Tieners met eigen hond :D

"  


Komt me bekend voor

Alleen met Lukie was ik daar helemaal niet mee bezig en die is dus van m'n moeder geworden..

Met Macy ben ik er wel mee bezig en ik doe alles met haar.

Alleen ik ga naar school en mijn moeder is de hele dag thuis..

Nu was ik gisteravond bij een vriendin, vanavond ben ik thuis, morgen misschien bij mijn nichtje slapen en zaterdagavond moet ik oppassen..

Overdag ben ik wel thuis.. maar nu een paar avonden niet "

Annet, baasje van Lukie & Macy

 Hoeft niks uit te maken hoor, toen ik mijn eerste net had ging ik een week weg naar mijn oudste zus. Toch is het beestje toen niet overdreven aan mijn moeder gaan hechten. Ze is op een stoel gaan liggen en heeft bijna alleen maar zitten wachten tot ik terugkwam, haha. Kijk maar hoe blij Macy is als je dan terugkomt.

Ja, ben bijna veertien en Cayenne is mijn baby.
Ook op haar papieren is ze van mij en zodra ik weg kan hier gaat ze mee!.
Ik neem er dan wss ook een maatje bij voor haar, een schotse collie die wilde ik altijd al.
En dan ben ik uit huis en dan mogen ze allebei op bed slapen !

@Jenny, oo gelukkig, bedankt voor je geruststelling net kwam ik thuis van mijn oma en ging ze plassen van blijdschap :P


@Renée, jaaa bij mij mogen ze later ook op bed ! Nu mag het dus niet

Ik was 15 toen ik Saar kreeg, als vroeg verjaardagscadeautje voor mijn 16e verjaardag (Geen zorgen, het was niet een impulsief cadeautje maar een goed doordachte beslissing, en toevallig mochten ze net voor mijn verjaardag naar de nieuwe baasjes). Zij zou eigenlijk 'mijn' hondje worden, maar mijn moeder en ik doen nog steeds even veel met haar. 

Nu ben ik 19, en heb ik zelf Rayosk geadopteerd, ook dit zou helemaal 'mijn' hond worden, en ook al zijn kosten zijn voor mij. En wat denk je? Mijn moeder is ook verliefd op hem en wil niet dat ik hem mee neem als ik het huis uit ga  Kan ik ergens ook wel begrijpen, hoe kun je niet verliefd worden op zo'n goedzak.

Kortom, Saar en Rayosk zijn van mij, en van mijn moeder 

Als ik dan het huis uitga en beide of één van de honden niet mag meenemen, staat voor mij ook net als Renée (als tijd en werk dat toestaat ) een schotse collie bovenaan het lijstje  Maar daarop zullen we nog een aantal jaar moeten wachten.

Onze oude sheltie genomen toen ik 17 was, en Lizzie 1,5 jaar later, beide waren als tiener dus helemaal van mij, want ik ben op mijn 17e gaan samenwonen met mijn vriend. Heb het mijn hele jeugd thuis altijd zonder huisdieren moeten doen dus was er ook wel aan toe haha (Ben nu trouwens 22)

Toen ik 15 werd heb ik een border collie Puck gekregen. Ben nu bijna 17 en het is de beste hond die de hele familie ooit heeft kunnen wensen! we hebben ook nog een sint bernard die gewoon door de hele familie wordt verzorgd en uitgelaten.

Odi kwam toen ik 18 was.. Viel ik toen nog onder tiener..?

Hij is trouwens compleet van mij qua kosten, verzekering, verzorging etc.

Annet, top dat je de verantwoording neemt voor je ..eigen hond.., ook Lukie zal je aandacht geven, ook al is ze van je mams.

het is logisch dat je mams jouw taken eens overneemt als je de hele dag op school zit, en ook eens in het weekend als je een feestje hebt.

als jij je hond verzorgt, uitlaat enz. dan trekt je hond naar jou toe , ondanks dat je mams jouw hond ook eens uitlaat en verzorgt.

top van je . en ja als je ouder wordt en op kamers gaat, op jezelf gaat wonen, kijk hoeveel uren je tijd hebt voor je hond, lukt dat niet ? dan mooi bij je mams laten, en de uurtjes die je vrij hebt, met de hond bemoeien, en natuurlijk ook met Lukie.

Hoewel het de bedoeling was dat Koji mijn hond zou zijn, houden we ons allemaal bezig met hem: hij wordt uitgelaten door m'n moeder en mij en zowel mijn zussen, ouders als ik spelen met hem. Toch wordt hij beschouwd als mijn hond, terwijl ik niet alleen voor hem zorg of zijn onkosten betaal.

Toen we Koji in huis namen werd afgesproken dat ik thuis zou blijven en aan de universiteit van Gent zou studeren, zodat ik volledig zelf voor Koji zou kunnen zorgen. Het plan is echter zo veranderd dat ik niet in Gent, maar in Leuven ga studeren (zo'n 90 km verwijderd van Gent) waardoor ik toch op kot (of voor de Nederlanders onder ons, op kamers) ga. Koji kan m.a.w. niet mee, en ik ga hem enkel in het weekend kunnen zien voor de komende vijf jaar. Spijtig ja, maar wat moet dat moet. Studies komen voor op de gezinshond... Hijzelf gaat er natuurlijk niet onder lijden!