HondenPage baasje silke en femke

Wat schreven de vrienden van silke en femke op het forum

T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Welcome to my world .
 
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Welcome to my world .
"      Helaas er was niemand, ik heb ze even dr gang mooi laten gaan….    En na een poos kwam ze zelf weer naar mij.  " Willemijn - baasje van Vika . Bams en Ogin ¥ . Mooie foto's !
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Welcome to my world .
"      Helaas er was niemand, ik heb ze even dr gang mooi laten gaan….    En na een poos kwam ze zelf weer naar mij.  " Willemijn - baasje van Vika . Bams en Ogin ¥ .  
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Welcome to my world .
Mooi hoor Willemijn, dit topic. Zo hou je er een prachtig dagboek met data en foto's aan over ! Mooie foto's trouwens.  Ook van Vika haar broer(tje).  Leuk van die fokkers om zo'n foto naar je door te sturen :)  Vika zal ook wel in Spanje bewonderd worden ;)
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Welcome to my world .
" In een tissue met plakband de kliko in.  " Willemijn - baasje van Vika . Bams en Ogin ¥ . Ik kan moeilijk een vlieg kwaad doen.  Maar een teek moet eraan van mij. Dus, nee, geen tissue, dadelijk tussen het plaklint en nog eens schoen erop.
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Welcome to my world .
Pppfff... Hier nooit last van teken.  Met het warme weer naar bos en riviertjes geweest... Mijn man heeft al 5 teken bij Tara weggehaald.  Gggrrr... Het lijkt me geen goed tekenjaar... tenzij voor die vieze teken waarschijnlijk.  
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Wellicht was dit onze laatste reis...
Genieten van dromen over dingen die je meegemaakt hebt... :)
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Wellicht was dit onze laatste reis...
De laatste jaren omzeggens niet op HP geweest.  Maar voordien ook altijd genoten van jullie reizen en foto's.  En wat zijn deze ook weer mooi.  Aan dat kapelletje, ook prachtig! Ik weet hoe het is, als je van je huisdieren houdt dan pas je je eigen leven ook aan aan hun behoeften.  Een oude hond of poes voor wie dergelijke uitstappen te zwaar zijn geniet van rust en lekker liggen.  Zeker als pijnkwaaltjes onder controle gehouden kunnen worden.  Zo hadden wij een kat die altijd vlug getriggerd werd door felle of vervelende geluiden.  Ze kon zelfs niet tegen het geritsel van een broodzak of het samendrukken van een plastic fles... Na haar 15de was ze nog goed gezond en fit... maar ze werd bijna doof en ja... die kon toen echt heerlijk liggen slapen... op haar rug, pootjes omhoog... onverstoorbaar, nergens last van.  Ze genoot echt van die rust ! Als het voor Nukka moeilijk is om tochten te maken dan zal zij ze niet missen.  Dan zal lekker rustig leven kunnen liggen ideaal voor haar zijn.  En jullie, lieve mensen, jullie passen je aan ;) Ik wens je nog een mooie tijd samen en wat je aan Nanu en Nukka gegeven hebt en wat zij jullie gaven... neemt niemand van je weg.  Dat is voor altijd.  
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Wellicht was dit onze laatste reis...
De laatste jaren omzeggens niet op HP geweest.  Maar voordien ook altijd genoten van jullie reizen en foto's.  En wat zijn deze ook weer mooi.  Aan dat kapelletje, ook prachtig! Ik weet hoe het is, als je van je huisdieren houdt dan pas je je eigen leven ook aan aan hun behoeften.  Een oude hond of poes voor wie dergelijke uitstappen te zwaar zijn geniet van rust en lekker liggen.  Zeker als pijnkwaaltjes onder controle gehouden kunnen worden.  Zo hadden wij een kat die altijd vlug getriggerd werd door felle of vervelende geluiden.  Ze kon zelfs niet tegen het geritsel van een broodzak of het samendrukken van een plastic fles... Na haar 15de was ze nog goed gezond en fit... maar ze werd bijna doof en ja... die kon toen echt heerlijk liggen slapen... op haar rug, pootjes omhoog... onverstoorbaar, nergens last van.  Ze genoot echt van die rust ! Als het voor Nukka moeilijk is om tochten te maken dan zal zij ze niet missen.  Dan zal lekker rustig leven kunnen liggen ideaal voor haar zijn.  En jullie, lieve mensen, jullie passen je aan ;) Ik wens je nog een mooie tijd samen en wat je aan Nanu en Nukka gegeven hebt en wat zij jullie gaven... neemt niemand van je weg.  Dat is voor altijd.  
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze PEPIJN
Nog heel veel sterkte.  Missen... kan niet anders he... x
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Tot ziens lieverd
Ik begrijp je verdriet, je mooie schat moeten missen... al is 14 jaar al heel wat, het blijft moeilijk.  Heel veel sterkte.
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Mijn allerliefste meisje….Ogin.
Zo is het Willemijn.  Bams was geweldig... En dan kijk je er zelf van op hoe Ogin ook zo geweldig en belangrijk wordt.  En ook weer een leegte achterlaat die lijkt alsof ze nooit opgevuld kan worden.  En eigenlijk kan dat ook niet en hoeft het niet.  Maar als je de mogelijkheid hebt en je kunt het aan dan zijn er nieuwe uitdagingen, die net zo belangrijk zullen worden... Die evenveel plezier en geluk kunnen brengen en die mogelijk weer een even groot verdriet kunnen bezorgen.  Is het hebben van zo'n schat het verdriet waard ?  Is het mogelijk verdriet het "niet hebben" waard ?  Onze Mac is ook maar 8,5 jaar geworden.  Dat was ik niet gewend... 15 jaar... 16 jaar... werden onze vorige honden.  En dat zijn redelijk lange perioden in een mensenleven.  Maar ook weer niet want die jaren lijken achteraf gezien gevlogen. Ik begrijp hoe moeilijk het is als je alleen leeft, of beter gezegd, als je samenleeft met zo'n fijne hond die alles voor je betekent en je moet er nu in huis alleen doorheen.  Maar alles heeft voor- en nadelen.  Wij zijn met 2 personen, houden van elkaar en van onze huisdieren..  En ja je hoeft het verdriet dan niet alleen te dragen... gedeeld door 2 dus.  Of toch niet ?  Soms is het dubbel verdriet.  Je bent met iets bezig dat je aandacht opeist of je hebt een bui van "En toch ben ik gelukkig en dankbaar dat ik Mac/Bams mocht hebben. Die zou me niet zo ongelukkig willen zien".  En net dan zie je je partner die zich op dat moment kapot voelt en het verdriet is dubbel. Laat je gevoelens spreken en je verstand mogelijkheden of onmogelijkheden bijstellen.  Of je op dit ogenblik denkt dat je niet meer aan een hond begint of dat je het wel mogelijk acht.  Er komen altijd dingen op een mens zijn pad en dan weet je plots zeker "dit doe ik of dit doe ik niet".  Als kind heb ik thuis honden gehad.  En nestjes.  En puppies.  Later ging ik voor asielhonden en voor katten die vanzelf bij ons beland zijn.  Maar ik weet dat jij voor goede kwekers gaat en er zijn er die altijd bereid zijn je hond weer op te vangen als dat nodig is.  Ik wens je hoe dan ook nog veel liefde van een wereldhond.    
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Mijn allerliefste meisje….Ogin.
Ach Willemijn, Ik lees dit nu pas.  Wat een verdriet en inderdaad... ongeloof.  Dat begrijp ik maar al te goed. Jullie konden niet anders dan deze beslissing nemen. Ogin had een mooi leven.  Wat nu aan het licht kwam zou enkel ellende brengen.  Voor jou en zeker ook voor haar. Maar wat is het spijtig, wat is het weer zo'n onwerkelijk tragisch en onverdiend gebeuren.  Een dikke knuffel van mij voor jou en Ogin. x
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Vaarwel lieve Tessel
Sterkte.  Wat lief dat je het gemis van Tessel, de hond van vrienden hier meldt.
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Loeken afscheid
Heel veel sterkte met het gemis van je knuffelaar Loeken.
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze Border Collie Mac xxx
Bedankt iedereen.  Reacties van mensen die weten hoe het voelt zijn belangrijk om het verdriet te verwerken. x
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Nieuwe pup in huis!
Wat een leuk topic !  Mooie vragen van Katie, goeie lieve antwoorden.  Katie reageert er dan ook positief op en komt met een update.  Hondenforum op zijn best :)  Veel geluk nog met de pup !
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze Border Collie Mac xxx
" Wat verdrietig dat je afscheid moest nemen van MAC; voor jou de perfecte hond. Het gemis zal intens zijn. Veel sterkte met het verlies van MAC.     " Loesje Oei Loesje, ik was te vlug,  ook 3 doggies natuurlijk :(    x  
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze Border Collie Mac xxx
Dankjewel voor de lieve woorden allemaal. 
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze Border Collie Mac xxx
Afscheid van Mac Mac werd de perfecte hond voor ons. Hij was de makkelijkste hond die je in huis kon hebben. Vrolijk spelen met de bal als wij konden meespelen... Rustig als we moesten werken en geen tijd hadden. Hij was echter altijd paraat om een bal of speeltje te gaan zoeken. Een top-ballenvanger die het ook nog klaarspeelde om zijn balletjes vlug in de koelkast, wasmachine of vuilbak te gooien wanneer die open gingen. De bal of een speeltje van de trap of van een verhoging (een berm bij voorbeeld) laten vallen vond hij heerlijk. Hij was onze life coach. Want weer of geen weer, om te wandelen/lopen/buiten met de bal spelen, was hij altijd paraat. En wij deden mee. Je kon geen dag overslaan om een flinke wandeling te maken en dat deed ons ook steeds goed. Ik spreek in de verleden tijd... want enige tijd geleden voelden we dat Mac's lymfeklieren gezwollen waren. Onderzoek bij de dierenarts bracht lymfeklierkanker aan het licht. Tot en met vandaag heeft Mac zijn wandeling, met onderweg spelen met de bal, gedaan. Met moeite kreeg hij de laatste dagen nog eten binnen want de gezwollen klier aan zijn keel verhinderde het normale eten en deed hem kuchen. Mac werd iets minder actief, hijgde iets vlugger, dwaalde 's nachts wat meer door het huis... Kortom, elke dag werd wat moeilijker. Iets wat Mac zo min mogelijk liet merken. Maar wij kennen hem en wachten tot hij totaal zou aftakelen, veel pijn zou hebben, veel medicatie zou moeten krijgen, in huis zou doen (wat hij nog nooit gedaan heeft), niet meer zou kunnen gaan wandelen of spelen met de bal, ... ??? ... was geen optie. Vandaag, 10 december om 13u30 hebben we onze MacGyver laten gaan. Hij voelde zich zoals altijd nog gelukkig in de auto, wandelde bij de dierenarts binnen en was rustig tot het einde. Niet te geloven hoe mooi hij op zijn buik lag zoals hij vaak lag, met zijn pootjes voor zich uit en zijn snuitje op één ervan. Hoe droevig en ontredderd we ons de laatste dagen ook gevoeld hebben en hoe moeilijk het ook is om afscheid te nemen van onze lieve mooie flinke Mac... We hebben er vrede mee hoe dit verlopen is. Rust zacht lieve Mac, al hoop ik dat je verder kunt rennen en spelen met een balletje...
team Shadow schreef in Wennen aan hond
Hi Tim, Heel herkenbaar verhaal. Ik kon daar in het begin ook helemaal gek van worden. Iedere hond is anders natuurlijk en jullie pup is nog jong. Dan vragen pups ook meer aandacht. Wat voor ons goed geholpen heeft: - is niet meer binnen spelen, maar alleen nog buiten. - kauwmateriaal - s’ ochtends gelijk een flinke wandeling (volwassen hond) of hersenwerk - benoemen als de aandacht voor de hond even geweest is, door bijvoorbeeld “klaar” - in een andere ruimte werken als de hond (indien dit natuurlijk al kan). Voorkomt een heleboel afleiding. Succes
team Shadow schreef in Orienteren ras
Hallo allemaal, Ik heb twee weken geleden afscheid moeten nemen van mijn maatje. Inmiddels ben ik mij aan het oriënteren voor een eventuele volgende hond. Ik hoop dat jullie met mij zouden willen meedenken welke hond het beste bij onze situatie zou passen. Ik heb zelf mijn voorkeuren, maar sta graag open voor andere ideeën. Vooral ook omdat, mijn vriend en ik uiteenlopende voorkeuren hebben. Ik woon samen met mijn vriend en twee katten. Wij werken beide full time en daarnaast is mijn vriend nog bezig met een studie in de avonduren en weekenden. Wel kunnen wij beide een gedeelte van de week thuiswerken. Mijn moeder zou kunnen oppassen voor de dagen dat de hond erg lang alleen zou moeten zijn. Qua beweging zou een uur per dag bewegen, aangevuld met 2 of 3 kleinere rondjes haalbaar moeten zijn. Bewegen in de vorm van wandelen of canicrossen / hardlopen. Ik zou graag een sportieve, zelverzekerde hond willen met drive om mee te canicrossen. De voorkeur heeft een hond die wel los kan lopen en de trainbare rassen hebben mijn voorkeur. Persoonlijk houd ik van grote honden. Helaas, mijn vriend wil graag een niet al te grote hond (vooral in kilo's). Hoog op de poten, zou niet per se een probleem zijn. Mijn vorige hond (21 kilo) was eigenlijk al te groot/zwaar. Hij heeft het vaak over windhonden. Beide willen wij geen hond die druk in huis is. Ook in verband met neefjes en nichtjes zou de hond met kinderen moeten kunnen omgaan. Ik ben mij er uiteraard van bewust dat een groot deel opvoeding is of individueel karakter. Maar ik ben benieuwd of er iemand aan een ras denkt die in dit plaatje zou kunnen passen en daarin gelukkig zou zijn? Bedankt voor het meedenken. Gr. Naomi
team Shadow schreef in Innopet wagen
Volgens de voorwaarde voor dit model maar 10 euro
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Dobber 15 jaar!
Mooie Dobber en mooie leeftijd :)  Gefeliciteerd!  
team Shadow schreef in Het roepen op commando hier
Dit is volgens mij een beetje onrealistisch. Ik ken geen hond die nog nooit in zijn leven altijd gelijk heeft geluisterd. Een hond komt namelijk simpelweg niet als een robot op de wereld en zal ook nooit zo functioneren. Mijn inzien is een betrouwbare blijf commando het belangrijkste. Hier komen doet hij niet altijd en verwacht ik ook niet.
S&F. schreef in Marley heeft iemand gebeten... ik weet het niet meer nu
" Zo te horen snap je precies hoe ik me nu voel haha. Ik loop ook heel gespannen rond en heb het gevoel de controle echt kwijt te zijn. Mijn vriend staat er heel anders in. Hij gaat niet ' door ' als Marley gromt. Maar trekt wel duidelijke grenzen en is ook zeker niet bang voor hem. Ik houd dezelfde grenzen aan, maar volgens mij vriend is mijn manier van handelen erg onzeker. Soms zeg ik "pas op hoor nu wordt hij boos" , en vervolgens gebeurt er niks. Hij vertrouwt Marley hij heeft er ook vertrouwen in dat hij de signalen goed oppikt. Ik heb persoonlijk wel het gevoel dat Marley mij ook zou kunnen bijten inderdaad en dat zorgt voor spanning. Hier moet ik ook zeker aan werken met de GT. We dachten onder andere aan een leuke cursus volgen om de band te versterken en in huis ook oefenen met lichaamshouding, stem etc. " Lotte & Marley En dit is een stukje wat zo moeilijk is. Zo te lezen is de hond erg hond en is dat misschien voor jou nog het allermoeilijkst.  Ik heb dit thuis ook, alleen dan omgekeerd. Ik zie dus nooit slecht gedrag van mijn hond, hij is soms links en rechts baldadig (enorme puber) maar dat is het. Hij ligt letterlijk een half uur op zijn rug met zijn kop in mijn schoot zodat ik mondhygiënist kan spelen. Bij mijn man gromt hij voor van alles en kan niets. Bezitsagressie, grommen als hij langs loopt als hij eet, zelf bepalen wanneer hij wat doet dus niet doen als mijn man het vraagt (en dan gaan grommen dus wegjagen) en al dat soort. Doet hij niet als ik er bij ben trouwens. Dan houdt hij dat mooie gezichtje vast haha.  Mijn man is niet bang voor hem maar wordt wel onzeker van zijn gedrag. Waarom doet hij dit? Is er iets? (En blijft verder ook heel lief). En dan kan meneer net zijn kleine honden teentje langs die grens halen en hem dus iets verleggen.  Honden ruiken en voelen deze energie. De meeste honden doen daar niets mee, anderen zijn er iets gevoeliger voor en willen meer bevestiging. Er mag vanuit jou best een lijn getrokken worden. Tot hier en niet verder.  Dat houdt niet in dat je hem hoeft te herplaatsen of te slaan maar je doet alles voor die hond. Tijd dat hij daar ook een beetje respect voor heeft. Vaak als je die mindset alleen al aanneemt is dat al genoeg. Dat geeft jou wat zelfvertrouwen terug en hem de lijn waar hij zo te lezen wel behoefte aan heeft. Hoe lief het ook is, knuffelen is mensen taal. Ik zou zelf toch ook iets van assertiviteitstraining gaan doen. 
S&F. schreef in Afstand van pup
Snap dit wel… Het wordt een beetje een principe kwestie. Jij mag t allemaal opknappen (ook al heb je het zelf aangeboden) en zij willen geen contact meer alleen via moeders en zitten zelf lekker vakantie te vieren op de camping. Het is dan niet om de hond of het geld maar hoe achteloos er met een hond wordt omgegaan. En inderdaad, hoogstwaarschijnlijk is het op naar de volgende. Maar goed, daar kun jij nu eenmaal niets aan doen.  Jij hebt gedaan wat jouw verantwoordelijkheid was en daar houdt het nu op. Je kunt moeilijk overal hun foto gaan verspreiden of ik noem maar iets. En dan nog… Kopen ze er eentje bij een broodfokker met 80 rassen… Het houdt met dat soort mensen nooit op. Gelukkig voor jouw pup straks een nieuwe kans, zou me daar op focussen.   ho zie nu pas al het andere geschreven tekst op meerdere pagina’s. Spuitelf 
S&F. schreef in Tandsteen aan binnenkant gebit
Ik heb zelf Dentidog van Jean Peau, ook blij mee want het verminderd 80% aanslag bij mijn hond.  Hou echter die van jou achter de hand, Willemijn! Altijd goed een optie B te hebben. 
S&F. schreef in Strenger/meer baas worden
Wat ook kan, je hebt een Poedel, is dat deze misschien nu al wat uitdaging mist geestelijk. Het zijn super intelligente dieren en misschien is dit zijn manier om kenbaar te maken dat hij iets van je wilt.  Een snuffel of lickimat, een kong of veel meer commando’s gaan oefenen (trucjes). Wat je zegt is namelijk wel zo dat hoeft niet perfect, het is werken aan een band.  En als hij dan eenmaal moe is lekker laten rusten op z’n plaats. Hij is echt nog klein, ze hebben ook veel slaap nodig. 
S&F. schreef in Beweging american bully
Soms heb je ook gewoon honden die denken ik vind het wel prima, liever thuis. Ken wel meer Bully’s (en ook Staffies) die dat hebben.  Mijn Amerikaanse Bulldog werd ook ineens een huismus toen ze wat ouder werd. Die rondjes hoefde niet meer zo, als ze maar de hele dag buiten in de tuinen kon lopen/zwemmen/slapen.  Mijn Staff nu hoeft niet zoveel beweging (daar krijg ik hem niet moe mee) maar wel indrukken. Dus die moet zoveel mogelijk mee naar dingen toe.  Iedere hond is anders. Zolang ze iets leuk vinden prima maar als je iets gaat doen omdat het hoort en de hond heeft er geen plezier in zou ik het laten.