kind geboren...dus...hond weg

De stichting waar ik Lola vandaan heb plaatst nooit honden bij gezinnen met jonge kinderen. Veel te riskant. Je moet dan echt wel weten wat je doet, nl heel goed begeleiden en opvoeden naar twee kanten toe en dat inzicht heeft helaas niet iedereen.

Vaak hebben mensen een ideaalbeeld in hun hoofd, kinderen en honden die onafscheidelijk zijn en de beste vriendjes. Dat je dat als ouders goed moet begeleiden realiseren ze zich vaak niet.

Ik denk dat hond en baby in principe nog gaat die hebben weinig met elkaar te maken, maar als de kinderen gaan kruipen, rondrennen, gillen en druk doen. Dan ontstaan de echte problemen bij mensen die geen inzicht hebben en de eerste grom of hap is dan zo gegeven en de hond moet weg omdat hij zogenaamd vals is en niet te vertrouwen met kinderen. Had men kinderen en hond opgevoed was er niets aan de hand geweest. Het zijn nu eenmaal wezens die elkaars taal niet spreken.

Hallo,

wij hebben 2 hondjes en een dochter van 1,5 en een 2de op komst en ik doe echt niet de honden weg voor de kinderen
zou het mijn dochter niet eens aan kunnen doen

1 hond die was er al toen ze geboren werd en die is zelfs bij de bevalling geweest hij heeft me echt geholpen om door de weeen heen te komen
klinkt heel raar ik weet het maar ik werd helemaal rustig van hem als ik hem knuffelde en aaide als er een hele erge wee was

de 2de is er bij gekomen toen mijn dochter 11 maanden was die heeft ze gekregen van me schoonouders voor haar verjaardag
dit was ook een herplaatser was toen bijnaar 1 dat hondje

en wij komen binnen kort op de wachtlijst voor een nieuwe pup wat ongeveer nog 2 jaar zou duren

dus honden en kinderen gaat heel erg goed
teminsen hier in huis

het kan natuurlijk altijd dat een kindje een allegie heeft of ontwikkeld voor de hond

Ik heb een kleine meid van nu 2 jaar en de 2e is op komst. Daarnaast hebben we dus 2 honden, waarvan 1 die echt zijn beweging nodig heeft en zijn ei kwijt moet, anders kan hij op een vervelende manier druk in huis zijn. Het is soms wat lastig combineren. Vooral op dagen dat het nat en vies weer buiten is en ook nu het zo vroeg donker is of op dagen dat je een druk programma hebt. Maar toch gaan wij met Morris een uurtje of 2 per dag lopen. In het weekend vaak iets meer. Flos slaat sommige wandelingen over. Toen we nog geen kindje hadden, gingen we vaak wel wat langer wandelen. Wij verdelen de wandelingen onder elkaar of gaan samen wandelen. Wel moet ik zeggen dat de aandacht in huis wat minder geworden is. Voorheen stonden de honden op plaats 1 en nu zijn we toch meer bezig met de kleine meid. Maar als ze in bed ligt, proberen we toch altijd nog wat extra tijd vrij te maken voor de doggies. Ik vind zelf als je voor een hond gaat, dat je er ook ten alle tijden voor moet gaan. Of je hond moet zich natuurlijk helemaal niet aan kunnen passen met kleine kinderen! Ook mijn Morris kan niet met alle kinderen opschieten, maar doordat ik een goede GT ingeschakeld heb en met hem ben gaan trainen, kan hij nu goed overweg met onze eigen meid. Met andere kinderen, blijft soms nog een probleem! Ik was destijds erg bang dat het niet zou lukken en heb flink wat tranen gelaten om het idee dat ik voor hem een nieuwe gouden mand moest gaan zoeken! Dat is echt iets wat ik onmogelijk kon! Gelukkig heb ik die keuze niet hoeven maken! Als je kinderen krijgt, ga je wel voor de veiligheid van je gezin. Dus in sommige gevallen kan ik me wel voostellen dat de keuze gemaakt wordt. Alleen als je het mij vraagt, wordt soms die keuze te snel gemaakt. Vooral de reden tijdgebrek schiet mij dan soms in het verkeerde keelgat! Als een hond belangrijk voor je is, kun je er altijd tijd voor vrij maken!

ik begrijp je vraag wel. Ik heb geen kinderen, maar wel 2 jonge neefjes. Met de 1 gaat dat heel goed met simba en met de ander niet zo...die begrijpen elkaar totaal niet ze zijn dan allebei onvoorspelbaar vind ik. Ik verlaat de kamer dan niet .......

gewoon 1 vaste regel kids en hond(en) nooit alleen laten

ze zijn alle 2 niet te voorspellen
Ik heb al vanaf mijn 16e staffords in huis
mijn kids zijn nu 10 en 8 jaar
toen deze nog klein waren vonden mijn honden dit echt niet zo leuk ze lopen/kruipen de hele tijd achter ze aan trekken aan oren / staart ,schreeuwen,huilen enz.
Dit moet je aan pakken als moeder en baasje zijnde
De kinderen moeten leren dat ze dat absoluut niet mogen.
En de honden een veilige plaats geven waar ze kunnen rusten. Ik zeg maar waar een wil is is een weg.

Ik vind het juist heel belangrijk dat kinderen opgroeien met een hond. Quinto is nu net een jaar geworden en wij willen ook graag in de toekomst kinderen. Quinto is heel lief voor kinderen en hij zal ook dan nog genoeg aandacht nog krijgen.

Wel zou ik er een beetje opletten welk ras je neemt.

Het is wel te combineren. Toen mijn moeder nog zwanger was van mij, hadden ze een Alaskan malamute pup. Ik ben opgegroeid met hem, was net mijn harige broer . Helaas is hij op 15 jarige leeftijd overleden

Mijn schoonzus en zwager hebben ook een hondje (mijn schoonzus had hem al toen ze mijn zwager leerde kennen). Schoonzus raakte zwanger, kindje kwam en de hond.... bleef gewoon. Ze nam de kleine mee als ze een rondje ging wandelen met de hond en ze betrok hem overal bij. Nu hebben ze inmiddels nog een kleintje erbij en weer gaat de hond overal mee naar toe. Oftewel het valt goed te combineren, ookal kan het in het begin even moeilijk zijn...

Wij hebben altijd veel dieren in huis gehad voor en na de geboorte van de(3) kinderen,onze honden waren 7 en 4 toen het eerste kind geboren werd,het is altijd goed gegaan,de honden overal bij betrekken.
Het zijn niet alleen honden die soms mensen wegdoen, het gebeurd ook bij andere dieren,zoals,cavia of konijn.Heb mijn kinderen altijd geleerd respect te hebben voor dieren ,dus niet aan de oren,staart trekken,en de hond met rust laat als hij lekker in zn mand ligt.

Het is de bedoeling dat er een klein hondje komt en we willen graag een Jack Russell. Mijn ouders hebben een Jack russell die, als één van m'n neefjes of nichtjes erachteraan wil, gewoon wegloopt. Met haar gaat het heel goed. Natuurlijk is de ene JK de andere niet... Maar volgens mij staat het ras niet bekend als een ras dat niet met kinderen overweg zou kunnen. Natuurlijk begrijp ik dat het misschien wel 90% aan de opvoeding ligt van zowel kind als hond, maar volgens mij is een Jack Russell niet meteen een verkeerde keuze.

Wij verwachten over een week of 12 ons eerste kindje. Ik heb twee drukke, jonge honden die echt de beweging wel nodig hebben. Nu heb ik dat zelf ook en ben ik van mening dat het voor kleine kinderen ook gezond is om een frisse neus te halen

Donderdag gaan we een kinderwagen kopen: eentje met grote wielen die lekker door het bos kunnen ploegen en een goede vering.

Ik heb mijn honden nu al een aantal dingen geleerd, zodat ze dit gewoon is als het kindje er is:

- netjes naast me lopen, zowel los als aan de riem. Zodat ik straks niet met kinderwagen en honden zit te klooien...

- eigen speelgoed, van de rest moeten ze netjes afblijven. We hebben dus ook getraind met knuffels...

- 'Zachtjes', dus voorzichtig benaderen van kinderen

- Niet aan handen of gezicht likken. Af en toe een vergissing is natuurlijk geen probleem, maar ik heb het toch behoorlijk binnen de perken weten te krijgen.

- Niet aandacht opeisen als er visite is.

Dit zijn kleine dingen die ze nu al begrijpen en waar ze nu ontspannen onder zijn. Stel dat je dit uitstelt tot het kindje er al is, dan ligt de druk gelijk hoger: je bent dan continue aan het corrigeren. Onnodig stress dus.

Mijn vriend en ik hebben afgesproken dat als we thuis komen van het ziekenhuis, we de eerste uren geen visite willen hebben. Ook opa en oma wachten maar even

We laten eerst de honden in alle rust kennis maken met het kindje, zonder dat ze spanning of afleiding door de visite hebben. Of dat de visite zich met de kennismaking kan bemoeien.

Ik kreeg ook een tip: steeds als het kindje huilt even de honden bij je roepen en belonen. Zo koppelen ze huilen niet aan iets negatiefs en ontstaat hier ook geen stress door. Onbewust wordt je zelf in het begin vaak wat gespannen als het kindje huilt, waardoor veel honden er niet tegen kunnen.

En heel belangrijk: je hond moet leren respect te hebben voor het kindje, maar het kindje ook voor de hond. Wij willen niet dat ons kindje bij de voerbakken komt of in de mand/bench komt. Ook al zouden ze het prima vinden: een hond heeft ook rust nodig.

Hoi,
besef wel dat een JR heel veel beweging nodig heeft en een sterke baas. Het zijn immers grote honden in een klein hondenlijfje. Maar ik weet niet wanneer er plannen zijn voor gezinsuitbreiding? Ik denk dat als je je hond goed opvoedt en het wordt een hond die goed in balans is het absoluut geen probleem moet zijn om dit te combineren met kinderen. Tegen die tijd kan je je in je zwangerschapsverlof allemaal boeken gaan lezen over opvoeden van baby's en baby's met honden. Moet goedkomen. Wel handig als partner er helemaal achterstaat. Dan kan je die er met de hond eropuit sturen als dat nodig is.

En ik zou ook niet teveel proberen van te voren te bedenken hoor. Vaak als er de liefde voor de hond en baby is komt het goed en niet alle problemen zijn van te voren in te schatten en die overkom je dan wel weer als ze er zijn.

Nu gewoon genieten van het uitzoeken van een leuk hondje. Succes daarmee.

@ puzzle & Pim - Goede tips!!

@ Irma, ik weet dat een Jack Russell een 'high energy' hond is. We wilden eerst heel graag een grote hond, maar omdat we wat kleiner wonen hebben we besloten onze wensen toch een beetje aan te passen. Vandaar dat we een grote hond in een klein lijfje willen. Ik ga iig met de hond op cursus en de zaterdagen ben ik vrij dus kan ik mooi gaan flyballen of behendigheid doen. Mijn man staat er helemaal achter. Ik heb hem met het hondenvirus besmet zeg maar.

Hallo,

Ik ben nu zelf ook zwanger, super blij er mee maar ik vertrouw mijn hond niet. Hij kan met kinderen vanaf ongeveer 10 jaar maar daaronder niet, hij springt en hapt gelijk naar hun gezichtjes. Daarom vind ik heel erg moeilijk als die tijd er is dat danger weg moet. Het gaat om een amerikaanse bulldog. Hij is verder nooit met kleine kinderen in aanmerkingen gekomen. Heeft iemand hier ervaring mee, want ik wil mijn poepje niet weg doen omdat wij een baby verwachten.

Alvast bedankt voor jullie reacties
Gr sabrina

De hond moet zijn plaats weten in de roedel, dan wordt het geen probleem, en veel lopen met de wagen is goed voor moeder kind en hond. Toen onze dochter de wagen niet meer nodig had was deze totaal versleten van al het wandelen!!!!

Als jij en je partner zowel het kind als de hond samen verzorgen en opvoeden, moet er geen probleem zijn.

De fout die veel mensen maken, is het kind van de hond weg te houden. Ze zijn dan bang dat de hond het kind zou bijten. De hond kan hier 'jaloers' om worden en alsnog het kind bijten.

Als je met je kind thuis komt (als je in het ziekenhuis bevallen bent), ga dan (of je partner) op je hurken naast de hond zitten en hou hierbij het kind in je armen. Laat de hond het kind aflikken en praat tegen de hond, aai de hond.

Nooit geen problemen hier!

@ sabrina

Hoelang weet je al van dit probleem met je hond?
hoelang weet je al dat je ene kinderwens heb?

Volgens mij heeft een ieder dan tijd genoeg om de hond te trainen zodat hij niet weg hoeft.

ga nu alsnog aan hiermee aan de slag!
Schakel een goede GT in zodat iedereen straks gelukkig is

veel succes met je zwangerschap en je hond

volgens mij heb je dezelfde vraag gesteld op het bullenforum,en meer dan genoeg tips gehad om iets mee te doen.