Welk ras hond heb je en waarom heb je hier voor gekozen?

Wij hebben altijd katten gehad, maar ik wilde eigenlijk wel een excuus om alleen naar het bos te gaan. Dat excuus zou dus een hond zijn. Toen een van onze katten plotseling ziek werd en dood ging, vond ik het tijd voor een hond en heb stiekum op MP gekeken. Bij ons in de buurt werd een nestje aangeboden met kruisingen en ik was meteen verliefd, de rest van de familie ook gek gemaakt en toen ben ik eerst gaan kijken of de omstandigheden o.k. waren, het is een heel gezellig gezin, waar de puppies met veel aandacht en zorg zijn grootgebracht en 's middags heb ik met mijn dochters een lief reutje uitgezocht. Frodo is nu de spil van ons gezin en we proberen hem niet te veel te verwennen.
Zijn moeder is een Boerenfox/Goldenretriever en zijn vader Boerenfox, hij begint steeds meer op een Border
Collie te lijken.
Nou, dit is in het kort ons verhaal over Frodo

Iets meer dan 15 jaar geleden, niet wetende wat een Witte Herder voor hond was, toch wezen kijken bij een nest. Direct verkocht, zo ook Beauty die elke keer als ik er was bij mijn voeten kwam slapen terwijl de rest van het nest mijn veters en zelfs mijn schoenen aan het slopen waren. Ik heb 12 jaar van Beauty mogen genieten, een tijd met heel veel gebeurtenissen waaronder het bekend worden van mijn bindweefselafwijking en de daarbij behorende beperkingen. Heel, heel even gedacht dat Beauty niets had aan een baasje die amper kon lopen maar daar dacht zij anders over. Het laatste half jaar van haar leven heb ik haar achterpoten heel vaak in mijn gehandicaptenautootje moeten zetten omdat ze dat zelf niet meer kon. Achteraf bleek dat ze botkanker had en heb ik haar in moeten laten slapen.

En toen.... helemaal verliefd op Witte Herders maar wat nou als ik een hond zou treffen die bijvoorbeeld op jonge leeftijd last zou krijgen van HD of artrose... Zo'n grote hond kon gewoon niet meer. Ik ben op internet gaan zoeken naar kleinere honden die qua gedrag op Beauty leken. Uit deze zoektocht is een Whippet gekomen. Raar maar waar, qua gedrag en gekkigheid uithalen lijken ze heel veel op elkaar.

Whippet Spikkel is inmiddels 3 jaar oud. Het was het enige teefje wat nog over was van het nest maar dat maakte ons allebei helemaal niets uit. Ik was direct gek op haar en zij op mij. Omdat ik steeds meer zorg nodig heb en dan thuis moet zijn, zijn we heel blij met tante Nel. Nog voor ik uit bed ben is Spikkel al anderhalf uur uit geweest en heeft ze gespeeld met vriendje Fidor, kruising Border Collie- Whippet. Aan het begin van de lente neem ik me altijd voor om elke avond met Spikkel naar het park te gaan maar dat gaat nooit lang goed. Afgelopen jaar had Spikkel na 3 weken al een gekneusde voet. Alleen naar het park gaan lukt niet omdat ze donders goed weet waar ik rond 6 uur naartoe ga en dan ook mee wil. Dat vind ik zoo zielig dus blijf ik ook maar thuis. Wie weet komende lente. Ze is nu veel rustiger dan voorheen dus ik hoop dat ik ook weer eens wat aan mijn sociale contacten kan gaan doen want daar was Spikkel eigenlijk voor bedoeld.

Groetjes van Ria

me hart heeft toch een boerenfox gestolen al zijn het geen rashonden.
een boerenfox is een grote hond in het klein.lijken ook wel op een jack russel.houden van rennen jagen en zijn heel erg waaks en ja kan ze echt alles leren heel erg leergierigen honden en ook wel rebels daar houd ik van zo hond zo baas

groetjes jo en haar 4 kanjers

ik geb elf honden gehad maar nu geb ik er vier we gebben een heele boel honden hegad en verschilende rassen

Mijn eerste hond was een kruising kwam uit het asiel we hadden daar al wat katten weggeplukt dus waarom ook niet eens voor een hond kijken.Van Bono hebben 14 jaar mogen genieten het was een hond uit duizende deed alles voor je was erg lief voor mens en dier hoeveel kittens zij samen met mij heeft groot gebracht ontelbaar.Maar ook op de hondenclub een echte topper gg en behendigheid uv noem maar op alles gedaan op een gegeven moment kreeg ze een ruggemerg verdraaiing daardoor in eerste instantie verlamd van achter maar dat ging gelukkig weer wat beter en kon ze na een tijdje weer lopen met behulp van therapie maar op de hondeclub kon ze niet meer mee komen ze was toen al op leeftijd dus met pensioen.De tweede keus werd een border collie onze Ayla bewust gekozen omdat ik het op de hondeclub zo leuk vond en zij daar uitermate voor geschikt was nu niet meer ze is 13 en heeft behoorlijke artrose en moest ook rustiger aan gaan doen geen hondesport meer voor haar.En na een tijdje begint het dan toch weer te kriebelen niet dat ik nog naar de hondeclub ging want door eigen lichamelijke klachten ging dat niet meer ,maar wilde wel weer een hond bij omdat ik niet zonder kan ze overlappen elkaar dan zeg maar dat had ik met Bono en Ayla ook ik had Ayla ongeveer 4 jaar voor onze Bono dood ging.En nu na lang zoeken hebben we sinds 4 jaar een finse lappenhond een geweldig ras er zijn er genoeg waar je wat mee kan doen op sportief gebied maar ons Satutje ziet daar het nut niet van in heerlijk.Heb op haar ook een aantal jaar moeten wachten maar heb daar geen moment spijt van voor mij is het een fijne hond ze kan bv niet los is toch anders vergeleken met mijn andere honden maar geen bezwaar als je dat eenmaal weet ze is tegenover vreemde erg terughoudend kan niet zomaar geaaid worden maar ach ik vind toch ook niet iedereen meteen leuk hoor.Maar ik zou niet meer anders willen geef mij maar een lapje heerlijk gewoon lekker wandelen zonder dat je echt bezig moet zijn en Ayla tja die gaat gewoon nog lekker mee en loopt achter haar balletje aan wat ze nog steeds prachtig vind ze is echt een oud mutsje aan het worden en de laatste tijd zijn we ook wat aan het dokteren met haar maar dat is weer een ander onderwerp..dus voor mij een finse lappenhond en niet anders mss ooit nog een bij maar dat is in de verre toekomst zo vind ik het lekker twee honden meer als genoeg

wij hebben ook een boulab van nu 11 weken hij is lief en knuffelig heel erg schattig dus(L)

Wij hebben dus sinds kort Loekie.
Dit is een kruising Boerenfox/Pincher.
Ze is van het begin af aan heel lief en leerzaam.
Bij mij ( man) is ze het liefds.
Dat komt misschien wel omdat ik de eerste was die haar mocht vasthouden .
Als ik ga werken dan is het net als of ze heel zielig kan kijken.

Wij hebben een kruising Duitse Dog / Amerikaanse Stafford.

Ik wilde een Stafford of een Duitse Dog.
Mijn man wilde geen volbloed Stafford meer na Spikey. Maar ook geen paard in huis.
Uiteindelijk vond ik bij stom toeval een kruising van mijn 2 favorieten.
Deze heb ik nu na een omweg eindelijk (lang verhaal)gekregen!!!

Superhond!

Groetjes
Miranda

Wij hebben gekozen voor een mops en tja waarom:

Onze zoon wilde heel graag een hond en ja zoals een heleboel ouders dachten wij ja ja en wie gaat hem dan uitlaten?

Maar niets bleek minder waar onze zoon was al weken vrijwilleg aan het helpen in een asiel en hij was helemaal verliefd op een toch wel wat oude engelse bulldog. Die we nog best een paar leuke jaren hadden kunnen en willen geven. Dus wij er naar toe, Maar wat bleek de Engelse Bulldog bescherme onze zoon ook tegen ons en het asiel besloot dat het beter was om deze niet aan ons mee te geven. Toen kwam er een paar weken later een bullteriër met drie pootjes voorbij, maar ook deze hond was volgens het asiel geen optie voor ons gezin. (een terechte en goede beslissing van het asiel) Wat is dan wijsheid want na nog een paar teleurstellingen ga je toch denken aan een pup. Maar wat voor een pup?????????

Dus maar naar buiten waar veel hondenbezitters komen en af en toe een praatje maken.

Op deze manier zijn wij dan uiteindelijk een baasje tegengekomen van een mops, en dat was z'on leuk beest dat wij uiteindelijk besloten hebben om ook een mops aan te schaffen en dit is dus inmiddels alweer bijna twee jaar geleden en nog steeds geen spijt.

ik ging ook voor een grote hond meer een waak
hond eigenlijk omdat ik alleen woonde toen der tyd nog
maar ik was niet op zoek naar een bepaald ras of zo al hoewel ik vindt nog steeds de dobberman heel mooi!!!!!
maar meer een hond die bij mijn paste een actieve hond die veel beweging nodig had zodat ik ook mijn energie kwijt kon
en gewoon een trouwe vriend zou zijn waar ik alles aan kwijt kon
maar ik kwam met dit zwartje thuis en hij past ook goed
bij ons
hij heeft me er weer een beetje uit weten te halen
maar pancho kan veel hebben hoor
het is echt een gezelligert hij staat altyd voor je klaar

Ik wilde als klein meisje al een hond en het liefst een herder.
Helaas was pap niet te enthousiast, koste veel tijd, je zat vast aan huis, moeilijk met uitstapjes en vakanties, wie laat hem uit blahblah.
Moeders had niks met herders,...
Toen ik 14 was kreeg onze oude buurvrouw een nestje met der border. Tja en ik had al maanden gezeurd en was volgens moeder ook wel oud genoeg, maarja paps he.
Dus na het kijken en overleggen hebben we stiekum besloten ervoor te gaan. Pap zou er gewoon ingeluisd worden.
We kenden de border en wisten wat ze nodig hadden en met 2 tieners en een moeder die 2,5 dag werkt op school (5 min van huis en dus tussendoor terug kan) konden we dit aan.
Paps werd meegenomen en was in love..

Nadat onze border herplaatst moest worden (koptrauma als pup, en kon ineens uitvallen en in een wijk met veel kinderen is dat te gevaarlijk, daarnaast werd mijn moeder heel bang voor andere honden) bleef het even leeg..
Tot ik voorzichtig weer eens opperde eens te gaan rondkijken.
Moeders wilde eigenlijk ook wel, want het was zo stil, maar ze was echt bang geworden. Ze durfde geen vreemd hond meer aan te raken, en zelfs bekende aaide ze nauwelijks meer.

Dus we hebben heel lang gezocht naar enkele rassen die zouden passen en kwamen op de toller en samojeed (ik ook op de witjes, maar moeders durfde echt geen herder aan). Beide bezocht en moeders had bij de samojeed geen angstig gevoel en wij waren om..
Alleen op de terugweg bedacht mij moeder dat we nu langs een jongetje uit de klas kwamen waarvan de moeder ook witte honden fokte, die waren ook lief, ze hadden zon pup wel eens meegenomen naar school

Dus wij omkeren en hup onverwacht langsgaan.
We werden verwelkomt door 8 volwassen witjes, 1 pup en 1 chihuahua. En moeders voelde geen angst en durfde zelfs de grote reu die zijn kop op de schoot legde te aaien en genoot weer..
De knop was ineens om, het zou een witte herder worden
Mijn vader had liever de toller en zusje de samojeed, maar ik en moeders zouden er echt voor zorgen dus het was ons besluit.
Ik was dolblij, mijn echte herder kwam er

Moeders was de eerste maanden nog wel argwanend, zo heeft onze border mij eens gegrepen toen hij naast de bank lag en ik mijn hand even uitstak voor een aai.
En zo zat mams eens op een avond heel lang naar dat kleine 3 maand oude bolletje te kijken, dat naast haar naast de bank lag.. En ze vroeg me 'durf jij hem nu te aaien?'
Dat was 6 jaar geleden en ze is nu bijna zover dat ze Mexx volledig vertrouwd. Ze is Mexx heel dankbaar en ik ook. Door het zachte karakter van een witje, voor de familie durven mams en mijn zusje weer veel meer. Als ze een grote hond en herder kan vertrouwen dan zon kleintje ook was haar idee

Ze hebben nog even te gaan maar ze komen er wel.

Wij hebben ruim twaalf jaar een schat van een Duitse herder teef gehad, het was onze ideale hond. Mijn eerste eigen hond werd een kruising herder genaamd Frank die inmiddels 10 jaar is. Omdat ik de gewrichtsproblemen bij die grote rassen nogal een probleem vind heb ik nu gekozen voor een kleine herder en zo is op 20 mei mijn eerste corgi cardigan bij mij komen wonen. Het is een heerlijk hondje. Ik wil ze gaan sparen in alle kleurtjes

groetjes van Hanna

Wij hebben een Bracco italiano, een italiaanse staande jachthond.
Ze heet Guiseppa (kwiezeppa)

Ze is heel lief tegen kinderen en ook tegen volwassenen. Het liefste komt ze op schoot liggen (ongeveer 30 kg).

Ze houdt er ook van om lekker door het bos te rennen, ze heeft veel beweging nodig.

We kregen de hond van de fokker mee als we haar een Italiaanse naam gaven. En onze vorige Bracco heette Sepp (maar 2 jaar geworden). Vandaar dus Guiseppa.

Groetjes Yara

Wij hebben een Berner sennen, omdat ze zo groot zijn, een beetje lomp en omdat gerard er mee is opgegroeit..
hij heeft op zijn 12 de hond weg moeten doen (ze was toen 3 jaar ) omdat het volgens zijn moeder niet meer ging, sindsdien wilde hij altijd een berner maar vonden wij nooit de geschikte, en toen zagen wij scharminkeltje Sterre op marktplaats

leuk onderwerp idd
wij hebben nu al een aantal jaar twee newfoundlanders en het zijn echt geweldige beesten.
ze enorm lief en ze kunnen gewoon heel goed met mensen omgaan.
wel moet je echt de ruimte hebben voor zo een ras want ze zijn wel echt groot en als je bij ons met goede kleren aan komt heb je grote kans dat ze niet meer schoon zijn als je weggaat(das wel jammer maarja)

groeten

hoi

tja ik ben al 35 jaar op de pinscher toer

toen was ik bij een kennis, die had dwergpinschers, en ik was er helemaal gek van

heb dan ook tot nu dwergpinschers

en vanaf vorig jaar duitsche pinschers

helemaal mijn hond

schatties zijn het

groetjes jacob

nou heb ik een bordercollie kruis met een labradog die heb ik gewoon genomen ik mocht een pupje als ik tien was nou ik was tien toen liep er iemand met een hele mooie kleine labradog en toen bleek dat die vrouw pups had dus ik had een hond maar als ik echt een ras hond zou mogen nemen nu zou het een bordercollie of aussie worden

groetjes iris en tommy

dacht dat ik al gereageerd had, nee dus.

waarom ik voor een newfoundlander gekozen hebt ?

mijn eerste hond was een duitse herder, een langhaar, qwa karakter goud eerlijk, en geschikt voor de africhting, mijn man kwam van een africhtings familie, wilde graag een hond in mijn trouwen, maar moest wel een goeie herder zijn, dacht nog, okee als ik maar een hond heb, het was een goeie. negen jaar gehad. daarna gekeken naar weer zo,n goeie, nergens maar dan ook nergens te krijgen, op dat moment dan he.
toen zag ik voor het eerst een newfoundlander, werd er gelijk verliefd op. mijn man vond het maar niks, ja het zijn dan ook hele anderen honden, mijn man vond ze mooi, maar daar bleef het bij.

Bamse is mijn derde Newfoundlander, en echt ik vind het zo,n heerlijk ras, dat ik nooit meer iets anders zou willen.

Waarom een Argentijnse dog.....

Nou eigenlijk wilde ik eerst (na lang nadenken) een Franse Bulldog maar mijn vriend dacht daar anders over
Heel veel informatie opgezocht op het internet en toen ik nou eenmaal de foto's zag was ik meteen verkocht dus is de beslissing op een Argentijnse dog gevallen
Ik heb er geen moment spijt van gehad en als Djano er niet meer zou zijn (wat voor mij wel 100 jaar mag duren) kies ik nog voor het zelfde ras


Groetjes danielle en Djano

Ik heb na veel wikken en wegen gekozen voor een Irish Softcoated Wheaten Terrier, omdat deze karaktertrekjes heeft die goed in ons gezin past.
Hij is nieuwsgierig, betrokken, erg gericht op mensen en héél erg sociaal. Het is een pipo, met een eigen wil, en hij kan lekker koppig zijn als het niet altijd op zijn manier gaat. Toch accepteerd hij zelf van de allerkleinsten commando's, en toont snel berouw van zijn koppige gedrag, door zijn poot op je voet te leggen, ene kop in je schoot te gooien, of met de meest vreemde voorwerpen aan te komen en die voor je neer te leggen. Hij is erg intelligent, en kon met 8 weken al poot, lig, zit, wachten voor zijn bak, en was al zo goed als zindelijk toen we hem kregen. Bram verhaard niet, en is vrolijk van aard. Hij kan ook goed overweg met andere honden, is alleen nog wel een héél speelse pup, en niet veel oudere honden vinden dat erg prettig.
Ik vind Bram naarnaast ook een mooie hond. Hij word heel erg lichtblond/tarwekleurig, en krijgt een prachtige slag in zijn haar..
Ik kan uren doorgaan over mijn heerlijke hond!
Echt een aanrader, ook zeker voor beginners zoals ik!

Ik had eerst een Pekingees, waarom...omdat buren van ons er ook eentje hadden en toen maakte mijn vader "de fout" om te zeggen, als je er ooit z'on lieve vindt als deze mag je hem houden. Twee weken later wordt er een Pekingees uit de wagen gezet tijdens de verlofperiode en ik was vaders belofte niet vergeten heb hem 17jr gehad, een hondje met karakter en bang van niets of niemand, een echte knuffelbeer.

Mijn grote droom daarna was een Labrador, maar mijn ouders zegden njet, geen hond meer, het verdriet was te groot ! Toen namen familie van ons een Labrador pupje in huis en vroegen of die tijdens vakanties bij ons mocht komen logeren. Dat was geen probleem en bracht weer leven in huis. Hij was onmiddellijk liever bij ons dan bij hen en toen we hem terugbrachten wilde hij enkel terug mee met ons. Na de tweede vakantie wilde ze hem niet meer terug, hij moest naar het asiel en dus...kreeg ik mijn Labrador
Ik heb er 15 gelukkige jaren mee doorgebracht en mis hem nog steeds, ik wilde eigenlijk nog enkel een Lab, niets anders.

In het asiel had ik er dan ook eentje op het oog maar vermits mijn ouders er tijdens de dag voor zorgen moesten zij er akkoord mee gaan en zij waren er niet klaar voor. Daarna kwam Tibo, een Golden, in het asiel terecht en mijn vader had gezegd, het verste dat ik van een Labrador wil afwijken is een Golden...en deze was zo zielig en ziek, dat de beslissing genomen werd om hem een nieuwe thuis te geven.

Labrador en Golden zijn erg verschillend, Labrador is ontstuimiger en immer gek en vrolijk. Mijn Golden is ook een gekkerd, maar in huis stukken rustiger.

Heb nog altijd een zwak voor de Lab en dat zal wel altijd zo blijven, maar de Golden heeft mijn hart toch ook veroverd, dit terwijl ik altijd had gezegd nooit een Golden te willen, ze keken altijd te triest maar ik wil hem niet meer kwijt, hij is mijn beste maatje !

Liefs,
Marie-Rose

Nadat onze Boerenfox werd herplaatst, ik meen dat ik een jaar of 4/5 was, was ik boos op mijn ouders, hoe haalden ze het in hun hoofd, MIJN HOND!

Als klein meisje, denk dat ik een jaar of 11 was, liet ik diverse honden uit in de buurt.
De Duitse Herder van de overburen, een geweldige hond, logeerde ook dikwijls bij ons!
En bij ons om de hoek, een Bouvier en een Dobermann, twee schatten van honden.
Ik wist het zeker, wanneer ik op mezelf woon komt er een Dobermann!

Ik logeerde vroeger veel bij familie waar ze honden hadden, ik genoot van het spelen en het uitlaten.
Geregeld logeerde de hond van mijn tante of opa bij ons, ik was altijd druk met ze.

Met mijn 16 liet een kennis van mijn ouders vallen dat ze een nestje Berner Sennen verwachtten!
O pap/mam, mag ik er een?
Ik doe er alles voor en betaal alles zelf!
Nou mijn ouders gingen overstag, ze weten wat dieren voor mij betekenen.

In dezelfde week dat mijn Levi's werd gebracht, kwam ook de hond van mijn moeder, een Yorkshire Terrier, Dusty.
En een paar maanden later kwam Laska bij ons, een Siberische Husky, deze was van mijn broer.
Dit vond ik helemaal geweldig, helaas moesten we de Husky na een jaar herplaatsen, hij brak uit en sloopte werkelijk alles.

Toen brak het moment aan dat ik ging samenwonen met mijn vriend en natuurlijk ging mijn Berner mee.
Al gauw kwam er nog een hond bij, een Dobermann Diesel, Levi's was toen 4 jaar oud.
Jammer genoeg hebben we Diesel met zijn 2 in laten slapen ivm een zware nekhernia.

Onze eerste dochter werd na een paar maanden na het overlijden van Diesel geboren en zij groeide op met Levi's, die twee waren onafscheidelijk en onze dochter kon werkelijk waar alles met hem doen.

Helaas sloeg het noodlot bij onze Berner toe, hij was pas 9 jr. oud en had over zijn hele lijfje kanker!
We hebben hem verder leed bespaart en lieten hem inslapen.
Demi, onze dochter, wuifde naar de hemel en nam afscheid van haar grote vriend!

Van beide doggies hebben we de urnen in huis, ze staan met hun foto in onze kamer.

We besloten een andere hond te nemen, een kleine, ivm onze jonge meid.
Sindsdien is Spooky in ons leven, een Maltheser Leeuwtje, wordt volgend jaar al 8!

Een jaar later kregen we onze tweede dochter, Tatum.
Toen zij een jaar was, begon het toch weer te kriebelen voor een grote hond.

Via de baas van mijn man, zijn we in aanraking gekomen met de Rhodesian Ridgeback.
Na ons in het ras verdiept te hebben en contact gehad met diverse fokkers zijn we uiteindelijk bij de fokker van onze Rodi uitgekomen.
We gingen voor een teefje, maar vielen als een blok voor die mooie, flinke kerel.
Na een aantal weken mochten we hem ophalen, inmiddels is onze pup 5 jr.

Toen Rodi 1 jaar was en Spooky 3, kwam Fonzie (nu 4 jr., een Europese Korthaar) bij ons wonen.

Al gauw wisten we dat we een 2e Ridgeback wilde, Chayenna hebben we opgehaald na Rodi's 2e verjaardag.
Chayenna wordt volgende jaar 3 en heeft ca. 4 maanden geleden haar 1 nestje gekregen, 12 stuks maar liefst!
Hier hebben we een teefje van aangehouden, Shanti is haar naam.

Verder wonen hier ook nog een Goudhamster en een konijn (kruising Vlaamse reus en een Franse hangoor).

Zoals je leest is het hier een gezellige bende, kortom: genieten!

Mijn eerste hond was een kruising poedel/tibetaanse terrier...

Waarom heb ik voor haar gekozen?
Als kind was ik zwaar allergisch voor dieren..Maar ik wilde graag een hond..dus ben ik gaan zoeken naar een ras dat hypo allergeen zou zijn..Zo kwam ik uit op de poedel.
Omdat ik graag een asielhond wilde was het echt goed zoeken naar een geschikte hond.
Daar vond ik Lucky en ik bleek niet allergisch.

Storm is de keuze van mijn vader geworden.
Het werd of een mechelaar of een rottweiler. Maar ik vind de rottweiler geen mooie hond dus keken we eigenlijk meer naar de mechelaar.
We kwamen een nestje tegen, zijn gaan kijken en hebben hem meegenomen.
Eigenlijk om zijn karakter...het past gewoon in onze gezinssituatie.

Ik hoop over een jaartje of 2-3 weer een hond te kunnen nemen en weet dan mijn keuze al...Maar ja dat is nog even geduld uitoefenen.

Hoi,

Prince is een kruising Rottweiler - Labrador.

Mijn man wou altijd een Rottweiler, Dobermann, Am. Stafford of Bull Terriër.
En ik wou ook graag een Rottweiler maar toen we Prince zagen, werden we verliefd op hem hij is zo een schatje. Zijn kop lijkt op een Labrador en zijn lichaam op een Rottweiler. Hij heeft karakter van allebei. Hij kan goed overweg met kinderen maar hij is wel koppig...

Groetjes