Hoi Wim,
ik lees jouw verhaal over je hond en de ziekte van cushing.
ook ik heb mijn hond moeten afgeven aan deze rotziekte.
op 9 0ktober 2011 heb ik mijn hondje laten inlaten.
4 oktober heb ik een echo laten maken van zijn hart, en lever en bijnieren.
de uitslag mogelijk de ziekte van cushing, en tumor in een van zijn testikel.
hij ging zo hard achteruit in 5 dagen tijd, kon ook niet meer liggen, rechtop kon hij beter adem halen.
natuurlijk wilde ik net als jij liever medicatie, en eventueel een operatie.
maar ik kon hem niet meer laten lijden, en als ik je foto's zie van jouw hond.........de tranen lopen over mijn gezicht. Wim je hebt gedaan wat je kon, nog veel sterkte, en dank je wel voor je verhaal, het is zo'n troost voor mij.De symptomen die je beschrijft had mijn hond ook.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Hondje Dood door ziekte van Cushing" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Ken die ziekte niet, maar ziet er verschrikkelijk uit. Je hebt er goed aan gedaan Wim. Dat schuldgevoel heb ik ook, denk dan aan die mooie tijd dat je met je maatje hebt gehad, helpt misschien een beetje. En het is waar, zodra de urn thuis op de kast stond, kon ik zeggen mijn ventje is terug thuis waar hij hoort.
Heel veel sterkte
Hallo Sylvia
Wel vreemd dit want ik ben jarig op 9 oktober en dan gebeurt jouw dit.
En ben er ook nog steeds niet overheen hoor.
Ik weet ik kon niet anders maar ben toch wel degene die die arts opdracht heeft gegeven.
Tuurlijk heb ik het beestje uit zijn lijden geholpen maar voor mezelf blijft het een moeilijk iets om te accepteren.
Ook in huis gebeuren rare dingen, ik ben totaal niet bijgelovig maar heb een urn met daarin een glaasje voor een kaarsje.
Als ik daarin een kaarsje plaats gaat dat vlammetje echt tekeer als een gek.
Dacht ik wordt gek zijn dingen die er niet zijn.
Ik natuurlijk eigenwijs en heb er twee kaarsen naast gezet want dacht de wind doet veel, ook raar want alles staat dicht maar goed nu het vreemde de 2 kaarsjes naast de urn staan totaal stil en die in de urn blijft maar tekeer gaan.
Maar zal wel een reden hebben denk ik.
Denk dat het met het verwerken te maken heeft maar blijf het vreemd vinden.
Denk ook dat het nog lang zal duren voordat dit gevoel weg is want mis hem nog steeds elke dag en tranen blijven komen.
gr wim
Hallo wim,
natuurlijk ben je niet gek aan het worden, ik zie ook dingen. en ben ook niet bijgelovig. soms kijk ik naar buiten en denk dat ik hem in de tuin zie lopen. Daarom hier een gedicht voor jou, en hoop dat je er troost aan hebt.
Straks, als ik oud ben, ziek en zwak
en pijn verjaagt de slaap,
als onrust neemt van mij bezit,
doe dan wat onvermijdelijk is, en laat me gaan......
de laatste goede daad.
Beslis voor mij, en wees niet laf.
Past eigenliefde bij de vriendschap die ik gaf,
of uitstel tot het beter past bij een verloren strijd?
Ik ben niet bang, tijdens die laatste gang.
Jij loopt niet weg: je kijkt me aan,
noemt me bij de liefste naam
en houdt me stevig vast.
Vandaag voor het laatst
groet ik je met mijn hondenstaart....
Wat jij liet doen, deed je voor mij:
je hebt me nog meer pijn bespaard,
voor zinloos lijden mij bewaard.
Een zwaar besluit? - nee huil nu niet -
Een wijs besluit dat werd gegrond
op een oud en uniek verbond:
groetjes sylvia
@ik wil je nog heel veel sterkte wensen.ik las mee en de tranen liepen over mijn wangen.voel je niet schuldig.je hebt het beste gedaan voor pikkie.heel veel sterkte.
Hallo Wim,
Ik las je topic, gek dat ik het niet eerder had gelezen maar wil je alsnog heel veel sterkte wensen met het verlies van je maatje.Ik schrok van de foto's die er waren geplaatst, je maatje heeft wel af moeten zien ,wat een achteruitgang.Weet dat het besluit te moeten nemen je niet in je koude kleren gaat zitten maar als ik het lijfje van je hondje zie was dat het mooiste en beste wat je voor hem kon doen.Neemt niet weg dat je met een hoop verdriet achterblijft en daar een plekje voor moet vinden.Je hebt vast vele mooie herinneringen die niemand je meer af kan nemen, die zitten voor altijd in je hart.
Those we love don't go away
They walk beside us,every day
Unseen,unheard,but always there
Still missed,still loved
still very dear.
ik lees het ook nu pas. Het is goed zo..snap dat het niet zo voelt, het is erg pijnlijk, maar je heb de juiste keus gemaakt. Jou Pikkie..je voelt het aan als het zo ver is. Heel veel sterkte ermee...
Hallo,
Mijn beagle van 10 jaar oud heeft ook ziekte van Cushing. Zij heeft dit ziekte al een paar jaar en slikt ook medicijnen. We merken wel dat zij langzaam achteruit gaat.
Het is echt verschrikkelijk om je lieve hond moeten missen!!
Hallo Wim,
Ik krijg echt een brok in mijn keel als ik jouw verhaal lees... En een traantje...
Eerst viel mij en mijn mama (een paar jaartjes geleden) op dat ons hond Lara veel water dronk en veel plaste. We zijn met Lara naar de dierenarts geweest, hij heeft de urine-test gedaan en daaruit bleek te zijn dat Lara ziekte van Cushing heeft. Het was wel een klap voor ons. Lara kreeg medicijnen en in het algemeen gaat het wel goed met haar tot de afgelopen zomer, ze liep opeens bijna elke dag weg nadat zij iets hoort (bijv; vliegtuig enz) in de tuin. We dachten eerst dat ze slechter hoort, weer naar de dierenarts gegaan. Hij zei, het kan maar het kan ook zijn dat ze langzaam "dement"/vergeetachtig begint te worden door de ziekte. Ze krijgt nu extra medicijnen, eerst was het 1x per dag een pilletje, nu om de dag 1 en de andere dag 2 pilletjes.
Nu, in het algemeen gaat het wel oke met haar. Langzaam gaat ze toch achteruit.
We zijn erop voorbereid dat we op een ochtend haar dood in de mand kunnen vinden...
Wij hopen dat ze uit zichzelf sterft...
Je hebt hem uit zijn lijden verlost, je hoeft je echt niet schuldig te voelen. Het is veel erger om hem te laten lijden dan uit zijn lijden te verlossen.
Ik wens je nogmaals veel sterkte met het verlies van je viervoeter!!
Hoi Wim,
Ooohh het is spannend dat je dit weekend papa wordt!! Geniet ervan!
Je zult vast wel veel over je hond aan je dochtertje vertellen
(ik ga vanmiddag met mijn beagle naar de dierenarts toe om ff te checken hoe het staat met haar ziekte.)
Vandaag gehoord dat mijn cocker spaniel (13 1/2 jr)de ziekte van Cushin heeft.
Behandeling op zo"n leeftijd heeft geen zin meer volgens de dierenarts.
Inslapen is het meest humane om te doen.
Maar daar moet ik wel klaar voor zijn en zover ben ik nog niet.
Ik wil haar graag nog een paar weekjes kunnen verwennen en zoveel mogelijk bij haar zijn.
Dit word een drama hoe dan ook,want ik kan niet zonder haar.
Dus Wim,ik wens je heel veel sterkte bij het verwerken van je verdriet,wetend dat mij dit ook te wachten staat.
Sterkte gewenst:Milly.
Milly, afhankelijk van de vergevorderdheid, zal je de situatie moeten inschatten.
Cushing op een oudere leeftijd evolueert niet zo snel als bij een jonge hond(sneller metabolisme).(weet niet hoe de situatie nu is bij je hond)
Als het moment daar is, dan zul je het zien aan haar. Voor mij is het het belangrijkste of ze er nog graag bij is, en geen pijn heeft.
veel sterkte
Hoi Wim,
Ik heb vorige week mijn hond verloren aan darmkanker. Ik ben ook heel verdrietig en voel me schuldig terwijl het een zeldzame vorm was, waar gewoon niets aan te doen was. Weet je, ik kwam een heel mooi stuk tegen van een van mijn favoriete schrijfsters over honden, patricia mcconnell en zij schreef over het verlies van een van haar honden aan nierfalen. Ze had er, net als jij alles aan gedaan maar voelde zich nog schuldig. Tot ze zich realiseerde dat het vooral kwam omdat het zo moeilijk is om te accepteren dat er ook nog zoiets is als botte pech. En juist als je veel van je hondje houdt, is het zo moeilijk om je te realiseren dat je niet alles onder controle hebt en dat je ze soms moet laten gaan. In jouw geval na alles geprobeerd te hebben, in mijn geval eigenlijk als een mokerslag bij heldere hemel. Het is niet eerlijk, schreeuwt mijn hele lijf maar...maar het is wel zo.... Rust zacht Pikkie, Janoukje zal je denk ik niet tegenkomen want die raust door de sneeuw....
Groet en een knuffel,
Mireille
Zag net dat ik niet was ingelogd, reaktie was dus van mij
Hallo Mireille
Beetje late reactie maar heel druk gehad met de geboorte van mijn dochter in januari.
Maar het gevoel van niks kunnen doen is echt met geen pen te beschrijven.
En het ergste is dat ik achteraf hoorde dat er klinieken zijn die mijn pik zijn vorm van de ziekte wel wilden of konden opereren wel met risico maarja hij was nu ook ten dode opgeschreven.
Echt je wil niet weten hoe ik me voelde ook naar mijn direnarts toe die me daarvan niet op de hoogte heeft gesteld. en nu 8 maanden verder kan er nog steeds niet over uit. De pijn is gelukkig wat minder maar nog steeds als ik alleen thuis ben en zijn foto's zie krijg ik nog steeds die tranen. gr wim
beetje late reactie maar jij reageerde dus op de 13e januari en ze is ook op de 13e geboren savonds om kwart voor 7 vrijdag de dertiende ha ha
gr wim
Ja dat is een beetje typisch ja want mijn pik was tenslotte ook al 9 jaar en heb hen desondanks 2 jaar nog gehad in de eerste tijd merkte we ook niet veel, ja hij dronk wat meer en werd onzindelijk. echter is dat met de vetoryl weer opgelost. alleen is denk ik de vetoryl die de meeste schade heeft aangericht want het is en blijft een hap bagger. Maarja met deze rot ziekte heb je gewoon geen keus het is het een of het ander.
Maar ik zou er zeker nog even bij mijn dierenarts op aandringen want als je hond in een normale conditie verkeert lijkt het me vreemd om niet te behandelen.
gr wim
Wat een nare ziekte en wat vreselijk als je je beste maatje zo ziet lijden! Ik wens je heel veel sterkte met het gemis!
We zijn een paar weken verder, met Gentle gaat het niet veel beter. we hebben ondertussen diverse bloedonderzoeken en urine onderzoeken gehad. Uit de eerste onderzoeken bleek dan zijn schildklier niet werkte. hij was veel te zwaar (20 kilo) Daar heeft hij pillen voor gekregen.
Vandaag hebben we de uitslag van onze Franse buldog va 6 jaar oud gekregen Er is weer bloed afgenomen en urine opgevangen. Alles is naar Utrecht gestuurd en vanmorgen heb ik de uitslag gekregen.
Gentle heeft idd de ziekte van gusing. Ik moet nu van de week zijn urine gedurende een dag opvangen, ook dit wordt naar Utrecht gestuurd. Dan kan er worden gekeken of het in de hypofysen zit of in zijn bijnieren.
Een tumor in zijn bijnier betekent dat de nier moet worden verwijderd. We wachten het maar weer af. Ondertussen drinkt Gentle bijna 4 liter water en is ook incontinent. We moeten er snachts uit, omdat hij anders in zijn mand plast. Hij heeft ook niet veel trek in eten, ik geef hem nu maar extra koekjes, hij wordt ook mager. Gelukkig blijft hij er vrolijk onder, mijn idee is dat hij er niet veel erg in heeft.
geen idee wat ik moet doen, het hele traject ingaan of hem uit zijn ellende helpen.
spannend allemaal
Marijke
Hallo allemaal,
Alle berichten gelezen en ik ben toch wel aangedaan door alle verhalen.
Vorige maand is bij mijn hondje Snoopy de ziekte van Cushing vastgesteld. Ze is ruim 8 jaar oud.
Vanwege de snelle achteruitgang dacht de dierenarts dat het slechts enkele weken tot misschien een paar maanden zou duren en dan zou ze er niet meer zijn.
Dan stort ineens je wereld in. Met de 3 besproken opties het weekend ingegaan om eens goed na te denken wat te doen. Optie 1 opereren, maar ze heeft het in de hersentjes dus dat was voor mij beslist geen optie. Optie 2 behandelen met zware medicijnen en telkens bloedprikken...iets waar ze een hekel aan heeft en heel erg van in de stress schiet. Bovendien van bekenden in mijn omgeving gezien dat de medicijnen zo mogelijk nog vreselijker kunnen uitpakken dan de ziekte zelf. Of de laatste optie niets doen en haar het zo aangenaam mogelijk maken zolang ze nog leeft.
Ik heb voor optie 3 gekozen, ik wil haar de laatste maanden van haar leven namelijk niet nog meer laten lijden. En volgens de DA heeft ze nu geen pijn.
In de tussentijd heb ik veel over de ziekte op internet gelezen en kwam ik via verhalen bij de online dierendokter terecht voor chinese kruiden speciaal voor de ziekte van Cushing.
Eigenlijk ten einde raad opgebeld en de pillen met spoed besteld.
En wat denk je.....ze voelt zich nu na 3 weken pillen een stuk fitter. Ze ligt zelfs af en toe lekker te rollebollen. Haar haartjes beginnen weer te groeien en ook het drinken is een stuk minder geworden en daarmee ook het plassen.
Al met al een hele verbetering en een hele opluchting voor mij.
Ik besef wel dat ze echt niet zomaar meer beter zal worden en uiteindelijk de strijd tegen de ziekte zal verliezen. Maar als ze zo de laatste maanden van haar leven nog redelijk happy kan doorbrengen dan ben ik heel erg blij!
Ik hoop dat er ergens iemand is die ook iets aan mijn verhaal heeft net zoals ik heb gehad aan verhalen van anderen.
Iedereen met een hondje met deze ziekte heel veel sterkte!
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Hondje Dood door ziekte van Cushing" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?