Gisteren kwam mijn vader enkele boompjes uithalen in de tuin. Er stond een omheining rond, sedert ik Isha heb, maar Billy kwam er zo bij en had er zijn lievelingsballetje blijkbaar nog verstopt, voor hij is overleden. Het was ook zijn schuilplekje, waar hij altijd ging kruipen als hij bang was of zich niet goed voelde, ook zijn allerlaatste dag zocht hij dat plekje op. Gisteren dus hebben we, na het opruimen van de boompjes, het balletje van Billy terug gevonden. Isha speelt er al heel de dag mee. Billy zal nu de tijd rijp gevonden hebben, dat Isha zijn balletje kreeg... eerder niet... Zo denk ik dan...
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Het balletje van Billy" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Dat is wel toevallig dat je het nu vind.Het moet zo wezen denk ik.
Mooie gedachte
Denk dat je vast nog wel meer dingen/momenten tegen komt die je aan billy doen herinneren. Is eigenlijk wel mooi, zo is hij altijd bij je
een mooie gedachte !! en ik ben er zeker van dat Billy ervoor gezorgt heeft dat Isha dat balletje kreeg. idd. Billy zal de tijd rijp gevonden hebben, daar ben ik zeker van.
Dit heeft zo moeten zijn!!
mooi het had zo moeten zijn
Best bijzonder zulke dingen..
Weer een mooie herrinering er bij en het heeft
zo moeten zijn .
zelfs in je dromen ken je trouwe 4 voeter bij je zijn
en je laten weten het gaat goed met me ..
Nathalie, wat pijnlijk dat je dit balletje vond.
Van jouw Billy.
Zo was ik gistermorgen aan het surfen en kwam terecht
bij de jack russell site.
De nvjrt en waarom weet ik niet, maar ik enterde
door naar de pups.
Romeo is uit het laatste nest van Ursula Driessen,
die op zeer jonge leeftijd, een paar maanden nadat ik mijn Romeo gehaald had, gestorven is.
Haar partner Ramon heeft From Kings Rebbels, de kennel
weggedaan, heeft vier honden gehouden en heeft
Collin *Frits* een teefje laten dekken, om deze
prachtige gezonde lijn door te laten gaan.
Waarschijnlijk heeft Ursula dit nog gewild.
Ik zag dat Collin een van de prachtige honden van haar, een teefje had gedekt bij het Drieske, ook een erkende fokker en dat daaruit een nest is gekomen, geboren op 3 juni 2010. De sterfdag van Luca.
Ik ben totaal nog niet toe aan een nieuwe pup.
Toen Luca nog leefde en er eigenlijk nog niets aan
de hand leek, droomde ik van een nieuwe pup,
zelfs de naam werd mij duidelijk, Gino.
Dat kan toch geen toeval meer zijn.
De as van Luca heb ik namelijk nog steeds niet opgehaald bij de kliniek.
Ik ben niet toe aan een nieuwe pup.
Toch gek dat dit gebeurde.
Geweldig, zo'n mooie gedachte.
Ik wacht nog steeds op een teken van Lesley, misschien
ben ik er ook teveel mee bezig....ik mis haar zo
Hi Machtel. Ik geloof ook in dit soort dingen, die voorbestemd zijn. Toen Billy was overleden, en ik zeker wist dat ik een nieuw hondje wou, ook een jack, begon ik willekeurig te zoeken op google. De aller eerste site die opkwam was die van het Heuvelland, waar Isha dus nog woonde, en slechts 1 klik verder kwam haar foto. Toen wist ik, dit is Isha, ik wist ook al haar naam. De moeder van Billy heette ook Isha. Ik moest er niet over nadenken, dit was mijn hondje en dat was haar naam, zo moest het zijn. Nu hebben ze daar nog 1 pupje over uit een nest van april, en ik kan het niet laten om er steeds weer naartoe te gaan kijken. Soms denk ik, hij wacht tot ik hem haal, maar ik ben helemaal niet aan een tweede hondje toe, Isha is nog niet helemaal goed opgevoed... maar toch wordt dat gevoel steeds sterker...
Ik begrijp het verdriet maar al te goed.
Vorige week een jack die precies op mijn ventje leek,
die lanskwam met zijn baasje.
Helemaal wit met een bruine vlek om zijn oog
en zelfs het bruine ringetje om zijn staart, zat er.
Dan breek ik.
Of gisteren op een terras in Arcen, waar dorpsfeesten
aan de gang zijn, rennen er twee jacks, die losliepen
naar me toe, het hele terras zat vol, maar ze
renden rechtstreeks naar me toe.
Ook weer twee jongens die mijn hart doen breken.
Ook dat enthousiaste van luca en wat het ergste
was, een van de twee duwde zijn snoetje in mijn hand.
Luca deed dat altijd.
Ik wil niet zeggen dat mijn middag kapot was,
maar ik heb wel gehuild.
bijzonder zeg.
wens je veel sterkte
Een heel bijzonder en mooi verhaal...
Het heeft zo moeten zijn
geloof ook wel in dit soort dingen
Heel bijzonder,ik geloof er ook in.
We wensen je nog veel sterkte toe.
Ja kan er niks aan doen kreeg kippevel toen ik de zat te lezen.
,,geweldig"
zo blijkt,er is meer tussen hemel en aarde!!
Dit heeft zo moeten zijn
Wat mooi dat zijn lievelingsballetje gevonden is...
Nu mag Isha er mee spelen.
Wow... Dat lijkt me een mooie gedachte, dat Billy nu zijn balletje geeft aan Isha.
Collin (Frits) woont nu bij het Drieske.
Tof dat je dit meldt.
Collin is een prachtige hond.
Mooi dat de lijn van Ursula door gaat.
Een prachtig nest geboren op de sterfdag van Luca.
wauw wel een zeer mooie gedachte!
misschien dat het idd zo moest gaan.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Het balletje van Billy" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?