Pup in huis: steen in mijn maag

Ik heb je hele topic gelezen, en ik herken veel hoor Niet zozeer van mijzelf, als wel van mijn ouders..
Super dat je besloten hebt er voor te gaan. Ik moet zeggen dat wij het hier met Sam ook niet makkelijk hebben gehad de eertse tijd. Ook vreselijk happen naar je voeten, zoerg, dat je met (BERG)schoenen in huis liep om je voeten te beschermen, en soms maar heel stil op de bank bleef liggen, in de hoop dat hij eindelijk ging slapen... Dat is allemaal goed gekomen. Ik moet zeggen dat ik Sam als pup wel schattig vond, maar dat ik hem als volwassen hond veel en veel leuker vind. We begrijpen elkaar beter, ik weet hoe hij op bepaalde dingen reageert, hij is veel minder ongeremd enz. enz. Dat soort dingen komen als je pup ouder wordt vanzelf.
Wij hebben toen hij pup was tijdelijk in de kamer een soort rennetje gemaakt van hekjes. dit zou misschien bij jullie ook een uitkomst kunnen zijn, zeker ook voor je zoon. De pup kan dan soms even in de ren. Hij kan daar gewoon bij de groep zijn, rondlopen en enz, maar niet happen naar handen en voeten. Dan heb je zelf je handen een vrij, zonder dat je pup zielig is weggestopt

Had dit topic al even gevolgd maar nog niet de moed gehad om te reageren.

Ben een hondenmens, en gek van ze... Maar zo n puppy in huis jeetje. En wifi wasdan nog een flinke puppy.

Heb de eerste week vaak gedacht .... Ik ga haar nek omwringen... Als ze snachts lag te janken of als ze haar dolle 5 min had en me hard begon te bijten in mijn enkels...

Ik had toen ze een pup was nog helemaal geen band met haar en heb een paar keer gedacht... Waar ben ik aan begonnen... Of soms ook even een minuut gaan buitenstaan omdat ik het geduld niet kon obrengen om positief te reageren.

Dat je meteen een band hebt met een pup of dat moedergevoelens opspelen, dat zijn volgens mij praatjes. Een pup ovoeden is een hoop werk en ik ben zo blij dat ik heb doorgezet...

Volgens mij ben je goed bezig. Zou wel naar een goede hondenschool tiegaan, waar ze aandacht hebben voor de baas... Daar kan je nog een hoop leren. Mijn ervaring met hondenangst. Heb een zus, moeder en nichtje die bang zijn van honden is eens dat je de hondentaal leert kennen, de angst verdwijnt en plaats maakt voor het rationele. 

Duim hier voor je

zindelijk maken heeft hier ook wel even geduurd hoor. Bij veel mensen is een pup als hij 5 maanden is zindelijk, op ongelukjes na. Na een week is extreem snel, veel pups hebben dan nog helemaal geen controle over hun blaas!

hier was de hond ook niet in 1 week zindelijk hoor..
ik hoop dat het beter met je gaat ...
toch wel rot als je zo je leven moet voortzetten :(

ik zeg erboven dat ik hoop dat het snel beter met haar gaat..

dan komt het heel anders over bij jullie dan ik het meen

ik bedoel het inderdaad positief... dat het zo geen leven is.. als er iets in de gezinssituatie is veranderd waar je zelf toch niet 100% achter staat.

Hey Marleen,

Ik zit hier gewoon ook te wenen nu, ik heb net de eerste drie pagina's gelezen, 4-5 en 6 lees ik later wel, ik moet ook ff mijn ei kwijt. Zooo herkenbaar ! Wij hebben een x boxer-bordeau dog pup in huis. Hij is hier nu al een maand, twee weken geleden heb ik al huilend gemaild naar de baasjes van de ouders van Baloe (zo heet hij), ik zag het niet meer zitten, ik was op, ik was er bang van, ik had het gevoel dat ik nooit een goede baas zou zijn, dat hij vals zou worden, och, teveel om op te noemen. Ik ben een perfectionist en had al veel gelezen, me heel goed voorbereid, alles wat je maar kan denken. Maar niets liep zoals ik dacht dat het ging lopen. Baloe is een heel dominant pupje, zo zelfzeker als hij is, zo onzeker ben ik zelf. En ik denk dat ie dat voelde, die bewuste morgen was ik aan het spelen met hem, en hij werd alsmaar wilder, tot hij zijn tanden echt liet zien en gromde, en me op de duur echt aanviel, hij beet zo hard dat ie er echt door zat, hij negeerde mijn auws en werd alleen maar heviger, tot ik op een gegeven moment echt niet meer wist wat doen, en ik de kamer uitgegaan ben...ik ben dan boven wat gaan huilen, ik wist het echt niet meer... Toen heb ik dus een mailtje gestuurd naar die baasjes van de ouders van Baloe. Ik stond echt op het punt om hem weg te doen, maar ergens wou ik dat niet, ik had bevestiging nodig dat het wel goed zou komen, en advies, vooral veeeeeeeel advies. Die baasjes hadden me op voorhand veel tips meegegeven, die ik overigens allemaal netjes opvolgde, maar geen daarvan "werkten" bij Baloe, dus dringend nood aan nieuw advies. Enfin, na wat heen en weer gemail, en nieuwe tips, terug met goede moed begonnen aan "de opvoeding"...

Ging ff beter, eerlijk, ik had op korte tijd een hele andere pup in huis, maar nu twee weken later zit ik hier weer, te huilen, en te googelen op zoek naar ervaringen en tips van andere mensen, en zo kwam ik dus op jouw topic terecht...

Baloe kan lief zijn, maar hapt heel veel, leuk spelen is een opgave, het begint altijd leuk maar na 5 minuutjes ofzo gaat ie happen, of begint ie te grommen, men heeft mij gezegd, gezien ie zo dominant is, dat hij nooit mag winnen, maar daar moet ik dus nu al mijn uiterste best voor doen he, om te winnen, hij is zo snel, en slim, en geraakt dus gefrustreerd na een tijdje waardoor ie soms echt boos wordt als ie niet kan winnen. Ik stop dan het spel, en leg het speelgoed opzij. Zo heb ik bv ook gelezen dat je als baas de speeltjes legt, en ook wegneemt, als baas bepaal jij wanneer en hoelang met wat gespeeld wordt. Ik doe dit dan ook, maar zo duren de spelletjes nooit lang. In de bench is niet gelukt, waar hij geboren is kakte en pieste hij in de bench (waren twee benches tegen elkaar, megaformaat, tegen elkaar, en die stonden altijd open, en de bedoeling was dat de ene bench was vooor "de nest" en de andere voor te kakken en te piesen). Met als gevolg dat hij hier van het eerste moment kakte en pieste in de bench, en hysterisch werd als ik het deurtje es dicht deed (5 minuten benchtraining/principe), hij liep dan overal in en door, en ja, alles vol kak dan, nou, dat heb ik dus niet lang volgehouden...geen bench hier dus. Hij "sloopt" niet, alleen gooit de kat vaak dingen expres op de grond, voor Baloe (hebben we echt al met eigen ogen gezien), en ja, die dingen bijt hij dan wel stuk, maar dus niet aan stoelen, leidingen, kleding, enz, dus wat dat betreft is het een braaf manneke . Hij rippert wel al veel, naar men zegt, ook een uiting van zijn dominantie. Als we echt roepen tegen hem omdat ie iets doet wat niet mag, komt ie even later voor onze neus plassen, ook een teken van dominantie. Hij is dus nu 11 weken...en ik sla weer tilt.

Hij ken de commando's zit, los en af, zijn naam daarentegen, die kent hij alleen als het hem uitkomt.
Ik ben huismama, dus ik steek er veel tijd in, ga elke ochtend wandelen, in de late namiddag ook even, ga wel 8 keer ofzo met hem in de tuin, om te laten kakken/piesen, maar de helft van de tijd doet ie het gewoon binnen, kort na het buitengaan :-( , probeer regelmatig te spelen, maar zoals eerder beschreven duurt dat nooit lang...

Het is voor mij echt "zoeken" naar positieve ervaringen, het enige wat ik momenteel echt leuk vind, is wanneer hij ligt te slapen op mijn schoot (ik zit dan op de grond). Vind het heel moeilijk...

Je leest zoveel, de ene zegt dit, de andere dat, je probeert dit, je probeert dat...en ik zit zo gefocust op het idee dat die eerste 12 weken het belangrijkste zijn, en heb nu zoiets van ik heb nog maar één week om dit "goed" te krijgen, pfff, ik wou dat mijn pup mijn vriend was, maar hij is het niet, ik wil zo graag lief zijn met hem, maar heb het gevoel dat ik alleen maar "nee" en "af" moet zeggen, en moet roepen, en pies en kak moet opkuisen...
Ik weet onderhand wel dat het een jaar tot anderhalf jaar duurt eer de pup echt opgevoed is, maar wat ik met die twaalf weken bedoel is, dat dat hetgene is dat ie z'n leven lang meeneemt, het wordt hierna alleen maar moeilijker om hem dat gedrag af te leren...dat bedoelde ik. Ik ga binnenkort ook naar de hondenschool, hoop dat ik daar ook wat mee vooruit kan...

En ik doe echt wel mijn best, hij mag ook mee naar school om de kindjes te halen, mee als ik ergens heen ga, hij is werkelijk bijna de hele dag bij mij, en toch voelt het alsof we geen band hebben...ik wil hem zo graag graag zien, en op een manier zie ik hem ook wel graag, maar anderzijds denk ik ook zo vaak, was hij maar weg.

Als Baloe groot is, is het een kolos van 70kg, ik ben zo bang dat dit me niet tijdig lukt, ik ben zo bang dat het anders eens fout zou lopen. Ik heb blauwe plekken op mijn armen en gemakkelijk 6 korstjes op mijn handen nu, van het hevige bijten. Het is pakken minder dan twee weken geleden, toen ik de eerste keer in tranen instortte, maar had gehoopt dat het nu wel al gedaan zou zijn...

Met mijn kindjes gaat het vrij goed, die zijn 5 en 6, twee jongens, ze zijn gek op hem, maar doen eigenlijk niets met hem, behalve es pootje geven en laten zitten, om dan te belonen. In de auto zit Baloe tussen hen, hij ligt dan steeds met z'n voorpootjes op één van mijn jongens hun schoot, en is dan lief. Maar spelen met hem mogen ze niet van mij, want ze zouden moeten "winnen" en dat kunnen ze nog niet...tot twee weken geleden beet hij ook naar hen, sinds ze dus gestopt zijn met het spelen, niet meer, we bannen alle situaties waarin Baloe zou willen/kunnen bijten naar de kinderen, en houden het dus voorlopig enkel bij het zitten/pootjes geven/belonen/kort knuffelen.

Enfin, ik moet naar de dierenarts, dus moet het hier bij laten, ik schrijf vanavond verder, wou gewoon laten weten dat je zeker niet alleen bent met die gevoelens, ik zit in zak en as, en weet het bij momenten ook echt niet meer...

x Karolin

Karolin: hoe kom je er in godsnaam bij dat een pup dominant is als ie voor je gaat plassen?
Dat mensen steeds alles als er iets fout gaat op dominant gooien.
Klopt gewoon niet.
Als ie dat doet kort nadat je op hem hebt staan roepen is hij waarschijnlijk eerder bang van jullie, of plast ie uit onderdanigheid.

Winnen met spelletjes spelen met je pup...ehhh...ik heb hier met geen een pup ook maar gedacht aan spelletjes spelen, dat doen ze maar met elkaar en in het roedel.

Ik hoop dat je snel op de hondenschool geholpen kunt worden, want dit lijkt me voor jou en de pup geen gezonde situatie!

Jaqueline,

Sinds ik Baloe heb, zijn hier al veel hondeneigenaars over de vloer geweest, en allen zeggen ze dat het een dominant beestje is...ik zuig dit niet uit mijn duim. Als je gaat googelen kom je het ook vaak genoeg tegen, dus is niet "onbekend", Baloe toont geen onderdanig gedrag, ook niet naar andere (grote) honden, zelfs die probeert ie in de nek te bijten....om je maar een idee te geven. Ik had dan ook een iets ander beeld van een pup, dat bijten normaal is, ok, maar we hebben hem intussen een maand en had gedacht dat dit nu toch bijna voorbij zou zijn...
Je leest toch overal dat je vaak moet spelen met je hond...dat creeert een band, en is leuk voor beiden (normaal gezien), dus denk niet dat ik iets fout doe door met hem te willen spelen, mits hier geen andere honden zijn, fungeren wij als gezin als roedel, en ben ik verondersteld de baas te zijn...

Maar het is idd geen gezonde situatie, daar ben ik me van bewust...anders zou ik me zo ellendig niet voelen, ik "wil" dat dit "werkt"...

moet nu éééécht vertrekken, zie straks wel

Toch moet ik even mijn bewondering uiten voor de eerlijkheid waarmee het stukje van Karolin geschreven is...er zijn vast meer mensen met die gevoelens maar iets neerschrijven...dat doen er weinig. Positief dat er naar oplossingen wordt gezocht, dat alle kansen aangegrepen worden en dat men er echt wat wilt aan doen ! Eerst en vooral, zoek hulp in een hondenschool, zoek ervaren hondenliefhebbers die er samen met jou aan willen werken... Oke, het gaat wat tijd kosten, elke week naar school met je pup maar...doe het gewoon...je zal zien dat er echt aan een band met je hond kan gewerkt worden. En Karolin, vraag maar raak op dit forum, wees niet bang om informatie te vragen.

edit; @Marleen;

Haak even in (heb nog niet alles gelezen)

Geef het tijd!

het is een grote ommezwaai, maar nu heb je onmogelijk al een 'band-band'.

een 'klik' eventueel, zoals je man en je dochter hebben, de echte band komt later.

Ik snap dat je soms aversie voelt(met een geleerd woord; cognitieve dissonantie), ook al heb je bewust gekozen; je gezin verandert, maar dit 'veranderen' moet je niet 'opblazen'.

Als je even een stapje naar achteren doet, en je bekijkt de situatie van een afstand; man en dochter zorgen voor de pup, jij hoeft niet 'zo nodig', dan kun je even ademen...

Houdt alles in het juiste perspectief.
Denk niet dat alles van jou afhangt, anderen zorgen mee. (dan voel je je wat ontlast qua 'druk')

en probeer gewoon te genieten van de kleine dingen, dingen die je hebben doen kiezen voor een pup. probeer die dingen te herkennen, van daaruit komt de rest vanzelf.

succes, en; proficiat voor je durf om het toch zo op te schrijven en te verwoorden.
Is eigenlijk.... een heel goed teken! (wat ik daarmee bedoel; vanuit je afwegingen tussen geweten, schuld, spijt...komt zeker een verloop richting; aanvaarden, vrede en verbond)



edit; je laatste reactie stemt me hoopvol...komt goed; one day at a time!

@ Karolin: vergeet dat hele dominantieverhaal! Dit is zo achterhaald en heel erg jammer dat mensen hier nog steeds op hameren. Het gaat bij een pupje opvoeden niet over 'winnen', 'posities moeten bewaren', e.d.... dat zorgt alleen maar voor strijd, terwijl het helemaal niet om strijd moet gaan, maar om vertrouwen.
Je pup is helemaal niet dominant, het is gewoon een leergierige, nieuwsgierige hond die alles nog moet leren. Dat doe je opbouwend: dus bij alle gewenste gedrag laat je duidelijk merken dat je dat fijn vindt, en het ongewenste gedrag ga je negeren, ombuigen of op voorhand al op participeren (al naargelang wat het is, welke situatie, enz). 
Gaat ie naar 5 minuten spel beginnen bijten, grommen en happen? Dan stop je het spelletje op 4 minuten. Dus: voor ie in z'n 'slechte' gedrag komt. Het wil gewoon zeggen dat het spelletje je pup te hard opwindt, hij in een te hoog energieniveau schiet en hier nog niet mee weet om te gaan. Tijdig afbreken, dus. En dan is er geen probleem.
Zelfde met aaien. Sommige pups gaan daar heel erg van bijten. Hou het aaien dus kort: even wat kriebelen op de borst of buikje en klaar!
Zo komen er geen negatieve gevoelens van, en ze groeien dan vanzelf uit die bijt-periode.

Geduld, vriendelijkheid, en op een positieve manier aanleren. En vooral: weg met het wantrouwen! Je pup is er echt niet op uit om 'baas' te spelen, hij probeert alleen maar te begrijpen waar het om draait. Soms zijn dingen frustrerend voor hem, of zorgen ze voor veel opwinding. Hij heeft nog niet geleerd hoe ie met deze frustratie moet omgaan en dat resulteert dan in plassen, of bijten, of slopen. Dat is dus geen dominantie, dat is: zichzelf nog niet weten te beheersen.
En leg jezelf niet zoveel druk op. Het is helemaal niet zo dat je een hondje alles voor zijn 12 weken moet hebben geleerd. Daar is z'n leven lang tijd voor! Die eerste weken doet ie gewoon heel veel indrukken op (wat met socialisatie bedoeld wordt), en dus is het goed om hem vertrouwd te maken met de buitenwereld. Maar opvoeding en leren? Dat blijft gewoon doorlopen, hoor, doe maar rustig op je gemakje.... NO STRESS! ' 

Als je naar een hondenschool gaat: kies er aub eentje die niet werkt met de verouderde dominantietheorie! Kies een school die positief en opbouwend werkt... een wereld van verschil!

Ik vind het geweldig dat je je verhaal hier neerzet Karolien! Pups zijn niet altijd leuk, lief en aardig.

Veel problemen beginnen met te veel doen met de pup. Puppen mogen nog veel slapen en wel 18 uren per 24 uur. Tussen door ga je lekker dingen met je pup doen, wandelen, spelen, eten en socialiseren.

Meer rust zorgt ervoor dat je pup niet oververmoeid raakt en daardoor minder gaat bijten en minder gefrustreerd gaat raken.

En probeer niet in te gaan adviezen van anderen. Veel mensen kunnen het gedrag van een hond niet juist interpreteren en dan is het gelijk: de pup is dominant. Dat kan evt. zijn maar hoe gaan mensen hier dan mee om? Meer boos worden? Dan gaat het vaak een vechtrelatie worden en dat vind ik jammer. In welke provincie woon je? Dan kunnen we je misschien naar een goede hondenschool doorsturen.

Ik wil ook graag even inhaken zonder alle reacties helemaal gelezen te hebben.

Ik snap t ook zoooooooo goed!!! Mijn pup is nu bijna 6 maanden en ik heb ook heus wel eens momentjes dat ik denk ohhhh waar ben ik aan begonnen, het was zo makkelijk met de hond die we al hadden en waarom moest en zou ik per se een pup erbij willen en ik wil gewoon ook eens een keer zitten.... Maar dat zijn echt maar momentjes, maar... wel belangrijke momentjes!

Wat ik zelf heb gemerkt is dat die momenten eigenlijk alleen maar ontstaan op stressmomenten. Als ik gehaast 'even' die honden uit 'moet' laten heb ik minder geduld en gaat de pup uit angst plassen als ik zijn riem om wil doen. Als mijn dochter al 10 minuten zeurt dat ze op schoot wil en de pup wéér achter een van de katten aan gaat en mijn man thuis komt en het eten nog klaar is (alsof dat moet, maar dat denk ik dan) dan is het de pup die mijn ergernis opwekt..
Terwijl als ik daarna terugdenk, als ik mijn dochter gewoon op schoot had gelaten en ik met de belangrijke computerdingen had gewacht tot ze op bed lag, hadden we ontspannen samen een filmpje gekeken, had ik de hond bij me geroepen voor een aai voordat hij de kat in de gaten kreeg en kreeg mijn man een vrolijk welkom toen hij thuis kwam. Misschien niet helemaal relevant voor jou maar ik wil hiermee maar aangeven dat de dingen soms gewoon even anders lopen als je graag wilt, en als je daar dan bij stil staat krijg je ook weer een beetje inzicht in waarom je zo deed en hoe je het volgende keer anders wil.

En met een pup is het gewoon niet altijd even leuk. Ik vind zelf de puppytijd helemaal niet zo leuk als ik iedereen altijd hoor roepen, ik geniet nu des te meer van mijn volwassen hond die alles al weet en kan en die helemaal afgestemd is op mijn ritme (als ik achter de computer zit ligt hij onder de tafel aan mijn voeten te slapen, sterker nog: als ik naar de computer loop laat ik hem voor zodat hij eerst onder de tafel gaat liggen en ik daarna ga zitten). Een pup is vermoeiend, hij weet nog niet hoe hij jou moet lezen en jij weet ook nog niet hoe je hem moet lezen. Dat is gewoon lastig!!!

Wat ik je aanraad: om die band samen op te bouwen heb je momenten nodig waarop jij verder helemaal niets moet, geen kinderen of echtgenoten die iets willen, geen huishouden wat je roept, geen werk wat je bezighoudt. Misschien heb je overdag wel eens momentjes dat iedereen op school en/of werk is en dat je pup-tijd hebt. Ga dan eens lekker samen bezig, geen moeilijke dingen maar bijvoorbeeld een hersenwerk spelletje, of samen naar het bos en daar een boom uitzoeken met een woeste bast en daar van alles in proppen zodat hij het eruit mag pulken. Kleine succes-verzekerd momentjes waardoor je plezier gaat ervaren samen met je pup.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt en dat je snel een stukje verlichting zult voelen en vooral ook plezier van je pupje. Ik snap je gevoel nu, ik herken het ook, maar ik kan je garanderen dat het beter wordt.

Karolin, je zou op de site hondenwijzer.com het stuk over de dominantie theorie kunnen lezen.
De theorie dat je hond jou wilt domineren is allang achterhaald, het klopt niet. 
Winnen van een trekspelletje met je hond is onzin, met een trekspelletje leert je hond zijn kracht kennen en hij vind het leuk, totaal niet dat hij van jou wilt winnen en je de baas wilt worden. Het is juist goed voor het zelfvertrouwen van een hond.
Pups bijten, niet om jou aan te vallen, maar ook zo leren ze hun grenzen kennen. Je pup was 7 weken toen je hem kreeg, dat is de periode dat ze van hun moeder leren dat ze mogen bijten, maar niet te hard. Hij ging erg vroeg van de moeder af!
Als je hond bijt, zorg jij dat hij nooit in jou kan bijten. Heb je hem wel eens in jou laten bijten? Hij moet namelijk leren dat hij niet in mensen mag bijten. Hoe: als hij wilt bijten, wat gewoon mag, zorg je dat je een bijtspeeltje in je hand hebt en je laat hem daar in bijten. Als hij een keer in jou bijt, geef je een hoog gilletje (doen pups ook als  ze een te harde bij krijgen) en loop je even weg. Als je dit consequent doet, gaat hij vanzelf snappen, zonder te straffen dat hij daar in mag bijten. Je zei dat hij voor je plast uit dominantie? Hij plast uit onderdanigheid! 
Jammer dat de fokker een bench had voor plassen en poepen, een hond wilt nooit zijn nest bevuilen. Jou pup heeft dus geleerd zijn nest te bevuilen dus je zult heel veel tijd in het zindelijk worden moeten steken. Je kan een krant ergens in een hoekje neerleggen en kijken of hij daar zijn ongelukjes doet. Verder opschrijven wanneer hij het doet en kijken of je op die momenten buiten kan zijn. Als hij iets buiten doet uitgebreid belonen, snoepje erbij. Binnen is gebeurt, nooit straffen, wel gelijk weer even buiten zetten. 
Als hij iets doet wat hij niet mag zei je. Hoe weet hij dat hij iets niet mag?? Heb je hem het verteld: dat mag je niet? Een hond weet dit niet en als je denkt als je hem roept: hij weet dat hij stout is omdat hij schuldig kijkt of zo,komt dat omdat hij weet dat als je hem roept op een bepaalde manier hij straf krijgt en dus reageert hij op dat moment op jou boze reactie en plast uit onderdanigheid/ angst.
Een pup leert het belangrijkste tot 12 weken? Een blinde geleide hond krijgt zijn opleiding pas als hij 1 jaar is. 
Heel belangrijk dat je op cursus gaat, zodat ze je nog veel kunnen leren over hoe een hond denkt, leert en leeft.

Hoi Karolin,

Toen mijn hond zo oud was hadden wij een vast ritme,
2 uur  slapen, meteen
10/12 minuten wandelen
15 minuten hersen spelletjes spelen (truukje oefenen, snoepjes verstoppen en zoeken)
15 minuten hapje eten
En weer 2 uur slapen

Ik kan je aanraden een klikker (clicker) te kopen. Daarmee kan je heel makkelijk dingetjes trainen en laten zien wat goed gedrag is.

Plassen en poepen in huis vlak na het wandelen klinkt heel bekend, heeft niks met dominantie te maken, is gewoon, buiten ruikt alles speciaal en anders en allemaal geluiden en dan is hij daar zo druk mee bezig dat hij helemaal vergeet dat hij moest plassen of poepen.

Probeer vooral veel denk spelletjes te doen, daarbij is uberhaupt geen winnaar. Je kan er een heleboel zelf maar je kan ook puzzels kopen, zeker omdat je zegt dat je een slim pupje heb, dan kan die zijn hersen gebruiken en daarna lekker slapen.

Zodra je pup bij het spelen druk wordt, bijv. happen naar handen tenen haren dan leg je het spel stil. Tot hij weer rustig is. 

Ik hoop dat je wat kan met deze tips

Ben benieuwd hoe het nu met Marleen gaat!

Karolin, gefeliciteerd, je hebt een hond in huis, waar veel boxer in zit! Ik herken het van mijn boxer.
Boxers zijn drukbollen met veel energie, zeker als ze zo jong zijn. En zoals ik het altijd zeg, ze hebben aandacht en interesse in alles en iedereen, behalve voor de baas. Dat komt echt goed, maar dat kost ff wat tijd en energie.

Dat dominantieverhaal, laat gaan... Je gaat je dan alleen maar druk maken over dingen die er niet echt zijn.  Dat gedrag heeft weinig met dominantie te maken, maar echt met het pup zijn. 
Wat ik je aanraad, wees consequent, als iets niet mag, mag het nooit, ook niet 1x. Blijf rustig, hoe kwader jij je maakt, hoe drukker de hond wordt. 
Met de kids doe je goed, even aaien, even spelen, maar dan weer met rust laten. Die tandjes en grote poten doen best pijn, dus bescherm je kinderen. Bovendien, hoe drukker de kinderen doen, hoe drukker hij wordt.
Geef je hond verplichte rust. Net als een baby. Leg hem in de bench, of een afgeloten ruimte en zorg dat er echt rust en stilte is. Hij zal slapen, jij hebt je handen vrij, en kan even tot rust komen.
En verder, laat hem af en toe lekker rennen en gek doen. Onze boxer had dat echt nodig. Die moest echt zijn energie kwijt, beest had niet genoeg aan 10 minuutjes buiten. 

Ik wens je veel sterkte. Ik weet wat je doormaakt, en ben door schade en schande wijs geworden. 
Maar het komt echt goed!

En hoe vergaat het Marleen? is de steen een beetje weg uit je maag,ik hoop dat je het ons laat weten.

Dag allemaal '

Bedankt voor de vele reacties....

Lut, hondenschool gaat zeker door, wil ik ook echt, en heb er ook al eentje gevonden, aan tijd en wil geen gebrek!!

Christel, bedankt voor de tip van het op voorhand participeren, wat ik wel wil opmerken is dat we het de eerste twee weken ook echt op jouw manier gedaan hebben, positief gedrag belonen, en het negatieve genegeerd, probleem was echter dat negeren geen bal opbracht, hij werd er echt heel boos van, en ging grommen en bijten. Vandaar mijn eerste "breakdown" twee weken geleden, ik voelde me echt "bang", niet zozeer van hem, want ik wist wel dat ik er fysiek kon bovenstaan, maar vooral bang van de toekomst, dat als dat zo zou blijven, er echt ongelukken zouden gebeuren, een spierbundel van 70kg weer je niet meer zomaar af, en dan vooral voor de kinderen, daar was ik bang voor. Ik wou zelf niet fysiek reageren, omdat ik zo gewoon niet ben, maar wist niet meer wat ik dan wel moest doen, gezien "negeren" echt niet hielp. Mijn broer heeft een grote labrador-reu, toen die pup was en ze negeerden hem, ging die piepen, en met z'n neus tegen m'n broer z'n benen aanduwen, heel lief eigenlijk...ik veronderstel dat zoiets het juiste effect is, wat Baloe ervan kreeg was absoluut niet het effect dat we wouden krijgen, integendeel...
Maar goed, op voorhand reageren lijkt me iets heel zinvol!!

Esther, dat een pup veel slaap nodig heeft, weet ik ook, en ik probeer dat echt te respecteren, een bench had hier echt z'n nut gehad met een overactieve pup als Baloe, maar helaas lukt dit dus niet, zoals eerder uitgelegd. Ik heb een vaste regelmaat in de week, tot over een paar dagen wist ik vrij goed wanneer hij ging rusten en wanneer het tijd was voor iets anders, de laatste dagen echter gaat ie weinig slapen overdag, te weinig, ik probeer dan gewoon mijn ding te doen, en hem zo min mogelijk aandacht te geven in de hoop dat ie ergens zou gaan liggen, om te rusten, maar meneertje huppelt de hele tijd achter me aan. Ik geloof dus ook best dat een pup zich anders gedraagt wanneer hij moe is, net als bij kindjes, maar je kan een pup niet verplichten om te slapen, allé, probleem is ook dat heel mijnen "beneden" één grote ruimte is, de enige plaatsen waar deuren in zitten zijn de wc en de badkamer, kan Baloe daar moeilijk insteken he. Dus ja, ik kan hem niet afzonderen, om tot rust te komen, het enige wat ik zou kunnen doen is zelf "weggaan", en hopen dat ie dan gaat slapen...misschien een optie? Maar het is toch een beetje zot niet, dat ik uit mijn eigen huis zou moeten gaan lopen om de hond te kunnen doen slapen...

Ik ben van Oost-Vlaanderen, ga naar de hondenschool in Vrasene gaan.

Marloes ; bedankt voor de leuke speltips, dat van in het bos ga ik zeker es proberen!!

Suzanna....je vraagt me of ik hem mij ooit heb laten bijten...terwijl ik schrijf dat er blauwe plekken op mijn armen staan, en bloedkorsten op mijn handen...van zijn bijten...
Zoals ik al eerder aanhaalde hielpen de au's niet, echt niet, negeren evenmin, ik had van in het begin speelgoed in huis om in te bijten, wat ik hem ook vaak gaf als hij me beet, om aan te tonen dat hij daarin mocht bijten, ipv in mij. Maar je hebt niet op elk moment van de dag speelgoed in uw handen...en zo was het vaak zo dat hij beet, en ik zei "nee, niet bijten", en het spel/het moment probeerde te stoppen, waarop hij enkel heviger reageerde, en harder ging bijten/opspringen/grommen, hij heeft zowel mij als mijn vriend al in de nek gebeten, geloof me, dat komt aan!! Daarom dus dat ik twee weken geleden als reactie op zo'n bui, de kamer ben uitgegaan, ik wist niet meer wat ik nog kon doen...echt niet, machteloos was ik!

Straffen doe ik niet, toch al zeker niet voor binnen plassen of kakken, ik kuis het gewoon op, zonder aandacht te schenken aan Baloe, letterlijk zonder boe of ba.

Wat betreft het "hem zeggen dat iets niet mag"...dat is "af" en dat weet hij maar al te goed, echt waar, want vaak luistert hij echt ! Soms niet, maar meestal wel, dus ja, hij weet wat mag en niet mag, als ik af zeg is het af, als ik dat 5 x na elkaar zeg en hij blijft doordoen, ja, dan "roep" ik "af", en het is niet dat ie meteen plast op dat moment he, nee, hij druipt dan even af, en komt dan enkele minuutjes later voor onze neus plassen, deemoedsplasjes of niet, ik denk niet dat Baloe schrik heeft van ons, integendeel.

Floor, met buitengaan, bedoelde ik wel degelijk thuis, de eerste weken op mijn terrasgedeelte, waar we hem van bij het begin neerzetten om te plassen of te kakken, en dat ging relatief goed, maar vorig weekend hebben we een deel van onze tuin omheind om hem wat meer loop te geven als hij thuis "buiten" gaat, en sindsdien is het vaker binnen dan buiten, ik begrijp het punt van de afleidingen...maar het was voor zijn overactiviteit dat we hem nu wat tuin bijgegeven hebben, zodat ie daar ook al es in kan dollen, zodat ik ff wat zelf kan doen binnen. Als ik 's morgens ga wandelen, echt wandelen, en in de namiddag, dan plast of kakt ie altijd wel flink. De denkspelletjes, daar kan ik wel wat mee, hoewel Baloe een pup is die de aandacht niet lang kan vasthouden, als zijn trektouw of ander speelgoed wat ver vliegt, loopt ie een meter of 3, kijkt dan wat rond, en komt dan terug bij mij, ...dan ga ik het zelf maar weer halen, de moeite om even te zoeken doet ie niet. Heb ook zo'n kong in huis, goed voor een minuutje of twee en dan laat ie het ook liggen. Maar goed, ik ga het zeker proberen, ik wil alles proberen als dit maar goedkomt...

Bruce...ja, zeg dat wel, energiek, koppig, en aandacht voor alles...behalve voor mij, nou ja is dubbel, want ie loopt veel achter me aan, en zoals nu, ligt ie aan mijn voeten onder de bureau...maar als ik hem zelf roep, nee hoor, ja, als ik zijn eetbak vastheb dan is ie wel snel . Alles op zijn tempo, wanneer het hem past, veel dingen doet ie wel, maar daarom niet meteen wanneer ik het vraag...dominant of niet, dat terzijde, hij heeft een hele sterke wil, als ik het dan zo mag zeggen.
Zot ja...ben ik ook hoor, had veel info opgezocht rond rassen, en de boxer kwam er voor mij, en voor ons als gezin het beste uit, zot en energiek. Je kan niet geloven hoe zot ik hier al gedaan heb, soms erover, je leest overal dat je bij je hond je hoge stem moet gebruiken als je enthousiast bent...awel, ik heb (helaas, in dit geval) een lage nasale stem, en het kost me moeite om de hoogte in te gaan, en ik probeer dat dus vaak als ie iets goed doet, in die mate dat andere mensen dan kreupel liggen van het lachen van mijn "uitschieters" , en springen, en gekke geluiden maken, mensen, jullie zouden mij niet willen zien op zo'n momenten...geloof me, ik doe echt mijn best om alles te doen zoals het hoort, alleen reageert Baloe niet zoals het merendeel van de pups dat zou doen...en ik kan ook niet de hele dag onnozel doen, en ook niet als ik met hem aan de schoolpoort sta, allé...mijn grootste fout is, denk ik, dt ik hem de eerste week teveel betutteld heb, lief en schattig, en maar het positieve belonen...en toen er zaken begonnen te gebeuren die "niet" konden, begreep hij precies niet waar dat vandaan kwam, en protesteerde op mijn pogingen tot correcties, letterlijk...ik heb heel snel veel moeten leren over het hoe en wanneer corrigeren, en moest daar zo mijnen draai in vinden, en tot op vandaag weet ik niet of wat ik doe, het goede is, zoveel theorieën, zoveel meningen, je leest en hoort overal wat anders, het is moeilijk, praktijk is toch iets heel anders dan theorie, en het is uit de hand gelopen.
De mensen die hier zijn geweest, grote honden-eigenaren, hebben stuk voor stuk hetzelfde gedaan als Baloe hen aanviel, sorry voor sommigen dat ik het zo formuleer, maar zo lijkt het echt als ie z'n controle verliest, wel, die hebben allen, de ene wat ruwer dan de andere, Baloe een tik gegeven als reactie op de beet, niet meteen he, eerst nee, en af, enzo maar als het niet ophield een tik. Ik was hier helemaal niet voor te vinden, maar twee weken geleden ben ik dat dus ook beginnen doen als het uit de hand liep. En eerlijk, er was wel echt verbetering merkbaar, nu niet gaan denken dat ie slaag krijgt he, want zo is het helemaal niet he, gewoon een waarschuwende tik bij de "nee" als hij doorbijt. Maar ookal werkte het, ik voelde me er niet goed bij, het ligt niet in mijn aard, noem mij een softie, dus enkele dagen geleden, ben ik, omdat het eindelijk vrij goed liep, daar terug mee gestopt...en op een paar dagen tijd heb ik terug de pup van twee weken geleden...niet te genieten.

Ik denk dat ik vooral inderdaad het dominantie-idee moet laten varen, als ik het allemaal zo lees, ik zou me er ook beter bij voelen, met dat idee ben ik er uiteindelijk ook aan begonnen, Baloe moest mijn vriend zijn, niet mijn "onderdaan", maar dat liep fout...op een manier zie ik de logica wel in van de dominantie-theorieën in die zin dat je in een roedel toch ook een leider hebt, die corrigeert...ik vind het soms heel verwarrend allemaal. Ik wil gewoon een lieve hond die overal met me meekan...

Nog es over het karakter, Bruce, wij gaan heel veel wandelen, in die mate dat mijn "kleine" jongens afgelopen zomer ook de Oostenrijkse bergen hebben overwonnen met hun stappers, we gaan bijna elk weekend wandelen, en het is echt de bedoeling dat baloe later overal mee naartoe kan, ook op reis, om te gaan stappen. Nu liggen onze wandelingen echter stil, gezien Baloe nog geen grote afstanden mag doen, en we hem ook niet zolang alleen thuis willen laten, ik kan niet wachten tot ie groot genoeg is!!! Je leest ook overal dat een hond van 12 weken maar 15 minuten zou mogen wandelen, nou, hij is er nu 11, en ik wandel 's morgens zo'n 20 à 25 minuutjes met hem, en in de namiddag eigenlijk ongeveer het zelfde, in theorie teveel dus, maar ik voel echt dat ie het kan gebruiken. Daarom dat we nu ook extra tuin voor hem omheind hebben, zodat ie als ie gewoon ff buiten gaat, ook wat metertjes kan hollen en dollen. Ben ik hier fout in? Als ie weer binnenkomt, of dat nu na het wandelen is, of na het buitengaan, heeft ie nog steeds evenveel energie als daarvoor...

Tot zover mijn relaas, heb nu wel weer wat moed gekregen dat het kan goed komen, 't is een heuse zoektocht hoe...maar heb alweer een heleboel tips om wat mee te doen