Bobby doet heel vreemd met bot, vind hem soms eng nu.

Zelfs de laagste in rang in een wolvenroedel mogen op hun gemak eten!

Denkend aan dat gegeven kun je er inderdaad van uit gaan dat de menselijke "manier" van omgaan met een hond niet zal gaan werken. Dus niet continue het bot afpakken wanneer de hond net even lekker ermee bezig is. Dat werkt niet... niets is zo belangrijk als vertrouwen en dat mist nu. Werk aan de  band met je hond ... zo belangrijk! Nooit iets afpakken inderdaad het is allemaal al gezegd... En als je dan in de buurt komt van z'n voerbak kiep er dan nog wat bij want dat is positief voor de hond! Of voer hem uit de hand, voorkomt ook schrokken dus twee vliegen in één klap! Houd het bot voor hem vast als hij het wil aanpakken en laat hem zo kluiven. 

De opmerkingen "Ik hoop dat de hond jouw of je kinderen bijt". Slaan natuurlijk nergens op... Daar help je de hond niet mee en de eigenaar ook niet. Probeer het AUB niet op de cesar milan manier... want dat werkt helemaal niet. Bewijs staat zelfs op youtube van hem zelf, keihard gebeten door een golden retriever (?) die hij keer op keer in een hoekje aan het dwingen is om z'n voer maar af te pakekn tot het de hond teveel wordt.

Voor een hond is 'gegeven is gegeven' de duidelijkste taal. Ik kan alles afnemen van Wifi ...waarom? ze ziet me niet als een dreiging, ik (en niemand in dit huis) pakt iets lekkers af nadat ze het heeft gekregen  ze komt me zelf haar bot laten zien, baasje dit is lekker, mag ik het op schoot opeten
Dat heeft niets te maken met roedelorde oid. dat is respect. Als ze iets krijgt is het van haar.
als je Bobby een bot geeft, dan heb je het hem gegeven, het is zijn bot en je (en je huisgenoten) moeten hem de tijd met zijn bot gunnen. Als jullie die link leggen is het probleem opgelost.
zonder je hond desnoods af in een bench/mand oid...
leer hem dat hij kan vertrouwen en zijn bot niet moet beschermen.

en om je hond te leren dat je geen bedreiging vormt kan je ipv af te pakken meer lekkers gaan geven, nadat het vertrouwen hersteld is en je in dezelfde ruimte kan zijn als 'het bot' ga je je hond nog eens penssaafjes, stukje gedroogde kip, blokje kaas... brengen terwijl hij oip zijn bot knabbeld. succes gegerandeeerd... je hond zal snel leren dat die voeten niet betekenen dat zijn bot wordt gepikt maar dat er meer lekkers komt. en als je dan echt eens iets moet afnemen, dan zal het wel lukken.

geef je hond zijn rust, dan voorkom je ongelukken.
succes

Even goed lezen... Er staat dat als deze hond ooit zou gaan bijten, dat de volwassenen gebeten worden en niet de kids.
Ik hoop uiteraard dat dit never gebeuren zal.
Echter zal er een hoop veranderen moeten binnen de verstandhouding naar deze hond.

Nogmaals, ik hoop dat het nooit tot een bijt incident zal komen. De TS zal echter om dit te voorkomen toch echt zichzelf moeten gaan aanpassen  en niet de hond die natuurlijk gedrag vertoont, door aan te geven wat hij liever niet heeft. 
Honden zijn gezinsleden waar ook daadwerkelijk respect voor opgebracht dient te worden. Doe je dat niet, kan er ook geen respect terug verwacht worden.
Ik hoop dat de TS dit in goede banen gaat leiden.

Vraag me dus af waarom er alleen als pup zijnde geruild werd.....

Met een puber of volwassen hond kun je ook goed ruilen met wat lekkers.....

Ik kan van alles hier neer zetten van, wat je moet doen en laten.
Maar het beste is toch even iemand (met verstand van zaken) erbij te halen, die de situatie thuis mee kan maken, en zo jullie en Bobby kan begeleiden in deze fase die je liever niet hebt.

Heel veel succes

Ik heb het hele topic gelezen en veel interessante reacties gezien...
Onze vorige dog, Tico, was ook nogal heftig met eten en lekkers.... Waar het door kwam, weet ik niet, ik vrees door de eerste 8 weken van z'n leven, achteraf bedacht.... Anyway, ik heb er niet zoveel verstand van als een aantal mensen hier, maar heb mezelf bedacht dat ik Tico maar gewoon met rust moest laten met z'n eten of z'n lekkers... Dat ook tegen de kids gezegd... Scheeld een hoop gedoe en het verbeterde ook wel op den duur...

Pooh echter... Is dol op eten en lekkers, maar komt met z'n knabbeldingen liefst op schoot liggen of hoopt dat je het voor hem vasthoudt... (Hoe dichterbij hoe beter, lijkt wel)
Hoe moet ik dat dan uitleggen?
Iemand een idee?

Nou ben ik nog zeker geen expert, maar ik kan me goed voorstellen dat de ts in sommige situaties iets weer af wil kunnen nemen zonder te ruilen. En daar hoeft, net zo min als bij een kind, imo ook geen discussie over te komen (met de hond dus :P)? Dan moet je dat niet continu doen om het uit te proberen, nee, maar dat doet de ts toch ook niet?

Ik weet niet of dit een oplossing is, maar onze hond is behoorlijk fel op de stok/bal (ipv voer). Lastig als je hem opnieuw weg wilt gooien Dit is zeker ook een vertrouwenskwestie, want nu ze al een tijdje bij ons is en ze mij steeds meer vertrouwt, kan ik de stok pakken zonder dat ze 'm zo snel weer grijpt dat mijn vingers er bij tussen zitten. Toen ze nog bij familie woonde, was dat moeilijk. Wat ik toen deed was "los", en haar vervolgens een meter van de stok af laten liggen. En dan rustig oppakken en elke keer als ze op wilde springen, "nee". Geen idee of dat gt-verantwoord trainen is, maar mijn vingers zaten er nog aan en ze wordt nog altijd rustiger Kan me voorstellen dat dat ook bij voer zou kunnen werken?

En als eerste oplossing zou ik gewoon niets te knagen geven denk ik...

Wat ik nog een beetje mis in de bovenstaande acties: wij kunnen wel zeggen 'geen probleem met mijn hond' maar honden verschillen OOK in de aangeboren aanleg of ze iets actief willen verdedigen. Er wordt nu gesaan alsof TS 'dom' is maar het kan goed zijn dat zij dat ruilen prima heeft aangeleerd en dat dit proleem zich toc ontwikkeld.

Dat verschil in aanleg zie ik her bv ook; shadow gromde bij 8 weken als ik zijn bak afpakte, daar heb ik wel actief mee gewerkt met ruilen, bij Spot eigenlijk nauwelijks en Spot hecht ook veel minder aan bezit, overigens zie ik bij mijn mannen ook dat 'hebben is hebben' NIET opgaat voor honden. Als wij Spot niet in bescherming nemen, pakt Shadow zo alles van hem af. En de keren dat Spot dan geen bakzeil haalt, is het mot. 

Het ligt veel subtieler dan 'hebben is hebben'. 

Daarnaast vind ik deze situatie wel alarmerend, OOK voor de kinderen. Deze hond is bereid om in het offensief te gaan om zijn bezit te verdedigen. Daarbij worde. Zijn subtiele signalen niet gehoord, zoals staren, kop wegdraaien en verstillen, nog even een iluustratie uit de praktijk van mijn mannen; als de doos met Shad z'n speeltjes in de woknkamer staat komt Spot daar niet in de buurt. Het lijkt net of het hem niet boeit, maar dat is niet waar. Maar Shadhoeft maar te kijken en hij stapt achteruit. Als je daar niet op let, zie je het niet eens gebeuren. Die zone van Shad is vrij groot, de hele woonkamer.als Spot zich niet aan de regels van Shad houdt, gromt hij of vliegt erop.
Mag je je indenken wat er gebeuren kan als een hond denkt dat hij alleen gehoord wordt als hij bijt en wie dan ook komt in zijn persoonlijke zone rond het bot... 
Mijn dringende advies: voorkom nu dat je hond zich genoodzaakt voelt om uit te vallen of te bijten en haal er professionele hulp bij voor het escaleert.
Even los van 'schuld en boete' retoriek. Wij kunnen hier NIEt precies beoordelen wat er gebeurt is en hoe de verhouding met je hond is, het geeft ook niet dat er wat mis gegaan is. Een  "alien " in je huis die een andere taal spreekt kan knap lastig zijn, beetje hulp erbij is soms noodzakelijk!

Hier zijn een aantal nuttige artikelen te vinden http://www.suzanneclothier.com/artikelen

Heb je vorige topics even bekeken, je hebt het nog niet echt gemakkelijk gehad met je hond (trouwens een prachtig beestje ) Schakel een begeleider in, iemand die je met raad en daad bijstaan kan, neem contact op met een school in de buurt...laat je moed vooral niet in je schoenen zakken...Het is soms om de muren op te lopen, dat kan ik begrijpen, een hond komt nu eenmaal zonder gebruiksaanwijzing bij je aan. Zelf heb ik een gemakkelijke hond maar ik weet dat er soms meer tijd en geduld aan te pas komt dus...Alweer met frisse moed en een helder hoofd aan de slag, je geduld en inzet zullen beloond worden, misschien duurt het wat langer maar hou dat voor ogen ! Betrek er vooral het hele gezin bij en...vermijd even conflictsituaties. Succes

Wat ik lees van ts is dat haar angst de overhand gaat krijgen en dan ben je heel ver heen vrees ik. Waarom geef je de hond niet een kluif als jullie het huis verlaten. Dan wordt het weggaan van het baasje een feestje zijn er geen confrontaties. Bij thuiskomst roep je de hond om even een blokje te lopen en inmiddels wordt de kluif weg gelegd '...... Hond blij ...........jullie blij

Ik zie hier bij die van mij dat ze elkaar dingen in 'bruikleen' geven. En dat gebeurt ook bij een smakelijk kauwbot als ze bv. overeenkomen om te ruilen (ff kijken of die ander een beter bot heeft). Neemt de een genoegen met de ruil maar wil de ander 'zijn eigen' bot terug dan verloopt dat zo soepel en subtiel dat je het amper doorhebt.

Zo ook met nieuwe identieke speeltjes, ze weten alle twee perfect welk speeltje ze van ons toegereikt hebben gekregen en wat ze ook heel makkelijk onderling switchen maar wil 1 'zijn eigen' speeltje terug dan krijgt hij dat ook zonder slag of stoot. Daar worden zelden 'woorden' aan vuil gemaakt.

Krijgen ze echter met zijn tweeën 1 nieuw speeltje of elk een ander speeltje dan ligt het er maar net aan wie het belangrijker vind en het zich dus ook als eerste toe eigent. Probeert de een het dan van de ander af te pakken dan word middels een blik of enkele grom duidelijk gemaakt dat dat niet gewaardeerd wordt waarop de potentiële jatter met vragende ogen om hulp komt vragen.

Hier ook nooit problemen met de kluiven of voerbak maar ik hoef het nooit af te pakken bijna. Ik begrijp ook nooit waarom je iets moet afpakken want je geeft het zelf. Wanneer de hond iets pakt van straat dan is de situatie anders en kan je het wel afpakken. Wanneer je een kind een koekje geeft pak je het na twee happen ook niet af omdat hij misschien wel een ker een knikker in zijn mond kan doen.
Ik denk met afpakken en ruilen dat je hond alleen maar feller gaat reageren want het is van de hond je geeft het hem. En bedenk ook wanneer je iets geeft op welk tijdstip zodat je niks af hoeft te pakken

Het is misscien nog wel het allermoeilijkst om gedrag van je hond niet al te persoonlijk te maken. Wij mensen redeneren vaak vanuit de vraag wat het gedrag van de ander over onszelf zegt. Dat maakt dat verandering hetzelfde voelt als jezelf wegcijferen.

Ik heb hier sinds 2 maanden een (2e) herplaatser. Zij was extreem beschermend als het ging om kluifjes, botjes, speelgoed en haar plek om te liggen. Dat voelt voor mij als mens niet fijn want de hond die ik toch het allerbeste en fijnste gun, gedraagt zich alsof ik de vijand ben. Maar vanuit de hond geredeneerd is het misschien veel minder beladen. Ze heeft in haar korte leven al vaak geleerd dat ze haar dingen moet verdedigen, anders is het kwijt.
Honden leren door associatie. 'Iemand in de buurt van mijn botje = botje wordt afgepakt.'

Ik heb het verdedigende gedrag genegeerd en op andere vlakken duidelijkheid gegeven. Ze heeft een eigen plek, spelen met speelgoed is gestructureerd, er zijn voor elk moment van de dag routines zodat ze precies weet wat er komt...dat soort dingen.
Ik ben voorspelbaar geworden en daarmee veilig.
Snackjes zijn zo groot dat het in 1x op is, ze eet ze op haar eigen plekje op en ik kom NOOIT aan haar eten. Doordat ik er nooit aan kom, kan ik gewoon in de buurt zijn als ze eet want de associatie 'iemand in de buurt = eten weg' is veranderd in 'iemand in de buurt = rustig door eten'.

Onvoorspelbaarheid is voor honden funest. Soms het bot weg, soms niet is onvoorspelbaar. Je hond maakt het dus zelf voorspelbaar door jullie weg te jagen.

Erg vervelend. Toch moet je je totaal niet bang laten maken. Zodra je hond in de gaten heeft dat je (onbewust) ook maar 1 terugtrekkende beweging maakt heeft ie al in de gaten dat ie het 'wint'. En dat wil je niet!

Ik denk dat je niet te vaak iets moet afpakken, dan wordt hij beschermend naar het bot wat hij wil houden. Als ze mijn eten afpakken wordt ik ook boos haha. Daarom zou ik daar niet mee doorgaan: ik denk dat het gedrag er van verergerd.
Toch vind ik dat als een hond iets in de bek heeft wat niet mag hij het moet afstaan.
Onze oude hond deed dit ook wel eens in de bench: enorm dreigen als hij daar lag en iets vast had wat ik wou hebben (sok bijvoorbeeld). Hij reageerde dan zo heftig dat ik ervan schrok. Nog extra vervelend dat dit in de bench gebeurde omdat ik dan in een niet zo fijne positie hem moest benaderen (gebukt met alleen 1 arm bijvoorbeeld).

Toch heb ik doorgezet. Je moet absoluut het lef hebben en aangeven dat jij je niet laat afscrhrikken.
Op dat soort momenten ben ik gelukkig eerder boos dan bang: dan moet hij me maar bijten, maar als hij zich zo bezitterig gedraagt over iets wat niet van he is zal ik laten merken dat ik het win . Zolang jij aantoont dat je niet afschrikt van dat gedrag zal je hond zich snel weer aanpassen. Onze hond heeft dit na 2x dan ook niet meer gedaan: ik heb hem bij de kaak gepakt, bek voorzichtig open gedaan en het gewoon teruggepakt. Daarbij nogmaals: alleen dingen waar hij bezitterig over doet wat niet van hem is.

Mocht je denken dat je hond gestresst raakt omdat hij bang is dat zijn voedsel wordt afgepakt en zich daarom zo gedraagt, dan zou ik hem tijdens het kluiven een vaste plek geven. Onze honden worden met rust gelaten zodra ze op hun kussen liggen. Met een kluifje moeten ze dan ook op het kussen. Zo hou je rust, en creeër je een veilige plek (Onze honden gaan bijvoorbeeld ook op het kussen als ik met de stofzuiger bezig ben omdat ze dan niet worden lastig gevallen )

Ik ben het met je eens Mira, (quoten ging niet goed)..ik heb geen oplossing voor je maar ook ik vind het onacceptabel als je eigen hond dit gedrag vertoont. En je moet inderdaad in je eigen huis niet op eieren gaan lopen. Ik zou me ook rot zijn geschrokken. 
Ik vind ook dat je gewoon voedsel/ bot wat dan ook van je hond af moet kunnen pakken zonder dat je gegrom/ gebrom krijgt. En ook zonder ruilpartijen. Natuurlijk is het handig de hond zoveel mogelijk in alle rust eten, maar het moet wel kunnen zonder gedoe.

Ik vind het heel vervelend voor je want je hebt al zoveel gedaan met Bobby. 
Er zitten enkele goede adviezen tussen, ik hoop dat je er wat mee kan. Heel veel succes.

Oh, maar dat ben ik ook helemaal met jullie eens. Maar dit krijg je niet door elke keer weer dingen af te pakken, door te dwingen. Dit werkt averechts.
Juist door dit rustig op te bouwen en hier voorzichtig mee te beginnen creëer je vertrouwen! Ik kan alles van mijn hond afpakken wat ik wil. Het verschil is alleen dat ik het niet 'afpak', maar dat ik wil dat ze het aan me geeft. En daar heb je dus al een heel andere insteek. Maak het leuk voor de hond!
'Kijk een baasje, ik geef dit aan jou omdat je het vraagt. Ben ik nu niet goed?' 'Hartstikke goed van je!' Lekker positief dus, en daar bereik je echt het meest mee.

Hartstikke bedankt voor jullie antwoorden, adviezen, meningen enz!

Wat ik soms terug lees mbt het 'afpakken van het bot' wil ik graag even verhelderen gezien het niet altijd goed begrepen wordt als ik mij niet vergis.

Het is namelijk zo dat het ook ging om het feit dat Bobby al gromt, verstard, dreigend kijkt als je gewoon op je bank zit met je voet op de grond en hij daar ligt met een bot en mijn been of voet al reden voor hem is om zo te doen.
Het afpakken van het bot gebeurde nav hiervan en soms nav wanneer hij zijn bot nog niet op heeft voor het slapen hoewel hij niet dagelijks een bot krijgt.
Dus het afnemen gebeurd dus niet dagelijks maar soms pak m beet 2x per week en soms weken niet.
Het afnemen gebeurd dus soms als hij toevallig een bot heeft of dat deze nog niet op is want anders heb je een hoop kabaal in de bench s nachts met bot.

Maar er was eigenlijk niet steeds spake van afpakken, integendeel want het commando; kom bobby we gaan slapen, botje los ( of hij liet het al los) was ook voldoende vaak dus het letterlijk steeds uit zijn bek vragen was niet steeds maar  het geval)
Toen hij klein was,  gebeurde dit wel vaker en ruilde ik dus wat ik al maanden echt heel lang niet meer doe gezien hij gewoon los liet op een gegeven moment als dat nodig was.
En een mini pupje zien grommen die nog niet weet hoe en wat is wel wat anders dan een bul van een labrador reu.

Ik heb dus in zijn puppy tijd geoefend door het botje los te laten en weer geven tot hij kalm werd en ik gewoon in de buurt kon zijn met hand, voet enz.
Dus ontspannen kluiven met een ander in de buurt was geen punt meer.


We zijn hier echt  geen 'bottendieven' die onze hond maar steeds zijn lekkers afjatten

Het botten euvel was al maanden dus geen issue maar ineens weer wel en nu dus al bij het zien van een of ander lichaamsdeel die je op de grond op je eigen kleed zet.

Heb bobby nu geen kluif meer gegeven sinds die keer maar laatst liep bobby toen we net gingen wandelen met een stuk kluif die hij ergens achter een kastje had gevonden, en weer wilde hij niet loslaten, we gingen dus wandelen en had de riem al vast om te gaan.
Heb gewacht tot hij klaar was en dus de wandeling uitgesteld want vertrouwde het niet.
Dit was nog toen ik er niet aan dacht te ruilen omdat ik dit aldus als pup voor t laatst heb hoeven doen en het ruilen we min of meer achter ons kon laten.

bekijk deze foto maar eens aandachtig...

de leonberger, Bamse dr surrogaat mams, ze houdt het bot stevig vast, maar kijkt ondertussen link naar Bamse of Bamse het wil afpakken, doet Bamse niet......

maar mams wacht toch af... het bot is van Bamse, de mams was op bezoek. en ja je weet hoe dat gaat, opeens heeft er een opeens een bot en gaat daar uitdagend mee liggen.

Bamse zit te broeden, verdorie niets om te ruilen, ze wacht af of haar mams opstaat en wegloopt, dan is het bot van haar.

zijn twee honden die aan elkaar gewaagd waren, ondertussen is de leonberger, Bamse dr surrogaat mams overleden, twee maatjes waren het, jammer niet voor het leven, maar nimmer ruzie gehad, ik heb dit zo bekeken, en inwendig me gek gelachen om de houding van allebei...

hoe liep het af ? ik ben met Bamse gaan wandelen, het bot lag op een plek toen ik terug kwam, vergeten, en heb het bot direkt weg gedaan. opgeborgen.


p.s. Bamse was drie maanden oud toen ze haar surrogaat mams leerde kennen, nimmer geruziet, maar allebei met respect voor elkaar geen eten afpakken of zelfs een bot.. helaas deze mams is overleden veels te vroeg. mocht maar zeven jaar worden, Bamse had zoveel respect voor deze lieve hond, dat ze het nimmer waagde om wat te pakken, ook al was het haar bot. ik heb dit altijd geobserveerd, ook honden gaan respectvol met elkaar om.

en een bot moet wel eens afgepakt kunnen worden, je zal weg moeten of opeens krijg je bezoek, laat de hond het niet los op commando, ga dan even terug een paar weken naar de basis, en maak er een feestje van zodat je hond je weer volop vertrouwt. en een bot oppeuzelen ook dat moet op een rustig plekje gedaan worden. hoef echt niet uit zicht, maar zo toch dat je de hond niet in de weg loopt.

idd Willemijn, herkenbare positie vd honden

Ik moet er wél bij zeggen/schrijven, dat ik de honden nooit alleen laat als ze beide een kluif hebben.

De 1 wilt altijd 't bot vd ander, want die kan immers lekkerder zijn

"mocht " het fout gaan, dan ik als scheidsrechter ieder ,mét bot" op zn plaats sturen.

Als ik meer honden in huis heb (en dat heb ik ook vele  jaren altijd gehad) liet ik NOOIT iets liggen
als wij er zelf niet bij waren.

Maar ik begrijp TS volkomen:
Het gaat niet om het pesten, het gaat er ook om dat je niet op eieren hoeft te lopen omdat je de hond wat
lekkers hebt gegeven, dat zou van de zotte zijn.
Als de hond al verstart, gromt of nog erger als er iemand in de buurt langsloopt, dan is er echt iets mis in de
onderlinge verstandhouding.
En het is altijd maar de vraag of het echt alleen dat bot is of dat het bot een tool is.
Ik heb honden onderling ook botten zien gebruiken om juist hun punt te maken.
Het ging ze dan dus niet om dat bot zelf, dat is iets om in gedachte te houden.

Het punt is dat na zulke ervaringen er ook een hele "lading" op zo'n bot komt te liggen.
Het wordt een heel belangrijk ding opeens, voor mens en dier, en het is denk ik niet verstandig dat
te escaleren.

Ik zou dus even helemaal geen botten geven, maar alleen kluifjes die hij lekker snel weg peuzelt.
En geef hem die op zijn eigen plaats, jij geeft het, hij eet op.
Dan bereik je al dat de hond ziet dat je het hem geeft, en omdat het redelijk snel weg is, kan het niet
uitlopen op een "laat eens los" en "grom grauw daar heb ik geen zin in, zie maar dat je het krijgt".

Honden zien razendsnel als iets een issue wordt, en kunnen juist door die signalen gedrag gaan tonen
wat je nu eigenlijk niet wilde.

Zorg een paar weken dat het uberhaupt niet meer kan gebeuren, en ga dan eens op je gemak, als je
alleen met hem bent, iets ruilen, maar.... geef hem dan wat wat niet te lekker is, klinkt raar, maar dan is
zijn drang om het te willen houden minder sterk, en zorg dat je zelf iets super lekkers hebt.
en 1x is genoeg, daarna geef je het terug en klaar

en let op andere momenten ook goed op dat je consequent met hem bent, als je iets graag op een bepaalde manier wilt, doe dat dan ook elke keer zo, honden zijn heel opmerkzaam en heel gevoelig voor inconsequent zijn.

maar ik vind absoluut dat je rustig in je eigen huis moet kunnen bewegen als de hond een bot heeft
en het in bepaalde gevallen ook rustig moet kunnen weg pakken
echter....... ik denk niet dat je dat vertrouwen en respect van de hond kan afdwingen, dan is er namelijk hooguit angst en dat uit zich vaak in agressie, je zal er dus "omheen" moeten werken.

troost je, dit probleem hoor je best vaak, wij hebben er ook mee te maken (gehad) en je staat wel ff raar te kijken, maar je kan er prima aan werken.

Succes

hier ook nimmer alleen latend hoor, zelfs als ik weet dat er bezoek komt met een hond, zal er geen bot ergens verdekt liggen, deze hond kwam onverwachts op bezoek, kind aan huis, maar toch nog even onverwachts, en ik laat ze niet alleen, anders had ik deze foto ook niet kunnen nemen he.


door er een eind aan te maken heb ik voor de makkelijkste oplossing gekozen, met bamse gaan wandelen, bij terugkomst, lag het bot vergetend , en direkt weggehaald, alleen deze foto was zo duidelijk dat ik het even geobserveerd hebt.

als je goed kijkt, de leonberger knaagt er in het geheel niet op, niet haar bot, maar het bot van bamse. en nogmaals ze waren aan elkaar gewaagd, maatjes altijd, echt mams en dochter om het maar even aan te geven... vol respect toch naar elkaar toe, ook de mams naar Bamse.

offtopic, maar wil jullie dit toch niet onthouden



Bamse was hier vier maanden oud, ze heeft altijd met respect met deze mams omgegaan. Bamse heeft in haar jonge jaren geen hondenmaatjes gehad, alleen deze hond, na het overlijden heeft ze nimmer meer een maatje gehad, heeft ze ook geen enkele behoefte aan, meer een mensen hond. Bamse is niet moeilijk, ze laat alles afpakken, alleen door mij, maar nogmaals respect met elkaar, leren bij de basis dat het gebeurt , hoort bij de opvoeding, en... hier zijn geen roedelgenoten, ook dat scheelt.

trouwens wij ook, de eigenaar van deze hond zal ook nimmer een bot geven aan beiden , daar waren we conseqwent in, kind aan huis, maar toch allebei een eigen terratorium, ook daar hielden we rekening mee.

slapen snachts deden ze ook, maar ook geen botten over de vloer, en eten ? beiden op een aparte plek, zo hebben we dat altijd gedaan, zodat er geen enkele nijd zou kunnen ontstaan.

ze hadden ieder een eigen thuis hoor. ik wil alleen aangeven dat ook honden respect voor elkaar hebben, en dat dat niet vanzelf gaat, maar ook door opvoeding.

Ben je bekend met clickertraining? Dat zou hier wel eens kunnen werken. Je kunt volgens mij altijd beter (makkelijker) aan de slag met het aanleren van nieuw, in dit geval alternatief, gedrag dan met het afleren van negatief gedrag. Met een clicker lukt dat het makkelijkst, vind ik.

Hoe gaat het nu met Bobby en jullie, Mira?