Je hond, je kind?

Mijn mening;
Je kunt twee verschillende personen niet met elkaar vergelijken.
Ieder beleeft zijn dieren en (kinderen) op een eigen manier. Wat daarin voor de 1 de normaalste zaak van de wereld is, gaat voor de ander te ver. Omdat het zo vreselijk subjectief is, hoe de liefde voor een huisdier ervaren wordt, kun je het ook niet van persoon tot persoon vergelijken.
Ik begrijp de reacties van bijvoorbeeld Petra en Jacob daarom heel erg goed. Wie zijn wij om een ander daarop te veroordelen, of nog eens extra aan te pakken in tijden van verdriet? Beetje jammer.

@Cindy, je hebt gelijk.

Je schrijft dat jij het gestoord vindt en dat is inderdaad een persoonlijke mening.

Fanny: Ik had mij verontschuldigd voor mijn uitspraak


Dat dit over een ander topic (Misschien) zou gaan wist ik niet omdat ik het niet gelezen had... Vond het trouwens een leuk topic om te kunnen lezen hoe mensen hun hond behandelen en zien...

Dus wist ik niet dat het over iemand ging... Btw de persoon die dit topic geopent heeft had 't vast ook niet verkeerd bedoelt! Ik lees dat ze zelf een babytje verloren heeft, hoe voelt dit dan als ze zo een topic leest?

Achja, dat beelden we ons maar niet in zeker...?

Hier ben ik dan zelf Denise (waar dit dus om draait)!!

Goedeavond hier,dus dit is het forum gedeelte "gezellig praten?".

Met verbazing heb ik alle berichten gelezen.
(ook de hele lieve berichten niet te vergeten!! want gelukkig doet niet iedereen mee aan dit respectloze topicje.
Wat een desrepect naar idd mijn overleden kind!en naar mij!!,en als ik daar mensen mee voor het hoofd heb gestoten(hoe dom kun je zijn op een Hondenforum)!!,dan is het in één woord "kortzichtigheid".(om over de schok van het urntje ect,maar niet te spreken.incluis de andere foto's.
Hier op het HD zou mijn Perrito nog één x stralen.
Ik ben nu 3 weken op het forum,omdat ik wist dat mijn Perrito weg zou gaan,ik zocht steun,niet dit soort ouderwetse opvattingen.
Natuurlijk was het mijn zoon,daar zal IK nooit van afwijken.
Dat maakt iedereen zelf uit.Als jullie het bericht van Patrick hebben gelezen zullen jullie(mischien) snappen waarom.
Diegene die mij nu in een negatief daglicht zetten omdat ik gestart bent na het overlijden van Perrito met Mijn Zoon blabla (get a life!),moeten maar eens goed bij hun zelf te raden gaan wat dit topic nu teweeg brengt,vooral Dolphin die deze topic is gestart,maar wel bij de Condoleancekaart een heel lief ondersteund berichtje zet voor MIJN ZOON.

Ik ben diep teleurgesteld in jullie,maar 1 ding,
Ik voel me zéér gesteund door de lieve mensen op het HF die mij een hart onder de riem hebben gestoken op mijn pagina,wat voor mij véél meer telt dan dit geleuter,als een stelletje kleine kinderen.
Bah,ik heb hier geen woorden voor.

Denise

Ik wil graag bij de feiten blijven en sluit mij aan bij de reactie van Fanny. Op een later moment een topic starten en niet met zo'n duidelijke verwijzing zou in mijn ogen beter zijn geweest.

Natuurlijk, je hebt gelijk, maar ik wil wel even kwijt, dat ik mijn hond als mijn enige goede vriend heb, ik bedoel:"de enige echte onvoorwaardelijke vriendschap". Ja, je kan natuurlijk zeggen:"Ja, maar een hond is "heel wat anders dan een mens, dat kan je niet vergelijken, maar iedereen weet wel, dat het een feit is, dat als je een vriend nodig hebt om je te troosten bijvoorbeeld,dan is hij de eerste, die er voor je is. Hj voelt het aan, als je verdriet hebt

Veel hondenplzier iedereen

gretjes Hester en Numa.

respect voor jullie moed om te reageren.
Heel veel sterkte met de enorme leegte en het verdriet Denise en patrick.
Het is jammer dat er veel respectloosheid naar jullie hoofd geslingerd is in dit topic.
Het is denk ik nooit jullie bedoeling geweest iemand te kwetsen, als dat gebeurt omdat het iemand raakt in de pijn van het verliezen van een kind is dat in elk geval niet met opzettelijk geweest.
Zo is het leven nu eenmaal, onbedoeld kunnen we iemand raken in een hartepijn.
Woorden die hier richting jullie gegaan zijn, zijn wel bewust erg kwetsend geweest.
Ik hoop dat je de fijne woorden en bemoedigende opmerkingen die ook gemaakt zijn kunt voelen.

Ik blijf erbij dat wij niet hebben te oordelen over hoe iemand wel of niet omgaat met zijn honden of hoe deze dit benoemt. Leven en laten leven.
Natuurlijk kun je daar een mening over hebben, maar moet je die dan maar altijd neerkwakken??
Je kunt niet in iemnads hart en hoofd kijken.
Ik had wel wat meer respect verwacht.

Ik heb nog getwijfeld of ik nu wel of niet zou reageren....maar het enige wat ik nu wel wil zeggen is:

@Denise:
Ik hoop dat ondanks je slechte ervaring met deze topic je toch hier blijft komen. Ik zou het erg jammer vinden als je hierdoor niet meer op het forum wilt komen, maar ik zou het wel begrijpen. Gecondoleerd met Perrito, ik hoop dat je steun kunt vinden in de mensen om je heen. Heel veel sterkte voor jullie in deze moeilijke tijd.

Groetjes Freaky-M

Sorry Cindy, ik had je berichtje verkeerd begrepen.

3x had mn verontschuldigingen aangeboden voor degene op wie het topic gericht ZOU zijn...

En ja, je mening hier altijd maar neerkwakken, het forum is dacht ik voor meningen en info te wisselen... Ja ze zullen zeker veel verdriet hebben om hun hond, maar hoeveel verdriet zou degene nu hebben die echt een kind verloren zijn?

Wat betreft de mensen die in hun hartepijn geraakt zijn door het verliezen van een kind.

Ik heb dit nooit meegemaakt en realiseer me dat dit het ergste is wat je als ouder kan overkomen.

Maar wees eerlijk, wordt je niet door veel meer dingen onbedoeld geraakt in je pijn?
Een kind verloren heb ik niet, maar ik heb er ook nooit een mogen krijgen.
Dus ik weet dat je pijn door veel dingen hierin onbdoelt getriggert kan worden.

Cindy,voor MIJN GEVOEL ben ik ook mijn kind verloren.
Bij deze heb ik besloten per direct van het HF weg te gaan.
Perrito en ik verdienen beter.

D

Idd, maar sommige mensen gaan er anders mee om, de één kan er goed mee om de ander niet... En als je dan zo een bericht leest denk ik dat het erg veel pijn kan doen (Niet aanvallend op niemand!)

Maar stel: Je raakt aan de babbel met iemand die je niet kent, je hebt verdriet, praat veel over het verliezen van een kind (De ander persoon heeft een kind verloren) hoe komt dit niet over als ze dan te horen komt dat het een hond was? Daarom vond ik dit wel een goed topic (Ook omdat ik niet wist dat dit naar aanleiding zou geweest zijn...) maar omdat ik dacht dat het echt gewoon was om te lezen hoe wij met ons honden omgingen!

Denise:

Dat snap ik wel maar bedoel maar gewoon dat het voor andere mensen die een echt kind verloren zijn vies overkomt... Trouwens ik heb mijn verontschuldigingen aangeboden en wist niet dat dit over iemand zou gaan hier op het topic...

Je hoeft daarom niet weg te blijven van het forum...

Ik vind eerder dat een forum is om informatie, steun en ervaringen uit te wisselen. Maar ja dat is mijn mening hè

En die "zou" kan je echt wel weglaten hoor.

Ja, sorry hoor maar hoe moet ik het hier anders nog zeggen als ze denken dat het speciaal op iemand gericht is of niet... Dat wist ik trouwens ook niet! En zoals ik al zei vond ik het een leuk topic...

Het verdriet om een hond en het verdriet om een kind is niet te vergelijken. Doe dat dan ook niet! Voor iedereen voelt dit anders en rouwt op zijn eigen manier. Ik vind het nogal hard om te zeggen dat:

Ja ze zullen zeker veel verdriet hebben om hun hond, maar hoeveel verdriet zou degene nu hebben die echt een kind verloren zijn?


Op dit forum hebben we niet voor niets een apart gedeelte voor afscheid en memoriam van je honden. Laat iedereen die daar dan een topic plaatst in zijn waarde. Respecteer iemand anders zijn verdriet, en wil je achter het ware verhaal komen, dan stuur een pb'tje. Zou ik persoonlijker fijner vinden dan een "steek in mijn rug". Hoe zullen Denise en Patrick zich nu wel niet voelen na het lezen van deze topic? Aan de ene kant is iedereen met hun aan het meeleven, en op een andere topic worden ze met de grond gelijk gemaakt.
Ik kan er met mijn hoofd niet bij....erg jammer ....

ja ik heb me ook doodgelachen met EN het verdriet van Patrick en Denise EN het verdriet van de ouders die een kind verloren.

Wat mij betreft genoeg gezegd nu. Stoom komt uit m'n oren.

Heb er 3 kids verloren maar ben niet blind voor een ander verdriet al is het om een muis ,dan nog,die persoon heeft verdriet en al noemt die persoon zijn muis nou pa ma dochter of zoon ,wat maakt het nou uit?????????????????????????????????

mijn reactie was aan laatste reactie van Cindy gericht

Mooi gezegd Freaky-M.
Sterkte Denise, Patrick en Dolfine.

En nu ben ik klaar met dit topic.
Van mij mag het eigenlijk op slot, want hier komt niets constructiefs uit, het kan alleen maar krenken.

Zoals ik al zei had ik het topic van hun niet gelezen en de mensen hier hebben het naar aanleiding van hun topic gemaakt anders was er niemand gekwetst... Het topic is haar MSS nu ingevallen door het te lezen maar ze zal het ook weer niet bedoelt hebben om iemand te kwetsen!

En om die zin van mij hard te vinden, maar hoe moet ik dit anders vermelden? Het blijft sowieso hard! En voor degene die een kind verloren hebben zeker, daaraan denkt precies niemand...

Vind niet dat mensen het moeten zien als aanval op hun want wss heeft ze het zo niet bedoelt.

Petra: Lach ik met het verdriet van iemand hier?? Nee, ik gaf gewoon mijn mening op het topic, maken jullie er weer lekker wat anders van!! Idd het was een leuk topic, vond ik.. Maar jammer dat de mensen er hier weer een aanleiding voor gaan zoeken...

ik vind dat je je niet 'handig' uitdrukt. En dat is mijn persoonlijke mening.

Het is namelijk helemaal geen leuk topic, voor niemand niet, uitzonderingen daar gelaten.

Heb zo even alles doorgelezen, en wat ik nu geef is mijn mening.

Een hond zien als je kind, nee dat kan niet, bij het krijgen van een kind komen zoveel emotie´s en hormonen, dat maakt zo´n hechte band, een kind zal in de normale omstandigheden altijd van zijn of haar mama houden.
Een hond ophalen is geen bevalling

Ik geloof wel dat je een hond kan zien als een volwaardig lid van de familie, en net als honden zijn mensen ook groepsdieren, we zien er niet hetzelfde uit en spreken niet dezelfde taal maar het systeem is ruw hetzelfde, maar een hond zorgd ook voor een bepaald ritme, en is ook zelf bewust om je op te vrolijken of even troost bij je te zoeken.
Dat als de hond overlijd dat dat weg is en dat het pijn doet, ja kan ik me heel goed voorstellen je verliest iemand van je roedel gezin, en die hoorde er echt bij, heb je ook lief en leed mee gedeeld.

En de een zegt is mijn hondekind, of zoon of dochter, de hond een hond, onze hond, mijn woef.
Ieder zegt het op zijn eigen manier, en dat geeft niet.

Ja, dat is jou mening idd, en ik weet dat ik soms dingen anders zeg dan ik ze meen, dan bedoel ik: Als ik hard klik dat ik het niet zo bedoel!


Nu is't idd geen leuk topic meer... Was het nooit gemeld geweest dat het naar aanleiding zou zijn van iemand anders dan wss wel, en dan hadden Denise en patrick het wss zo ook niet opgenomen enz...

Hier Patrick weer even:
We kunnen blijven doorgaan over dat zoon gedoe, dan wordt dit topic straks iets van 100 pagina's.
Het feit blijft dat het abnormaal is om dit topic te starten een dag na het overlijden van onze hond, ons kind, onze zoon. Als Dolphin een beetje gevoel in zijn of haar donder had dan had hij of zij dit topic NU nooit gestart.
Er wordt maar gepraat over als je een (echt) kind verlies, voor de 2e keer wij zijn heel lang bezig geweest om een kindje te krijgen en wie zegt dat wij het misschien niet hebben meegemaakt dat we een kindje hebben verloren,dat weten jullie helemaal niet en daar ga ik me ook verder niet over uit wijden.
Denise is hier gekomen voor steun en nu krijgt ze dit, dieptriest en zeer asociaal.
Bedankt Dolphindat je dit topic ben gestart op zo'n moment.
Je komt wel in het topic voor onze lieve zoon Perrito en zet daar dan een lief berichtje neer, hoe krom ben je dan als je dezelfde dag nog dit topic start. SCHAAM JE.
Denise is nu weg van dit forum terwijl ze jullie juist nu zo nodig had, Bedankt stelletje sukkels (niet iedereen hoeft zich aangesproken te voelen, want er waren ook hele lieve berichten van mensen die het wel snappen).

Patrick

hahahah @ Yvonne respect voor je mening ,maar nu kunnen we weer een hele andere kant op gaan ,Adoptie bv? geen hormonen,geen bevalling ,dus geen kind van je?

Het wil niet zeggen dat wij het niet snappen, maar er waren wss nog ander mensen die niet wisten dat dit naar aanleiding van jullie topic was Dus als die personen ook sukkels zijn... Nou,vind ik trouwens niet erg, weet zelf wel beter

kan deze topic op SLOT
A U B