Hoe nu verder reutje 8 maand?

Hallo, 

Ik ben op zoek naar (h)erkenning, begrip en advies! 

Ik heb een reutje van 8 maanden oud, Nalu. Het is mijn eerste hond samen met mijn vriend. Hij is een lieverd, maar ook vanaf dag één (ondanks dat we ons zeer goed hebben proberen voor te bereiden) een grote uitdaging. Nalu is namelijk van nature heel onzeker en angstig aangelegd. Hij heeft veel dingen zoals zindelijkheid erg goed en snel kunnen leren, maar andere dingen bleven lastig. Nalu is erg snel opgewonden, overprikkeld en vindt moeilijk zijn rust. Hij gaat niet snel uit zichzelf rustig liggen en al zéker niet als er enige vorm van afleiding (bv bezoek) is. Bij bezoek reageert hij in uitersten; bij bekenden overenthousiast (veel springen) en bij onbekenden bang en hard blaffend. Het wandelen verloopt daarnaast ook allesbehalve ontspannen. Nalu trekt flink aan de riem, is enorm (obsessief) gefocust op alles wat er in de grond ligt, om dit in zijn bek te pakken en heeft nauwelijks aandacht voor ons. Hij vindt veel wat we tegen komen spannend en zijn opwinding neemt dan al snel verder toe. 

We hebben veel energie gestoken in socialisatie, puppycursus en gevorderdencursus (vooral gericht op commando’s), het lezen van boeken etc. 

Nu hebben we recent een gedragstherapeut in huis gehad om ons hopelijk wat verder te helpen, wij dachten meer de puntjes op de i omdat veel dingen ook best prima gingen. Deze persoon had echter binnen 1 minuut alle conclusies al klaar: Nalu voelt zich niet veilig bij ons, is oververmoeid, zeer gestresst en kortom “doodongelukkig”. Jullie begrijpen hoe dit is binnen gekomen. Daarnaast is de boodschap: je moet atijd kalmte, zekerheid en leiderschap uitstralen. Ik ben juist hierdoor ontzettend onzeker geworden, we probeerden het zo goed te doen en volgden allerlei adviezen op, maar werkelijk elke “hondenkenner” zegt weer iets anders en soms staat het lijnrecht tegenover elkaar. Ik zie dus even door de bomen het bos niet meer, ben ontzettend gespannen en dit helpt Nalu helemaal niet verder. Ik heb ook het gevoel dat onze band en het onderlinge vertrouwen minder wordt. Hebben jullie tips? 

Als persoon ben ik gewoonlijk helemaal niet zo. Ik ben psycholoog, kan kalm met veel crisissituaties omgaan, maar merk dat ik hierin steeds onzekerder word. 

Ik heb ook de behoefte om te kunnen relativeren, maar dit lukt even niet meer.

bedankt! 

Aanvulling:

de één zit vooral op het aanleren van gehoorzaamheid, de ander op leiderschap/ assertieve energie, de ander weer op het inperken van de vrijheid van een jonge hond zodat hij niet overvraagd raakt en niet het gevoel krijgt je te moeten “beschermen”. 

Ook bv rondom het netjes leren lopen aan de lijn. De ene deskundige zweert bij tuigjes, de ander bij een trainingslijn etc. Hoe raak je dan niet verward en maak je een goede keuze. 

Hoe zien jullie dit? 

Wat denk je zelf dat goed is voor je hond? Misschien heb je het wel bij het juiste eind. Je moet ook een beetje op jezelf vertrouwen, want je merk al dat er honderd verschillende meningen zijn. 

Een GT die binnen één minuut weet wat voor vlees je in de kuip hebt? Dat vind ik best gek. Blaffen, springen, kan ook betekenen ik ben enthousiast. Tis maar hoe de hond reageert bij binnenkomst en het weggaan van je bezoek, gaf je zelf al aan. Das het karakter leren kennen. Qua lijn trekken? Zolang ze trekken? Andere kant oplopen, andere kant oplopen en andere kant oplopen met loopriem. Honden hebben vier benen en wij maar twee, snellere pas kan ook helpen, vooral als ze jong zijn.

Ikzelf lees het trouwens alsof Nalu erg veel ruimte krijgt, die hij als jonge hond nog niet aankan. 

Jij kan er bijvoorbeeld voor zorgen dat hij niks met bezoek hoeft te doen. Stuur hem naar zijn plaats, en als hij daar uit zichzelf niet blijft doe je hem aan de riem. 

Hij heeft buiten weinig aandacht voor jullie. Honden zijn nog wel eens wat opportunistisch. Ze hebben aandacht voor wat op dat moment het interessantste is. Je zult jezelf interessanter moeten maken. Doen jullie wel eens één op één samen leuke dingen? Speuren, een balletje gooien, trucjes oefenen, een trekspelletje? 

Tsja, iedereen heeft een andere mening. En gedragstherapeut is geen beschermde titel, iedere malloot kan zich zo noemen. Er zitten hele goede, maar ook hele slechte tussen.

Wat voor hond heb je? 

Mijn vraag is, waar komt Nalu vandaan?

Wat voor ras heb je en hoe ziet jullie dag(schema) eruit? 

Het aan de riem lopen. Weet je waarom je hond trekt, doet die dit bijv als hij een andere hond ziet of standaard? Je kunt oefenen met het naast lopen door wat lekkers in je hand naast je been te houden, hond goed belonen. Als de hond je aankijkt, contact zoekt ook belonen. Omdraaien wil ook nog wel eens helpen, plots een andere route kiezen/straat over steken. 

Wij hebben ook een onzekere en angstige hond. Maar zij pakt juist in huis heel goed haar rust omdat dat haar veilige plek is. Heb je je hond wel geleerd om de rust zelf te pakken? Onze hond stond ook bij alles op wat ik deed, maar na een tijd houden ze hier echt wel mee op. Echter moet de hond wel de kans krijgen.

Verder bij drukte/bezoek vindt onze hond het ook lastig om haar rust te pakken, mocht ze echt moe zijn, dan gaat ze naar boven. Ook als wij stofzuigen of het wat drukker is in huis doet ze dit. Verder zorgen wij voor rust in huis door overdag veel te wandelen (zeker 2 uur) en bij thuiskomst altijd rust te geven door een kauwbot aan te bieden of een gevulde kong/snuffelmat/lickimat.

Het is okee om je goed in te lezen, maar té veel info kan ook erg verwarrend zijn en je kierewietegek maken 

Dan is de boodschap: gooi effe al die 'doe dit, doe dat'-regeltjes buiten en gun jezelf tijd om tot rust te komen. Hou voor ogen dat er helemaal niet zoveel moét. 

Je hond is een lieverd, schrijf je. Da's mooi! Laat dat dan nu even het enige zijn wat telt. Ik ben er zeker van dat jijzelf ook een lieverd bent, en je vriend ook. Kijk, dat is dan nu even voldoende: drie lieverds bij elkaar. 

Als je weer je adem gevonden hebt, je schouders kan rechten, en voelen dat ieder binnen jullie gezin (mens en hond) het hart op de juiste plaats heeft zitten, dan ga je zo onbevangen mogelijk naar je hond kijken en van daaruit bedenken hoe je zelf bepaalde situaties kan managen om het voor hem (en jullie) aangenamer te maken.

Oplossingen kunnen in kleine hoekjes liggen, zoals bijvoorbeeld: met de auto naar een rustig wandelgebied rijden ipv van thuis uit te vertrekken. Of bij bezoek: eerst buiten afspreken en samen met de hond een eindje lopen (of een zoekspelletje doen) en dan met allemaal naar binnen gaan.

Het kan dat, doordat je voor jezelf de druk van de ketel haalt, dit ook gaat uitstralen naar je hond. Te veel info en het te goed willen doen, dat legt ook veel druk op de hond. De dingen wat loslaten en meer 'organisch' samenleven, kan al veel gemoedsrust geven aan iedereen.

En heb je 't er effe moeilijk mee, vraag je vriend dan om de verantwoordelijkheid eens over te nemen en neem even een time-out. Niks mis mee om ook eens afstand te nemen.

Als je een nieuwe aanpak wil uitproberen, of dingetjes wil uittesten, kijk dan gewoon naar je hond, én jezelf. Er is geen vaststaande oplossing voor elk probleem, alles hangt af van jullie karakter, leefomgeving, situatie, enz.

Dus hou ook rekening met je eigen eigenheid, het heeft geen zin die te willen veranderen omdat een ander zegt dat het zo moet. Dat werkt niet en geeft alleen maar extra stress en onzekerheid.

GT's die je een slecht gevoel geven, dat zijn gewoon slechte GT's. Dat zegt dus meer over hen dan over jou. 

Komt goed, meid! You got this! 

We proberen hem inderdaad op sommige gebieden (nog) minder ruimte te geven. Zo gaat hij nu in de bench als bezoek binnen komt, totdat hij kalm is, dan pas eruit.

De leuke dingen die je noemt proberen we zeker met regelmaat samen te doen. 

Wat ik zelf denk dat goed is? Ik weet het inmiddels dus niet meer, dat is het lastige.. 

Wat voor ras is je hond, sommige rassen zijn wat gevoeliger.

Uit wat nest komt je hond?

Wat deed de fokker met de pups,  kwamen ze bv al eens in de tuin, kwamen er bezoekers zodat de pups al wat gewend waren?

Hoe was de moeder hond,  maakte ze een goed verzorgde, vriendelijke indruk?

De tijd in het nest is ook een belangrijke periode en kan meespelen in hoe je hond zich ontwikkelt.

" Het is okee om je goed in te lezen, maar té veel info kan ook erg verwarrend zijn en je kierewietegek maken 
Dan is de boodschap: gooi effe alle die 'doe dit, doe dat'-regeltjes buiten en gun jezelf tijd om tot rust te komen. Hou voor ogen dat er helemaal niet zoveel moét. 
 
Je hond is een lieverd, schrijf je. Da's mooi! Laat dat dan nu even het enige zijn wat telt. Ik ben er zeker van dat jijzelf ook een lieverd bent, en je vriend ook. Kijk, dat is dan nu even voldoende: drie lieverds bij elkaar. 
 
Als je weer je adem gevonden hebt, je schouders kan rechten, en voelen dat ieder binnen jullie gezin (mens en hond) het hart op de juiste plaats heeft zitten, dan ga je zo onbevangen mogelijk naar je hond kijken en van daaruit bedenken hoe je zelf bepaalde situaties kan managen om het voor hem (en jullie) aangenamer te maken.
Oplossingen kunnen in kleine hoekjes liggen, zoals bijvoorbeeld: met de auto naar een rustig wandelgebied rijden ipv van thuis uit te vertrekken. Of bij bezoek: eerst buiten afspreken en samen met de hond een eindje lopen (of een zoekspelletje doen) en dan met allemaal naar binnen gaan.
Het kan dat, doordat je voor jezelf de druk van de ketel haalt, dit ook gaat uitstralen naar je hond. Te veel info en het te goed willen doen, dat legt ook veel druk op de hond. De dingen wat loslaten en meer 'organisch' samenleven, kan al veel gemoedsrust geven aan iedereen.
En heb je 't er effe moeilijk mee, vraag je vriend dan om de verantwoordelijkheid eens over te nemen en neem even een time-out. Niks mis mee om ook eens afstand te nemen.
 
Als je een nieuwe aanpak wil uitproberen, of dingetjes wil uittesten, kijk dan gewoon naar je hond, én jezelf. Er is geen vaststaande oplossing voor elk probleem, alles hangt af van jullie karakter, leefomgeving, situatie, enz.
Dus hou ook rekening met je eigen eigenheid, het heeft geen zin die te willen veranderen omdat een ander zegt dat het zo moet. Dat werkt niet en geeft alleen maar extra stress en onzekerheid.
GT's die je een slecht gevoel geven, dat zijn gewoon slechte GT's. Dat zegt dus meer over hen dan over jou. 
 
Komt goed, meid! You got this! 
  "

Alaska's Finest!

Zó fijn, dit berichtje! Precies wat ik nodig had te horen, thanks! 

Gewoon uit Nederland, van een erkende fokker. Het is een waterhond. Ze staan wel wat bekend om onzekerheid.. De moeder maakte daarentegen zeker een sociale en kalme indruk, maar van broertjes/zusjes hoor ik wel veel herkenning qua karakter

Bedankt voor de tips, hoe hebben jullie de hond geleerd zelf rust te pakken en niet overal achter je aan te lopen?

Als je zelf niet meer weet wat je mening is, dan ben je te diep in boekjes en theorieën gedoken  zoals Alaska al schreef lijkt het me inderdaad niet verkeerd om al die regeltjes even overboord te gooien. Het is duidelijk dat je veel om je hond geeft, en je bent niet dom, dat komt wel goed hoor. Je hebt een jonge hond en vaak is dat gewoon lastig. Goed dat jullie samen veel leuke dingen doen. Daar gaat het eigenlijk om hè. Het hoeft allemaal niet perfect. 

Zijn er concrete situaties waar je tegen aan loopt waar je tips voor nodig hebt? Of is het alles bij elkaar dat je er even doorheen zit?

Had die GT ook iets positief te melden?

Staat deze GT in de lijst van de vereniging?

https://nvgh.nl/

Welke waterhond heb je?

Door ze altijd maar te laten gaan tot ze zelf gingen liggen. Ze hebben nooit verplichte rust momenten gehad. Soms duurde het lang, liepen ze constant achter me aan, werden ze wakker van alles en ja dan kunnen ze soms overprikkeld zijn, maar ze gaan zelf een keer liggen. Doordat ze juist altijd achter ons aanliepen, hadden ze wel een keer door dat het niet zo interessant was. Ze kijken nu niet eens meer op. Doordat we dit altijd hebben gedaan bij beide honden, pakken ze goed hun rust wanneer ze dit nodig hebben. Altijd en overal. We hebben onze pup ook wel eens aan een korte riem gehad en ernaast gezeten op de bank. Wat ook veel deden is na de wandeling, zeker toen ze nog pup waren, kauwmateriaal aanbieden. Dit ontspant, maakt moe. (Voorbeelden: bullepees, runderkophuid, lamsoren ect). Ook snuffelspelletjes en voer spelletjes doen het vaak goed. 

Bezoek vindt ik altijd een dingetje. Hier zijn ze ook door het dolle heen en ik vind dat zelf prima.. als ik ze op zn moment in de bench zal doen, kan ik denk ik heel lang wachten tot ze kalm zijn. Werkt het niet als je je pup wat meer ruimte geeft? Aan de riem bijv mee neemt naar de deur en naast je houdt?

Ook hier heeft het echt wel even geduurd. Laat het vooral lekker los en gaan, het komt vanzelf goed. Voor wandelingen hebben wij gewoon bij iemand die puppy cursus gaf privé les afgenomen 5x, zij heeft ons erg geholpen om de hond netjes te leren lopen en ons goede tips te geven. Misschien kan dat je verder helpen! 

Precies, zo is het ook, fijn deze reactie 

Op dit moment gaat het eigenlijk voornamelijk om de wandelingen die allesbehalve ontspannen verlopen. Enerzijds door het getrek en anderzijds door de enorme (obsessieve) focus om alles wat op de grond ligt in de bek te pakken. Alle nieuwe dingen die we tegen komen vindt ie spannend dus zo neemt de opwinding gaandeweg een wandeling vaak alleen maar verder toe, wat voor niemand leuk is... 

Wat het aangelijnd  trekken betreft.

Lees het boekje van Turid Rugaas eens " Help mijn hond trekt" (pdf of on line).

https://sites.google.com/site/ydsisingsteep/home/help-mijn-hond-t-rb2uhwtubem

Bat 2.0 vind ik ook echt een aanrader. Voor angstige honden. Hierin wordt lijn trekken behandeld maar ook het leren ontspannen, contact maken ect. Ook een boek wat makkelijk weg leest, wij hebben het boek destijds ook aangeschaft vanwege onze hond die ook erg onzeker/angstig kan zijn.

Super bedankt voor jullie tips en relativering! 

help mijn hond trekt van Turid Rugaas heb ik vandaag toevallig gelezen.

BAT 2.0 ga ik bestellen! 

Fijn om te horen dat je je alweer wat herpakt. Over de opvoeding van honden is het soms net zo als met de opvoeding van kinderen, velen hebben er gelijk een oordeel over klaar en alleen dat is de manier, alsof er niet meerdere wegen naar Rome zijn, en alsof er geen nuance en geen individuele verschillen zijn. Als advies gewoon niet goed in je situatie past of je ondervindt dat het voor jou gewoon anders werkt hoef je je echt niet schuldig te voelen om dat opzij te leggen. Jij moet het uiteindelijk met het resultaat doen en niemand anders. Hoewel het natuurlijk lastig is om je niet te veel aan te trekken van iemand die er verstand van heeft of lijkt te hebben.

De hond van mijn ouders was als pup erg angstig, we hadden gezamelijk al ervaring met een dozijn honden maar zo hadden wij ´t nog niet meegemaakt. Ze kwam van een verenigingsfokker die met de honden op het strand wandelde, dus aan de socialisatie zal het wel niet zo hebben gelegen. Uiteindelijk gingen we elke dag met de auto naar een klein winkelstraatje om een ijsje te eten. Het was zo'n 100 meter lopen, en er liepen altijd wel wat mensen. Bij elke motor of fiets die geparkeerd was ging ze op de grond liggen en kroop dan beetje bij beetje naar voren. We hadden dan gewoon geduld en uiteindelijk was ze ervoorbij en dan liepen we door alsof het de gewoonste zaak was. Dat heeft vele weken geduurd, maar uiteindelijk werd het minder en minder. Ze ging niet maar op de grond liggen, maar bleef bevroren staan. Daarna werd het alleen turen met hier en daar een blafje. Daarna maakten we de afstand groter en zochten drukkere straten op. Uiteindelijk hebben we met zo'n 7 maanden haar naar een stadsfestival meegenomen, toen had ik gelukkig mijn jongste hond die zich er werkelijk niks van aan trok en samen liepen we dan rond, eerst eromheen, toen langs de randen, toen de menigte in en uit. De volgende dag teruggekomen en uurtje gestaan op het centrale plein. Helemaal weg was het toen nog niet, maar dat was wel een mijlpaal. Inmiddels is ze meerdere jaren oud en is dat gedrag compleet verdwenen (zo rond 1,5 jaar denk ik), ze is helemaal geen angstige hond meer. Het enige wat ze nog spannend vind zijn gillende of grijpgrage kleuters en honden die veel groter zijn dan zij (wat met haar 60cm schofthoogte niet zo'n probleem is).

Moraal, het kan even duren om dat soort gedrag te dempen, en het lukt misschien nooit helemaal. Maar je hond is nog jong en geen enkele pup of puber is perfect. Neem het gewoon in kleine stapjes en laat je niet te veel ontmoedigen doordat voortgang niet al te snel gaat. Naast die 'ijsjeswandelingen' namen lieten we haar vooral op ons rustige eigen terrein lopen en lieten haar uit op een bospaadje waar we weinig anderen tegen kwamen. Dan had ze maar 1 spannend moment op de dag.