Menselijke medicatie

Hoi allemaal!

Ik ben een beetje benieuwd... Ik lees de laatste tijd veel topics over honden waarbij menselijke medicatie voorgeschreven wordt door een dierenarts. Kan iemand mij uitleggen waarom dit is?

En als dit dan wordt voorgeschreven... Zou je het geven en proberen? Waarom wel en waarom niet?

Ik zelf zou er namelijk bijzonder voorzichtig mee zijn, bij een mens kan iets een totaal andere uitwerking hebben dan bij dieren...

Ben benieuwd naar jullie reacties!!

*ik bedoel niet alleen de zwaardere medicatie, maar ook bijvoorbeeld menselijke vitamines, reistabletjes, norit ed.*

Er zijn grote verschillen maar natuurlijk ook grote overeenkomsten tussen de fysiologie van mens en hond. Ik ben ook voorzichtig, zou nooit zomaar zelf iets uit de kast trekken, maar als de DA weet welke werkzame stof je moet hebben en die zit in de juiste dosis (!) in een mensenpil, waarom niet, vraag ik me dan af. Er worden hoge kwaliteiteisen gesteld aan medicijnen. Hoe kleiner de hond, hoe moeilijker het me lijkt om iets met een goede dosis te vinden. In de geneeskunde wordt bij de gemiddelde volwassene uitgegaan van een gewicht van 70kg. Kinderdoseringen vaak in mg/kg uitgedrukt met een maximum, dat meestal bereikt wordt bij een kind van ca 50 kg. het verschil tussen die 50 en 70 zit hem erin dat de stofwisseling van kinderen weer anders is.
Bij medicijnen heb je het begrip 'therapeutische breedte'. Bij middelen met een grote therapeutische breedte, is er veel speelruimte in de hoeveelheid, tussen wanneer een middel werkt en tot het schadelijk wordt. vitC is daar wel een voorbeeld van, je kunt er heel veel van slikken, wat je lichaam over hebt, plast het weer uit en je moet megadoseringen slikken wil je last krijgen van de aangezuurde urine.
Vit A is heeel anders, dat is al vrij snel giftig en daar moet je dus veel meer mee oppassen.

Dit is even een globaal stukje, over denken in grote lijnen. Het besef groeit wel steeds meer dat medicijnen geen one size fits all zijn. Er zijn grote verschillen tussen hoe individuele mensen - en waarom zou dat niet gelden voor dieren- op iets reageren, reden waarom er steeds meer onderzoek komt naar medicatie op maat.

Wat wel zo is, is dat de macht van de farmaceutische industrie groot is, en dat onderzoek voor hen pas interessant is als er geld mee te verdienen is. Honden zijn denk ik voor veel middelen toch een beperktere markt dan mensen en dan heb je soms misschien geen andere mogelijkheid dan een menselijk middel proberen...

Mireille

Helder verhaal...

Maar ben benieuwd hè.. Ik lees wel eens dat ze honden norit geven tegen, wat langer durende, diarree en een reistabletje tegen wagenziekte..
Zou jij dit ook doen? En waarom wel/niet?

Inderdaad, medicatie die wordt voorgeschreven door de da, zal ik ook minder mijn twijfels bij hebben!!

onze hond kreeg kindervitamines!

Er is op een gegeven moment besloten dat diergeneesmiddelen geregistreerd moeten zijn voor een bepaalde indicatie en voor een bepaalde diersoort. Daarvoor moeten er allemaal dingen onderzocht worden. Dat kost een hoop geld. 
De diergeneesmiddelen die nu op de markt zijn hebben deze registratieprocedure doorlopen. 
Voor een hoop andere middelen geldt dat ze in het verleden wel onderzocht en gebruikt zijn bij dieren, maar dat het niet voldoende oplevert om de registratieprocedure te doorlopen. Als die geneesmiddelen wel vor mensen op de markt zijn kan, als er aan bepaalde voorwaarden voldaan is, een dierenarts een dergeljk middel voorschrijven.
Van andere nieuwere middelen zijn er wel ervaringen bv in het buitenland.

Ik heb voor meerdere van mijn huisdieren off-label medicijnen gebruikt. Geen probleem mee.

Ik zou er voorheen echt niet over piekeren...
Maar tijdens mijn EHBO cursus voor honden heb ik geleerd dat bepaalde middelen wel gebruikt mogen worden voor honden.
In geval van nood zou ik dat dan ook wel doen...
Maar in principe heb ik voor mijn honden een klein huis apotheekje, en voor mijn gezin ook.

Mijn ex familie gaf hun hond ook pillen die voor mensen bedoeld waren, ik weet alleen niet zeker wat hun border collie had. De moeder des huizes was apotheker dus die wist wel hoeveel en wat de hond mocht hebben.
Bij hun hond hielp het dus dan zou ik het wel doen maar ik zou Bo niet zo snel norit oid gaan geven, tenzij de dierenarts dit zou aanraden.

wanneer het door een dierenarts wordt voorgeschreven is het wel veilig, maar sommige mensen spelen zelf ook voor dierenarts en dat is wel erg gevaarlijk!!
er zijn echt veel menselijke medicijnen die super schadelijk zijn.

neem nou een paracetemol. super schadelijk voor honden (nog schadelijker voor katten)

wij hebben trouwens inderdaad ook tabletten aan masha gegeven voor wagenziekte. speciaal voor kinderen.
reden:
we hadden al meerdere hondenmiddelen geprobeerd maar die werkte niet
- dierenarts vertelde daarna dat hij al die middelen niet meer verkocht omdat ze niet werkte en stuurde ons met de naam van het middel door naar een humane apotheek. vertelde hoeveel we moesten geven. en dat werkte gewoon echt super.
we hebben het maar 2x hoeven geven daarna was de cirkel doorbroken en heeft ze nooit meer wagenziekte gehad

Een apotheker is geen dierenarts en heeft ook geen verstand van hoeveel en wat een hond mag hebben.

Daar heb je wel een punt mee, ze deed het in overleg met de dierenarts natuurlijk en niet op eigen initiatief. Het fijne weet ik er niet van, alleen dat ze medicijnen voor mensen aan hun hond gaf.

Voor Cavaliers met klachten/pijnen door chiari-achtige malformatie en/of syringomyelie, waarbij de vochtafdrijvers bijv. Lasiletten/furosemide en NSAID's niet voldoende helpen, moet men vaak ook humane geneesmiddelen toevoegen, omdat een veterinair alternatief niet voorhanden is. Dit zijn voor de Cavaliers neurotransmitters als Gabapentine of Pregabaline. Dit is volgens het medicatieschema voor honden met cm/sm van dr. Clare Rusbridge, veterinair neuroloog gepromoveerd op CM/SM bij Cavaliers. Ook wordt incidenteel amantadine, amitryptiline,tramadol of presnisolon voorgeschreven.

Ik vind het verschrikkelijk dat er honden op de wereld worden gezet, die zelfs op jonge leeftijd zulke hevige neuropathische pijnen door erfelijke aandoeningen kunnen krijgen dat het inzetten van dergelijke zware humane medicatie nodig is.

medicatie voor mensen....geen probleem mee, zelf zal ik niet zomaar een ibuprofen geven aan mijn honden, maar ...als menselijke medicatie wordt gegeven door artsen, specialisten, dan geef ik dat aan mijn hond, waarom niet ? in overleg natuurlijk. en met uitleg.



ik lees dit topic even door, en ja bamse heeft op het moment dierlijke en menselijke medicatie gekregen, en dat wekt bij vele vraagtekens op. niet bij mij, het is gegeven door specialisten, en die zijn bij mijn bamse niet over een nachtje ijs gegaan.

Als het door de da voorgeschreven word zou ik er minder twijfels over hebben.

Zelf geef ik wel norit als Kiba heel erg aan de spuit poep is. Maar dan moet het echt water dun zijn, alsof ie aan het plassen is. Ik heb wel eens van mensen gehoord die norit geven als ze naar het strand zijn gegaan omdat zeewater diarree veroorzaakt. Zelf zou ik dit niet doen (tenzij hij de dag erna nog hele erge diarree zou hebben) Maar gewoon suikerwater geven.

Kiba heeft als pup wel van mij kinder vitamine kauwtabletten gekregen en een middeltje van A.Vogel toen hij wratten in zijn bek had. Volgens verschillende dierenartsen was dit niet te genezen tenzij ik het weg zou laten snijden.. Op internet heb ik toen gelezen dat er een middeltje van A.Vogel op de markt is tegen wratten in de mond en dat het aan een verlaagde weerstand ligt. Ik heb hem de druppels van A.Vogel gegeven (wel de kinderdosis aangehouden) en elke dag een kauwtabletje. Na een maand was alles verdwenen en nooit meer terug gekomen.

Norrit heb ik altijd in huis voor de hond, een natuurlijk produkt, zuiverend vooral als de hond wat verkeerds gegeten heeft.

Als het ècht, ècht niet anders kan, als laatste redmiddel zou ik het wel geven, maar in principe niet. Ook niet als een dierenarts of specialist het voorschrijft, gewoon A; omdat ik in mijn omgeving en in m'n werk heb meegemaakt dat veel medicijnen die aan mensen voorgeschreven werden, uiteindelijk niet werkte of averechts werkte, terwijl de artsen en specialisten blijven volhouden dat het wel moet kunnen.
B; volgens het boekje zou een combinatie van middelen moeten kunnen, wordt dan ook voorgeschreven, maar de praktijk en ervaring van patiënten wordt vaak niet serieus genomen, omdat statistisch gezien betreffende combinatie moet kunnen. Als die mensen dan klachten hebben, wordt voor dìe klacht weer een medicijn erbij voorgeschreven ipv dat er naar de combinatie tov het individuele lichaam gekeken wordt.
Dus voor mijn honden geen mensenmedicijnen, tenzij.............

Norit vind ik het minst "enge".

Het is goed dat er medicijnen ontwikkeld worden voor ziektes/klachten, maar de ontwikkeling/het gebruik van medicijnen is zo heilig geworden en zo over de top aan het groeien dat er mogelijk juist door al die middelen weer nieuwe gezondheids problemen ontstaan waar men niet naat wil kijken.

Ik ben geen wetenschapper of medicus, maar ik ben ook niet gek.

Ik heb nèt iets te vaak meegemaakt dat middelen zowel bij mezelf als bij mijn honden (vorige en huidige) rare/verontruste reacties gaven, ik niet serieus genomen werd en later bleek dat mijn ervaringen wèl klopte,dat ik niet zomaar meer geloof in wat men als "veilig"/"goed" aanprijst.

Norit = acteve kool, vekoolde plantenresten. wordt niet opgenomen in de darm, bindt alleen de poep wat. Lijkt me geen probleem bij een hond met diarrhee, ik gebruik het nooit omdat ik eraan twijfel of het uberhaupt wel werkt

@mary; ja, ik snap het. Daarom ook nooit zonder contact / overleg DA en idd ervoor waken dat er geen pilenstapeling ontstaat; de ene pil voor de bijwekingen van de andere pil.... Daar heb ik ook voorbeelden van gezien waar je niet vrolijk van wordt.

Mireille

@Mireille, zelfs in overleg met de da kom je soms niet uit. Ik heb dit met 4 middelen meegemaakt en ik werd niet geloofd, tè bezorgd baasje.
Uiteindelijk bleek dat het wèl klopte.

Ik denk dat je als baasje altijd alert en kritisch moet blijven maar vooral ook je gevoel moet vertrouwen, wàt je gevoel ook zegt.

mary, dat je kritisch en alert moet blijven ben ik helemaal met je eens.

Bij Cavaliers heb je in een zeker stadium van de ernstige gevolgen van Chiari-achtige Malformatie en Syringomyelie geen keuze meer en moet je wel humane geneesmiddelen inzetten tegen de neuropathische klachten en pijnen; nadat je bijv. ook alternatieven als bijv. Normast en Traumeel hebt geprobeerd.

Een alternatief zou zijn om ze te laten inslapen en dat kan met humane medicatie nog enige tijd gerekt worden. Voor sommige Cavaliers korte tijd voor andere langer, omdat de progressie van CM/SM bij elke hond anders is.

Ik heb veel informatie gekregen en opgezocht over de medicatie bij CM/SM klachten/pijnen en een kopie van het medicatieschema van dr. Clare Rusbridge aan mijn dierenarts gegeven. Meerdere keren heb ik de medicatie voor mijn Cavalier moeten bijstellen/verhogen/veranderen omdat de werking onvoldoende werd. Ik deed dan een voorstel aan mijn DA, die controleerde of mijn voorstel juist was en dat was altijd zo. Een keer een discussie gehad over een dosering, maar mijn DA bleek veel te hoog te zitten.

Ik heb bij een andere hond van mij met een andere DA meegemaakt dat een DA n.b. de dubbele dosis van een medicijn had voorgeschreven. Ik vraag meestal de bijsluiter bij een nieuw medicijn en door deze te lezen kwam ik er achter dat de DA de dubbele dosis had voorgeschreven.

Ik wil even ná mijn "betoog" vermelden dat ik nu een dierenarts/praktijk heb die mij wel serieus neemt.
Dat moet ook gezegd worden.

@Loesje, daarom schreef ik in het begin ook "als het echt niet anders kan"...... , maar dan nog zelf mee opletten.
Natuurlijk doe ik ook ALLES voor mijn honden, maar ze moeten er niet nòg zieker van worden of in het ernstigste geval dood aan kunnen gaan.
Wat ik mn ook belangrijk vind dat je als baasje meer de discussie met dierenartsen aan moet durven gaan en niet twijfelen omdat je zelf geen medische achtergrond hebt en het dus dan maar niet kunt weten.

Ik heb een hond met levercirrose gehad.
Het medicijn ursodeoxycholzuur wordt zowel aan mensen als dieren met levercirrose gegeven.
Ik moest met het recept van de dierenarts naar een mensenapotheek. De eerste keer vond ik dat wel heel raar, maar daar vonden ze het de normaalste zaak van de wereld.

Ik heb zelf een keer de antibiotica van mijn kat ingenomen toen ik 's morgens weer eens last het van een blaasontsteking en niet kon plassen en ik geen tijd had om naar de huisarts te gaan...het hielp wel....

Ik ben wel benieuwd wat je dan beweegd om dat te doen? Ik zou namelijk doodsangsten uitslaan dat ik een of andere vreemde ziekte zou krijgen bij het nemen van dierlijkemedicatie... Of dat ik dood neer kan vallen zeg maar...?

Hangt er vanaf welk antibioticum het is. Augmentin (humaan) en synulox (veterinair) zijn hetzelfde.
Alleen de vraag is of je het juiste middel gebruikt voor de kwaal.

een hond met de ziekte van addison. krijgt dezelfde pillen als de mens met addison.
En ja dan ga ik naar de dierenarts voor een recept en haal ik bij mijn apotheker zijn pillen, en waarom?? scheelt een boel geld, bij de apotheek is het veel goedkoper. Scheelt zo'n 40%
Krijg er dan ook 300, moet je als mens niet doen want dan mag het niet.
Vanwege stress mag mijn hond ook immodium voor dat we naar het strand gaan, dan heeft hij naderhand geen diarree.

Gast ik weet niet wat jij voor een hond hebt, maar als jouw ras/kruising valt onder de groep die kans hebben op het MDR1gen defect is imodium een risico medicijn.
Er zijn dierenartsen die dat ontkennen.

Dus als ik het goed begrijp, geef je je hond immodium omdat hij stress heeft als je naar het strand gaat en daardoor aan de diarree is?
Dit is toch heel makkelijk op te lossen door dan gewoon niet met je hond naar het strand te gaan? Dan hoef je ook geen medicatie (bij voorbaat) toe te dienen...?

Heel vervelend als je moet plassen en er komt niks.
Normaal ga ik dan naar de huisarts. De eerste tablet AB doet dan al wonderen.
Maar je hebt wel eens van die momenten dat je gewoon geen tijd hebt om naar een huisarts te gaan.
Ik denk dat de antibiotica van een mensen en dieren niet zo heel erg verschilt.
Inderdaad is niet elke AB werkzaam voor een bepaalde kwaal maar het lijkt me sterk dat je jezelf meteen vergiftigt.
Mijn dierenarts heeft overigens alle medicatie die ze ooit aan dieren heeft voorgeschreven zelf eerst geproeft. Ze wilde gewoon weten hoe het smaakt.

ik geef vito heel soms passiflora rustgevend van a.vogel. Als hij bv bij de dagopvang is geweest is hij zo over de rooie,zo druk gespeeld daar,en kan z'n rust niet vinden. Ik geef hem dan een pilletje en wijs hem naar het kleed en valt hij sneller in slaap.