Als jouw hond word aangevallen door een andere hond..

@Loes. Ik noem mezelf maar geen expert dat klinkt helemaal dieptriest. Wel ervaring helaas.

ligt echt aan de situatie denk ik

ik had het een tijdje geleden met een am bulldog die uit het niets aanviel en ik mijn honden vast had waarvan een opvanger die kon ik niet loslaten want die zou de benen nemen en me mechel heb ik los gelaten en die waren aan het knokken en sta je dan in je eentje

maar het verschil moet niet te groot wezen dat mijn hond een york pakt ofzo dan grijp ik meteen in, maar het is moeilijk hoor ik kan nu dit vertellen en puntje bij paaltje handel je heel anders denk ik

Binck is pas 2x aangevallen door een grote bouvier. De eerste x op zondag was met mijn man. Binck rende wat heen en weer en de hond ging opeens in volle vaart op Binck in. Binck is toen flink voor zich zelf op gekomen. Op zo'n manier dat mijn man er eigenlijk van schrok zo kende hij zijn eigen hond niet. De eigenaar van de bouvier gaf in alles Binck de schuld en zijn hond was perfect. Omstanders waren het daar duidelijk niet mee ens en gaven mijn man gelijk dat het niet Binck zijn schuld was.
De woensdag daarop loop ik weer in het bos. Was natuurlijk gewaarschuwd door mijn man maar zag een scheltie en geen bouvier. Ik kom als eerste de bocht om en hond is meters voor mij aan het snuffelen aan de struiken. Hij hoort mij kijkt op en tegelijk komt Binck achter mij de bocht om gerend. De hond ziet Binck en valt gelijk aan . Binck gooide zijn kont tegen de bouvier die raakte daardoor uit balans. Op dat moment roep ik Binck bij mij, die gaat achter mij staan, en verwacht van de andere eigenaar het zelfde. Helaas de hond komt weer aan gerend. Op dat moment sta ik tussen de 2 honden in. Ik heb mij breed en groot opgesteld en heb een duidelijke, geen boze, en rustige NEE tegen de hond gezegd. De hond heeft mij een tijdje aan gekeken en werd toen eindelijk door zijn eigenaar aangelijnd.
Weer zou het allemaal aan mijn hond liggen . Ik heb hem even kort en krachtig verteld wat ik er van vond en gezegd dat het moest stoppen. Op de parkeerplaats heb ik gewacht tot hij naar zijn auto liep om een kenteken te noteren. Dat als er nogmaals iets voor valt ik enige gegevens kan geven.

Of ik het weer zo zou doen weet ik niet. Het gebeurde allemaal zo snel maar ik had echt zo iets van, kom maar, op flinke jongen als jij mijn Binck durft te bijten. Ik zal alles doen wat ik nodig vind om dat te voorkomen. Gelukkig was mijn NEE voldoende .

Het vastpakken aan de achterpoten kan echt heel gevaarlijk zijn. Volgens mij heb ik het al eens eerder gezegd, maar ik ken dus iemand die zo haar Mechelse herder weg wou halen. Die beet gelijk naar achteren, zo een stukje van het topje van haar duim er af. Deze vrouw is trouwen nooit boos geworden op haar hond, want ze wist dat het eigenlijk niet zo slim was van haar.

ik heb toen via me werk een les gehad van hoe haal je vechtende honden uit elkaar maar je kan nog zo alles op een rijtje hebben geleerd maar in het echt werkt het niet altijd. Wij moesten eerst aanwijzen wie wat ging doen en de overige mensen wegsturen en dan de honden in hun liezen pakken en optillen nou ik kan je vertellen ik moest het een keer in praktijk brengen omdat een grote am bulldog een am staff door de tralies vast had nou ik kreeg die achterkant niet omhoog en het is idd een risico dat hij naar achter hapt en jou bijt

Mijn hond is 1x aangevallen door een loslopende hond, zelf had ik hem aan de lijn, dat gebeurde midden op een hele drukke weg tussen het rijdende verkeer in!!Ik was nl aan het oversteken Hij werd meteen vol in de nek gegrepen en gelukkig had hij niet zijn tuig om maar zijn halsband.. Uit een reflex ben ik keihard gaan gillen en van schrik liet die hond toen los ....rende weg tussen al die auto,s. Meteen naar huis kunnen gaan om de wond uit te wassen.De bewuste hond had al erg veel honden aangevallen, daar werd nooit wat mee gedaan en ontsnapte vaak, was een waakhond.

Ging even wat fout met reageren, dus nog een poging.

Ben het helemaal eens met Senna.
Je weet niet hoe je zult reageren, dat wist ik ook niet want laatst heb ik mijn pup moeten beschermen er kwam een loslopende grommende hond hard op mijn pup 4 maanden afgerent heb hem met mijn ballenstok een tik op zijn kop gegeven toen droop ie af. Het vrouwtje van die hond liep weg en zei dat haar hond wou spelen maar in een sprint op mijn pup afkomen al grommend nee dat is geen spelen, die hond kent geen grenzen en die vrouw leek het allemaal prima te vinden, heel ongeintereseerd, terwijl mijn pup er een complex aan over zou kunnen houden.
Het is goed gegaan verder, maar ik was vreselijk geschrokken en reageerde zonder nadenken op die vreemde hond, ik laat mijn pup van 4 maanden zeker niet aangevallen worden door een grommende loslopende hond.

Mijn hond is nu wat milder, en het is een tijd geleden(Goddank), maar die heeft ook een paar keer een hond vast gehad. Ik pakte dan in haar liezen en tilde haar op zodat ze ondersteboven hing, dan liet ze los.En mijn vorige hond(duitse herder), werd aangevallen door een mechelaar, die man deed niets, mijn reactie was gelijk die hond in zijn nek gepakt en nogal grommend WHAAA geroepen(waren oprechte emoties,haha), gaf die man zun mechel aan zun nekvel terug.(man keek me nogal verbaasd aan)Mazzel dat ik nog heel ben,maar t is een reactie, en anders maar pech, liever een hand met hechtingen, dan mijn hond met hechtingen.

ik til ze zeker niet op.
Als die hond verdergaat? fijn, dan bijt hij/zij jou.

Het best kan je ze laten schrikken of water gooien,

Het is me een paar maanden geleden overkomen. Oscar, 1 van mijn rolstoelers , werd gebeten in zijn gezicht en in zijn voorpoot. De voorpoten van een rolstoeler zijn heilig!

Ben er tussen gesprongen en heb die andere hond eraf geschopt en geslagen. Ben helaas toen in mijn hand ( Oscar) en been ( de andere hond)gebeten. Oscar had bijtwonden net onder zijn oog, dwars door zijn lip en een aderlijke bloeding in de bijtwonden van zijn voorpoot. Baasje van de andere hond heeft alles vergoed, hond herplaatst en Oscar en ik zijn op wat littekens na helemaal genezen.

Onze Sep is echt een keer goed aangevallen. De beet in zn poot was tot op het bot en ook het bot was kapot en een vleesword in zn keel dus een echt full fight.
Ik was toen bijna 37 weken zwanger van mn jongste dochter en was aan het collecteren voor het astma fonds. Het was 7 mei 2009. mijn oudste dochter van toen nog geen 2 was ook mee en wilde lopen. ik nog tegen haar, nee je moet even wachten totdat we zijn overgestoken. Uit het niets kwam er een duitse herder van achter aangerend en dook vol op Sep. Er kwam een jongen achter aan gerend en zei dat ik mn hond moest pakken. Mijn vliezen zijn toen gebroken door de spanning en druk die ik heb uit moeten oefenen. Ik had de collectebus nog in mn hand en omdat de hond niet losliet met wat ik ook probeerde, en onze Sep echt lag te gillen van de pijn, heb ik de collectebus op die hond geslagen. Deze was kapot, maar de hond liet wel los. Ben er niet trots op, maar ben wel blij dat die herder los liet en dat mijn hond los was.
Ik stond daar met een gewonde hond, een peuter in de kinderwagen en een zeiknatte broek omdat mn vliezen waren gebroken. Heb mn man gebeld en die kwam direct. Eerst naar huis om mij te installeren en om de vk te kunnen bellen en toen is hij met Sep naar de dierenarts gereden. Die is gehecht en gespalkt.
De herdershond is afgemaakt, want blijkbaar was dit niet de eerste keer naar een hond, maar ook naar mens. Ik vind dat dan weer wel sneu.
Sep is nu 2,5 jaar verder nog steeds op zn hoede als we daar langs lopen en die hond is er al lang niet meer.

Ik ben de volgende dag bevallen van een mooie gezonde dochter en dat was dan weer wel heel leuk

Ik weet niet wat ik zou doen, heb het zelf gelukkig niet mee gemaakt, al is Mellow wel aangevallen door 2 Amerikaanse Bulldogs.
In de herfstvakantie was mijn vriend ook vrij, hij ging lekker een wat groter rondje met Mellow lopen. Zij loopt altijd aan de lijn en doet nooit lelijk, is alleen wel erg enthousiast (soms iets té )

Vlak bij de haven kwam hij 2 meisjes van een jaar of 20 tegen met 2 AB’s, een liep los, de ander aan een Flexiriem. Ze liepen nog best ver weg, Mellow had ze nog niet eens gezien, mijn vriend wel, hij zag dus ook gelijk dat de losse hond zich direct focuste op Mellow.
De losse hond trok een sprint, kwam op mijn vriend en Mellow afgedenderd en pakte haar in haar gezicht.
De ander trok zich los, kwam met meebotsende Flexiriem ook op Mellow afgestormd en greep haar bij haar buik (twee weken ervoor was ze gesteriliseerd).
Het ging er behoorlijk heftig aan toe.
Mijn vriend heeft eerst wat flinke beuken op de kop van een van de honden gegeven, dit hielp niet.
Vervolgens heeft hij, met enig risico, de slipketting van de buikhapper gepakt en deze flink gedraaid. Hond stikte zowat en liet godzijdank los.

De AB’s waren niet van de 2 meisjes, zij lieten ze alleen uit. Excuus voor aanval: de (loslopende!) hond is vroeger aangevallen en gaat nu maar gelijk zelf in de aanval.

Gegevens genoteerd en door naar de dierenarts. Mellow had een gat in haar lip, een gat in haar wang en krassen op haar buik. Vooral die buik had vele malen ernstiger kunnen zijn.

’s Avonds is mijn vriend bij de eigenaars langs gegaan (“kom maar even binnen, dan kun je zien dat het echt hele vriendelijke honden zijn”) en vervolgens hebben ze het financiële deel geregeld.
Zij zouden alles met hun verzekering regelen.

Wij zaten vervolgens weer met een doodsbange hond (die ik net met veel geduld van haar angst voor grote honden had afgeholpen). Ik durf die route niet meer te lopen en ben als de dood dat ik ze tegenkom. Nooit ben ik bang geweest voor honden, maar nu dus wel. En Mellow schiet nog steeds in de stress als ze soortgelijke honden tegenkomt, nekharen overeind, staart tussen de benen en blaffen. Pure paniek.
En dat vind ik misschien nog wel het ergst, dat wij allebei toch wat angstig zijn geworden voor zulke honden.

Wat ik mij dan ook ernstig afvraag: WAAROM laat je een hond loslopen van wie je weet dat ie maar gewoon gelijk in de aanval gaat?
Gelukkig heeft Mellow flink van zich afgebeten, ze heeft beide honden goed te pakken gehad (de overdaad aan bloed die mijn vriend aantrof op Mellow was dus voornamelijk van de andere honden), een ander had waarschijnlijk het leven gelaten.

Helaas hebben we nog steeds de dierenartskosten niet terug gekregen (slappe smoesjes) en ik vermoed dat dat ook niet meer gaat gebeuren.

Ik hoop het nooit meer mee te maken, maar zal bij een volgende keer dus gewoon gelijk direct aangifte gaan doen (en niet meer naar mijn vriend luisteren die denkt dat alles wel goed geregeld wordt).

En als ik het wél mee zou maken zou ik waarschijnlijk in totale paniek raken (ik ken mezelf). Ik zou keihard gaan gillen en misschien ook wel gaan schoppen.
Maar ik ontwijk die route dus gewoon. Lijkt me vooral voor mezelf beter...

Aan Natalie en lilly, water is niet altijd bij de hand, en als honden fel zijn schrikken ze niet snel.Het is bij mij toen goed gegaan, en het is ook gewoon een reactie, ze heeft mij niet gebeten, anders had ik idd pech.
aan Sep en Suus, behoorlijk indrukwekkend verhaal, erg fout van die gozer, en dapper van jou.
Gelukkig is het goed afgelopen,succes.

Hier is het een paar weken terug eens mis gegaan. Er lopen een paar Jack's hier in de buurt standaard los terwijl ze niet te vertrouwen zijn. Normaal gesproken zie ik de baasjes aankomen en loop ik er met een boog omheen. De keer dat het mis ging was het baasje (nog) nergens te bekennen en ik herkende de hond dus niet. Het leek allemaal oké qua lichaamstaal toen ik aan kwam lopen, maar zodra ik tegen Rody zei 'ga maar kijken' ging het mis. De andere hond greep Rody in zijn nek en Rody zette het op een gillen. Het gebeurde allemaal vlak naast mij dus ik heb die andere hond met twee handen vast gegrepen en met een ruk van Rody weggetrokken. Het ging niet erg zachtjes allemaal, maar ja, wat moet je anders? Tegen Rody heb ik gezegd dat hij moest doorlopen en de andere hond heb ik vast gehouden tot het baasje verdwaasd om de hoek kwam... "oh, was dat die van mij?", vroeg ze. Ik nijdig natuurlijk. Dat soort honden moet je gewoon aanlijnen. Gelukkig was ik er snel genoeg bij en heeft Rody er niets aan overgehouden. Ik moet er niet aan denken dat het een grote hond zou zijn geweest. Waarschijnlijk zou ik hetzelfde hebben gereageerd, maar of we er dan allemaal ongeschonden uit zouden zijn gekomen?

Hey Hp'ers,

Ik zit mij echt enorm te verbazen over hoeveel mensen er ervaring hebben met het feit dat hun hond of is aangevallen of heeft aangevallen?!

Ligt dit aan mij of vinden meer mensen dit?

Groetjes!

Senna, we wonen in een druk klein land, weinig plaats, weinig natuur, veel honden, veel mensen, dus veel ervaringen.

Vraag in een ander forum, of mensen ervaring hebben met dat hun kinderen wel eens gevochten hebben, en ik denk dat de reactie even groot kan zijn.

Tja... je weet het nooit...
Een paar dagen geleden liep ik met Kiko op het strand. Kiko speelt op het strand eigenlijk altijd heel leuk met andere honden, ging altijd goed. Maar nu liep er een grote hond recht op Kiko af en ging hem najagen. Kiko houdt meestal erg van een potje rennen maar vond dit duidelijk niet leuk. De grote hond bleef op hem jagen en beet hem ook. De baas van die andere hond stond ver weg en reageerde niet op mijn gezwaai. Ondertussen kwam Kiko wel om mij heen rennen maar nog steeds met die grote hond op zijn hielen en in zijn nek (letterlijk). Ik heb uiteindelijk Kiko kunnen oppakken (hoewel hij ook weer niet zo heel klein is...) en met veel geschreeuw die andere hond weggejaagd. Ik lees nu dat oppakken niet handig is, maar ik wist niets beters. De andere hond ging vervolgens met dezelfde vaart een ander, kleiner, hondje achterna. De baas bleef ver weg.
Ik heb Kiko gecontroleerd op wonden, hij miste alleen een paar plukjes haar. Daarna aangelijnd verder gelopen. Na 10 minuten (de andere hond was uit het zicht) weer los gelaten en dat was een slecht idee. Kiko stormde nu blaffend op andere honden af, op een manier die niet bij hem past. Weer aangelijnd en na een korte wandeling weer naar huis gegaan. De volgende dag zijn we weer naar het strand gegaan en weer helemaal volgens het standaard ritueel. Maar ook nu ging het mis. Hij fixeerde en stormde op andere honden af. Hij deed ze overigens niks, maar bleef wel blaffen en ging niet netjes kennismaken en/of spelen.

Voor mij is de vraag nu niet zo zeer wat ik moet doen tijdens zo'n aanval. Ik merkte dat dit heel intuïtief gebeurt. De vraag is nu dus veel meer wat ik nu moet doen om de stress te verminderen. Heb wel even overlegd met de 'juf' van de cursus die we volgen en die had wel wat tips. We moeten zo snel mogelijk dat fixeren weer uit z'n systeem krijgen. Ze vertelde ook dat het niet vreemd is dat de stress nog even in zijn lijfje zit. En we moeten oefenen met honden die hij al kent en waar het goed mee ging.
Ik vind het alleen lastig om in te schatten of ik er nu wel goed aan doe om toch gewoon weer met hem naar het strand te gaan en hem dan los te laten.

En ik vind het droevig om te zien dat Kiko, die altijd zo lief was tegen andere honden (hooguit wat enthousiast soms,) nu zo'n andere kant van zichzelf laat zien.

Een aanval/vechtpartij heeft dus niet alleen gevolgen voor het moment waarop het gebeurt en op zijn fysieke toestand, maar ook op wat langere termijn.

Hier nog niet aangevallen (gelukkig)
Ik weet niet presies wat ik zal doen maar ik zal er alles aan doen om mijn hond te helpen, al word ik zelf gebeten. (vind ik niet erg)

Ik liep laatst met mijn pupje, toen 12 weken buiten. mijn buurmeisje liep met haar hond buiten (ze is een jaar of 12 en dit is een Visla van zo'n 2 jaar). Ineens begint die hond te grommen en hij rent naar Marley toe om hem te grijpen. Mijn buurmeisje valt op de grond, want ze kon hem niet houden en de hond rent met zijn tanden bloot naar mijn pupje..
Ik dacht altijd dat ik zo'n hond een schop zou geven. Echter reageerde ik heel anders. (misschien ook wel omdat ik de hond ken) Ik heb de hond bij de halsband gegrepen, in zo'n zin dat hij mij niet kon bijten. En aan die halsband getrokken. Toen bleef hij staan. Marley had ik met mijn andere arm achter mij getrokken. De buurhond probeerde nog een keer aan te vallen (grommen, tanden laten zien) maar ik heb aan de halsband getrokkken en hij werd weer rustig...

Misschien was dit anders gegaan als ik de hond niet kende, maar ik reageerde hier echt vanuit een impuls..

Google is 2x aangevallen.

De eerste keer werd hij door een bull terrier in de nek(vel) gepakt en geschud. Daar moesten we met 2 man er boven op om hem los te krijgen.
Hij heeft een hele poos last gehad van zijn nek, en was ook flink opgezwollen.

De 2e keer liep ik langs een man op een bankje met 2 am. pitbulls beide vast gemaakt met grote kettingen.
Wij liepen langs, de ene hond werd wild, daarna allebei. Hij brak eruit los en pakte Google bij zijn buik.
Hij heeft er nog steeds littekens van..
Weer met 2 man erboven op. Google gillen, gillen gillen &bloeden.
Man maakte hond weer vast, ik zijn adres enz vragen.. schiet de hond weer los!!
Deze keer kwam hij op mij afgestormd met Google bij mijn voeten!
Ik heb Google opgetild en de hond een flinke schop gegeven. Had ik dat niet gedaan, was Google hartstikke dood geweest. En ik waarschijnlijk gebeten..
Daarna conflict met die man gehad. Hij zei dat er helemaal niks aan de hand was met mijn hond, en dat hij al eerder zulke klachten erover had en dat ik geen aangifte mocht doen.. daarna probeerde hij me serieus naar zijn flat te lokken!
Ik ben naar huis gelopen, en zo snel mogelijk naar de DA gefietst.

Het is echt k**, want nu reageert hij heel beschermend als hij een andere hond ziet.

Heb het 1 keer op de Loonse en Drunense duinen gehad dat bij aankomst er al opgefokt sfeertje was tussen Marco en een American Stafford. Met eigenaar gepraat en beiden de conclusie gewoon2 macho's met veel energie die te blij waren dat ze na een autorit naar buiten mochten. Kom ik die zelfde man en hond later op de duinen weer tegen. Ging in eerste instantie goed. Heb 1 keer in Marco's ogen gezien dat hij er aan kwam lopen en iets van plan was. Heb hem hier gelijk op aangesproken. (bij mij geroepen) en was ook weer uit zijn bui. Tot dat de Stafford weg loopt Marco loopt mee gaat aan hem voorbij en in zijn loop snijt hij de andere hond af. Dit triggerde deze hond weer. Vuur in zijn ogen en gelijk naar de nek van Marco. Ik roepen om ze af te leiden. Werkt bij Marco in ieder geval meestal wel. Andere hond bleef gaan. Zegt de eigenaar; tja meestal laat ik hem maar tot hij er klaar mee is. (bij een beetje macho lucht happen en aftasten ok, maar dit was geen aftasten meer) Nou na die opmerking was ik het dus wel zat. Ben er zodra ik een gat zag en meende te zien dat eigenaar zijn hond vastpakte er tussen gestapt. Marco bij de riem gepakt en omgedraaid met rug naar de andere hond. Ik meende dat de eigenaar deze dus vast had. Had hij dus niet.Hond komt terwijl ik marco omdraai dus weer op hem afgesprongen. De timing van mij en de hond was echter per ongeluk zo mooi dat ik terwijl ik mijzelf en marco omdraai zwaai met mijn arm. (heb niet echt de moteriek van een turner ) In de zwaai van mijn arm komt mijn hand dus vol op de bek van de stafford die weer naar voren sprong. beestje ging meteen zitten en keek mij aan van sorry mens weet dat ik jou niet mag raken.
Weet niet of ik de volgende keer weer er tussen zou stappen. Was nu gewoon de ogen van de honden en de opmerking van de eigenaar.
Wel even wat bloed gezien in de bek van Marco, maar heeft waaarschijnlijk gewoon op zijn eigen wang of lip gebeten. Was bij beiden honden verder niks te zien. Enige schrammen die er waren waren een paar diepe paarse kuilen in mijn hand van de tanden van de stafford.

Er is denk ik wel een groot verschil tussen aanvallen en aanvallen.. Billie Jean is ook wel een paar keer uit het niets 'aangevallen'. Dat was toen hij nog een pupje was (er liepen niet zoveel sociale hondjes in dee buurt, gelukkig zijn we nu verhuisd), waarbij hij 1x een paar schrammen in zijn nek op liep. Die keren ben ik eigenlijk gewoon doorgelopen en heb ik gedaan alsof er niets aan de hand was. BJ was een ietwat onzeker pupje, durfde regelmatig niet zo goed op een vreemde hond af te lopen, dus als ik herrie was gaan schoppen had dat de situatie voor hem verergerd. Tegenwoordig is ie wat groter, en meestal in gezelschap van Reilly, dus er moet wel een hele onstabiele hond zijn wil die aanvallen.

Er schijnt hier trouwens wel een zeer onstabiele hond in de buurt te wonen, hij had laatst een vriendinnetje van BJ gegrepen, die overigens groter is dan hij. Maar deze onstabiele hond was met zijn vrouwtje aan het fietsen, greep in de bocht het vriendinnetje bij de neus, en de vrouw fietst gewoon door, gevolg: hond sleurt vriendinntje een hele straat mee aan d'r neus, die vervolgens 90 graden naar beneden ging en met slecht 1 cm nog vast zat aan de kaak. De hond heeft het gelukkig overleefd, d'r neus kon teruggezet worden. De DA-kosten bedroegen onder de 100 euro, en het baasje van de onstabiele hond was te beroerd om de kosten te betalen (het was namelijk volgens haar de schuld van t andere baasje, die zijn hondje los liet lopen op de stoep, omdat hij die dag last had van zijn rug, terwijl t beestje supergoed onder appèl staat. Zij fietste trouwens op straat, haar hond greep haar in de bocht, dus ze hadden die hele hond naast de fiets niet eens gezien!).
In zo'n situatie zou ik echt niet weten wat ik zou doen. Ik neig momenteel naar compleet hysterisch te worden en die vrouw juist in elkaar te meppen ! Gelukkig heb ik dat nog nooit hoeven meemaken *klopt het af*..

Altijd "grappig" om veel reacties te lezen over hoe te handelen..
Beetje het zelfde als je bedrijfhulpverlening hebben gehaald, en er ligt opeens een collega dood te bloeden met z'n arm tussen een machine.
De 1ne zal rustig blijven, de ander ligt na 10 seconden flauwgevallen naast de man..

Heb zelf nog nooit hoeven vrezen voor het leven van onze honden.
Bij onze vorige reu was het soms echt oorlog bij bepaalde honden, je schrikt je dood.
Maar konden we toch redelijk rustig blijven en handelen.
2 jaar geleden werdt onze Landseer teef gegrepen door een heidenwachte reu.
Schrokken ons weer dood, maar ben dan niet bang dat die heidewachte onze landseer zou vermoorden.
(Dus maar uit laten vechten, niet slim want onze landseer is sindsdien wat feller geworden naar bepaald uitziende honden)
Bij onze asielzoekert nu ook al een paar aanvaringen meegemaakt..
En elke situatie is anders, ook al heb ik het nu een paar keer meegemaakt..

Op de Landseer club eens 2 reuen tegenover elkaar zien staan omdat er wat jaloezie was omtrend onze landseer teef die er tussendoor liep.
Godzijdank dat er iemand tussen sprong die er veel ervaring mee had, en dat ook liet blijken aan de honden..
(nog nooit iemand zo hard en dreigend horen schreeuwen)
Maar 2 van die grizzly's van bijna honderd kilo met een ochtendhumeurtje. .
Ben niet snel bang uitgevallen, maar hier had ik echt niet bij in de buurt durven komen.

Ik weet nooit hoe ik dan in zo'n situatie zal reageren.
Je handelt op het moment zelf, zonder dat je er bij nadenkt..
Ik weet wel, dat ik er meteen op af ga, als ik merk & zie dat mijn honden het niet leuk vinden.
Ik deins er in ieder geval niet van terug.
Heb helaas al wat ervaring opgebouwd.