Welk ras hond heb je en waarom heb je hier voor gekozen?

Ik ben benieuwd naar welk hondenras je hebt en waarom je daarvoor gekozen hebt!

Ik en mijn vriend hebben nu een pup van 9 weken, kruising Labrador X Berner Sennen.
Deze kruising noemen ze Boulab. En is een verlopig erkend gebruikshond.
In 1990 is deze kruising van Canadese oorsprong ontstaan ter verkrijging van een hond
met de activiteit van een Labrador en de gehoorzaamheid van een Berner Sennenhond.

De Boulab is een lieve en trouwe gezinshond die graag in de buurt van zijn gezin en/of baasje wil zijn.
Hij/zij is dol op kinderen en kan in de regel goed op schieten met andere honden en dieren.
Het is een hond die zowel de karakter eigenschappen heeft van een labrador als van de Berner sennen, de wil om voor je te werken en het rustige en trouwe van een Berner sennen.

Leuk onderwerp!!!! Dat lijkt me wel wat zo'n boulab!!!

Want heb eerder een lab gehad, gggrrrrrrr..........

Nu hebben we gekozen voor een maltezer, voornamelijk voor de kinderen was het motto, lief, makkelijk en toch leuk om te verzorgen want ik hou van borstelen, grooming etc., dus kan mijn hart op!!!!
Hij blijkt super en kunnen niet meer zonder hem, zelfs mijn man is verzot op hem, hij is een kei om je voor zich te winnen. De grootste hondenschrik van een bekande van ons is zelfs overwonnen door TOBY!!!! goed hé......hihihihihi

Het is een enig beest, volgens mij hebben we ook echt geboft met hem!!!!


greetz en poot van Toby (polar)

Misia was eigenlijk een gevoelskwestie. Ik heb altijd al gehouden van Boxers, Bulldogs, Staffords, dat type honden, niet vanwege het uiterlijk, maar vanwege het ongecompliceerde, vrolijke extroverte wat dit soort honden hebben!

Ik was met mijn vriendin op bezoek bij een tante van haar. Zij hebben een boerderij en hebben een Amerikaanse Stafford als erfhond. Met deze teef hadden ze als eens een nestje gehad, en toen wij op visite waren hadden ze het tweede (en laatste) nestje. Ze waren allemaal gestroomd, één was leverkleurig en Misia was dus blond, en eigenlijk was het liefde op het eerste gezicht. Beide kanten op kennelijk, want volgens de tante had ze tot dan toe helemaal geen intresse gehad in mensen, maar ze bleef constant bij mij, en ik was toch al verkocht. Toch had ik niet de bedoeling om haar mee te nemen, en had dat ook al met mijn vriendin besproken. Dat duurde totdat (totaal onverwacht) haar tante zei dat we haar mochten hebben...
en toen kon ik gewoon geen nee zeggen. We hebben uiteindelijk alleen voor de papieren betaald en zelfs daar moesten we voor aandringen.(maar later hebben we die tante wel op een andere manier in het zonnetje gezet).

Eigenlijk onstond daarna al heel snel het idee om er een tweede hond bij te nemen, deels ook voor Misia. We wilden daar in ieder geval mee wachten tot Misia zich had ontwikkelt tot een volwassen, stabiele hond. Omdat Misia toch een beetje "mijn" hond is, en omdat ik geen voorkeur had voor een bepaalde ras voor erbij, anders dan een type dat waarschijnlijk geen problemen zou opleveren, hadden we al besloten dat zij zou mogen beslissen wat het zou worden. Mijn vriendin heeft een voorliefde voor jachthonden, en dan in het bijzonder voor spanielen. Daarnaast zijn het sociale honden, die over het algemeen best met andere honden en mensen overweg kunnen, en omdat ze een stuk minder dominant aangelegt zijn als Staffords zou dit een hoop problemen schelen in de hierarchie.

Stiekem ben ik gaan zoeken naar een fokker en kwam uit bij een Amerikaanse Cocker fan die een nestje op komst had, zonder stamboom, maar wel met alle gegevens van de rue, geboren en opgevoed in huiselijke kring, intentingen en noem maar op. Ik ben daar toen eens gaan kijken, kreeg er een prima gevoel bij, en heb mijn vriendin toen "verrast". Het was geen geheim dat we op zoek waren, maar ze wist niet dat ik al contact had gelegt, en zelf al een pup had gezien.

Ondertussen hebben we nu 2.5 jaar twee honden. Daisy en Misia zijn twee handen op één buik (en zijn dat vanaf het begin geweest). Ze zijn altijd samen, en hebben veel aan elkaar. Dat scheelt voor ons af en toe behoorlijk, want ze laten je ook wel eens met rust, wat toch lekker is. Wij vinden het heerlijk!

Hoi hoi,

Onze Flos is een mixhondje en is eigenlijk gewoon op ons pad gekomen. We gingen samenwonen en ik kon niet zonder hond en kwam zo bij Flos terecht. Thuis had ik een Franse basset, maar die kon niet met mij mee....(Ze had het probleem dat ze niet alleen kon zijn en ik studeerde nog)Mijn zus had toevallig die zelfde week het zusje van Flos gekocht bij een boer en ik dus gebeld of hij nog puppy's had en jawel Flos was als enigste over van het nest...Voor 50 gulden kon ik hem komen halen Toen hij 5 maanden was, hebben wij voor hem een maatje erbij gekocht en wel een gladharige foxterrier. Deze is vorig jaar augustus helaas overleden op een leeftijd van 13,4 jaar. Dit was een schat van een hond. Een enorme knuffelkont, maar ook eentje die echt wel streken had....Er moet ook iets in een hond zitten, zeg ik altijd....Onze Flos is gewoon eigenlijk veel te lief en te gehoorzaam....

Vorig jaar hebben wij heel lang getwijfeld. Zullen we toch weer een maatje voor Flos erbij kopen en wat wordt het dan. Flos was toen inmiddels al 14 jaar! Mijn voorkeur ging uit naar een Bullterriër of een stafford, maar toen ik mij ging verdiepen in deze rassen, kwam ik al gauw tot de conclusie dat dit wat dat betreft moeilijkere honden zijn om samen te leven met een andere hond. Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk. En voor mij was toen belangrijk dat Flos weer een maatje kreeg op z'n oude dag en dat hij dit nieuwe maatje nog het één en ander kon leren. Mijn man bleef maar hameren op de foxterrier, maar ik zelf had daar moeite mee, omdat ik bang was dat ik hem te veel ging vergelijken met Buster en daardoor die hond geen eerlijke kans zou geven...Ook vond ik het moeilijk om honden te zien die op Buster leken....Tot we bij de draadharige variant uitkwamen. Deze heeft toch een heel ander uiterlijk, maar wel hetzelfde karakter...Na een aantal maanden was het gemis van Buster nog groot, maar we gingen toen onze zoektocht beginnen naar een draadhaar. Dus de rasvereniging benaderd en zo zijn we nu uiteindelijk bij Morris uitgekomen.....Nog steeds heb ik dikwijls een vergelijk gemaakt tussen Morris en Buster, maar het zijn echt 2 hele verschillende honden. Buster was de grote knuffelkont en Morris is er eentje met pit en die houdt niet zo van al dat geknuffel. Hij heeft eigenlijk iets meer karakter, wat hem ook wel weer mooi maakt! Het is geen makkelijke hond, maar wel een uitdaging om hem in goede vorm te krijgen....Je ziet het ras nauwelijks nog in het straatbeeld, wat eigenlijk jammer is. Toch zijn er veel mensen die toch weten wat voor een rashond het is...Of die hem Bobby van Kuifje noemen....Dat vind ik dan altijd wel weer grappig.

Op dit moment genieten we nog steeds van Flos en natuurlijk ook van Morris. Als Flos er straks niet meer is, dan zien we wel weer wat er op ons pad gaat komen....

Groetjes Monique

zoals de meesten van jullie inmiddels al wel weten hebben wij hier al vele rassen gehad , de meesten herplaatsers , duitse herders , oud duitse herders , hollandse herders , schotse collie , border collie , en een aantal terriers , maar ook 4 maal een pup , want ook dit is immers weleens leuk , beide langharige hollandse herders kwamen hier als pup , ook tessa , 1 van de terriers die we momenteel hebben is als pup gekomen , net als amber de engelse bulldog , na jaren van trainen en werken met de herders wilden we ook eens een engelse bulldog , want mijn forum naam hier is niet voor niets hondengek , er zijn maar weinig rassen die ik niet leuk vind , dus wij hebben nu de 2 terriers , wat ontzettend leuke eigenzinnige actieve hondjes zijn ,en ontzettend lief , en de inmiddels 2 engelse bulldoggen , een kompleet ander ras , super eigenwijs , ontzettend komisch , maar ook waanzinnig lief , ik zeg wel meer als ik een klapper maak in de loterij dan loopt er van ieder ras wel eentje rond ,maar helaas de klapper is nog niet gevallen en op ons verlanglijstje staan nog vele rassen die we graag eens zouden willen hebben

Hoihoi!

Wij hebben een kruising van Teckel / Cairn Terrier.
Ze heet Chica is 2,5, haar schofthoogte is maar 20 cm! En ze weegt nog geen 5 kilo.

Wij hebben hier niet zelf voor gekozen omdat we haar hebben geadopteerd. Ik heb wel rassen op mijn lijstje staan maar we zijn allebei voor het lieve kopje van Chica gevallen.

Ze is heerlijk eigenwijs maar ook waanzinnig lief.

Op mijn lijstje staat : Cavalier en Cocker Spaniel vind ik erg leuk! (Om zelf te houden dan he)
En rassen waar ik zelf niet consequent genoeg voor ben maar wel graag zou willen hebben is de beagle.

Groetjes Denise en Chica

Wij kozen eerst voor een beagle, waarom?
voor ons was het karakter wel een aantrekking, het koppige, het eigenzinnige, de wil om zijn neus te volgen, schitterend vinden we het. Oké, je moet er leren me omgaan, niet zo simpel maar wij vinden het geweldig en wat het mooie ervan is, hahahahaa, het is gebleken dat Spike nog niet de koppigste in huis is. Wie dat wel is? MOI, hhahahahahahaa
En natuurlijk kregen we bij dit alles zijn oogverblindende verschijning er gewoon bij. Leuk pakketje, veel werk maar o zo fijn.

Zyta is erbij gekomen omdat Spike wel wat moeilijkheden had met het niet hebben van een hondenroedeltje.
Waarom dan een Berner? Wel, altijd al willen hebben. Lieve, superspeelse hond met een prachtkarakter. De wil om ons te plezieren is grandioos bij deze hond. Zyta wil iedereen plezieren en is een allemansvriend, echt een vriendelijke hond die supergraag, net als onze beagle bij de baasjes is maar ook heel graag bij haar Spike vertoeft.
Samen zijn ze echt een schitterende combinatie die elkaar doodgraag zien.

mijn man wilde altijd al een rottweiler
en ik vond een vuilnisbakkie rasje wel leuk!

nou hebben we allebei onze zin!

Rottweilers zijn trouwe en loyale honden en toch waaks als het nodig is en kunnen ( over het algemeen )
goed met kinderen omgaan!

Newfoundlanders zijn gewoon lekkere beesten

maar ik moet zeggen bij Syco zie je niet veel van een newfoundlander!!!

maar het is en blijft een kruising

liefs

leuke topic!

naar lang wikken en wegen hadden we afgelopen zomer definitief besloten om een hond te nemen....we wilde graag een volwassen asielhond of herplaatser waarmee je veel kunt ondernemen,een actieve maar wel gezellige en knuffelige huishond
op de site van de dierenasiels sprak ons een leuke hond aan: een bruine gevlekte kruising border collie van 4 jaar.
deze hond was afgestaan en volgens zeggen altijd buiten in de kennel en tuin gezeten ondanks dat er weinig bekend was over bruno had ik meteen een heel goed gevoel over. we hebben hem van dag één in ons huis&hart genomen! het was echt heerlijk om weer een hond te hebben bruno paste zich ontzettend snel aan binnen ons gezin en hoorde er helemaal bij,we waren helemaal gek met hem. hij zag er behoorlijk verwaarloost uit toen we hebben kregen maar na een aantal weken zag je hem uiterlijk en innerlijk helemaal opbloeien.we kwamen er ook achter dat er in bruno een australian shepherd zat en raakte ook helemaal verliefd op dit ras. een bijzondere gelukkige zomer tot we na 6 weken werden gebeld door het asiel en politie belgié dat de eigenaar van bruno opzoek was naar zijn hond, volgens deze man waren zijn honden gestolen toen hij op vakantie was?!!!!
om een héél lang verhaal kort te maken,waarin er véél tranen zijn gevloeid, hebben we na 2 weken de knoop doorgehakt en bruno terug gegeven aan deze eigenaar (we stonden juridisch wel in ons recht stonden maar we konden met deze nieuwe feiten niet verder met bruno....)
het was een afschuwlijk moment omdat we geen enkele erkenning en begrip vonden bij deze man, om het zachtjes te zeggen was er geen klik met deze mensen en zijn we in een conflict beland.

om het verdriet te kunnen hanteren hebben we ons vrijwel direct toegestaan om een nieuwe hond te zoeken en dit keer bewust een australian shepherd
wel wilde we dolgraag een herplaatser omdat we dit een heel fijn idee vinden.
na een zoektocht kwamen we bij buck uit, na een aantal mails en telefoongesprekken met de fokkers zijn we daar om bezoek gegaan.
buck was erg gereserveerd maar naar ons toe ondooide hij toch redelijk snel,we voelde meteen een klik.
buck voelde heel anders aan als bruno maar hebben dezelfde basis (ras) eigenschappen waar ik erg op val: enorm baasgericht,actief en slim, betrouwbaar,gericht op het eigen gezin,ondernemend.
buck zat in een onzekere periode en kwam bij de roedel van de fokker niet goed tot zijn recht, bij ons is hij helemaal opgebloeid tot een lieve vrolijke knuffelhond
echt een mooi proces om mee te maken
we zijn bruno niet vergeten maar inmiddels zó dankbaar dat buck "op ons pad" is gekomen. het is heerlijk om actief bezig te zijn met een hond en we kunnen hem nu natuurlijk nooit meer missen!!!!!

nou het is een heel verhaal geworden maar korter kon ik het niet uitleggen

gr mariaa

Eerlijk gezegd houd ik van 'slimme' snel lerende, baas gerichte honden. Maar ook van honden met - tot een bepaalde hoogte - eigen - innitiatief.

M'n eerste honden was een mix Lab/Border..
Een zéér slim teefje...

Daarna hebben ik jaren langhaar Schotse herders gehad. Mooi, lief, soms niet zo slim...
Alhoewel ik met het teefje - uit de korthaarlijn - erg veel gedaan heb op trainingsgebied...

Persoonlijk vind ik de Schotse herder iets té gevoelig voor m.n. geluiden...

Maar verder een fantastisch ras, alhoewel het geen hond voor iedereen is door de gevoeligheid...

Ooit zei een trainer tegen mij, waar ik al jaren trainde; jij moet een Hollander nemen!!
Maar ik dacht dat ik het ras niet aan zou kunnen...

Toen de collie meisjes oud waren, kwam Jip in ons leven....
Was geen keus, is gewoon op ons pad gekomen.

Jip was Hollander/Mechelaar..]
Wat een fantastische hond is dat geweest!!

Een écht trainingsbeest!! Wauw!!
De band die ik met die hond had...
Nergens van onder indruk, schotvast, slim,
zelf problemen kunnen oplossen, grenzeloos vertrouwen in mij... Bere-sterk, atletisch gebouwd en oergezond...

Makkelijk in de omgaan, waaks, super neus, geen spoortje van nerveusiteit, zéér stabiel, sociaal naar andere honden..
Een "will to please" van hier tot Tokio..

Met de fantastische ervaring van de mix van Jip.
Ben ik gaan zoeken - particulieren via m'n connecties - naar een zelfde soort mix.

Sterre is haar gewicht in Goud waard..
Slim, "will to please", makkelijk in de omgang, waaks, super neus, sociaal naar andere honden, rustig maar ook super actief als het nodig is, redelijk stabiel...

Altijd klaarstaand als er "werk aan de winkel" is, als ik het haar vraag...
Maar zij hoort en ziet ook zélf, als ze eigen iniatief moet nemen...


Eigenlijk heb ik altijd super fijne honden gehad..
Ik ging ook nooit over één nacht ijs..
Heb altijd goed geinformeerd, gelezen en nagedacht, wat ik graag wilde zien in een hond.
Het uiterlijk speelde daar nooit een grote rol daarin...
Wel de lichamelijke - gezonde - bouw en erfelijke gebreken...

Van al m'n honden heb ik erg veel geleerd..
En ik leer nog iedere dag bij van m'n huidige "vriendinnetje" Sterre.
M'n steun en toeverlaat...

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Hoi allemaal.

Nou ik val heel erg op honden met een hoog aaibaarheidsfactor.
Heb ik altijd al gehad van kleins af aan.
Nou is een bouvier niet echt een hond met een hoog aaibaarheidsfactor toch ben ik helemaal gek van het ras.
Mijn eerste bouvier heb ik niet zelf gekocht maar gekregen in de tijd dat ik ernstig ziek thuis was.
Ik mocht en kon niet werken omdat ik vele operaties en bestralingen moest ondergaan.
Mijn eerste boef heeft mij door veel ellende heen gekregen en mede daardoor ben ik ook helemaal weg van boeven.
Maar kleine hondejes met veel haar ja daar smelt ik helemaal van.
Zodoende heb ik deze twee schatjes.

Gr liesbeth,Turbo en luna

hallo allemaal,  Ik ben van huis uit opogegroeid met duitse herders, duitse staanders, en een mix.
Ik zelf heb ook een Duitse Herder gehad. Dinco was zij naam. Dit was echt een heel erg lieve hond. Deze werd opgeleid als politie hond. Op het moment dat zij hem aan het leren waren "vast" kwam Dinco aanhobbelen en begon overal te likken. Zij kregen het er maar niet in. Ik heb hem toen gekregen, wat een liefde naar iedereen heeft Dinco gegeven. Helaas Dinco is overleden toen hij 5 jaar oud was aan een hartstilstand, is nog gereanimeerd, helaas.... Ik mis hem nog steeds.

Ik wilde weer een hond, maar een hond die makkelijk overal mee naar toe zou kunnen, die toch wel eigenwijs is en tot op zekere hoogte een eigen wil heeft, maar lief voor mens en dier. 
Ik heb veel gelezen, en ook veel geïnformeerd.
Zo ben ik uitgekomen bij een engelse cocker spaniel.
Joey is voor mij echt een schat uit duizenden, met vacht onderhoud, speels, wil graag iets ondernemen, maar slapen is ook geen probleem, actief buiten, wat ik zeer graag doe, leergierig, en wil van alles zelf onderzoeken.
Hier mijn verhaal waarom een cocker.
Maar Herders vindt ik persoonlijk de mooiste mimiek hebben.

Groetjes, een poot van die vandaag eigenwijze Joey,

Cella.

Hoi Marcella,

Ik wilde nog vertellen ik heet ook Marcella, afgekort Cella. groetjes.

Hey,

ik heb een mengeling van een engelse en amerikaanse cocker. wij hebben zizou gekozen omdat ze heel goed met kinderen om kan, rustig is in huis, speels buiten en je krijgt er ongeloofelijk veel liefde van. het is een echte floddermie.

ik zou ze niet meer kunnen missen.

Ik heb geen voorkeur voor een ras.
Mij eerste hond was een bouvier, daar was ik toen helemaal weg van.Ze was een schat van een hond.Daarna kwam Raisa een mix van alle rassen die je ,je maar bedenken kan.Haar hebben we niet gekozen maar zij koos mijn vriend.Zag hem,liep op hem af met een blik van he he ben je daar eindelijk en week niet meer van zijn zij.
Anderhalf jaar later bedachten we dat het te gek zou zijn om er nog 1 bij te hebben.Dezelfde avond kwamen we met Shita thuis.
We zagen haar lopen en ze was zo op haar gemak en straalde zo veel warmte en liefde uit dat we meteen wisten dat zij het was.

Ik was altijd wel gekker op grote honden.Waarom????

Dus toen wij Raisa en Shita hadden en mijn vriend zei dat het hem zo leuk leek om er een kleintje bij te hebben vond ik dat wel komisch maar had ook zoiets van dat zijn toch geen echte honden .........
Toen kwam dus onze Saba in ons leven 3 dagen oud toen ik hem voor het eerst zag en languit liggend op 1 hand hahahahahahahaha
Ik was helemaal weg van hem maar mijn volgende vooroordeel lag al weer op de loer.
Ik wilde geen mannetje,want dan ging die op de loop zodra er loopse vrouwtjes in de buurt zijn en wat dacht je van dat rijgedrag.Nee ik wilde alleen maar een vrouwtje!

Toen we dus als eerste mochten kiezen Bleef ik verstandelijk maar zeggen....geen mannetje.Maar ik was gewoon stapel op dat kleine stoere manneke dat als enige na korte tijd al parmantig de wereld ging ontdekken terwijl de andere nog bij veilig bij elkaar bleven liggen.
Toen we er dus voor gingen zitten na een paar weken met al die kleine wurmpjes om ons heen gaven ze me Saba heel noncholant in de handen en vroegen of ik al een idee had welke hahahahahaha
Nou daar ging mijn stellige overtuiging geen mannetje te willen toen ik die krummel zo parmantig zag zitten en naar me op zag kijken.
Ik was gewoon stapelverliefd en verkocht.
Hij heeft me van al mijn vooroordelen af geholpen.

Bij mij komen ze dus eigenlijk gewoon mijn leven binnen wandelen zonder dat ik een keuze maak voor ras of geslacht.En ze waren allemaal geweldige honden.

Al zal ik in de toekomst nu toch zeker weer een kleine hond willen hebben bij Raisa.Dat is toch weer heel anders.

Groetjes Marianne

PS: Ik zie Saba's geest me nu zeer verwijtend aankijken.Want al was het een klein turfje ( sorrie Saab) , volgens zijn eigen ego was hij minstens een duitse herder.

Hoi!

Wat een leuk forum!

Achilles heeft mijn vriend meer uitgekozen.
Hij deed toendertijd heel veel werk voor een hondenbewakingsdienst en toen er een ongewenst nest kwam, mocht hij als 'kadootje' een puppy uitzoeken...
Hij was al helemaal weg van Herders, dus dit was een mooie kans... Mijn vriend ging kijken bij het 'ongewenste' nest, en zag allemaal blonde herdertjes liggen, en daar ergens tussen lag 1 zwart hummeltje, en tsja, dan is de beslissing snel gemaakt...

Cleo dat was een heel ander verhaal.
We werden op een dag gebeld door mn schoonzus die destijds in het asiel werkte, en ze vertelde dat er een pup was binnen gebracht van rond de 3 maanden...
Wij zijn gaan kijken en daar kwam ze hoor... een doodsbange pup van 3 maanden...En tsja, ook dan is de beslissing snel gemaakt...

Ikzelf had nooit echt iets speciaals met honden in het algemeen en ook niet iets speciaals met herders, voor deze 2 had ik nooit eerder honden gehad, maar nu ik ze al een aantal jaartjes heb, vind het een superras, en ik zou niet weten wat ik zonder ze zou moeten doen... :-(

By the way!

Achilles is een Duitse Herder en Cleo is een mengelmoesje tussen een Mechelse Herder en nog iets...

Hoi Marcella!

Wat een leuk forum zeg! Mijn vriend en ik woonden erg klein en ik wou zo graag een hond dus gingen we kijken naar kleine hondjes (maatje chihuahua) maar een echte chi vonden we toch net iets te klein en tuttig dus zagen we een kruising chihuahua jack russel. Het was een erkende fokker die op dat moment veel verschillende nestjes/rassen had en wij hadden de lijst en prijslijst opgevraagd. Wij vielen op de kruizing jack russel dus wij daarheen... Ik had de jack russel vast en toen zag ik een ander hondje, een kruizin shih-tzu chihuahua... Ik was op slag verliefd op haar en moest en zou haar hebben. Mijn vriend stond nog met dat andere hondje in zijn armen en ik vroeg aan hem wat zijn mening was. Hij antwoordde: volgens mij heb jij je keus al gemaakt...

Ik vroeg aan die man wat ze kostte waarop hij een prijs aangaf die 100 euro hoger was dan dat ik dacht gezien te hebben. Wij hadden even een discussie over de prijs omdat ze de laatste uit haar nest was al haar broertjes en zusjes voor die prijs weg waren gegaan maar hij ging toch kijken. Hij kwam terug en ik had gelijk! We konden haar voor 100 euro minder meenemen (we hadden ook niet meer geld bij ons).

Sinds dien zijn we onafscheidelijk. Ze is een hond met gebruiksaanwijzing maar vreselijk lief en aanhankelijk. Ik neem haar overal mee naar toe. Ze gaat regelmatig mee met mijn vriend naar het werk en anders kom ik smiddags voor haar thuis. Alles kan je met haar doen ze zou nooit een vlieg kwaad doen.

Binnenkort plaats ik even een foto want op deze computer heb ik er geen een.

Groetjes en pootjes van Nicole en Bumper

Hey,

dit is inderdaad een toffe thema!

Wij en vooral ik hebben gekozen voor een Franse Bulldog!
Gewoon omdat ik er verliefd op ben.
Maar ook omdat we een kleine hond zochten, kindvriendelijk want er komen nog kindjes, een hondje die geen zo'n grote tuin nodig heeft, en vooral een echte gezelschapshond! Dit hebben we met ons bulletje gevonden, ik kan acha niet meer missen!!

hoi allemaal
ik heb een kooiker vroeger altyd aktief nu geniet die van ze oude dag
benji is malthees beetje op zich zelf 12 jaar
en een parson 4 jaar echt een jager.

gr joke

o ja we hebben ze niet gekozen we hebben ze alle uit de shit gehaald op fred na die hebben we op de snelweg gevonden was 3 weken oud en benji komt uit een gezin waar die mishandeld was noeky hebben we bij mensen weg gehaald toen ze 16 weken was.
ik hou van een hond met pit aktie snelheid en trauw.
mijn lievelingshonden zijn boerenfoxen en jack russels.
lijken op mijn hahaha.
groetjes joke

ps boerenfoxen mogen dan geen ras zijn maar toch hebben ze wat

hallo wij zijn ton ,angelique en lana

wij hebben een mechelse herder van 7 maanden
onze vorige hond was ook een kruising mechelaar met ?????? kwam uit het asiel toen ze 3 was
helaas 11-09-08 moeten laten inslapen
lana is 17-09-08 in ons leven gekomen

gr angelique en een poot van lana

Hoi Joke,

Boerenfoxen zijn echt leuke he !
Kennissen die ik ken hebben van die black en tan boerenfoxen en die vind ik toch ook erg mooi.

Ze zijn ook erg waaks en goede muizen en rattenvangers! ( erg handig op de boerderij).

Gr,
Marcella

Goed onderwerp wat ik heb aangemaakt.

Vind het erg leuk om te lezen wat voor honden jullie hebben en waarom.

Gr,
Marcella

nou wij hebben niet bewust voor een boulab gekozen want ik wou iets meer een lab, en me vriend een berner sennen
maarokmdat die enorm veel haar hebben wou ik liever een lab, omdat ook het onze eerste hond was, hij is goed voor de mens en gehoorzaam

dus. toen kwamen we in lunteren een boulab tegen, en die zag er wel erg lief uit. we konden kiezen uit 2 van die beertjes
maar hebben toch voor Mylo uit eindelijk gekozen omdat die kwispelend naar ons toe kwam en de andere een beetje schutig was. dus toen hadden we een boulab, tot ik dit topic zag wist ik
de echte benaming pas van onze hond wat het nou werkelijk is.

dus toen later zijn we gezwicht voor een echte berner,
deze mensen wouden hem wegdoen van wegen een ernstige ziekte.
en verkoopte daarom de hond. toen we daar kwamen was hij erg uitgelaten, dus we gingen even een rondje met hem lopen en hij trok bijna tot niets. en hielt zijn eigen riem vast. dat vind ik persoonlijk niet zo erg als hij er maar niet op gaat kauwen. dus vertelde de mensen dat hij niet heel veel beweging heeft gehad en hij is ook heel druk. veel hijgen enzo, en ja, je merkt het gewoon aan de hond, hij heeft geen puppy cursus gehad, geen opvoeding want hij kan amper zit.
af kent hij niet, blijf ook niet, kortom hij gaat komende periode veel leren!


maarja het is een berner en berners zijn een beetje dom.
dus... het word een klus maar het is ontzettend leuk.
ookal heeft hij wel bak-nijd en vooral ook met botjes


maar dus afijn, nu hebben we een boulab en een berner sennen

omdat we berner sennen's ten 1e lief vinden,
2e waaks zijn
3e dom zijn hahaha naja beetje dan
4e knap zijn :P
en ten 5e hij groot word

we houden van grote honden!!
liefst zo groot mogelijk maar moet nog wel knap blijven
liefst had ik ook een ierse wolfs hond sommige zijn best mooi
en of een leon berger, maar die hebben echt tó much haar.

boulab - Mylo
berner - Lasco ookal wil ik ze naam wel veranderen.
iemand nog een idee? :P hahaha

leuk he, ik hou van typen niet te zien zeker? vertel altijd meer dan de TS vraagt hahaha

ts= Topic Starter

Hoi Gabriëlle,

Zijn naam kun je zo veranderen - in de tijd van - 15 kleine stukjes kaas....

Heb nu even geen tijd om het "naamsverknopingsspelletje"uit te leggen.
Ik heb het al vaker op het forum geschreven, mischien had je het al eens gelezen, zoniet...
Denise kent het spelletje ook..
Misschien wil zij het je uitleggen...

Anders moet je even wachten...

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

ik wacht met spanning af

Hoi marcella
Ik heb een kruising griffon Ik ga altijd naar het asiel en kijk daar dan wat er zit .Toevallig is taat een kruising maar het had net zo goed een ander soort hond kunnen zijn waar ik op viel maar taat keek mij zo lief aan dat ik dacht dit is het .Mijn vorige hond was ook een kruising .Labardor bouver ook erg lief en ook uit het asiel
groetjes joke en taat

Hoi ik ben Esther en ik vind het ook een leuke vraag.

Wij hebben sinds 7 maanden ook een lieverd en die is gewoon op ons pad gekomen.
Ze heet Lola en is nu 7 maanden oud en kan heel goed met onze kindjes overweg,en ze is gek op andere honden groot en klein.
Ze is een boomer kruising Jack russel-shi-zu.
Haar vacht is een beetje ruwharig terwijl haar moeder een gladharige jack russel is.
Dus erg apart.
Ze is een lieve pup die het hier bij ons heerlijk vind en op haar tijd lekker zelf haar gang gaat en slaapt op haar eigen plekkie.
Groetjes van Essie en Lola.