Onze Aiden...

Ach wat vreselijk, heel veel sterkte.

Wat verdrietig, wat een pijn voor jullie, heel veel sterkte.

Ow wat verdrietig, heel veel sterkte!

Ach, wat erg.  Veel te jong.

Heel veel sterkte gewenst met  dit  verlies.

 Tamara je mooie hond,wat een verdriet ,wat een gemis .

Heel veel sterkte!

Ach wat vreselijk heel erg veel sterkte de komende tijd 

Heel veel sterkte met het verlies van je prachtige Aiden.

Oooh nee, die mooie lieve Aiden!

Wat enorm verdrietig zeg.

Gecondoleerd en heel veel sterkte!

Heel veel sterkte 

Wat een verdrietig nieuws!

Mooie Aiden is er niet meer...

Heel veel sterkte!

Oh veel sterkte met het verlies van Aiden. 

Ooooooh, dat is schrikken! Nog zo jong, hoe erg is dat! 

Zo verdrietig, die mooie Aiden... Heel veel sterkte gewenst, het afscheid is zo zwaar. 

Wat verschrikkelijk, en zo onverwachts en veel te jong.. Zo'n mooie hond met een lieve uitstraling, wat zal je hem missen!! Dikke knuffel en heel veel sterkte

Wat een triest bericht, heel veel sterkte! 

Wat een verdrietig bericht, heel veel sterkte!

Die mooie Aiden met lieve uitstraling is niet meer. Veel te jong om afscheid te moeten nemen.

Veel kracht om dit verlies en gemis te dragen.

heel veel sterkte

Wat een verdrietig bericht, je mooie Aiden te moeten missen. Heel veel sterkte! 

Wat erg, je mooie Aiden op zo'n jonge leeftijd te moeten missen. Heel veel sterkte.

Ach wat vreselijk, gecondoleerd met het verlies van die mooierd.

Afscheid moeten nemen van je maatje is altijd zwaar. Maar op zo'n veel te jonge leeftijd is het een serieuze mokerslag.

Ik wens jullie heel veel sterkte voor nu en de komende tijd!

heel veel sterkte!

Heel veel sterkte voor jullie!

Prachtige foto's van Aiden.

wat was hij mooi. 

Heel verdrietig nieuws dit. Sterkte!

Zo voelt het ook inderdaad. Hij had nog zoveel mee moeten maken..
We hadden enorm veel plannen samen.

Maar... Afscheid nemen van hem zou altijd te vroeg zijn gekomen.
En hij is gegaan zoals hij ook op de wereld is gekomen: Eigenwijs, bijzonder en enorm geliefd.

Gisteren nog even met onze eigen dierenarts gesproken (Aiden is bij de spoeddienst geweest).

Die zei na het lezen van het verslag dat hij met hoe snel hij bloed verloor de operatie ook niet gered had zonder longtumoren.
Ik vond het fijn dat hij dat zo eerlijk benoemde, want ik zat toch wel met ''wat als'' gevoelens. Maar dit haalt het weg.
We hebben goed gehandeld voor hem.

De meisjes doen het best goed zonder hem, ik denk dat zij ook heel goed door hadden dat hij het niet zou halen.
Ze zijn bij alle stappen van het afscheid geweest.

Wijzelf hebben het enorm zwaar. Aiden was altijd heel fijn aanwezig, en nu is het heel stil.
Met routine dingetjes merken we dat we nog steeds alles in 3 doen, terwijl we maar 2 voerbakken hoeven te vullen, 2 snacks hoeven te pakken en 2 wandelingen per keer hoeven te doen.
Ik kan me er zelfs nog niet toe zetten om zijn haar van de vloer te stofzuigen.

Heel herkenbaar. Opeens is elk dingetje zo belangrijk. Hier staat nog steeds de loopplank waar Nanu's laatste slijkevoetjes op te zien zijn. Na anderhalf jaar kan ik dan nog steeds niet wegdoen, en hebben we een nieuwe loopplank voor Nukka gekocht. 

Het gebeurt nog steeds dat ik opeens haar ademhaling achter me kan horen, als ik door de bossen loop. Of dat ze naar me toekomt in mijn dromen. 

Honden kruipen zo diep in je hart dat ze er deel van gaan uitmaken. Vreselijk als ze ons dan verlaten.

Sterkte. 

Wat een verdrietig bericht. Sterkte.

Heel verdrietig nieuws. 

Veel sterkte de komende tijd..