Glaucoom; opereren of niet

Het gaat over de hond van mijn mama en het is niet aan mij om te beslissen, maar ik weet niet of ik juist ben in mijn manier van denken..

Samenvatting: de hond (Amerikaanse cocker) van mijn mama is nu 10 jaar. Op z’n twee jaar heeft ze hem laten opereren aan z’n ogen, hij had cataract en omdat hij zo jong was heeft m’n mama dat toch maar gedaan. Ik snap dit, helaas is de operatie vermoedelijk nooit goed gelukt, want binnen de twee jaar kreeg hij zo’n “wolkjes” in z’n ogen en begon hij terug blind te worden. Hij heeft ook al die jaren druppels gekregen in z’n ogen en had Wss vaak jeuk, aangezien hij vaak z’n ogen overal aan wrijft..
Nu is hij 10, al jaren net iets te dik (ik denk dat ons mama teveel snoepjes geeft), hij schaffelt verder maar is eigenlijk echt een oude hond in zijn manier van doen (dag en nacht verschil met mijn hond die 1 jaar ouder is en veel jonger lijkt). Nu is de druk in z’n ogen te groot en de honden-oogarts waar hij jaarlijks op controle gaat heeft gezegd dat de druk zo groot is dat z’n ogen dat op een gegeven moment niet meer aan gaan kunnen dus dat ze ze beter preventief kunnen verwijderen en vervangen door siliconen inspuitingen ofzoiets. Eerst moet de dierenarts hem wel nog onderzoeken om te zien of hij de operatie aan kan.

Ik heb aan ons mama gezegd dat ik dat eigenlijk niet echt kunnen vind, dat ze het idd met de beste bedoeling wil doen, maar dat het rekken van het leven van een hond op deze manier eigenlijk meer kwaad doet dan goed. Er is geen garantie dat de hond gelukkiger zal zijn na de operatie, geen garantie dat hij nog jaren te leven heeft. Dus waarom hem dat allemaal aan doen, wanneer is het rekken om te rekken..
Ik ben er nu over aan het piekeren en vroeg me af hoe andere mensen hierover dachten? Misschien was ik te hard voor haar en ben ik mis..
Wat zouden jullie doen in zo’n situatie?

Ik ken honden die heel gelukkig zijn na zo'n operatie, ook al zien ze niks. Misschien is het straks wel een wereld van verschil in gedrag en heeft het beestje gewoon ontzettend veel pijn. Who knows? 

Als ik alleen op basis van de tekst van boven en mijn ervaring met geopereerde honden afgaat, zou ik de operatie laten doorgaan. Euthanasie kan maar 1x en ik zou altijd dat "wat als" gevoel hebben. 

Als de hond een operatie aankan en de financiële middelen zijn er dan zou ik de hond zeker laten opereren. Glaucoom doet pijn, de hond is zijn ogen en de pijn liever kwijt dan rijk. Het doet zeer en de hond ziet waarschijnlijk toch al weinig tot niets meer. De kwaliteit van leven zal na het verwijderen van de ogen alleen maar beter worden en dan zal de hond nog, mits er geen andere ernstige gezondheidsproblemen zijn, enkele gelukkige en pijnloze jaren kunnen leven. 

Glaucoom moet direct behandeld worden om de druk in de ogen weg te nemen. Uit eigen ervaring weet ik dat dit hevige pijn veroorzaakt. Daar kan je een hond niet onbehandeld mee laten leven.

Citaat

Behandeling van glaucoom

De behandeling van glaucoom is afhankelijk van de oorzaak. De behandeling bestaat in eerste instantie uit toediening van oogdrukverlagende medicijnen. Vaak zal echter ook een operatie nodig zijn. Er is helaas een kans dat het oog ondanks snelle behandeling toch glaucoom blijft houden. In 50% van de gevallen wordt het oog met glaucoom uiteindelijk toch blind. En in 25% van de gevallen blijft het oog toch pijnlijk. Indien een dier niet goed gereageerd op de oogdrukverlagende medicijnen, dient het oog in totaal verwijderd te worden.

Wat is de prognose voor een hond met glaucoom?

Als er niet op zeer korte termijn wordt ingegrepen, is een oog met glaucoom binnen 2-7 dagen definitief blind.  Dieren waarbij toch besloten wordt het oog te verwijderen, kunnen zich uitstekend redden met één oog. Deze dieren zouden zonder verwijdering van het desbetreffende oog, continu pijn hebben gehad. Als een hond glaucoom vertoont aan één oog, is het raadzaam om het andere oog ook te laten onderzoeken. Als er sprake is van de erfelijke vorm, dient het andere oog alvast met oogdrukverlagende druppels behandeld te worden en is het verstandig om de hond regelmatig op controle te laten komen.

Bron: https://www.dierendokters.com/honden/ziekten/glaucoom-verhoogde-oogboldruk

Mijn hond had glaucoom ontwikkeld in 1 oog, Ze had hier duidelijk last van en de druppels hielpen niet. Ik heb het oog laten verwijderen en dat was de goede beslissing. We zijn nu twee jaar verder en ze heeft zich goed aangepast. Jullie hond heeft in beide ogen wolkjes, dus het is best mogelijk dat hij om te beginnen al weinig ziet. Dus ik zou opereren. Zo oud is hij nu ook weer niet, mijn hond was 10,5 toen ze geopereerd werd.

"Er is geen garantie dat de hond gelukkiger zal zijn na de operatie, geen garantie dat hij nog jaren te leven heeft. Dus waarom hem dat allemaal aan doen, wanneer is het rekken om te rekken.."

Angie, Jolie en Sooki

Oh nee, nee, ik denk dat het vooral de vooroordelen over blinde honden zijn die nu spreken. Natuurlijk is die “garantie” er niet, maar de succespercentages zijn heel hoog. Ingrijpen is absoluut een aanrader en inslapen zou, als de hond verder relatief gezond is, nog niet eens in mijn hoofd opkomen.

Zijn jullie al bezig met oogdruppels? Zo ja, welke druppels gebruiken jullie? Is de hond al helemaal blind of zit hij nog in het stadium waarin hij een beetje zicht heeft wat gradueel verslechtert? Als hij al blind is en/of de oogdruppels geen daling in IOP teweegbrengen, dan is het in het belang van de hond om de ogen te verwijderen. Het maakt een hond niet uit of hij blind is met of zonder ogen- blind is blind. De meeste dieren knappen zó goed op na deze operatie, jullie hond zou mogelijk nog een paar jaar pijnvrij kunnen leven. 

Als de operatie geen optie is wegens zijn gezondheidssituatie of andere orgaanfuncties, dan is chemische ablatie een heel goed tweede plan. Hierbij wordt er een injectie met gentamicine in de ogen gespoten die, even simpel gezegd, de boel kapotmaakt en de oogkamerwaterproductie stillegt. Dit is een makkelijke ingreep, de hond hoeft niet onder algehele anesthesie, geen revalidatieperiode en het is goedkoper. Op lange termijn zullen de ogen dan witter worden en soms inzakken of inkrimpen. 

Ik ken ook Amerikaanse cockers waar ogen zijn verwijderd (echt een heel naar probleem in dat ras)

Het is super pijnlijk er niets aan te doen, en deze hondjes knapten dus ook enorm op, en pastten zich wonderwel goed aan. Deze honden zijn al gewend niet of nauwelijks te kunnen zien en mits neus en oren heel goed werken, kunnen ze nog goede kwaliteit van leven hebben. 

Tuurlijk zie je het liever anders, ogen verwijderen is emotioneel voor een mens, en ze hebben ze ook niet voor niets van oorsprong, maar ik zou, zeker bij een relatief klein en vriendelijk ras als de Amerikaanse Cocker, het zeker laten doen.  En vooral niet te lang wachten, ik heb wel eens een "gebarsten" oog gezien..... afschuwelijk en zeer pijnlijk voor de hond.

Dankjewel iedereen voor jullie input; gelukkig is het niet aan mij om de beslissing te maken.. mijn mama heeft idd de financiën en vindt dat de hond het aan kan (dat is waar ik m’n twijfels over had omdat hij zwaarlijvig is en minder van het leven lijkt te genieten dan mijn honden; maar ik kan mij vergissen natuurlijk, mss ben ik beïnvloed door m’n grootmoeder en nonkel die beiden al maanden zeggen dat hij “op” is, zelfs voordat dit nieuws gekend was..).

Het zijn ook z’n twee ogen die eruit zouden moeten.. hij is volgens ons nu al enkele jaren volledig blind, het is vooral de impact van de operatie waar ik het moeilijk mee heb/had. Maar jullie input heeft me wel al wat gerust gesteld. Dankjewel ????????

Al jaren blind? Oh joh, dat komt dan helemaal goed.  

Glaucoom is echt ontzettend pijnlijk en dat zou heel goed kunnen verklaren waarom hij minder vrolijk is/lijkt. Je zegt in de openingspost dat hij “vaak zijn ogen overal tegenaan wrijft”. Dat is een typische uiting van pijn en ongemak en de obesitas helpt ook niet mee natuurlijk. De meeste honden leven echt enorm op na de operatie en lijken daarbij net een nieuw leven ingestapt te zijn, zéker als ze al blind waren en hier dus niet meer aan hoeven te wennen. 

Het is een pittige operatie en toch(!) zijn sommige honden één dag erna al de vrolijkheid zelve. Eindelijk geen pijn meer. Een weekje of 2 rustiger aan doen en het leven kan weer door. Dit valt in het niet bij operaties aan het bewegingsapparaat waar soms máánden aan revalidatie en rust bij horen. Heel goed te doen dus, mocht de operatie voor hem geen optie zijn dan zijn er zoals eerder genoemd ook non-operatieve opties. Veel succes!