Graag advies - pup aanschaffen

Hallo allemaal,

Waarschijnlijk de 100duizendsre vraag hierover maar wie wil ons svp van advies voorzien? Wij zijn voornemens een pup aan te schaffen. Wie zijn wij?

- 2 volwassenen, 2 kinderen 7 en bijna 11

- 2 katten op leeftijd (15)

- wonen landelijk met (niet grote) tuin

- werken beiden maar kunnen s ochtends, s middags vanaf rond 14.30 en de rest van de dag er voor de hond zijn

- wil graag dat de hond een maatje wordt voor jongste dochter van 7 en de hond mag op haar kamer slapen

- mijn jongste dochter is redelijk druk en getest adhd. Ze kan ook rustig zijn en is een ENORME dierenvriend, zorgt graag en kunnen haar zeker uitleggen wat niet kan of fijn is voor een hond

- beide kinderen spelen graag met honden

- in vrije tijd gaan wij allemaal graag naar buiten en de zee is dichtbij

- zomervakantie gaan wij met eigen caravan, kunnen bestemmingen (niet al te warm) uitzoeken aangepast op de hond. We trekken er dan graag op uit, zijn geen zwembadzitters

Wat zoeken wij?

- midden formaat hond

- lief, niet onvoorspelbaar, goed trainen, lekker buiten spelen, rennen, fietsen, zwemmen

- niet wekelijks naar de trimsalon, zelf borstelen helemaal ok!

- niet teveel blaffen

- uiteindelijk halve dag alleen kunnen zijn

Qua uiterlijk (maar niet het belangrijkst!) vinden we (tricolor) border collies mooi, evenals australian shepperds en bijv een laika of ijslandse hond. Om maar even een idee te geven hoor, er zijn zoveel mooie beestjes!

Wie heeft er voor ons een goede tip qua wat er goed bij ons past?

Goed dat je er zo mee bezig bent! 

Misschien is het een idee dat je doorgeeft hoelang je elke dag vrij kunt maken voor de hond qua wandelingen e.d. En wat versta je onder trainen? Moet de hond los kunnen lopen? 

En ook: wat voor rassen vind je nog meer mooi? Heb je voorkeur voor een bepaalde grootte? Uitstraling? Kleur? 

Een cocker spaniel misschien?

Geen Border Collie in het ieder geval. Dat gaat echt niet in een druk gezin met een kind met adhd.

Goed dat je er over nadenkt, een rustig karakter zou super zijn voor je dochter, daar moet je geen werkhond bij zetten, je dochter heeft adhd, dan Zou juist een rustig karakter ideaal zijn, denk eens aan een golden retriever of een flatcoatch.....beiden goed te verzorgen wat je zelf kan...een koningspoedel is ook nog over na te denken....je kan ook de rasvereniging benaderen van deze rassen die kunnen je alle informatie geven en ook waar er eventueel en nestje is of een wat oudere hond....en ja de newfoundlander, zorgzaam voor kinderen, maar die hebben een flinke verzorging nodig, die zal ik je dan niet aanraden...

Zou je me willen uitleggen waarom dat niet gaat? Ik zie mijn dochter samen met de buurhond (bc) samen spelen en soms past de buurvrouw op en zit mijn dochter lekker met de bc op de bank. Ik begrijp dat dit natuurlijk maar korte momenten zijn, geen hele dag. Waar zou het mis (kunnen) gaan denk jij? (Want ik heb die kennis gewoon niet..)

Een border heeft veel afleiding, spelletjes en beweging nodig. Anders gaan ze zelf spelletjes bedenken.... alleen k uffelen is nieet genoeg.

Cocker zeker een fijne hond, wel vachtonderhoud, verkijk je er niet op, maar toch een werkhond. 

Hoeveel kunnej jullie met de hond doen, qua tijd, lopen, cursus, en dat soort dingen?

Hier altijd jacht en herdershonden gehad, nu een gezelschapshondje omdat ik geen einden meer kan looen. Maar oh een echte knuffel, maar wil ook heel graag spelletjes doen, ej looen kaj ze toch uren als het moet. 

Kortom een hond heeft veeel nodig, aandacht, beweging, opvoeding . Koop een heel goed boek over honden, en lees je fijn in. Zo leuk die voorbereidingen. Mediaboek op internet heeft echt alle boeken en kan je hier in adviseren.

Je dochter is 7 , te jong om alleen met de hond te lopen en zelfstajdig op te voeden. Denk er bv ook aan dat een andere hond lelijk kan doen tegen jullie kind en hond, dat kan je kind nog niet aan.  En ook hier geldt,, nooit kind en hond samen laten altijd een volwassene er bij,

Ik zou niet voor een pup gaan maar op zoek gaan naar een leuke herplaatser of asielhond. Daarvan is het karakter al bekend en weet je dus wat je eraan hebt. 

Het hebben van een pup lijkt een soort romantisch beeld te hebben maar het is best wel zwaar. Ze kunnen tot bloedens toe bijten en zijn de eerste twee jaar dusdanig onstuimig dat de kinderen omver gelopen kunnen worden. Het duurt ook echt best lang voordat een pup alleen thuis kan zijn. Mijn pup is nu 5,5 maand oud en kan hooguit 3/4 uurtjes alleen zijn. En dan bedoel ik niet 3 uur alleen - even plassen - 3 uur alleen. Daarbij vind ik zelf jonge kinderen en een pup geen ideale combinatie puur omdat kinderen vaak nog niet consequent genoeg zijn. Daarbij zijn ze geneigd om de hond continu dezelfde commando’s te laten uitvoeren waardoor je selectieve doofheid kan krijgen bij de hond. Ik zie het heel vaak dat kinderen in dezelfde volgorde vragen: zit - poot - af. Als dat maar vaak genoeg gebeurd gaat de hond op een gegeven moment maar liggen bij de zit. 

De rassen die je beschrijft zijn werkrassen. Dit zijn rassen die een taak moeten hebben. Als ze geen taak krijgen gaan bijvoorbeeld border collies en aussies kinderen/auto’s/fietsers drijven met alle gevolgen van dien. Dat de hond van de buurvrouw dat niet doet, betekend niet dat jullie hond ook zo wordt. Border Collies staan erom bekend en de worden in mijn ogen te vaak herplaatst omdat mensen zich niet goed inlezen in het ras. 

Dus mijn tip? Kijk in asiels of op www.verhuisdieren.nl en zoek daar een leuk maatje voor het gezin. Het karakter van de hond is bekend en je kan direct kijken of er een klik is met het gezin. 

" Goed dat je er over nadenkt, een rustig karakter zou super zijn voor je dochter, daar moet je geen werkhond bij zetten, je dochter heeft adhd, dan Zou juist een rustig karakter ideaal zijn, denk eens aan een golden retriever of een flatcoatch.....beiden goed te verzorgen wat je zelf kan...een koningspoedel is ook nog over na te denken....je kan ook de rasvereniging benaderen van deze rassen die kunnen je alle informatie geven en ook waar er eventueel en nestje is of een wat oudere hond....en ja de newfoundlander, zorgzaam voor kinderen, maar die hebben een flinke verzorging nodig, die zal ik je dan niet aanraden... "

Willemijn _ baasje van Bams ¥ _ en Ozjin.

Ik zou een golden retriever (zeker als je een pup wil) absoluut afraden. Golden Retrievers hebben behoorlijke uitdaging nodig de eerste paar jaar en hebben ook niet voldoende aan 3x per dag een blokje om en gezellig knuffelen.. Onderschat die honden niet. Als ze de eerste jaren door zijn, zijn het zeker fantastische familiehonden maar daar is veel investering voor nodig. Ik ben het eens met Britt hierboven. Kijk eens naar een goede herplaatser voor jullie. 

https://verhuisdieren.nl/plaatsprofiel/56303-adoptiehond-zoekt-baasje-denekamp 

even een beetje rondneuzen en dat kom je dit kereltje tegen. Houdt van lekker wandelen en is helemaal geschikt voor kinderen omdat het zo’n goede kroeldoos is 

Jullie willen een pup, geen stabiele volwassen hond.

De Border Collie is momenteel 'hot' en 'in', een mode hond helaas. Maar ga je kijken op herplaatsingssites dan zie je dat er dagelijks meerdere Border Collies nieuw ter herplaatsing worden aangeboden, vaak nog jonge honden ook en dat is niet voor niets. Ze zijn niet gefokt als huishonden en daar in de basis ook niet geschikt voor. 

Een Border Collie is generaties lang gefokt op de beste capaciteiten om schapen te drijven. Ik zal er een aantal noemen:

- Border Collie zijn gevoelige honden die snel schrikken van geluid of drukte. Voor hun werk is dat geen probleem; op de grote weides is het doorgaans stil en rustig. Ze zijn zeer gericht op geluid omdat ze met geluiden communiceren met hun baas over vaak erg grote afstanden.

- Ze hebben doorgaans één baas en zijn zeer gevoelig voor de stemmingen; dit is omdat ze zeer nauw moeten kunnen samenwerken met de herder. Nee, dat betekent niet dat de hond je komt troosten als je verdrietig bent maar dat hij bang wegkruipt in een hoekje als jij je dag niet hebt en druk en opgewonden wordt als jij gespannen of druk bent.

- Een Border Collie drijft. Wanneer zij geen uitlaatklep hebben voor deze genetisch ingebouwde behoefte dan gaan ze zelf iets verzinnen om te drijven; kinderen, katten, hardlopers, fietsers, auto's. De grootste oorzaak van herplaatsingen want als je Border Collie je kind drijft en je kind doet niet wat de hond wil... dan zal hij sneppen (licht bijten). Daar is hij op gefokt.

- Een Border Collie reageert op beweging. Ziet hij in de verte beweging dan zal hij er naar toe willen om te drijven. Ook daar is hij op gefokt. Maar dat betekent ook dat hij zeer alert is op iedere beweging in huis; iemand die loopt, opstaat, de armen beweegt, wipt met een voet.. allemaal triggers voor een Border Collie om in actie te komen. Hij s constant alert om in ee fractie van een seconde van 0 tot 100 te kunnen gaan om in te grijpen bij een afdrijvend schaap. In een druk gezin krijgt een Border Collie dus geen rust en zal gedragsproblemen ontwikkelen.

- Een Border Collie is intelligent en leert snel. Klinkt ideaal toch? Maar hij leer net zo snel verkeerde dingen als goede dingen en leer dat dan maar eens af. Een Border Collie eigenaar zal dus vreselijk consequent moeten zijn want de hond is weinig vergeeflijk voor fouten in de opvoeding. "Eén keertje is niet zo erg" gaat bij een Border Collie dus absoluut niet op.

- En dat wordt versterkt doordat een Border Collie assertief moet zijn en moet kunnen drammen; ze geven het niet snel op. Dat moet omdat schapen niet altijd luisteren naar de hond, zich zelfs tegen de hond kunnen keren (agressief worden) en dan mag de hond niet opgeven! Dus eenmaal op die bank.. en je hond zal blijven drammen om op die bank te mogen, jaar in jaar uit, hoe hard jij je daar ook tegen verzet en dat geldt voor elk negatief gedrag dat je eens hebt toegelaten. Het is ook belangrijk om je hond te begrenzen in zijn gedrag.

- Een Border Collie heeft beweging nodig maar nog meer uitdaging. Het is noodzakelijk dat je een sport met hen beoefend waarin ze hun ei kwijt kunnen. Liefst natuurlijk schapendrijven maar agility, flyball of frissbee (niet gooien maar trucjes) zijn ook geschikt. 

Wat er fout kan gaan? Nou, wat er heel erg vaak fout gaat bij Border Collies bij ongeschikte eigenaren: Een pup die geen rust neemt, overprikkeld raakt, drijft op alles, snept, bijt, niet luistert, als een stuiterbal door het huis heen vliegt, jankt en sloopt. Een druk gezin en zeker adhd gaan NIET samen met een Border Collie.

Hier een stukje uit een tekst van een herplaatser:

" **** is extreem gevoelig voor prikkels in de vorm van snelle bewegingen. Denk aan langsrijdende auto's, vee, ballen, wegrennende katten, etc. Hij heeft een heel sterk instinct om hier achteraan te gaan en hij hoort of ziet dan niets anders meer. Dit levert hele vervelende en gevaarlijke situaties op. Al vanaf dat hij bij ons kwam met 9 weken hebben we hier met alle mogelijke technieken en hulp van trainers geprobeerd controle over te krijgen, ik heb heel veel tijd besteed aan het op positieve manier trainen van omgaan met prikkels, maar dit helpt niet."

Helaas hebben veel trainers en gt's geen verstand van Border Collies en dan verergeren hun adviezen het probleem alleen maar.

Dank je Liz voor het uitgebreide antwoord!

Ook anderen bedankt voor hun reacties. Ik zal nog even verder toelichten wat er bij ons mogelijk is qua beweging:

- 's ochtends plasrondje voor we gaan werken/naar school gaan
- 's middags na school/werk rond 14.30 een grote ronde van een uur
- Eind de middag een grote ronde (maar weet niet of dit nog nodig is, wordt misschien beetje teveel)
- Later op de avond een kort rondje voor de nacht

Voor wat betreft mijn dochter van 7 is het beslist niet de bedoeling dat zij zelfstandig dit gaat doen en eindverantwoordelijk is. Er is altijd een volwassene bij. 2 middagen per week zijn we zelf niet thuis maar we hebben vaste oppas die dan samen met onze kinderen een ronde zouden kunnen gaan lopen. Spelen met de hond met ballen, frisbee en dergelijke, op de dijk, in buitengebied, in het water (zee). Mee rennen tijdens hardlopen fietsen of skeeleren. Het is niet mijn bedoeling om schapen te gaan drijven. We willen wel op cursus gaan, ook voor de kinderen erg leuk. Willen de hond goed kunnen trainen wat wel en niet mag en ook los kunnen laten lopen en aan de voet laten volgen. En de hond moet op den duur mee kunnen op een lange autorit op vakantie, uiteraard met voldoende plas en wandelpauzes.

Liefst zou ik een asiel hond of herplaatser willen omdat er zoveel honden zitten te wachten op een baasje. Reden waarom ik hiervoor huiverig ben is omdat je de achtergrond en geschiedenis niet weet. Een pup uit het asiel heeft mijn voorkeur boven een oudere hond omdat ik denk dat de kans groter wordt dat mijn katten (die wel voornamelijk buiten leven, in elk geval 's nachts) daar makkelijker aan kunnen wennen en omdat we dan zelf kunnen opvoeden. 

Qua formaat, ik zie soms grote (reuen) golden retrievers voorbij komen, die vind ik echt te groot voor ons. Een teefje zou dan misschien wel gaan. Sowieso heb ik het liefst een teefje ongeacht de soort. We houden niet van hele kleine hondjes, die zijn vaak helemaal zo druk en blafferig. Qua formaat dus het liefst iets daar tussen in.

Qua uiterlijk vinden we dus de border collies en australian shepperds erg mooi maar ook de appenzeller of entlebucher sennen of ijslandse hond en andere spitsen zoals de finse spits, laika en groenlandse hond etc (maar niet al te pluizig, de keeshonden vind ik te pluizig) en andere herders zoals de boheemse herdershond, berghond van de maremmen. Maar een labrador vinden we ook mooi! Liefst geen korte neuzen, hele lange lijven zoals een teckel, hele lange oren en veel kwijlende honden. Verder vinden we eigenlijk gewoon heel veel honden leuk!

Ik denk dat je je wat beter moet gaan inlezen over de karakters van de rassen die je benoemd. Die lopen namelijk enorm uiteen en deze rassen zijn nu vooral gebaseerd op uiterlijk terwijl het in mijn ervaring best pittige honden zijn. 

Is ook alleen maar bedoeld om aan te geven wat ons aanspreekt, belangrijkst is karakter, dat moet passen bij ons. Daarom heb ik ook omschreven wat wij een hond kunnen bieden en wat voor soort gezin wij zijn. Welk ras/soort zou daar het best bij passen?

Ik vind het heel lastig om dat in jullie situatie te beoordelen. Jullie houden dus op het gebied van uiterlijk van een werkras maar kunnen zo’n ras dus geen taak geven. 

Met ballen spelen werkt super verslavend voor honden en is ook eigenlijk helemaal niet zo goed voor ze. Vandaar dat mijn advies is, ga voor een leuke herplaatser. Het karakter is bekend, de achtergrond vaak ook en je weet gewoon wat je aan zo’n hond hebt.

Een pup opvoeden is echt heel erg pittig en niet zomaar iets wat je even kan doen in een druk gezin. Jullie zijn hele ochtenden en de helft van de middag van huis maar een pup kan dit echt nog niet aan. Zoals ik aangaf is mijn pup 5 maanden oud en ze kan nu 3/4 uurtjes alleen zijn. Dat is dus niet iets wat je in 3 weken vakantie kan aanleren. 

Er zijn hele makkelijke pups maar je kan ook “pech” hebben en een pup krijgen waar je echt heel veel werk aan hebt. De hond die ik hier zette, is denk ik wel het type wat bij jullie zou passen. 

Ik heb hier thuis ook een pup bij een kat gezet maar die kat was toen pas 8 maanden oud waardoor ze samen zijn opgegroeid. En dan gaat het vaak goed. Als je nu een jonge pup zet bij twee senior katten van 15 jaar oud heb je een grote kans dat de pup naar de katten gaat blaffen, ze opjagen, te ruig ermee spelen en dat is voor de katten ook niet fijn. Bij een rustige herplaatser heb je dit niet als hij aan katten gewend is en dan kunnen je katten veel makkelijker aan de situatie wennen. 

Golden Retriever zou ik wegstrepen, ook een teefje daarvan. Mijn reu is kleiner dan de teefjes in het nestje, dus dat zegt niet zo veel. Maar ook omdat jullie dit ras te weinig kunnen bieden. Hetzelfde geldt voor Labrador Retrievers. Verder heb ik te weinig verstand van andere rassen om er iets nuttigs over te zeggen, maar wat ik je wél kan vertellen is dat ik je een herplaatser zou adviseren die in jullie situatie past.

https://www.hondenpage.com/hondenforum/225870/dyuna,-de-kleine-zwarte-draak.php

Dyuna is het voorbeeld van een pup die zich niet laat opvoeden door alles wat er in cursussen en boeken benoemd staat. Met het grootste respect lees ik elke keer weer in wat voor bochten haar baasje zich weet te buigen om het te laten werken. Wat dus een pittige opgave zou zijn in jullie geval. 

waar je denk ik ook rekening mee moet houden is dat een hond deel is van het gezin, en niet perse de hond van je dochtertje, van het gevoel van de hond uit. Ik vind 7 jaar nog erg jong, dus wel goed begeleiden, honden en kinderen spreken ook niet dezeelfde taal, dus je zal haar moeten leren wat een hond bedoeld met de lichaamstaal die hij gebruikt om te communiceren en hoe daarop te reagren.

Ook voor jullie andere kind is het denk ik leuker dat de hond gewoon een extra gezinslid is?

Dank je Britt & Maui! Ik heb het hondje bekeken en de beschrijving spreekt mij erg aan! Wanneer we zouden besluiten voor een pup te gaan, dan zou ik daar de zomervakantie voor willen benutten, dan ben ik natuurlijk nog lang niet aan de 5 maanden die jij noemt. 

Ik snap dat werkrassen worden gefokt waarvoor ze voor bedoelt zijn, maar niet elke herder hoedt toch nog? Ik wil ook niet de problemen opzoeken hoor, als dat niet bij ons past dan is dat gewoonweg zo en accepteren we dat. De genoemde buurvrouw heeft al 5 border collies gehad en volgens mij nooit de honden met schapen laten werken. Waarom is met ballen spelen voor honden niet zo goed?

Ik denk een Golden Retriever. Intelligent, leergierig, allemansvriend (dat zijn de meeste Border Collies niet!!), sportief, zachtaardig, vergeeflijk en vaak enorme knuffelkonten. Houdt vaak ook van zwemmen. Hebben minder (maar niet: geen) mentale uitdaging nodig dan een Border Collie.

Balletjes gooien is iets waar je erg mee op moet passen; je hond kan een baljunkie worden met veel stress en spanning tot gevolg. Tot de leeftijd van 1 jaar mag dat sowieso niet vanwege de belasting op de gewrichten.

Met frisbee bedoelde ik trouwens dit:

Je geeft aan dat de hondenschool je leuk lijkt voor je kinderen. De meeste hondenscholen laten jonge kinderen niet toe en doorgaans werkt 1 persoon met de hond; dus niet een ouder én een kind, laat staan 2 kinderen.

En wat zou je dan op de hondenschool willen gaan doen?

https://henriettejordens.nl/de-verslaafde-hond/

Het is eerlijk voor de hond om bij de raskeuze te kijken naar het oorspronkelijke gebruikersdoel van de hond. Daar zijn de veelvoorkomende karaktereigenschappen naar gevormd. Zo is de Border Collie zoals Liz al eerder beschreef gemaakt om te drijven en te drammen. Wat in een huishouden heel vervelend kan zijn. 

De Aussie is ook gemaakt om te drijven maar veel meer op een zelfstandige manier. Dit ras zal dus niet klakkeloos commando’s opvolgen omdat ze zelf nadenken en zelf beslissingen nemen. Aussies blijven je hun hele leven lang uittesten omdat ze hun eigen beslissingen als meer waardevol beschouwen. 

Wil je bijvoorbeeld een hond zonder jachtinstinct? Dan valt er al een grote groep af omdat een groot deel van de honden oorspronkelijk gebruikt zijn voor de jacht (ook labradors en golden retrievers). 

Hondenrassen hebben elk bepaalde behoeftes en er zijn heel veel gezinnen die niet aan die behoeftes kunnen voldoen. Denk bijvoorbeeld aan de veel te dikke labradors die achter de baas aan sjokken bij een wandeling terwijl dit een actief ras hoort te zijn. 

Er zijn uiteraard Border Collies die nog nooit een schaap hebben gezien maar die baasjes staan, als het goed is, minimaal 3 keer per week op een hondenschool om een sport te beoefenen met de hond waarbij hij ook mentaal gestimuleerd wordt. De werkbehoefte is namelijk heel erg groot en als daar niet aan voldaan wordt, dan gaan ze zelf werk verzinnen waar jij waarschijnlijk niet blij van wordt (meubels slopen/kinderen opdrijven/achter auto’s aanrennen) 

" waar je denk ik ook rekening mee moet houden is dat een hond deel is van het gezin, en niet perse de hond van je dochtertje, van het gevoel van de hond uit. Ik vind 7 jaar nog erg jong, dus wel goed begeleiden, honden en kinderen spreken ook niet dezeelfde taal, dus je zal haar moeten leren wat een hond bedoeld met de lichaamstaal die hij gebruikt om te communiceren en hoe daarop te reagren.
Ook voor jullie andere kind is het denk ik leuker dat de hond gewoon een extra gezinslid is?
  "

Dobry

Dat is ook precies de bedoeling, voor iedereen een extra gezinslid

Ik ben het met je eens, behalve het eerste stuk. Golden Retrievers worden vaak onderschat omdat het héél leuke familiehonden zijn, maar waar wel echt geïnvesteerd in moet worden. Golden Retrievers zijn enorm baas gericht en die kun je dus weinig alleen laten. Daarnaast zitten ze boordevol energie en heeft zowel fysiek als mentaal uitdaging nodig. Wellicht minder dan een BC, maar toch. De eerste maanden heb ik ook met bloedende wonden op mijn armen gelopen van mijn GR pup. 

Leergierig, slim en allemansvriend zijn ze ook zeker, maar ook héél eigenwijs. Consequente opvoeding is dus ook erg belangrijk, anders gaan ze hun eigen weg en nemen ze je commando's niet serieus ;) 

En wat betreft 'cursus - leuk voor de kinderen'. Dat zou ik inderdaad gelijk uit je hoofd zetten. cursus doe je (bijna) altijd met één persoon, dan weet de hond op wie hij/zij zich op moet richten. 

Een cursus doe je dus echt als investering voor de hond (en voor jezelf) en niet echt voor 'de leuk' (al kan het natuurlijk wél heel leuk zijn)

Ik heb je uitgebreid uitgelegd op welke punten je onder anderen problemen kunt gaan verwachten wanneer jullie een Border Collie pup aanschaffen. Vooral de drukte in huis, een kind met adhd en veel verschillende mensen die zich met de hond bemoeien zijn grote no-go's.

Zoals ik toen beschreef hoef je inderdaad geen schapen te gaan drijven met een Border Collie maar wel minimaal 2 maal per week met de hond te gaan sporten. Dan bedoel ik niet een balletje gooien, een frisbee gooien of hardlopen of fietsen maar echt naar de hondenclub voor een hondensport.

Hardlopen en fietsen is niet geschikt voor een Border Collie. Daar zit geen enkele mentale uitdaging in en het enige wat je daarmee bereikt is dat je hond meer conditie krijgt en nóg meer gaat zeuren om uitdaging.

Golden retriever spreekt ons zeker ook aan, maar ook daar zijn meningen over verdeeld of we genoeg kunnen bieden lees ik uit de reacties. 

Mbt de hondenschool zou ik het liefst de jongste met de hond op cursus willen laten gaan. Dit zodat zij de omgangsregels etc leert. Indien nodig kunnen misschien ook beide kinderen apart een cursus volgen. Er zijn volgens mij wel hondenscholen die ook cursussen voor kinderen aanbieden. 

Ik laat mijn Border Collies wel met schapen werken, liefst 6 dagen per week. En toch heb ik er nu eentje... daar heb ik mijn handen vol aan. Gewoon een moeilijk karakter, echt geen hond voor iedereen. Geef die je pinknagel en ze neemt je hele arm en je romp en hoofd erbij als ze de kans krijgt. En drammen, drammen, drámmen.. Voor mij een heerlijke hond, voor een ander een nachtmerrie.

Volgens mij kun je ook dan echt het beste kiezen om één persoon als baasje aan te wijzen voor zulke cursussen. Bij ons, vroeger als kind, ging mijn vader op cursus en leerde mijn vader ons wat hij heeft geleerd. Zo zijn wij allemaal consequent naar de hond toe. Het is echt belangrijk dat de hond op zo'n cursus leert te focussen op iemand die hem dingen moet aanleren (of corrigeren o.i.d.).

Ik zou me dan verdiepen in inderdaad speciale cursussen voor kind en hond. Tijdens de puppycursus was er 1 gezin met kinderen waar ze de kinderen ook graag wilden betrekken met. Het was veel stilzitten en luisteren, kids vonden het duidelijk saai. En dan tijdens het oefenen van de truukjes deden ze het ondanks uitleg niet goed, al grepen de ouders dan gelukkig vaak in, al moest de instructrice dan vaak wel weer eerst een seintje geven dat het fout ging, uitleg geven aan ouders en kind, en ouders die hun kind dan weer probeerden te helpen de uitleg te begrijpen/goed in te zetten. Ik vond het zelf in ieder geval niet fijn om er kinderen tussen te hebben, aangezien de instructrice niet alleen op de honden moest letten, maar ook dat de kinderen er niet te veel een spelletje van maakten, en of ze het begrepen enzo. Gelukkig kwam na een aantal lessen alleen nog maar 1 van de ouders. Ik weet niet of dit op aanraden van de hondenschool was, of dat de ouders zelf beseften dat ze wel erg wat aandacht opslokten. De kinderen kwamen bijvoorbeeld ook vaak met vragen. Soms wel erg aandoenlijk, maar zelden relevant voor de les ^.^” 

Mijn kleine hond is alles behalve druk, en voor een kleintje niet erg blafferig XD.

Zo’n kleintje heeft alleen sneller een trauma waardoor uitvallen sneller voorkomt. Mijn hond blafte namelijk eerst wel in de lijn, aangezien ze een paar lompe grote horken was tegengekomen. Een labrador die op een labrador klapt wanneer hij niet op tijd remt; blauwe plekken misschien en dat is het. Mijn pupje van 2kg werd gewoon vertrappeld omdat de labrador niet op tijd remde toen ze zich op haar rug gooide omdat ze het spannend vond dat ze ‘achtervolgd’ werd. Maar dit uitvallen heb ik er ook weer grotendeels uit kunnen trainen. Mijn ouders waren eerst ook dezelfde mening toebedeeld als jij, en ik daardoor ook, maar ik ben ontzettend blij dat ik toch voor een ‘kleintje’ (7kg) ben gegaan. Mijn ouders zijn ook van mening veranderd, zien nu ook de voordelen, en een volgende hond wordt een kleiner exemplaar dan dat ze nu hebben (22 en 30kg). Kleiner is kwetsbaarder, en daardoor niet altijd handig met (heel) jonge kinderen, maar op rustige stukken heb ik kinderen van vrienden die 4 en 6 jaar waren haar aan de lijn met haar kunnen laten lopen, zonder dat ze omver getrokken werden. En op drukkere stukken doe ik dan twee lijnen, krijgen zij de kortere lijn, loop ik er met de langere wat achter XD Zijn ze het niet mee eens, maar veiligheid voor alles. Want ze blijven jong, met de bijpassende concentratieboog 

Platknuffelen gaat wat moeilijker, de mijne geeft dan ook gewoon een grommetje, en loopt weg. Want tsja, dat doet zeer. Ik zit er met de 4 jarige dan bovenop, die wil érg graag knuffelen met Remi. Ik zorg dat haar veiligheid gewaarborgd blijft, en dat ze ook kleine kids leuk blijft vinden. Kleine honden passen wel weer goed op schoot, ook bij kinderen. Ik heb hier een paar hele leuke foto’s van, met erg blije kinderen. Kan ze helaas niet posten.

Voorbeeld van een ‘ballenjunkie’: de labradorkruisingen van mijn ouders. Mijn ouders gooien maar eens per maand of minder met een balletje. Ze hebben het een tijdje vaker gedaan, vanwege training, en toen mijn vader nog rookte en het mooi weer was sloop dat er toen in als ‘ritueeltje’ (we hebben een grote/diepe tuin, met werpstok gooi je de bal net tot achterin de tuin). Vooral 1 van de honden kon ‘s avonds geen rust meer vinden, elke beweging die gemaakt werd schoot ze overeind, ging zitten en hijgen, en als je opstond, trok ze een rotsprint naar de achterdeur, de andere hond daardoor ook gekmakend, zodat ze alles en iedereen op hun pad naar de deur gewoon omver beukten, en dan stonden ze kronkelend en piepend en hijgend bij de achterdeur terwijl je alleen een kopje thee ging zetten. Als je dan weer ging zitten gaf de rustigere het al redelijk snel op en ging weer liggen, de ander bleef zitten en piepen bij de deur, of kwam dan piepen en hijgen naast je, net zolang dat je even flink boos moest worden, want naar commando’s luisteren lukte haar dan niet echt. Zelfs woorden als ‘gooien’ en ‘bal’ begon ze zo extreem op te reageren. Toen zijn ze accuut gestopt. Het duurde een paar weken, en toen zijn ze wat ‘afgekickt’. Heel af en toe gooien mijn ouders nog wel eens met de bal, maar dit is minimaal, en mijn ouders moeten het zelf afkappen. De honden zullen doorgaan tot ze er letterlijk bij neervallen (bijna eens gebeurd tijdens een hittegolf toen we de bal gebruikte als training/beloning voor wanneer er visite kwam (deze werd nog wel eens gebeten). Ik had de bal nog maar een paar keer gegooid, terwijl we het normaal deden tot de visite even de tijd had gekregen om te settelen binnen, heb ik het daarna meteen afgekapt; verkleurde tongen, schuimbekken. Maar wel ogen gefixeerd op de bal, en klaar voor nog een worp. Echte verslaafde ballenjunkies dus 

Welk ras het best bij jullie past, durf ik niet te zeggen. Wel wil ik hier even op ingaan. Een pup is over het algemeen absoluut niet makkelijker en ik durf zelfs zeggen een stuk moeilijker voor je katten om aan te wennen. Pups kennen nog geen commando's, dus je kan ze niet vertellen dat ze de katten met rust moeten laten. Ze zijn nog heel druk en speels en lopen achter alles wat beweegt. Ze zijn ook nog bijterig want katten absoluut niet kunnen appreciëren. 

Mijn vader had eerst een maltezer die geen katten kende. Toen er een zwerfkat in de tuin zat, heeft hij die kat in huis genomen. Dat was dus een volwassen kat bij een volwassen hond. De kat was in het begin heel bang van het hondje, maar ze was ook nog van alles bang, kende het huis nog niet. Wij konden haar ook niet aaien. Na enkele maanden liep dat vlot. We hebben wel direct de hond aangeleerd van de kat te negeren. Ze waren geen vriendjes (en daar zou ik ook niet op rekenen als je katten al 15 jaar zijn en nooit honden gekend hebben), maar konden perfect samen leven. 

Enkele jaren later nam mijn vader een pup in huis (Lundehund). Het was in het begin echt niet gemakkelijk om de kat aan die pup te laten wennen, terwijl die kat ondertussen dus wel aan een hond gewend was. De pup was te druk voor haar, liet haar niet met rust. Vanaf het begin hebben we haar ook geleerd dat ze de kat moest negeren, maar dat vond ze ontzettend moeilijk. Als volwassen hond kende ze dat wel en was e wel rustig naar de kat toe. De kat had van haar wel een grotere afkeer (door de slechte ervaringen vroeger) dan van het maltezertje. 

Mijn vader is dan overleden waarna ik zijn honden (de lundehund en eventjes het oude maltezertje) in huis genomen heb. Ik had al een eigen kat van toen 12 jaar. Eentje die snel bang is van dingen die ze niet kent. De eerste weken was ze natuurlijk wel bang van de honden en kwam ze niet in de buurt. Het heeft ook lang geduurd voor ze weer helemaal zichzelf was. Het maltezertje is snel overleden dus heeft weinig contact gehad met onze kat. Maar op het gedrag van ons lundehundje was absoluut niets aan te merken. Ons hondje liet de kat volledig met rust. Ondertussen, na enkele jaren, loopt het heel goed tussen hen. 

De ideale match voor jullie katten lijkt me dan ook zeker geen pup, maar een volwassen hond die aan katten gewend is (zo zijn er veel herplaatsers) of een rustige hond waarvan gekend is dat die andere dieren negeert en die je makkelijk kunt aan leren van katten met rust te laten. En zelfs dat was bij ons maltezertje niet eens het geval terwijl dat wel snel goed liep met de kat. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat jullie geen pup mogen nemen, maar ik zou het alleen zeker niet doen omdat dat beter is voor de katten. Houd er ook rekening mee dat dit voor katten van 15 wel een enorm grote verandering zal zijn en dat ze het er moeilijk zullen mee hebben. Ik persoonlijk zou dat nooit gedaan hebben in een andere situatie en gewacht hebben tot mijn kat er niet meer was voor ik een hond nam (maar dat was in mijn geval niet mogelijk). 

Mijn ouders hebben drie golden retrievers gehad. Uitermate geschikte honden. Waren zeker drie absoluut verschillende honden, maar betrouwbaardere honden ken ik niet!

Voor onze vizsla’s een labrador gehad, die ook zeer geschikt zou zijn geweest. Een grotere goedzak was er niet. Ging altijd mee hardlopen, voelde exact aan als er iets aan de hand was etc.

Wel waren ze allen zeer consequent opgevoed.

Maar wel hebben ze allen genoeg beweging en uitdaging nodig.