Ik krijg kritiek van mensen omdat ik mijn amstaff pup niet met andere laat

Dat je mijn reactie niet snapt is je vergeven. Als je niet thuis ben in deze rassen is het ook moeilijk te begrijpen en ga je dingen mengen die niet te mengen zijn!

Ik heb een verschrikkelijk hekel aan mensen die van alle rassen, karakterloze bakken ellende willen maken. Begrijp ik het goed dat jij dat wenselijk vind?

Er zijn wel meer als 2 type fokkers, want onder rassenhonden fokker, club fokkers en ga zo maar door, zitten net zo veel broodfokkers als van de import. Ik ga daar zelfs nog veel verder in, 80% van de fokkers in NL zijn broodfokkers! Vraag bij 100 nesten eens aan de fokkers, hoeveel honden ze zelf aanhouden, niets zelf aanhouden (of uitplaatsen) is in mijn ogen al broodfok. Waarom fokken als je zelf niets aanhoud? Dan ben je dus alleen aan het vermeerderen, niets meer niets minder.

Ik heb heel erg hard moeten lachen om je vechthonden fokkers stukje, want ik lees daarin al die media onzin die ze je proberen te verkopen. Al die media vechthonden, zouden het geen 10 minuten volhouden in de pit. Je zou moeten weten waar die honden aan moeten voldoen, dan zou je gaan begrijpen dat de media verhaaltjes onzin zijn. Maar goed de gemiddelde mens kijkt niet verder als hun neus lang is....

Ik vind je uitspraken nogal tegen de wind in pissen, want je roept harde termen, zonder enige kennis. De kruisingen die gemaakt worden, zijn zeker niet per definitie een angststoornis. Snap ook die uit welke luchtbel je dit haalt.

Vervolgens roep je iets over de stafford, mooi die fok ik namelijk, dus daar heb ik denk ik wel enige kijk op. Mijn fok kan per definitie niet met andere honden! Dat heeft werkelijk niets met angst te maken. Als er een hond onbevreesd is is dat mijn dekreu wel. Die geeft werkelijk helemaal nergens iets om, laat een bom naast hem ontploffen en hij zal hoogstens opkijken. Geef hem een doodschop en hij komt nog een aai halen. Hij reageert niet op andere honden, totdat ze in zijn zone komen. Daag degene hem uit, dan begint voor mijn hond het spel, het spel van de andere uitelkaar trekken. Een stafford is tegen natuurlijk gefokt, om conflicten niet uit de weg te gaan, daarom is het bijzonder naïef om als je het ras niet kent en niet weet hoe en waarvoor het gefokt is te stellen dat sociaal gedrag voor elke hond natuurlijk is, dat is het namelijk zeker niet.

Dat er onwenselijk kruisingen gemaakt worden die de potentie hebben enorm gevaarlijk te zijn is zeker een feit, maar dat zijn geen vechthonden. In mijn ogen zijn vechthonden degene die oudsher in de pit gebruikt werden en dus niet de fancy naampjes van mormels, die gefokt zijn zonder enige kennis en zelf 0 kunde hebben. Als stafford liefhebbers, vallen dat soort kruisingen onder de noemer BANdogs. Gefokt door en voor domme mensen.

 Als je het per individu moet gaan bekijken en de ras-typische kenmerken moet loslaten dan heb je geen idee wat je in huis haalt.

Je kunt aan een pup van 8 weken oud echt het karakter niet goed genoeg aflezen daarvoor.

Voordeel van het blijven fokken op ras-typische karaktereigenschappen is dat je vooraf een redelijke inschatting hebt van het karakter.

Dat je weet dat je in een appartement en/of met een fulltime baan niet aan een husky moet beginnen bijvoorbeeld. Of dat je niet aan een Border Collie moet beginnen als je ze niet de uitdaging wilt of kunt bieden die ze nodig hebben en dat ze niet gehoorzaam worden geboren maar dat worden door een zeer consequente opvoeding.

Alaska's finest heeft gelijk dat fokkers daar veel beter op zouden moeten letten en hun pups niet mee zouden moeten geven aan iemand die niet bij het ras past.

Ik ben nu ook echt aan het jongleren om mijn pup de juiste uitdagingen te kunnen geven. Bijzonder lastig als ze fysiek nog niet zo ver zijn als mentaal. Maar ik wist dat van te voren en aanvaard dat ook.

Trouwens; Broodfokkers fokken geen rashonden maar look-a-likes.

 Nee. Pertinent Nee.

je kan het uiterlijk gedrag aanpassen, het karakter en het instinct niet.

Levensgevaarlijk om zo te denken.

Hoe is het mogelijk, een uitspraak van je waar ik volledig mee eens ben

Je doet het goed hoor!! 

Sommige mensen vinden dat alle honden geaaid moeten worden en alle honden met andere honden moeten spelen, maar het is jouw hond, dus jij bepaalt of dit mag of niet. Andere mensen mogen daar niet blij mee zijn, maar dat is hun probleem, niet de jouwe

ik probeer mijn honden af te leren om niet als een stel idioten aan de lijn te hangen en keffen als we een andere hond of persoon tegenkomen(ookal is dit enthousiasme). Als ik dan zeg dat ze niet geaaid mogen worden krijg ik af en toe echt een lading commentaar over me heen, want ‘het is zo zielig, wat zielige honden heb jij’. (Wat ik vroeger vooral heel erg vond, want ik doe/deed erg mn best om een goed baasje te zijn) En vervolgens lopen de mensen weg en roepen ze ‘laat ze eerst maar eens stoppen met blaffen als je het zo goed weet!’ Uhm ja, dat was het hele idee

gelukkig weet connie het allemaal 

 Juich maar niet te vroeg.

Je zal nooit 'My cup of tea' zijn.

Bloedlink zulke beweringen. Een leek zal hier maar op afgaan.

Bij het merendeel van de staffords en pitbulls, die in hun pup- en jonge hond tijd hondtolerant zijn, kan tegen het volwassen worden opeens een knop omgaan en worden deze honden hondintolerant. Waag het niet je hond hierop af te sturen; dat is vragen om groot lichamelijk letsel tot de dood aan toe.

 Hou toch op. Nu ontken je weer de genen. 

 En wat is dat dan, primair hond zijn? Een hond in zijn meest natuurlijke gedrag, zonder menselijke inmenging?

Dus een hond die jaagt en doodt, die z'n eigen belangen verdedigt tegen concurrenten, die zijn natuurlijke instincten heeft bewaard?

 Je andere post had ik gemist maar nu wel gelezen en nog steeds ben ik het niet met je eens.

Een stafford kan je vooral aan de lijn beter leren om andere honden te negeren. Je kan beter geen advies geven over een ras waar je te weinig van af weet. Straks volgt TS je advies en heeft ze een hond intolerante stafford.

jeej...ik had dit nog niet gelezen...

gelukkig dan maar dat je geen stafford bezitter bent, dit denkpatroon geeft alle ellende met dit ras, en de krantenkoppen die erbij horen. 

Daar gaat het toch om? Juist omdat er zoveel verschil en misbruik in zit en het mengen er gewoon wel is. Daarnaast heb je zelfs in de meest raszuivere rassen onderling verschil in karakter en level. Daar moet je het mee doen en daar moet je je op aanpassen en niet in de gebruiksaanwijzing lezen hoe je hond zou moeten zijn. Dat wat jij beschrijft al een rastypisch kenmerk van jouw hond durf ik gerust te zeggen dat die kenmerken bij heel veel honden van toepassing is. Het is nl gewoon een hele normale hondenkeneigenschap terug te voeren naar roedel en leiderschap. Honden van hetzelfde level zullen altijd dit soort gedrag naar elkaar vertonen als je zelf de goede leider kwaliteiten niet inzet. 

Geen zorgen, ik ga geen stafford kopen. Dat hoeft niet herhaald te worden. 

Fijn dat alles wat ik zeg zo uit de context wordt getrokken. 

Dat dik gedrukte stuk, ik zie daar niks mis mee. Maar jullie denken blijkbaar graag dat ik een stafford overal los zou laten en zijn gang zou laten gaan. Dat doe ik met mijn eigen hond niet eens. 

 Waarom zou ik er alles aan moeten doen om te bewijzen dat mijn honden lief zijn?

 Laat ik even een voorbeeld noemen.

Hier in de wijk woont een stafford, die trekt en gromt naar andere honden alsof het een prooi is die hij wil opeten. Hij hangt in de lijn om maar die kant uit te kunnen.

Dan heb je nog een stafford, die gewoon rustig langs andere honden loopt, misschien een keer snuffelt of wat kwispelt, en door loopt. DAT vind ik bewijzen dat ze wel gewoon normaal kunnen doen.

 Waarom zou je dan niet willen bewijzen dat ze lief zijn. Zou je de eerste willen zijn?

Hond nr.1 kan net zo'n lieve hond zijn als hond nr.2.

Ik train mijn honden voor mezelf omdat ik wil dat ze hun goed gedragen en niet omdat een ander mijn honden dan lief zouden vinden.

 Zijn genoeg staffords die wel normaal kunnen. Maar als je die los gooit tussen de andere honden om lekker te spelen. Dan is de kans te groot dat het toch mis gaat. Er hoefd maar een klein iets te gebeuren tussen de stafford en de andere hond. En dan klapt de stafford er boven op.

 Klopt, het is ook geen noodzaak om je hond los te kunnen laten.

Ik snap dat hele "het is er uit te trainen" niet. Hoeveel huskies ontsnappen/ jagen niet, hoeveel border collies drijven, als een whippet een kat ziet is het jagen, als een labrador/golden water ziet zijn ze bijna niet te houden...


En dan zou de "die andere reu moet dood" en licht ontvlambare karakter eigenschap bij andere rassen ineens trainbaar zijn...

 Ik snap niet helemaal waarom jij er zo over valt dat ik zeg wat ik zou doen. Wat en voor wie jij het doet moet je lekker zelf weten, maar ga dan niet tegen mij aan trappen omdat ik het wel zou doen om anderen ook te tonen hoe het wel kan.

Ik heb gewoon letterlijk gezegd: Ik zou met zo'n hond er juist alles aan doen om te bewijzen dat het wel lieve honden zijn.

 En daarmee de krant halen..

ik mag hopen dat je nooit aan een dergelijk ras begint!

 Dat weten we nou wel. Schop nog eens na, stoer.

 Ik val er over omdat ik hou van het ras en mede de gevolgen moet dragen van mensen die zoals jij denken en wel een stafford hebben.

't is ook de reden dat ik niet meer in van die fb-groepen van staffords en pitbulls zit. Ik moet daar maar 1 keer zeggen dat mijn honden wel met andere honden kunnen en ik krijg gelijk een paar pb's van mensen die denken zoals jij met een jonge stafford.

Brenda,

Ts doet wat meerdere hondeneigenaren zouden moeten doen: verantwoordelijkheid nemen. Deze hond kan duidelijk niet sociaal omgaan met soortgenoten, waarom wil je die dan alsnog in contact laten brengen met andere honden? (Al is het snuffelen). Dit kan verkeerd uitpakken voor zowel de hond van ts als de andere hond.

Socialiseren is ook ervoor zorgen dat je hond geen negatieve spanning ondervindt als hij andere honden tegenkomt. Dus ja, indien hij stresssignalen vertoont, omlopen. 

Bij de aankoop van zo'n ras weet je dat intolerantie naar honden in de genen zit en hier moet je rekening mee houden. Is die hond toch sociaal en kan die op een normale manier met soortgenoten omgaan, dan is dat natuurlijk super meegenomen. Maar waarom zou je daar iets mee willen/moeten bewijzen? Naar mijn idee hoef je niks te bewijzen. Mensen met verstand weten dat deze dieren schatten zijn, maar ook dat de meerheid hondintolerant is. Mensen die deze honden alleen kunnen zien als monsters zul je nooit een andere kijk kunnen geven, die kijken niet verder dan hun neus lang is en willen in hun eigen wereldje blijven leven. Die kan je beter de rug toe keren, niet de moeite waard ;). 

Als een hond al op jonge leeftijd intolerantie vertoont naar anderen en het ras staat er tevens bekend om dat er hier grote kans op is, dan kun jij nog zo hard willen bewijzen dat dit beestje wel lief kan zijn, maar dit ga je er niet uit krijgen. En waarom is een hond enkel echt lief te noemen als hij ook met andere honden kan omgaan? Dat is vaak de wens van het baasje en niet de hond zelf.

Hondintolerantie is ontstaan doordat deze rassen er bekend om staan dat zij jarenlang als de zogeheten vechthonden werden ingezet. Het was vechten om te overleven. Dit is een stuk erfelijkheid en intuïtie die al jarenlang in dit soort rassen zit. Dit ga je er niet opeens uit kunnen trainen door ze even te belonen wanneer ze in goed contact komen met een andere hond. Er hoeft maar 1x iets niet goed te vallen qua communicatie met een andere hond/verkeerde lichaamstaal, of een misverstand en deze hond snapt alsnog. 

Het is gewoonweg het belangrijkst om je hond en zijn lichaamstaal goed te leren lezen. Haren recht overeind? Dit is een situatie waarin hij/zij zich bedreigd/angstig voelt en dus in de verdediging schiet. Het stomste wat je dan kan doen, is deze situaties steeds opnieuw opzoeken. 

Neemt niet weg dat ik er niet in geloof dat er geen Staffords bijv bestaan die wél met andere honden kunnen. Alleen is het gros toch wel op latere leeftijd hondintolerant. Tot nu toe is mijn pup nog hartstikke leuk met andere honden. Ik bekijk elke situatie opnieuw en kies daaruit om hem aan de een lekker te laten snuffelen, de ander te negeren en voorbij te lopen. 

Vind socialisatie heel belangrijk, maar het betekent inderdaad zoals gezegd niet alleen dat er maar continu contact moet zijn met honden. Het negeren is des te belangrijker, aangezien ook niet elke andere hondeneigenaar ervan gediend is dat jouw hond contact wil maken met de zijne. 

Oh en nog even een opmerking over mijn vorige post: ik hou altijd in mijn achterhoofd dat Bailey in de toekomst grote kans heeft om alsnog hondintolerant te worden. Als dat zo is: so be it, hij is hier in huis gekomen als gezinslid en niet om leuk contact te hebben met alle honden die we tegenkomen :P 

 Brenda ik snap je wel maar zulke honden zijn lief voor mensen maar voor andere honden zijn ze niet lief en dat is niet te trainen. Maar het zijn lieve honden,diep in mijn hart wil ik niks anders meer.

Dan heb ik het nu even over een goed gefokte engelse stafford.

Ik heb voor zo een ras gekozen omdat ik hier genoeg ruimte heb om ze te houden,genoeg losloopgebieden waar geen kip komt.

In een drukbevolkt gebied zou ik er niet eens aan begonnen zijn.

Dat niet met andere honden kunnen is eigenlijk maar een dingetje voor mij.

Vind het veel erger dat hij poep durft te eten.

En wat andere mensen van mijn hond vinden,dat interesseert mij niet.

Ik heb liever dat ze ervoor bang zijn en hun hond bij zich houden dan dat ze hun hond op de mijne laten afdenderen.