Hond bijt kleuter, vreselijk! 
Ja, het was het meest bizarre wat een mens kan overkomen
Er zat nog een hele staart aan, maar dat doet er hier even niet toe.
Maar ja, ze heeft er meer dan een halfjaar over gedaan om weer wat op krachten te komen, door wat ze noemen "broken/shaken hart syndrome".
En dat allemaal door een hond, het had (ze is al oud en heeft al een hart operatie ondergaan) haar makkelijk het leven kunnen kosten.
En dan ben ik ook hard........ ik was blij dat me verteld werd via officieele kanalen
dat het dier niet meer leefde, mijn moeder had nooit meer over straat gedurfd in haar buurt als die mededeling niet was gekomen.
En dan te denken dat ik de enorme liefde voor honden (en dieren in het algemeen) echt van mijn moeder heb, ze is stapel altijd op onze honden, ze zijn altijd welkom, wat we ook in huis hebben, maar er zijn grenzen....... en dit was er dus 1
btw
het ging hier niet om een stafford trouwens, maar wel om een HOND.
Idd, een HOND.
Niet nodig, voor mensen om zich aangesproken te voelen, sowieso al vreemd.
Of het nu je kind is of je moeder, afschuwelijk!
Dat was het topic; Hond bijt kleuter, vreselijk.
en wederom een discussie/gesprek of RAD en/of staffords geworden is
topic titel is HOND bijt kleuter
en voor mij is het topic nooit anders geweest
ik ga er vanuit dat iedere hond kan bijten, die hoektanden zitten er niet voor niets
anders hadden ze wel platte kiezen gehad en gras gegeten
het ging mij ook niet om de schuldvraag (de "schuld" ligt uiteraard bij de mensen die erbij waren en/of deze hond hebben opgevoed) het ging mij om de consequenties die uit zo'n gebeuren voort vloeien.
bij mij is dat dus het laten inslapen van de hond, ongeacht het ras, want dat interesseert me totaal niet, ook niet als het mijn "eigen" ras was of mn eigen hond.
als dit verhaal echt is (en laten we zeggen dat het een hypothetisch verhaal is, van een HOND die zo een kind bijt) is voor mij onbestaanbaar dat deze hond ooit nog bij kinderen in de buurt kan komen, en aangezien onze maatschappij druk is, en (gelukkig) ook vol kinderen....... en er een slachtoffer is met een trauma en veel schade, is het ook een vorm van genoegdoening naar het slachtoffer( en zijn familie) dat de hond er niet meer is.
wij hebben zelf (mijn moeder dan, ze heeft er een week door in het ziekenhuis gelegen, ze was zo diep in shock dat haar hart stopte met kloppen) een accefietje gehad met een HOND, het herstel kwam pas echt toen we hoorden dat de HOND niet meer leefde, dat het domweg niet meer gebeuren kon, en nog slaat haar hart aantoonbaar op hol als ze een bepaald soort blaf/grom hoort....
en eerlijk is eerlijk, ik was ook blij, sterker nog, ik ben degene geweest die in de bres ben gesprongen en er tussen heeft gestaan en ook ik was opgelucht te horen dat het dier er niet meer was, niet omdat ik niet iedere hond een heerlijk leven gun, maar omdat deze hond lijnen was overgegaan (tuurlijk, de schuld van de baas, die er ook niet ongeschonden afgekomen is trouwens bij justitie) waarvan wat mij betreft het de uiterste lijnen zijn. "
Ik vind het eigenlijk helemaal niet zo raar of jammer dat in dit topic het RAD en/of Stafford's besproken worden.
De hond is kwestie is zo een hond, een Stafford. Toch niet vreemd dat dat benoemd wordt.
De link met RAD, ja dat ligt gewoon gevoelig, ook niet vreemd!
Immers stonden Stafford's (zonder papieren) gewoon te boek al Pitbull en daar stond haast letterlijk de doodstraf op!
Wat een vreselijk verhaal over je moeder en je hebt helemaal gelijk. Ze was aangevallen door een HOND. Zo een met een neus, ogen, poten en vooral ''veel tanden''
Wat mij betreft gelden er voor iedere hond dezelfde regels na een bijtincident, dus ook voor een Golden of Smous.. tanden zijn tanden inderdaad, en als die tanden verwoestende schade hebben aangericht, zal het me een worst zijn in 'wiens' bek die tanden zitten! dan moet het klaar, over en uit zijn!
Ik vind het het ergst voor het kindje, klinkt wreed maar een mens is nog steeds belangrijker dan een hond... Als een kind van 4 sterft vind ik dat erger dan een hond. Misschien heeft het kind wel blijvende wonden en is nu blind ofzo... Maar aan de andere kant vind ik het ook enorm zielig dat hij met messen gestoken werd en werd geslagen, maar ik zou dat ook doen hoor als hij niet lost. Jammer dat hij is afgemaakt, maar misschien wel het beste om nog ergere problemen te voorkomen. Ik vind het erg voor iedereen, maar het ergste voor het kind en de ouders ervan... En natuurlijk voor de hond en zijn baasje... Toch raar hoe dit is gekomen... 
Mens is mens en hond is hond of het nu een grote hond of een chi is die minder schade maakt dan nog bijtincident weg ermee sorry.
..en toch ...ben ik erg benieuwd naar de toedracht...
strikt genomen kunnen we alleen maar antwoorden met ja vreselijk...
ik vind het raar dat er toespelingen gemaakt worden dat mensen die over de hond beginnen of nuance op onzorgvuldig pers bericht,of toedracht
afgedaan worden als zijnde "niet begaan" met het kind!
waar komt dat vandaan?
Kind gruwelijk toegetakeld.
Hond past niet in maatschappij, wordt ingeslapen.
Kijk waarbij je het woordje 'ramp' plakt....
...
ik hoop dat degenen die de ramp bij het inslapen van de hond zien, nooit aan kinderen beginnen.
Dat moet ik beamen Kiki.
Het geeft mij dan ook enige geruststelling te bemerken dat er vaak duidelijk verschil te lezen is tussen de reacties van 'alleen hond' bezitters, en zij die honden bezitten+ kinderen hebben!
Daarbij valt enig leeftijdsverschil hier ook niet te ontkennen.
Wat volgens mij toch echt wel bijdraagt aan het verschil in opvattingen en gevoelens.
(al moet ik nu eventjes terugdenken aan die vrouw in de wachtkamer bij de D.A zat te huilen omdat haar hond ingeslapen zou worden. Terechte tranen natuurlijk, al kan ik niet ontkennen dat een gevoel van walging me bekroop toen ze glashard verkondigde dat het dit 'net zo erg was' als het verliezen van 1 van haar kinderen, en jawel.. ze had kinderen! )
''Arme kinderen'' dacht ik toen..
Hond past niet in maatschappij, wordt ingeslapen.
Kijk waarbij je het woordje 'ramp' plakt....
...
ik hoop dat degenen die de ramp bij het inslapen van de hond zien, nooit aan kinderen beginnen. "
Ik denk, dat degene die zelf geen kinderen hebben en meer begaan zijn met de hond, rustig aan kinderen kunnen beginnen. Als je eenmaal kinderen hebt, verander je daar in. (Tenminste, normale mensen wel
) ook als je ouder wordt, ga je vaak anders denken. Kinderen zijn je alles, hoe gek ik ook op mijn hond en kat ben, kiezen tussen hen of de kinderen is niet eens een keuze. Voor mijn kinderen geef ik mijn leven, dat is een band wt je met niemand anders kunt hebbn, volgens mij.
.
Het geeft mij dan ook enige geruststelling te bemerken dat er vaak duidelijk verschil te lezen is tussen de reacties van 'alleen hond' bezitters, en zij die honden bezitten+ kinderen hebben!
Daarbij valt enig leeftijdsverschil hier ook niet te ontkennen.
Wat volgens mij toch echt wel bijdraagt aan het verschil in opvattingen en gevoelens.
(al moet ik nu eventjes terugdenken aan die vrouw in de wachtkamer bij de D.A zat te huilen omdat haar hond ingeslapen zou worden. Terechte tranen natuurlijk, al kan ik niet ontkennen dat een gevoel van walging me bekroop toen ze glashard verkondigde dat het dit 'net zo erg was' als het verliezen van 1 van haar kinderen, en jawel.. ze had kinderen! )
''Arme kinderen'' dacht ik toen.. "
Waarschijnlijk voelde het toen zo voor haar, maar ik denk, dat ze nog nooit een kind verloren heeft. Want dat verdriet kom je volgens mij nooit meer te boven. Of ze was gewoon echt niet wijs, kan ook
.
Een kind verliezen of een hond verliezen is een mega groot verschil maar ik denk wanneer je het niet heb meegemaakt en je je hond weg brengt dat je dan jezelf een voorstelling maakt van hoe dat aanvoelt.
Maar dat is net als met reacties mensen zeggen dingen wat ze zouden doen in bepaalde omstandigheden maar wanneer je er nooit mee te maken heb gehad kan je het gewoon niet zeggen. Zelf 9 jaar geleden een overval met geweld mee gemaakt en moet zeggen ik was vrij rustig wat ik van mij zelf dus nooit had verwacht maar owww het is zo angstig.
De andere dag ben ik gewoon gaan werken en mijn andere collega was er die niet bij de overval was en zei........Snap jou niet je had dat pistool af moet pakken want hij had toch niet geschoten (dat was wat hij gedaan zou hebben zei hij)
4 maanden later op een ander filiaal heeft hij het zelf mogen ervaren en is mij gevraagd om met de toen daar aanwezige te praten over hun overval. Mijn collega zijn grote bek die was er nog maar hij lag als eerste en zei alleen ja deze situatie was anders en waren ook vast andere dus ik moet niet oordelen wat ik ook niet deed. Maar het feit blijft reacties en uitspraken zijn zo anders als je het mee maakt.
Maar persoonlijk vind ik het vrij beperkt/ziek om te denken (laat staan het uit te spreken) dat je net zo verwoest bent door de dood van je hond, als wanneer het een van je kinderen zou zijn!
Zo ook het afsteken van klaaggeschal in dit topic's als deze met ''och arme hond''
Alsof het verminkte kindje (wat nu ook vreselijke pijnen zal lijden, neem ik aan) een bijzaak is!
Een hond is gesneuveld, that's what matters!!! ??
Ook de vraag ''kon het dier niet in leven gehouden worden'' vind ik haast ongepast.
Niet dat zijn dood als terechte straf en executie beschouwd moet worden, dan gaan we wel heel erg terug naar de middeleeuwen.
Maar ja, dat zo een hond ingeslapen wordt,, van Teckel tot herdershond.. het lijkt mij een logische en gezonde beslissing.
Zelfs het kleinste percentage kans op herhaling, en die zal er zekers na zo'n aanval altijd blijven, moet absoluut uitgesloten worden.
Ja t is toch makkelijk, je koopt morgen gewoon weer een nieuwe bij de boerderij! Honden zat.
Ik wordt een beetje onpasselijk van het weinig begrip voor elkaar. En dan bedoel ik de mensen fel voor het kind en voor de dood van de hond, en zij die ook aan de hond denken.
Oh en de mensen die wel heil zien in de rad.. Treft hun toch niet, dus boeiend opgeruimd staat netjes met de honden waar je t niet op hebt.
Dat er duizenden honden worden afgemaakt voor niets, boeiend..heb jij weer een rustig wandelingetje buiten.
Goh, stel ikvindd alles onder de 50cm schoft niet leuk, kijken of we een verbod kunnen regelen? Gewoon allemaal afmaken, opgeruimd staat netjes, moeten ze maar kiezen voor een groot ras.
Zo weinig begrip, voor hoe andere mensen denken, of hoe ze het voelen. Steeds maar die 2 strijd over rassen zelfs onder de honden eigenaren.
En nu over hond of kind, dood of niet.
Vreselijk voor de slachtoffers. Ik ben als peuter ook flink gepakt, het was een teckel. Dus?
Ik wordt een beetje onpasselijk van het weinig begrip voor elkaar. En dan bedoel ik de mensen fel voor het kind en voor de dood van de hond, en zij die ook aan de hond denken.
Oh en de mensen die wel heil zien in de rad.. Treft hun toch niet, dus boeiend opgeruimd staat netjes met de honden waar je t niet op hebt.
Dat er duizenden honden worden afgemaakt voor niets, boeiend..heb jij weer een rustig wandelingetje buiten.
Goh, stel ikvindd alles onder de 50cm schoft niet leuk, kijken of we een verbod kunnen regelen? Gewoon allemaal afmaken, opgeruimd staat netjes, moeten ze maar kiezen voor een groot ras.
Zo weinig begrip, voor hoe andere mensen denken, of hoe ze het voelen. Steeds maar die 2 strijd over rassen zelfs onder de honden eigenaren.
En nu over hond of kind, dood of niet.
Vreselijk voor de slachtoffers. Ik ben als peuter ook flink gepakt, het was een teckel. Dus? "
Dus? Dus ik had dan meer begrip voor jou dan voor de teckel.
Ik ben niet voor het doden van een hond, maar mijn hart ligt meer bij het kind dat gegrepen is.
En waar het dikgedrukte nou over gaat? Wat heeft dat nou met dit topic te maken?
.
Ik denk, dat degene die zelf geen kinderen hebben en meer begaan zijn met de hond, rustig aan kinderen kunnen beginnen. Als je eenmaal kinderen hebt, verander je daar in. (Tenminste, normale mensen wel
) ook als je ouder wordt, ga je vaak anders denken. Kinderen zijn je alles, hoe gek ik ook op mijn hond en kat ben, kiezen tussen hen of de kinderen is niet eens een keuze. Voor mijn kinderen geef ik mijn leven, dat is een band wt je met niemand anders kunt hebbn, volgens mij.
. "
M.i. heeft het helemaal niets te maken met of je wel of geen kinderen hebt. Als dat besef zou moeten komen op het moment dat mensen zelf kinderen hebben denk ik dat deze mensen dit alleen zo zullen ervaren als het één van hun eigen kinderen betreft. Als je niet inziet dat het leven van een mens van meer waarde is dan dat van een dier zit er iets elementairs goed mis bij je. Dat ga je niet meer inhalen
Ik wordt een beetje onpasselijk van het weinig begrip voor elkaar. En dan bedoel ik de mensen fel voor het kind en voor de dood van de hond, en zij die ook aan de hond denken.
Oh en de mensen die wel heil zien in de rad.. Treft hun toch niet, dus boeiend opgeruimd staat netjes met de honden waar je t niet op hebt.
Dat er duizenden honden worden afgemaakt voor niets, boeiend..heb jij weer een rustig wandelingetje buiten.
Goh, stel ikvindd alles onder de 50cm schoft niet leuk, kijken of we een verbod kunnen regelen? Gewoon allemaal afmaken, opgeruimd staat netjes, moeten ze maar kiezen voor een groot ras.
Zo weinig begrip, voor hoe andere mensen denken, of hoe ze het voelen. Steeds maar die 2 strijd over rassen zelfs onder de honden eigenaren.
En nu over hond of kind, dood of niet.
Vreselijk voor de slachtoffers. Ik ben als peuter ook flink gepakt, het was een teckel. Dus? "
Als het dusdanig was als hier in het topic beschreven (en meer weten we niet, speculeren kan je eindeloos maar voegt niks toe) dan is het einde tekkel........... in mijn beleving wel in ieder geval.
en verder vind ik je reactie niet erg prettig:
ik heb geen kinderen, maar heb wel diep menselijk verlies geleden
en ja, ik ben ook honden kwijtgeraakt, daar heb ik om gerouwd, diep zelfs
maar de impact van het verliezen van een (jong) mens is zoals ik het heb ervaren
niet te vergelijken met het verlies van een hond.
inderdaad ja, na een bepaalde tijd (vaak best snel) is er ruimte voor een nieuwe hond
waar je net zo intens van gaat houden
bij mensen ligt dat "vervangen"toch ff wel wat anders hoor
over respect gesproken zeg.
en wat betreft de RAD, die bestaat helemaal niet meer, dus waar gaat het hier over?
als blijkt dat bepaalde rassen (of dat nu de rassen uit de rad waren of juist andere rassen) substantieel bijdragen aan zware bijtwonden, is het goed daar extra naar te kijken en misschien inderdaad in te grijpen.
mij maakt het geen moer uit welk ras dat dan is, als dat mijn "eigen" ras zou zijn, en het is aanwijsbaar een serieus probleem, dan is dat dus zo.
Zo ik moet zeggen dat ik je bericht ook niet waardeer en dat het mijn inziens nergens op slaat.
Waarom andere honden in het verhaal betrekken die wel onnodig in moeten slapen dat is vreselijk maar een hond die een kind gewoonweg wil vermoorden is geen vergelijking.
En wat Goja zegt verders ga ik in mee ....verlies van een mens is niet te vergelijken van dat met een hond.
Hoeveel je ook van iets houdt dan nog is het vreselijk en is het mijn hond dan verlaat ook deze onze planeet.
Dit heeft niks met schofthoogte of ras te maken, in elk geval niet van mijn kant!
Mijn vorige hond was een Stafford (ten tijde van het RAD) al was ze officieel niet van mij!
Nu heb ik nota bene een bastaard die geregeld voor Pitbull achtig aangezien wordt.
Daarnaast heb ik een Golden en is mijn oppashondje een Teckel. Van alle markten thuis dus!
Niks vooroordeel of rassenhaat! ik spreek over een hond!
En morgen een nieuwe halen bij de boer???
Laat ik daar maar niet eens op ingaan.....
Waarom mag er in dit topic maar 1 mening zijn en is dat de juiste? En iedere keer als iemand zegt een beetje anders te denken spoor je met andere woorden niet?
Ik vind dus dat Lisanne een goed punt aanhaalt, er is hier geen greintje begrip of in ieder geval respect voor elkaars mening als het niet "de juiste" is.
Wie bepaalt dat nu eigenlijk?
En als laatste, waarom krijg ik hier nog steeds meldingen van. Nog niemand moe geworden van zichzelf?
Ik wordt een beetje onpasselijk van het weinig begrip voor elkaar. En dan bedoel ik de mensen fel voor het kind en voor de dood van de hond, en zij die ook aan de hond denken.
Oh en de mensen die wel heil zien in de rad.. Treft hun toch niet, dus boeiend opgeruimd staat netjes met de honden waar je t niet op hebt.
Dat er duizenden honden worden afgemaakt voor niets, boeiend..heb jij weer een rustig wandelingetje buiten.
Goh, stel ikvindd alles onder de 50cm schoft niet leuk, kijken of we een verbod kunnen regelen? Gewoon allemaal afmaken, opgeruimd staat netjes, moeten ze maar kiezen voor een groot ras.
Zo weinig begrip, voor hoe andere mensen denken, of hoe ze het voelen. Steeds maar die 2 strijd over rassen zelfs onder de honden eigenaren.
En nu over hond of kind, dood of niet.
Vreselijk voor de slachtoffers. Ik ben als peuter ook flink gepakt, het was een teckel. Dus? "
Waar je onpasselijk van wordt is dat het onbegrip tussen mensen die voor het kind kiezen en die die vragen stellen over wat en waarom de hond bepaald gedrag vertoonde?
Of er echt onbegrip is, betwijfel ik. Niemand wil zijn hond laten inslapen, hoe dan ook tragisch. Daar is iedereen het wel over eens denk ik.
De vraag is waar je prioriteit ligt, denk ik. En of je dan wel of geen kinderen hebt, dat zou niet moeten uitmaken. Iedereen kan zich een situatie voorstellen denk ik...
.
Dat er maar 1 mening mag zijn is dan toch echt jouw interpretatie denk ik?
En sommige bepalingen hebben echt met normen en waarden te maken of met gezond natuurlijk instinct/verstand!
Zo zou ik mijn nier geven aan mijn kind... niet aan mijn hond.
Ik zou voor een vrachtauto springen om mijn kind dat duwtje te geven waardoor ze niet onder de wielen komt maar ik er zelf wel onder geraak.. doe ik niet voor mijn hond.
Als voorbeelden als deze discutabel blijken te zijn, denk ik niet dat ik er aan mee kan doen. Past simpelweg niet in mijn denken. Een ander mag het verder zelf weten.
En nu spreek ik slechts nog over mijn 'eigen' kinderen!
Wanner een van mijn honden een klein kind zou aanvallen/verminken... ik zou er niet mee verder kunnen! zo iets mag nooit meer gebeuren...... en dan bedoel ik niet dat ik opnieuw een hondenschool ga bezoeken... het mag ''nooit'' meer gebeuren!!!!
eens...
er wordt hier nogal wat door je strot geduwd...
zo gauw iemand roept wat naar voor die hond...
hond!!?? er is een kind!!!!! gebeten!!!!
eeen kind!!!! veel belangrijker dan een hond!!!!
maarja, die hebben zelf geen kinderen zeker...
overigens, ik had er best begrip voor, en ben tadaaa, hartstikke kinderloos..
korte aanvulling op goja;
idd, er is geen RAD meer...dat er naar rassen gekeken wordt, prima..begrip voor..maar toch niet op een manier dat honden die incidentvrij zijn en nooit stront uithalen maar opgehaald en afgevoerd worden???
das net zoiets als zeggen, heyyy we voeren maar even in dat alles boven de 60cm, met lang haar gevaarlijk is en we op kunnen halen en afvoeren als er geen stamboom is...ook al zijn er geen incidenten geweest..
daar zit je dan met je langharige grote hond...bang te wezen dat ze hem op komen halen, gezellig joh 
maargoed, voor nu is het niet meer aan de orde...maar door dit soort gevallen komt een RAD weer erg dichtbij. als die net zo debiel in elkaar zit als voorheen, dat kan toch niet? dus dat mensen hier bang voor zijn, misschien snel geneigd zijn rassen te verdedigen, heel begrijpelijk...
en het ging idd eerst over een kleuter, maar topics verschuiven toch zo vaak naar andere onderwerpen die hiermee samen hangen?? is dat zo verkeerd?
maargoed, anders een welgemeend excuus dat ik dit ter sprake heb gebracht.
ik zal dan alleen on topic reageren;
ahhh, wat erg voor dat kindje
weg met die hond!
en toch blijf ik denken...hoe heeft het zover kunnen komen?
Dat het dier ingeslapen wordt begrijp ik wel...
maar dat betekent nog niet dat ik geen empathie kan hebben als blijkt dat die dit een bijna logisch gevolg was van hoe er met het dier is omgesprongen?
Nogmaals het zijn vraagtekens ,want we weten de toedracht niet..alleen het resultaat.
Je kan toch gevoel hebben over beide kanten van de situatie?
Overlijden van een baby van heel dichtbij meegemaakt..(kind van mijn broer)
en dat gaat je ook niet in koude kleren zitten wanneer je geen ouder bent hoor!
Ik snap het werkelijk niet hoor, over die RAD
Die wetgeving in die vorm bestaat niet meer, omdat het helemaal niet werkte........
Onderzoek weest dat uit, dus was die hele wet een grote misser
Zullen toch niet veel mensen zijn, die maar iets van honden weten en betrokken zijn, die dat niet zo zien.
Een vorm van de RAD (D staat volgens mij voor Dieren en niet voor een ras of rastype) bestaat gewoon nog, alleen wordt nu naar incidenten zelf gekeken, is trouwens ook weer behoorlijk doorgeslagen en willekeurig, maar goed, er wordt geen hond, groot, klein, kort of langharig uitgesloten en er is GEEN heksenjacht op wat voor ras, maat, soort dan ook.
Iedereen zou zich er van doordrongen kunnen zijn, dat iedere hond in staat is om te bijten
En dat de hele verantwoording dus bij de baas/geleider ligt
Wat voor hond hij of zij ook heeft
maar wat Lisanne schrijft, schoot bij mij verkeerd, mag dat dan ook weer niet meer ?
in mijn ogen verbindt zij de mensen die zeggen "zo'n hond zou IK in laten slapen" maar aan "oh dan halen ze ff ergens een andere", maw: die mensen wisselen makkelijk van hond, en zijn er niet enorm aan gehecht ??? dat vond ik heel onplezierig.
buiten het feit dat je inderdaad diep kan rouwen om een hond, maar er toch vaak een andere komt
hmm, dat probeer ik bij mijn mensenverlies ook nog steeds, maar laat dat nu onmogelijk zijn
Op een 1 of andere manier voelt HP de laatste tijd weer niet zo prettig aan
Maar das mijn mening hoor.............. en "douw ik door niemands strot"
En sommige bepalingen hebben echt met normen en waarden te maken of met gezond natuurlijk instinct/verstand!
Zo zou ik mijn nier geven aan mijn kind... niet aan mijn hond.
Ik zou voor een vrachtauto springen om mijn kind dat duwtje te geven waardoor ze niet onder de wielen komt maar ik er zelf wel onder geraak.. doe ik niet voor mijn hond.
Als voorbeelden als deze discutabel blijken te zijn, denk ik niet dat ik er aan mee kan doen. Past simpelweg niet in mijn denken. Een ander mag het verder zelf weten.
En nu spreek ik slechts nog over mijn 'eigen' kinderen!
Wanner een van mijn honden een klein kind zou aanvallen/verminken... ik zou er niet mee verder kunnen! zo iets mag nooit meer gebeuren...... en dan bedoel ik niet dat ik opnieuw een hondenschool ga bezoeken... het mag ''nooit'' meer gebeuren!!!! "
Let wel, dat vind JIJ.
Maar zojuist heb je mij veroordeeld tot iemand zonder normen en waarden en zonder gezond verstand. Ik lag laatst bijna onder een bus voor mijn hond.
Sorry telefoon staakt pak eevennn mijn laptop. Oke, en weer verder (gaat lekker hier.)
Dat jij dat niet zou doen maakt niet dat ik jou een halvezool vind of überhaupt uitspraken doe over je verstandelijk vermogen. Ik ga je niet oneens waarderen, ik ga niet zeggen dat ik je reacties dom en irritant vind.. Het is simpelweg jouw mening en die mag je hebben. Maar waarom doe jij wel een dergelijke uitspraak en anderen die jouw mening hebben ook? Wat maakt dat jij beter bent dan iemand die het wel zou doen? (Zo leest het namelijk wel weg als je iemand veroordeeld.)
Ik ben niet pro hond in dit geval en als het mijn hond zou zijn die dit deed dan zou ik ook overgaan tot inslapen. Maar ik zeg nu al dat ik het daar ontzettend moeilijk mee zal hebben en wel degelijk erge last van zou hebben. Het is niet de manier waarop ik afscheid van haar zou willen nemen, daarom komt die van mij niet in de buurt van kinderen.
Maar ik ga nu niet zeggen dat ik de mensen die hun hond niet zouden afmaken verstandelijk beperkt vind.. Nee.. Want wie ben ik een opmerking daarover te plaatsen?
En dat is wat ik bedoel te zeggen met die 1 mening en het ver te zoeken van in ieder geval een beetje respect hier in deze discussie.
Dat vind "ik'' inderdaad. Over jouw normen en waarden heb ik geen woord gerept!
Ik vind het echter wel van verantwoord gedrag en gezond verstand getuigen wanneer je er zorg voor draagt dat geen enkel kind of mens, beschadigd/verminkt zal worden door jouw hond.
Heeft jouw hond inmiddels als zulke beschadigingen/verminkingen aangericht, dan spreek ik dus van een overantwoorden houding jegens je medemens wanneer je met zo een hond aan de gang gaat alsof het een ''ongelukje'' was, volgende keer beter! Ik let er wel op! daarmee zet je serieus levens op de waagschaal!
De Husky die een baby doodbeet, had ook al meerdere aanvallen op zijn naam staan! het werd steeds weggewimpeld. Hij schrok, hij verdedigde zijn baas enzovoorts... met normen en waarden bedoel ik dan dat jij je medemens (zonder dat zij dat zelf weten) aan een gevaar blootstelt, namelijk jouw hond. Jij weet het... zij niet!
Het leven mag immers niet alleen draaien om onszelf en ons eigen gebeuren.. er is een maatschappij!
Maar dan heb ik alsnog geen normen en waarden en ben ik een beetje een halve zool. Ik weet het namelijk, zij niet.
Toch denk ik dat je bij mij veiliger bent dan bij de gemiddelde hondeneigenaar. Iedere hond blijft immers onbetrouwbaar op zekere hoogte. Verschil is, ik erken dat de mijne dat is.
Loopt dus niet los tenzij op afgesloten weiland (al moeten er kilometers voor gereden worden), dubbel aangelijnd in drukkere gebieden desnoods met muilkorf, komt niet bij vreemde mensen in de buurt.. De kans dat mijn hond jou of je kinderen bijt, bijna nihil.
PS: Iedereen in mijn buurt is hartstikke gek op mijn hond. Terwijl ze het allemaal weten is er niemand echt bang want ze komt toch niet in je vierkante meter. Zoals ik erg mijn best doe veel rekening te houden met hen doen zij dat ook met mij en mijn hond. Niemand vind dat ze er niet hoort, iedereen kent haar verhaal en haarzelf. Toch apart. Hier in een topic vol hondenliefhebbers is er drama maar "in de maatschappij" valt het hartstikke mee.
maar daar spreekt toch ook uit dat de baas niks gedaan heeft om er ook maar iets mee te doen...(nogal onverantwoordelijk)
Wanneer de mens dus zijn verantwoording had genomen had de hus de kans niet gekregen om een baby dood te bijten.
Maar krijg de indruk dat ik dat niet mag zeggen in dit topic.
Terwijl ik denk...hond en kind hadden nog geleefd indien men zich wel verantwoordelijk had opgesteld.
Ik agt die discussie meer zinvol dan alleen maar vreselijk roepen of zeggen dat een kind belangrijker is dan de hond...
Het gaat om deze zin:
En sommige bepalingen hebben echt met normen en waarden te maken of met gezond natuurlijk instinct/verstand!
De rest is niet van jou maar simpelweg een verzameling van wat hier te lezen valt.
Ik heb niet alle 11 pagina's gelezen, maar wil wel even reageren: een hond kwijtraken is HEEL iets anders dan een kind verliezen.. Gelukkig heb ik het niet hoeven meemaken en ik hoop het ook nooit mee te maken, maar sinds ik die kleine heb, weet ik wat voor geluksgevoel dat is en dat geluk wens ik werkelijk iedereen toe. Om dat weer af te moeten geven... Nee, daar kom je nooit meer overheen!
Ik zou het ook verschrikkelijk vinden om één van m'n honden af te moeten geven (vooral als het om een bijtincident zou gaan), maar toch is en blijft het anders.
en wat de RAD betreft, dat is de RAD van RADicaal. Gelukkig is deze er niet meer, want dan had ik ook m'n meissie kwijt kunnen raken!
Mensen moeten gewoon hun verantwoordelijkheid nemen! Ik laat die kleine al niet alleen met m'n eigen honden, laat staan met andere honden en ook als er andere kinderen zijn houd ik het scherp in de gaten.. Het zal je maar gebeuren zeg.. Dat één van m'n honden.. Poeh, nee, bah.. Denk dat het veel met de instelling van de mensen zelf te maken heeft en minder met de hond of een bepaald ras.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?