Willem heeft een bloedoor

Wie heeft er al eens een bloedoor meegemaakt bij zij/haar hond en wat is er toen tegen gedaan? Willem heeft sinds 2 dagen een kussentje (bloed) in zijn rechteroor, niet megagroot hoor.

opties zijn 

- laten zitten met kans op bloemkooloor, soort verschrompelen

- opereren, dan maken ze een sneetje en gaan ze een soort van vasthechten aan het kraakbeen

Ervaringen die ik lees en weet van vrienden en kennissen zijn nogal wisselend. Opereren wordt ook niet altijd mooi. Laten zitten kan gewoon weggaan en dan zie je er niks meer van. 

Maar wat is nu wijsheid? Het gaat mij niet om het geld. Als bij een van mijn honden een operatie noodzakelijk is dan is daar geen discussie over dan gaat dat gewoon gebeuren. Alleen in dit geval....is het noodzaak? 

Hij klappert gelukkig niet met zijn oren. Waarschijnlijk heeft hij het gekregen tijdens het spelen met Wammes. Wammes hangt nogal graag in de oren van Willem  Hij heeft er geen pijn aan en geen last van. 

Ben erg benieuwd naar ervaringen.

Onze vorige bull had een bloedoor. De toenmalige DA raadde opereren af. Volgens hem was de kans dat het terugkwam erg groot. We kregen een zalf mee, waarmee we het oor moesten insmeren. Uiteindelijk bleef het een verschrompeld oortje, niet echt mooi, maar ze had er verder geen last van.

volgens mij kan verschrompelen wel degelijk last geven

Dat zou ik in ieder geval onderzoeken..een hond laat niet veel zien qua pijntjes

Ik zou het leeg laten trekken ivm  blessure door willem

Ondertussen verder dingen onderzoeken voor als het wel terugkomt.

baadt het niet schaad het niet...

ik zou niet afwachten tot schrompel oor

" volgens mij kan verschrompelen wel degelijk last geven
Dat zou ik in ieder geval onderzoeken..een hond laat niet veel zien qua pijntjes
Ik zou het leeg laten trekken ivm  blessure door willem
 
Ondertussen verder dingen onderzoeken voor als het wel terugkomt.
baadt het niet schaad het niet...
ik zou niet afwachten tot schrompel oor "

Roos,Jeff † en Waldo

 Zou zij er last van hebben gehad, dan zou ze toch minstens hebben moeten schudden met haar kopje of met haar poot aan haar oor hebben moeten zitten. Als ze er last van hebben geven ze wel enig blijk van irritatie, net zoals ze last van hun oren zelf hebben.

Onze Senna had geregeld een bloedoor en had daar zelf eigenlijk weinig last van.

Als het nog niet zo groot en dik is kun je beginnen met 3x daags inmasseren met Arnica-gel. Bij haar hielp dat goed, het werd geleidelijk aan dunner en soepeler.

Leegtrekken bij de DA zou ik niet doen...het loopt vaak toch weer vol. Opereren is best een grote ingreep, met enorm veel hechtingen, dus als je dat kunt voorkomen zou wel heel prettig zijn..

Ik denk dat de last van een schrompel oor erg afhankelijk is van de plek van de bloeding/ophoping en de stand van het oor

Als een oor zou schrompelen bij de schelp kan het een nauwe gehoorgang tot gevolg hebben met alle klachten van dien (niet goed afvoeren van smeer en vuil bijvoorbeeld of pijnlijk kraakbeen)

De honden die ik ken met een bloedoor zijn eigenlijk allemaal zonder problemen en ingrijpen genezen

Bij 1tje is het 1 keer leeg getrokken.... en de dag erna weer volgelopen

Die baasjes hebben het toen maar gewoon gelaten en ook die is keurig weggetrokken

1tje had nadien een wip-oor-tip.... daar stond na herstel het onderste puntje een tikkie naar buiten, maar met hangoren met veel haar, viel dat eigenlijk niet eens meer op

Bink heeft dat ook gehad. Kan me niet eens meer herinneren wat we daarmee gedaan hebben.. zou het vanzelf weg zijn gegaan? Ik weet het eigenlijk niet meer. Hij is niet geopereerd in ieder geval. Zijn oor is ook geen bloemkooloor geworden. 

klinkt heel logisch dat plek bloeding gerelateerd is aan evt meer of minder kans op klachten

die arnica tip van antonnet lijkt me ook een hele slimme truuk om positief te bevorderen

Arnica zalf kan het nog weleens geweest zijn waar we het oortje mee moesten inmasseren. Het was in ieder geval een zalf om de doorbloeding te stimuleren.

 arnica is tegen bloed uitstortingen

Voorlopig kijken we het even aan. Ik ga zeker Arnica zalf gebruiken!

De dierenarts vertelde dat het op een "gunstige" plek zit. Als de bloeding bij de schelp zou zitten dan zou een operatie echt noodzaak zijn omdat dan de gehoorgang indd dicht kan gaan zitten zoals Ina al aangaf.

dank je wel voor het meedenken!

Mijn vorige Dogo heeft een bloedoor gehad, zij is geopereerd en haar oor is prachtig genezen.  Ze heeft het nooit meer gehad.

Haar oor is twee keer leeggetrokken, ze liep de laatste keer echter sneller vol dan dat het verdween.  Geen optie meer dus.

Ik zou aanraden om gewoon meteen te laten opereren.

Vorig newfoundlander bloedoor, gestoten tegen een betonnen tafel...zalf gekregen en in moeten smeren, dagen lang , is goed gekomen, werd wel bij gezegd als het niet helpt,  maken we het open...

Vergeet ik, daarna was er niets meer van te zien...

Mijn vorige hond heeft het aan beide oren gehad
Ik heb Arnica en Hamamelis ingezet , en na een week of vier was het genezen . Verder ontstond er a.hw een sneetje , daar kwam vocht uit en jeukte . Ik deed daar een heel dun laagje Vetramil honingzalf op
Toen het oor nog dik was liet ik haar aangelijnd uit om op die manier verdere schade en /of infecties te voorkomen , geen contact met andere honden (snuffelen aan het oor ) Verder hield ik haar in de tuin ook in de gaten vanwege schuren etc . Je kan natuurlijk ook iets om de kop doen , maar mijn hond werd daar zo onrustig door , dat zou alleen maar verdere schade hebben gegeven . je kan ev. sokjes aandoen om krabben te voorkomen . Ik heb haar oor uiteraard eerst door de d.a laten bekijken op ev oorontsteking
Mijn d.a heeft in de tijd toen hij net begon wel geopereerd , maar is hier later vanaf gestapt . Omdat het beoogde resultaat vaak niet behaald werd , en het is een belastende ingreep voor de hond
Zou het een showhond betreffen dan adviseert men wel vaak een operatie . Maar bij mijn hond was er nauwelijks iets te zien van het bloemkool oor , wij wisten het maar het zou een ander niet zijn opgevallen

Volgens mijn DA hebben ze wel last van een bloedoor, daarom is het ook twee maal leeggetrokken bij Ylena.  Het is zwaar en doet pijn als ze het oor bewegen of als ze rennen of springen enz....

Na de operatie was Ylena's oor mooier dan daarvoor, hahaha, maar bovenal, ze had geen pijn en ze heeft het nooit meer gehad.

Als ik ooit nog een hond heb met een bloedoor, zal ik zeker onmiddellijk voor de operatie gaan of de DA moest een medisch bezwaar hebben natuurlijk.

" Volgens mijn DA hebben ze wel last van een bloedoor, daarom is het ook twee maal leeggetrokken bij Ylena.  Het is zwaar en doet pijn als ze het oor bewegen of als ze rennen of springen enz....
 
Na de operatie was Ylena's oor mooier dan daarvoor, hahaha, maar bovenal, ze had geen pijn en ze heeft het nooit meer gehad.
 
Als ik ooit nog een hond heb met een bloedoor, zal ik zeker onmiddellijk voor de operatie gaan of de DA moest een medisch bezwaar hebben natuurlijk. "

Martine

 Willem moet donderdag as onder narcose omdat er een kies verwijderd moet worden. Ik denk dat ik dan toch zijn oor ook maar laat opereren. Begreep dat als je er niks aan doet hij vaker een bloedoor kan krijgen en dan wordt het natuurlijk steeds lelijker. (Lastig hoor om een keuze te maken met al die wisselende ervaringen.....)

Wammes hangt tijdens het spelen regelmatig in Willem's oren en dat is al ruim 3 jaar goed gegaan, tot nu dus.... omgekeerd hangt Willem ook wel eens bij Wammes in zijn oren. 

Die narcoses....brrrr....sowieso als een van mijn honden iets heeft ben ik er zelf ziek van. 

Wammes hangt tijdens het spelen regelmatig in Willem's oren en dat is al ruim 3 jaar goed gegaan, tot nu dus.... omgekeerd hangt Willem ook wel eens bij Wammes in zijn oren.

Ik ken niks van bloedoren, wil hem wel zeker spoedig herstel wensen, en wacht nu ook op een  pepsy smile  dat wordt dus profielfoto aanpassen .....

vooral ook van vriend Lance...vlug en spoedig herstel 

en euh neen die komt niet meer spelen, durft niet