Wie ons al langer kent op het forum, weet dat we vaak lange reizen en trektochten maakten. Jarenlang met de 2 malamutes, maar toen stierf Nanu en ging het verder met Nukka alleen. Nu is zij ook oud geworden. De trektochten zijn verleden tijd. Maar ook het lange reizen en wildkamperen is moeilijk geworden.
Voor ons laatste reisje, naar de Vogezen, hebben we dan ook een huisje gehuurd. En de wandelingen beperkt. Er waren fijne momentjes samen, Nukka is nog nieuwsgierig als we het bos intrekken, ze wil graag samenzijn. Maar we zien dat ze het snel zwaar krijgt, dat ze veel rust nodig heeft, en. dat ze na een tijdje ook graag weer huiswaarts keert...
Na al die jaren van ongebreideld avontuur, voelt dat best verdrietig. Het besef dat die tomeloze tijd nooit meer weerkeert. Maar er is ook dankbaarheid, voor al wat de meisjes ons gegeven hebben. En dat is veel, heel erg veel. <3
Dus ja, dit zal ons laatste reisje geweest zijn, en het voelt heel dubbel. Het was mooi en zonnig en rustig in de Vogezen, maar het voelde ook wel een beetje als een afscheid.
Wandeling rond meertje in de ochtend...
Nog steeds poseert ze niet graag
Kapelletje bezoeken.
Een beetje moe...
Kunstwerken in het bos.
De omgeving, vanuit het huisje.
Ik heb je en dat doe ik nog altijd gevolgd, je mooie reizen door de natuur met de hondenmaatjes, nu de laatste reis ? Een huisje huren wat je nu ook gedaan hebt en dan wat dichterbij bij blijven is ook een genieten, hopelijk kan je nog lang samen genieten al is het dan op een plek van de natuur..
Ach ik word er een beetje weemoedig van, wat hebben we genoten van jullie prachtige reizen.
Ik hoop dat ze nog een tijdje comfortabel mag zijn.
Wat een prachtig oud koppie heeft ze toch.
Ik vind het ook confronterend, die ouder wordende honden... Maar wat enorm mooi dat ze deze reis nog kan en mag maken!
Ach, wat sneu. Nukka is 13 jaar zie ik, dat is al een prachtige leeftijd, waardoor je ook heel veel herinneringen, verhalen en foto's hebt. De toekomst zal anders worden. Ik wens jullie sterkte.
Ach, ik heb zoveel mogelijk gevolgd , jullie prachtige reizen met jullie bijzondere honden.
Ik vind het maar zwaar als je weet dat ze niet lang meer bij je zijn , maar heb ook een zwak voor oudere honden, ze zijn zo wijs.
Geniet nog van je prachtige Nukka, ik weet dat je dat doet..
Ach, je mooie oudje. Ik begrijp dat het wel moeilijk is, om te zien dat het reizen niet meer zo kan zoals vroeger. Maar wat hebben jullie een fantastische reizen gemaakt samen. Met Nanu en Nukka en nu met Nukka. Dit is uiteindelijk toch ook prachtig. Je kan nog steeds van elkaar en de omgeving genieten.
En wij mogen van een afstandje meegenieten. Altijd mooi, jouw verhalen en foto's.
Verdrietig zeg, heb jullie reisjes altijd graag gevolgt. Helaas komt aan alles ook een eind, en zolang jullie samen hebben genoten is dat het belangrijkste en vooral geniet nog van elkaar
Ach gossie, ja, het houd een keer op, ik ga de laatste 1,5 jaar ook niet meer op vakantie, Bumper ging dan altijd naar familie, maar ze is nu bijna 15, en dat is haar teveel. Dan maar een poos geen vakantie.
Jammer... Maar je hebt wel heel veel mooie herinneringen!
Geniet van jouw mooie meisje
Jullie verhalen zijn zo mooi te volgen. Ik kan mij mijn eerste post hier nog herinneren en jouw reactie erop bleef me bij. Zo respectvol en vol rust en wijs. Kan mij dus goed voorstellen dat jouw honden niet voor niets zo’n mooie respectabele leeftijd halen. Geniet van en met haar op haar oude dag en alle herinneringen die gemaakt zijn!
Dank jullie wel!
Ja, oude hondjes brengen nieuwe zorgen, maar ze zijn idd ook erg aandoenlijk en wijs. We proberen zeker haar zo comfortabel mogelijk te houden en ons steeds af te stemmen op haar noden. Haar wereld wordt steeds beperkter, maar het plezier ligt dan in eenvoudige, kleine dingetjes.
@ Jolanda: Oooooh, wat lief!
Verdrietig en mooi tegelijkertijd. Mooi omdat ze zoveel tijd samen met jullie heeft mogen spenderen en veel heeft mogen doen.
Verdrietig dat er altijd een einde aan komt.
Herkenbaar ook de vakanties worden aangepast hier met een senior kat, niet al te ver rijden en iets met een tuintje. Hopelijk niet jullie allerlaatste reisje, benelux is ook prachtig laat staan dichtbij huis in NL. Zo heb texel yurts, Wohi-li kamp met tipi's en minimalistisch en kun je de nodige finse Kota's. Anders is er altijd nog ons prachtige eilanden, libo land is ook prachtig. Dus hopelijk nog heel veel plezier te vinden maar dan wat minder ver.
13 jaar, wow, echt een respectabele leeftijd. Kan me voorstellen dat het naast mooi, ook wel confronterend is, zeker als je een hond hebt die als jonge hond veel energie had. En terugkijkt op zoveel reizen waarin ze nog vol in haar energie zat. Ik vind het ook wel iets moois hebben dat je met haar mee kunt groeien, maar weet ook nog wel dat het me wat deed als ik zag dat mijn vorige hond steeds minder makkelijk opstond. Pijnlijke momenten. Het hoort bij het leven helaas... maar ik hoop dat jullie nog even van elkaar mogen genieten!
De laatste jaren omzeggens niet op HP geweest. Maar voordien ook altijd genoten van jullie reizen en foto's.
En wat zijn deze ook weer mooi. Aan dat kapelletje, ook prachtig!
Ik weet hoe het is, als je van je huisdieren houdt dan pas je je eigen leven ook aan aan hun behoeften. Een oude hond of poes voor wie dergelijke uitstappen te zwaar zijn geniet van rust en lekker liggen. Zeker als pijnkwaaltjes onder controle gehouden kunnen worden. Zo hadden wij een kat die altijd vlug getriggerd werd door felle of vervelende geluiden. Ze kon zelfs niet tegen het geritsel van een broodzak of het samendrukken van een plastic fles... Na haar 15de was ze nog goed gezond en fit... maar ze werd bijna doof en ja... die kon toen echt heerlijk liggen slapen... op haar rug, pootjes omhoog... onverstoorbaar, nergens last van. Ze genoot echt van die rust !
Als het voor Nukka moeilijk is om tochten te maken dan zal zij ze niet missen. Dan zal lekker rustig leven kunnen liggen ideaal voor haar zijn. En jullie, lieve mensen, jullie passen je aan ;)
Ik wens je nog een mooie tijd samen en wat je aan Nanu en Nukka gegeven hebt en wat zij jullie gaven... neemt niemand van je weg. Dat is voor altijd.
De laatste jaren omzeggens niet op HP geweest. Maar voordien ook altijd genoten van jullie reizen en foto's.
En wat zijn deze ook weer mooi. Aan dat kapelletje, ook prachtig!
Ik weet hoe het is, als je van je huisdieren houdt dan pas je je eigen leven ook aan aan hun behoeften. Een oude hond of poes voor wie dergelijke uitstappen te zwaar zijn geniet van rust en lekker liggen. Zeker als pijnkwaaltjes onder controle gehouden kunnen worden. Zo hadden wij een kat die altijd vlug getriggerd werd door felle of vervelende geluiden. Ze kon zelfs niet tegen het geritsel van een broodzak of het samendrukken van een plastic fles... Na haar 15de was ze nog goed gezond en fit... maar ze werd bijna doof en ja... die kon toen echt heerlijk liggen slapen... op haar rug, pootjes omhoog... onverstoorbaar, nergens last van. Ze genoot echt van die rust !
Als het voor Nukka moeilijk is om tochten te maken dan zal zij ze niet missen. Dan zal lekker rustig leven kunnen liggen ideaal voor haar zijn. En jullie, lieve mensen, jullie passen je aan ;)
Ik wens je nog een mooie tijd samen en wat je aan Nanu en Nukka gegeven hebt en wat zij jullie gaven... neemt niemand van je weg. Dat is voor altijd.
Het blijft jammer dat onze metgezellen zo (snel) oud worden.
Evenals dat dit waarschijnlijk de laatste reis was.
ik herken het gevoel, dit jaar nog wat gepland hier, maar aankomend jaar is kijken hoe het gaat.. en daarop aanpassen.
May is immers ook zo goed als 11.
ik denk dat altijd wel, we (en jullie) hebben zoveel mooie verre reizen gedaan met zijn allen.
Wat een heerlijke goede herinneringen hebben we daaraan, en hopelijk. De hondjes ook!
wat je zegtje gaat de kleine dingen meer waarderen, maar Nukka doet dat gelukkig even goed.
Geniet nog lekker van haar nu het nog kan!
Verdrietig te lezen Alaska.
Maar nog fijn dat jullie een mooie aangepaste vakantie hebben gehad en dat Nukka er van heeft kunnen genieten.
Ik heb altijd met veel plezier jullie reisverhalen gelezen.
Ahh je lieve oudje, wat een lief koppie Wat moeilijk hè dat het reizen niet meer zo kan als eerst. En waarschijnlijk de wandelingen ook steeds korter worden, helaas weet ik er alles van met mijn vorige oudjes…Maar wat hebben jullie mooie reizen gemaakt samen. Ik heb genoten van jou prachtige foto’s en verhalen. En ook nu weer al is dat dan dichterbij met Nukka
Ik hoop dat jullie nog lang van haar mogen genieten met de kleine dingen!
Genieten van dromen over dingen die je meegemaakt hebt... :)
Altijd prachtig ,je mooie verhalen en foto,s is echt genieten.
Als ik terug zou komen als hond zou ik graag bij jullie wonen ,
Bitterzoet en sereen.
Bedankt voor de verhalen, Nukka (en Nanu), en wie weet komt er toch nog een lang uitgerekte epiloog achterna. Misschien ook niet. Geniet maar van je welverdiende honden pensioen op rust nu. Het is allemaal heel mooi geweest.
Ik heb altijd genoten van jullie verhalen en foto's en zo ook nu weer van je mooi verslag en mooie foto's.
Ik hoop dat ze nog lang bij je mag zijn.
Ook ik en mijn wederhelft hebben altijd genoten van jullie foto's en verhalen.
Het is moeilijk en verdrietig om te moeten beseffen dat die tijd nooit meer terugkomt, maar diezelfde tijd geeft ook zoveel mooie herinneringen die jullie nooit hadden willen missen.
Geniet nog van alle mogelijke momenten van jullie lieve Nukka.
En deze foto is echt om in te lijsten
Zo moeilijk dat een hondenleven kort is in vergelijking met een mensenleven.
Ik heb volop genoten van je reisverslagen met prachtige foto's van steeds weer magnifieke landschappen met Nukka en Nanu, die duidelijk ook genoten van de mooie en spannende reizen.
De honden hebben jullie veel gegeven. Jullie hebben ook aan Nukka en Nanu een bijzonder fijn hondenleven gegeven.
Ik hoop dat je nog een tijdje van Nukka genieten kan.
Prachtige foto's! Het zijn allemaal herinneringen om te koesteren, al kan ik me voorstellen dat het ook een moeilijk idee is dat er geen nieuwe reizen meer gemaakt zullen worden met Nukka.
Geniet van elke terugblik en blijf genieten voor hoe lang het nog kan!
Ik begrijp je helemaal. Een leven met een hond is het heerlijkste wat er is. Het is een maatje voor het leven. zonder woorden. Een blik is voldoende of een houding ook
ik heb hier ook een oudje 13 jaar, grijs, traag maar ze geniet nog van het snuffelen, kuieren op laag tempo, haar eten, het knuffelen met baasje, vrouwtje, kinderen
zolang ze geniet en geen pijn heeft blijft ze bij ons
ik wil je niets opdringen maar een oudje heeft ook charmes. Veel sterkte en dat je nog lang mag genieten
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?