebonden!

Voertjes strooien en brokjes verstoppen heeft sowieso niets met het opvoeden te maken

Je hebt gelijk, ik had het niet goed opgeschreven, kwa trainen zie je bij pups de rasverschillen nog niet.

Goed dat je me erop wijst, zal het gelijk even beter opschrijven!

Voertjes gaan  niet werken bij een hond die over gaat tot uitvallen.

Het is een hele grote misvatting over positief opvoeden, dat er maar met voertjes wordt gestrooid.

Het gaat allereerst om gedrag wat je wel wilt zien te motiveren en ongewenst te stoppen of verminderen.

Bij uitval gedrag is het kijken naar de oorzaak en daarmee aan de slag gaan.

Dat geld eigenlijk voor elk (ongewenst) gedrag.

Zorgen dat het stress niveau laag blijft, zodat je kan trainen.

Daarbij gewenst gedrag motiveren, zodat een hond dat gaat herhalen.

De motivatie bepaald de hond altijd zelf, dat kunnen voertjes zijn, maar er zijn genoeg andere motivaties.

Het zal mij een worst wezen dat je tegen je hond brult. (Nou ja het hangt van de context af natuurlijk). Ik ga niet concreet in op je vraag hoe je zoiets op een andere manier kan trainen. Ik denk namelijk dat je vooral wil weten wat ik met mijn opmerking bedoel. (Als je daadwerkelijk trainingsadvies wilde mag dat ook hoor)

Mijn standpunt is dat zo’n correctie nooit écht nodig is. Er is altijd een manier te bedenken waarbij je met 100% positieve opvoeding een resultaat kan bereiken. Het kan wel omslachtig worden. Ik probeer met mijn standpunt in te gaan tegen de mensen die denken dat er honden bestaan waarbij positieve opvoeding niet werkt. Het heersende beeld dat er “speciale” rassen en honden zijn die wel een optater nódig hebben. Mijn punt is dus eigenlijk dat geen enkele hond het daadwerkelijk nodig heeft, en mensen die oprecht denken van wel gewoon niet genoeg inspiratie hebben hoe je dingen op een andere manier kan trainen.

Meestal gaan mensen over op correcties als het vastloopt op de positieve manier. Het probleem daarmee is, is dat er heel veel onkundige mensen zijn. Mensen die niet eens een hond kunnen leren zitten zonder intimidatie te gebruiken. Ik wil niet dat mensen die dit topic lezen gaan denken dat het aan hun hond/ras ligt dat de training niet werkt, en daardoor te pas en te onpas overgaan op correcties. Ik wil dat mensen eerst naar zichzelf kijken en hun trainings skills wat opschaven. Als mijn hond iets verkeerd doet is de eerste vraag die ik mezelf stel: wat had ik anders kunnen doen? Ik leg de verantwoordelijkheid altijd bij mezelf en nooit bij de hond. 

Ik bedoel met mijn bericht dus niet dat ik tegen alle correcties ben. Ik ben tegen het standpunt dat er honden zijn waarbij een correctie noodzakelijk is.

Voor degene die reageren a.u.b eerst goed lezen wat ik nou eigenlijk zeg en bedoel. 

Ilonka, 

Zoals je gemerkt hebt is het topic volledig overgenomen door iemand die graag met een vingertje wijst naar mensen die dingen anders zien dan hoe hij of zij dat ziet. 
Ik heb geen zin om in dit topic met mijn zogenaamde “beperkte kennis” steeds mezelf te moeten verantwoorden. Ik hoop niet dat je weggejaagd bent van het forum, want het kan ook erg gezellig zijn hoor! 

Mocht je nog vragen hebben over bovenstaande tactiek, dan mag je me altijd een privébericht sturen. Ik leg het graag dan nog wat extra uit! Het heeft destijds bij mijn pup erg goed gewerkt, ik hoop dat je er iets aan hebt. 

Huh heb je het nou over mij?

Uhm daar doe je toch zelf net zo hard aan mee? Bedoel ik niet lullig. Maar alle reacties gaan toch heel lang niet meer over de vraag van Ts. Die mij trouwens ook berichten mag sturen hoor. Heb al 12 jaar aussies, nu nog 3 rondlopen en ken alle valkuilen (omdat ik er wel eens in gedonderd ben). En heb ook nog wel tips voor fijne trainers en hondenscholen die het ras goed kennen. 

Ik heb best wel behoefte aan een discussiehoek. Waar er standpunten besproken kunnen worden en mensen die onderbouwen met argumentatie. Waar je echt wat kan leren zeg maar. Ik merk dat een discussie beginnen op dit forum niet gewaardeerd wordt. Het wordt snel gezien als een persoonlijke aanval. Of mensen gaan je opeens belachelijk maken. Maar ikzelf dacht eigenlijk dat een forum bedoelt was voor inhoudelijke discussies. Daarom ga ik ook wel eens offtopic. In ieder geval is alles wat ik zeg altijd bedoelt als een soort stelling of standpunt, waar ik hoop dat mensen er inhoudelijk op in willen haken. Het is geen persoonlijke aanval. 

Ik heb al een bericht gestuurd naar het moderatorteam of er ruimte gemaakt kan worden voor discussies, voor mensen die er wel zin in hebben. Mensen die er geen zin in hebben kunnen het dan makkelijk vermijden. Ik denk dat daar de sfeer wel beter van wordt.

Inhoudelijke discussies zijn prima. Het gaat hier vaak over dat belerende toontje van sommige en ook van jou.

Ik hou mij al enige tijd afzijdig in dit soort topics, juist hierom. Als ik iets te vertellen heb, zeg ik hoe ik iets doe en wat ik een juiste methode vind. Ik zeg niet wat een ander goed of fout doet. Dat moet een ieder zelf bepalen. Maar ik lees hier niet anders als dat andere van alles fout doen, geen geduld hebben als ze een brul tegen hun hond geven of een keer bij de nekvel pakken etc.  

En ja, dan krijg je dat mensen dat als een persoonlijke aanval zien. En dan kan je vrij felle opmerkingen terug verwachten, dat doe ik ook, terwijl dat in eerste instantie niet mijn intentie is. Ik heb die discussie al eens met iemand van hier gevoerd. Dram niet zo door. Doe gewoon je zegje hoe jij het aanpakt met je hond, maar hou je commentaar op een ander hoe die het doet voor je. En ja, op zich mag je ergens best op ingaan, maar doe niet of jij en bepaalde andere leden de wijsheid in pacht hebben. Jullie brengen het alsof dat de enigste en juiste manier is en dat een ander totaal geen verstand heeft van hondentaal en hondengedrag. En dat is verschrikkelijk storend, het lijkt hier af en toe wel een kliek van zelfbenoemde gedragstherapeuten. Doodvermoeiend........ 

Jij verwoord het perfect!

Ook ik ga niets meer zeggen en/of adviseren. Triest!

Ik sluit me hierbij aan. 

OMGANG OP HET FORUM

HP stimuleert het respectvol reageren naar elkaar. Neem daarom ook gezamenlijk de verantwoording om de site leuk, leerzaam en gezellig te houden.

In je emotie kun je soms iets te fel overkomen, een verkeerde aanname doen of te scherp oordelen. Dit kun je voorkomen door de tijd te nemen om je mening goed te forumleren en eerst je bericht nog eens goed door te lezen voordat je op de reageerknop drukt. Stel eerst eens een vraag voordat je meteen je oordeel geeft.

Afbranden draagt niet bij aan een goed gesprek en jaagt mensen weg. Dat laatste willen we graag voorkomen omdat het doel is om zoveel mogelijk honden en baasjes te helpen.

Wij zetten waar nodig een moderatormelding in om mensen hieraan te herinneren, maar stimuleren ook dat leden elkaar hier netjes op wijzen.

Samen maken we de sfeer en de kwaliteit van het forum!

Ja maar hoe moet je dan een discussie voeren als je nergens echt op in kan gaan. Trouwens “geen geduld hebben als ze eens een brul geven” dat schrijf ik niet.

Altijd als ik iets schrijf dan onderbouw ik het met argumenten en ik ga nooit iemand op de man beledigen of belachelijk maken. Dat vind ik de juiste vorm van discussiëren. Mensen lezen mijn berichten niet goed, denken dingen te lezen die er niet staan, en voelen zich vervolgens beledigd door dingen die ze er zelf bij verzonnen hebben. Als er een discussiehoek zou zijn dan kan dat voorkomen worden denk ik. Ik ervaar het heel storend dat als je een standpunt inneemt er gelijk een rijtje mensen is die zich beledigd voelen en dan een emotionele reactie geven. Terwijl het gewoon een standpunt is. Eigenlijk hoop ik dan dat iemand zijn eigen standpunt kan geven, deze dan ook onderbouwd met goede argumenten zodat mij dat nieuwe inzichten brengt. Als iemand zijn standpunt goed onderbouwt heb ik daar respect voor, zelfs als ik het er niet mee eens ben. Het is ook maar hoe je een discussie in gaat.

Ik doe niet alsof ik alle wijsheid in pacht heb. Ik geef een stelling en onderbouw deze. Als iemand er serieus op in zou gaan kan het een goed gesprek worden. Alleen omdat niemand inhoudelijk wil reageren lijkt het net alsof ik belerend ben, wat dus niet zo is. In de discussie van dit topic zou iemand bijvoorbeeld mij een casus kunnen voorstellen waarin volgens hun een correctie wel noodzakelijk is. Dan heb je een gesprek. Maar daarbij is het wel noodzakelijk dat mensen weten hoe ze moeten discussiëren, anders wordt het een drama. Bijvoorbeeld een slachtofferrol, en emotionele reacties horen niet thuis in een inhoudelijke discussie. Constant aannames maken en woorden verdraaien ook niet. Dus in een speciale discussiehoek zou het fijn zijn als daar op wordt toegezien door de moderatoren. 

Alleen een zegje doen over mijn eigen hond is niet wat ik zoek in een forum. Ik wil graag verdieping en een goed gesprek.