onbetrouwbare hond; inslapen???

Ik ben hier nieuw en heb me alleen aangemeld voor een kwestie. Ik heb deze kwestie zelfs op nog enkele andere fora neergezet, omdat ik weet dat elk forum zijn eigen zienswijze heeft.... (en omdat ik weet dat ze sowieso enkele jaren terug lid was van dit forum).

Ik ben momenteel bij mijn familie op bezoek (en zij zijn aan het wandelen met de hond), en ik type deze kwestie op mijn ipad, dus er kunnen wat typefouten in staan door mijn dikke vingers...

Mijn schoondochter heeft een hond, hij heet Nero. Nero is een kaukasische owcharka, en is inmiddels alweer 6.5 jaar oud. Nero is in huis gehaald op de leeftijd van een maand of 8-9??? Nero komt bij een brood fokker vandaan, deze fokken voor de rest alleen maar boomers en kruisingen tussen poedels/labradors/goldens/borders/shi tzu's/maltezers/boomers. 

Nero heeft tot die 8 maanden leeftijd altijd bij een vrouw alleen gewoond en vindt mannen dus niet super. Maar goed, vanaf 2 jaar zijn de echte problemen begonnen. Op een begeven moment mijn oudste zoon aangevallen, waar deze nog steeds littekens van in zijn arm heeft. Op dat moment hebben we een gedragsdeskundige erbij gehaald, maar deze konden er niks mee. Ze hadden allemaal leuke 'koekjes-oplossingen' maar het werkte geen fluit. Op de leeftijd van 3 jaar kon de hond niet eens meer uitgelaten worden, omdat hij uitviel naar andere reuen. Op dat moment is er een stroomband gekocht en hiermee kon de hond weer loslopen tot op de dag van vandaag. Hij valt nog steeds uit aan de lijn naar intacte reuen, maar van de lijn gaat alles prima en als er een intacte reu is, wordt hij aan een paaltje geknoopt. Ik neem hem af en toe mee naar een groot losloopgebied in de buurt, waar we veel honden tegenkomen en dit geeft geen problemen. 

Echter valt hij inmiddels steeds meer mensen aan. Geen onbekende mensen, maar juist bekende mensen. Mijn zoons, ik zijn regelmatig de therapeut. Gisteravond op eerste kerstdag heeft hij mijn zoon in zijn nek gebeten! Gewoon zo uit het niets eigenlijk, hij lag lekker, hij staat op, kijkt met zijn 'enge' blik en met een hele hoop herrie springt hij zo naar zijn hoofd. Mijn schoondochter heeft hem eraf getrokken op dat moment en naar buiten gebonjourd aan zijn halsband. 

Ik denk dat jullie snappen dat dit dus echt niet zo gaat, deze hond is gewoon onbetrouwbaar, maar deze voorvallen komen zeg maar 1x per jaar voor. Om hem daar nou voor in te laten slapen??? Aan de andere kant als er een kinderwens is (en die is er), maar dat werkt niet met deze hond. Hij is gewoon niet te vertrouwen voor 100%, de kinderwens wordt dus nu ook gewoon uitgesteld.

Even een woonsituatie. Ik woon hier dus met mijn vrouw en 3 zoons en 1 dochter (uit huis wonend, heeft ook een kaukaas, ook een hond met gebruiksaanwijzing, maar wel te vertrouwen) en de vriendin van mijn jongste zoon woont hier ook 5 dagen per week (die studeert hier in de buurt, en in het weekend is ze met de hond bij haar ouders). Wij wandelen elke dag met de hond 1 uur en doen af en toe wat zoekspelletjes met d'r. Verder hebben we ook nog een teckel (takkie, teefje) en dat gaat prima tussen die 2.

Nero is een hele dominante hond, maar dat zie ik niet als negatief. Hij is gewoon heel zelfverzekerd en elke hond heeft ontzag voor hem, het wordt dus ook nooit ruzie met hem, want daar denken andere honden niet eens aan. Hij zal ook nooit een gevecht beginnen, maar als een andere hond hem bijt, gooit hij ze zo op de grond en hangt boven ze te grommen dat ze niets mogen doen (dit gebeurt hoogstens 1x per jaar).

Ik ben benieuwd hoe jullie hier over denken; inslapen of niet??

Ik kan niet reageren vandaag denk ik meer, aangezien we nu dus een familiedagje hebben, maar Nero en Takkie werden hier eerst nog uitgelaten, vandaar dat ik dit nog even neertyp. Morgen zal ik thuis meer tijd hebben om evt. vragen te beantwoorden...

Groeten,
Cees (en familie)

Er zitten wel tegenstellingen in het verhaal, en dan is het moeilijk er een kijk op te krijgen. Aan de ene kant is Nero een hond die nooit ruzie zoekt, aan de andere kant een hond die uitvalt naar andere reuen?

Een stroomband gebruiken zorgt niet meteen voor een vertrouwensband tussen mens en hond. Jij ziet het als de hond is onbetrouwbaar, maar de kans is groot dat de hond net hetzelfde van z'n mens denkt: die is onbetrouwbaar, want die doet hem pijn. 
Volgens mij gaat het hier over mens en hond die wel samen in 1 huis zijn, maar elkaar niet vertrouwen, die relatie is kapot. En daar zal je vanaf 0 terug aan moeten werken. En het eerste daarbij is: stroomband in de vuilbak!

Heftig hoor, bijna bizar.

Maar wat ik me dan gelijk afvraag, hoe overleef je zoiets, als zo'n grote hond je bij je hoofd grijpt, hoe krijg je hem er überhaupt af.

Wij hebben zelf ook 2 dochters hier rond lopen, en als onze hond zomaar uit het niets 1x aanviel, liet ik hem gelijk medisch onderzoeken. Zou daar niets uitkomen dan een hele GD erbij halen, als ook dat niet hielp, dan ging deze hond echt het huis uit, veiligheid gaat voor alles.

Ik zie ook veel tegenstellingen in het verhaal, echter ik kan 1 tip geven: Haal een GT in huis, je hebt dit al geprobeerd. Maar dan zeg ik niet elke GT is hetzelfde, je moet 1 zoeken die ervaren is en een goede naam heeft. Ik weet zeker dat er mensen op dit forum zitten die kwalitatief goede GT's kennen of er zelf 1 zijn. Ik hoop dat ze even reageren.
Waar woon je? ik ken namelijk wel een GT.

Ik denk dat het heel gevaarlijk is voor mensen hier om maar wat te roepen zonder de hond te hebben gezien.

Wat ik wel kan bedenken, kerst is meestal behoorlijk druk, zou deze plotselinge uitval gisteren daar iets mee te maken kunnen hebben?

Zo niet, dan zou ik naar de dierenarts gaan om te zien of die er iets zinnigs van kan zeggen. Eerst iets medisch uitsluiten. Misschien is dat sowieso wel handig.

Maar zomaar op basis van een geschreven stuk advies geven vind ik te link.

Christel
Aan de lijn valt hij uit naar intacte reuen en binden we hem vaak aan een paaltje, omdat je anders 70kg hond amper kunt houden. Van de lijn (dus los), gaat dus alles perfect...

Die stroomband hebben we gebruikt dat het commando 'hier' ook echt opgevolgd moet worden, in alle situaties. Inmiddels is deze al een jaar of 3 niet meer gebruikt. Hij had dat binnen 1 week door.

wat zijn doggies eigenlijk???

diesel,
Hij heeft altijd een halsband om, hier trek je hem dan gewoon aan hem er vanaf. Als je alleen bent, zou dit inderdaad problematisch kunnen zijn, dit is gelukkig nog nooit gebeurd....

Mike,
Ik woon in gorinchem....

Ik vind dit heel triest. Denk dat de hond nooit nog te vertrouwen zal zijn, dit zou ik niet aankunnen. Neen, dan kies ik niet voor herplaatsen , maar voor het spuitje. Hoe erg het ook mag klinken hier op forum.

.doggies zijn punten die je kan sparen  op het forum, mensen met veel doggies zijn dus enig tijd actief op dit forum.

.Nou mensen, ken iemand een goede GT omgeving gorinchem??

edit: wat wilma al zegt, het is gevaarlijk om advies te geven vanachter de pc,met het probleem dat je hebt.

Margje van Biko, heeft veel ervaring met agressie en angst bij honden.

Ik heb marge een p.b gedaan om mee telezen  en evt reageren...

Een hond die een mens naar de nek vliegt en doorbijt... daar zou ik eigenlijk niet over twijfelen, al gebeurt het één keer in de tien jaar. Maar zo lees ik dit verhaal dus, misschien was het wel helemaal niet zo. 

Ik heb nog wel een paar vragen; hoe oud is je zoon die gebeten werd? Wat was de situatie? (bijvoorbeeld, lag de hond op zijn plaats en kwam je zoon naar de hond toe, of lag de hond gewoon ergens in de kamer en stond hij op om naar je zoon toe te gaan die heel ergens anders was om hem naar de nek te vliegen) 
Wat voor beet was het eigenlijk? Een hapbeweging maar zonder de huid te raken? Een schamper? Met bloed?

Moeilijk...
Als een echte gedragsdeskundige hier met zo'n verhaal zou komen, die precies weet hoe hondengedrag in elkaar zit zou ik best mijn advies willen geven..

Maar kiezen tussen leven of dood, door een verhaal van iemand die ik niet ken, de hond niet ken, de situatie niet ken.??

Ik hou m'n mond.

roxy music,
Zo denk ik er eigenlijk ook over, maar aan de andere kant kan ik het niet over mijn hart verkrijgen. Buiten die ongelukjes is het namelijk zo'n lieve sul. Hij gaat ook gewoon mee op vakantie, we passen de vakanties zelfs op hem aan (niet naar warme landen) en hij leeft daar altijd helemaal op; geweldig vindt hij het daar! Lekkere boswadelingen, zwemmen, rennen, spelen met andere honden etc. In het pension waar hij af en toe heen gaat, staat hij zelfs bekend als de 'grote vriendelijke reus', maar ja, die weten ook niet hoe hij ook kan zijn.... Alle buurthonden, buurtmensen zijn allemaal gek op hem, omdat hij zo'n lieve sul is, maar ja, dus niet altijd....

De gebeten zoon van gisteren is 21 jaar oud. De situatie: na het racletten (zwitsers kaasgerecht) met de hele familie zijn we in de kamer gaan zitten om wat te drinken. Iedereen zit er al een uurtje gezellig te kletsen en hij ligt lekker te slapen op de grond ergens in een hoek van de kamer (waar hij altijd ligt, daar ligt hij niet in de weg en loopt niet steeds iedereen langs). Op een begeven moment staat mijn zoon op om van plek te wisselen, omdat hij het nogal warm kreeg zo vlak bij de houtkachel. Op het moment dat hij dus op de bank gaat zitten (tussen mijn vrouw en schoondochter in), staat Nero op, loopt naar hem toe, en mijn vrouw zegt al 'dit gaat fout', omdat hij dan zo gefixeerd kijkt. En op dat moment springt hij dus naar mijn zoon en op dat moment gaat mijn schoondochter meteen staan, pakt de hond aan zijn halsband en trekt hem er af zodat hij weer met 4 poten op de grond staat. Hij blijft dan nog even hangen in zijn bui en pakt Takkie ook nog in z'n bek (hij beet niet door en nadat takkie piepte liet hij ook meteen weer los).  
Nero heeft niet doorgebeten, maar hij had hier ook de kans niet voor. Op mijn zoons hoofd zie je nog steeds 2 tandafdrukken; 1tje in zijn nek en 1 net boven zijn oor. Dan weet je meteen dat hij dus een flinke bek heeft.... Geen bloed te zien, maar hij was er dus ook zo afgetrokken, nero maakte overigens een heel grommend kabaal tijdens zijn sprong. 



Wilma, 
We hebben dus eigenlijk ieder jaar wel zijn voorval, en het gebeurd ook als er dus bijna niemand is. De laatste keer waren er ook maar 2 personen aanwezig toen het gebeurde, daar zie ik dus geen verband in. Daarnaast sluiten we hem meestal op als er bezoek komt. In de schuur hebben wat kennelpanelen neergezet en daarin staat een bank, waterbak, wat speeltjes, waar hij ingaat als er dus visite komt. Hier heeft hij ook gezeten onder het eten, omdat hij nogal kan schrikken en happen als hij slaapt en hij wakker schrikt omdat je bijv. tegen hem aanstoot. Dit is niet zo'n probleem, omdat als hij gewoon slaapt wij zijn naam roepen en als hij dan opkijkt lopen we pas langs. En dit gaat dus zo al jaren goed, maar ja, van visite kun je dit niet verwachten. Nadat alle extra visisite dus weg was, mocht hij weer bij ons komen in de keuken/kamer.

als mijn hond op de manier dat jij het beschrijft zo naar mijn keel of hoofd zou vliegen/bijten .. ik stond standepede bij de dierenarts..

om GEEN ENKELE reden, zou mijn eigen hond mij zo mogen aanvallen ..

Als je al niet echt kunt plaatsen waarom de hond ineens zo reageerde... Jeetje.. En wat voor hond ook. Ik zou hem eens laten onderzoeken. Dit klinkt bhoorlijk gevaarlijk. Hier moet je echt iets mee doen.

waarop zouden we hem moeten onderzoeken??? Qua jaarlijkse checkup (rabiesenting gehaald voor op skivakantie laatst) was hij gezond. Daarnaast zijn op 3 jarige leeftijd zijn heupen, rug, ellebogen geröntgend op afwijkingen, maar dit was toen allemaal perfect....

. goh, misschien heeft ie een hersentumor en reageerd hij daarom zo.. voor je in paniek slaagt.. Mijn tante haar golden was ALTIJD een super lieve hond, opeens viel ie ook iedereen aan, ze hebben bij de dierenkliniek toen een hersentumor ontdekt, en wss kwam het gedrag daarvan daan..

Dit lijkt me eigenlijk wel onwaarschijnlijk het is al vanaf 1.5-2 jaar oud (dus 4.5-5 jaar lang) is het al een ietwat onvoorspelbare hond, met rare fratsen. Hij was ook een jaar of 2 voordat hij dus de eerste keer iemand aanviel. En op die leeftijd hadden we alleen nog maar op positieve methodes met hem getraind (koekjes, koekjes en nog eens worst). In die afgelopen 6.5 heeft er dus al 4 keer zo'n situatie als gisteren zich voorgedaan. De vorige keer stond hij gewoon naast mij omdat ik zijn eten aan het klaarmaken was (kvv) en mijn oudste zoon (die toen nog thuis woonde) was toen een klok aan het ophangen. Op een begeven moment staart Nero naar hem, loopt naar hem toe, gooit hem zo op de grond en mijn zoon weerde zijn gezicht af met zijn arm (en toen heb ik hem er dus afgetrokken), maar de littekens van die beet staan nu 2 jaar later nog steeds in zijn arm...

Doelde ook op een GT ik vind hetgeen jij beschrijft behoorlijk heftig (niet zomaar kunnen passeren als hij slaap schreef je?). Niet kunnen plaatsen waarom de hond zo reageert wil nu ook zeggen dat je er niets aan kunt doen. Dat maakt een volgend incident helemaal onvoorspelbaar. Probleem is dat hij zo groot is en misschien niet altijd te stoppen..

wij hebben 2 gedragsdeskundigen in de arm genomen. Nummer 1 heeft het eigenlijk alleen maar erger gemaakt. Hij is beschermend tegenover de vrouwen in dit gezin, en had een tijdje dat je niet bij mijn vrouw in de buurt mocht komen als zij op de laptop zat. Als je dan naar haar toe liep, beet hij (zachtjes) in je kont. Wij moesten dit 'oplossen' door elke keer hem bij je te roepen, koekje geven en dan pas naar haar toe te lopen. Ja, zo beet hij niet in je kont, maar het gedrag is hier nooit mee gestopt, meer symtoom bestrijding. 

Nummer 2 had weer een andere inzienswijze en die vond Nero een te zelfverzekerde hond die zelf de touwtjes in handen nam. Zij vond dat de hond boven ons stond, maar hier was ik het niet mee eens, hij reageert goed op ons, vertrouwt ons (als hij bang is, komt hij gewoon tussen onze benen staan), hij doet alles wat je zegt tegen hem (uiteraard niet met de slaafsheid van een herder het blijft een kaukaas). Hij wil graag samenwerken met je en speuren vind hij dan ook geweldig. Ik heb dan ook echt niet het idee dat zij gelijk had en daarom zijn we ook niet verder met haar in zee gegaan.

Er was nog een nummer 3, maar deze heeft geen tips gegeven, omdat ze er dus eigenlijk niks mee kon. Ze vond het een hele normale, lieve hond, maar ja, af en toe kan de knop bij hem omgaan, maar ja, op zoiets kan je niet trainen....

Je kunt idd niet zomaar langslopen als hij slaapt, dan schrikt hij en hapt hij. Maar hij pakt dan gewoon je been vast met zijn bek en als je dan stil blijft staan, laat hij acuut weer los en geeft hij wat likjes en gaat weer verder slapen. Volgens mij schrikt hij dan gewoon? Maar zijn reactie daarop is niet helemaal normaal. Maar goed, zoals ik al aangaf is dit voor ons geen probleem, hij heeft gewoon een eigen slaaphoekje waar je niet zo vaak langs moet in de kamer. En als je dat wel moet, dan roep je hem eerst wakker en dan zijn er geen problemen. Dit is overigens ook de reden waarom Takkie nog steeds in een bench slaapt, ik wil niet weten wat er gebeurt als ze samen 's nachts in de bijkeuken slapen en Takkie hem per ongeluk wakker maakt (en hij dus schrikt)....

Je hebt ook gelijk, als teckel takkie dit gedrag vertoonde was het allemaal een stuk minder vervelend...

Wat mij zo in de eerste instantie in mijn hoofd schiet en zeg het maar als ik fout zit, krijgt deze hond wel het werk wat ie nodig heeft.
Het weinige dát ik van de kaukaas weet is dat het echt werkhonden zijn die een stevige vaste hand nodig hebben en niet tevreden zijn met hun dagelijkse rondes.
Nou is iedere hond weer anders dat weet ik ook wel en ik ken jullie en de hond natuurlijk niet.
Ik vind het nogal heftig hoe die hond schijnbaar vanuit het niets kan aanvallen.
Misschien is het een idee om een GT te zoeken die ervaring heeft met dit ras (via de rasvereniging of zo?).
Heel veel sterkte en succes gewenst en ik hoop dat jullie het gedrag kunnen ombuigen.

Met het laatste wat ik van je lees, Cees, moest ik ook denken aan wat Petra zegt.
Een Kaukaas is een zelfstandige hond die van oorsprong veel verantwoordelijkheid krijgt. Het is een waakhond die er zelfstandig op uit wordt gestuurd om kuddes te beschermen, zonder menselijke hulp. Hij neemt dus zelf beslissingen, en het beschermende zit m'n in z'n bloed. Hij neemt die taak zeer ernstig. 
Misschien heeft ie zichzelf deze taak ook opgelegd binnen jullie huis, en zou het een goeie insteek kunnen zijn als jullie hem nieuwe taken kunnen geven (ipv dat hij dit zichzelf geeft), taken waarin ie z'n eigenheid en zelfstandigheid kwijt kan. Zo kan de hond zich ontplooien in een positieve richting die toch bij hem past. 
Dan denk ik toch in de richting van een nieuwe GT inschakelen, maar eentje die ook rasgericht kan werken.

Het klinkt als een erg enge gebeurtenis Cees, goed dat je schoondochter zo snel reageerde. Had zij daar niet gezeten, dan had je waarschijnlijk dit verhaal niet eens op het forum geschreven. Na een noodbezoek aan het ziekenhuis had je wellicht geen moment meer getwijfeld. 
 
Ik denk dat je met je familie zal moeten beslissen of jullie het risico willen lopen dat zo'n zelfde gebeurtenis zich nog eens zal voltrekken, met het risico dat er dit keer misschien niet iemand op tijd ingrijpt. Een volgende keer zullen de consequenties misschien niet te overzien zijn. Een hond die iemand naar de nek vliegt, vind ik niet iets om licht over te denken.
 

Het is erg naar dat de hond verder een vriendelijke reus is, dat maakt de kwestie er niet makkelijker op. Ik wens je alle wijsheid. 

Heel vervelende situatie dit, maar ik vind niet zomaar dat je de hond mag kunnen inslapen hiervoor tenzij een GT dat zegt na een traject. De meesten gedragsproblemen komen toch door het niet begrijpen van elkaar (Baas - Hond) Want dat heeft de hond duidelijk, een gedragsprobleem. Om dit op te lossen kun je beter hulp vragen aan een GT, een goeie.. Je hebt er al 1 genomen die duidelijk niet echt goed is zeg maar. Ik ben zelf in opleiding tot gedragstherapeuten voor honden en ken iemand die mij dus opleid, die erg goed is met een hart voor dieren. Zij doet er alles aan om de hond te helpen en niet met koekjes methode. Zij zoekt de oorzaak en dan een oplossing. Topper op GT voor honden en trainen van honden gebied. Ik zal je haar/hun gegevens PBen. 

Hoop dat je daar wat mee doet. Voor jullie en zeker voor de hond! 

oja enne gooi die stroomband en andere correctie materiaal (als je die hebt) weg! Die helpen echt niet. Het voorkomt alleen het gedrag maar maakt de band tussen mens en hond alleen maar slechter!

Mijn inziens bepaald Nero de regels in huis en gister was de regel, gij zult niet naast mijn baasje (de schoondochter) op de bank gaan zitten.
Toen je zoon dat wel deed, greep hij hem.
Dat wil niet zeggen dat hij continu de regels bepaald, hij schikt zich ook in zijn lot, maar als het hem niet aanstaat, grijpt hij in. Net als jij kvv staat klaar te maken, en je zoon in de keuken iets doet. Schijnbaar zint dat nero niet, en neemt hij zijn maatregelen. 
Als het dan niet lukt, gaat hij zich botvieren op takkie. Pure frustratie, volgens mij, omdat zijn plan is mislukt. 


Grijpen als hij wakker "schrikt" ligt hij echt in een diepe slaap, of is hij half wakker en is het irritatie omdat hij gestoord word? Want een keer schrikken kan, mijn hond hapte een keer in de lucht, toen hij schrok van mij, maar dat is 1x in de 3,5 jaar voorgekomen. Ik hoef daar ook niet continu rekening mee te houden.


Je kunt er gt's bij halen, maar of dat helpt? Ik vraag het me af. Je haalt een enorme hond in huis, die, als hij kwaad wil, echt niet te houden is. Deze hond is voor bewaking en beveiliging. Kuddes bewaken in de kaukasus. Ik denk dat zo'n dier zich hier niet kan handhaven, in onze wereld, als huishond.


Ik zou persoonlijk niet kiezen voor afmaken, maar 'm ergens plaatsen waar hij gelukkig kan zijn, een  terrein o.i.d. bewaken, en waar weinig van hem geëist wordt. In elk geval iets wat zijn "natuurlijke " omgeving nabootst. Dit soort honden zijn in mijn ogen geen huishonden.

een GT kan zeker helpen. Als je de juiste maar hebt. Heb TS een pbtje gestuurd met mijn verhaal over de juiste GT. Ik hoop van harte dat hij hier wat mee doet. Sommige gedragsproblemen bij honden zijn inderdaad niet op te lossen, dit is maar zelden. Maar dan heeft er tenminste een GT naar gekeken en die advies gegeven wat te doen en soms is het inslapen dan beter dan herplaatsen want daar gaat het probleem gewoon verder. Ondanks je de hond op een beter plek zet zoals je zelf al zegt (beveiliging enz)