Benieuwd naar blafgedrag

Onze pup is nu 4 maanden en een super vrolijk opgewekt aanhankelijk hondje. Iedereen is dr vriend en ze is erg nieuwsgierig naar iedereen. Ze is een kruising , vader sheltie, moeder teckel x border collie. Dus best wel rassen die flink kunnen keffen. 

Maar ons Feetje blaft eigelijk maar heel weinig. (Vinden we niet erg hoor). Ze is niet waaks, iedere bezoeker is leuk. Alleen bij de puppycursus kon ze er wat van, uit enthousiasme, en soms met spelen. Maar als ze 3x per dag 1 blaf geeft, dan hebben we de portie blaffen wel weer gehad. 

Nu ben ik dus heel benieuwd of dit pup eigen is, en nog gaat komen, of dat als een pup al geen keffer is, dit later ook niet zal zijn. 

Even voor de duidelijkheid,  is gewoon een vraag uit nieuwsgierigheid. Ik maak mij verder geen zorgen over haar gezondheid of gedrag. 

Haha komt vanzelf, moedig het vooral niet aan. Je zal nog verlangen naar deze ,,stille,, tijd. Mijn lhasa is nu bijna 2 jaar en begint nu waaks te worden. Drie blafjes als de bel gaat,  dan mijn stop gebaar en het is weer stil. Dank je ik heb het gehoord.

Ga je het aanmoedigen door te belonen met een hoog stemmetje dan heb je zo een giga keffer.

Ik heb nu een pup van 5 maanden, zij heeft de eerste 2 maanden niet geblaft thuis. Nu begint ze waaks te worden als er mensen voorbij lopen. Maar wanneer de bel gaat, of wanneer er iemand door de achterdeur loopt (bezoek) blaft ze niet. Onze andere 2 wel, dus ik verwacht dat ze snel genoeg mee zal doen. Ze is een Hollandse herder, dus sowieso wat waakser aangelegd dan die van jou. Onze vorige hond (kruising bordercollie) blafte ook nooit, alléén 2 blafjes bij de deurbel

Mijn Aila is niet waaks, maar blaffen zit wel in haar! Als pup blafte ze even veel als dat ze nu doet 
Vooral bij opwinding en spel. Ze blaft juist weer niet als de bel gaat of er iemand langs het huis loopt. 

Dinja blaft juist minder uit enthousiasme, maar is wel waaks en reageert dus sneller op geluiden om haar heen. Dit was als pup evenveel als nu. 

Wees blij! 

Daar ben ik ook benieuwd naar. Mijn 16-weken oude pup blaft ook nooit. Alleen tijdens spel. De bel gaat hier vaak, want ik werk aan huis..... nog geen kik. Op de puppytraining zijn hondjes die veel meer blaffen, ook gewoon thuis en aanslaan om vanalles. Ik hoop van harte dat het bij ons zo blijft!

" Wees blij!  "

jantien

Ja dat zijn we ook zeker, maar vroeg me af of we "te vroeg" blij mogen zijn, of dat dit nog ineens kan komen;-)

Ja precies dat! Ook bij mijn puppygroep hoorde ik dat regelmatig, en mijn ouders hebben sinds 1 week een mechelse van 9 weken, die tegen voorwerpen blaft en hij daarvan schrikt ofzo. En toen dacht ik, heb ik dan gewoon zo'n stille hond en hier mazzel mee of is het stilte voor de storm. 

Ik ben trouwens ook altijd thuis, net als jij polleke, misschien hebben ze dan gewoon geen reden om te blaffen? 

Ik heb een soort gelijke kruising, en die blaft wel veel, vooral als iets spannend is of bij het spelen. Ik heb hem geadopteerd toen hij al bijna 2 jaar was, dus hoe het daarvoor zat weet ik niet. Zijn broer blaft zelden...

Is je pup trouwens getest op het MDR1-gen (vanwege de Sheltie-vader).  Als je dat weet kan het je ellende besparen, want honden die drager van het gen zijn, kunnen minder goed tegen (veel) ontwormmiddelen, narcose en medicijnen.

Hier is het blaffen ook pas later gekomen.Zo rond de puberteit.

De schotse collie staat bekend om vocaal te zijn en in Aedon merken we dit heel erg, ondanks dat hij het eerstje half jaar niet tot nauwelijks heeft geblaft hoort het nu bij de dagelijkse gang van zaken. Bij elke flinke emotie moet hij even van zich laten horen

Geen idee of die getest is. Vader is wrl regelmatig dekreu. 

Maar goed dat je het zegt: twee weken geleden milbemax gegeven, na ca 6u werd ze heel misselijk, heeft ze meerdere malen gekotst. Dus daar kan ze waarschijnlijk niet tegen, tenzij ze iets anders heeft lopen eten waar ze ziek van werd

Het kan allebei...

Als je hond het heeft, is ze waarschijnlijk 'slechts' drager, dus 1x hhet gen wel gevoeliger maar minder extreem dan bij twee van die MDR1-genen.

Dat lees je hier: http://www.dierenkliniekcastricum.nl/mdr1-gen/

Lees ook dit even over welke geneesmiddelen wel en niet goed zijn bij MDR1:

https://www.nederlandsesheltievereniging.nl/?taal=NL&id=197

" Ja dat zijn we ook zeker, maar vroeg me af of we "te vroeg" blij mogen zijn, of dat dit nog ineens kan komen "

Baasje van Feetje

Haha, je kunt niet blij genoeg zijn, als je er maar niet van uit gaat dat het zo blijft! 

Ziva heeft als pup nooit veel geblaft en dat is zo gebleven, ze blaft alleen tijdens spel en als de bel gaat/er iemand binnen komt.

" Ja dat zijn we ook zeker, maar vroeg me af of we "te vroeg" blij mogen zijn, of dat dit nog ineens kan komen "

Baasje van Feetje

Mijn keeshond ging vanaf 6 maanden blaffen, daar voor helemaal niet. 

De teckels waar ik ervaring mee heb blaffen alleen op de deurbel.

Max blafte tot 3 maanden niet, toen 1x perongeluk en daar schrok hij zo van dat hij tot 5 maanden niet meer geblaft heeft hahaha Toen heeft hij een maand lang om alles geblaft en nu is hij er al weer even klaar mee. hahaha ik vind het niet erg, lekker rustig

Kayla begon met een maand of 3 te blaffen wat ik overigens niet aanmoedigde.

Nu blaft ze om te blaffen,als ze naar buiten gaat begint ze meteen te blaffen om niets,dan moet ze meteen weer naar binnen waarna ze dan wel rustig is.

Ze is sowieso heel erg waaks en erg vocaal met alles,zo komt ze voor je staan en begint te "praten" wat wel heel erg leuk is.

Ik krijg het blaffen niet afgeleerd helaas,vanalles geprobeerd maar het lukt niet.

Niet dat ze nooit mag blaffen natuurlijk maar dat onnodige geblaf om niets krijg ik er niet uit.

Bij de deurbel blaft ze overigens nooit

Olly begon pas te blaffen nadat hij gebeten werd, toen was hij rond de 2 jaar volgens mij. Hij doet dit dus voornamelijk uit onzekerheid en sinds Norbu krijgt hij ook sneller de neiging om te blaffen naar anderen binnenshuis. 

Norbu begon rond 8 maanden, toen zijn waakinstinct ook begon aan te wakkeren. Hij blaft niet veel, enkel als er een vreemde aan de deur komt of er een mogelijke bedreiging te dichtbij komt.