Wat is je mooiste moment met jou hond??

het mooiste moment was met roxy toen ik haar voor het eerst zag als pup en er gelijk een klik was en ze heeft toen ook op mijn schoot liggen slapen.
en bij bounty toen hij nadat hij werd aangevallen niet in paniek naar huis rende maar bijna in mijn armen sprong
bij devel het moment dat hij bij mij op schoot wou springen omdat hij zo blij was me te zien
en buster het moment dat hij moest kiezen tussen mij en zijn baas want baas riep hem maar hij kwam naar mij toe dat vond ik toch wel heel bijzonder

Geen nood Lisette , Ik ben teruggegaan en heb de hond in de auto gezet. Toen weer terug naar de plaats waar de reëen lagen. De Moeder met de kalveren stond een paar meter verderop, weer verenigd, dus kon met een gerust hard teruggaan. Ik dacht ook ,OJE en nu! want dat zat ook in mijn hoofd, dat de moeder ze in de steek zou laten,maar ik was gerustgesteld toen ik ze weer samen zag!!

Voor mij de beiden keren dat je echt je pup mee mocht nemen. Kleine Bo 5 mnd oud aan een rood halsbandje en Tara kreeg ik met 7,5 week in mijn armen. Heerlijk

Er zijn al zoveel mooie momenten geweest,
hun eerste dag thuis,
hun eerste echte wandeling,
de kennismaking tussen Zyko en kleine LLoyd, ...

Eigenlijk teveel om op te noemen ...

Grtz

Ik ben rond oktober 2009 twee maanden echt ziek geweest, leverontsteking. Sire was toen heel lief voor mij. Hij lag altijd bij mij in de buurt, en deed er niet moeilijk over dat hij veel minder uit ging. Tuurlijk probeerde ik hem zoveel mogelijk uitdaging te geven, maar ik had zoooo weinig energie. Ik kookte, liep een half uur met de hond, en deed een spelletje met hem, voor de rest kon ik niets, zelfs lezen was te veel.
Het is heel schattig dat hij zich er bij neer legde, want dat zou hij nu ik gezond ben niet doen.

Ffies een foto van mijn heldje toen:


Voor de rest kan ik zo genieten van hem als we samen trainen. Vooral met Rally-O, het is dan bijna alsof we één zijn.

Ik wandelde met mijn oude Bulldog die allang overleden is, samen met een vriendin met haar zoontje die bang voor honden was. James had dat in de gaten en liet het jongetje met rust. Op een gegeven moment kwamen we langs een gebouw waarvoor een laag gemetseld muurtje was. Het jongetje klom op het muurtje om daarover heen te gaan lopen, James bekeek het en liep naar het eind van het muurtje om zonodig het jongetje op te vangen, dat vond ik zo ontroerend.