Hondje Dood door ziekte van Cushing

Hallo Allemaal,

Ik heb gister mijn beste maatje die ik al 11 jaar had moeten laten inslapen.
Mijn pikkie had de ziekte van cushing.
Een zeer nare ziekte die door een zeer klein tumortje van ter groote van een speldenknop een hel aanricht bij je beessie.

We hebben alle onderzoeken laten doen in utrecht alle behandelmethoden geprobeerd maar het mocht allemaal niet meer baten nu na 1 jaar.
Me pik wilde niet meer eten, niet meer drinken en kon geeneens meer op zijn pootjes staan omdat de ziekte ook de spiermassa opvreet.

Ben er echt helemaal van slag want stond dus met me rug tegen de muur aan.
Ik moest iets gaan doen wat ik absoluut niet wilde.
1. Me dier gaan laten lijden 2. hem helpen maar dan iets doen wat ik niet wilde.
Natuurlijk voor het laatste gekozen.
Zit nu alleen maar de halve dag te huilen en voel me super schuldig.
En als u de foto's hieronder ziet wat de ziekte heeft aangericht zult u zeggen je hebt het juiste gedaan. Diep in me weet ik dat dat ook zo is maar kan het mezelf gewoon niet wijsmaken en vergeven. Maar voor de mensen met een hondje met cushing wil ik alleen maar zeggen kop op.

Foto 1 mijn pikkie toen die nog gezond was http://www.tattoowim.nl/doerak1.jpg
Foto 2 me pikkie gister toen we hem hebben laten inslapen: http://www.tattoowim.nl/doerak2.jpg

Dit vreet dus de ziekte van cushing uit

Ging wat mis met de links hier de juiste

Foto 1 doerak gezond en wel : http://www.tattoowim.nl/doerak1.jpg

Foto 2 doerak gister toen we hem hebben laten inslapen.
De ziekte van cushing had gewonnen: http://www.tattoowim.nl/doerak2.jpg

Vreselijk!

Heel Veel Sterkte de komende tijd!
Weet dat je je best hebt gedaan voor hem.

Je hebt er echt goed aan gedaan. Voel je niet schuldig, hij kon zo niet verder leven....

Heel veel sterkte met het verwerken.

Rust zacht Pikkie.....

Heel moeilijk he zo'n besluit.......... maar wel liefdevol, want je wilt je kameraad toch niet laten lijden. Sterkte hoor met het gemis en verdriet!

wim, je schuldig voelen ? waarom ? je hebt 11 jaar van zijn leven je ..pikkie..lief gegeven, en jij hebt ook van jouw hondje alles gekregen , lief en leed gedeeld, hij heeft een fijn leven bij je gehad, voel je daar niet schuldig over dat je je hond op zijn laatste moment begeleid hebt. dat hoort er ook bij. gezond dan is het allemaal zo makkelijk, worden ze ziek, dan ga je je schuldig voelen ? niet doen.

behoud de mooie herinneringen aan je hond, en je hebt het alle beste voor gehad met je ..pikkie.

huilen ? huil ermaar om, heel normaal, geef het een plekje. heel veel sterkte.

(Zo staan ze als het goed is direct op de pagina)

Wat een rotziekte zeg, ik had er nog nooit van gehoord.. Veel sterkte de komende tijd!

hoi wim voel je aub niet schuldig

je hebt de enige juiste keuze gemaakt
pikkie heeft nu geen pijn meer

heel veel sterkte

Ach jeetje Wim.....wat een ellende maar in hemelsnaam voel je niet schuldig!!!
Als ik dat hondje zie liggen dan kan ik maar 1 ding zeggen....jij bent een top baas!!!
Zo kan een diertje niet verder en jij hebt gedaan waar je hondje heel erg aan toe was...

Enkel wist ik niet dat Cushing ook bij honden voor kan komen, ik ken het alleen van de paarden.

Ik wens je alle sterkte toe en huil als je wilt...maar weet dat jij je Pikkie het beste hebt gegeven op zo'n moment wat een baasje maar kan doen!!

Hallo Allemaal, Alvast bedankt voor de steun.
Bink alvast bedankt voor het neerzetten van de foto's.

Voor wie het niet weet, ik zal het even in eigen termen omschrijven

De ziekte van cushing is dus een tumor die in de bijnieren of in de hersen kan zitten.
Het is zo groot als een speldenknop.
De tumor in de bijnieren is vaak de gunstigste vorm omdat deze eventueel door verwijdering
van de bijnieren verwijderd kan worden. Echter moet dan de hond de rest van ze leven hormonen slikken.

Die in de hersenen wat mijn pikkie had is dus niet te verwijderen.
We hebben alles geprobeerd maar het kan gewoonweg niet waardoor je dus
aan de vetoryl vast komt te zitten.
Dit zijn medicijnen die zelfs een zwangere vrouw geeneens mag aanraken dus kan je nagaan wat voor troep.

De tumor maakt een stof aan genaamd cortisol.
Gewoonlijk wordt cortisol door het lichaam aangemaakt in stresssituaties om het lichaam
voor te bereiden op een actie (vluchten of vechten). B
ij honden met de ziekte van Cushing is het gehalte aan het hormoon cortisol in het bloed extreem hoog,
en als dit onbehandeld blijft, wordt de hond steeds zwakker, en zal ten slotte aan de aandoening overlijden.

De meeste verschijnselen die je dan bij je dier ziet zijn:

- overmatig drinken
- veel plassen, mogelijk incontinentie
- gulzig eten, vraatzucht
- dikke (hang) buik
- dunnere huid
- verlies van haar, of telkens terugkerende huidproblemen
- verlies van spieren
- lusteloosheid
- veel hijgen.

Dit is dus wat het zo inhoud.
Mijn pikkie heeft dus deze strijd verloren, zelfs met het gebruik van de vetoryl.
Ik wil een ieder die een hondje heeft met deze ziekte dan ook veel sterkte wensen want het is een lijdensweg.

Ben er ook nog steeds helemaal kapot van en zit te shaken achter me pc hier.
Zal waarschijnlijk wel overgaan maar heeft gewoon tijd nodig om het een plekje te geven.

Gr Wim

Wim, weet precies hoe rot je je voelt, helemaal in de war, ben ook net mijn hond verloren, die heeft echter niet zo een lijdensweg gehad, is moeilijk om datgene waar je zo van houd zo te zien lijden.Wil je heel veel sterkte en kracht wensen om dit een plekje te kunnen geven.

Wim, voel je aub niet schuldig,
ik wens je heel veel sterkte,
onze Charlie heb ik vorig jaar ook moeten
laten gaan aan deze ziekte, ook hij was 11 jaar,
Hij had ook zware arthrose en daardoor hebben
wij het in het begin van zijn ziekte het zware
besluit genomen, en iedere dag denken we, hebben
we hem niet te vroeg van ons weg laten gaan??
Maar nu ik jouw hondje zie liggen weet ik dat
wij hier goed aan hebben gedaan. Ik heb hem veel
ellende bespaard

Hallo Peggy
Ja het is een rotziekte en het ergste is als het in die hersentjes zit kan je het gewoon niet winnen. Zijn utrecht geweest hebben hem laten scannen e.d. heb zelfs gezocht of er in het buitenland niks was. Maar vetoryl was de enige optie maar ook dat sloeg dus niet goed aan.
En in het begin viel het wel mee hij dronk veel dus plaste ook veel maar veel meer was er niet aan de and maar sinds een aantal weken geleden begon die in 1 keer heel erg af te vallen dus weer naar de dierenarts en middeltje na middeltje, speciale blikjes met krachtvoor gekocht, dagelijks carnibest gegeven enz enz maar sinds 3 dagen wilde die niet meer eten, drinken en kon niet meer op zijn potjes staan en alleen nog maar spugen, en toen voelde ik dat ik hem moest laten gaan. heb het gedaan maar het voelt gewoon zo rot aan dat je die 2 keuzes maar hebt lijden of inslapen
gr wim

wat erg !
sterkte nu en de kommende tij !
heel veel sterkte !

Dank je sigrid en sandy, zal ik wel nodig hebben want voel me zo rot op dit moment heb zelfs op de winkel niks gedaan. Het voelt zo machteloos en weet wel als je de foto ziet dat ik geen andere keus meer had maar blijf maar denken van. Waarom had ik niet meer tijd dan had ik misschien nog wat kunnen doen. Het voelt alsof ik hem in de steek heb gelaten. Maar ik weet het moest maarja krijg dat er maar is in bij jezelf. Mijn moeder is vorig jaar overleden en het klinkt nu misschien heel raar wat ik zeg maar daar heb ik niet zoveel last van gehad als nu en ik hield toch zielsveel van mijn moeder, misschien omdat me moeder uit zichzelf is overleden en ik nu de keus heb moeten maken ? Maar krijg gelukkig morgen wat rustgevende tabletjes en hoop dat het dan wat wegtrekt. Had zo een sterke band met hem want hij sliep tegen me aan, beschermde me als er iemand in de buurt kwam en had hem al vanaf zijn 8e week. Hoe goed ik ook weet dat ik hem verlost heb kan het er gewoon ff niet in dat ik me maatje gewoon nooit meer zie. Ik hoop ook dat het snel een beetje te bevatten is en dat ik het een plekje kan geven. Ook met me werk dan kan ik weer door want heb een tattoo studio, ja daar zit je dan, komen er klanten binnen zit je als tattoo artiest met tranen in je ogen en kan me dan ook gewoon niet concentreren op me werk dus heb ik dat maar een weekje uitgesteld allemaal, ga nu maar proberen een hoop er over te praten op dit forum hopen dat dat helpt. Gr wim

Wim, leef met je mee,

je verdriet is enorm, Pikkie heeft het goed gehad bij jou.
Cushing is doffe ellende, machteloosheid...
(ik heb hier een paard van 25 met een beginnende Cushing volgens de da, maar daar gaan ze niet eens voor aan de medicijnen...)

Dat het er zo erg uitzag wist ik niet.

Ik wil je echt veel sterkte wensen,

ohh wat verschrikkelijk zeg ...je heb echt het beste gedaan wat je kon doen ..dit kan toch niemand aanzien . echt heel veel sterkte xx

Wij hebben ook een Jack Russel gehad met Chusing.

Wij hebben er alles aan gedaan maar voel je niet schuldig je hebt gedaan wat je kon.

We hebben toch nog ruim 3 jaar voor haar mogen zorgen maar opeens ging ze hard achteruit en we hebben haar moeten laten inslapen na een acuut nierfalen ze is toch bijna 13 jaar geworden.

Wim wat een triest verhaal ik wil je heel veel sterkte toewensen.Je hebt uit liefde deze beslissing gemaakt en als ik de foto zie de juiste beslissing.Helaas weten velen hier op dit forum wat jij nu doormaakt,als het je oplucht schrijf het van je af.Ik leef met je mee

Mijn paard heb ik ook moeten laten inslapen wegens Cushing. De ene maand had ik nog een normaal paard, de andere maand stond er plots een bizon in de wei (paarden krijgen net heel veel en heel lang haar, zelfs midden in de zomer. Scheer je het af, groeit het binnen de korste keren terug).
Zes erg pijnlijke maanden nadien (de ene ernstige ontsteking bovenop de ander, diabetes) moest ik haar, ondanks alle moeite, toch laten inslapen.
Andere paarden doen het zonder al te veel problemen nog jaren goed.
Ik veronderstel dat dit bij honden hetzelfde is; de ene gaat razendsnel achteruit, bij de andere blijft het lang leefbaar. Eerlijk is het alvast niet.

Het is inderdaad zo'n moeilijke beslissing om je dier te laten inslapen. Eentje die je helemaal niet nemen wilt.
En achteraf blijf je maar aan het malen: "Had ik maar dit...", "Had ik maar dat..."
En het is zo moeilijk om er vrede mee te hebben dat je schat de laatste tijd van zijn/haar leven zo afgezien heeft. Dat het je, ondanks al je moeite en hoe graag je het ook gegeven had, niet gelukt is er een goede laatste periode van te maken.

Ik wens je veel sterkte, Floortje.

Wat afschuwelijk zo erg die foto.. Sterkte heel veel sterkte.

jeetje Wim wat vreselijk...
je hebt echt gedaan wat het beste was.
dat maakt het gemis er niet mnder om natuurlijk...
ik wens je heel veel sterkte!

Heel veel sterkte gewenst Wim. Medicatie... Naar Utrecht... En zoveel zorgen gegeven en jezelf zo ongerust gemaakt en meegeleden... Schuldgevoelens zijn wel het laatste wat je moet hebben. Je hondje heeft nu geen pijn meer. Voor jou is er het verdriet. Je zult hem blijven missen, maar ook terug beseffen dat je ook zoveel mooie jaren met hem mocht meemaken.

Heel veel liefs en in gedachten een knuffel voor je lieve hondje.

Heel veel sterkte gewenst Wim , ik weet hoe het is wij hebben onze jack russel een paar jaar terug ook moeten laten inslapen door deze vreselijke ziekte!!

Hallo Allemaal,
Dank jullie wel allemaal voor de hartverwarmende en versterkende berichten.
Dit doet me echt goed allemaal. En helpt me ook het verlies te verwerken.
Heb net de urn opgehaald met me maatje en we hebben een mooi canvas doek laten maken
voor boven de schouw.

Ik weet niet of het werkt maar probeer de plaatjes er even in te zetten.

gr wim

De urn volledig van brons met een glaasje om een kaarsje te branden


Het canvas doek die wij op 80 x 60 hebben laten maken

hier de adressen de urn http://www.tattoowim.nl/urndoer.jpg

Hier het adres van het canvasdoek http://www.tattoowim.nl/doercanvas2.jpg

gr wim

Ach Wim wat vreselijk.
Je hebt er goed aan gedaan om je beestje uit zijn lijden te verlossen.
Heel veel sterkte.

Ja dank je voor je berichtje.
Het is allemaal moeilijk he maar nu ik de urn hier heb is het toch net of het wat makkelijker is.
Net het gevoel of die er is maar eigenlijk ook weer niet. zou niet weten hoe ik het moet omschrijven. Maar het zal allemaal nog wel even tijd nodig hebben.

Maar bedankt voor je reactie gr wim

Een gevoel is heel moeilijk te omschrijven.
Het heeft inderdaad tijd nodig om het een plaatsje te geven.

Allereerst voel je echt n iet schuldig! je hebt gedaab waarvan jij dacht dat het beste voor je beestje was, dus is dat goed! Ik weet precies hoe je je voelt, onze vorige teckel had nl die ziekte ook...en ook wij vonden het heel moeilijk om het besluit wel of niet laten inslapen te nemen. Uiteindelijk hebben we er toch voor gekozen en op dat moment wisten we zeker dat het goed was, hoe verdrietig we ook waren...
Ik wil je heel veel sterkte wensen met dit verlies...neem de tijd om het een plekje te geven!!

groetjes esther
poot doortje