Wat voegde een hond toe aan jouw leven?

Zonder onze hondjes zou ons leven niet compleet zijn. Ik denk dat de meeste het daar wel mee eens zijn.

Natuurlijk had ik zonder hondjes ook een best leuk leven, sociaal leven, een schoner huis haha. Maar ik zou me echt geen leven meer zonder ze willen voorstellen!!

Ze hebben in mijn leven een hoop toegevoegd!!

Ik breng elke dag weer of wind flink wat tijd buiten door, waardoor ik vanzelf meer energie heb gekregen en een mooie roze blos op mn wangen heb deze tijd van het jaar.

Ik heb heel veel liefde gekregen, er bestaat geen onvoorwaardelijke liefde maar wel die van een hond!!

Ik heb geleerd beter mijn planning en schemas in mijn leven te organiseren. Ik ben nogal een chaoot en een uitsteller, maar de hondjes moeten gewoon goed naar buiten, dus te laat opstaan of mijn dagen niet goed indelen is er niet meer bij!

Ze leren me ontzettend veel over zichzelf maar ook over mezelf!! Ik weet nu precies wanneer ik niet goed in mn vel zit. Dat maken ze me wel duidelijk dus ik moet meer zelf reflecteren.

Ik heb intresses erbij gekregen die ikvoorheen nooit had. Dingen om me in te verdiepen en om te leren zoals workshops van bepaalde methodes, massagetechnieken etc. Die ik dit jaar wil gaan volgen en aan mee wil delen!!

Ze leren me op mijn vrouwen instinct en boerenverstand te vertrouwen. Ze leren me dat ik mijn gevoel moet volgen. 

Ze leren me rust in mezelf te brengen. Alleen met rust en geduld krijg ik alles bij ze gedaan. Kwaad worden (en dat word ik heus weleens, kwaad/gefrustreerd) heeft geen zin dus ik moet wel mezelf kalmeren wil ik wat bereiken.

Ze leren me over respect en duidelijkheid door hun omgang met elkaar. Ik kan uren kijken naar hun subtiele signalen, hun beleefdheid naar elkaar.. 

Kortom. Ze zijn een ontzettend grote toevoeging aan mijn leven en geven mij heel veel!!!

wat hebben honden aan jouw leven toegevoegd?

Ik volg

Gezellig Jaimie.

En voor jou Jaimie?

Misschien later.
De honden hebben me in ieder geval veel gegeven.
Ik zou niet meer zonder kunnen

ik heb last van winterbleu's

er waren dagen dat 's avonds om 17u de achter deur nog niet open geweest was

poetsen, vegen ... kan je altijd doen bij slecht weer

maar ik miste de buitenlucht

nu geniet ik van de wandelingen in de mist, vrieskou, sneeuw, ... alleen bij regen pas ik

ik voel me herboren elke keer ik terug kom 

Ik ga niet mijn hele verhaal op een openbaar forum zetten, dat vind ik niet zon fijn idee

Maar gijs bied mij een reden om op tijd op te staan, naar buiten te gaan, te bewegen, structuur in de dag (ook al is die soms ver te zoeken), ik zit zelf veel beter in mijn vel, een heleboel vrolijkheid en natuurlijk heel veel knuffels, likjes en.......... haren.... haha

Mooi beide!

Ja de vrolijkheid is heel aanstekelijk.

Hij is mijn reden dat 's ochtends uit bed komen de moeite waard is :) 

Wat voegt een hond toe aan mijn leven ...

vriendschap

gezelligheid

een glimlach, om de streken die Puck heeft

contact met andere mensen die dezelfde hobby hebben(hondenclub, wedstrijden)

buitenlucht, zonder hond zou ik weinig buiten komen denk ik.

In een woord gezelligheid.
Of het nu een hond, een kat, vogeltjes of ander diner is... Een huisdier geeft gezelligheid in huis.

aahh hier moet dier staan natuurlijk en niet diner......

 nou ik heb 2 cavias gehad, maar die vond ik niet zo gezellig als gijs..

Hij is altijd blij om me te zien en als ik in de keuken ben en hij in de kamer slaapt, zie ik op een gegeven moment zijn koppie om de deur, waarom ben je niet bij mij? 

maar ik snap wel wat je bedoelt hoor :) 

Hij ligt nu naast me op de bank, op zijn rug vreeeeselijk te snurken, ik moet er de hele tijd om lachen

voor mij heel veel...

lola kwam ook op het juiste moment, zij heeft waarschijnlijk meer voor mij gedaan, dan ik voor haar.

heeft me rustiger gemaakt, geduldiger gemaakt. en geleerd wat een beestje kan betekenen voor je. ze leerde me relativeren, wat is nu echt belangrijk??

door lola leerde ik destijds ook mijn vriendin kennen..

we hebben in een huishoudentje, en roedel geleefd. en ook alleen, met zijn tweetjes, en helemaal dan, bouw je echt een band op samen.

ze is heel speciaal voor me, mijn mupke

Poeh, heb je even?! 

Wat Odi mij gegeven heeft, daar kan ik een heel boek over schrijven. Ik had het er gisteren nog over met een vriendin. 

In het kort heeft Odi me veel geleerd over hondengedrag. Voordat ik hem had, wist ik wel wat, maar gewoon in hondentaal en kalmeringssignalen, verder kwam ik niet. Toen kreeg ik Odi en werd ik met mijn neus op de feiten gedrukt: ik moest gaan leren, anders zou ik hem niet kunnen begeleiden. 

Ook heb ik een vriend gevonden. Iemand waar ik altijd voor klaar mag staan, iemand waar ik de verantwoording over heb en die zijn leven in mijn handen durft te leggen. Hij vertrouwt mij volledig, en dat betekent zo enorm veel voor mij. 

Hij heeft mij over angsten heen geholpen. Want verlegen en onzeker, dat komt niet meer voor in mijn woordenboek als ik hem bij me heb. Simpelweg omdat hij lastig wordt op het moment dat ik onzeker handel. 

Nouja, dit zijn dus de korte dingetjes. Hij heeft mijn leven gewoon "gered", op de rails gekregen. En daar ben ik hem eeuwig dankbaar voor.

"  nou ik heb 2 cavias gehad, maar die vond ik niet zo gezellig als gijs..
Hij is altijd blij om me te zien en als ik in de keuken ben en hij in de kamer slaapt, zie ik op een gegeven moment zijn koppie om de deur, waarom ben je niet bij mij? 
maar ik snap wel wat je bedoelt hoor  
 
Hij ligt nu naast me op de bank, op zijn rug vreeeeselijk te snurken, ik moet er de hele tijd om lachen "

Stabij Gijs

Ik vind een hond of kat ook gezelliger dan bv een konijn of vissen. Maar er zijn mensen die daar helemaal lyrisch van zijn.

Wij hadden een tijdje terug vissen en ik moet zeggen dat was ook best wel leuk, ze reageerde als je ervoor stond. Best geinig.

is daar niet alles mee gezegd ? Bams is een groot stuk in mijn leven, en zou niet zonder haar willen zijn.

Mooie spreuk willemijn!

en de rest ook natuurlijk!! Waardevol allemaal!

alles. Nooit gedacht dat een eigen hond, zoveel voor mij betekend. Wat vooral erg fijn is, is het vele buitenkomen. Lange wandelingen, fietsen, hardlopen. goed voor beide. Ook de onvoorwaardelijke liefde die je elke dag krijgt, en de humor die ze met zich mee brengt. 

Mijn hondjes zorgen ervoor dat mijn dagen "nut" hebben. Ik moet opstaan voor mijn hondjes. Ik moet zorgen voor mijn hondjes. In het verleden lag ik vaak hele dagen in bed. Waarom zou ik opstaan?

Cosmic heeft me onwijs veel geleerd over mezelf. Ze lijkt enorm veel op me qua karakter. Ik was altijd van het "dwingen", een hond móét gewoon luisteren. Vandaag bij de dierenarts zag ik een man met een enorme Duitse Herder die tegen hem liep te bulderen en zijn poten onder hem uit "tikte" met zijn voeten toen hij niet af wilde gaan. De hond had een zware oorontsteking en straalde duidelijke stress-signalen af. Van Cosmic heb ik geleerd om begrip te tonen en niet alles af te willen/moeten dwingen.

Wispa voegt gezelligheid toe hier in huis. Wispa is namelijk altijd vrolijk. Lekker losjes in haar lijf staat ze naar me te kwispelen. Als ze ligt te dutten en ik geef haar een kusje maakt haar staart meteen een paar slagen. Ze vindt alles leuk, en vindt het heerlijk om lekker bij je te kruipen.

Luuk voegt voor mij genegenheid toe. Hij is echt een knuffeltje en ik heb een onwijs goede band met hem. Voel ik me rot, dan pak ik Luuk even op voor een gedwongen knuffel. Dat accepteert hij en hij geeft zich er helemaal aan over. Mijn meiden zijn meer van, ik knuffel jou wanneer IK dat wil!

Ik vond van mezelf dat ik vroeger, toen ik nog hondloos was, veel geduld had.

O jee, niet dus!

Mijn 4 honden hebben mij dus geleerd om heel veel geduld te hebben!!!

En dat zet zich in je gewone leven, met eigen kids, op mijn werk enz. wel verder, vind ik.

Ondanks dat ik een hele leuke baan heb waar ik veel voldoening uit haal, hobby's die ik met veel passie & liefde uitvoer en fijne vrienden & familie heb, voel ik me pas compleet als ik een hond in mijn leven heb...
Zoals je mensen wel eens hoort zeggen dat kinderen hun leven compleet maakt, dat heb ik met honden. Ik wil geen kinderen, maar wil ook nooit meer zonder hond!

Mijn vorige hond was echt de bron van veiligheid & liefde in mijn leven. Mijn thuishaven. Door de komst van Lupa ben ik me gaan realiseren dat ik een fijner mens ben met hond. Ik geniet zo van haar dat dat in alles doorstraalt. Het zorgen voor, genieten van, samen zijn & doen. Honden voegen een stuk geluk toe wat ik uit niks of niemand anders kan halen.

Ik ben het helemaal met je eens Robyn.

Zonder onze hondjes zou ons leven niet compleet zijn. Ze geven zoveel liefde en rust in ons leven.

We hadden altijd 4  poezen.Nu nog hoor.

Nu met de hondjes merk ik zoveel verschil.

Poezen zijn toch heel anders,honden zijn meer 1 met de baasjes.

Ik hou niet minder van mijn poezebeestjes maar mijn hondjes zijn mijn alles.

Mijn vriend werkt erg veel, zat vaak savonds alleen. Xabi geeft me gezelschap en veel liefde. Voel me niet meer zo eenzaam

 jaaaaa. Vooral die tweede ook ja! 

Zeker nu mijn hondje 30 juli 2014 overleden is op 16 jarige leeftijd,besef ik hoeveel plezier en liefde Bobby mij gegeven heeft.Altijd was hij er om me te troosten ,toen mijn dochter besloot om in toulouse  te gaan wonen en ook toen mijn zoon samen ging wonen.Ben veel alleen maar vond dat nooit erg omdat Bobby me gezelschap hield.Hele verhalen vertelde ik hem.Ik had niet veel wensen vond het nooit erg dat ik eigenlijk bijna nooit weg kon.Nu heb ik alle tijd maar heb nergens geen zin in.Zonder Bobby is mijn leven niet meer hetzelfde,ik kan er slecht mee omgaan dat hij er niet meer is.Ook al heb ik kinderen en een man ,Bobby was alles voor mij.Het verdriet en gemis blijft enorm.

Wat een hond voor mij betekend daar kwam ik vooral achter na het overlijden van mijn vorige hond. Mijn vorige hond, Bambi, had ik via mijn werk (werkte toen in het asiel) meegenomen. Bambi was een hondje dat steeds terug kwam en ik dacht; zoooo lastig kan ze toch niet zijn? Nou wel dus. Bambi was zwaar gestrest, vond heel veel dagelijkse geluiden heel eng. zowel binnen als buiten was zij eigenlijk altijd gestrest. Zo zielig! Maar na maanden begon ze heel iets te ontdooien, en zo heel af en toe speelde ze wel eens. En merkte ik dat ze zonder te rillen sliep. Al die stress die ze had zorgde ervoor dat zij niet alleen kon zijn. Heel lastig als je alleen bent en ook nog een paard hebt. En ik wou eigenlijk ook nog wel heel graag uit zo af en toe. Ik heb echt heel veel moeten laten en heel veel dingen moeten aanpassen. Maar ik begon natuurlijk wel erg om haar te geven! Ik heb zo vaak op het punt gestaan dat ik het niet meer trok. Maar terug naar het asiel was geen optie en vind maar eens iemand die een hond wil die ongeveer 90% van de dag in de stress is. Ze hield me ook uit mijn slaap en dan trek je het allemaal nog minder goed. Maar Bambi had mij nodig en ik wou deze taak volbrengen. Na 5 jaar was ik weer op het punt dat ik dacht, ik trek het echt niet meer. Veel gt's gehad, maar allemaal zeiden ze trainen trainen trainen, en dat deed ik, maar niets hielp echt. Na veel bellen met stichtingen en andere opvang centra voor honden zei een vrouw tegen mij dat zij voor zulke honden een medicijn gaven tegen epilepsie. Dus ik naar de dierenarts en deze wou dat wel proberen. Deze dierenarts kende haar erg goed, en mij ook, ik heb zelfs wel eens aan hun gevraagd of ze Bambi niet doof konden maken... Maar dat wouden ze niet... Maar deze medicatie sloeg aan en bleef ook werken. Ze had nog wel stress, maar de medicatie zorgde ervoor dat de hyperactiviteit in haar hersenen sneller weer normaal werden. Dus ik kon weer slapen en als ze al stress had in de nacht dan was het vaak naar en uurtje ipv uren! Bambi ontspande en ik ook! Haar laatste 3 jaren hebben genoten van elkaar. Ze ging al overal mee naar toe, maar nu genoot ik ook echt van haar aanwezigheid. Tot haar hart het begaf. Mijn lieve Bambi was er niet meer en wat viel ik in een gat. Ik heb altijd gezegd, na Bambi voorlopig even geen hond, dan is het mijn tijd en kan ik weer doen wat ik wil. Maar na een maand, alleen naar mijn paard, alleen op visite, alles alleen moeten doen was zo suf en saai. Ook kwam ik bijna niet buiten, want dat was niet meer nodig... Na 2 maanden had ik dus weer een ander hondje, zo veel makkelijker en ontspannen, vrolijk en blij. En heel belangrijk; ze kan alleen zijn! Maar het zit zo in mij dat ze dus overal mee naar toe gaat en heb ik weer echt een maatje. Ik geniet zo van het hebben van een hond, ik zou nooit meer zonder willen. En later als ik "groot" ben b niet met alleen ben, dan mag het rugzakje weer wat groter zijn bij een hond. Ik was er voor Bambi en zorgde met liefde voor haar en natuurlijk genoot ik ook echt wel van haar. Moh is er voor mij, zodat ik van het hebben van een hond kan genieten.

Wow wat een lap tekst... *sorry*