Pup op 12 weken?

Hallo

Vorige week plaatste ik hier nog een bericht dat mijn vriend en ik op zoek zijn naar het geschikte ras voor ons. Maar, deze week hoorden we van de buurvrouw dat haar zoon een puppy had gekocht die hij 'beu' is. Hij wilt het kleintje naar het asiel doen... Nu twijfelen mijn vriend en ik heel erg of we die pup zouden overnemen. Het beestje is 12 weken oud en komt van een br00dfokker (dat kwaad is dus al geschied). Gaat het een probleem zijn voor de pup dat ze 'al' 12 weken is ivm socialisatie? Ik ga er van uit dat er niet veel socialisatie zal gebeurd zijn?

Socialisatie kan mijn inziens op elke leeftijd...het gaat hier om een pupje van net 3 maanden...wezenlijk verschil met bijv een jaar oud...ook dan kun je socialiseren, het gaat wellicht alleen wat langzamer of je loopt tegen bepaalde gedragskenmerken aan bijv Angst waardoor het socialiseren wat kan bemoelijken. Maar zeker niet onmogelijk.

Er zijn pups die het nest pas rond die tijd verlaten en echt niet allemaal gesocialiseerd zijn wn het evengoed allemaal is goed gekomen.

Wel triest dat de zoon van de buurvrouw het pupje al beu is. Erger nog dat deze moeder dit gedrag van haar zoon accepteert ipv de zoon te wijzen op zijn verantwoordelijkheid, ervan uitgaande dat de zoon nog thuis woont? Zo niet, dat kan moeders ook weinig.

Belangrijk is wel om de vraag aan jullie zelf te beantwoorden of jullie achter dit pupje staan? Ondanks 'ras' en afkomst...en niet omdat zich nu de gelegenheid voordoet maar het eigenlijk niet het hondje is wat jullie zoeken. Dit zou op termijn wederom ten koste kunnen gaan van de hond.

Daarmee zeg ik niet dat jullie niet gemotiveerd zijn. Het is echter wel vaak gebleken dat men impulsief handelt omdat het een pupje is en de motivatie later zakt zodra het volwassen is omdat het niet de hond blijkt te zijn wat men in gedachten had. Zwz is het altijd afwachten hoe een hond zich ontplooit later maar de motivatie begint en houdt dikwijls in stand zodra de pup al in de smaak valt, daarmee valt eventuele tegenslagen vaak mee te overwinnen.

Jullie spreken nl over het op zoek zijn naar het Geschikte Ras, vandaar dat ik bovenstaand even aan de 'man' wilde brengen.

Als je het zelf goed aanpakt hoeft dat geen probleem te zijn. Genoeg oudere honden die van ver moeten komen, mentaal gezien, en die uiteindelijk hele lieve, stabiele honden worden.

MAAR! 
Denk heel goed na of dit een verstandige keuze is. Past dit hondje bij jullie? Of is het iets totaal anders dan waar je naar op zoek bent? Denk aan grootte, vacht maar ook vooral karakter. Honden van broodfokkers zijn natuurlijk niet helemaal rastypisch qua karakter maar je kunt van een ‘border collie’ wel verwachten dat die anders is dan een ‘labrador’ of ‘berner sennen’.

Neem de pup niet over omdat die zielig is en met 12 weken misschien al naar het asiel moet; als pup is ze daar snel genoeg weer uit.

Edit: en ALS je het doet, sluit dan zo snel mogelijk een verzekering af! Nog voordat jullie de eerste keer naar de da gaan. Alles wat namelijk bekend is op het moment dat je de verzekering  af sluit, daar is de hond de rest van zijn/haar leven niet meer voor verzekerd. Dus als de da op schrijft ‘heeft wat kale plekjes’ dan krijg je geen behandelingen voor huidaandoeningen meer vergoed (denk aan demodex, schurft, allergie), ook al zegt de da op het moment zelf dat het niets is om je zorgen om te maken. Hetzelfde geldt voor ‘ontstoken oogje’ (kan ontstoken zijn, of ingegroeide wimpers) en ‘loopt wat stram’ (gewoon een beetje stijf of groeipijn, maar ook HD, ED, rugproblemen en ga zo maar door). Dus meteen verzekeren!

Als je de pup nog niet vastgehouden, gezien en gehoord heb zou ik het denk niet doen als je hem eenmaal gezien heb ben je overstag denk ik haha .

Jullie zijn een zoek tocht begonnen naar een ras wat bij jullie past en wouden / willen dit verantwoord doen. Is er meer info over de pup is die ziek? waarom is die de pup beu? 

denk met socialiseren niet een probleem is je zou al met puppy cursus kunnen starten maar wel kijken of de pup daar al aan toe is aangezien die in een ander huisje komt en dan dus alles nieuw is.

Hoe is de pup nu?

Hoe is zijn houding, komt hij buiten?

Ik zou het zeker weten doen!

Geduld, liefde maakt veel goed.

Honden leren hun leven lang door, met 12 weken kan je nog een hele hoop kneden en sturen.

Wat voor pupje is het?

Triest verhaal dit

Je bent op zoek naar een actieve outdoor hond die mee op trektochten kan, trappen kan lopen en waar geen intolerantie in de genen zitten. Zo lees ik het in je andere post.

Beantwoordt deze hond aan je voorwaarden? 

Dag allemaal

De pup is een ruwharige kruising die middelgroot zou worden, dus qua uiterlijk past het kleintje precies binnen ons plaatje. De huidige eigenaar had verwacht dat je een puppy meteen overal heen kon slepen, lange wandelingen kon maken en spelen met een frisbee + dat de pup daarna enkel braaf zou slapen binnen. Nu dat niet lukt, wil hij ervan af.

Of de pup een actieve outdoor hond wordt, zoals Alaska's finest zo mooi verwoord, dat weet ik niet. Hij heeft ook geen moederhond gezien, dus het is raden hoe het pupje er komt uit te zien. We zagen het kleintje al van ver, maar hebben het nog niet vastgehouden (om ons rationeel verstand te houden)! Op zich is dit natuurlijk een mooie kans, aangezien het pupje ons 'perfecte' uiterlijk heeft en we er beiden zeker van zijn dat we van elke hond kunnen houden. Maar ja, ik vraag me echt af hoe het met die socialisatie moet. Ik ben blij dat jullie zeggen dat er geen man overboord is. Mijn zus heeft een adoptiehond uit Spanje die behoorlijk wat trauma's heeft, maar die kwam naar hier toen hij 'al' 6 maand oud was. Dat is natuurlijk een heel andere situatie...

Dan zeg ik doen! Je klinkt liefdevol naar en voor de pup en qua plaatje past het bij jullie, zoals je zegt...dan zal het vast helemaal goed komen...pup blij en weg uit zijn momenteel ongelukkige situatie en jullie blij

Ik zou willen weten hoe de eerste 12 weken zijn geweest. Geboren in een schuur en verder niks gezien? Dan zou ik er niet aan beginnen. Doe goed onderzoek en als je er aan begint zou ik een goede verzekering afsluiten als je financieel niet heel veel over hebt.

Socialisatie houdt in dat je een dier -op eigen tempo- leert wennen met allerlei facetten uit je leven, dus dat kan op zich ook op latere leeftijd.

Persoonlijk zou ik me eerder vragen stellen bij karakter en gezondheid, of dat wel in jullie plaatje past. 

Dus bedenk voor jezelf of je soepel genoeg bent om je aan te passen aan de hond, bijvoorbeeld als blijkt dat ie niet de tochten kan maken die je voor ogen hebt, of als ie toch hond-intolerant is. 

Overloop je 'eisen' dus nog eens, stel je concreet voor dat de hond daar binnen enkele maanden niet aan beantwoordt (omwille van gezondheidsproblemen, karakter, gedrag,...), en vraag je af of/hoe jullie daar mee om willen gaan.

Ik zou er eerlijk gezegd niet aan beginnen. Ten eerste omdat je geen idee hebt welke gezondheidsproblemen de ouder dieren wellicht hadden en ten tweede omdat stress heel veel kan doen met een hond, al voordat hij geboren wordt. 

https://www.doggo.nl/artikelen/aanschaf-van-een-hond/probleemgedrag-ontstaat-al-baarmoeder/

Dit artikel is heel informatief daarover. Ook al doe je alles goed vanaf nu, dan kan het nog zijn dat de hond later gedragsproblemen gaat krijgen omdat hij nu dusdanig gevoelig is voor stress. 

Ik val over het zinnetje, hij heeft geen moederhond gezien.

Grote kans dat dit hondje  uit een fokboerderij komt waar dan ook ter wereld, en inderdaad in een schuur heeft gezeten tussen wie weet wat voor zieke hondjes.  In de schuur weinig tot geen contact met mensen en dat is cruciaal in de eerste 6 weken voor een hond om normaal met mensen om te kunnen gaan en deze periode is praktisch nooit volledig of gedeeltelijk te herstellen.(inprenting)

Jullie willen een hond waar jullie zelf en ook de hond plezier aan en mee hebben. Kijk heel goed uit zou ik zeggen en voorkom 15 jaar verdriett..

Je hebt zeker gelijk, echter bij Dyuna bijv heb ik ook geen zekerheid als ik haar gedrag bijv nu zie...het is een pup met fci en dna profiel maar het zegt alleen wat over de erfelijke aandoeningen...men kan veel vertellen maar klopt het ook? En ook al klopt het wel dan nog kan je hond net even anders zijn a la Dyuna..

Het gaat er meer om dat deze mensen zich bewust zijn van evt factoren die zowel nu en later een rol kunnen spelen. Als zij bereid zijn dit te ondervangen en ervoor te gaan zeg ik doen...het hondje is al geboren en helaas onder slechte omstandigheden. Het hondje niet pakken maakt niet meer dat de broodfok niet meer gesupport word...immers is het al aangekocht door de zoon van de buurvrouw. Nu kan het hondje wel een goede kans krijgen.

Twaalf weken is nog ontzettend jong. Ik zou naar je hart luisteren.

Het is absoluut niet zo dat alle honden uit de broodfok gedragsproblemen ontwikkelen of uit elkaar vallen van gezondheidsproblemen, en dat alle honden van 'goede fokkers' (via de rasvereniging) per definitie gezond zijn. Ik ken tientallen honden die het tegendeel bewijzen. Zelf heb ik een hond die geboren is op straat en haar eerste maanden in een Spaans asiel heeft doorgebracht en die is de stabiliteit zelve. Veel meer hangt dit af van het individuele karakter van het hondje. Bij een onherleidbare mix krijg je hoogstwaarschijnlijk niet te maken met extreme raskenmerken (zowel in uiterlijk als in gedrag). 

Als jullie verliefd zijn op dit hondje en er beiden achterstaan, zou ik niet twijfelen. Honden hebben een ongelofelijk aanpassingsvermogen en leren hun hele leven lang. 

"
Dus bedenk voor jezelf of je soepel genoeg bent om je aan te passen aan de hond, bijvoorbeeld als blijkt dat ie niet de tochten kan maken die je voor ogen hebt, of als ie toch hond-intolerant is. 
Overloop je 'eisen' dus nog eens, stel je concreet voor dat de hond daar binnen enkele maanden niet aan beantwoordt (omwille van gezondheidsproblemen, karakter, gedrag,...), en vraag je af of/hoe jullie daar mee om willen gaan.
 
  "

Alaska's Finest!

Ik ben het helemaal met je eens, maar besef wel dat je zo'n garantie met een rashond ook niet hebt. Ook een hond uit een 'goed nest' kan hond-intolerant worden of te maken krijgen met bijvoorbeeld gewrichtsklachten.

Mijn rashond (herplaatser) kwam van een fokker via de rasvereniging (ouders vrij van aandoeningen en gedegen gesocialiseerd), maar was een wrak qua gezondheid én had fikse gedragsproblemen (en dat terwijl zijn vorige eigenaren alles volgens het boekje hadden gedaan qua socialisatie en opvoeding). Ook bij een goedgefokte pup kun je bedrogen uitkomen als je bepaalde verwachtingen hebt en je niet bereid bent je flexibel op te stellen. 

Het zijn nu eenmaal levende wezens, geen robots. Garanties heb je nooit. 

Alles kan, tuurlijk. Maar qua intentie is er een groot verschil tussen bewust op zoek gaan naar een gezonde hond die zo goed mogelijk in je leven (en verwachtingen) past, of kiezen voor het compleet onbekende. 

Het is niet iedereen gegeven om zonder enige verwachting een hond in huis te halen, een 'blind date' zeg maar, maar dan voor 't leven. 

Thuiswonend of niet. Als ik zoiets geflikt had, had ik toch een flinke draai om mijn oren en een preek gehad, en ik woon al 10 jaar niet meer thuis. 

TO, volg je hart. Een puppy aanschaffen is echt niet alleen rationeel nadenken, er komt ook gevoel bij kijken. 

Als je van elke hond kunt houden en in staat bent te kijken naar wat de pup aangeeft aan te kunnen zou ik het zeker doen.

Ik heb net als je zus twee keer voor een buitenlandse asielhond gekozen, ze waren beiden al jaren volwassen, en ja in het begin moeten ze wennen, je moet rekening houden met, Jenna valt bijv. naar andere honden uit als ze er te dicht bij in de buurt komt. Maar ook een hond die je vanaf heel jonge pup hebt kan zo zijn eigen voorkeuren hebben en eenmaal volwassen niet met andere honden kunnen. 

Als je voor dit hondje valt, en het een fijn plekje kan bieden zou ik het dus doen.

Ik zou het doen. Deze hond is er nu, als jullie m niet nemen gaat hij naar een asiel en komt hij wel weer terecht, maar dan willen jullie alsnog óók een hond. Als je m leuk vindt, en als het is wat je zoekt moest het misschien wel zo zijn. 

wel goed verzekeren inderdaad, en een dikke middelvinger naar de buurjongen, die er waarschijnlijk niks van leert. 

Dit dus en ik zal een verzekering nemen zoals hier ook al geadviseerd.

Je zoekt een actieve gezonde sterke hond om mee op tochten te gaan. Dan zou ik niet kiezen voor een kruising uit niet geteste ouders. In mijn omgeving teveel gezondheidsproblemen gezien met middenslag en grote asiel kruisingen. Niet allemaal even ernstig, maar wel zodanig dat trektochten er niet in zouden zitten (vaak problemen met gewrichten op vrij jonge leeftijd).
Dat is geen probleem als je, zoals Alaska zegt, bereid bent je leven hier wat op aan te passen.  Maar als je echt actieve plannen hebt en van alles wil ondernemen de komende jaren dan zou ik op zoek gaan naar een goede pup. 
Dit pupje zal zo weg zijn uit het asiel. Pupjes zijn heel gewild. 

12 weken is nog jong genoeg . Saar was 16 weken en kende niks maar ik denk juist omdat ze wat ouder was wel heel snel zindelijk en sliep niet meer de hele dag zodat je fijn kunt oefenen . Misschien dat ze de pup wel al wat wat slechte dingen aangeleerd hebben maar als jullie consequent en eerlijk zijn naar de pup zal die dat snel snappen. Ik zou wel bij de pup gaan kijken en als er dan nog twijfel is dan ook niet doen

Wat ik altijd belangrijk vind als ik een herplaatser neem is dat ik het niet puur uit medelijden doe. Ik moet echt een klik met de hond voelen en de hond moet bij ons passen. Ik ben er niet om problemen en inschattingsfouten van anderen op te lossen. Ik kijk dus zo nuchter mogelijk naar de hond en probeer medelijden zoveel mogelijk uit te schakelen. Past dit hond je echt bij je? Voldoet het aan wat je wenst in een hond? Want als de basis goed is kan je ook wel leven met eventuele gedrags- of medische problemen. Ik zelf vind broodfokhondjes vaak angstig en overgevoelig. Dat kan je met 12 weken al goed inschatten. Dat soort dingen krijg je er vaak ook niet meer uit. En houd inderdaad rekening met mogelijke medische problemen en onderschat de impact daarvan niet. Zieke hondjes kunnen je leven behoorlijk ontregelen. Probeer er gewoon nuchter naar te kijken. Als je een auto zoekt neem je ook niet zomaar de auto van de buren over. En een hond neem je voor heel wat meer jaar. 

Als je voor dit hondje gaat kiezen.

Dan moet je je wensen lijstje van wat je zoekt in een hond direct weggooien.

Dan zul je moeten gaan voor dit hondje, het leren kennen en erachter komen welke dingen het hondje leuk vindt.

Dus geen verwachtingen  hebben, maar er open in gaan en je zelf richten naar het hondje.

Maar klopt ook,  je komt dan  wel  op een makkelijke manier aan een hondje.

Maar vergeet niet dat deze hondjes uit de broodfok (medische) problemen of gedragsproblemen  kunnen hebben.

Dit moet je dan ook accepteren en desondanks  levenslang voor het hondje willen zorgen.

Dan is het voor het hondje erg fijn om een nieuw baasje te vinden 

Hoihoi, even een update: we hadden besloten het hondje in huis te nemen, maar toen we het blijde nieuws wilden zeggen tegen de buren, bleek dat het hondje al was weggegeven aan een boer hier wat verder. Hopelijk is dat een goede thuis voor het hondje, en dan blijven wij verder zoeken. ????

Jemig wat een onbenul! Wat jammer voor jullie dat jullie al de zinnen er op hadden gezet. Veel succes met de verdere zoektocht.