Uitnodiging voor iedereen tot vriendelijke discussie: Een kijk op nieuwe manier van opvoeden 
Bij ons op les, is niet de trucjes aanleren belangrijk, maar juist het meegeven aan bazen over gedrag en alles wat daar bij komt.
Voor trucjes leren, koop je maar een voek in de winkel zegt mijn trainer. Heerlijk om na de les uren met hem te praten over honden en gedrag. Hij leert je ook kijken naar honden en zelf leren zien en nadenken.
Het wordt ook duidelijk uitgelegd, gelegenheid voor vragen stellen, voor wie meer wilt weten. Je kan hem ook altijd een mailtje sturen als iets niet duidelijk is.
Deze lieve dame, kreeg niets mee.
Een simpele opdracht, pup leren zitten met een voertje. Trainer doet het voor, meee cursisten gaan aan de slag en zij gaat met t brokje voor zn neus zwaaien, op zn rug met het brokje zwaaien. Ik doet het voor, doe het 10 x voor, ze weet niet wat ze moet doen.Wandelen met aandacht (ze heeft de pupy cursus vervolg cursussen braaf gevolgd) iedereen gind aan de slag en ze ging maar een beetje rond lopen op het veld. Om zich heen kijkend, geen idee hebben.
Haar hond, een erg leuke hond, begreep uiteraard niets van haar, ging maar een beetje zn eigen gang. Vond het eeg sneu voor de hond.
Ze is gaan speuren met hem, ook geen idee. Ik ging mee, om te helpen. Het was nl erg verwarrend voor haar hond, hij wilde zo graag.
Met een paar maanden oud, was hij net zo breed als lang, erg overvoerd. Wat we zeiden, geen invloed. Ze voerde zo veel dat hij op een gegeven moment geen voertjes meer aannaam, ook al hield je een viefstuk voor zn neus.
Gelukkig is de dierenarts assistente met haar aan de slag gegaan. Een schema en regelmatig wegen.
Iemand had gezegd dat ze haar hond tot de rui niet mocht kammen.
De klitten waren echt in overvloed aanwezig. Werd er naar van, maar ja ze mocht niet kammen. Gelukkig hebben we haar overgehaald naar een trimmsalon te gaan, wat ze nu regelmatig doet. Zelf nog steeds niet kammen.
Goed, dit is wel extreem, gelukkig, maar zo zijn er meerdere.
Hoe goed je ook les geeft, je kan hier niets anders mee, dan er maar het beste van maken.
Meestal stoppen deze mensen na de puppy cursus.
De eigenaren die meer willen weten, gaan door. Willen graag meer weten over hun hond en verder komen met hun hond.
Willen ook meer doen met hun honden, hersenwerk, speuren, sport en spel.
Je kan het sommige mensen niet kwalijk nemen dat ze niet veel begrijpen van honden en hun gedrag.
Hoe duidelijk je ook bent.
Je ziet het ook in hun verdere levens stijl, hun eigen voeding vb.
Op de basisschool kwam in groep 3 een meisje van een andere school, veel te dik, even als haar moeder.
Ik was voorzitter van de ouderraad en overblijf moeder. Dat meisje, kreeg cola en croissantjes met boter mee naar school.
Ik vroeg een keer aan haar moeder of het een idee was haar dochter school melk te gaan geven ipv de cola. De moeder zei, dat het meisje moest afvallen en dus geen melk mocht.
Wat moet je daarmee?
Gelukkig is school met hun aan de slag gegaan. Ze hebben begeleiding voor thuis gekregen.
"
Klopt, er zijn natuurlijk altijd mensen die simpelweg niet echt in staat zijn om te begrijpen, het inzicht missen. Net zoals mensen die niet echt willen of eigenwijs zijn. Dat geldt voor hondenbazen en ouders van kinderen. Met soms heel schrijnende gevolgen.
(Je kan nooit zeggen: dat is nou nét niet de manier, je kan helaas alleen voor je zelf spreken, dus beter spreken van : ik vind dat nou nét niet de manier).
Maar je leest mijn adviezen wel?
"
Nou nee..eigenlijk dus al een hele poos niet meer...
Bovenstaand stukje is meteen een mooi voorbeeld waarom niet,
er word direct aangegeven hoe ik het beter had moeten verwoorden , volgens jou...
Ik bedoel het niet als aanval..maar zeg gewoon hoe ik het ervaar..
(Je kan nooit zeggen: dat is nou nét niet de manier, je kan helaas alleen voor je zelf spreken, dus beter spreken van : ik vind dat nou nét niet de manier).
Maar je leest mijn adviezen wel?
"
nu moet ik je teksten vaak al 2 keer lezen om te begrijpen wat je nu precies wilt zeggen .. of ik lees het verkeerd.
maar ze spreekt toch in de Ik vorm en heeft het over mij en ... dit is mijn mening.
wat ik hieruit opmaak is dat het gevoel ... en dus op de manier ervaren en vooral voelen zoals bedoelt ... bij het lezen van ontbreekt en ging en gaat het daar nu niet de hele tijd over?
Klopt, er zijn natuurlijk altijd mensen die simpelweg niet echt in staat zijn om te begrijpen, het inzicht missen. Net zoals mensen die niet echt willen of eigenwijs zijn. Dat geldt voor hondenbazen en ouders van kinderen. Met soms heel schrijnende gevolgen. "
Wat Suzanne er niet bij verteld heeft is dat deze vrouw haar man net overleden was. Ze was dus psychisch niet 100%. De oefeningen waren niet belangrijk. Wat wel van groot belang was was om goed op te letten dat het goed bleef gaan. Nou was dit een ongelofelijk makkelijke hond, maar als het niet helemaal goed gegaan zou zijn met deze hond dan zou er zeker ingegrepen worden door 1 op 1 bij te sturen. Maar deze mevrouw vond de lessen echt een uitje en deed ze met heel veel plezier. Ook het speuren vindt ze helemaal geweldig en ondanks dat ze de hond eigenlijk alleen maar in de weg zit tijdens het speuren gaat hij het steeds beter doen. Dus ondanks alles een blije baas en een blije hond!
Hallo vrede op aarde geen haren gaan trekken enzo lieve mensen
Wat Suzanne er niet bij verteld heeft is dat deze vrouw haar man net overleden was. Ze was dus psychisch niet 100%. De oefeningen waren niet belangrijk. Wat wel van groot belang was was om goed op te letten dat het goed bleef gaan. Nou was dit een ongelofelijk makkelijke hond, maar als het niet helemaal goed gegaan zou zijn met deze hond dan zou er zeker ingegrepen worden door 1 op 1 bij te sturen. Maar deze mevrouw vond de lessen echt een uitje en deed ze met heel veel plezier. Ook het speuren vindt ze helemaal geweldig en ondanks dat ze de hond eigenlijk alleen maar in de weg zit tijdens het speuren gaat hij het steeds beter doen. Dus ondanks alles een blije baas en een blije hond! "
Dan is dat toch het hoogst haalbare, in deze situatie..
en in mijn ogen iets om alleen maar heel tevreden mee te zijn, als trainer zijnde..
en in mijn ogen iets om alleen maar heel tevreden mee te zijn, als trainer zijnde..
"
Absoluut het hoogst haalbare. En daar kun je alleen maar tevreden mee zijn. Ik zou willen dat ik bij iedereen het hoogst haalbare zou bereiken, maar dat lukt helaas niet altijd.
Wat Suzanne er niet bij verteld heeft is dat deze vrouw haar man net overleden was. Ze was dus psychisch niet 100%. De oefeningen waren niet belangrijk. Wat wel van groot belang was was om goed op te letten dat het goed bleef gaan. Nou was dit een ongelofelijk makkelijke hond, maar als het niet helemaal goed gegaan zou zijn met deze hond dan zou er zeker ingegrepen worden door 1 op 1 bij te sturen. Maar deze mevrouw vond de lessen echt een uitje en deed ze met heel veel plezier. Ook het speuren vindt ze helemaal geweldig en ondanks dat ze de hond eigenlijk alleen maar in de weg zit tijdens het speuren gaat hij het steeds beter doen. Dus ondanks alles een blije baas en een blije hond! "
Ze vond vooral de gezelligheid van de club erg fijn. We gaan nog wel eens bij elkaar op de koffie. Ze is een lieverd.
Met de hond gaat het idd goed. Hij gaat eigenlijk altijd met haar mee. Naar stal, daarna lekker naar het strand of ergens anders wandelen.
Hij komt niets te kort.
Eigenlijk toch een mooi bewijs dat je ook zonder je in een hond te verdiepen een gelukkige hond en baas kan krijgen.
Maar wel een trainer die alles in de gaten houd of het wel goed loopt.
Als iets niet goed loopt, zoals bij het kammen, zijn er altijd wel mensen in de omgeving die een handje helpen.
Wat Suzanne er niet bij verteld heeft is dat deze vrouw haar man net overleden was. Ze was dus psychisch niet 100%. De oefeningen waren niet belangrijk. Wat wel van groot belang was was om goed op te letten dat het goed bleef gaan. Nou was dit een ongelofelijk makkelijke hond, maar als het niet helemaal goed gegaan zou zijn met deze hond dan zou er zeker ingegrepen worden door 1 op 1 bij te sturen. Maar deze mevrouw vond de lessen echt een uitje en deed ze met heel veel plezier. Ook het speuren vindt ze helemaal geweldig en ondanks dat ze de hond eigenlijk alleen maar in de weg zit tijdens het speuren gaat hij het steeds beter doen. Dus ondanks alles een blije baas en een blije hond! "
Ik had eerlijk gezegd ook wel het vertrouwen (ken de trainer een beetje) dat dit niet onder noemer schrijnend valt. Doelde ik in elk geval niet op. Lastig ook om inhoudelijk in te gaan op dit soort voorbeelden als je de situatie niet volledig kent. Maar mooi dat het zo toch werkt
Klopt, er zijn natuurlijk altijd mensen die simpelweg niet echt in staat zijn om te begrijpen, het inzicht missen. Net zoals mensen die niet echt willen of eigenwijs zijn. Dat geldt voor hondenbazen en ouders van kinderen. Met soms heel schrijnende gevolgen. "
Daar hebben docenten op school, huisartsen, maar ook trainers op sportclubs een belangrijke functie betreft kinderen.
De honden school en de dierenarts, bij honden en katten.
Gelukkig ging ze wel naar de hondenschool.
Wat dat betreft zou ik erg voor een diploma zijn voordat je een hond koopt en verplicht op cursus.
@Suzanne
Yep, maar ook dan is het niet altijd zo op te lossen/verbeteren zoals je in ideale maatschappijzou wensen. Ik heb gewerkt met psychisch (zwaar) beschadigde kinderen en kinderen uit gezinnen met (zeer) onmachtige ouders. Als professional heb je (in mijn geval) naast je pedagogische functie ook een signaleringsfunctie, maar loop je ook tegen veel onmacht en bepekingen aan. Ik heb helaas hele schrijnende dingen meegemaakt, waarbij ik moest roeien met de riemen die er waren.
Zowel wat betreft kinderen als honden is er denk ik nog best veel schroom/terughoudendheid om hetgeen niet zo goed of helemaal mis gaat bespreekbaar te maken en te melden als dit een verantwoorde keuze is. Ook hier op het forum is dat her en der terug te lezen, die terughoudendheid.
Yep, maar ook dan is het niet altijd zo op te lossen/verbeteren zoals je in ideale maatschappijzou wensen. Ik heb gewerkt met psychisch (zwaar) beschadigde kinderen en kinderen uit gezinnen met (zeer) onmachtige ouders. Als professional heb je (in mijn geval) naast je pedagogische functie ook een signaleringsfunctie, maar loop je ook tegen veel onmacht en bepekingen aan. Ik heb helaas hele schrijnende dingen meegemaakt, waarbij ik moest roeien met de riemen die er waren.
Zowel wat betreft kinderen als honden is er denk ik nog best veel schroom/terughoudendheid om hetgeen niet zo goed of helemaal mis gaat bespreekbaar te maken en te melden als dit een verantwoorde keuze is. Ook hier op het forum is dat her en der terug te lezen, die terughoudendheid.
"
Terwijl je hier de veiligheid van een scherm voor je neus hebt.
Die arme kinderen. Zoveel leed op deze aardbol. 
Siberienne (Gast)
Eigenlijk vind ik het niet zo correct om eerst een heel roddelverhaal over een medecursist op een forum te plaatsen met als strekking dat ze haar hond geheel fout behandeld.Dat dan een docent ook nog eens meent persoonlijke details over deze vrouw te moeten gaan verstrekken vind ik persoonlijk ook niet zo correct. De docenten op de hondenscholen waar ik ben geweest zouden dat niet zomaar doen.
Deze dame schrijft en leest hier niet mee, neem ik aan, maar hoe leuk zou het voor haar zijn als ze dat wel zou doen?
Deze dame schrijft en leest hier niet mee, neem ik aan, maar hoe leuk zou het voor haar zijn als ze dat wel zou doen?
"
Ze behandelt haar hond juist niet fout.
Ze behandelt haar hond zeer liefdevol.
Ze wist gewoon niet hoe ze haar hond moest voedden. Ze heeft katten, die hebben continu een vol bakje voer en kan je af en toe snoepjes geven. Bij haar hond werkte dit niet. Kon ze niet van te voren weten.
Dat je een collie voor de rui niet mocht kammen, dan zou zijn vacht beschadigen. Het was een collie eigenaar die haar dat vertelde, waarom zou ze dat niet geloven.
Inmiddels gaat ze netjes naar de trimmer met hem.
Ze weet zelf ook dat ze naar de cursus gaat voor de gezelligheid, van haar hoeft haar hond geen trucjes te leren, is eigenlijk ook niet belangrijk.
Is het roddelen, hed ik haar neergezer als iemand die slecht is, of kwaad wil? Die haar dieren mishandelt?
Ze is een mooi voorbeeld, van of zelf kennis hebben belangrijk is, meer niet.
Misschien is giede begeleiding bij een hinden school vele maken belangrijker.
Ze heeft overigens gelukkig genoeg zelf kennis om zich bewust te zijn van haar beperkingen. Een hele mooie eigenschap.
Deze dame schrijft en leest hier niet mee, neem ik aan, maar hoe leuk zou het voor haar zijn als ze dat wel zou doen?
"
Je bedoelt dat jij ook niet zo maar een verhaal over jouw skileraren A en B hier neer zou zetten?
Maar hoe erg is het om te lezen dat het erg goed gaat met haar hond? En dat ze geniet van haar hond. Ik kan je vertellen dat er een heleboel mensen een voorbeeld kunnen nemen aan het plezier wat zij beleeft met haar hond. Dat zie ik zeer regelmatig ook anders. Lees de verhalen op dit forum maar eens.
Maar hoe erg is het om te lezen dat het erg goed gaat met haar hond? En dat ze geniet van haar hond. "
Dat kwam pas naar voren nadat jij het verhaal over de Mevrouw verduidelijkte...
Ik moet zeggen dat de eerste versie van het verhaal op mij ook wat negatief en een beetje neerbuigend overkwam...
Ik moet zeggen dat de eerste versie van het verhaal op mij ook wat negatief en een beetje neerbuigend overkwam... "
Ik vond het eigenlijk niet, het kwam over zoals iedereen wel mensen kent, iemand die "het" echt niet heeft maar vol liefde zit voor haar hond.
Mijn moeder is ook zo iemand, ik vind het niet neerbuigend als je zegt dat ze geen flauw benul heeft hoe een hond in elkaar zit. Het is gewoon de waarheid. En ze zal het nooit leren. Maar met begeleiding kan ze toch veel plezier hebben met haar hondje.
Persoonlijk zou ik niet gelukkig zijn als mijn moeder een hond moest hebben maar niemand die haar kan helpen te begrijpen wat een hond is. Dan zou het dier versmacht worden in liefde maar zo rond als een tonnetje en weinig afleiding, behalve een wandeling.
Mijn moeder bedoelt het niet slecht en houdt van haar hondje, maar zonder begeleiding zou ze niet stilstaan wat te dik zijn kan betekenen. Ze zou enkel zeggen : "maar hij houdt zo van boterkoek!" of "hij lust graag ijs, dus geef ik hem elke dag na de wandeling een ijsje van de kar" (wat ze ook gedaan heeft voor ik het wist, want wat kon een ijsje nou kwaad?)
Mijn moeder is ook zo iemand, ik vind het niet neerbuigend als je zegt dat ze geen flauw benul heeft hoe een hond in elkaar zit. Het is gewoon de waarheid. En ze zal het nooit leren. Maar met begeleiding kan ze toch veel plezier hebben met haar hondje.
Persoonlijk zou ik niet gelukkig zijn als mijn moeder een hond moest hebben maar niemand die haar kan helpen te begrijpen wat een hond is. Dan zou het dier versmacht worden in liefde maar zo rond als een tonnetje en weinig afleiding, behalve een wandeling.
Mijn moeder bedoelt het niet slecht en houdt van haar hondje, maar zonder begeleiding zou ze niet stilstaan wat te dik zijn kan betekenen. Ze zou enkel zeggen : "maar hij houdt zo van boterkoek!" of "hij lust graag ijs, dus geef ik hem elke dag na de wandeling een ijsje van de kar" (wat ze ook gedaan heeft voor ik het wist, want wat kon een ijsje nou kwaad?) "
Ik begrijp wat je bedoeld hoor Martine..
maar ik denk toch altijd "wie ben ik om daar over te oordelen "..?
Als zowel mens & hond tevreden en gelukkig zijn dan is het goed...
Ieder mens geeft daar zijn eigen invulling aan...en ja... soms denk je bij je jezelf 'ik zou het anders doen...'
Het word natuurlijk een heel ander verhaal als een hond verwaarloosd word o.i.d...
maar ik denk toch altijd "wie ben ik om daar over te oordelen "..?
Als zowel mens & hond tevreden en gelukkig zijn dan is het goed...
Ieder mens geeft daar zijn eigen invulling aan...en ja... soms denk je bij je jezelf 'ik zou het anders doen...'
Het word natuurlijk een heel ander verhaal als een hond verwaarloosd word o.i.d... "
Maar dat is dus net de bedoeling van het voorbeeld. Je hebt mensen die vol goede bedoelingen zitten maar gewoon niet nadenken en hun hond in zekere zin mishandelen zonder het te beseffen.
Op de hondenschool was er een dame met een Viszla-pup. Dat hondje was 5 maanden maar zo mager als een graat.
Ik ben ik, dus ik kan niet zwijgen (weet dat het mijn zaken niet zijn...) en zeg tegen die dame dat haar hond veel te mager is en vraag wat ze hem voert. De voeding was ok, dus vraag ik hoeveel geef je? Wat op de zak staat, zegt ze. Het was voeding die ik kende en ik wist wat er gegeven moest worden voor dat hondje dus vraag ik of ze hem echt wel die hoeveelheid gaf.
Neen, ze gaf hem niet de hoeveelheid die ik zei en die hij nodig had, omdat ze de hoeveelheid die stond omschreven verkeerd begrepen had.
Op veel zakken staat voor een hond van bv. 40 kg geef je x gr. (volwassen gewicht). Zij gaf de hond de hoeveelheid voor het actuele gewicht : haar hondje woog 7 kg dus gaf ze hem zoveel. Dat beestje kreeg dus veel te weinig binnen, zij was niet wreed, ze dacht er gewoon niet bij na.
Nadat ik haar had uitgelegd hoe ze verpakkingen moest lezen en dat ze ook best keek of haar hond niet meer of minder nodig had, is het dier bijgekomen en zag hij er veel beter uit maar niet te dik.
Zulke voorbeelden geven aan dat er echt wel mensen zijn die raad nodig hebben en als ze die niet krijgen resulteert dat in miserie voor de hond. Ik had me ook kunnen terugtrekken en niks zeggen, maar hoelang had dat beestje dan zo moeten leven?
Spijtig genoeg kàn ik niet zwijgen als ik zoiets zie. Ik ben iemand die de regel "leven en laten leven" gebruikt, ik bemoei me met niks, wat de buur in zijn tuin doet moet hij weten, al plant hij er een rij bomen die al hun bladeren bij mij verliezen. Maar als het ten nadele van een levend wezen is, pak ik ze aan. Ik kan niet lijdzaam toezien en zal deze mensen altijd aanspreken. Eerst op een vriendelijke, behulpzame manier, lukt dat niet, dan zal het kwaadschiks zijn, maar dat wezen (kind, oudere, dier) móet geholpen worden...
Ikzelf vind het, met name in een open op internet staand topic, een eh ... Laat ik het anders zeggen, ik ben dan heel voorzichtig met het benoemen van of om / beschrijven van.
zij leest wellicht niet mee maar anderen wel, zie ook hier voorbeeld van iemand die trainster kende.
ik zou eerder het voorbeeld in zijn algemeenheid hier neer zetten zo van ... Soms kom je mensen tegen die ... En zus en zo.
al noem je nu geen naam je noemt wel het ras, en al wordt er gezegd ze is liefdevol er volgt dan toch weer een .... Maar ....
En mij is geleerd zodra er een maar komt of gezegd wordt dan is het dus eigenlijk een ... Nee.
Ik ook niet...vandaar ook mijn laatste zin..
ik zal dat in enkele gevallen (als een dier echt tekort komt i.m.o) ook doen..
Ik bedoel alleen te zeggen dat een ander altijd iets anders kan 'vinden' van jouw omgang of zorg voor een dier..., maar dat wil niet altijd zeggen dat het terecht is...
Ik ga er nog altijd van uit dat de meeste hondenbazen het allerbeste voorhebben met hun dier..
Ik moet zeggen dat de eerste versie van het verhaal op mij ook wat negatief en een beetje neerbuigend overkwam... "
Die mevrouw en ik hebben een klik. We komen bij elkaar op de koffie.
Dat was om aan te geven, dat zij en ik een band met elkaar hebben, we mogen elkaar heel graag.
We vinden het heerlijk verhalen te delen over onze honden, katten en paarden. Ik heb net een nestje kittens gehad, zij heeft een jonge Birmaan, wilt er een nestje mee als ze oud genoeg is. Mijn hulp heeft ze, dat komt helemaal goed.
Dat is dus het nadeel van geschreven tekst, je mist een hoop
Ik zie tekst met een naam al dan niet met foto. Een voor mij annoniem persoon, verschuilend achter woorden.
Een forum, zoveel leden, mensen, ideëen, meningen, opvattingen, zo veel manieren van schrijven, lezen, van communiceren, van interpreteren, van zien.
Filteren, iets doen met het geen je aanspreekt.
Voor mij is de tekst belangrijker dan het annonieme persoon die er achter zit.
Ik heb ook geen idee meer of wij ooit een discussie ergens over gehad hebben? Vind ik ook niet belangrijk.
Ik hoop ook oprecht dat het je heeft oplucht je mening over mij hiet neer te zetten. Ook de andere die hun hart gelucht hebbem.
Het gaat mij om de tekst, om de adviezen, niet om het persoon achter de tekst.
Adviezen over het laten piepen van een pup, of hond in de bench, dan ga ik er zeker op in en kan flink drammen ook.
Een hond die poepte in huis op een badkamer kleedje, het advies washier: haal het kleedje weg, of doe de deur dicht. Dat is toch geen oplossing, het heeft toch een rede dat de hond het doet?
Slopen van een hond, stop hem in de bench, als advies. Slopen heeft een oorzaak.
Goed er zijn rassen, neem de Saarloos, de bullterriër, vraag me niet waarom, maar die slopen om het slopen.
Ik grapte een keer met een eigenaar van een Saarloos, die een pup ging kopen, om zijn huis van beton te gaan maken, een Flinstone huis, Saarloos proef.
Over het corrigeren in sommige gevallen, ook dan zul je me flink horen.
Neem nu uitvallen aan de lijn. Je kan corrigeren, maar het werkt niet.
Net zo als een hond met jeuk, geef een prik tegen de jeuk, het synptoom zal tijdelijk verdwijnen, maar zolang de oorzaak niet is aangepakt, zal de jeuk weer terug komen.
Een hond zal weer gaan uitvallen, de prikkel, de andere hond die wordt zo groot, dat de correctie even weer vergeten is.
Zo zal je dus steeds harder en vaker moeten gaan corrigeren, tenzij je de oorzaak aanpakt.
Je kan zeggen dat ik dram, dat ik mijn gelijk wilt, dat je het niet met me eens bent.
Geen problemen mee.
Over de hond van die mevrouw, in mijn ogen sneu. Tot mijn trainer mij vertelde eens goed te kijken. Ik liefhebber, hobbyist van honden, meer niet. Ik zag dat ze over het veld wandelde, (lopen met aandacht) ze keek een beetje om haar heen, de hond snuffelde, keek om zich heen, liep met een keurige slappe lijn naast haar. Goed, hij keek niet naar haar, maar aan het meelopen met de slappe lijn, wist hij precies waar ze was, had dus toch aandacht voor haar, maar niet op een manier die mij bekend was. Weer wat geleerd.
Het leren zit, hij keek haar aan zo van, wat je wil je met dat snoepje. Gaf een blaf, net zo als Luca naar mij blaft als ik weer eens met aguility loopt te knoeien met aanwijzingen geven naar Luca, waarbij dat veel te onhandig gaat, ze snapt dat even niet. Duidelijk van de hondjes.
Zij vind het leren zitten eigenlijk totaal niet belangrijk, even als haar hond. Is leren zit belangrijk? Eigenlijk totaal niet.
Hij had heel snel leren zitten, dat is ook niet moeilijk aan te leren.
De leukste puppy oefening, iemand houd de pup vast, baasje loopt weg, roept de hond en de pup wordt losgelaten. Haar hond wist niet hoe snel hij naar haar toe moest rennen.
Het hier is iets wat hij eigenlijk van zelf bij haar deed, hij wil heel graag bij haar zijn. Dan zegt toch eigenlijk genoeg.
ik zal dat in enkele gevallen (als een dier echt tekort komt i.m.o) ook doen..
Ik bedoel alleen te zeggen dat een ander altijd iets anders kan 'vinden' van jouw omgang of zorg voor een dier..., maar dat wil niet altijd zeggen dat het terecht is...
Ik ga er nog altijd van uit dat de meeste hondenbazen het allerbeste voorhebben met hun dier..
"
Onwetendheid doet niets af aan het beste voor hebben (vice versa) met je dier/kind. Maar 'anders' is ook per definitie niet beter of slechter ... soms is anders ... eeeeh .... gewoon anders.
Ook uit jullie reacties blijkt een terughoudendheid (ook al doe je het wel als er echt misstanden zijn) om je 'te mengen' in andermans privé. Dat geldt wat mij betreft zowel voor honden als kinderen. En ja, is mij ook niet onbekend. Het is hoe dan ook glad ijs waarop je je begeeft. Want in hoeverre projecteer je je eigen overtuigingen en wanneer is er echt sprake van welzijn wat serieus in het geding komt?
Om terug te komen op mijn eerder aangehaalde ervaringen met kinderen zijn situaties soms zoals ze zijn. Ook al zou je dat in een ideale maatschappij graag anders zien omdat je met de kennis die je hebt weet dat soms anders wel beter zou zijn voor het welzijn.
psssst.... 
* incognito*
Ik denk dat de meeste mensen veilig vanachter pc zich vele malen meer mengen in elkaars privé dan wij in real life zouden (durven) doen.
Dat was om aan te geven, dat zij en ik een band met elkaar hebben, we mogen elkaar heel graag.
We vinden het heerlijk verhalen te delen over onze honden, katten en paarden. Ik heb net een nestje kittens gehad, zij heeft een jonge Birmaan, wilt er een nestje mee als ze oud genoeg is. Mijn hulp heeft ze, dat komt helemaal goed.
Dat is dus het nadeel van geschreven tekst, je mist een hoop
Ik zie tekst met een naam al dan niet met foto. Een voor mij annoniem persoon, verschuilend achter woorden.
Een forum, zoveel leden, mensen, ideëen, meningen, opvattingen, zo veel manieren van schrijven, lezen, van communiceren, van interpreteren, van zien.
Filteren, iets doen met het geen je aanspreekt.
Voor mij is de tekst belangrijker dan het annonieme persoon die er achter zit.
Ik heb ook geen idee meer of wij ooit een discussie ergens over gehad hebben? Vind ik ook niet belangrijk.
Ik hoop ook oprecht dat het je heeft oplucht je mening over mij hiet neer te zetten. Ook de andere die hun hart gelucht hebbem.
Het gaat mij om de tekst, om de adviezen, niet om het persoon achter de tekst.
Adviezen over het laten piepen van een pup, of hond in de bench, dan ga ik er zeker op in en kan flink drammen ook.
Een hond die poepte in huis op een badkamer kleedje, het advies washier: haal het kleedje weg, of doe de deur dicht. Dat is toch geen oplossing, het heeft toch een rede dat de hond het doet?
Slopen van een hond, stop hem in de bench, als advies. Slopen heeft een oorzaak.
Goed er zijn rassen, neem de Saarloos, de bullterriër, vraag me niet waarom, maar die slopen om het slopen.
Ik grapte een keer met een eigenaar van een Saarloos, die een pup ging kopen, om zijn huis van beton te gaan maken, een Flinstone huis, Saarloos proef.
Over het corrigeren in sommige gevallen, ook dan zul je me flink horen.
Neem nu uitvallen aan de lijn. Je kan corrigeren, maar het werkt niet.
Net zo als een hond met jeuk, geef een prik tegen de jeuk, het synptoom zal tijdelijk verdwijnen, maar zolang de oorzaak niet is aangepakt, zal de jeuk weer terug komen.
Een hond zal weer gaan uitvallen, de prikkel, de andere hond die wordt zo groot, dat de correctie even weer vergeten is.
Zo zal je dus steeds harder en vaker moeten gaan corrigeren, tenzij je de oorzaak aanpakt.
Je kan zeggen dat ik dram, dat ik mijn gelijk wilt, dat je het niet met me eens bent.
Geen problemen mee.
Over de hond van die mevrouw, in mijn ogen sneu. Tot mijn trainer mij vertelde eens goed te kijken. Ik liefhebber, hobbyist van honden, meer niet. Ik zag dat ze over het veld wandelde, (lopen met aandacht) ze keek een beetje om haar heen, de hond snuffelde, keek om zich heen, liep met een keurige slappe lijn naast haar. Goed, hij keek niet naar haar, maar aan het meelopen met de slappe lijn, wist hij precies waar ze was, had dus toch aandacht voor haar, maar niet op een manier die mij bekend was. Weer wat geleerd.
Het leren zit, hij keek haar aan zo van, wat je wil je met dat snoepje. Gaf een blaf, net zo als Luca naar mij blaft als ik weer eens met aguility loopt te knoeien met aanwijzingen geven naar Luca, waarbij dat veel te onhandig gaat, ze snapt dat even niet. Duidelijk van de hondjes.
Zij vind het leren zitten eigenlijk totaal niet belangrijk, even als haar hond. Is leren zit belangrijk? Eigenlijk totaal niet.
Hij had heel snel leren zitten, dat is ook niet moeilijk aan te leren.
De leukste puppy oefening, iemand houd de pup vast, baasje loopt weg, roept de hond en de pup wordt losgelaten. Haar hond wist niet hoe snel hij naar haar toe moest rennen.
Het hier is iets wat hij eigenlijk van zelf bij haar deed, hij wil heel graag bij haar zijn. Dan zegt toch eigenlijk genoeg. "
Weet je wat "denk ik" een beetje het probleem is hier? Als ik jou lees typen, dan heb je het over "Doe je dit, dan zul je me horen", alsof bijv. de hond in de bench doen per definitie fout is en jij het beter weet. Ik denk dat sommigen dan zullen denken "Wie ben jij om mij te vertellen wat het beste is voor mijn hond?"
Aston zit bijv. ook wel eens even in de bench. Waarom? Omdat het hem soms net even de rust geeft die hij zelf in bepaalde situaties niet pakt. Zal dat voor alle honden goed zijn? Vast niet, maar voor de mijne wel.
Ik begrijp je heus hoor en ik vind dat je op bepaalde punten ook zeker gelijk hebt, maar jij geeft je mening heel erg alsof jij het idee hebt dat jij per definitie gelijk hebt en dat wie het anders doet dus per definitie fout is. Althans, zo komt het een beetje op mij over. Zelf ben ik van mening dat wat bij de ene hond wel werkt, bij de ander juist totaal niet werkt.
Dat was om aan te geven, dat zij en ik een band met elkaar hebben, we mogen elkaar heel graag.
We vinden het heerlijk verhalen te delen over onze honden, katten en paarden. Ik heb net een nestje kittens gehad, zij heeft een jonge Birmaan, wilt er een nestje mee als ze oud genoeg is. Mijn hulp heeft ze, dat komt helemaal goed.
Dat is dus het nadeel van geschreven tekst, je mist een hoop
Ik zie tekst met een naam al dan niet met foto. Een voor mij annoniem persoon, verschuilend achter woorden.
Een forum, zoveel leden, mensen, ideëen, meningen, opvattingen, zo veel manieren van schrijven, lezen, van communiceren, van interpreteren, van zien.
Filteren, iets doen met het geen je aanspreekt.
Voor mij is de tekst belangrijker dan het annonieme persoon die er achter zit.
Ik heb ook geen idee meer of wij ooit een discussie ergens over gehad hebben? Vind ik ook niet belangrijk.
Ik hoop ook oprecht dat het je heeft oplucht je mening over mij hiet neer te zetten. Ook de andere die hun hart gelucht hebbem.
Het gaat mij om de tekst, om de adviezen, niet de persoon achter de tekst.
Adviezen over het laten piepen van een pup, of hond in de bench, dan ga ik er zeker op in en kan flink drammen ook.
Een hond die poepte in huis op een badkamer kleedje, het advies washier: haal het kleedje weg, of doe de deur dicht. Dat is toch geen oplossing, het heeft toch een rede dat de hond het doet?
Slopen van een hond, stop hem in de bench, als advies. Slopen heeft een oorzaak.
Goed er zijn rassen, neem de Saarloos, de bullterriër, vraag me niet waarom, maar die slopen om het slopen.
Ik grapte een keer met een eigenaar van een Saarloos, die een pup ging kopen, om zijn huis van beton te gaan maken, een Flinstone huis, Saarloos proef.
Over het corrigeren in sommige gevallen, ook dan zul je me flink horen.
Neem nu uitvallen aan de lijn. Je kan corrigeren, maar het werkt niet.
Net zo als een hond met jeuk, geef een prik tegen de jeuk, het synptoom zal tijdelijk verdwijnen, maar zolang de oorzaak niet is aangepakt, zal de jeuk weer terug komen.
Een hond zal weer gaan uitvallen, de prikkel, de andere hond die wordt zo groot, dat de correctie even weer vergeten is.
Zo zal je dus steeds harder en vaker moeten gaan corrigeren, tenzij je de oorzaak aanpakt.
Je kan zeggen dat ik dram, dat ik mijn gelijk wilt, dat je het niet met me eens bent.
Geen problemen mee.
Over de hond van die mevrouw, in mijn ogen sneu. Tot mijn trainer mij vertelde eens goed te kijken. Ik liefhebber, hobbyist van honden, meer niet. Ik zag dat ze over het veld wandelde, (lopen met aandacht) ze keek een beetje om haar heen, de hond snuffelde, keek om zich heen, liep met een keurige slappe lijn naast haar. Goed, hij keek niet naar haar, maar aan het meelopen met de slappe lijn, wist hij precies waar ze was, had dus toch aandacht voor haar, maar niet op een manier die mij bekend was. Weer wat geleerd.
Het leren zit, hij keek haar aan zo van, wat je wil je met dat snoepje. Gaf een blaf, net zo als Luca naar mij blaft als ik weer eens met aguility loopt te knoeien met aanwijzingen geven naar Luca, waarbij dat veel te onhandig gaat, ze snapt dat even niet. Duidelijk van de hondjes.
Zij vind het leren zitten eigenlijk totaal niet belangrijk, even als haar hond. Is leren zit belangrijk? Eigenlijk totaal niet.
Hij had heel snel leren zitten, dat is ook niet moeilijk aan te leren.
De leukste puppy oefening, iemand houd de pup vast, baasje loopt weg, roept de hond en de pup wordt losgelaten. Haar hond wist niet hoe snel hij naar haar toe moest rennen.
Het hier is iets wat hij eigenlijk van zelf bij haar deed, hij wil heel graag bij haar zijn. Dan zegt toch eigenlijk genoeg. "
mij ook
maar met je tekst en je adviezen, en de manier waarop je het brengt ben ik het niet altijd eens..., dat mag toch?
even een huis tuin en keuken voorbeeldje..
Sinds een paar weken woont Fanny bij ons...mijn vierde hond, een herplaaster van 7 uit Spanje...ze doet het super..tot op de dag van vandaag heeft zich geen enkel 'probleem' voorgedaan...
hartstikke chill & superlief hondje...
Fanny heeft de gewoonte helemaal uit d'r dak te gaan wanneer ik thuis kom van werk...ze is blij, dan gaat ze jodelen ...
Nu is dat 'jodel' tijdstip niet erg handig...omdat ik s'nachts werk, dus s'morgens in alle vroegte thuiskom...
voor mij is gejodel geen probleem, maar ik heb ook een buurvrouw...
Ik kan kiezen tussen drie; ik ga met haar aan het trainen met het doel dat ze niet meer jodelt wanneer ik thuiskom
ik laat haar lekker jodelen
of ik pak haar op ( want dat wil ze graag )
jodelen stopt direct, ik geef haar een knuffel en tis goed..ik heb er de rest vd dag geen kind meer aan..
Ik kies voor optie 3...snel en makkelijk..., maar waarschijnlijk zal iedere trainer zich achter zijn oren krabben want ...zo hoort het eigenlijk niet...
I know...
maar voor mij, Fanny en mijn gezin is het perfect zo..
het beestje is 7 jaar oud, ze mag blijven hoe ze is..en ik schaad er niemand mee, iedereen helemaal tevreden...
Nu kunnen er 1000 en 1 redenen opgenoemd worden waarom ik het niet zo zou moeten doen, ondersteund door linkjes met leesvoer... & bijbehorende trainingsadviezen..
Maar hee..., ik doe ten alle tijde wat goed voelt voor mij en mijn honden..dat vind ik belangrijk..
linkjes en leesvoer geef ik ook graag omdat anderen vaak beter uitleggen dan ik kan, en bovendien anders het antwoord nogal lang wordt
Vooral als een vraag op het forum niet zo een twee drie te beantwoorden is omdat letterlijk alles van invloed kan zijn, en alles met elkaar te maken heeft, is het fijn (mijn mening dan) dat je wat links kan geven waar de ts misschien e.a. aan zou kunnen hebben.
Blijft natuurlijk een feit dat je uit al die informatie haalt wat je denkt dat goed is voor je hond. En dan komt weer waar het eigenlijk om gaat: inleven in de hond.
Zo lees je vaak over bijv. blaffen of ander ongewenst gedrag negeren, ik zou zoiets nooit doen, al geeft de beste trainer dit advies.
Een bench,een prima hulpmiddel (uit eigen ervaring) voor sommige honden, mits goed gebruikt uiteraard, niet om je hond een hele dag in op te sluiten, wel om een veilig plekje te maken.
Vooral als een vraag op het forum niet zo een twee drie te beantwoorden is omdat letterlijk alles van invloed kan zijn, en alles met elkaar te maken heeft, is het fijn (mijn mening dan) dat je wat links kan geven waar de ts misschien e.a. aan zou kunnen hebben.
Blijft natuurlijk een feit dat je uit al die informatie haalt wat je denkt dat goed is voor je hond. En dan komt weer waar het eigenlijk om gaat: inleven in de hond.
Zo lees je vaak over bijv. blaffen of ander ongewenst gedrag negeren, ik zou zoiets nooit doen, al geeft de beste trainer dit advies.
Een bench,een prima hulpmiddel (uit eigen ervaring) voor sommige honden, mits goed gebruikt uiteraard, niet om je hond een hele dag in op te sluiten, wel om een veilig plekje te maken.
"
Dit dus. Goede informatie in combinatie met goed kijken naar je eigen hond.
Aston zit bijv. ook wel eens even in de bench. Waarom? Omdat het hem soms net even de rust geeft die hij zelf in bepaalde situaties niet pakt. Zal dat voor alle honden goed zijn? Vast niet, maar voor de mijne wel.
Ik begrijp je heus hoor en ik vind dat je op bepaalde punten ook zeker gelijk hebt, maar jij geeft je mening heel erg alsof jij het idee hebt dat jij per definitie gelijk hebt en dat wie het anders doet dus per definitie fout is. Althans, zo komt het een beetje op mij over. Zelf ben ik van mening dat wat bij de ene hond wel werkt, bij de ander juist totaal niet werkt. "
Toevallig vind ik dat een bench, goed aangeleerd geen probleem.
Mits je uitgaat van je hond en hem niet hebt voor het gemak van de mens.
Hier zelf geen bench, vind het geen prettig idee mijn hond er in te doen. We gebruiken de gang als nodig.
Dat is dus het nadeel van tekst het komt rauw op je dak.
Ik weet dat ik erg fanatiek kan zijn als het over dierenwelzijn gaat.
Deel hier mijn visie, geef antwoord op vragen en probeer vooral duidelijk uitleg te geven.
Het gaat mij niet om mijn gelijk, geef ook toe als ik iets verkeerd zie.
Gelukkig maak ik fouten, daar leer je enorm veel van
Pas mijn visie aan en sta open voor nieuwe inzichten.
Ik ben ook geen professional, ben een liefhebber.
Het geluk, dat als ik iets niet weet, of begrijp hoe iets zit ik aanklop mijn mijn trainer. Goud waard een goede leeraar.
Dat hij niet inmiddels helemaal dol wordt van mijn vele vragen
Hier in de buurt weten ze me te vinden als er iets met een dier is. Een zwaan met een knoppel op zn kop. Heb hem in mn tuin gejaagd, dan kan hij niet weg. Dierenambulance gebeld. Intussen met een stel buurkids bij mensen geld ingezameld en het geld, met de zwaan meegegeven aan de ambu. Zwaan werd geopereerd en uitgezet.
Een baby egeltje liep over het industieterrein, overdag. Ik werd geroepen, heb hem gepakt, even katten blik gevoerd, geld ingezameld (geef zelf het meest) en naar de oopvang gebracht.
Hoeveel vogels ik al niet opgevangen heb. Altijd mooi om ze weer uitte zetten.
Het welzijn van dieren daar ga ik voor. Zijn kunnen niet voor zich zelf spreken.
Met woorden, met taal ben ik niet zo handig. Heb een lees handicap, ik mis soms hele woorden, waardoor, zeker lange tekst heel anders door mij wordt gelezen dan er staat. Had ik met de tekst van Petra. Heb hem eena nog 6 x gelezen en toen ineens was het een ander verhaal dan ik eerst las.
Dat is op een openbaar forum, zoveel mensen, totaal verschillend. Dat maakt het ook zo interessant en leerzaam.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?