Nierfalen hond

mijn hondje een cavalier van bijna twee is sinds een week flink ziek al 2 maal naar dierenarts geweest en uit bloedtesten blijkt dat er een onsteking is en nierfalen Als ze pijnstiller gekregen heeft gaat het een dagje beter maar dan is ze weer heel loom en stapt moeizaam eet en drinkt heel weinig. Is ook al fel vermagert ga morgen naar dierenkliniek als ze niet beter is, ik vind dit zo erg. :

Bo, medicatie helpt tijdelijk.
Ik zou haar eens goed laten onderzoeken in een daarin gespecialiseerde kliniek.
Vooral haar geen voer geven en snacks of stickjes waar zout in zit, dat is slecht voor het hart en de nieren.
Cranberriesap is in elk geval goed voor de nieren, de urinewegen en de blaas.
De ontsteking komt ergens vandaan en medicatie lost het probleem niet op.

ons hondje deed ook niet meer eten en ben naar de dokter geweest en die zei ook ze heeft ernstige nierproblemen.en dan kon ze 3 daagjes daar aan het infuus of we konden haar laten inslapen,pfff moeilijkste keuze van mijn leven.
ze is nu 15jaar en 8 maanden,en ik weet ze heeft een goed leven gehad.dus het infuus zou dan alleen maar uitstel zijn nu laten we haar morgen inslapen,en daar zie ik heel erg tegen op.maar voor ons kleintje is het het beste.ze word in onze tuin begraven daar krijgt ze een mooi plekje.
heel veel sterkte iedereen

Wij hebben ook een hond gehad met nierfalen, is des ondanks toch nog 13 jaar geworden. Let op als ze (heel) veel gaat drinken!!!

mijn hondje maxke terier is twaalf en komt nu naar huis is van vrijdag in merelbeke universitair ziekenhuis geweest met nierfale heeft waarde 430 zij is in zijn laatste fase is levendig en heeft eerst kd van hill gekregen korel en natte voeding om dat hij het nooit niet gelust heeft is het van purina veterinary diets ook maar bepaalde gramen dat ik moet mengen met kd dit alles vanaf verleden week special voor de nieren hij heeft nierfalen van juni 2010 en is nu erg vermagert het belangrijkste is dat hij eet zeggen ze daar neemt drie verschillend pillekes d vitaminen een antibiotica voor ontsteking int water en een lepeltje ibikatine per dag altijd drinken staan hebben is zeer goed gaan we me de auto weg laat hem dikwijls proberen te drinken in de auto

me hond heeft ook ergen nier fales ik ga er ook kapot aan
ik zit er ook erg mee om straks afscheid van hem tenemen hoe gaan jullie er mee om hij is tijd hun slechter eter geweest soms denk ligt het aan mij dat hij zo ziek is ik doe niks als de helen dag huillen hij is nog maar 6 jaar oud elke dag denk ik als ik in ziin mandje kijk leef hij nog ik ben zo bang dat hij niet meer wakker wordt


lizette

2 weken geleden was mijn hond van bijna drie ook opgenomen omdat de nierwaardes heeeel slecht waren, het was erop of eronder volgens de dierenkliniek, na drie dagen spoelen waren de waardes weer helemaal normaal en werd ze naar huis gestuurd zonder diagnose ik vertrouwde het niet en ben gaan speuren op het internet kwam op de ziekte van addison uit, de volgende dag naar een nieuwe dierenarts gegaan, had geen vertrouwen meer in de grote kliniek, en ja hoor ziekte van addison nu is ze sinds een week aan de medicijnen en is ze weer als vanouds..dus laat aub (zeker jonge!) honden nakijken op addison, verschijnselen zijn hetzelfde als nierfalen maar lde progonse met addison is goed..

Beste dierenvrienden,

Na het lezen van jullie berichten wil ik hier eventjes vertellen over onze lieve Scheilla labrador van 11,5 jaar, zij heeft ook nierfalen.

Op 24/09/2011 zijn we met Scheilla en Toetsie een dagje naar Cadzand geweest, ze hebben daar hun ontzettend geamuseerd en dan de week nadien gaan we gaan wandelen en na 10 minuten protesteerde Scheilla onze labrador om nog één poot te verzetten.
Dit was schrikken, dit had ze nog nooit gedaan, mijn man is dan achter de wagen gegaan om haar dan op te pikken.

De dag nadien naar de dierenarts gegaan, bloedstaal genomen en de waarden van de nieren stonden veel te hoog.
3 dagen gehospitaliseerd bij de dierenarts voor aan het infuus te liggen, nadien was ze terug beter maar toch niet de oude (bloedwaarden waren gezakt).

Iedere dag poeder (inpaktine) bij haar eten gegeven en op 09/11/2011 nieuwe bloedstaal laten nemen en de uitslag was heel slecht fosfaat 12, ureum 246 en creatinine 4,6.

Ze is enorm vermagerd, ze weegt slechts nog 24 kg en ze komt van 35 kg.
Stappen gaat heel erg moeizaam want ze heeft geen spiermassa meer, kan geen trap meer op.
Ze heeft heel vaak gal over en ze slaapt bijna de hele dag.
Vanaf ze een lichte inspanning doet, gaat ze direct terug liggen.

En nu sinds 4 dagen wil ze niet meer eten.

Voor ons is het ook heel erg moeilijk om een beslissing te nemen om haar een spuitje te geven of niet.
We denken dat ze geen pijn heeft en dat is het voornaamste, maar je bent dat nooit 100% zeker.
Want ze heeft een hoge pijngrens, dat weten we uit het verleden.

Het zal onze eerst hond zijn die we gaan moeten afgeven, maar we proberen ons op te trekken met de gedachte dat ze een mooi leven heeft gehad.

Maar het is moeilijk, iedere dag als ik opsta, thuis kom ben ik aan het kijken of ze nog leeft.

Aan de ene kant wil ik wel dat ze natuurlijk kan gaan, maar als we merken dat ze afziet dan zullen we toch kiezen voor het spuitje met pijn in ons hart.

Heel veel sterkte aan de mensen en dieren die dit ook maken.


Veel liefs,


Vicky

mijn hond heeft ook nier fasel het gaat zo slecht met hem dat ik hem moet laten slapen
mijn verdriet is erg groot hij is hun kruising vanshi=tsu martezar 6 jaar oud
de dierenarst heeft gezeg hij is zo verzwak dat er niets meer aan tedoen is
willy was altijd vrolijk dat je niet in de gaten had dat hij zo ziek is
we zijn er achter gekomen om dat ik willy had willen laten helpen wegen bloed afnemen zijn ze er achter gekomen hoe erg het was hij weeg nog maar4,2 kilo mijn doet het pijn om hem los telaten maar het gaat niet meer eten doe hij niet wel drinken en als hij eet komt er naar weer alles uit hij is zo verzwak ik voel me zo schulding niks doen als huillen hoe hebben jullie het gedaan
groetjes lizette

Ook mijn meisje heeft ernstig nierfalen. zij is een cavalier van bijna 5 jaar oud.
Het is 1 1/2 jaar geleden geconstateerd, haar niertjes werken voor 90% niet meer.
Zij krjgt nu Rubenal en Benakor als medicatie. Vorig jaar mochten we stoppen met de Ipakitine omdat haar waardes redelijk stabiel bleven. In juni gaan we kijken of de waardes nog steeds op hetzelfde niveau zitten. Alleen braakt zij de laatste heel veel, minimaal 2 a 3 keer per week. Ik heb gelezen dat dit een symptoom kan zijn dat het slechter gaat...ik hoop het niet, want ik heb vorig jaar mijn andere maatje al aan kanker verloren...
Nierfalen is echt een verschrikkelijke ziekte en je kan er weinig aan doen....ik hoop dat mijn meissie nog een aantal jaartjes bij me mag blijven..

Als je zeker weet dat je hond slechte nieren heeft is er niks meer aan te doen.
Het beste is voor de hond en de eigenaar zo snel mogelijk laten inslapen.
Hij zal toch sterven er van en waarom hem zo laten uitmergelen want ze eten niet meer en ze
lopen er bij als een zombie.
Wij hebben pas een rottweiler van drie jaar met nierfalen laten inslapen.
Zijn nieren werkte nog voor tien procent en het is niet leuk om hem zo zien achteruit gaan.
Groetjes

vandaag is mijn liefste dikste vriendje gestorven om 12.55 deze nacht van nierfalen vandaag dag op dag  twee jaar geleden ben ik naar de universitaire dierenkliniek  merelbeke beginnen te gaan bij een specialist dhr. de fauw anders was hij allang dood geweest heeft dikwijls een infuus gekregen  en medicatie waarbij de waarde weer kon dalen  moest dan  daar blijven nu was de waarde 1100 de niertjes waren op hij kon gisteren niet meer op zijn pootjes staan alleen bij het vast houden kon hij zelf plassen gisteren kon hij zelf niet meer kaka doen dat liep er dan uit mijn broer heeft een kisje getimmerd  hij is dan èèn dag dat hij zelf niks meer kon wel af en toe zijn kopje naar omhoog steken om te zien waar wij waren een maand geleden is hij beginnen minder te eten en de laatste week bijna niks meer we zullen hem heel erg missen hij is 15jaar bij ons geweest wij hebben hem nog twee jaar tussen ons midden kunnen hebben slaapt of eet of begint een hond minder te eten is er iets de hand daar ben ik nu zeker van maar de dierenartsen moeten u ook serieus nemen daardoor komt het dat het niet altijd dirrekt opgespoord is vanwaar het komt nooit ga ik nog naar een ander kliniek komen mensen van overal holland frankrijk enz...voor elke ziekte is daar een dokter wij moeten ook niet met ons voeten naar een tandarts  daar zijn ze in elke ziekte gespecialiseerd en nemen ze u serieus groetjes rosette

Het is niet veel voorkomend dat een yorkshire, een lieve schoothond last van nier uitval krijgt.
Gister zat hij nog op schoot, rende hij rond, knuffelde en speelde hij nog enthousiast. Hij is net 5 jaar.
In de middag namen we heb voor een wandeling mee, toe Canon fanatiek gras begon te eten.
Eenmaal thuis begon hij met overgeven. Eerst gelig gekleurd met schuim. Komt door het gras eten dachten we.
In de loop van de dag gaf Canon steeds meer en meer over. In eerste instantie veel drinken om het een paar seconde later er weer uit te gooien. Canon heeft nooit echt verschijnselen van nier uitval gehad, dus wij dachten dat het een irritatie was. Toen we de dierenarts belde, zei hij dat het best kon zijn dat hij iets verkeerds had gegeten, het kotsen zou omslaan in diarree en daarna zou t beestje weer aansterken.
Rond een uur of 6 kon Canon amper nog lopen (het begon rond 1 uur) Bij de stapjes die hij nam, liep hij schuin alsof hij om kon vallen. Hij begon plekken te zoeken om alleen te zijn, weg van ons. Iets wat vreemd is voor een schoothond!
Omdat de dierenkliniek in de omgeving gesloten was en het te ver rijden was, hebben we hem nog even thuis gehouden. Omdat ik toch geen oog dicht deed kwam ik smorgens vroeg om bij hem in de tuin te liggen. Warmte geven. We hebben zo ontzettend veel meegemaakt, dit was zijn eerste nacht buiten vanwege het kotsen en de diarree-gevaren. Zodra de kliniek vandaag open ging stond ik met Canon voor de deur. Canon kon niets meer, niet staan, niet zitten, geen reacties, niet plassen...
Aan het infuus dus, hij was zo uitgedroogd en in shock! Na een paar uur kregen we telefoon of er een bloedonderzoek mocht komen omdat ze een vermoeden hadden wat het was. (veel)Tandsteen, bepaalde adem blijkt op falende nieren te duiden. Overigens ook incontinentie, vermageren, moeite met eten. Daar had Canon geen last van.

Uit de bloedwaarden bleek Canon Acute falende nieren te hebben. Dan krijg je inderdaad geen waarschuwingstekenen! Dit kon te maken hebben met een ontsteking ergens. We hadden geen pijn bij m gemerkt, niets!
Als Canon niet binnen een paar uur op zou knappen zou in laten slapen de beste optie zijn. Om pijn te besparen.
Toen ik 2 uur geleden naar de kliniek ging om Canon in mn armen te laten inslapen kreeg ik nog een half uurtje om afscheid te nemen. In dat half uurtje heb ik tranen met tuiten gehuild. Plots ging Canon zitten, begon te drinken en vertoonde na 1,5 dag weer reactie, zijn ogen deden het weer, zijn oren reageerden, alleen staan wilde hij nog niet. 
Zowel ik als de dierenarts wilden hem hier om nog niet laten inslapen. Kleine kans, 10% dat hij opknapt. Die 10% was nu gebleken en het ligt aan hoe hij de nacht door komt of hij overlevingskans heeft. Als hij morgen net zo is als vandaag, maar hij kan ook staan, gaan ze testen of hij kan lopen zonder neurologische (?? lopen zonder duizeligheden en zonder omvallen) problemen willen ze hem testen op de oorzaken van de falende nieren. Dit zijn dure testen, labaratorische onderzoeken waar de dierenarts voor gewaarschuwd heeft. Gaat oplopen in honderden tot dik in de duizend(en) euro's. Ik kan dat niet betalen!
Nu dus wachten op morgen. Kijken hoe hij de nacht door komt. Mn grootste angst is dat hij overlijd zonder dat ik er bij ben..een schoothond, een gezelschapsbeest dat alleen overlijd..nachtmerrie.
Morgen word hij waarschijnlijk alsnog ingeslapen. Klinkt misschien dramatisch maar weet werkelijk even niet wat ik zonder hem moet doen. We hebben zoveel meegemaakt, ik heb hem zo nodig gehad..nog steeds.. Ik kon het net niet.. ik kon hem niet laten inslapen terwijl hij net leven toonde. Hij keek me aan, dronk water, ging zitten en reageerde weer door zijn koppie te draaien als ik wat zei. 
Wat is wijsheid.. acuut falende nieren, amper tijd voor afscheid. Smorgen spingen en rennen, smiddags doodziek..
Ik vind het in ieder geval fijn om hier andere verhalen te lezen..

Hier een succesverhaal mbt nierfalen en homeopatische medicijnen. Misschien hebben andere hondeneigenaren er wat aan. Ook de dierenartsen die mijn hondje Joep hebben behandeld, dachten dat hij het niet zou redden, maar het gaat anderhalf jaar later nog steeds heel goed met hem (afkloppen! )

Joep (onduidelijke kruising van circa 5,5 kg) werd januari 2011 van de ene op de andere dag erg ziek. Overgeven, omvallen, steeds slapper worden, binnen twee dagen bijna in coma. Hij was toen ongeveer 4 mnd en wij hadden hem net een maand in huis.

DA dacht eerst aan in elkaar geschoven darm, maar tijdens de operatie bleken zijn nieren erg groot en onregelmatig van structuur. Slechte waardes creatinine en ureum. Accuut of chronisch nierfalen was dus de diagnose. Paar dagen aan het infuus bij de DA en beetje bij beetje weer proberen te laten eten: blikjes nierdieet. Telefonisch contact gehad met de dierenkliniek van Universiteit Utrecht (Joep was te ziek om er mee naar Utrecht te rijden). Zij gaven me goede hoop dat het nog goed kon komen, in ieder geval nog een paar dagen extra aan het infuus bij de DA, dat was het advies.

De nierwaardes bleven slecht en we kregen Joep mee met de opmerking dat we nog een paar dagen van hem moesten genieten voordat het tijd zou zijn om hem in te laten slapen. Thuis geprobeerd om Joep, ondanks dat hij ziek en slap was, toch te laten bewegen, rusten, eten en drinken. Veel gezocht op internet naar mogelijke remedies. Uiteindelijk vond ik Niertonicum van MacSamuel. Die pilletjes krijgt hij sindsdien elke dag, in combinatie met nierdieet.

Het ging langzamerhand steeds beter met Joep, en de dierenartsen snappen er niets van. Een medisch wonder, vinden ze het. We zijn nu zo´n anderhalf jaar verder, en het gaat heel goed met Joep. Half september wordt hij twee jaar.

Nadat we verhuisd zijn, heb ik een paar mnd geleden bij de nieuwe DA weer Joeps nierwaardes laten testen, en die zijn nog steeds heel slecht. Ook deze dierenarts geeft op basis daarvan een slechte prognose, maar Joep is ogenschijnlijk prima in orde en lijkt weinig last te hebben. Dus ik heb goede hoop dat het goed blijft gaan. In vergelijking met onze andere hond merk je wel dat hij conditioneel minder is en hij heeft ook wel eens mindere dagen, maar over het algemeen is hij heel levendig, vrolijk en actief.

Voor mijn gevoel komt dat echt door de pilletjes Niertonicum (in combinatie met het nierdieet). Ik ben wel eens wat minder strict geweest met die pilletjes, maar merk dan meteen dat Joep daar niet goed op reageert, een beetje misselijk wordt.

Hopelijk biedt onze ervaring andere hondeneigenaren met de diagnose nierfalen een aanknopingspunt. Ik zou zeker adviseren om de MacSamuel Niertonicum te proberen, is via diverse sites te bestellen. De dierenartsen met wie ik ervaring heb, kenden het middel niet, maar vonden het geen probleem dat ik dit homeopatisch middel ging proberen. En nogmaals: zij zagen het als een medisch wonder dat het zo goed gaat met Joep

Onze hond Jaimy (malthezer) heeft ook nierfalen.Ze is bijna 11 en altijd er vitaal geweest, nooit wat gehad dan alleen de jaarlijkse prikken.


Het begon met dikke knikkers onder aan haar buik , dit bleken melkkliertumoren te zijn aan beide kanten.
Natuurlijk hebben we haar laten opereren eerst de ene kant. Toen begon de molen te draaien.

Na geopereerd te zijn kreeg ze na een aantal dagen opeens in 3 uur tijd een ontzettende dikke bult onder aan haar buik, dit bleek vocht te zijn, ze heeft hiervoor tabletten gekregen en na een dag was dit weggetrokken. Als ze opgeknapt was na een paar weken zouden we de andere kant van haar tumoren weghalen.

Wel vonden we dat ze niet meer zo mooi in het haar zat, maar ja ach wat denk je na zo;n zware operatie, tis ook nogal wat, dus nog maar even wachten en na een paar weken maar weer eens kijken of ze weer een beetje lekkerder in haar vel zit.
Ze werd magerder, in 4 maand tijd 6 ons afvallen voor een malthezer vonden we wel erg veel,maar ondertussen had ik gezien dat ze weer tandsteen had dus de DA gebeld voor de tandsteen.
Daar ook het verhaal verteld dat ze magerder werd en niet meer mooi in het haar zit, nog wel fitaal was verder. De DA heeft bloed afgetapt en haar tandsteen verwijderd, en kon haar rond half 3 weer ophalen. Smorgens ineens telefoon van de DA dat Jaimy haar niertjes nog maar voor 15% werkten, dit was een giga knal  wat ik te horen kreeg, hier had ik niet op gerekend.
Om een lang verhaal kort te maken, ze is sinds ze dinsdag is onderzocht tot aan vandaag zaterdag erg achteruit gegaan, eet niks meer (moest aangepaste voeding hebben) drinkt erg weinig, haar tabletten eet ze nog op met een heel flinterdun stukje kipfilet en dat was het wel. Ze drenteld de hele dag om me heen, snachts kan ik niet slapen ben heel vroeg weer bij haar, en vertroetel haar maar zoveel ik kan. Tuurlijk  weet ik wel dat ze niet lang meer heeft, maar inderdaad ik weet niet wanneer de tijd is om haar te laten gaan, soms komt ze bij me op de bank liggen en likt ze mijn hand en zoekt contact, zou het dan toch zo zijn dat ze me wat wil vertellen?

heel erg allemaal
maar kun je de hond niet in laten slapen het kost veel geld en jij en je
 hondje hebben er niks aan
het asiel zit vol met gezonde honden

Ook onze Brutus, een ruim 17 jaar oude ruwhaar Jack Russell heeft nierfalen. En drinkt en plast zich suf. Zes weken geleden ging hij minder eten en wilde zelfs niet meer snoepen. Zijn vertrouwde harde brokjes kon hij niet meer stukbijten. Op deze leeftijd is de dynamiek toch al niet zo groot. maar uit wandelen werd wel een heel erg kort rondje. En op- en af de bank ging ook al niet meer. Maar hij zag er niet ziek uit. Bij de DA nierfalen geconstateerd uit urine sg. van 1,17. Omdat we vermoedden, dat maag- darm en slokdarm ontsteking, dan wel brandend maagzuur  een rol konden spelen hebben we een maagzuurremmer (Zitac) en maagbeschermer (Ulcogant) toegepast. Als hij de pilletjes niet wil doorslikken worden ze fijngestampt en opgelost in water en met een spuitje in de bek gespoten. Dit werkt prima en voorkomt een hoop stress! Na een week kwam de eetlust weer enigszins terug en na nog een week is die weer "normaal". Onze hond was altijd al een kampioen in het eten met lange tanden, maar nu komt zijn bakje uiteindelijk vlak voor het naar bed gaan tenminste 6 van de 7 dagen weer leeg.  Hoe lang we het nu na deze maand van opleving nog gaan volhouden weet ik niet. Maar het toepassen van maagbescherming om de nare ontstekingen door de vergiftiging van het bloed heeft in ieder geval onze Brutus al weer voor een poosje aardig geholpen. Ooit zal hij moeten inslapen, maar gelukkig is daar nu even nog geen reden toe.  Ik wens alle baasjes en hun huisdier sterkte en beterschap!

mijn allerbeste vriend, jack russel terrier, moet ik vanavond laten inslapen ivm nierfalen.
er zit geen leven meer in hem en dat te zien is ook zo erg.
ik kan alleen maar huilen.  de stilte straks..... zn lieve koppie.....

Houd je haaks, sterkte! Beter nu, dan het dier langer te laten lijden.

HOewel dit topic van een jaar geleden is, toch een reactie van mij.....

Heb nu een boxer van 3,6 jaar jong met nierfalen.
In laatste stadium nog wel! Alle waardes zijn 6x zo hoog!
Toch eet mijn hond nog steeds goed!
Ook al gaf de DA heb op 27 augustus jl. nog maar maximaal 6 weken te leven, hij is er nog steeds! (29 september inmiddels, ruim 5 weken later)
Hij speelt nog wel met zijn balletjes , héél eventjes 's morgens. Hij loopt een rondje om het huis, dan wil hij alweer terug.
Trekt zich veel terug in de auto die op het garagepad staat....dat is zijn rustplekje.
Slaapt veel!!!
Maar......hij IS er nog!
Hij geeft géén eten over!
Houdt zijn drinken grotendeels binnen.
Krijgt homeopathische druppels van Ranzijn: in flesje, tegen nier en blaasproblemen.
DA snapt hier ook niets van! Hij is zelfs een kilo aangekomen (hoewel hij vel over been is verder, hoor! Je kan zijn ribben tellen!
Ik wacht elke dag met angst en beven de ontwikkelingen af van hem, ik weet dat hij zichzelf vergiftigt nu. Weet dat hij verlamming kan krijgen. Maar hij is nog zó jong!!!!!!

mijn hond is ook erg ziek eet niet meer

Heeft jouw hond dan ook nierfalen, Anna?

Inmiddels is mijn hond nu overleden (euthanasie door DA) op 10 oktober....
Vreselijk!
Maar hij vergiftigde zichzelf steeds meer en wilde alleen nog maar in de auto liggen, zonderde zich af van 'de roedel'.
Intriest en zielig....we waren er kapot van!
Het was zó'n lief beest, we hadden hem al als puppy. Ook luisterde hij perfect, had de puppycursus goed gedaan. We missen hem nog steeds, ook al hebben we een nieuwe boxer nu genomen (herplaatser) van 3 en een half jaar.
Hoop dat jouw hond al weer wat beter is?
Hoe oud is hij/zij?