Pups op de rug/zij leggen

Wij hadden op de puppycursus ook zo'n flapdrol-instructeur die vond dat wij de honden op de zij moesten kunnen leggen. Het ging toen al zo tegen mijn gevoel in! Ik heb het gewoon niet gedaan.
Ik heb Fedor toen stiekum het commando 'plat' geleerd met handgebaren. En zo hebben wij het toen opgelost.
Ik ga toch niet een pup van 50 kilo op zijn zij leggen??? idioot idee gewoon.

Ik heb achteraf wel meer bezwaren tegen deze hondenschool, maar ja, ik was nog goedgelovig en naïef. Je mocht niet met slipketting werken maar verder was het laten we zeggen traditioneel.

Bedankt Caitlin

En Bert: Ik ben inderdaad 15. Maar ik heb een grote passie voor honden, wil alles zo goed mogelijk doen en ga vrijwillig bij een hondenschool helpen met trainen.
Daarbij wil ik gaan trainen in hondenfoto's maken en ga een klein beetje geld ophalen met dierendag.
3 foto's per hond voor 1 euro.
Worden opgestuurd na het maken



xx Hannah

Goed bezig Hannah!

http://youtu.be/7LjyuhT3Nyg
http://youtu.be/v-9ioBs_IZc

Op deze filmpjes zie je het dus wel gebeuren, het hoort bij de opvoeding, en het is een correctie op bepaald gedrag. Ik vind wel dat wij als mensen ons hier niet mee bezig hoeven te houden, we hebben zelf door de jaren heen al heel veel honden gehad, en we hebben alweer mooi wat jaartjes onze eigen honden school en wij zien niet het nut er van in om dit soort dingen toe te passen, maar als je gaat zeggen dit doen honden/wolven niet onder elkaar? en het betekend dit of dat? of de hond word er angstig van?
Hier zijn ook al menig pup/jonge hond op deze manier even op hun plek gezet(heb er alleen geen filmpjes van)

Ik heb 'n hond waar ik momenteel mee aan het trainen ben,
en die neem ik af en toe wel eens in het nekvel ja,
net zoals ik met 'n slip werk met hem.

Ik vind dit inderdaad ook niet fijn om te doen, maar bij hem zit er gewoon geen andere mogelijkheid in.
Hij is zo gefixeerd op andere honden en situaties dat je m met snoep NIET kan afleiden,
en hij zou de hond echt lelijk kunnen verwonden.

Ik deed eens een keer een korte 'beet' in de nek, zoals je CM wel eens ziet doen, en dan is hij METEEN afgeleid,
natuurlijk beloon ik hem daarna met snoep en aandacht, en hoop ik het te kunnen afbouwen.

Maar ik vind niet dat je mensen zomaar kan verbieden bepaalde dingen te doen, zolang ze de hond geen pijn doen...

Wat ik dan weer niet begrijp is dat je een hond gaat trainen die je niet aankunt.

Dit bedoel ik niet vervelend ofzo maar als je moet gaan "bijten", bedreigen met de dood en wurgen dan kun je het beter aan een ander overlaten.

Ik ga 'm niet bedreigen met de dood, ik geef 'm een heel zachte neep in z'n nek, net hard genoeg om te schrikken, niet vasthoudend, niet hard, niet pijnlijk.

heeft jouw moeder je nooit bij de arm gegrepen als je iets misdeed? Heb jij daar trauma's aan?

FYSIEKE CORRECTIES/CORRIGERENDE HULPMIDDELEN

Hondenpage hecht belang aan verantwoord en positief opvoeden. Het promoten van fysieke correcties en/of corrigerende hulpmiddelen of andere provocerende handelingen is daarom niet toegestaan. Behalve dat het beschadigend is voor de vertrouwensrelatie en stress veroorzaakt bij de hond kunnen ze ook een risico vormen voor de veiligheid en gezondheid van mens en dier.

ok, ik weet dat je hier positief opvoeden promoot! maar ikz eg net dat ik de hond GEEN PIJN DOE!! enkel afleid door hem te doen schrikken , zonder hem PIJN te doen omdat alles anders niet werkt.

en ohja, ook dat ik hem BELOON met snoepjes, van de moment hij naar mij kijkt!!

Nee Miora dat is nog nooit gebeurd.

Ik had natuurlijk respect voor mijn ouders, dit hoefde zij absoluut niet af te dwingen.

Een greep in de nekvel, hard of zacht is gewoon een doodsbedreiging hoor. Mijn vriend pakte Faya uit reactie in d'r nekvel toen ze hier net was (wilde achter de kat van de buren aan toen de deur openging) en de littekens zijn nog steeds zichtbaar, beet uit angst.

Ik geloof dus wel degelijk dat honden dit als zeer naar ervaren.

Het zij zo. Stavros, de hond waar ik mee aan het werken ben is gewoon niet zo gevoelig dan blijkbaar. Hij ervaart er geen last van. en komt hoe langer hoe meer kroelen met mij, terwijl hij in het begin niets van mij of anderen moest weten. dusja

scenarios die bekend voorkomen onze oudere honden deden dat vroeger ook wel eens Sandy ging dan spontaan liggen maar bleef wel de baas !! op haar eigen zachte manier natuurlijk

hier thuis doe ik dat ( enkel op de zij leggen ) enkel en alleen als ik ze moet verzorgen aan hun buikje of pootjes of om ze eens lekker te kriebelen om lekker te ontspannen .. word dan ook altijd lekker met alle vrijwilligheid gedaan

Ik vraag me altijd af waarom het nodig is. Het is nooit nodig, men meent het nodig te hebben. Er is nog nooit iemand geweest die mij gemotiveerd en overtuigend heeft kunnen uitleggen dat het nodig was en echt de enige mogelijkheid.

Het is stressverhogen en vertrouwensbeschadigend. Dat esseniele verschil merk je pas als je het aandurft om het niet nodig te hebben. En willen we niet allemaal een optimale relatie met ons dier.

Is het jouw hond Miora, of een oppashond...of nog anders?

@ Hanna : goed bezig op die leeftijd was ik bezig met paarden nu vanaf mijn 21ste met honden hihi beiden gevoelsdieren maar toch op een heel andere manier althans als ik slecht gezind was deed mijn paard ook niet veel of probeerde ie niets uit te steken gewoon rustig stil staan hihi mss toch wel gelijkenissen

Een aanvulling. Een fysieke correctie hoeft niet pijn te doen om beschadigend te zijn.

Het is voor een hond niet een doodsbedreiging o.i.d. we moeten niet gaan overdrijven, kijk die filmpjes van mij even dan zouden de puppen toch vaak met de 'dood' zijn bedreigd.

Als hondenscholen of GT's dit soort dingen gaan adviseren om te laten zien dat jij de baas bent, gaan ze aan een heel belangrijk iets voorbij, een hond zal je doordat je zoiets doet niet als baas gaan zien en een stukje respect en vertrouwen bouw je hiermee ook niet op.

Natuurlijk als mijn ouders mij bij mijn arm pakten luisterde ik eventjes naar hun, ben er ook helemaal niet minder van geworden, maar het heeft ook helemaal niets toegevoegd voor mij, dus? het had weinig nut eigenlijk.
Mijn ouders deden dit omdat ze de situatie even niet meer onder controle hadden of omdat ze zelf even in paniek waren.

Als je de filmpjes dan ook bekijkt, en er zijn meer filmpjes van dit zelfde nest, dan zal je ook zien dat de volwassen honden één belangrijke stap niet overgeslagen hebben, een stap die wij mensen, door ongeduld of gebrek aan kennis, vaak wel overslaan.

Tussen honden en mensen zit best wel een wereld van verschil, zoals honden/wolven elkaar opvoeden gaat van moeder op kind en er veranderd weinig omdat het beest nu één keer niet verder kan denken, wij wel namelijk, maar als wij de hond steeds meer en meer omhoog gaan halen op ons niveau dan doen wij de hond geen plezier, de hond voelt zich het aller beste op hun eigen niveau, en daar zouden wij recht aan moeten doen, wij zouden de honden moeten respecteren zoals ze zijn, niets meer en niets minder, wij laten vaak al onze psychologische en ingewikkelde 'kennis' en problemen los op een hond maar de hond snapt er werkelijk niet een bal van hoor .

Ik ben het er helemaal mee eens dat je een hond beter niet in zijn nekvel kunt grijpen of op zijn rug dwingen. Een hond die op zijn rug gaat liggen, kun je vergelijken met 'sorry' zeggen bij mensen. Met sorry zeggen kun je de ander direct de wind uit de zeilen nemen en een conflict oplossen voor het begonnen is. Dat is precies wat een hond ook doet. Fysiek deze actie afdwingen midden in een hevig conflict werkt niet.

Wat ik altijd een goed voorbeeld vind:

Stel je loopt op de stoep, bedenkt dat je naar de overkant van de straat wilt en steekt ineens over, vlak voor een fietser. De fietser maakt een rare slinger, mankeert gelukkig niets, maar komt wel hevig geagiteerd naar je toe: hoe haal je het in je hoofd om zomaar over te steken??!!! Als je nu meteen sorry zegt, helemaal mijn schuld, ik had uit moeten kijken, nou, heel grote kans dat die fietser meteen bijdraait, misschien zelfs nog informeert of alles met jou in orde is en met een nou ja, gelukkig is er niets ergs gebeurd weer verder fietst. Door meteen, uit jezelf sorry te zeggen, heb je het conflict bij voorbaat al opgelost. Precies zoals de hond die bij een mogelijk conflict uit zichzelf op zijn rug gaat liggen.

Maar stel nu, dat je vlak voor een zebrapad stond en helemaal niet vindt dat je iets fout gedaan hebt. De fietser echter vindt dat je ook in de buurt van een zebrapad niet plompverloren de weg op kunt stappen, dat je hem wel de kans moet geven uberhaupt te stoppen. Het wordt een behoorlijke ruzie, waarin uiteindelijk de fietser naar je toe stapt, jou bij de mond grijpt, zijn vingers om je lippen klemt en je op die manier dwingt iets wat lijkt op sorry te zeggen.

En werkt dat denk je? Begrijp je nu meteen instinctief dat die fietser de baas is en gelijk heeft? Of toch niet helemaal?

Ik persoonlijk zou er juist des te kwader om worden. Omdat die fietser lichamelijk sterker is dan ik en ik er niets tegen kan doen, zou ik me misschien veiligheidshalve wel gedeist houden. Maar het conflict is daarmee zeker niet opgelost en die fietser kan van mij echt de pot op. Goed, dat is natuurlijk de menselijk reactie, maar het principe is wel gelijk. Een hond die gedwongen op zijn rug gelegd wordt heeft helemaal niet zichzelf overgegeven, noch zelf laten zien jouw leiderschap te erkennen, dus zal zich er ook niet naar gedragen. Hooguit uit angst zich gedeisd houden.

Die opmerking over Hannah's leeftijd snap ik niet. Juist goed dat jongeren zich hierin verdiepen. Oudere mensen zitten soms vast in hun oude methodes, zoals ze het nu eenmaal altijd gedaan hebben en kunnen niet meer openstaan voor nieuwe inzichten.

Ik heb Bobby trouwens als puppy ook een keer (per ongeluk) in haar nekvel gegrepen. Ze had wat van de stoep gepikt, ik wilde haar bij me roepen om het af te ruilen, maar in haar puppystreken rukte ze haar riempje los en rende gauw weg en ging er een spelletje van maken. Daarbij rende ze echter ook richting straat, waar juist een auto aankwam!
Dus ik vloog er op af, zette gauw mijn voet op de riem en greep haar beet om haar weg te halen van die straat. Daarbij had ik inderdaad haar nekvel te pakken. Het was helemaal niet als correctie bedoeld, maar haar reactie zal ik nooit vergeten, ze kromp gewoon helemaal in elkaar.
Het is al zo'n onzeker hondje. Misschien dat de ene hond er meer op reageert dan de ander, maar een wat angstige, onzekere hond moet je zeker niet in het nekvel grijpen. En voor wie het zich afvraagt, omdat het toevallig net een correctie leek tegen dingen van straat pikken: nee, dat in het nekvel grijpen heeft daar geen sikkepitje tegen geholpen. Dat heb ik later op een rustige manier, met een vast woordje en veel leukere dingen bij mij af kunnen leren.

Het is een hond die wegens omstandigheden bij mij verzeild is geraakt.
Ik ben druk bezig met hem te heropvoeden, en dan bedoel ik voornamelijk op 'n positieve manier.
Je hebt bij nader inzien gelijk dat correcties gebruikt worden als wij mensen, even geen oplossing vinden, zo ook bij Stavros. Als hij wil uitvallen naar andere honden heb ik inderdaad de neiging hem in de nek te nemen omdat dat nu eenmaal een manier is die wérkt bij hem. Jammer genoeg inderdaad helemaal niet de ideale manier. Ik zou 'm veel liever ook kunnen afleiden met koekjes.
Vandaag heb ik gemerkt datie 'n speeltje heeft waar ie heel gefixeerd op is.
Volgende keer dat maar meenemen en zien of dat wat verandert.

Hij doet 't allessinds heel goed, en waar ie een paar dagen geleden me nog beet (ja, heb meerdere beten gehad, als ik hem gewoon wilde aaien of z'n eten geven), komtie nu knuffelen.
en we zien wel wat de toekomst brengt.
Officieel is het niet mijn hond.
Maar dit is geheel off topic.

Ik ben het er mee eens dat je je uiterste best zou moeten doen om positief te werken, zeker met honden met 'n verleden. Maar soms denk je er gewoon niet bij na en is dat de snelste en op korte tijd efficiëntste oplossing. Op lange termijn haalt het natuurlijk niet veel uit.

Een eerlijk verhaal Miora. Al kijk ik er wel van op dat er weer een hond bij je verzeild is geraakt. Ik vraag me nog steeds in alle oprechtheid af of je wel de skills in huis hebt om zo'n hond te begeleiden als je moet uitwijken naar dat soort onmachtige noodgrepen. Je zegt dat dat het enige is wat werkt, maar dat heeft helemaal niets met 'werken' te maken. Als je er aan toe bent om je te willen verdiepen in bv het daadwerkelijk leren ombuigen (positief en dus zonder enige correctie) van uitvallen aan de lijn dan heb ik nog een artikel voor je. Wellicht is dat net iets wat bij je aansluiting vindt. Opvoeden, en zekere instabiele honden met een verleden, is echt ongelooflijk leerzaam als je je er in wilt gaan verdiepen.

http://www.youtube.com/watch?v=jWewgQ5AcdY

Kijk is bij 2:30 hoe die knuppel een blinde York op zijn rug dwingt! Die hond geeft vervolgens heel veel stress signalen af die hij afdoet als "calm". Nou sorry hijgen en uitpuilende ogen zijn niet calm, dat is echt de basis van hondentaal en dat begrijpt hij niet eens!

Ik blijf het opmerkelijk vinden dat wanneer er iets negatiefs over cm wordt gezegd dit prima is maar wanneer mensen zijn theorie wel volgen en bewonderen dit als "zeer gevaarlijk" en zelfs hondenmishandeling genoemd wordt?

Volgens mij is het allemaal een beetje hypocriet. Wanneer het zo'n onman zou zijn die zo slecht voor honden zou zijn, dan zou het onmogelijk zijn dat hij zo groot is geworden! Of nu wel of niet alles op tv laten zien wordt, dat doet niet ter zake, iemand wordt zo groot wanneer hij iets doet wat mensen volgen.

Zo ook het verhaal van een paar jaar geleden. Cm wilde graag naar Nederland komen. Sterker nog sbs6 zende zijn dogwispherer afleveringen uit. Na alle ophef (door gt in nederland) is sbs6 per direct gestopt met het uitzenden van deze afleveringen en was cm niet welkom in Nederland. Vervolgens gaan hier wat jaren overeen en groeit deze man uit (over de hele wereld!) tot een echte honden fluiteraar. En wat gebeurd er nu? Hij is hartstikke welkom in Nederland zijn kaartjes (die duurder zijn dan een concert van bijv. Pink) gaan als zoete broodjes over de toonbank, zijn boeken worden in het Nederlands vertaalt, en ja natuurlijk zendt sbs6 nu zijn (verouderde) afleveringen uit.

Een beetje raar toch? Maar vooral heel heel hypocriet!

De "dominance roll" is zo iets waar (zoals duidelijk te merken hier) meningen over uiteen lopen. Het kamp dat alleen positieve versterking wil in de honden opvoeding is hier faliekant tegen en noemen het vaak mishandeling. Het kamp dat positieve en negatieve versterking voor staat vindt het een middel dat in uitzonderlijke gevallen gebruikt kan worden.

Wat in ieder geval belangrijk is is dat het niet voor niets de dominance roll wordt genoemd. Het is buitengewoon dominant en je moet dit niet zomaar doen, of doen omdat je wel een hebt gehoord dat dit een middel is om je hond aan te pakken. ALS je het al gebruikt (en dat zou alleen in zeer uitzonderlijke gevallen moeten zijn als je het wil gebruiken) moet je echt weten waar je mee bezig bent, want de dominance roll is een prima manier om je relatie met je hond te verpesten.

Ja, moeder honden doen dit met hun pups. Moeder honden zijn echter honden, die beter dan de beste fokker aanvoelen hoe je een pup opvoedt. Niemand leert ze dat, dat kunnen ze vanzelf. Wij zijn mensen, en ons handelen is niet te vergelijken met een moeder hond. Die vergelijk is gewoon erg krom.

Kortom, bezint eer ge begint, en denk goed na over hoe jij denkt om te moeten gaan met jou hond. Trek je verder niet te veel aan van alle hoogst emotionele reacties die dit soort dingen vaak oproepen.Zelfs onder de experts lopen de meningen sterk uiteen, hoewel die vaak in staat zijn om wat minder emotioneel te reageren