Psychiatrische hulphond

ik ben op dit moment bezig met een aanvraag voor een psychiatrische hulphond. Tot nu toe is alles positief en lijkt het dus door te gaan. Ik ga dit doen bij een organisatie waar ik zelf de hond op moet leiden (wel met hulp natuurlijk). 

Nu ben ik dus al aan het na denken over het ras hond dat hier geschikt voor is/bij me past. Zijn hier mensen met psychiatrische hulphonden? Zo ja, wat voor ras en waarom heb je voor dit ras gekozen?

ik hoor ook graag meningen van mensen die geen psychiatrische hulphond hebben maar misschien toch ideeen hebben over een geschikt ras. Voor mij is het belangrijk dat de hond middel - groot is. 

Ik ken iemand met een PTSD-Labradoodle, een waarvoor de Cocker Spaniel speciaal is ingekruist vanwege het wat minder onstuimige karakter.  Verder zijn er natuurlijk labradors en goldens die voor dit doel worden gefokt (niet altijd met evenveel succes) en in Spanje wordt tegenwoordig veel de Spaanse Waterhond gebruikt vanwege zijn sterke empathische vermogens en omdat ze erg goed trainbaar zijn. Een kennis van mij heeft voor haar autistische zoon een Basset Griffon Vendéen opgeleid, die ook zeer goed zijn met hun mens invoelen.

Ik wist niet dat er een vrije keuze was wat betreft het ras. Maar wel super fijn dat dat kan. 

Ik denk dat je vooral dat stukje 'hulphond' bij je keuze weg moet laten en vooral naar de hond zelf moet kijken. 

Hoe goed deze honden ook getraind worden ze zullen altijd hun eigen karakter/eigenschappen blijven houden. 

Kijk vooral naar wat jij zoekt in een hond qua karakter en kijk ook naar wat bij jou past en wat je te bieden hebt. 

Wil je een baasgerichte hond dan moet je bijvoorbeeld een beagle al uitsluiten. Wil je niet teveel vachtverzorging kies dan voor een kortharige hond. Etc. 

Als je weet wat jij zoekt, wat je wil, wat matcht met jou karakter en wat je te bieden hebt naar de hond toe dan kan je gaan selecteren op rassen en kijken of deze geschikt zijn als hulphond. 

Naast dat de hond voor jou werkt moet het ook wel echt een hond kunnen zijn met zn eigen karakter. Als dat dan botst dan wordt jullie samenwerking/band nooit zo optimaal als het zou moeten zijn en zit je elkaar alleen maar in de weg. 

Veel succes met je zoektocht! 

Een ras dat bekend staat als rustig en kalm. Niet te lomp, niet te energiek... stabiel. Ik zou persoonlijk niet voor een labrador of golden gaan. 

Mastiff, basset hound, newfoundlander, bulldoggen...

Ik zat zelf eerst te denken aan een Sint-Bernard, ik ben dol op grote lobbesen. Maar helaas is mijn moeder niet zo dol op het idee van een hond die 100 kg kan worden haha.

 Dankjewel :).

Ik ben nu zelf op zoek naar een (grote) hond met een rustig karakter. Wel een hond die gericht is op zijn baas. 

Er zijn zo ontzettend veel hondenrassen dat ik er ook veel 'vergeet'. Vandaar dat ik het vroeg in het forum, altijd fijn als mensen met ideeën komen of zelf ervaring hebben met een psychiatrische hulphond. 

"  Dankjewel .
 
Ik ben nu zelf op zoek naar een (grote) hond met een rustig karakter. Wel een hond die gericht is op zijn baas. 
Er zijn zo ontzettend veel hondenrassen dat ik er ook veel 'vergeet'. Vandaar dat ik het vroeg in het forum, altijd fijn als mensen met ideeën komen of zelf ervaring hebben met een psychiatrische hulphond.  "

Maaike

Oh dat snap ik heel goed.

Maar zou je iets meer kunnen vertellen welke eigenschappen je zoekt/fijn vind in een hond of wat juist niet? 

Zou je een actieve hond willen waar je er veel mee op uit moet of een wat rustigere hond(die ook genoeg beweging nodig heeft) ? 

Wil je naast dat hij je hulphond is nog andere dingen met hem doen? 

Ik las dat je een sint bernhard wil. Dat worden inderdaad enorme honden haha (al vind ik ze wel echt heel gaaf!). 

Wat moet de hond voor jou gaan doen? Hoeft niet in detail hoor! 

Ik bedoel meer.. moet de hond bij jou in bed/op de slaapkamer slapen? Moet de hond mee naar openbare gelegenheden? 

Mocht de hond bij jou moeten slapen op de kamer dan moet er wel plek zijn voor zn grote hond en mee naar het restaurant (of waar dan ook) lijkt me ook niet erg praktisch met een sint bernhard. Een labrador is dan vaak al best groot. 

En.. misschien heel stom gedacht van mij... grote rassen worden niet erg oud. 

Een hond opleiden tot hulphond kost érg veel geld. De opleiding duurt al 1 á 2 jaar. De hond gaat vaak ook wat eerder met pensioen en werkt niet tot zn dood. Ik zou het erg zonde vinden als je maar zo kort ervan kan genieten. Het lijkt me dat je toch zeker 8-10 jaar een volwaardige hulphond wil. 

En natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen maar daar kan je niet op rekenen. 

Voor een hulphond die geen fysieke ondersteuning zozeer aan zn baasje moet geven, heb je dus ook geen extra sterke of grote hond nodig.

Sterker nog, een Sint Bernard of dergelijke grote honden zijn zelfs niét aan te raden: het duurt behoorlijk lang voor ze uitgegroeid ( mentaal)en volwassen zijn ( zeker 2 jaar); ze worden inderdaad niet erg oud en, maar vooral: 

Je gaat problemen krijgen bij de acceptatie door de omgeving.

Kijk, een beagle of zo kun je overal nog wel mee naartoe nemen; maar ze zien je aankomen met je volwassen Sint Bernard bij de dokter of de supermarkt e.d. ........dat gaat een probleem zijn.

Zeker ook omdat deze honden ws niét het officiële, goedgekeurde dekje van hulphond gaan krijgen.

Een kleinere hond is echt beter en handiger en er zijn flink wat rassen of kruisingen die daarvoor in aanmerking komen.

Ik denk aan een clumber, een midden slag poedel, de waterhond inderdaad enzo voort. Die grootte ook......

"  Dankjewel .
 
Ik ben nu zelf op zoek naar een (grote) hond met een rustig karakter. Wel een hond die gericht is op zijn baas. 
Er zijn zo ontzettend veel hondenrassen dat ik er ook veel 'vergeet'. Vandaar dat ik het vroeg in het forum, altijd fijn als mensen met ideeën komen of zelf ervaring hebben met een psychiatrische hulphond.  "

Maaike

 Dan moet je het waarschijnlijk zoeken in FCI groep 1: herdershonden en veedrijvers - dit soort honden zijn van nature erg op de baas gericht én met een groot invoelingsvermogen. Denk aan een bouvier, beauceron, of zelfs een Duitse herder als je behalve een grote hond, ook een hond wilt hebben waarmee je je veilig voelt op straat en in winkels e.d., zeker als ze een wat donkerder uiterlijk hebben.

Let ook op dat je een hond neemt die voldoende invoelingsvermogen heeft. Een bulldog of basset kunnen nogal eens onverschillig zijn en die laatste gaat buiten bovendien vooral zijn neus achterna en vergeet jou compleet... Een koningspoedel of een soft-coated wheaten terrier zijn erg baasgericht en gevoelig voor emoties - maar  ze hebben wel weer een hoger knuffelgehalte voor mensen die je misschien liever op afstand houdt.

Ook moet je opletten dat je een gezond ras kiest met een goede levensverwachting. Een St Bernard of Berner Sennen zijn misschien op zich wel geschikt qua karakter, maar niet bepaald gezond en vaak overlijden ze echt véél te vroeg.

 Ik heb mijn grijze kees voor dat doel aangeschaft. Maar vanwege zijn vacht mag hij nooit mee in winkels etc.

Ik weet niet waar jij de hond wil inzetten maar zou dat wel even checken.

Ik zou alleen "zo'n hond" nemen, als je zelf ook écht een hond wil hebben, er ook echt 100% voor de hond kan zijn. Deze moet ook al zijn behoeftes kwijt kunnen in het hond zijn, dus daar moet echt ruimte voor zijn.

Ik vind het een leuk idee een "therapie/psychiatrisch" hulphond, maar ik ben altijd net wat meer huiverig voor het idee dat de hond ondergesneeuwd raakt in de psychische problemen van de mens.
(al enige filmpjes voorbij zien komen op youtube..echt niet prettig om te zien hoe die honden er dan maar mee om moeten zien te gaan).
Als de hond je kan helpen met een dagritme oppakken, meer buiten komen(als in 3 keer per dag), meer sociale contacten, een verantwoordingsgevoel krijgen enz,dan is het wat voor je, maar ik vind echt dat de hond de prioriteit moet houden in alle situaties,die heeft namelijk ook echte emoties en gevoel.

 De hond moet altijd met mij mee kunnen. Dus een Sint-Bernard is inderdaad niet zo praktisch (jammer genoeg). En over de leeftijd heb je inderdaad wel gelijk, daar had ik zelf nog niet zo bij stil gestaan. Het is voor mij belangrijk dat de hond niet te veel gericht is op andere maar meer op mij. Ik heb de hond namelijk heel erg nodig om weer naar afspraken te kunnen gaan, reizen met het ov en zodat ik ook weer op wat drukkere plekken durf te komen zoals bijvoorbeeld Amsterdam. Ik kan snel in paniek/gedissocieert raken in mijn koppie en het is fijn als ik een hond heb die me hier in kan helpen en die voor afleiding zorgt en op drukke plekken ruimte kan creëren voor mij. Ook heb ik angst/paniek aanvallen, ook midden in de nacht, dus de hond slaapt bij mij op de kamer.

Ik vind het belangrijk dat de hond actief is, ik hou ervan om te wandelen en te spelen. Grote wandelingen maken in het bos vind ik ook heerlijk. Maar het zou fijn zijn als de hond een beetje een rustig, vriendelijk/zachtaardig maar ook levendig karakter heeft (als dat logische karaktereigenschappen zijn voor een hond, dat weet ik niet zo goed namelijk, sorry). Het is ook belangrijk voor het hondje dat we al hebben dat hij vriendelijk is naar soortgenoten.

Ik hoop dat dit een beetje een duidelijke beschrijving is van wat ik zoek. Ik vind het zo lastig.

 Klinkt goed Maaike.
Het is denk ik vooral heel belangrijk dat je een hond neemt die van een hele goede fokker komt, die de pups zeer goed socialiseert, ook met 6/7 wkn al zelf mee naar buiten neemt, om een hele goede start te geven met de socialisatie.Ook met veel verschillende voorwerpen laat kennismaken.Verschillende type mensen en kinderen enz.
Je zoekt een hele sociale,zelfverzekerde en stabiele hond in jouw situatie.
Heeft de organisatie waar je al gaat trainen geen goede ideeën daarover?

 Ik heb zelf op dit moment een klein hondje (maltezer x shit zu) en hij krijgt alle aandacht, beweging en liefde die hij nodig heeft. Ik heb hem namelijk 3 jaar geleden gekregen toen ik thuis kwam te zitten. Hij is alleen helaas niet geschikt om als hulphond te gaan trainen vanwege angsten (dus mag hij natuurlijk niet overal mee). Ik heb gelukkig ook geen last van paniekaanvallen die een hond van slag kan maken (bij mij uit het zich niet naar buiten toe maar blijft de paniek in mijn koppie zitten). 
Het is meer zodat ik weer naar buiten durf, en dan bedoel ik meer dat ik weer met het OV kan reizen, de stad in kan gaan en naar mijn afspraken. Ik zal altijd mijn hond als prioriteit zien.

Misschien een duitse herder, of een staffordshire terrier? Het hangt natuurlijk van het individu af.

Ik las dat ook de ogar polski ingezet wordt als therapiehond, vanwege zijn extreem zachtaardige en rustige karakter. Wel een heel aktieve hond die veel beweging nodig heeft, maar dat is zo te lezen geen bezwaar. Misschien alleen lastig om aan te komen....

Bedankt voor het mee helpen iedereen. Waardeer ik echt heel erg. Ik heb volgens mij wel een paar keer op 'doggies' geklikt en heb geen idee wat dit zijn haha.

@Dobry, Ik ben zelf dol op Staffies maar mijn angst is dat mensen die honden niet gaan accepteren als hulphond vanwege vooroordelen :(. Dat was namelijk de eerste hond waar ik aan dacht.

Ik ken iemand die een Duitse herder opleid als hulphond voor zichzelf (met hulp van een trainer). Als je wat naar een goede lijn zoekt met persoon die er iets van kent lijkt me dat prima passen.

Akita's worden ook wel soms gebruikt als hulphond, maar daar ken ik niet zoveel van. Maar misschien kan je er wel eens naar kijken. 

Die doggies zijn een soort waardering voor t antwoord. De meesten geven standaard 3, tenzij t een baggerantwoord is.

Mag het dan ook een kleiner maatje zijn? 

Gezelschapshonden worden ook vaak ingezet als hulphond voor mensen met angsten. Maltezers, lhasa apso..

energiek? Dan zou je eens kunnen kijken naar de poedel. Van toy tot konings, allemaal even energiek. 

Verder heb je natuurlijk de herdergroep, waarvan de honden heel baasgericht zijn. Dat kunnen dan ook geschikte honden zijn.

Misschien nog een puntje om over na te denken bedenk ik me net... 

Er zijn veel stichtingen die hulphonden opleiden maar niet bij alle stichtingen krijgen de honden een dekje en een pasje mee dat hij echt erkend is als hulphond.

Jij wil er heel veel mee naar openbare gelegenheden en plekken waar honden niet echt toegestaan zijn (winkels, restaurants, taxi's etc). 

Als je hond niet officieel (aantoonbaar) erkend is als hulphond dan hebben ze ook het recht om je hond alsnog te weigeren. 

Geen idee hoe het bij jou stichting zit maar het is wel iets om over na te denken. 

 Goed dat je dit zegt. Ik ben bezig met een aanvraag bij BultersMekke dus dan krijg je een pasje + dekje. Je krijgt (dacht ik) ook een dekje met hulphond in opleiding of iets in die richting zolang je hulphond nog in opleiding is :). 

Tot de rasgroep Gezelschapshonden behoren ook de Brusselse Griffon, Belgische Griffon en Brabancon. Of er in Nederland en België van dit ras hulphonden worden of zijn opgeleid weet ik niet. Wat ik wel weet is dat in Amerika en Canada dit ras wordt gebruikt als hulp/service/therapie-hond voor allerlei doelgroepen. Sommige hondjes worden echt opgeleid tot hulphond, waarna ze officieel geregistreerd worden en op hun tuigje hun 'titel' mogen dragen. Andere hondjes ontwikkelen zichzelf tot hulphond door de sterke band met hun baas/bazin. Na een test kunnen zij ook geregistreerd worden als hulphond.

Dit zijn enkele doelgroepen waarvan ik weet dat het ras Griffon/Brabancon wordt ingezet:

- Bij suikerpatienten> alert zijn op hypo's en hypers, op tijd medicatie nemen, op tijd eten, waarschuwen bij buiten bewustzijn raken.

- Mensen met PTSS en andere angstproblemen > 24/7 nabijheid, alert zijn op paniekaanvallen, op tijd medicatie nemen, waarschuwen bij buiten bewustzijn raken of dissociëren.

- Opvang van brandweerlieden, politie en ambulancepersoneel nadat zij tijdens hun werk heftige situaties meemaakten.

- Bejaarden (al of niet dementerend) bezoeken in tehuizen als knuffelhond.

- Bij kinderen (met of zonder handicap) als leeshond, om onrustige kinderen tot rust te brengen.

Griffonnetjes en Brabanconnetjes zijn intelligente, gevoelige, leergierige, aanhankelijke hondjes die hun hele leven in staat zijn te leren van en voor hun baasjes.

Succes met het zoeken naar en kiezen van een voor jou geschikte hond.

 Is het niet zo dat een hulphond niet geweigerd mag worden in een restaurant etc wanneer deze een officieel dekje enzo heeft? Of bedoel je dat een stafford niet wordt geaccepteerd bij de opleiding? 

Mocht je gaan voor een stafford-achtige, neem er dan altijd een met FCI stamboom anders loop je het risico dat ze wellicht in de toekomst in bepaalde openbare ruimtes niet welkom zijn. Een stafford voldoen verder aan bijna al je wensen. Het enige risico dat je loopt is dat je honden op ten duur gescheiden moeten leven.

Ik hoop dat je er in uitkomt!

Ik lees dat je een middelgrote/grond hond zoekt, een grote lobbes je erg aanspreekt maar dit vanwege het formaat niet kan, je een goedaardige en stabiele hond zoekt... Ik denk dat een clumber spaniël echt een zeer goede keuze zou kunnen zijn. 

 Als je al dat soort risico's in huis loopt met je eigen, andere hond, dan wordt het in de buitenruimte waarschijnlijk ook heel lastig - iets dat dan weer niet handig is omdat het extra stress geeft...  terwijl je een hond neemt om de stress die je al hebt in de hand te kunnen houden en te verminderen. Toegegeven, staffies zijn hele gevoelige honden die zeer baasgericht zijn en die daarom heel goed als hulphond kunnen dienen - maar het is misschien erg lastig een geschikt exemplaar te vinden dat geen hondintolerantie ontwikkelt?.

Misschien komt een Cane Corso beter in aanmerking, er zijn in het buitenland zelfs kennels die speciaal voor dit doel fokken: https://www.blackpearlcanecorso.com/cane-corso-therapy-dog

 Ja dat is waar, dat risico wil je niet nemen. Al denk ik dat een Cane Corso misschien wat te groot is voor ts.

Een Clumber Spaniël ziet eruit als een hele leuke hond en is geloof ik precies wat ts zoekt!

Heb niet alles gelezen. 

Kijk eens op de facebookpagina van 'sanne en King'

King is een oudduitse herder en ze heeft hem zelf opgeleid tot hulphond. Wel met een ander doel maar dat hoefr niet uit te maken. 

Forumlid Floor, momenteel niet actief op HondenPage, heeft al jarenlang fijne ondersteuning van haar middenslagpoedel Abel.

https://www.hondenpage.com/baasjes/33124/Floor%20en%20Abel.php

Ik heb haar de laatste tijd niet meer gevolgd; ook doordat ik geen Facebook heb; zij heeft nl. ook een Facebook account (zie haar profiel).

Ik heb zelf een psychische hulphond sinds 2,5jr nu. Zelf opgeleid ook (in de zomer van 2015 examen gedaan bij de hulphondenschool waarbij ik ben aangesloten, ik zit bij CLiCK overigens) en hier geboren en getogen. Dat zij mijn hulphond is geworden ging eigenlijk heel geleidelijk. Ik zeg altijd dat mijn Chihuahua, inmiddels helaas overleden, mijn onofficiële hulphond was. Na haar plotselinge overlijden viel ik in een groot zwart gat en was ik ook steeds minder zelfstandig. Ik ben me toen gaan verdiepen in het zelf opleiden van je hond als hulphond, mede ook omdat ik een vriendin met een autisme hulphond had destijds en zij mij al wat meer hierover had verteld. Eén van mijn Shelties bleek perfect geschikt voor de taak en bij de eerste keuring eigenlijk al aan alle eisen te voldoen. Zo is zij dan ook mijn hulphond geworden waar ik nog altijd erg dankbaar voor ben.
Of mijn volgende hulphond van hetzelfde ras zal zijn weet ik nog niet. Ik heb de stille hoop dat onze jongste (Een Biewer Yorkshire Terriër) geschikt is als opvolger en binnen enkele jaren mijn huidige hulphond kan opvolgen, maar deze zal dan eerst nog wel de nodige trainingen nodig hebben en het examen moeten doorstaan natuurlijk.

Maar goed, om je vraag te beantwoorden... Shelties worden regelmatig gebruikt als hulphond als het gaat om autisme, psychische problemen of bijvoorbeeld diabetes en zijn in dat opzicht dus zeer geschikt voor de taak, maar passen niet helemaal binnen jouw ideaalbeeld volgens mij. Het is tegenwoordig lang niet meer zo dat een hulphond standaard een retriever of poedel is, wat dan ook heel wat meer vrijheid geeft voor de eigenaar van de hulphond. Mijn advies zou dus ook zijn om vooral op zoek te gaan naar een ras dat bij jouw wensen past, en daarbij goed op te letten voor een ras te gaan dat gevoelig is (vanwege je mentale toestand), baasgericht en leergierig (omdat ze het helpen wel leuk moeten vinden natuurlijk). De meeste hulphondenscholen begeleiden ook in het uitkiezen van een pup in het nest indien je hier hulp bij nodig hebt om zo tot de juiste beslissing te komen. Kortom ga lekker kijken naar verschillende rassen, bezoek wellicht eens een show of andere honden evenement om rassen van dichtbij te ontmoeten en neem contact op met fokkers om meer te weten te komen. Gaandeweg zul je dan vast wel merken welke rassen beter bij jou en jouw doel passen en welke wat minder.
Succes en mocht je nog meer vragen hebben dan mag je me ook altijd een PBtje sturen!


P.S. Nog één tip wel... Pas op het zogenaamde 'HR rassen'. Hoog risico honden zijn steeds meer in het nieuws en worden dan ook steeds meer geweerd. Op zich kan een hulphond van ieder ras zijn, maar het is wel de bedoeling dat deze niet een extra risico vormt voor zijn/haar omgeving om wat voor reden dan ook. Om die reden zijn honden met gezondheidsproblemen bijvoorbeeld ook niet geschikt als hulphond. Voor de zekerheid zou ik dus wel gaan voor een ras dat niet als HR aangeschreven staat, anders zou er een kleine kans kunnen bestaan dat als de HR regeling wordt uitgebreid je hond misschien alsnog wordt afgekeurd als hulphond. Bovendien gelden in het buitenland ook andere regels voor HR rassen en zal je je hulphond dan wellicht niet overal mee naartoe kunnen/mogen nemen wat uiteraard ook erg zonde is. Momenteel worden op de stafford na volgens mij bijna alle rassen wel geaccepteerd als hulphond door de meeste grote erkende hulphondenscholen in ons land. Maar er gaan wel geruchten in het wereldje (nog niet vanuit officiële kanalen overigens hoor!) dat dit wellicht in de toekomst gaat veranderen dus.