Ja, gelukkig wel. We deden zo'n brede heupgordel rond haar buik zodat we haar achteraan konden opheffen, en haar voorpoten werkten nog wel, en zo zijn we de tuin ingelopen. Dat ze op deze manier nog ietwat kon bewegen, heeft haar geholpen in haar paniek, denk ik. En daarna hebben we haar op haar kussen gelegd en haar hoofdje en nek gemasseerd en toen kalmeerde ze, af en toe viel ze kort in slaap. Ik denk niet dat ze echt pijn had, maar het zal ongetwijfeld akelig gevoeld hebben dat ze geen controle meer had over haar achterpoten en niet meer zelfstandig kon bewegen.
Het is moeilijk om in huis te zijn, nu.. Ik wandel maar wat rond, op plaatsen waar er geen herinneringen aan vast kleven.
Wat ontzettend verdrietig!!
Heel veel sterkte met dit verlies, en sterkte met het verwerken er van!
Wat zal het nu stil zijn …
Jullie hebben toch nog veel voor haar kunnen betekenen dus, fijn ook al is het kloten, dat ze in slaap viel zegt toch heel veel.
Het niet in huis kunnen zijn, ik kon juist niet naar buiten, het is zwaar en het verdriet is onbeschrijfelijk, ik voel echt met je mee.
Wat een vreselijke manier om je hond te zien gaan..
Heel veel sterkte met het verlies, wat zal het zwaar voelen. Ik leef met je mee.
Wat een zwaar einde voor jullie. Wat verdrietig, om afscheid te moeten nemen van knappe lieve Nukka
Ik wens je veel sterkte toe in deze moeilijke tijd. Dikke knuffel van ons!
Wat een treurig einde, maar wat hebben jullie haar met liefde begeleid.
Nogmaals heel veel sterkte.
Sterkte
En dan kom ik deze foto tegen: exact op deze dag 10 jaar geleden, 7 juni. In de Italiaanse Alpen.
En dus ga ik inpakken en vertrek ik na het weekend naar de Alpen. De bergen, de sneeuw, de ijle lucht en klaterende rivieren. Het zal pijn doen, zonder de honden, maar hier in huis zitten dat lukt me gewoon echt niet.
Och jee, dat was wel even een confronterende foto voor je.
Ik vind het knap dat je de tas pakt en op pad gaat er naar toe.
Ik wil je veel sterkte wensen tijdens je reis, maar tevens hoop ik ook dat je, ondanks het gemis en verdriet, de mooie dingen kunt zien en beleven en dat je ook mooie nieuwe herinneringen kunt maken.
Goed van je, even er uit. X
Ga je een beetje strooien, want dat helpt, soort van ritueel. En wie weet, loop je ooit eens weer langs die plekken met een andere ziel. Zo gingen wij naar die plekken met Botteke. Dat doet zeer maar geeft geluk op hetzelfde moment. Wens je veel sterkte, landschap zal niet hetzelfde zijn of aanvoelen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?