Adoptiekandidaat.

ik lees de hele tijd dit soort reacties. lieve hond, handelde uit panische angst en zelfverdediging. had een hoop stress, blablabla

de realiteit is dat een kruising herder cane corso, zonder reden zo enorm agressief wordt en iemand zo ernstig verwond dat deze naar het ziekenhuis moet

ik heb een andere definitie van een lieve hond dan jullie, blijkbaar...

Arme hond. Vreselijk dit. Het verhaal doet me denken aan een Cocker die uit het asiel vertrok, ook hij beet bij vertrek en nog een tijd daarna, maar de mensen van het asiel hadden gewaarschuwd dat hij niet altijd betrouwbaar was en de baasjes waren mensen met een behoorlijke kennis en niet van het opgevende type. Ze waren van mening dat er een reden moest zijn en stapten niet terug naar het asiel (hebben het wel gemeld en verteld hoe het verder verliep) maar rechtstreeks naar een GT.

Ook hij reageerde vaak zogezegd uit het niets en beet door. Maar ze gaven niet op. De GT gaf aan dat hij gewoon niet meer wist wat gedaan, opeens weer andere mensen, voorheen al nooit gelukkig geweest, in het asiel toch te lijden gehad onder stress etc en dus ging hij bijten. Met die hond kwam het gelukkig helemaal goed.

En wie zegt dat het zonder reden was Joop ? Wij mensen spreken niet altijd hun taal, al zijn we vaak wel zo arrogant het te denken. We begrijpen ze niet, reageren op een verkeerde manier en maken de dingen erger, ook binnen asielen. Maarja, was ik weer vergeten, de mens maakt geen fouten en de honden moeten steeds perfect zijn en lief. Als ze het niet zijn ligt het automatisch aan hen, niet aan de perfecte tweevoeters...

 Mensen maken zeker wel fouten, maar wanneer mensen anderen kwaad doen, worden ze daar normaal ook voor gestraft. En dan wordt er ook niet gekeken naar redenen waarom ze zo gehandeld hebben, omdat ze nu eenmaal een gevaar zijn voor anderen. De meerderheid van mensen die in een gevangenis zitten, hebben ook 'goede' redenen waarom ze iets gedaan hebben of hebben trauma's uit hun jeugd. Dat maakt het beter te begrijpen, maar is in mijn ogen nog steeds geen volledig excuus. Natuurlijk is het bij honden anders, omdat zij minder consequenties kunnen begrijpen van hun daden en ik vind ook niet dat je het DJ helemaal kwalijk kan nemen. Maar het maakt in mijn ogen ook niet opeens dat we dat bijten maar moeten negeren, gewoon omdat hij 'goede' redenen had. 

 Precies

Een ontspannen blije hond, bijt niet! 

Mensen lezen honden slecht, begrijpen niet wat er in een hond omgaat.

Honden zijn meesters in comminuceren, ze vertellen je precies hoe ze zich voelen.

Als dan nog over de grens van een hond wordt gegaan en hij bijt, was het: uit het niets.

Sorry hoor, maar zo werkt het niet.

Talloze honden het slachtoffer door  niet gelezen, begrepen en gehoort te worden

 Reken maar, dat er gekeken wordt naar de redenen.

Met voorbedachte rade, dood door schuld, niet van toerekenings vatbaar, verzachtende omstandig heden, minder jarig etc....

Daarom hebben we een rechtssysteem en wordt je nooit zo maar klakkeloos gestraft. Lange processen.

Vergeet niet, dat je als baas de volledige controle over een hond hebt. Jij bepaalt, dat je hem meeneemt, jij doet een riem om en brengt hem in een bepaalde positie.

DJ, die heeft hier nooit om gevraagd. Die treft absoluut geen enkele blaam

Niet te vergelijken met volwassenen, een hond (en kinderen) kunnen niet de gevolgen van hun handelen overzien.

Niet alle volwassenen ook, overigens. 

 Als je naar het biologische proces kijkt, een lichaam, maakt stoffen vrij, die het mogelijk maken, om snel te kunnen handelen, aan te vallen.

Er is een prikkel nodig, die het lichaam aanzet, deze hormonen vrij te laten komen en dus tot het inzetten van agressie.

De prikkel op een externe reactie. Zonder rede, geen stres hormonen in je lijf en geen reactie! 

Dat heel veel bazen, geen idee hebben, niets zien en er dus maar: uit het niets van maken. 

Tja......

 Naast een hond zitten is geen reden om een andere blik in de ogen te krijgen en te bijten. Een halsband passen is geen reden om meerdere malen (!!!) flink te bijten. Een keer 'snappen' na 10 (bij wijze van spreken) signalen is wat anders dan drie maal heel hard bijten, zoals in de dierenwinkel.  Of het nou zijn verleden is of niet, als een hond zo vaak zo reageert en daarna doet alsof er niks aan de hand is klopt er iets niet. 

"  Reken maar, dat er gekeken wordt naar de redenen.
 
Met voorbedachte rade, dood door schuld, niet van toerekenings vatbaar, verzachtende omstandig heden, minder jarig etc....
 
Daarom hebben we een rechtssysteem en wordt je nooit zo maar klakkeloos gestraft. Lange processen.
 
Vergeet niet, dat je als baas de volledige controle over een hond hebt. Jij bepaalt, dat je hem meeneemt, jij doet een riem om en brengt hem in een bepaalde positie.
 
DJ, die heeft hier nooit om gevraagd. Die treft absoluut geen enkele blaam
 
Niet te vergelijken met volwassenen, een hond (en kinderen) kunnen niet de gevolgen van hun handelen overzien.
Niet alle volwassenen ook, overigens.  "

Suzanne en Luca

Er wordt inderdaad een stukje gekeken naar de redenen, maar ik bedoel vooral dat er bvb niet echt rekening gehouden wordt met het verleden van een persoon. Het is niet omdat iemand in het verleden mishandeld geweest is dat die persoon niet wordt veroordeeld omdat hij een ander hetzelfde aandoet. Terwijl wel bewezen is dat het verleden daar een grote invloed op heeft. Ik vind het ook terecht dat een persoon nog steeds veroordeeld wordt, ondanks zijn verleden. Niet omdat ik zo'n grote voorstander ben van zware straffen (ben in de meeste gevallen daar net erg tegen), maar omdat bij de zwaardere gevallen die persoon echt wel een gevaar is voor andere mensen. En dat vind ik hier ook het geval bij DJ.

Verder geef ik zelf ook al aan dat honden en mensen natuurlijk niet helemaal te vergelijken zijn op dat vlak. Maar wel dat ze in mijn ogen uit de maatschappij gehaald moeten worden wanneer ze echt een gevaar vormen voor andere mensen en dieren. 

 Mensen willen dat een dader gestraft wordt.

Daarom zijn er een hoop mensen, die honden nog steeds corrigeren.

Straffen helpen niet echt, kans op terug val, is enorm. Straffen zijn eigenlijk voor het slachtoffer bedoelt, als genoeg doening.

Ook is het voor de maatschappij heel prettig, als daders achter slot en grendel zitten.

Ik ben het met je eens, een hond die ernstige bijtincidenten heeft veroorzaakt, (ook al zijn het de omstandigheden, die hebben gemaakt, dat een hond in zo een positie kwam), liever niet in de maatschappij.

Het zal best, dat een gt goed met de hond aan de slag kan gaan, maar hoe gaat het, als hij bij een doorsnee baas is geplaatst.

Je hebt gewoon nooit de garantie, dat het niet weer zal gebeuren.

 Het verleden, kan zeker voor straf vermindering leiden, de verzachtende omstandigheden.

Daarom wordt alles heel goed uitgeplozen. Dat is maar goed ook

 dat naast zitten of halsband passen was op zich ook niet de reden, wel de druppel. Een relaxte hond had dan ook niet gebeten. Een  hond hoog in stress en al in fight or flightmodus bijt bij teveel druk wel.

Stresshormonen zijn de oorzaak van het gedrag. Zijn die stresshormonen uit het systeem is het agressieve gedrag ook weg.

"  Mensen willen dat een dader gestraft wordt.
 
Daarom zijn er een hoop mensen, die honden nog steeds corrigeren.
 
Straffen helpen niet echt, kans op terug val, is enorm. Straffen zijn eigenlijk voor het slachtoffer bedoelt, als genoeg doening.
 
Ook is het voor de maatschappij heel prettig, als daders achter slot en grendel zitten.
 
Ik ben het met je eens, een hond die ernstige bijtincidenten heeft veroorzaakt, (ook al zijn het de omstandigheden, die hebben gemaakt, dat een hond in zo een positie kwam), liever niet in de maatschappij.
Het zal best, dat een gt goed met de hond aan de slag kan gaan, maar hoe gaat het, als hij bij een doorsnee baas is geplaatst.
Je hebt gewoon nooit de garantie, dat het niet weer zal gebeuren.
 
 
 Het verleden, kan zeker voor straf vermindering leiden, de verzachtende omstandigheden.
Daarom wordt alles heel goed uitgeplozen. Dat is maar goed ook "

Suzanne en Luca

 Ik ben criminologe, dus ik ben op de hoogte van het systeem, hoor  En we zijn het voornamelijk met elkaar eens, denk ik. Dat straffen voor het slachtoffer bedoeld zijn, ben ik maar gedeeltelijk met je eens, want ook voor het slachtoffer zijn andere vormen van 'straf' dan gevangenis vaak beter om iets te kunnen afsluiten. Vandaar dat ik meestal ook absoluut geen voorstander ben van zware straffen en eerder van bemiddeling, zoals ik al schreef. Maar dit is allemaal redelijk offtopic en daar ging mijn post ook niet echt over. Ik ben het grotendeels met je eens en ik had het dus ook over honden en personen die echt wel een gevaar zijn voor andere mensen. En in mijn ogen viel DJ daar dus ook onder, omdat hij effectief ernstige bijtwonden veroorzaakte. 

 Ik ben het zeker ook eens met je.

Ik hoor idd soms over bemiddelen, slachtoffer/ dader voor het verwerken.

Alles wat helpen is, lijkt me welkom. Blijft zware materie.

idd off topic.

Ook, dat het voor DJ beter is, ingeslapen te zijn.

Wat heeft hij nog voor toekomst, met dit verhaal. Weer asiel en dan...

Je hebt geen garantie dat dit niet meer gaat gebeuren. Waarom een risico nemen.

nou ja, die hond bijt iemand zijn arm eraf, dan kun je toch niet beweren dat de hond het probleem niet is? het feit dat 'ie op deze manier iemand aanvalt, maakt 'm wel tot een probleem, lijkt me 

en hoe hij zo geworden is, dat zal een combinatie zijn van factoren. slechte of geen opvoeding. verkeerde genetische achtergrond (herderXcane corso, tsja.) ervaringen uit het verleden, etcetc

maar feit blijft dat 'ie niet lief is, en maar goed dat 'ie geeuthenaseerd is. want niemand zit op zo'n hond te wachten, die is een gevaar voor z'n omgeving

Ik blijf er bij dat het asiel een grote fout heeft gemaakt door deze hond zo mee te geven. Er had op zijn minst een opbouw in het contact met ts moeten zijn.

En dan nog, zo hard bijten is niet normaal, zo'n hond kan niet zo maar in de maatschappij losgelaten worden. 

Ben t helemaal met je eens Joop

Een hond die je nog helemaal niet kent laat je uiteraard niet in "de maatschappij" dat zou nogal naief zijn en gevaarlijk, dat is ook hier weer gebleken, en is ook net het punt waarom het mis ging.

Je pakt zoiets stap voor stap aan. Eerst maar rust en elkaar leren kennen. Dat is de basis en vandaaruit ga je verder.

Heb zaterdagavond nog een mail naar het asiel gezonden dat DJ niet echt de schuldige is maar dat hij een dusdanig trauma heeft opgelopen in zijn verleden dat hij geen vreemde mensen meer kon vertrouwen (waaronder ik). Heb hun gevraagd of ik hem tijdelijk in een ren mocht onderbrengen zodat hij aan ons en de dieren kon wennen en/of zij een gedragstherapeut voor hem konden inschakelen om hem over het ergste heen te helpen en dat ik die dan zou betalen. Maar nee... Ze laten hem dan nog liever inslapen dan hem die welverdiende kans te willen geven.

En ja ik heb een fout begaan om met hem meteen naar de dierenwinkel te gaan om een nieuwe halsband voor hem te kopen. Wou dit doen omdat de halsband die hij aan had veel te eng was en wij nog 1u20 moesten rijden om thuis te zijn (wat bij nader inzien ook te ver was voor DJ). Dus wreef het er nog maar eens extra in en weet maar al te goed dat ik de dood van DJ op mijn geweten heb dat moet hier wat hier ook nog eens extra wordt geinsinueerd.

Het was wel gelukt om DJ een thuis te geven als me was meegedeeld dat hij zo fel uit de hoek kon komen. Dan had ik mijn voorzorgen kunnen nemen (bench of muilband) zodat de rit naar huis veilig was voor iedereen.

Jullie vinden het mss raar maar ik ben helemaal niet boos op DJ, hij kon er ook niets aan doen dat hij zo gemaakt was. Ben wel boos op het betreffende asiel.... Die hadden eerlijk en oprecht moeten zijn en niet om de pot heen draaien.... Als ze vermeld hadden dat hij fel uit de hoek kon komen had ik hem ook nog geadopteerd maar dan wel met genomen voorzorgen wat ik nu niet kon daar er verzwegen is hoe die kon reageren.

Vind het erg verschrikkelijk voor DJ hij is hiervan de grootste dupe en dat vreet enorm aan me. Er is nog geen dag voorbij gegaan dat ik geen traan om hem heb gelaten. Mijn verwondingen genezen wel met de tijd maar DJ heeft het wel met zijn leven moeten bekopen. Ben zeker dat hij als hij over zijn trauma heen was (wat lang kon duren) hij een super geweldige hond zou geworden zijn.

* Het gaat hier niet over de andere honden die ik al gehad heb. Dus laat die hier buiten!!!

* Ja. Ik ben een opgever en geen doorzetter.

* Begreep hem niet en maakte de dingen erger.

* Neem DJ ook niets kwalijk.

* Dus hij is het slachtoffer omdat ik hem niet gelezen en begrepen heb. Wilde ook niet dat DJ dit met zijn leven moest bekopen.

* Om het stresshormoon aan te maken moet eerst het cortisolhormoon aangemaakt worden en dit hormoon duurt uren voordat het uit het lichaam is.

* Moest ik dan uren wachten voor we hem in de auto zetten?

 je blijft het jezelf kwalijk nemen  , maar dat is niet terecht.

nee het was niet slim om naar de dierenwinkel te gaan maar volgens mij vergeet je dat je in de auto al gegeten was.

echt een aanleiding ervoor was er niet.

opbouwende stress word hier steeds gezegd , dat kan dj wel zeker en vast hebben gehad , maar heeftniet elke herplaatser dat?

en de meeste toch bijten niet , nochtans niet zo gericht.

de winkel was voor dj de druppel , maar als jij meteen naar huis was gegaan denk ik dat er bij jou thuis wel de druppel zou zijn geweest.

of de lange rit naar huis.

ik denk dat dj zo beschadigd was dat het bekende druppeltje toch wel gevallen was.

achteraf vraag ik me af of ze dj niet al eerder hadden moeten laten inslapen.

een hond die zo gericht bijt is gewoon levensgevaarlijk .

stop met het jezelf kwalijk neen , dat inslapen is jou schuld niet geweest.

jij hebr alleen pech gehad dat je je hart open hebt gezet voor dj , want had een ander het gedaan was het zeer waarschijnlijk ook niet goed afgelopen.

en nu niet meer jezelf de schuld geven en genieten van je mooi pupke

 Zet je erover heen.. jij hebt deze hond zo'n mooie kans willen geven. 

Het blijft lastig een oordeel vormen als je er niet bij was en de hond niet kent.
Maar kan toch wel meegaan in Sadi's verhaal.
Op een geven moment was de druppel toch wel gekomen. Door ervaring en de hond kennen kun je soms heel veel voorkomen maar dan nog kun je niet altijd alles voorzien en kan er alsnog iets gebeuren. Straks was het met je moeder geweest of een kind. Het letsel en de bijt klinkt ook wel heel heftig. Ik ben ook bang dat hij zo beschadigt was. En daar kan jij niets aan doen!!! Blijf jezelf niet pijnigen. Je bent een van de weinigen die hem een kans wilde geven.

Ik doe de herplaatsing van mijn rasvereniging en kom ook nog wel eens wat tegen. Het blijft altijd zo lastig. Wat is verantwoord wat niet. Is de hond te plaatsen of lukt het niet.
Ik heb zelf een herplaatser genomen die wel gebeten heeft. Waar ik een beetje naar kijk is in welke situaties het is geweest en of die door een nieuwe baas zijn te voorkomen.
In het geval van mijn hond was dat visite en eten. Dat zag ik nog wel zitten. Ik heb geen open setting met veel aanloop en is er visite kan ze in aparte kamer of achter in de tuin. Voernijd is vaak ook nog wel op te trainen en is me ook gelukt. Dat gaat heel goed. Zou haar alleen geen bot geven die maar blijft liggen en ze niet in een keer op eet. Dat is alles. En was het niet gelukt dan had ze nog apart kunnen eten.

In het geval van DJ is het ook erg lastig. Het bleef toch moeilijk voorspellen wanneer hij weer vol zou zitten en de druppel weer over zou lopen. Hij heeft nu rust en vrede. Probeer er alsjeblieft ook mee in het reine te komen. Laat het los. Het is ook niet meer te veranderen. Ga genieten van wat je hebt en je droomhond komt er nog wel.

Ik vind het een fout van het asiel, om een hond gelijk mee te geven. 

Laat de hond na kennis maken en wandelen, een nachtje tot rust komen en de baasjes er over denken.

Desnoods nog een wandeling maken de volgende dag en weer een nachtje er over slapen. 

Geef de hond pas mee, als die rustig is. In de ochtend, eten, het dagelijkse ritueel en dan mee met de baasjes. 

Dan heb je een heel ander uitgangs punt.

Een hoop asielen, hebben wat dat betreft te weinig kennis in huis.

Ook inschatten, waar een hond goed herplaatst kan worden en of de hond uberhaupt herplaatsbaar is.

Het asiel, zou goede instructies moeten meegeven, wat wel en niet te doen, om te laten wennen.

Dat zou een hoop uitgemaakt hebben.

Waarschijnlijk hebben jullie gelijk en moet ik het een plaatsje geven wat enorm moeilijk is daar ik me zo op hem verheugd had.

Vandaag ben ik naar een advocaat geweest met alle nodige bewijzen,al de e-mailconversaties, medische verslagen van het ziekenhuis en de huisarts, betalingsbewijs voor de nodige medicatie en verzorgingsmiddelen, adoptiecontract enz...

Daar ik de adoptiebijdrage en geen afstandsbewijs heb ondertekend was volgens de advocaat ik zijn eigenaar ook al was hij nog niet op mijn naam geregistreerd en heeft het asiel een hond laten inslapen buiten medeweten van de eigenaar.

Ook gaat hij een aanklacht indienen vanwege het voorval wegens nalatigheid van het asiel daar zij aan de adoptant niets vermeld hebben over het gedrag dat hij kon vertonen en hem psychische zorgen hebben ontzegd die hij nodig had om het vertrouwen in mensen te herwinnen. Volgens hem staat in de wed dat een die geen enkele medische/psychische zorg mag ontzegd worden indien dit hun levenskwaliteit kan bevorderen.

Als je denkt dat je dat moet doen om alles te kunnen verwerken prima, maar ik vraag me af zo'n gevecht zin gaat hebben. Waarschijnlijk zal het meer negatiefs als positiefs opleveren.

Wat als het protocol zo is in het asiel dat een teruggebrachte hond die gebeten heeft ingeslapen wordt?

Ik neem aan dat een asiel ook niet zoveel geld en andere middelen heeft om iemand in te huren de hond weer vertrouwen in de mensheid te geven. Naar mijn mening bestaat dat ook niet. Ook al heeft hij daar vertrouwen gekregen in bepaalde mensen zegt dat nog niets over hoe hij zich bij iemand anders voelt, vertrouwen hebben is van veel factoren afhankelijk. Vertrouwen is niet even aan te leren maar is een proces tussen hond en eigenaar, waarbij de hond moet leren door ervaring dat de mens met wie hij leeft te vertrouwen is.

Wat ze wel hadden moeten doen is je een lijstje meegeven met de herplaatsregels. Maar welk asiel doet dat? Weten medewerkers daar überhaupt iets van. Daar kan je het asiel ook niet op aanspreken helaas.

Ik denk dus dat je beter je energie daar voor in zou kunnen gaan zetten, dat er zoiets komt als een "handleiding voor herplaatsers " in elk asiel en bij elke stichting, zodat mensen weten hoe met een herplaatser om te gaan, dat zou dan een soort eerbetoon aan DJ kunnen zijn en een heleboel leed en frustraties kunnen voorkomen. Dat is dan iets zinnigs om te doen in mijn ogen.

Het mooist zou zijn als je dat samen met de verantwoordelijken van het asiel zou kunnen doen dat zou dan nog de meeste voldoening geven voor mij.

Maar iedereen is anders natuurlijk.

Ik vind dit ook de beste oplossing.

Een hond met zulk een trauma kan je niet meer vertrouwen. Je kan je moeilijk isoleren op een onbewoond eiland met hem voor hoeveel tijd ? En dan nóg.....

Spijtig maar richt jullie woede en onbegrip niet op de uitvoerders maar op de veroorzakers van zulke  drama's.

Het is niet aan mij en ken alleen een kant van het verhaal en was er niet bij. Maar ik vraag me af wat het voor zin heeft het asiel aan te klagen. De hond komt er niet mee terug. Asiel zal ook weer in de buidel moeten tasten voor rechtshulp of als ze wat zouden moeten betalen aan schadevergoeding. En dan zijn de andere honden weer de dupe daar. Die kosten ook geld om goed te verzorgen.

Wat wil je ermee bereiken?

Feit is, hij had je in de auto gewaarschuwd. Ik de dierenwinkel, kreeg je nog een, dit maal een heftigere waarschuwing.

Je wilde je niet door zijn gedrag laten afschrikken en dat had je dus wel moeten doen.

Hij gaf heel mooi en duidelijk aan, dat hij het niet aankon.

Daarna probeerde je weer de halsband en sloeg hij door.

Dit is gebeurd onder jou supervisie.

Ik blijf erbij, dat het asiel nooit een hond gelijk na een kennismaking meemag geven. 

Dat ze herplaats regels moeten meegeven met duidelijk instructies.

Dat ze een eerlijk verhaal over de hond moeten vertellen.

Aan de andere kant, een hond met 3 poten, die zal zeker iets traumatisch hebben meegemaakt. Zo niet voor de amputatie, dan erna, pijn heeft hij zeker gehad.

Het is ook nog eens een kruising van rassen, die als pittig bekend staan.

Bovendien, die opeen stapeling van stres en vervolgens overlopen, kan bij elke hond gebeuren.

Ik denk, dat je het asiel hier niet voor aansprakelijk kan stellen.

Ik zou, wat al genoemd werd, me eerder gaan verdiepen in de herplaatsings regels voor asiel honden en dat het asiel meegeven.

Jou ervaring is, een leerervaring (niet leuke) waar het asiel wat aan zou kunnen hebben.

DJ krijg je niet meer terug, maar je zou wel kunnen helpen voorkomen, dat dit met andere honden gaat gebeuren.

Waarschijnlijk zijn de onkosten voor de advocaat meer dan wat je gaat plukken van deze "kale kip", het asiel dus. 


Wat wil je bereiken? Dat het asiel moet sluiten?
Dat ze financieel geraakt worden dmv een boete? Denk dat ook dit asiel wel veel zal draaien op vrijwilligers. Wat hoop je dat een rechter hierin gaat beslissen dan? Want hij zal hiermee rekening houden in zijn besluit. Of wil je een vergoeding voor het feit dat hij jouw zo gebeten heeft?


Je krijgt DJ er niet mee terug.  Ik denk dat je beter jouw tijd kunt stoppen in iemand die het verdiend. En het verleden nu laat waar het hoort... in het verleden. Hoe pijnlijk ook..  Misschien vind je wel zo iemand die in een ander asiel, die smachtend zit te wachten op een gouden mandje? Zou dat dan niet een betere investering van je tijd en moeite zijn dan dit vraag ik me af. Niet fout bedoeld hoor... maar ik denk dat dit jou nog meer stress en ellende gaat bezorgen. 

Ik zou het betaalde bedrag terugvorderen en eventueel de medische onkosten, maar het daarbij laten. Ik denk dat je meer kosten aan de advocaat gaat hebben dan wat je eruit krijgt.