socialiseren mbt. ander honden, wat is de juiste balans?

Hoe te zorgen dat het socialiseren van een pup mbt. andere honden uiteindelijk niet in je nadeel gaat werken?

Ik begrijp dat het karakter en evt. ras van de pup bij deze ook een rol speelt net zoals de vertrouwensband tussen jezelf en de pup. Die laatste ben je uiteraard op dat moment nog op ah bouwen. 

Zou het helpen als je tegen de algemeen geaccepteerde adviezen in pas later je pup echt contact laat maken en meer samen met jou op afstand laat observeren? Wel ontmoetingen maar veel gedoseerder en ook gecontroleerder?

Mijn advies.. zo snel mogelijk je hondje laten kennismaken met andere honden.. geen 3 maanden wachten ..al adviseren de DA dat wel.
Als je de andere hond niet vertrouwd met je hondje gewoon vragen aan het baasje..veel succes !!

Ik weet het niet, Mellow is pas onze eerste hond. Zij was in het begin heel bang, voor van alles, ook honden.
Ik bekeek het per situatie, als de hond er vriendelijk en stabiel uitzag vroeg ik altijd even aan de bijbehorende persoon of ze even mocht snuffelen, eigenlijk mocht dat altijd wel. En vond ze het eerst een beetje spannend (ging alleen haar neus naar voren), als bleek dat die hond niet eng was durfde ze ook wel dichterbij te komen. Gewoon even kennismaken

Denk ook wel dat het haar wat heeft geholpen in het laten zien dat dingen niet altijd zo eng zijn als zij denkt (want om diezelfde angst heb ik ook pallets met bakstenen staan aaien, boomstronken in het bos en oude stoelen langs de kant van de weg )

Hoe ik het bij een volgende hond zou doen weet ik niet, is ook afhankelijk van de hond denk ik.

Wel dit is mijn 6e hond..zijn allemaal sociale honden geweest naar mens en hond.
Met deze hond..kwam uit het asiel spanje..kon ik weinig info vinden of het ras en wat ik vond was erg verwarrend. Zo las ik van : is als volwassen hond onbetrouwbaar naar seks genoten..wel dat wilde ik absoluut niet.. dus toen ik haar kreeg met 11 weken.. ben ik gelijk op de straat naar iedere hond en baasje toegelopen om kennis te laten maken..
Ze is nu 15 maanden en een ongelooflijke sociale hond..mensen vragen aan mij in het bos of ze met me mee mogen lopen om hun hond wat onstabiel is en die muts van me.. trekt ze er na een of twee wandelen uit en ze  w orden in een korte tijd stabiel en zelfverzekerd.

Ik heb bewust met mijn hond ( 10 mnd) en zo ook met mijn eerste hond een paar honden uitgezocht waar hij mee kon spelen en de rest probeer ik hem te leren negeren.
De honden die ik voor hem heb uitgezocht zijn lief en sociaal.
Hij heeft dus contact met een paar ( 4) honden in mijn omgeving ( vrienden en familie).
Eigenlijk om op oudere leeftijd problemen te voorkomen. Het is juist handig als je hond jouw leuker vindt ,dan een hond die hij tegenkomt.
Ik laat hem ook bewust niet vaak uit in een losloopgebied. Af en toe wel, maar eigenlijk alleen om te oefenen dat hij met mij blijft spelen als we een andere hond passeren.

Ik weet het zelf nooit zo goed....
Wij zelf hebben hem de eerste weken wel contact laten maken met honden. Maar dan wel gedoseerd. Je kon aaan Max zien dat hij het heel spannend vond...
En vanaf puppycursus zijn we het op gaan bouwen... Dus, eerst kleinere hondjes aan de lijn, puppies aan de lijn, grote honden aan de lijn.
En later los met kleine hondjes, met puppies en later los met grotere honden.

Dit heeft Max heel goed gedaan... Steeds een stapje verder gaf hem meer zelfvertrouwen en ik merkte ook dat naarmate hij ouder werd, en we het zo hadden opgebouwd hij voor zichzelf op kwam...

Doordat we zo aan de lijn bezig zijn geweest is hij super sociaal aan de lijn, hij weet precies hoe hij een hondje moet benaderen etc.....


Ik denk dat als er ooit een volgende komt, ik het net zo als bij Max ga aan pakken.... Stapjes nemen, niet gelijk in het diepe gooien.....

De taligheid van een hond leert een hond in het nest, inprenting, sociale leerfases. Wat de pup in deze gevoelige fases opdoet is definitief en kan met geen training van de wereld worden opgevangen of "verbeterd" 

Dus, wat is het eigenlijke doel van socialisatie met anderen honden?

Met mijn vorige hond heb ik naar mijn gevoel juist de fout gemaakt altijd naar andere honden toe te lopen want ze moest goed gesocialiseerd worden, en ook mensen vinden zo n pupje schattig en willen aaien e.d.

Dus ze had geleerd dat als er een hond of een mens aankwam dat ze daarheen moest en dat was toen ze wat groter werd ineens niet meer de bedoeling, want ze werd ook steeds feller, en moest haar dat weer afgeleerd worden.

Nu zou ik dat dus anders aanpakken en me in eerste instantie op de relatie baas/hond concentreren en het contact met andere honden niet voor laten gaan, maar meer doseren.
Het hangt denk ik ook van het ras af.

.Dat ben ik totaal NIET met je eens..natuurlijk leren ze van hun moeder het meest, maar je moet ze natuurlijk wel opvoeden en niet alleen eten geven.

Honden in Nederland zijn over het algemeen allemaal wel gevacsineerd.
Dus kennis laten maken met andere honden is best veilig.

De beste balans is luisteren naar je eigen gevoel...
Kijken naar de lichaamstaal van de andere hond...
En de lichaamstaal van je eigen hond.....

Sommige mensen zeggen wel dat hun hond vriendelijk is, maar ondertussen verteld de hond een ander verhaal.
Losloopplekken zijn gebieden waar de honden het meest relaxt zijn.
Dat zijn ook de plekken waar je meer evenwichtige honden tegenkomt.
Maar ook honden die snel dmv lichaamstaal hun grenzen aangeven als bv een pup te vrolijk op ze af komt.

Mijn ervaring: je kan op voorhand geen 'juiste balans' bedenken, want er zijn zoveel variabelen in het hele gegeven. Wat voor de ene pup werkt, werkt voor de andere niet. Elk karakter is anders, elke situatie is anders, elke bijhorende mens is anders... 
Wat de ene als een sociale hond bestempeld, vindt de andere een lomp en onbeleefd geval. Wat de ene hond leuk vindt, daar staat de andere afwijzend tegenover.

Voor mij is eigenlijk het belangrijkste uitgangspunt: dat ze rustig en beheerst blijven in de aanwezigheid van andere honden. Dat het hen dus niet opwindt of drammerig maakt van 'spelen spelen spelen', maar hen ook niet angstig of onzeker maakt. En dat vind ik zelf erg moeilijk, want er is zoveel dat je niet in de hand hebt...

Het ging in deze om socialisatie met andere honden. 

Vaak doet men dit vanuit de insteek dat honden elkaar dan leren verstaan. De communicatie, het koppelen van lichaamstaal en geurentaal, sociale normen, worden echter in het nest ondergaan...sociale leerfases en inprenting. Wat in deze fases gebeurd is later niet in te halen, niet weg te trainen of "bij" te trainen. 

Het risico van overmatig hond op hond contact, wat Dobry ook deels aangeeft, steekt hem in die taligheid vanuit het nest. Iedere hond leert een soortgelijke communicatie, maar met individuele nest verschillen, "dialecten" als het ware. Hierdoor kunnen tussen honden onderling, enorme misverstanden ontstaan. Om verschillende honden dus echt kennis met elkaar te laten maken is langdurig en intensief contact nodig, om elkaars taal te leren verstaan. 

Het kunnen omgaan met de ene grote zwarte hond, is dus ook absoluut geen garantie dat de hond bij een ander groot zwart exemplaar niet totaal uit z'n plaat gaat...dat is namelijk weer een ander geurenpakketje. Maakt het socialiseren van pups met andere honden, in mijn ogen, een kwetsbaar gegeven.

even voor de duidelijkheid van mijn kant......het gaat me niet om de evt. gevaren van overdraagbare ziektes bij nog niet geheel gevaccineerde pups. Ook heb ik momenteel geen pup huis.

Ik las de reacties snel voordat ik de deur uitging met mijn kerels dus ik doe het nu even over op mijn gemak.

Dat heb ik met mijn tweede hond, Ten dus ook gedaan met wie ik ook gelijk naar de puppy cursus ben geweest en als ik dan kijk naar de eerste inmiddels overleden hond, Sasha of naar Loco die er daarna bij kwam zie ik een wereld van verschil. Sasha heeft helemaal nooit training op een HS gehad en Loco pas met 6 maanden, bij Ten juichten we het 'spelen' aan en bij de andere 2 heren 'gebeurde het' af en toe. Zoals ik al aangaf neem ik ook hun verschillen in karakter mee maar ik kan het niet laten om te denken dat zeker ook de manier van socialiseren (meer de mate waarin) heeft meegespeeld in het altijd maar naar de andere hond(en) toe willen gaan.

Ik sluit me aan bij Christel. Bij Brody heeft het met-elke-hond-kennismaken heel goed gewerkt. Brody doet over het algemeen naar andere honden en wij hebben ook bijna geen last van hem. 

Bij Scott is het misschien een beetje doorgeslagen. Scott wil nu heel graag naar andere honden toe, spelen en gek doen. Scott is alleen ook heel onzeker wat het vinden van een balans nog moeilijker maakt. Scott kan nu met elke hond goed omgaan wanneer hij los is. Aan de lijn slaat alleen zijn onzekerheid toe en begint hij soms te blaffen (hier werken wij aan). Misschien zouden we dat niet of minder hebben wanneer wij het iets rustiger aan hadden gedaan of misschien was hij juist dan helemaal doorgeslagen en zou hij ook los niet met andere honden kunnen? Wij weten het niet... Scott is overigens nog jong (8 maanden), dus alles ontwikkelt zich nog. 

Bij beide zijn wij wel naar een paar weken begonnen met het afbouwen van het spelen en kennismaken. Dit betekent voor ons minder gek doen, rustiger blijven en meer aandacht aan ons geven dan aan andere. Dit ging dus goed bij Brody en wat minder - gewoon helemaal niet - bij Scott. 

Mocht er ooit nog een hond komen dan weten wij tenminste dat hij vanaf de eerste dag buiten rustig moet doen naar andere honden en mensen toe...!

Ik denk dat het ook wel heel erg aan je hond ligt, en ik denk eigenlijk dat dit zelfs de grootste factor is (nature vs. nurture-debat iemand? )

Taika is in haar leven eigenlijk vrij weinig honden tegengekomen (vooral toen ze pup was, en nu ook weer); wanneer we wandelen komen we letterlijk geen hond tegen. Je zou kunnen zeggen, niet echt super gesocialiseerd wat dat betreft.
Toch is ze echt de sociaalste hond die ik ooit heb gezien! Zelfs het hondenpension waar ze met de kerst zat zei dat ze echt nog nooit zo'n leuke, sociale hond hadden meegemaakt; zo makkelijk, want ze kon haar bij alles en iedereen zetten, zelfs bij honden die zelf niet zo sociaal waren. Had ze nog nooit zo gehad.

Die zogenaamde 'socialisatie' heeft ze dus eigenlijk niet echt gehad, maar ze is blijkbaar dus wel supersociaal en kent de hondentaal, tja.... hoe belangrijk is die zogenaamde socialisatie dan?

Ik denk dus dat je het per hond moet bekijken: moet er iets bijgestuurd worden qua sociaal naar andere honden toe zijn, of is het wel prima zo (en stimuleer je juist met het 'willen socialiseren' ongewenst gedrag als overenthousiasme?). En dan kan je op die manier de afweging maken.

Zo was het bij onze eerste hond ook en dan niet eens bewust. We woonden toen nog op Kreta en (puppy) training op een HS bestond daar niet. Ja je kon 30km verderop in Heraklion je (herders)hond voor bepaalde tijd afleveren om afgericht te worden......

Op 1-2 maanden in het jaar na(en dat ook niet ieder jaar), tijdens de winterstop leefde hij vreedzaam met de hond van mijn ma bij wie we dan in huis verbleven in Nederland. Voor de rest van het jaar was het contact met andere vreemde honden klein. De keren dat hij de drang voelde om een andere van dichtbij te ontmoeten waardoor er aan de riem getrokken werd of er 'gejengel' uit kwam, waren op 1 hand te tellen en meestal ging het dan ook nog eens om een teef.

Drukke losloop gebieden zoek ik zelf ook niet graag op, kom er eigenlijk alleen maar als het weer ontzettend slecht is(stortbui en vrieskou). Dan lopen er vnl. verantwoorde eigenaars rond (die niet alleen bij mooi weer hun hond die nooit verder als de tuin komt daar van de lijn los gooien) die wel bereid zijn om met hun medemens en honden rekening te houden en meestal ook weten wat voor een hond(en) ze zelf bij zich hebben.

Ik denk dat het op die manier bij de meesten zo ad lijn begint maar daarna wil iedereen daar juist weer van af.

En dat jouw hond (of maak er voor mijn part de mijne van) niet uitvalt betekent natuurlijk niet dat de andere hond die ook ad lijn zit net zo 'blij' met de (aangelijnde)ontmoeting is.

Met onze menselijke ogen..??..Absoluut socialiseren..
Als.......als.......
Als de andere hond de pup iets kan leren, en totaal niets anders.

Ik ken iemand die 18 honden thuis heeft..
Die houdt elke pup meer dan een half jaar totaal apart van elke andere hond op zijn terrein.
De hond leeft enkel en alleen met mensen, ziet de hele dag mensen, let enkel op het gedrag van mensen.
Na een half jaar gaat de "pubber" bij de groep, die de hond gewoon accepteren binnen de groep individuele honden.
Hij heeft nog nooit een conflict gehad met honden, nooit gespeeld, dus voor de hond is er geen enkele negatieve spanning.
Negatief zou je zelfs kunnen zeggen dat de hond gehersenspoeld is.

16 honden lopen daar in de hooglanden, allemaal los..
De man en vrouw hoeven enkel heel zachtjes de naam van 1 van de honden te roepen , en die maakt zich los uit de groep zonder dat er ook maar 1 andere hond omkijkt.
16 honden , zonder enig conflict onderling.


Dit ...is een ideale omgeving, aangezien zij niet in een nieuwbouwwijk wonen, en veel andere geflipte honden tegen komen..
Anders werkt dit model gewoon niet naar mijn idee.


Maar socialisatie met andere honden die ik niet ken..?, nee echt never nooit meer..
Speelveldjes??...uit den boze.
Enkel en alleen evenwichtige volwassen honden zouden op de koffie mogen komen.

We liepen natuurlijk niet klakkeloos op iedereen af . We hebben wel echt bekende mensen en honden gevraagd. Ik wil namelijk niet dat mijn hond slechte ervaringen op doet... En nu gaan we ook niet bewust voor een aangelijnde ontmoeting hoor... Ook als Max los is en we zien een andere (aangelijnde) hond, wordt hij altijd bij ons gehouden of gaat hij ook aan de lijn Max mag dan wel sociaal zijn, maar dat kunnen we uiteraard niet van alle honden zeggen. En ik vind het zelf heel storend als iemand zomaar op mij en mijn hond af komt. Of als er zomaar een hond "zonder baas" op ons af komt

Max heeft er nu geen last van hoor, aan de lijn... Tenzij we heel dicht moeten passeren, dan wil hij nog wel eens snuffelen. Maar vaak loopt ie gewoon mee.

Nou een vd mooie drukbezochte natuurgebieden hier id buurt laat toch een heel ander beeld zien helaas. Wandelen ad lijn is ze te moeizaam want de hond trekt, tijd om het af te leren hebben ze niet of willen ze niet maken dus laden we de hond in de auto, rijden naar het losloop gebied en laten hem daar net zoals op straat precies doen waar hij zelf zin in heeft.

Ik sluit me wel aan bij de meeste reacties voorgaand, inderdaad zo snel mogelijk!
Kan ik er nog aan toevoegen dat het ook heel belangrijk is om het met verschillende soorten honden kennis te laten maken. En dan niet zoals we zelf als eerste opmerken, in kleur, vacht enzo. Maar dan vooral honden met hangende en staande oren, honden met hoogstaande staart en laaghangende staart! De kenmerken waar honden met hondentaal naar kijken. Ik heb daar zelf met het socialiseren van mijn pup niet zo bewust naar gekeken. 
Toch wel handig om te doen! 
En wat mijn ervaring was, niet in een te grote groep dat is teveel indrukken in een keer en dan kunnen ze opeens angstig worden. Gewoon 1 op 1 en goed in de gaten houden hoe de pup reageert. Dan kun je er bijna geen nadelige gevolgen aan over houden! Alleen maar positief

Op zich ben ik het helemaal eens met dit.

Enkel, ik heb niet gestudeerd voor gedragsdeskundige.
Dat een pup ligt te gillen op de grond met een andere hond bovenop zich, dan durf ik in te grijpen..
Da's een duidelijke.
Maar hoe zie ik als ongeoefend baasje welke super kleine signalen mijn pup uitzend.?
5 minuutjes achter elkaar rennen,achtervolgen, of tikkertje.?
Spelen, ..krachtmeting, of nu jij en dan ik " aanvallen"..
Blokkeren, beetje pesten, of hond laten zien dat hij er niet door kan.

Dat is voor mij het grote probleem.
Ik mis denk ik (buiten de grote signalen) misschien wel 70% van de signalen, en sta als een complete buitenlander in een ander land te kijken en luisteren naar de onbekende ingewikkelde taal tussen de pups.

Vroeger waren er geen speelveldjes , en speelde de pups niet met elkaar.
Ik zie nog de foto's van de hond van m'n tante (nooit geen andere honden gewent) op het strand van Oostvoorne.
hele dagen waren we daar, nooit 1 vechtpartij meegemaakt tussen honden.
Nee, is geen onderbouwt onderzoek.
Maar vreemd dat deze hond andere honden zag en totaal geen enkel interesse had in die andere vreemde 4 voetige wezens die op het strand liepen.

 


.

Ik ga er altijd direct voor. Met alle (stabiele) honden kennismaken die je kent in je vrienden- en familiekring, en vanaf het begin gewoon lekker het loslooppad op (waar ik alle honden ken en weet welke honden ik kan vertrouwen) alsof het de normaalste zaak van de wereld is om andere honden tegen te komen. Heb vorige maand een aantal chinese naakthonden hier gehad voor socialisatie (1 volwassene en 7 pups), en zelfs met de wat bangere typjes ging dit heel goed

Ik denk dat je je ontmoetingen moet inrichten zoals je ze later wil hebben. Dus ook nabijheid zonder contact/spelen. 
En alleen gegarandeerd positieve contacten, dat zijn er niet persee veel, dus.

@ Landseer ect
Inderdaad een heel goed punt. Zelf vind ik het met mijn hond van bijna drie jaar ook nog wel eens lastig in te schatten.
Soms zie je ook niet op tijd wanneer jij het een halt toe moet roepen. Ik heb dat een keer gehad ook met spelen, Milo was nog een pupje van vijf maanden en hij speelde met een herder pup die was al vijf keer groter dan hem zelf. Ze waren heel leuk aan het spelen totdat de herder besloot om zijn voor hem pootjes voor milo poten op hem te leggen, volledig speels bedoelt natuurlijk maar voor mijn pup kwam dat heel heftig over en die trok zijn lip op. Sinds toen is er altijd een soort verdediging tov grote hondenrassen met rechtopstaande oren. Super zonde natuurlijk want dat is wat je wilt voorkomen. 

Dus inderdaad in de meeste gevallen zie je het ook gewoon niet aankomen en mis je heel veel signalen...
Want wat er voor ons soms agressief uitziet is niet zo bedoelt en andersom... En op een speelweide is het vaak ook lastig ingrijpen, ze rennen met spelen ook vaak van je af. Dan mis je gewoon 100% van de signalen. Dat is erg lastig in te schatten, maar dat kan allemaal ook nog gebeuren zodra ze al volwassen zijn, dan heeft het welliswaar minder schade maar ook dan kan het soms blijvende gevolgen hebben!

Nouja, ik ben ook altijd van de "goed socialiseren" school geweest.
Zoveel mogelijk honden en situatie's.
Nog belangrijker vond ik...Dan leren ze het zelf op te lossen..(alsof je 2 kinderen van 9 bij elkaar zet om elkaar dan te laten leren wat goed en slecht is.)
Tot ik even een voorbeeldje zag van een deskundige.
Een filmpje van 3 spelende kinderen in de verte...gezicht was slecht te zien..
En dan zonder geluid.
Wij moesten aan de hand van de beelden zien of de spelende kinderen het naar hun zin hadden of niet.
Dus de lichaamstaal.
Wij waren het erover eens dat de situatie waarschijnlijk niet zo plezierig was voor 1 van de kinderen.
(er ook vanuit gaande dat hij dit filmpje liet zien om ons in de val te laten lopen dat wij het "leed" niet zouden zien).
Hoppa, geluid erbij, en de 3 kinderen lopen gewoon te lachen, te gillen, tikkertje, 1tje struikelde en er viel nog een kindje bovenop..weer lachen..
Tot hij de film een stukje door laat draaien, en 1 van de kinderen angstig word van 1 van de kinderen en dit door verbaal geschreeuw laat merken.(roept om z'n moeder als hij dus weer op de grond ligt).
Kind staat op , en wil wegrennen, met de 2 andere erachter aan, en valt weer..
Laat dat stukje weer zien , nu zonder geluid, en we moesten allemaal toegeven dat we het op deze manier ...en dan nog wel bij ons eigen apenras....niet zouden zien als we de taal niet zouden begrijpen.
Dus ...ja
Ik moest gewoon toegeven dat ik nooit kon beweren dat ik op tijd in zou kunnen grijpen.
Dat ik het allemaal wel zou zien..
En wat is dan het risico wat ik als "dove aap" wil nemen voor mijn pup.?






.

Dat is inderdaad zo. Goede vergelijking met het filmpje!
Dus dan misschien maar minder risico nemen met het socialiseren en eerst even rustig aan de riem oid!
.

Ik zou het geheel en al van je hond af laten hangen. Observeer hoe hij zich opstelt naar andere honden op afstand. Juno is vanaf week 10 (dat we hem kregen) veel te druk en enthousiast geweest als ik nu terug kijk. Als je pup al veel te woest begint te kwispelen vanaf 20 meter dan zou ik voorlopig nog niet teveel socialiseren. Natuurlijk wel doen, maar misschien gewoon met 1 of 2 honden die echt stabiel zijn. Maar als je hond heel relaxt reageert zou ik er ook wat makkelijker in zijn, dan kan wat meer socialisatie (alhoewel ik selectief zou blijven met aan welke honden je hem bloot stelt) geen kwaad.

Dat lijkt mij een hele mooie middenweg (ideaal is onmogelijk naar mijn idee)