Boos op eigen kind! Ze verdienen de hond niet! UPDATE 2

 Even ter verduidelijking: wij hebben ook onze fouten hoor! En veel fouten!!! Net als bij iedereen gaat er bij ons wel eens wat mis. Maar ik denk dat de basisdingen wel ok zijn bij ons. En wat ik vind, is misschien niet zo belangrijk, maar wel wat er daar allemaal gebeurt!!!

De manier waarop zij hun leven inrichten, daar bemoei ik me ook niet mee, maar er zijn grenzen!

Wat zou jij doen als je ziet dat een hond wordt gestampt door je eigen kind??? Toekijken en niks zeggen???!

Is dat dan bikkelhard? Voor de hond, ja! Voor mezelf, ja! Voor hen: de boodschap: doe maar, je bent goed bezig?

En wat het kleinkind betreft: zij moeten dat kind opvoeden, ikke niet! En als het niet is hoe ik het denk, dan is dat maar zo, daar ga ik me ook echt niet mee bemoeien, tenzij het niet anders kan natuurlijk (maar ik denk niet dat dat nodig zal zijn).

" Ik ben het ermee eens dat je je kinderen hun eigen gang moet laten gaan. In partnerkeuze, baan, manier van opvoeden etc.
Maar wanneer er zo met dieren om wordt gegaan vind ik het van een andere orde en zal er voor het welzijn iets gedaan moeten worden. "

s@nt@

 Goed gezegd, Santa!

 Ik zeg ook niet dan uw zoon dat doet. Ik zeg alleen dat als je kinderen iets doen wat echt niet door de beugel kan, zoals het mishandelen van mens of dier, je echt wel in moet grijpen, iemand moet het doen. Natuurlijk is roddelen zonder enig bewijs niet goed maar als je weet dat er zoiets gebeurt en je doet niks, vind ik dat net zo erg.

 Ben ik als jongere het niet mee eens.

Ook al voed jij je kind nog zo goed op jij hebt 0 zeggenschap erin of je kind wel of niet een crimineeltje wordt de ja of de nee.

Dus die opmerking van " mijn zoon slaat geen mensen in elkaar want zo is hij niet opgevoed is kolder 1e klas sorry" 

Iedereen voed zijn kind zo goed mogelijk op en niemand wil dat zijn kind foute dingen doet maar dat heb je nu eenmaal niet in de hand.

Dat gezegd te hebben vind ik idd dat ieder zijn eigen leven heeft MAAR indien er geweld voorkomt of dit nu  bij kinderen of dieren is mag er best ingegrepen worden kom nou.

Emma en Jenny,, ik kan me in jullie beider verhalen goed vinden!

Jullie geven wat mij betreft beide punten van gelijk aan.

Ik snap wat Emma schrijft..ts schreef dat haar stiefdochter weinig doet, in huis e.d... dit is behoorlijke kritiek.

Dit is al slechts een klein voorbeeld van iets dat de band bederft en het vertrouwen wegneemt, dat ruimte zou kunnen geven om het met elkaar over het welzijn van de honden te kunnen hebben.

Het zou op hun kunnen overkomen als voor de 'zoveelste' keer commentaar.

het is duidelijk dat deze honden (en dat is rottig om zo te verwoorden) niet genoeg verwaarloosd worden om drastische stappen te kunnen zetten.

Dus wat dan te doen...?

De rust en rede gaan zoeken? en werken aan wederzijds vertrouwen? Of ruzie gaan maken met als resultaat?


Ehhhmmm... wellicht nooit meer contact en niets veranderd voor de honden?

Ik lees aldoor maar ''ik zou het niet pikken'' ''Ik zou in actie komen'' ''ik zou er niet tegen kunnen''

Maar kom eens met een concrete oplossing?

 Lieve mensen,

Ik kan dan wel tegen jullie zeggen dat ze in huis niks doet enz, maar dat heb ik tegen haar zelf nog nooit gezegd!!! Ik ben echt geen ruziemaker, en ook geen commentaar-gever! Wij zien veel, wij zeggen het tegen elkaar (mijn man en ik) en wij zwijgen tegen hun en kroppen het op.

Alleen, nu liep het even de spuigaten uit omdat het ineens over een stroomband voor de hond ging.

Het lijkt hier nu alsof ik niets moet weten van mijn stiefdochter, maar dit is niet zo.

Ik heb mijn hele 'jonge' leven voor die kinderen gezorgd alsof het de mijne waren, en daar heb ik met heel mijn hart voor gekozen hoor.

Ik hou echt wel van dat kind, ook al heeft ze me al vaak gekwetst door hele domme dingen te doen. Ik zeg er ook bijna nooit wat van omdat ik niet tussen haar en haar vader in wil staan.

Zij is spijtig genoeg degene die telkens opnieuw jaloerse uitingen doet ivm met mij, zij kan niet relativeren, ik probeer dan telkens weer de brokken te lijmen, maar dat wordt je op een keer beu.

De omgang met de honden slaat alles voor mij. Dat is er echt over! Daar ligt nu het probleem voor mij. Al de rest is nu eventjes bijkomstig.

 Gelukkig wel idd.

Zelfde dat je wordt aangekeken als je een kind van een crimineel bent oid.

Wat kan jij als kind er aan doen als je ouders iets fouts doen of anders om?
Ik ken niemand die zijn kind bewust het verkeerde pad opstuurt en zie het bijv aan mij en mijn broertje.

Zelfde opvoeding maar 2 verschillende personen.

Ik denk eerst na en relativeer en hij heeft wat in zijn kop en dat moet hoe dan ook gebeuren zonder na te denken of dit wel kan en verstandig is.
Stukje erfelijkheid geloof ik gerust maar ook een stuk karakter waar je 0 % wat mee te maken hebt of iets aan kan doen.

 Uiteraard beslissen kinderen zelf over hun leven als ze volwassen zijn, maar, als iets mis gaat mag je hen daar op wijzen,wat ze er mee doen is hun zaak.

Onze kinderen 2 meiden met gezin zeggen ook onze richting op als iets niet helemaal helder is.

En wij andersom ook.

Reken maar dat ik een opmerking maak als het met de kleinkindjes of honden niet goed gaat .

Gelukkig komt dat niet voor.

Daarbij pas ik op 3 kleintjes en ja dan komt er wel eens iets voor waar we het over moeten hebben.

Als je open voor elkaar staat lukt het dus wel.

Volwassen kinderen mogen en moeten zelf alles ervaren en leren in het leven,maar een ouder ben je ervan en je zorgen mag je uitspreken.

Dan nog dat ge ik vind, vind ik juist goed.

Het is de beleving van jezelf,

En als jij dat vind TS moet je er over kunnen praten,dat lukt dus blijkbaar niet met die jongelui.

"  Gelukkig wel idd.
Zelfde dat je wordt aangekeken als je een kind van een crimineel bent oid.
Wat kan jij als kind er aan doen als je ouders iets fouts doen of anders om?Ik ken niemand die zijn kind bewust het verkeerde pad opstuurt en zie het bijv aan mij en mijn broertje.
Zelfde opvoeding maar 2 verschillende personen.
Ik denk eerst na en relativeer en hij heeft wat in zijn kop en dat moet hoe dan ook gebeuren zonder na te denken of dit wel kan en verstandig is.Stukje erfelijkheid geloof ik gerust maar ook een stuk karakter waar je 0 % wat mee te maken hebt of iets aan kan doen. "

Jacqueline, Jackie en Joy

Off Topic: Ik doe vrijwilligers werk voor de politie en daardoor weet ik een hoop, het is ongeveer 50/50.

Laatst was er een jongetje van 9 om 11 uur 's avonds op heterdaad aangehouden i.v.m. een inbraak. Wat doet in eerste instantie een kind van 9 om 11 uur 's avonds buitenshuis. Ten tweede, toen de ouders gebeld worden om te zeggen dat hun kind die avond betrokken was bij een inbraak, waren die ouders glashard aan het liegen dat het kind gewoon bij hun op de bank zat, (terwijl het kind dus in de cel zat). Ook gebeurt het regelmatig dat kinderen van de ouders moeten stelen, omdat als een kind gepakt wordt zij meestal na een gesprek met de ouders weer vrijgelaten worden en de ouders zo geen boete krijgen en die kinderen groeien meestal niet als lievertjes op.

De andere 50% is een kwestie van foute vrienden/kennisen, of door drugs oid in een verkeerd milieu beland.


On Topic: Na er nog even goed overnagedach te hebben: 
Ik denk dat het als ouder er tegenin gaan niet zo veel zin heeft, bij mij thuis is het andersom, ik ben van het lieve met dieren en trainen en alles positief en mijn ouders en zus zijn van de oude stempel. Vervolgens (als ik alleen loop trekken zij niet) gaan ze als ik met de hondenloop constant de honden bij zich roepen endergelijke of als ze poepen gewoon doorlopen, waardoor de honden gestressed raken en gaan trekken en dan zeggen ze doe er gewoon een slipketting om of geen hem een duw.

Met dat soort adviezen denk ik, rot toch lekker op , dus denk dat als zij er van overtuigd zijn dat een stroomkettingding hoe het zoiets het beste werkt, denk ik niet dat je dat uit hun bol gaat krijgen en dat zij ook alleen denken, rot toch lekker op.

Het is natuurlijk heel naar om zo dichtbij te zien, ik ken het zelf in veel mindere maten, mijn buurman een paar huizen verder, heeft een superlieve Bullmastiff van 70 kg en een Rottweiler, nu krijgen die twee keer per dag een rondje om de kerk (10 minuutjes) zodra ze gepoept en geplast hebben gaan ze weer naar binnen. Die honden hebben allebei zo'n slipketting met spijkers? om geen idee hoe zo'n ding heet en de bullmastiff die rijdt op de Rottweiler van de stress, en dan krijgt die een paar schoppen. Nu als ik dat zie haal ik hem er snel vanaf zodat hij geen schoppen krijgt, maar het is niet echt mijn plaats om tegen een volwassen man te gaan zeggen hoe hij zijn hond op moet voeden en misschien krijg ik zelf dan ook wel een trap dus dat doen wij maar niet.

Hij heeft een keer gezegd, wil jij mijn Rottweiler anders hebben, toen heb ik ja gezegd maar is hij toch maar snel teruggekrabbeld, als hij het nog een keer aanbied is zij van mij want het is echt een schat van een beest.

Het is heel vervelend en zielig, maar ook in Nederland, doen zij er niks aan zolang, het dier voldoende te eten krijgt en verzorgd wordt.     

Wat een vervelende situatie Cindy. Hier is ook niet zo gauw een oplossing voor te vinden. Zelf dacht ik om voor te stellen om regelmatig samen te gaan wandelen

met de honden. Ik zou dan juist niet over de honden gaan praten, ze zal vanzelf wel zien en herinnerd worden hoe jouw honden luisteren en gelukkig en vredig in de roedel leven. Praat met haar over jullie toekomstig kleinkind. Wees er voor haar, zodat ze zich gesteund voelt, en laat haar in haar eigen waarde. Dat vraagt wel dat je het een en ander los moet laten. Ik begrijp het hoor, je blijft toch moeder. Maar zij is volwassen en staat op eigen benen. Zij kiest voor deze man om haar leven mee te delen en samen oud te worden, zij kiest ervoor niet te werken en zij kiest ervoor om aan te komen. Ook al houd je je mond gesloten, zoiets voel je toch aan als dochter zijnde. Laat het los en hou van haar om wie ze is, niet om wie jij graag had gezien zoals ze had kunnen zijn omdat je het allerbeste met haar voor hebt. Dat is inclusief alle keuzes die zij maakt en gemaakt heeft.

Straks is het kindje er, en heeft de toekomstige moeder ook haar moeder(s) nodig voor raad en advies omtrent de kleine en alle nieuwe dingen die op haar af gaan komen. Die zal ze niet vragen als zij zich niet in haar waarde gelaten voelt. Verbeter jullie band en indirect help je daarmee ook de honden. Zelf weet je dat ze een goed hart heeft, want je hebt het vertrouwen in haar dat de opvoeding van het kindje anders zal zijn dan de opvoeding van de honden.  Er zal een reden zijn dat ze zich af reageren op de honden. Daar zul je pas achter komen en misschien zelfs de reden wegnemen indien jullie weer een band krijgen. En dan zul je je toch voor haar moeten open stellen, ondanks al het verdriet en de pijn, want zij zal niet naar je toe komen indien je achter gesloten deuren verblijft. 

Ohh ze zijn er ook wel degelijk maar dat is dan een bepaald milieu waarvan je het ook verwacht. 

Althans als ik naar mijn woonplaats kijk dan weet ik zeker dat dit in mijn wijk niet gebeurd maar een paar wijken verder op in de (aso) wijk zeg maar zie ik ze er wel voor aan idd.
Kind van 9 om 11 uur buiten hihi ik denk dat mijn vriend en mijn (schoon)ouders me benen breken en die van mijn kind erbij.(en terecht)

Lieve mensen ik heb hier 8 kinderen opgevoed en opvangkinderen en altijd honden gehad. Nooit heb ik het ene kind voor het andere voor getrokken want ze zijn me allemaal gelijk en toch is er veel verschil per kind terwijl ik ze allemaal de zelfde normen en waarde heb bij gebracht. Daarbij eentje met extreme adhd en deze doet eerst voor hij denkt. Dus ts zoon en dochter je kan het niet vergelijken.

Ik denk persoonlijk en ik herken het ook dat je toch echt te dicht er op zit en hun beseffen heel goed dat ze jou via de honden elke keer een tik uitdelen en die komt ook heel hard aan bij jou. Waarom verteld hij anders over de stroomband.... hij weet gewoon hoppa en weer een tik.

Mijn schoondochter in dit geval heeft ook haar minpunten en heb ik een bui dat ik weet dat het mij gaat irriteren dan vermijd ik zoveel mogelijk want ik weet ook al sta ik voor 500% in mijn gelijk dat ik toch aan het kortste eind zal trekken want maak ik ruzie met mijn schoondochter dan zal ik mijn kleinkind een tijd niet zien en mijn zoon ook niet.  Dus nu ach zo moeilijk als het is laat ik haar en ga ik met de honden wandelen van ze en geef ze een heerlijk uurtje buiten

verschrikkelijk.wat zielig voor die hond en een beagle moet gewoon goed uit gelaten worden.bah de kippenvel loopt op mijn armen.ik hoop dat het nog goed komt maar ik vind dit dierenmishandeling.echt heel zielig.

Het lijkt wel of je dochter bang is voor haar man, die man lijkt me ook niet de aardigste meevoeldendste persoon ter wereld.

Ik weet het niet maar is het misschien mogelijk dat jullie via hem iets kunnen doen? Dat je man bijv plotseling "belangstelling" krijgt voor een bepaalde hobby van je schoonzoon en ze dan samen iets kunnen ondernemen, of over praten bijvoorbeeld en er zo toch iets van saamhorigheid ontstaat. En je man van daaruit onder het mom van zijn dochter en schoonzoon te ontlasten nogmaals aanbiedt om de hond in huis te halen, dan is er misschien meer kans.

Het is gewoon ontzettend lastig, maar op de een of andere manier moet toch de hond geholpen worden, en ja stroop werkt meestal het beste.

Mocht de stroop niet werken, dan zou er bij mij toch azijn aan te pas moeten komen. Dat hondje moet geholpen.

Update!!!

Mijn man en ik hebben een lang gesprek (onder ons twee) gevoerd ivm de situatie. Hij heeft me nu beloofd dat hij enkele weken voor de bevalling nog eens met hen gaat praten, zonder mij!

Hij gaat alsnog de hond proberen mee naar ons thuis te nemen dan, inderdaad onder het mom van 'hen te ontlasten' voor de komst van de baby.

Heb al regelingen getroffen voor opvang overdag in juni, indien hij komt, want heb geen zin in een nieuwe hond en meteen een gesloopt huis!

Mijn eigen mama komt dan op de honden passen bij ons thuis overdag.

Duimen jullie maar allemaal mee! Ik hoop dat 't helpt!

Hopelijk stemmen zij hiermee in. Altijd boos zijn op je hond is ook niet goed voor de persoonlijke leefsfeer, helemaal niet als er ook nog een baby bij betrokken is.

Hoop dat de relatie met jullie en hen hierdoor ook niet meer onder druk staat en dat zij inzien dat het voor de beagle ook beter is om naar een plekje te gaan waar meer tijd en aandacht is..

misschien ook zonder je dochter dat gesprek? Als mannen onder elkaar....

Ik hoop in elk geval dat het lukt, al is het moeilijk om te bedenken dat het de hond nu niet goed gaat.

Goed nieuws, ik sluit me ook aan bij Dobry.
"Mannen onderling, biertje erbij"

 Oei, dan ga ik mijn man moeten leren drinken!

Na 1 biertje staat ie al bijna te dansen! Is een sportmens, vandaar.

Hahahaahaaaaaa!!!

Hij mag een fruitsapje in de plek!

Wel ik zou ook boos zijn. En nee je mag je niet moeien in een huishouden en iedereen doet het inderdaad op zijn eigen manier. Maar als ze de hond mishandelen vind ik dat je moet ingrijpen het dier kan niet voor zichzelf op komen. En stel nu dat je kinderen je kleinkind mishandeld? Ga je dan niks doen omdat het hun leven is? Wat voor oma ben je dan??? Dan zou ik liever het risico lopen mijn kleinkind niet meer te zien dan dat het nog 1 keer geslagen word! Dus ik vind ook dat je voor de hond mag op komen ze gaan veel te ver !

 Moeilijk maar ben het gedeeltelijk met je eens want doe je wat en je neemt het risico je kleinkind nooit meer te zien is ook een verontrustende stap hoor. Want hun zijn woest en het is het woord van (stief) moeder tegen dochter/schoonzoon. Stel dat hun niet schuldig worden bevonden dan heb je dus als oma zijnde helemaal geen grip er meer op en is er geen liefhebbende oma die kleinkind met traantjes kan troosten.

Het is niet alleen "hard", maar ook onjuist in mijn ogen. Waar baseer je op dat dit dierenmishandeling is? verwaarlozing oke, maar dierenmishandeling?

Vind je? dierenmishandeling is in mijn ogen een dier bewust pijn doen (fysiek en/of mentaal). Ik lees in de beginpost niets dat daarop zou wijzen.

Het is eerder nalatigheid/verwaarlozing (milde vorm).

Dus een hond in weer en wind buiten zetten die dat niet gewoon is is 'milde' verwaarlozing?

Een stroomhalband is geen mishandeling?
Als je gelezen hebt op welke manier dat gebruikt word?
Ook éven bij de boxer om doen om te kijken of het pijn doet.
Dit valt wel degelijk onder mishandeling je doet een dier pijn.

Nogmaals: niets wijst erop dat ze het daarom doen. Daarbij komt ook nog eens dat het allemaal maar een deel van het verhaal is.