Werktijden

Hoi,

Ik ben nieuw hier en ben mij aan het oriënteren voor wellicht een hondje, al meer dan 3 jaar eigenlijk maar ik blijf "angstig" om de stap te zetten als ik lees dat een hond verlatingsangst kan hebben. Dit weet je op voorhand nooit, maar dit houdt mij tegen om een hondje in ons gezin op te nemen omdat ik dit echt heel erg zielig zou vinden. Maar mijn wens, mijn droom is een hond, ben opgegroeid met een hond en heb later zelf katten gehad, ik mis een huisdier enorm, ze maken mijn leven compleet.

Wij hebben niet echt een achterban of zo die kan helpen of kan oppassen, ik zou eventueel op zoek kunnen gaan naar een hondenoppasser. Ik weet, ik denk al ver, maar vind het ook een serieuze stap een hond opnemen in je gezin en wil het goed doen of niet. Ik heb de volgende werktijden en ik zou eventueel kunnen schuiven omdat ik zelfstandige ben, bv de donderdag tot 14:00 uur: 

Wie heeft meer een dergelijk werk schema en gaat dit goed? Op de dinsdag en donderdag komt mij zoon uit school tegen 15:00-15:30, maar dit zal wellicht niet altijd zijn.. Ik ben mij aan het oriënteren op een poedel ivm allergie en deze hadden wij vroeger ook altijd: vind ze geweldig. Graag hoor ik jullie ervaringen om deze mee te nemen. Alvast bedankt voor de genomen moeite om te reageren met jullie ervaringen

Denk je dan aan een pup of een herplaatser? En hoe oud is je zoon ongeveer? Is er ook een mogelijkheid om je hond geregeld mee naar je werk te nemen?

Ik denk dat het weinig zin heeft om te vergelijken met anderen, want elke hond is anders en elke gezinssituatie is anders. 

De ene hond vind het al snel prima om enkele uren alleen te zijn, sommige honden 'ondergaan' maar ze vinden het niet leuk, en nog anderen slaan in paniek of protest en janken, blaffen, vernielen,...

Kijk vooral naar je eigen situatie en niet naar die van een ander. Hoe flexibel ben jij?

Kan je voldoende tijd vrij maken, zodat je zonder stress of druk het alleen-zijn op een fijne manier kan aanleren en je hond ontspannen alleen thuis kan blijven?

Heb je oplossingen achter de hand als de hond tijdens zijn leven zorg nodig heeft (niet alleen bij verlatingsangst maar ook bv door ziekte, revalidatie,...)

Je kan altijd pech hebben met verlatingsangst, maar veel hangt ook af van het ras (sommige rassen zijn echt gekend om niet alleen te kunnen zijn) en van je eigen aanpak: hoe minder druk je legt en hoe meer ruimte & tijd de hond krijgt om eerst te wennen aan zijn nieuwe thuis, hoe solider de basis van vertrouwen wordt. En daar draait veel om. Waar het vaak mis gaat is dat mensen meteen willen gaan oefenen met het alleen-blijven en vergeten dat er op dat moment nog geen vertrouwen is. Daar wordt een hond alleen maar onzekerder van, en vanuit die stress kan je niets opbouwen. Dus is het belangrijk om eerst kalmte te bieden, tijd, aanwezigheid, geborgenheid. Hoe betrouwbaarder jij bent als de hond in huis komt, hoe zelfzekerder de hond kan uitgroeien.  

mijn jongste heeft me geleerd om altijd uit te gaan van het compleet tegengestelde scenario van wat ik in gedachten had.

ik heb altijd leuke honden gehad die uitstekend 10u alleen kunnen zijn op een werkdag 5 dagen per week. En toen kwam de jongste.

Die kon dat niet. Alleen zijnde en een ras hebbende die vreselijk gerust is in andere mensen, moest ik wat.

Hij is sindsdien altijd mee geweest naar het werk (bleef in auto, wat hij wel fantastisch vindt), nu werk ik nog steeds waar hij mee kan & er zelfs een eigen mega grote privé ruimte heeft.

Hij is nu ruim 6 & kan ondertussen een paar uur alleen blijven thuis. Ik ben absoluut geen fan van ze thuis op te sluiten, dus alleen blijven thuis is wel volledige beschikbare ruimte binnen. 

Ik zou dus even nadenken over hoe je het gaat aanpakken als het niét goed zou gaan. Investeer je meteen vanaf dag 1 in bench training? In een kennel training? In oppas ruimte? Meenemen naar werk? Als je die plannen hebt, kan het alleen maar meevallen :) 

Het is denk ik vooral ook een kwestie van wat je prioriteiten zijn en hoe graag je het wil.

Voor mij is een hond een basisbehoefte. Een hond is mijn leven, mijn bron van geluk en plezier. Daar doe ik alles voor, hoe ingewikkeld de situatie soms kan zijn.

Momenteel zit ik in een onzekere situatie wat betreft werk en weet ik niet wat er in de toekomst gaat gebeuren. Voordat ik Flynn koos wist ik dat dit bij mij een probleem zou kunnen worden (slaapstoornis, daarom geen opleiding afgerond, minder kans op banen en dan ook nog eens alleen voor bepaald werk geschikt) maar het heeft me geen moment tegen gehouden. 

Ik ben naast werk bereid elke seconde aan hem te besteden en daar alles voor op te geven. Ik ben ook bereid veel te investeren in sport en training zodat ik bij tijd gebrek naast dagelijkse uren lange wandelingen ook alternatieve, kortere activiteiten kan bieden die voldoening geven. Daarnaast ben ik bereid op elk moment en met elk type weer op pad te gaan, dus ook 's ochtends vroeg of 's avonds laat als het donker is.

Wat er ook gebeurt, mijn hond zal dus altijd krijgen wat hij nodig heeft. 

Verder heeft een hond die voldaan is, ook weinig nodig. Als ik met Flynn voor werk een flink stuk fiets of intensieve training doe, kan hij makkelijk 9+ uur uitrusten. 

De enige regel die ik hier in heb, is dat hij maximaal 4 uur (en als het echt niet anders kan 6 uur) zijn behoeftes mag ophouden. Als ik weet dat ik langer weg ben, zorg ik ervoor dat iemand hem even in de tuin laat en dat kan iedereen zijn. Toevallig heb ik (als mijn ouders niet thuis zijn) iemand die ik volledig met hem vetrouw en die een rondje met hem loopt, maar als ik dat niet had vroeg ik gewoon de buren om hulp. Gewoon enkel even Flynn uit zijn ren halen (bench vind ik echt niet oke als een hond een paar uur alleen is), hem in de tuin laten en weer terug in zijn ren zetten als hij heeft geplast

Ik snap de angst die je hebt, heb ik ook gehad en soms nog steeds wel, ondanks dat ik weet dat Jip vaak gewoon gaat liggen slapen. Ik vind het zelf vaak ook gewoon een beetje zielig haha. 

Naar mijn idee kan het vaak wel, maar je moet er ook rekening houden dat je misschien naast dat schema ook af en toe weg ben/moet? Ik ken jouw sociale leven natuurlijk niet, ik ben naast mijn werk altijd wel thuis en als ik naar familie oid ga, mag de hond mee, maar dat is niet bij iedereen het geval. 

Laat je angst in ieder geval niet ervan weerhouden deze toevoeging aan je leven te geven als je denkt dat het past!

Bedankt allemaal voor jullie reactie. In het begin, zou hij wel mee kunnen naar werk, maar niet altijd. Ik weet dat ik het eerste jaar moet uittrekken bij een pup en bij een herplaatser ook.  Ze staan er op kantoor niet voor open. Wel ben ik heel flexibel bij ziekte e.d. om naar huis te gaan aangezien ik "eigen" baas ben. Ik denk aan een pup of aan een herplaatser mocht ik een geschikte herplaatser vinden...Ik twijfel gewoon nog te erg dus neig eerder naar een nee. Een hond zal ook echt een toevoeging zijn tot mijn leven en een echt gezinslid worden. Mijn zoon is 12 maar ik wil de verantwoordelijkheid van een hond niet bij hem neerleggen, maar ik denk juist dat het voor hem prettig zal zijn om niet alleen thuis te komen maar dat daar de hond dan is. Voor nu parkeer ik het nog even want merk dat ik me te veel zorgen maak en teveel denk in problemen denk dan in genieten....ik ben naast mijn werk eigenlijk ook altijd wel thuis, op een uurtje sporten na  maar dan is mijn man wel thuis aangezien we de de kids dan ook niet alleen laten dan... Dus als ik weg ben is mijn man er. of een keer sporadisch een visite maar dat is ook niet vaak. Ik zal de hond dan niet mee nemen want niet iedereen zit te wachten dat je je hond meeneemt op visite helaas. Ik ben inderdaad al aan het kijken naar oppassers (zal geen familie of iets dergelijks zijn want die zijn op leeftijd) mocht het niet gaan. Ik ga er nog eens heel goed over nadenken, of wellicht denk ik wel te veel. Bij kinderen "krijgen" denk je ook niet: wat als het een huilbaby wordt (wat we hebben gehad) of een gigantische puber... ik zit te veel te piekeren en zal dat niet los kunnen laten eigenlijk. Gek dat ik dat bij een hond wel heb en bij mijn kinderen niet 

Bedankt allemaal voor jullie reactie. In het begin, zou hij wel mee kunnen naar werk, maar niet altijd. Ik weet dat ik het eerste jaar moet uittrekken bij een pup en bij een herplaatser ook.  Ze staan er op kantoor niet voor open. Wel ben ik heel flexibel bij ziekte e.d. om naar huis te gaan aangezien ik "eigen" baas ben. Ik denk aan een pup of aan een herplaatser mocht ik een geschikte herplaatser vinden...Ik twijfel gewoon nog te erg dus neig eerder naar een nee. Een hond zal ook echt een toevoeging zijn tot mijn leven en een echt gezinslid worden. Mijn zoon is 12 maar ik wil de verantwoordelijkheid van een hond niet bij hem neerleggen, maar ik denk juist dat het voor hem prettig zal zijn om niet alleen thuis te komen maar dat daar de hond dan is. Voor nu parkeer ik het nog even want merk dat ik me te veel zorgen maak en teveel denk in problemen denk dan in genieten....ik ben naast mijn werk eigenlijk ook altijd wel thuis, op een uurtje sporten na  maar dan is mijn man wel thuis aangezien we de de kids dan ook niet alleen laten dan... Dus als ik weg ben is mijn man er. of een keer sporadisch een visite maar dat is ook niet vaak. Ik zal de hond dan niet mee nemen want niet iedereen zit te wachten dat je je hond meeneemt op visite helaas. Ik ben inderdaad al aan het kijken naar oppassers (zal geen familie of iets dergelijks zijn want die zijn op leeftijd) mocht het niet gaan. Ik ga er nog eens heel goed over nadenken, of wellicht denk ik wel te veel. Bij kinderen "krijgen" denk je ook niet: wat als het een huilbaby wordt (wat we hebben gehad) of een gigantische puber... ik zit te veel te piekeren en zal dat niet los kunnen laten eigenlijk. Gek dat ik dat bij een hond wel heb en bij mijn kinderen niet 

Met jouw werktijden en flexibiliteit is het prima haalbaar om een hond te leren alleen te zijn, mits je de eerste maanden tijd neemt voor opbouw

Verlatingsangst is zeer uitzonderlijk en wordt vaak verward met het - niet alleen willen zijn. Een echt angstige hond vertoont vaak rustige maar ernstige signalen: hij kan de inrichting beschadigen bij deuren en ramen terwijl hij probeert te ontsnappen, in huis zijn behoefte doen uit paniek, heftig hijgen alsof hij het warm heeft, kwijlen en niet rustig op een plek kunnen blijven

Een hond die niet alleen wil blijven uit gewoonte of omdat hij verwend is, maakt meestal veel lawaai en drukte. Hij kan blaffen en protesteren; soms richt hij ook schade aan. Het geluid is vaak klagend en langgerekt huilend

Laat je niet tegenhouden om een hond aan te schaffen

Het is vooral belangrijk om jezelf niet te druk te maken om alles perfect te doen denk ik! Zoals je aangeeft doe je dat bij je kinderen vooraf ook niet. Niet te streng voor jezelf zijn helpt al heel veel en uiteindelijk gaat het van zorgen naar genieten en wordt het genieten alleen maar meer en meer. 

Geschikt  Wel ff vrij nemen alle dagen van je grote vakantie. Moet wel je nest uit voordat je zelf klaar bent voor het werk om het uit te laten. Maarja zie geen reden met dit rooster om het niet te doen.

Bedankt Richard, ook wel een keer fijn om te lezen dat iets mogelijk is ipv dat het niet mogelijk is. Ik lees al een poos mee hier op het forum en lees veel dat het niet mogelijk is met werken. Uiteraard, indien we ervoor gaan, zal ik de eerste maanden en wellicht wel het eerste jaar ervoor uittrekken om het alleen laten te wennen. Ik sta, mede door jouw reactie, er iets positiever erin!

Bedankt Richard, ook wel een keer fijn om te lezen dat iets mogelijk is ipv dat het niet mogelijk is. Ik lees al een poos mee hier op het forum en lees veel dat het niet mogelijk is met werken. Uiteraard, indien we ervoor gaan, zal ik de eerste maanden en wellicht wel het eerste jaar ervoor uittrekken om het alleen laten te wennen. Ik sta, mede door jouw reactie, er iets positiever erin!

Bedankt Richard, ook wel een keer fijn om te lezen dat iets mogelijk is ipv dat het niet mogelijk is. Ik lees al een poos mee hier op het forum en lees veel dat het niet mogelijk is met werken. Uiteraard, indien we ervoor gaan, zal ik de eerste maanden en wellicht wel het eerste jaar ervoor uittrekken om het alleen laten te wennen. Ik sta, mede door jouw reactie, er iets positiever erin!

Ja daar ben ik denk teveel mee bezig.. ben te perfectionistisch en dat wil ik proberen los te laten maar das lastig. Niet alles over denken en net wat je zegt je moet genieten en niet denken in problemen. Kijken of ik dat eens los kan laten voordat we eraan beginnen

Ja zeker zal ik dat doen. Kan gelukkig veel vanuit huis doen het eerste jaar en hij/zij kan eventueel mee naar het werk, maar niet voor eeuwig omdat ze dat op kantoor niet waarderen!

Dan lijkt me dat dit helemaal haalbaar is hoor, zowel met een pup als met een herplaatser. Gewoon gaan kijken naar leuke hondjes dus!

Dank je voor je reactie! Ik denk zelf dat het ook wel mogelijk is. Onze kids ook nooit alleen gelaten zonder dat we hulp van derden kregen.  Dan moet het met een pup / hond ook lukken! 

Ik zou ook graag ervaringen van mensen willen lezen die werken en een hond hebben. Hoe zit jullie dag ritme eruit? En hoe heb je het alleen zijn opgebouwd? Graag eerlijke reacties

Hier werken we allebei 4 dagen, maar we kunnen allebei deels thuis werken. We hebben 2 dagen in de week dat ons hondje 4-7 uur alleen is (meestal maar 1 dag en meestal niet meer dan 5 uur). Dus best luxe situatie in dat opzicht. Ze wordt 's ochtends uitgelaten, ronde van 20 min. Laatste rondje voor het slapengaan is zo'n 10 min. En tussendoor hangt het af van hoe laat we terug zijn. Meestal in ieder geval 1 van tussen de 30-60 minuten (idealiter op een plek waar ze kan spelen met andere honden) en dan nog een extra ronde voor plassen/poepen. 

Hiervoor hadden we een border collie, toen was dat echt niet genoeg haha. Dan moesten we zeker elke dag 3 rondes van minstens 20 minuten doen en minstens een uur intensieve wandeling, fietsen, of iets anders wat ze echt vermoeiend vond (bijv. meenemen naar een museum of de winkels). En dan in het weekend lange hikes of andere dingen die echt intensief waren. Maar ons huidige hondje is een terrier mix en die heeft gelukkig iets minder intensieve beweging nodig. Als we een keer of 3 per week zorgen dat ze echt helemaal kan uitrazen en moe is (liefst ook echt samen met andere honden wandelen/spelen), dan kunnen we de andere dagen rustiger aan doen. 

Toen de pup kwam, kon mijn partner een tijd volledig thuis werken, dat was natuurlijk heel makkelijk. Hebben het rustig kunnen opbouwen dus. Zijn begonnen met even alleen beneden blijven terwijl een van ons boven was, daarna even buiten terwijl zij binnen bleef, en dan even kindje wegbrengen naar opvang terwijl hondje thuis bleef, etc. Gewoon stukje bij beetje. Was bij haar niet een groot probleem, ze is geen blaffer of knager. Maar dat is ook een beetje geluk hebben.

Ik had een hond en werkte.

Ik zorgde zo veel mogelijk voor oppas. Had ik het niet, probeerde ik een dienst te ruilen (zorg), kon dat niet, dat moest de hond helaas een tijdlang alleen zitten.

Ritme heb ik nooit in de dag gehad aangezien ik in de zorg werk en dat is onregelmatig werken. 

Toen mijn hond nog pup was, had ik het geluk dat ik nog thuis woonde. Mijn moeder werkte in de thuiszorg en was om de paar uur wel even thuis. Die zorgde dan voor de hond. Alleen zijn hebben we niet echt opgebouwd, mocht ik ooit weer een hond nemen, dan pak ik dat wel anders aan. Mijn hond vond het niet leuk alleen te zijn. Ze sloopte gelukkig nooit. 

Zorgde er altijd wel voor, als ik weg ging, dan had de hond alles gehad, lekker gewandeld, eten gehad, wat lekkers te knabbelen, vers water.

Herplaats hier nu en daarvoor een hond met serieuze verlatingsangst waarvoor alle adviezen niet werkte.

Voor die met verlatingsangst. Dat hele pup, bench, heel even in een andere kamer gaan staan. Vooral geen signaal geven dat je even niet in het zicht bent, dat opvoeren en dan klassieke muziek aan. Werkte echt voor geen meter moeste zelfs een camera aanschaffen gezien ons buren hem hoorde. Uiteindelijk alles over een heel andere boeg gegooid. Een ren midden in de huiskamer, aangeven, sleutels pakken, tas/boodsschappen tas pakken, gevulde kong en even snel naar de supermarkt. Uiteindelijk hebben we max 3.5 uurtje kunnen halen zonder ren EN zonder muziek en anders was het oppas. Deze ging ook dwars door de muren heen als het te lang duurde.

Bij ons herplaats, hebben we gewoon normaal geoefend maar dan wel een soort van aangeven dat we even weggingen, boodschappen tas, jas aan, sleutel pakken en dan weg voor een paar minuten, geen bench maar wel de woonkamer afgesloten. Dat hebben we opgebouwd, imiddels geven we de signalen https://www.youtube.com/watch?v=KNQ-9uEclWA Wel muziek (zijn er meerdere van) gevulde kong, jas aan, tas pakken. We hebben dus een bepaald ritueel als we een avondje uitgaan of een ritme wanneer we er niet zijn.

Al met al een heel lang verhaal kort? Of je er nu eentje met verlatingsangst hebt of niet? Rituelen en signalen in regelmaat leert ze wat ze kunnen verwachten zo nu en dan of permanent. Hond of kat (heb ik ook) 10 uur alleen laten zitten vanwege je werk elke dag? Is geen goed idee, tenzij je een hele roedel hebt.

Denk dat het advies komt voor muziek draaien, buitengeluid blokkeren, je hond blijft achter om het fort te bewaken en blaffen ze niet. Hond met verlatingsangst doet dat non stop, jankt en sloopt. Enige manier om erachter te komen is het op te nemen of het even onrustig is na wat geluid van buiten of dat ze pure paniek hebben als je er niet bent.

Ik denk dat het wel kan, maar onder bepaalde voorwaarden. Ik vind de dinsdag en donderdag te lang, ondanks tussendoor thuiskomen.

Ik zou op zoek gaan naar een jonge herplaatser, zonder noemenswaardige rugzak. Een hond die al geleerd heeft af en toe alleen te zijn, die gezond is, makkelijk naar zijn omgeving, en een beetje tegen een stootje kan. 

Ik zou hem dan twee keer per week met de uitlaatservice meegeven. Dus een sociale hond, waarschijnlijk een teefje (meestal makkelijker), een hond die door je zoon ook uitgelaten kan worden zo nu en dan, en die vriendjes over de vloer prima vindt. 

Lang niet alle herplaatsers zijn probleemhonden. Er zijn er ook veel die weg moeten vanwege scheiding of te weinig tijd. 

En verder is met name van belang wat Penny zegt: de bereidheid om naast je werk elke vrije minuut aan je hond te besteden. Ik stond jarenlang om 5:30 op om vóór mijn werk anderhalf uur met mijn honden in het bos te lopen. Ook in de winter, in de regen, in het donker. Na mijn werk bleef ik niet nog even wat drinken met mijn collega's. Dat vonden ze niet altijd leuk, maar mijn honden wachten thuis, dus na het werk ging ik altijd direct naar huis. Ik had eerst supermakkelijke honden, maar ze waren niet overal welkom. Dan ging ik vaak niet. Nu heb ik dat de honden soms wel welkom zijn, maar dat mijn hond het niet goed aankan, dan ga ik ook niet. Maar als een hond al zo lang je droom is, dan zou ik het doen. Wel met gezond verstand, en van te voren een paar scenario's bedenken "wat als.. " 

Als je het toch nog niet ziet zitten kun je je ook aanbieden als vaste oppas. 

Bedankt voor je reactie, daar kan ik wat mee. Hier zal hij/zij op een dag max 3/4 uur alleen zijn, de dinsdag en donderdag en neem ik een uur pauze waarbij ik hem mee neem wandelen of waar ik dan ook heen ga.. Daarna zal 1 van de kids om half 3/3 uur weer thuis zijn. Kan voorkomen dat ze willen afspreken of iets dergelijks. Wil de verantwoording niet bij de kids neerleggen. Ik denk ook wel dat het haalbaar is maar vind het gewoon wel super spannend. Misschien maar iets minder op fora lezen hahaha. Ik wil sowieso een wat kleiner hondje die ik dan wat makkelijker mee kan nemen, ook tussen de middag. Hoe lang is jouw partner thuis gebleven bij pup zijn? 

" Ik had een hond en werkte.
Ik zorgde zo veel mogelijk voor oppas. Had ik het niet, probeerde ik een dienst te ruilen (zorg), kon dat niet, dat moest de hond helaas een tijdlang alleen zitten.
 
 
Ritme heb ik nooit in de dag gehad aangezien ik in de zorg werk en dat is onregelmatig werken. 
Toen mijn hond nog pup was, had ik het geluk dat ik nog thuis woonde. Mijn moeder werkte in de thuiszorg en was om de paar uur wel even thuis. Die zorgde dan voor de hond. Alleen zijn hebben we niet echt opgebouwd, mocht ik ooit weer een hond nemen, dan pak ik dat wel anders aan. Mijn hond vond het niet leuk alleen te zijn. Ze sloopte gelukkig nooit. 
 
Zorgde er altijd wel voor, als ik weg ging, dan had de hond alles gehad, lekker gewandeld, eten gehad, wat lekkers te knabbelen, vers water. "

UkkePuck

Ik heb helaas geen mensen om me heen die kunnen oppassen, ook zitten hier in het dorp geen honden oppassers voor zover ik weet. Maar heb dit zeker wel in mijn achterhoofd mocht het niet lukken. En inderdaad goed zorgen dat de hond alles heeft gehad! 

Er bestaan van die oppas sites zoals oopoeh.nl, daar kan je oppas vragen en zoeken in je omgeving.

" Er bestaan van die oppas sites zoals oopoeh.nl, daar kan je oppas vragen en zoeken in je omgeving. "

UkkePuck

ik ken ze allemaal en zit er bijna dagelijks op te kijken. Maar helaas niemand op het dorp maar ga tzt zeker daar een oproep plaatsen.

" Er bestaan van die oppas sites zoals oopoeh.nl, daar kan je oppas vragen en zoeken in je omgeving. "

UkkePuck

ik ken ze allemaal en zit er bijna dagelijks op te kijken. Maar helaas niemand op het dorp maar ga tzt zeker daar een oproep plaatsen.

Ik ben verbaasd over hoe weinig mensen met hun hond lopen. Je hebt toch geen hond om er drie keer per dag 20 minuten mee uit te gaan? Ik vraag me dan echt af waarom mensen een hond willen. Afgezien misschien van een chihuahua vind ik dat voor elke (gezonde) hond betreurenswaardig weinig. 

Ook chi,s kunnen flink stappen, verkijk je daar niet op, giga werkhonden zijn het. Helaas komt dat er zelden uit. Maar bij GG2, jaren 90 was er eentje bij ons in de groep die hele groep de baas. 

Overigens ook mensen die minder goed kunnen lopen willen toch wel erg graag een hond, wellicht geven zij de hond veel mentale uitdagingen, en dat is, nog een keer,  misschien nog wel net zoveel of meer waard dan dagelijks hetzelfde rondje shuffelen en verder niets? Ik kan een uur lopen met mijn hondje, maar als ze thuis geen uitdaging krijgt..... een dag niet lopen met wel de uitdaging, dan heb ik een rustige hond in huis.