Ierse setter lkan wel los!

Heyhey

Sita hier

Kyra, onze Ierse setter (rood) is nu een goede 5 maand oud.
Voor we haar kochten; had ik heel wat opzoekwerk gedaan en
me er bij neergelegd dat er heeeeeel veel training zou voor nodig zijn
voor ik haar zou kunnen los laten lopen in het bos (als dat uberhaupt al zou lukken).

Maar wat blijkt? een week of 2 geleden was ik op de recreatieweide in het bos, er was niemand en ik dacht; ik probeer het toch even. Had thuis al geoefend in de omheinde weide (en zolang ik maar wat lekkers bij had kwam ze altijd ).
Dus toen haar even laten zien dat ik lekkers bij had en hup; los.

Ze heeft zo heerlijk geravot, achter de frisbee gerend, achter stokken.
En sinsdien gaat ze vanaf we het bos in zijn van de lijn (nadat ik haar getoond heb dat ik iets lekker heb.)
Ze loopt overal, maar nooit uit zicht, ik roep haar af en toe bij me, beloon haar en laat haar verder lopen. Zelfs als er mensen in de verte aankomen, of een fietser, roep ik haar, ze komt bij me, wordt aangelijnd en eenmaal voorbij, hup weer los.

Wat is dit super zeg!

Wat kan je je dan trots voelen hè? Hetzelfde heb ik met Ziva, met eigenlijk alles wat ze ons weer laat zien!

Heerlijk is dat, dat er iets gebeurdt wat je niet verwacht....geniet er van

Wat fijn voor jou dat je hond zo gehoorzaam is. Wij hebben ook een Ierse setter gehad. hij was 8 maanden toen we hem van zijn baasje kochten. Het was een zeer lieve hond en hij kon gerust losgelaten worden in het bos behalve als er een konijntje of iets dergerlijks in zicht was. Daardoor is er ook een ongeluk gebeurd met onze York. hij liep achter een konijntje dat opeens van richting veranderde en waardoor York tegen een boom liep met als resultaat een gebroken bil. Hij is toen geopereerd en er werd een ijzeren pin in zijn bil geplaatst die er na zes weken uit mocht. Ik wil je niet ontmoedigen, maar hoop met mijn verhaal te voorkomen dat iets dergelijk jouw ook overkomt.

@ York

wat erg voor je!
Natuurlijk blijf ik voorzichtig,mzzr ik lzzt haar dat niet merken.
Maar ik heb zo iets van; het lukt, waarom zou ik ze niet loslaten.
Een ongeluk kan ook gebeuren met een niet jachthond (bvb de duitse herder van mijn oma indertijd)

groetjes

Oja

ik heb ook zo de instelling:
ik laat je los, ik vertrouw je
maar ik kijk altijd vanuit mijn ooghoeken waar ze is. Vind ik dat ze te intensief wordt met een geur, roep ik haar en dan komt ze. Verder vind ik ook, dat, als ze wil weglopen, ze het heus wel doet. Zij moet mij vertrouxen en ik haar. Het gaat goed met loslopen, dus mag ze los. loopt ze toch eens weg, heeft zij een probleem, want ik maak haar al goed duidelijk dat ik NIET achter kom lopen als zij niet bij me komt. Nee, dan ga ik gewoon verder.

Dit niet achterna lopen oefen ik thuis in de weide hoor niet in het bos en ze weet het maar al te goed

Wat fijn dat jullie pup nu kan loslopen.
Blijf goed oefenen. Maak terugkomen altijd leuk en lijn der niet altijd aan maar geef der gewoon lekkers als ze bij je komt kijken. Jullie doen het goed zo.
Bedenk dat je nu een pup hebt. Pups kunnen vaak wel los want ze zijn nog erg afhankelijk van jullie. Maar als je pup straks puber wordt en meer zelfvertrouwen krijgt en der jachtinstinct meer naar boven komt zal je extra hard moeten trainen en evt tijdelijk de lange longeerlijn eraan doen.
De Setters hier in de omgeving zijn heel intensief getraind en nog lopen ze flink ver van de baas af al reageren ze wel goed op het fluitje.
Dus lekker zo blijven oefenen

dubbele post

@ monstertjes

ja, daar had ik vandaag ook over zitten denken
maar dit zal iets zijn dat de tijd zal uitwijzen, ondertussen mag ze lekker los

greetz